گردن درد: علت، علائم و درمان

گردن درد یکی از دردهای اسکلتی عضلانی به شمار می رود که امروزه شیوع بسیار زیادی پیدا کرده است و انواع مختلفی دارد که ممکن است علت درد گردن موارد گوناگونی مانند استرس،تصادف و حوادث، بد نشستن و خوابیدن،دیسک گردن و …می باشد و به صورت درد شدید و مزمن در افراد به وجود آید و با علائم و نشانه هایی از جمله گرفتگی عضلات گردن،سردرد، سرگیجه ،حالت تهوع و بی حسی و خواب رفتن دست ها همراه باشد.

 

 

 

علت‌ها و دلایل

 

اکثر موارد فرسایش مهره های گردن (کاربرد مکانیکی) می تواند علت گردن درد ایجاد می شوند و این شرایط می تواند با بالا رفتن سن و استفاده زیاد از گردن یا بازوها همراه باشد. با این وجود در حدود 10% موارد ایجاد گردن درد با بیماری های سیستمیک همچون پلی‌میالژی‌ روماتیکا یا آرتریت‌ گیجگاهی ارتباط دارند. مشکلات مکانیکی عادی که باعث درد گردن می شوند، به شرح زیر هستند:

 

•کشیدگی عضلات که معمولاً با فعالیت فیزیکی بلند مدت همچون نشستن پشت کامپیوتر برای یک دوره زمانی طولانی مرتبط است.

 

•آرتروز ناشی از باریک شدن دیسک های میان مهره ها (تکه های غضروف که بین استخوان ها قرار دارد) در ستون فقرات می تواند باعث درد گردن شود.

 

•فتق دیسک گردن بیشتر می تواند باعث درد بازو به جای گردن درد شدید شود.

 

•تنگی نخاعی در ناحیه کمر مشکلی است که در آن کانال ستون فقرات تنگ شده و باعث وارد شدن فشار به طناب نخاعی می شود (میلوپاتی گردن).

 

•ضربه شلاقی یک حرکت سریع گردن به سمت جلو و عقب است که باعث وارد شدن آسیب به بافت نرم گردن می شود. این مشکل معمولاً هنگام تصادف با وسیله نقلیه پشت سر ایجاد می شود. به هر حال درد و سفتی مربوط به ضربه شلاقی معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از وارد شدن آسیب توسط بیمار احساس خواهد شد.

 

 

 

علائم و نشانه‌ها

 

از جمله علائم گردن درد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد گردن به قسمت بالای کمر،شانه ها یا بازوها گسترش پیدا کند

• با حرکات گردن شدت پیدا کند

• باعث سفت یا ملتهب شدن گردن شما شود

• گردن درد ممکن است باعث سر درد و سرگیجه بشود. این سردردها شایع است و ممکن است چندین ماه طول بکشد.

گرفتگی گردن و ایجاد مشکل در گرفتن یا بلند کردن اجسام نیز از علائم گردن درد می باشد.

 

نشانه ها و علائم درد گردن عصبی ناشی از فشار بر ریشه های عصب نخاعی یا طناب نخاعی شامل موارد زیر می شود:

• بی حسی، کرختی، ضعف و گزگز دست یا بازو

• احساس سوزش در حین لمس شدن پوست دست یا بازوی شما

• دردی که شدید است و تا دست یا بازو گسترش پیدا می کند

• بی حسی یا ضعف پا و کاهاش توانایی کنترل ادرار یا مدفوع. این مشکل وقتی پیش می آید که در طناب نخاعی فشار یا آسیب دیدگی بوجود می آید.

 

 

 

چه موقع به علت درد گردن به پزشک مراجعه کنیم؟

 

 

در صورت درد گردن در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنیم

• درد شدید یا مداوم

• درد گردن همراه با دردی باشد که به دست تیر میکشد

• درد گردن همراه سردرد، گزگز، بیحسی یا ضعف اندام فوقانی باشد

• در صورت ضربه به گردن باید به اورژانس اطلاع دهیم. به هیچ وجه گردن را نچرخانیم و به چپ و راست خم نکنیم. پرسنل متبحر اورژانس قبل از هر گونه حرکت دادن بیمار ابتدا گردنبند مخصوصی را برای بیمار میبندند. این گردنبند گردن را از ایجاد آسیب های احتمال در حین انتقال محافظت میکند.

 

 

 

درمان

 

 

 

گردنبند طبی

 

شایع ترین علت برای بستن گردن بند طبی کاهش گردن درد است. گردن بند باعث می شود که گردن وزن سر را تحمل کند، در حالی که بافت های نرم گردن این امکان را پیدا می کنند تا التیام پیدا کنند.

 

 

درمان دستی

درمان های دستی ملایم عملکرد گردن را به حالت طبیعی باز میگرداند و باعث تسکین درد می‌شود. متخصص کایروپراکتیک گردن و مفصل‌های آن را جهت کاهش سفتی، بهبود قابلیت حرکتی و افزایش دامنه حرکت دستکاری می‌کند. احتمال دارد این تنظیم‌ها برای بیماران دچار عارضه‌های گردن، مانند تنگی سرخرگ گردن یا استئوآرتریت پیشرفته، نمناسب نباشد یا خطرناک باشد. اما در مواردی مانند گرفتگی عضلات می تواند بسیارموثر باشد . متخصص کایروپراکتیک پیش از شروع درمان تشخیص می‌دهد که آیا دستکاری‌ها موجب آسیب بیشتر می‌شوند یا به روند درمان کمک می کنند . درمانهای دستی باعث آزاد شدن گیرافتادگی در نقاط ماشه ای می شود.

 

 

فیزیوتراپی

پزشکان فیزیوتراپی با کمک درمان های متنوعی میتوانند به رفع و کاهش گردن درد کمک کنند این درمان ها عبارتند از:

- ماساژ تراپی

- اولتراسوند یا فراوادرمانی

- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست با استفاده ازدستگاه الکتریکی

- تحرک مفصل با درمان های دستی

- کشش

- شاک ویو

-مگنت تراپی

 

 

 

ماساژ

ماساژ درمانی گردن درد با فشارها و حرکاتی که بادست بر روی پوست،ماهیچه وتاندون ها انجام میشود متیواند موجب کاهش فشار و درمان گرفتگی گردن شده و سفتی مفاصل را از بین ببرد . ماساژ گردن میتواند به شل و ریلکس شدن عضلات گردن کمک کند.

 

 

 

شاک ویو تراپی

شاک ویو تراپی روشی موثر و غیر تهاجمی است که برای گردن درد به کار می‌رود. این روش می‌تواند نقط ماشه ای را آزاد کرده و با موج‌های فشاری و پالس های انرژی که بافت‌ها می‌رساند موجب التهاب شده و بدن را تحریک می‌کنند تا با افزایش گردش خون، بافت‌ها را بازسازی کرده و باعث کاهش درد شود.

 

 

لیزر درمانی

لیزر درمانی کم‌توان با استفاده از اشعه لیزر با ترمیم بافت ها در کاهش درد گردن بسیار موثر است. این درمان باعث کاهش دردهای حاد گردن و در میان مدت دردهای مزمن گردن را نیز تسکین می دهد.

 

 

طب سوزنی

طب سوزنی نیز یکی از گزینه‌های درمانی برای مدیریت وکنترل درد به حساب می‌آید. پزشک متخصص در طب سوزنی معمولاً سوزن‌هایی را در پوست در امتداد گذرگاه‌های درد فرو می‌کند. متخصصین طب سوزنی بر این باوراند که این روش تولید اندورفین‌های خاصی را تحریک می‌کند که برای تسکین درد و دیگر علایم درد گردن و فتق دیسک مفید هستند. متخصص طب سوزنی محل عصب مشخص تحت فشار و دامن زننده به درد را تعیین می‌کند و سپس سوزن‌ها را در جای مناسب فرو می‌کند.

 

 

 

دارو

 

پزشک ممکن است برای درمان مصرف داروی گردن درد را به شما توصیه کند میزان شدت درد بر روی انتخاب نوع دارو تاثیرگذار است . داروهای مختلف و متعددی از داروهای مسکن گرفته تا داروهای ضد التهابی مثل استروئیدها به کاهش درد گردن در حین بهبودی کمک می کند.

 

 

 

چه موقع جراحی نیاز می‌شود؟

جراحی به ندرت انجام میشود اما درصورتیکه درد گردن بوسیله درمان های بدون جراحی درمان نشود انجام جراحی نیازاست. همچنین درصورتیکه اختلالی مانند فشردگی شدید نخاع ایجاد شده باشد جراحی بایدبه سرعت انجام شود .

 

 

ورزش و حرکات اصلاحی

وقتی به اندازه کافی بهبودی پیدا کردید و پزشک اجازه داد، حرکات کششی را می توانید انجام دهید تا هم گردن درد کاهش پیدا کند و هم انعطاف پذیری خود را بهبود ببخشید.ورزش های گردن درد در تقویت عضلات گردن بسیار موثرند. بهتر است پس از گرم کردن عضلات با دوش، حمام یا حوله گرم، این حرکات را انجام دهید.

 

                                 

 

 

علت، علائم و درمان کمردرد

کمر درد و رگ به رگ شدن کمر از دلیل بسیار رایج برای غیبت از کار و مراجعه به پزشک است. هرچند درد کمر ممکن است بسیار دردناک و آزار دهنده باشد، اما معمولاً عارضه‌ای جدی نیست. با وجود آنکه درد پایین کمر می‌تواند در همه افراد با سنین مختلف مشاهده شود، اما عمدتاً در بین بزرگسالان با سن ۳۵ تا ۵۵ سال شایع‌تر است. متخصصان معتقدند که کمر درد، ناشی از نوع ارتباط و همکاری بین استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و رباط‌هایی است که در ناحیه کمر قرار دارند. درد در قسمت پایین کمر می‌تواند مربوط به ستون فقرات، دیسک‌های بین مهره‌ها، رباط‌های اطراف نخاع و دیسک‌ها، نخاع و اعصاب آن، ماهیچه‌های پایین کمر، اندام‌های درونی شکم و لگن خاصره و پوست اطراف ناحیه ستون فقرات باشد. حتی میتواند در صورت مشکل تنگی کانال برای درمان توسط جراحی تنگی کانال نخاعی کمر مراجعه نمایند.همچنین درد در قسمت بالایی کمر می‌تواند ناشی از بیماری‌های آئورت، وجود تومور در ناحیه کمر و التهاب نخاع باشد.

 

 

علت کمردرد

 

گاهی کمردرد می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری بسیار حادتر در بدن مانند سرطان باشد. مثلاً بعد از انجام معاینات پزشک مشخص می‌شود که علت کمردرد یک متاستاز و انتشار سرطان از یک نقطه دیگر بدن مثل پروستات و تخمدان و.. باشد حال‌آنکه تا آن زمان سرطان اولیه علائم ایجاد نکرده است. چیزی که مهم است و بیماران باید به آن اهمیت بدهند این است که علت درد کمر یک علامت است و اگر احساس می‌کنند ظرف چند روز از شدت آن کاسته نمی‌شود باید به یک متخصص طب ورزش یا طب فیزیکی و توان‌بخشی مراجعه کنند تا در مرحله اول علت کمردرد شناسایی شود . علل کمردرد متعدد است و خود انواعی دارد مانند:

 

 

• کمردرد سیاتیک یا مکانیکال

• کمردرد عصبی

• کمردردهای التهابی و ارجاعی

• کمردرد شغلی

 

 

 

علائم کمردرد

 

درد ممکن است مداوم باشد، یا تنها زمانی رخ دهد که بدن در وضعیت خاصی قرار گیرد. امکان دارد درد با سرفه یا عطسه، خم شدن یا چرخاندن بدن بدتر شود. خشکی و انعطاف پذیری کمر, فعالیت بدنی همراه با فشار یا بلندکردن جسم سنگین, ضربه یا سقوط شدید, مشکلات ستون فقرات در کمر, عفونت ها, دیسک کمر, مشکل در عصب, پوکی استخوان, تومورها, اسپوندیلوز (خشک و انعطاف ناپذیر شدن ستون فقرات ), مشکل مادرزادی در کمر, زایمان, توجه داشته باشید که اغلب علت واضحی وجود ندارد.

 

 

کمردرد در بارداری

 

به موازات افزایش وزن جنین، کمردرد در دوران بارداری هم تشدید می‌شود از یک طرف هم در دوران حاملگی هورمونی به نام ریلکسین در بدن ترشح می‌شود و همچنین افزایش هورمون پروژسترون از یک طرف سبب شلی لیگامانی تشدید کمردرد در دوران بارداری می‌شود. بسیاری از خانم‌ها قبل از دوران حاملگی دارای کمر دردهای گاه‌وبیگاه و بعضاً شدید می‌شوند که باید قبل از اقدام به حاملگی در پی درمان کمردرد خود باشند و در غیر این صورت به‌احتمال قریب به یقین دچار کمردرد در حاملگی خواهند شد. درمان کمردرد در دوران بارداری بسیار مشکل‌تر از درمان کمر درد خارج از این دوران می‌باشد. چون از یک طرف بسیاری از دستگاه‌های فیزیوتراپی برای بیماران ممنوعیت دارد و از طرفی نمی‌توان چندان به بیماران دارو برای درد کمر داد و حتی ورزش در دوران بارداری و برای کمردرد دوران بارداری محدودیت‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان به بیماران هر ورزشی را داد. از طرفی بعضی از ورزش کمر درد در بارداری سه‌ماهه اول مناسب است درحالی‌که ممکن است همان ورزش‌ها در سه ماهه سوم ممنوع باشد.

 

 

 

درمان کمر درد

 

 

 

استراحت

 

استراحت حتی در شدیدترین نوع کمر درد مانند کمردرد سیاتیک حداکثر 3 روز به‌صورت مطلق توصیه می‌شود و بیشتر از آن می‌تواند موجب ضعیف شدن عضلات کمر شود. هرچند بسته به شرایط بیمار و تحت نظارت پزشک دوران استراحت می‌تواند کاهش یا افزایش یابد.

 

داروهای ضد التهابی

 

دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی و استامینوفن جزء دارو های مسکن (تسکین دهنده درد) شناخته شده ای هستند که برای تسکین کمر درد شدید مورد استفاده قرار می گیرند.

 

داروی شل کننده عضلات

 

داروی شل کننده عضلات داروهایی هستند که سبب تسکین سیستم عصبی مرکزی و درد دیسک کمرمی شوند. این دارو ها خواب آور هستند و باعث کاهش تنش های عضلانی و هیجانی در فرد می گردد، از این رو در کاهش کمر درد های شدید می توانند مؤثر باشند. مصرف این دارو برای کمر درد حتما باید زیر نظر پزشک معالج صورت بگیرد.

 

فیزیوتراپی

 

روش های فیزیوتراپی همچون انقباض ها و تحریک های الکتریکی و ماوراء صوتی، متحرک سازی مفاصل، و ماساژ درمانی می توانند تسکین موقتی برای کمر درد شدید باشند. لازم به ذکر است که کمر درد شدید معمولا با گذشت زمان خود به خود از بین می رود و در این شرایط، دیگر نیازی به درمان نخواهد بود.اگر شدت کمر درد بیشتر شود، یا اختلالاتی در انجام فعالیت ها و حرکت مشاهده شود، توصیه ها و آموزش های روش های فیزیوتراپی برای بازگشت به وضعیت عادی و درمان کمر درد با ورزش بسیار کارساز خواهند بود.

 

مگنت تراپی

 

درد مزمن غالباً پی‌آمد عملکرد نامناسب شبکه‌های عصبی کوچکی است که در اثر التهاب عصبی درونی آسیب دیده‌اند. تحریک مغناطیسی پالسی با شدت بالا (HIPMS) به شیوه‌ای غیرتهاجمی نورون‌ها را غیرقطبی می‌کند و بهبود آسیب دیدگی را شتاب می‌بخشد. مگنت درمانی تسکین درد را برای بیماران دچار کمر درد پس از جراحی یا سانحه، دیستروفی رفلکسی سمپاتیک، نوروپاتی محیطی، سندرم خروجی صدری و اندومتریوز به ارمغان می‌آورد.

 

تزریقات نخاعی

 

تزریقات نخاعی (یا تزریق در نخاع) معمولا به عنوان شیوه مناسب در درمان کمر درد شدید در نظر گرفته نمی شود. با این وجود، روش های مختلف تزریق نخاعی وجود دارد که از این قبیل می توان تزریق استروئید اپیدورال، مفاصل فاست(facet joints)، و تزریق در نقطه ماشه‌ای (یک ناحیه خاص در ماهیچه اسکلتی یا فاسیای عضلانی است) نام برد.

 

                                 

 

 

درمان و علائم درد شانه

چیزی که اغلب افراد آن را شانه می نامند در واقع مفاصل متعددی است که با تاندون ها و عضلات ترکیب می شوند تا دامنه گسترده ای از حرکات در بازو صورت بگیرد، از خاراندن کمر گرفته تا پرتاب کردن توپ بولینگ. با این حال، تحرک تبعات خود را دارد. تحرک منجر به مشکلات بی ثباتی یا آسیب وارد شدن به بافت نرم یا ساختارهای استخوانی شانه و در نتیجه شانه درد می شود. شما تنها زمانی احساس درد خواهید کرد که شانه خود را حرکت دهید یا در تمامی لحظات احساس درد می کنید. درد کتف و شانه می تواند موقتی یا مستمر باشد و به تشخیص و درمان درد شانه نیاز داشته باشد. در این مقاله در مورد علت بوجود آمدن درد شانه و کتف و روش های درمانی آن صحبت می شود. پزشک در مورد  شانه درد می تواند اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار دهد. این درد ممکن است به صورت درد مفصل شانه چپ، راست یا در هر دو شانه بروز کند.

 

 

علائم و نشانه‌ها

 

 

برخی از علائمی که با شانه درد همراه هستند، از سایر علائم مشخص‌تر و بارز‌تر هستند و توسط بیمار بیان می‌شوند، اما برای درمان شانه درد تمامی علائم باید به دقت بررسی شده و زیر نظر قرار بگیرند. برخی از علائمی که به توجه فوری نیاز دارد عبارتند از:

 

-          داشتن درد شانه برای مدت زمان بیش از یک هفته

-          درد شانه‌ای که مرتبا خوب می‌شود و مجددا بازمی گردد

-          مشکل در بالا آوردن دستتان به سمت بالای سرتان

-          درد یا مشکل در هنگام بلند کردن اجسام با دست

-          درد شانه که در هنگام عصر شدیدتر می‌شود

-          وجود هر گونه علائمی که آسیب‌دیدگی مفصل را به وضوح نشان می‌دهد، مانند کبودی یا تورم

-          شنیدن هر گونه صدای غیرطبیعی از مفصل شانه مانند صدای تق تق یا شنیدن صدای قیژ قیژ در هنگام حرکت دادن مفصل

 

مانند تمامی مشکلات و آسیب‌های دیگر، در این مورد نیز، انجام درمان موثر به این موضوع بستگی دارد که علت اصلی بروز مشکل یا آسیب‌دیدگی به طور دقیق مشخص شود. بنابراین انجام تشخیص صحیح قدمی بسیار مهم و حیاتی در روند ارزیابی و درمان بیمار است.

 

علت ها و دلایل

 

فاکتور ریسک اصلی برای درد کتف و شانه ، بالا رفتن سن است. استفاده زیاد از مفاصل شانه (به خاطر شرکت در فعالیت های ورزشی یا سایر فعالیت های تفریحی یا شغلی) باعث افزایش ریسک آسیب دیدگی و نیز ایجاد تغییرات خاص به خاطر بالا رفتن سن در مفصل شانه (آرتروز) می شود که می تواند علت شانه درد باشد. علاوه بر این شرایطی مثل التهاب کیسه های مفصلی و التهاب تاندون شانه (تاندونیت عضلات چرخاننده بازو) نیز می تواند باعث شانه درد شود.

 

آسیب دیدگی یکی دیگر از دلایل شانه درد است. انجام فعالیت های ورزشی (بیس بال و شنا) و فعالیت های شغلی می تواند ریسک آسیب دیدگی و درد وخشکی شانه را افزایش دهد. به هر حال انواع موارد آسیب دیدگی شانه به شرح زیر هستند:

 

در رفتگی: شرایطی که در آن سر استخوان بالای بازو از محل خود در مفصل شانه خارج می شود. این شرایط اغلب مواقعی ایجاد می شود که فرد بر روی بازوی بیش از حد کشیده شده خود بیفتد یا هنگامی که بازو از پشت کشیده شود.

 

شکستگی: ایجاد ترک یا شکستگی در استخوان که اغلب با در رفتن شانه همراه است و می تواند برای استخوان بازو و استخوان ترقوه اتفاق افتد.

 

جدا شدن: پارگی کامل یا جزئی رباط شانه که اغلب در نتیجه افتادن فرد یا وارد شدن ضربه مستقیم به شانه ایجاد می شود.

 

پیچ خوردن: که اغلب برای رباط ها در محل شانه اتفاق می افتد.

 

کشیدگی: که مربوط به آسیب دیدگی عضلات شانه است.

 

پارگی: پارگی چرخاننده بازو که ممکن است به صورت پارگی عضلات، پارگی تاندون شانه، یا رباط ها ایجاد شود.

 

شانه منجمد (که به آن کپسولیت چسبنده نیز گفته می شود) شرایطی است که باعث شانه درد و محدودیت های خاص در حرکت شانه می شود. شانه منجمد بیشتر در بین زنان در سنین بین 40 سالگی و 50 سالگی مشاهده می شود و بیشتر این مشکل در افراد مبتلا به سایر بیماری ها همچون التهاب مفاصل، التهاب تاندون ها، و حمله قلبی و در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن (مثل دیابت)، و نیز کسانی که به تازگی عمل جراحی انجام داده اند، وجود دارد.

 

درد کتف و  شانه همچنین می تواند پس از عمل جراحی (همچون عمل جراحی برداشتن سینه یا ماستکتومی و برداشتن غدد زیر بغل) ایجاد شود. عوامل نادر تاثیرگذار در این حالت می تواند شامل عفونت، مشکلات عصبی و تشکیل تومور در بدن بیمار باشد.

 

 

روش‌های درمان

 

به طور کلی، درمان شانه درد دربرگیرنده استراحت، اصلاح و تعدیل فعالیت ها و فیزیوتراپی برای کمک به بهبود قدرت و انعطاف پذیری شانه است. دیدگاه های عمومی مانند اجتناب از کشش بیش از حد یا انجام بیش از حد فعالیت هایی که به طور معمول در آن ها شرکت نمی کنیم هم می تواند به جلوگیری از شانه درد کمک کند. استراحت ،سرما و گرما برای درمان درد شانه  بسیار ضروری میباشد.خوشبختانه بسیاری از دردهای شانه نیازی به عمل جراحی ندارند و بوسیله تمرینات فیزیوتراپی و ورزش های شانه درد و مصرف داروهای ضد التهاب بهبود پیدا می کند. نسبت به تشخیص پزشک معالج، اگر آسیب دیدگی شانه زیاد باشد که به روش بدون جراحی درمان نشود از روش عمل تعویض شانه استفاده می شود

    استراحت

زمانیکه شانه های شما آسیب می بیند استراحت کردن بسیار به درمان درد کتف کمک می کند و شما باید از دسترسی به طرف بالا،حمل اشیائ سنگین واستفاده از کیف های سنگین جلوگیری کنید.درد والتهاب این ناحیه بهبود نخواهد یافت اگر فعالیت هایی مانند تخلیه یا جمع کردن اشیاء و شستن اتومبیل تکرارشود و بر شدت درد آن می افزاید. پایین نگه داشتن آرنج خود نیز بسیارمهم می باشد. جلوگیری از به کاربردن شانه های یخ زده بعد از آسیب دیدگی ،اگرچه به زودی حرکت کردن بسیارمهم است.

  گرما وسرما

کمپرس های یخ وبسته های یخ برای کاهش درد وتورم بسیارمناسب است. همچنین گرفتن یک دوش آبگرم و کشیدن بدن هنگام بیدار شدن از خواب در کاهش درد شانه بسیار مهم است.

  فیزیوتراپی

پزشک فیزیوتراپ با دادن تمرینات ورزشی به شما کمک می کند تا از آسیب های شانه رهایی پیدا کنید. پزشک با دادن تمرینات حرکتی ،انعطا ف شانه های شما را افزایش می دهد. او همچنین بادادن تمرینات قدرتی از کوتاه شدن ماهیچه ها جلوگیری می کند و با نشان دادن مکانیسم صحیح حرکتی از کشیدگی آن جلوگیری می کند.همچنین ماساژ و   ورزش تقویت عضلات شانه برای این التهابات مناسب است .

متخصص بیهوشی در شانه های یخ زده با انجام حرکاتی که سیستم حسی را تحریک کند به بیمار کمک کند.

  داروهای ضد التهاب

داروی ضد التهاب نان استروئید  که برای کاهش علت درد شانه تجویز می شود برای تسکین دردشانه مناسب میباشد .اگر آسپرین ،ایبوپروفن ، ناپروکسن واستامینوفن برای تسکین درد شانه موثر نبود داروی نان استروئید بسیار قوی تجویز میشود.

 

مکمل ها

مکمل های غذایی که داری گلوگز باشد و با کاندروتین مصرف شودبرای کاهش درد و درمان آرتروز شانه بسیار مناسب است.

 

                                 

زانو درد: درمان،علائم و علت آن

زانو درد علل بسیار متنوعی دارد. اینکه متاسفانه در عمده کلینیک‌ها ما هر زانو درد را آرتروز و آن را غیر قابل درمان توصیف می‌کنیم با واقعیات علمی روز دنیا فا صله زیادی دارد. اغلب دکتر زانو می تواند علل زانو درد را علی‌رغم تنوع فراوان آن می‌تون با معاینه فیزیکی دقیق و نهایتا با یک گرافی ساده تشخیص دهد. زانو درد هر علتی که داشته باشد با توجه به تنوع درمان‌های روز دنیا و پیشرفت‌های ایجاد شده در علم، دارای پیش اگهی خوب و قابل درمان می‌باشد هر چند اگر درمان درد زانو یک جراحی باشد

 

علائم

 

محل زانو درد به ساختار درگیر بستگی دارد. عفونت موجب درد زانو و ورم زانو می‌شود، در حالی که پارگی مینیسک زانو یا شکستگی استخوان منجر به بروز علائم در فقط و فقط یک ناحیه مشخص می‌شود.

شدت درد در بازه‌ای از درد ملایم و خفیفی تا درد شدید و غیر قابل تحمل متغیر است.

بعضی از دیگرعلائم مرتبط با زانودرد عبارت‌اند از:

 

 

•        دشواری در راه رفتن به دلیل ناپایداری زانو

•        لنگ زدن به دلیل تحمل درد و ناراحتی

•        قفل شدن زانو (ناتوانی در خم کردن زانو)

•        قرمزی و تورم

•        ناتوانی در دراز کردن زانو

•        تورم و خشکی

•        قرمزی و احساس داغی زانو

•        ضعف یا ناپایداری

•        تق تق یا صدا دادن زانو

•        ناتوانی در صاف کردن کامل زانو

•        حساسیت به لمس کردن زانو

 

علت و دلایل زانو درد

 

 

بسیاری از عارضه‌های ستون فقرات باعث درد پا، درد ساق پا و درد لگن تا زانو و دیگر علائم پایین‌تنه مانند خواب رفتن، گزگز، بی حسی و ضعف رفتن ساق پا می‌شود. تشخیص کالبدشناختی صحیح علت سندرم هر درد خاص لازمه درمان‌ موفقیت‌آمیز است.

 

ژنوواروم، زانوی درون گرد،پای ضربدری، زانو پرانتزی یا پاکمانی ( واروس بیش از حد ) اختلال در مفصل زانو است که در آن زانو ها از هم فاصله زیادی می گیرند. این امر باعث درد در این ناحیه می شودزانو ها مفاصل پیچیده ای هستند که اغلب در نتیجه آسیب دیدگی (تروما) یا “ساییدگی و پارگی” صدمه می بینند. در افراد بالای 50 سال، شایع ترین علت درد زانو استئوآرتریت است. علل درد زانودر افراد جوان تر عبارتند از استفاده بیش از حد از زانو و آسیب دیدگی. همچنین زانو درد می تواند ناشی از عفونت (به عنوان مثال استئومیلیت، بورسیت سپتیک) و از دیگر علت زانودرد بیماری هایی خاص می باشد.

 

تشخیص زانو درد

 

اگر علائم زانو درد مشاهده شد، بایستی به پزشک مراجعه شود. انجام یک معاینه فیزیکی کامل توسط دکتر زانو به تشخیص زانو درد کمک می‌کند. این معاینه شامل بررسی زانو در حال راه رفتن، ایستادن، دراز کشیدن و بررسی حساسیت به لمس شکم که معمولاً در بیماری کولیت زخمی و کرون وجود دارد، است.

 

ü      آزمایش میکروسکوپی. آزمایش مایع یا سینوویال مفصل زانو

ü      تصویربرداری اشعه ایکس از زانو. برای تشخیص شکستگی و آرتروز

ü      تصویربرداری ام آر آی. برای تشخیص پارگی رباط و دیگر عارضه‌ها

ü      تست منتوکس (تست تشخیصی پوستی با آنتی ژن توبرکولین). برای تشخیص سل

ü      آزمایش‌های خون. ازجمله شمارش کامل گلبول‌های خون، تست انعقاد خون و کشت خون

ü      آزمایش ادرار. این آزمایش به طور عمده به منظور بررسی میزان خون، شکر، پروتئین و اسید اوریک ادرار انجام می‌شود. بررسی میزان اسید اوریک برای تشخیص بیماری نقرس انجام می‌شود.

 

راه ها و روش‌های درمان

 

اغلب درمان زانو درد شدید به علت بوجود آوردنده آن بستگی دارد. درمان درد زانو ممکن است شامل استراحت، استفاده از کمپرس یخ و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی برای تسکین درد باشد. سایر روش ها شامل مگنت تراپی، شاک ویو تراپی، استفاده از بریس، فیزیوتراپی، تزریق و مانند آن می شود. در صورت عدم پاسخ دهی به روش های غیر جراحی، یا حاد بودن شرایط روش های جراحی به کار گرفته می شوند. در ادامه به شرح انواع راه ها و روش های درمان آرتروز زانو و درد آن می پردازیم.

 

اقدامات اولیه

 

• چند روز استراحت دادن به زانو و خودداری از انجام فعالیت‌های سنگین در درمان آرتروز زانو موثر است .

• قرار دادن یخ روی زانو برای کاهش درد و تورم و درمان درد زانو . یخ را باید هر 3 یا 4 ساعت یک بار به مدت 15 تا 20 دقیقه برای 2 تا 3 روز یا تا زمان از بین رفتن درد روی زانو گذاشت.

• بستن زانو. بستن زانو با باند کشی جهت جلوگیری از افزایش ورم یا حمایت کردن از زانو

• بالا آوردن زانو با قرار دادن بالش زیر پاشنه هنگام نشستن یا دراز کشیدن برای کاهش تورم

 

مصرف دارو و مکمل

 

داروهایی که میتوان برای درمان آرتروز استخوان و درمان درد مفصل زانو مصرف کرد شامل داروهای بدون تجویزی مانند استامینوفن،آسپیرین وایبوپروفن است علاوه برقرص تعدادی ازافراد ازکرم ها،اسپری ها وپمادهای بی حس کننده برای کاهش درد به صورت مستقیم بروی مفصل استفاده. علاوه برداروهای فوق تعدادی ازافراد از مکمل های طبیعی استفاده میکنند این مکمل های شامل گلوکوزامین وکندروتین قبل ازمصرف این نوع ازمکمل ها حتما با پزشک مشورت کنید که باعث ایجاد عوارض جانبی وواکنش با داروهای دیگر دربدن نشود.

 

زانوبندها و بریس‌ ها

 

بستن بریس و زانو بند مخصوص باعث می‌شود تا آسیب دیده‌ترین بخش زانو فشار ناشی از وزن بدن را تحمل نکند و در نتیجه توانایی حرکتی بیمار بهبود یابد و بتواند مسافت بیشتری را با تحمل درد کمتر راه برود. بریس‌های زانو در پایدار کردن زانو مؤثراند و فشار وارده بر روی مفصل زانو را کاهش می‌دهند. در مجموع بستن این زانوبندها در صورت ضعف یا لرزیدن زانو مفید است.

 

حرکات اصلاحی

 

نرمش‌های تقویتی مناسب برای رفع زانو درد بخش ضروری و حیاتی برنامه توان‌بخشی تقریباً تمام مشکلات زانو محسوب می‌شوند. عضله‌ها به سرعت پس از آسیب دیدن زانو یا بروز درد در این مفصل رو به ضعیف شدن می‌گذارند و در نتیجه مشکل تشدید می‌شود و دوره بهبود طولانی‌تر می‌شود.

 

تزریق

 

تزریق کورتیزون باعث کاهش درد به صورت موقت میشود این تزریقات باعث کاهش سریع درد میشود اگرچه باید این تزریق را چند باردریک سال انجام داد چون تزریق بیشتر باعث ضعیف شدن ماهیچه ها میشود به دلیل اینکه کورتیزون ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد پس این تزریق باید با تجویز پزشک انجام شود . بعدازتزریقات مکرر ممکن است غضروف ازبین بروند. بنابراین این تزریق باید بااحیتاط درمفصل زانو انجام شود

 

کفش و کفی طبی

 

کفش یا کفی مناسب به کاهش فشاری که بر زانوها وارد می شود و عوارض زانو درد ناشی از آن کمک می کند. کفش های ورزشی استاندارد یا کفش طبی برای افراد مبتلا به زانودرد شدیدا توصیه می شود.

 

فیزیوتراپی

 

ممکن است از فیزیوتراپی ( به عنوان مثال آلتراسوند، تحریک الکتریکی، سرما درمانی، درمان دستی و تمرینات کششی) برای کاهش زانو درد و التهاب استفاده شود. فیزیوتراپی می تواند باعث تقویت عضلات و کاهش اصطکاک در درون زانو شود و با کمک به آموزش مکانیک درست بدن به بیمار خطر عود بیماری را کاهش دهد.

 

جراحی

 

زمانیکه درمان های غیر جراحی باعث کاهش درد نشود ونتیجه بخش نباشد انجام جراحی نیازاست. این جراحی ها شامل موارد زیراست :

 

هنگامی که روش های درمانی مثل حرکت های ورزشی، کنترل وزن، و مصرف دارو نتوانند باعث کاهش درد مفصل زانوی بیمار شوند، ممکن است نیاز به استفاده از عمل جراحی وجود داشته باشد

 

                                 

 

 

روش های درمان آرتروز زانو بدون عمل و با جراحی

با وجودی که سن عامل اصلی برای ابتلا به آرتروز زانو است، اما ممکن است بعضی اوقات جوانان نیز دچار ابتلا به این بیماری شوند . در بعضی از افراد، این مشکل می‌تواند جنبه ارثی داشته باشد. اما برای سایر افراد، ارتروز زانو می‌تواند در نتیجه وارد شدن آسیب یا عفونت و یا حتی اضافه وزن ایجاد شود.

 

علت‌ها و دلایل

 

آسیب دیدگی زانو از رایج ترین علت ساییدگی زانو است اما موارد دیگری هم مانند بیماری آرتروز زانو باعث از بین رفتن و ناراحتی مفصل میشود.علل شایع زانو درد در افراد جوان تر عبارتند از استفاده بیش از حد از زانو و آسیب دیدگی. همچنین زانو درد می تواند ناشی از عفونت (به عنوان مثال استئومیلیت، بورسیت سپتیک) و بیماری هایی خاص باشد. سوزن سوزن شدن زانو یک وضعیت بسیار آزاردهنده و مضطرب کننده است که ممکن است نگذارد که فعالیت‌های روزمره و روتینی خود را انجام دهید. گاهی گزگز زانو عاجز کننده می‌باشد طوری که شما احساس کنید که یک اتوی داغ بر روی مفصل گذاشته شده است.

 

•        پا به سن گذاشتن

 

•        چاقی

 

•        استعداد ژنتیکی

 

•        آسیب دیدن مفصل زانو

 

•        ورزش نکردن، سبک زندگی بی‌تحرک

 

•        ضعف عضلانی ـ عضله‌های چهارسر ضعیف (عضله‌های کشاله ران که به زانو متصل می‌شوند.)

 

•        استفاده بیش از اندازه طولانی مدت، تحمیل کردن وزن فراوان بر زانو (انجام مکرر حرکت‌هایی چون سر پا نشستن، زانو زدن همراه با بلند کردن اشیاء سنگین یا فعالیت‌های پربرخوردی مانند دویدن سریع یا آهسته)

 

•        انحراف پا

 

•        کفش نامناسب (پاشنه بلند)

 

علائم و نشانه ها

 

 از علایم آرتروز زانو میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

 

 علائم استئو آرتریت و علائم ساییدگی زانو اغلب به آرامی رشد کرده و با گذشت زمان تشدید می شود. علائم و نشانه های آرتروز زانو شامل موارد زیر هستند:

 

 شایع ترین علت درد زانواست . درد زانو یک روز وجود داشته و روز دیگر وجود ندارد، احتمالاً سطح کم این زانو درد بطور مزمن در طولانی مدت احساس می شود و بطور متناوب با وارد آمدن فشار عود می کند؛ ممکن است درد ساییدگی مفصل زانو در هنگام انجام فعالیت های خاص همچون خم شدن، زانو زدن، چمباتمه زدن، یا بالا رفتن از چهارپایه افزایش پیدا کند.

 

• حساسیت. مفصل شما ممکن است در هنگام وارد شدن فشار اندک به آن دچار ناراحتی شود. همینطور ممکن است زانو شما نسبت به لمس کردن حساس شود. حساسیت به لمس از دیگر علائم آرتروز زانو محسوب می شود.

 

• خشکی زانو. سفت شدن مفاصل می تواند هنگامی قابل توجه باشد که شما صبح از خواب بیدار می شود یا برای یک مدت بی حرکت هستید. درد و سفتی زانو پس از عدم تحرک طولانی یا استراحت افزایش پیدا می کند و به این دلیل است افراد این درد را بیشتر در زمان بیدار شدن از خواب احساس می نمایند.

 

• از دست دادن قابلیت انعطاف پذیری. این حالت نیز از علایم ساییدگی زانو است و ممکن است شما توانایی حرکت دادن کامل مفاصل خود را نداشته باشید. فردی که به علائم آرتروز زانو متوسط تا پیشرفته مبتلا می باشد ممکن است حتی توانایی راست کردن زانوی خود را نداشته باشد.

 

• صدا دادن زانو یا احساس سایش. شما ممکن است تق تق زانو یا احساس سایش در زمان استفاده از مفصل داشته باشید.

 

• ورم زانو. ساییدگی استخوان ها ممکن است باعث التهاب و خراشیدگی زانو شود (برای مثال در محل مایع زانو). ورم زانو ممکن است با احساس گرما همراه باشد که این احساس می تواند حتی تا حد احساس سوختگی نیز تشدید شود. علاوه بر این زانو ممکن است حتی قرمز و در محل تماس گرم شود.

 

تشخیص

 

تشخیص زود هنگام آرتروز زانو و درد پشت زانو باعث جلوگیری از آسیب دیدگی دائمی می‌شود. که آرتروز معمولا با بررسی سابقه پزشکی و معاینه زانو تشخیص داده می‌شود. تصویربرداری با اشعه ایکس در کنار آزمایشات تصویربرداری دیگر از قبیل ام آر ای برای تشخیص علل زانو درد و ارتروز زانو موثر است. تصاویر اشعه ایکس، باریک شدن فضای بین استخوان‌ها، شکل گیری خار استخوانی و کیست‌ها را می‌توانند نشان دهند. تصاویر ام آر ای وقتی توصیه می‌شود که تصاویر اشعه ایکس دلیلی مشخص برای درد مفصل زانو ارائه نکند یا وقتی که تصاویر اشعه ایکس نشان دهد که بافت های دیگر مفصل ممکن است آسیب دیده باشد.

 

راه ها و روش های درمان

 

همانطور که گفته شد آرتروز زانو درمان قطعی ندارد خود مدیریتی ،رژیم غذایی و کار از جمله درمان های اولیه آرتروز زانو به شمار می آید. همچنین با روش ها موثر بسیاری می توان کاملا آن را کنترل و علائم ناشی از آن را برطرف کرد :

 

دارو درمانی

 

داروهای زیادی برای درمان ارتروز زانو وجود دارند، از آن جایی که افراد واکنش های متفاوتی به انواع دارو نشان می دهند، پزشک به طور مداوم با بیمار خود در تعامل خواهد بود تا بتواند نوع دارو و دوز ایمن و موثر را برای درمان آرتروز زانوی بیمار خود تشخیص دهد و تجویز کند .

 

• داروی مسکن غیر مخدر و داروهای ضد التهاب معمولا اولین داروهایی هستند که در مراحل اولیه درمان آرتروز زانو تجویز می شوند. ساده ترین نوع این مسکن ها ( که به صورت بدون نسخه نیز قابل تهیه است) استامینوفن می باشد.

 

• نوع دیگری از داروها که در تسکین درد آرتروز زانو موثرند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می باشند . نمونه های رایج این دارو ها که با نام NSAID شناخته می شوند ، ایبوبروفن و ناپروکسن هستند .

 

• کورتیکواستروئید ها (کورتیزون) : این داروها مواد ضدالتهاب بسیار قوی هستند که می توان هم به صورت خوراکی و هم تزریق مستقیم به مفصل آن را استفاده کرد. تزریق کورتیزون به مفصل موجب تسکین چشم گیر درد و التهاب می شود. البته به علت عوارض جانبی احتمالی که این دارو دارد، پزشک تعداد تزریقات این دارو در طی یکسال را برای بیمار محدود خواهد کرد.

 

• داروهای تقویت مفاصل مانند گلوکز آمین و کوندراتین ، با استفاده از این داروها مواد حیاتی که به صورت طبیعی در غضروف زانو وجود دارد به بدن شخص رسانده می شود.

 

 

تزریق ژل به زانو

 

مایع مفصلی درون زانو دارای ماده ای به نام هیالورونیک اسید می باشد که باعث ایجاد چسبندگی و غلیظ شدن مایع مفصلی و بالا رفتن خاصیت ارتجاعی و جذب فشار در مفصل می شود. در افراد مبتلا به آرتروز زانو تولید ماده ی هیالورونیک اسید کاهش میابد و غلظت این ماده در مفصل زانو کمتر از میزان عادی است که باعث می شود مایع مفصلی کتر حالت ژله ای خود را داشته باشد و کمتر اصطحکاک مفصل را کاهش داده و ضربه و فشار وارد شده به مفصل را کنترل کند.

 

در روش تزریق ژل به زانو در طی سه هفته ، سه بار ماده ای حاوی اسید هیالورونیک به مفصل زانو تزریق می شود تا اصطحکاک و سایش مفصلی را کاهش دهد و به خاصیت جذب شوک و ضربه در مفصل زانو کمک کند. تزریق ژل به زانو برای مدت حداقل شش تا نه ماه علائم ناشی از علت آرتروز زانو را از بین می برد. در صورتی که علائم دوباره عود کنند می توان تزریق را دوباره تکرار کرد. درصد موفقیت این درمان حتی در موارد بسیار شدید آرتروز زانو ، بسیار بالا است .

 

زانو بند طبی مخصوص

 

زانو بند هایی مخصوصی برای کاهش بار وارد شده به زانو وجود دارند که برای افراد مبتلا به ساییدگی مفصل زانو طراحی شده اند . معمولا در آرتروز زانو ، یک طرف از غضروف زانو بیشتر تحلیل میرود و فرسایش میابد که باعث می شود زاویه ی بین استخوان ران و ساق پا غیر طبیعی شود و این دو استخوان در یک سمت ( همان سمتی که غضروف آسیب بیشتری دیده است) سایش بیشتری روی هم داشته باشند. زانو بند مخصوص از طریق تغییر زاویه بین استخوان ساق و ران پا ، فشار وارد شده به مفصل زانو را کاهش می دهد و باعث کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفصل زانو می شود.

 

تصاویر اشعه ایکس از زانو به خوبی فاصله بین استخوان ران و ساق پا در نواحی مختلف مفصل را نشان می دهد. پزشک شما با استفاده از این تصاویر می تواند مشخص کند که استفاده از بریس مخصوص برای شما می تواند مفید باشد یا نه و با توجه به وضعیت شما و محل آسیب دیدگی غضروف، زانو بند مخصوص شرایط مفصل زانوی شما را تجویز کند.

 

کفش و کفی طبی و وسایل کمکی

 

استفاده از کفی های طبی مخصوص که شوک وارد شده به پا را جذب می کنند می توانند تاثیر زیادی در کاهش فشار وارد شده به مفصل زانو داشته باشند.در صورتی که آرتروز زانو بسیار پیشرفته باشد ممکن است به بیمار استفاده از عصا یا واکر توصیه شود تا از درد شدید و فشار وارد شده به زانو کاسته شود.

در موارد آرتروز خفیف نیز یک کفی یا پد مخصوص پاشنه برای بیمار تجویز می شود . این کفی ها و پد های مخصوص پاشنه با تغییر زاویه قرار گیری پا روی زمین ، زاویه بین استخوان ران و ساق پا را نیز اصلاح می کنند و در واقع مانند بریس های مخصوص زانو که در بالا به آن اشاره شد ، عمل می کنند و از فشار وارد شده به زانو در سمتی که غضروف آسیب بیشتری دیده است ، می کاهند.

 

 

 

روش های درمانی مکمل

 

انجام برخی روش های درمانی مکمل مانند استفاده از پمادها ی مخصوص حاوی کپساسین ، انجام درمان طب سوزنی و استفاده از مکمل های غذایی ( حاوی گلوکوز آمین و کوندراتین و SMAe ) نیز در کنار سایر روش های درمانی گفته شده می تواند موثر باشد.

 

 

عمل جراحی

 

در موارد نادری ، در صورتی هیچ کدام از روش های درمانی کمکی به کاهش علائم ناشی از آرتروز زانو نکند انجام جراحی زانو تجویز می شود.

 

                                 

درد عصب و رگ سیاتیک کمر و پا: درمان و علائم

عصب سیاتیک از جمله بزرگترین و طولانی ترین عصب ها در بین اعصاب بدن می باشد که در عین حال درگیری ان می تواند برای بیماربسیار درد سرساز هم باشد.عصب سیاتیک که از ناحیه تحتانی ستون مهره ها و از مجاورت دیسک های پایینی کمر منشا گرفته و به سمت استخوان لگن و با سن امتداد می یابد و سپس از پشت ران وارد ساق پا می شود.

 

عصب سیاتیک وقتی درگیر می شود ممکن است هر نقطه ای از عصب درد را نشان دهد در شرایطی که بقیه قسمت ها فاقد درد باشد. با توجه به اینکه رگ سیاتیک در پشت ساق پا به دو شاخه تقسیم می شود، یکی از پشت ساق پا به کف پا می رود ودیگری از کناره خارجی ساق و روی مچ پا می گذرد ، بنابراین ممکن است فردی دارای درد تنها در قسمت خارجی ساق پا و بدون کمر درد باشد اما علت ، درد سیاتیکی است

 

علائم و نشانه ها

 

علائم معمول ابتلا به سیاتیک از درد پایین کمر شروع شده و تا باسن کشیده می شود و منجر به درد کف پا و انگشتان می شود در این حالت علائم درد سیاتیک ممکن است در هر نقطه از این مسیر احساس شود، اما معمولاً این درد مسیری را دنبال می کند که از کمر شروع شده و به سمت باسن و پشت ران یا ماهیچه ساق پا کشیده می شود. سطح درد عصب سیاتیک در افراد مختلف می تواند از ملایم تا شدید باشد و معمولاً این درد ساق پا تا کشاله ران به صورت احساس تیر کشیدن یا سوزش، شبیه به شوک های الکتریکی و نیز احساس گرفتگی در افراد مختلف مشاهده می شود. در این حالت معمولاً فقط یک طرف بدن تحت تاثیر مشکل قرار می گیرد و این درد می تواند با نشستن طولانی، خم شدن وحتی سرفه و عطسه کردن نیز تشدید شود. علاوه بر این سیاتیک می تواند با ایجاد بی حسی در ناحیه پایین تنه بیمار همراه باشد.

 

سیاتیک اشاره به دردی دارد که از عصب سیاتیک ناشی می شود که یک عصب بزرگ کشیده شده در قسمت پایین کمر به سمت پشت هر یک از پاها و درد رگ پشت زانو می باشد. سیاتیک یک ناهنجاری نیست، اما می تواند یک نشانه از ایجاد سایر مشکلات ساختاری همچون مشکلات ستون فقرات یا تنگی کانال نخاعی، التهاب یا گاز گرفته شدن عصب در قسمت پایین کمر یا فتق دیسک، تشکیل زائده های استخوانی و بزرگ شدن بیش از حد مفصل فاست (رشد بیش از حد استخوان یا اندازه بزرگ غیر عادی آن) باشد که تنگ شدن حفره بین مهره ها در محل انتقال اعصاب را به همراه دارد. گاهی اوقات، تشکیل تومور می تواند علت ناهنجاری ایجاد شده در ارتباط با وارد شدن فشار به عصب سیاتیک باشد که این شرایط را می توان با اسکن ام آر آی (MRI) تشخیص داد. علاوه بر این ابتلا به بیماری دیابت نیز می تواند منجر به وارد شدن آسیب عصبی و مشاهده علائم مطرح شده فوق شود. به هر حال همانطور که بیان شد، یکی از علل درد سیاتیک، گیر افتادن عصب سیاتیک می باشد.

 

علت

 

درد رگ سیاتیک بر اثر شرایطی ایجاد میشود که بروی ستون مهره ها وعصب هایی که از مفصل کمر عبور کرده است، تاثیر میگذارد. از طرف دیگر این آسیب دیدگی ها بر اثر افتادن روی زمین یا تومورهای عصب سیاتیک یا ستون مهره ها ایجاد می شود. در کل علت سیاتیک تحریک وفشرده شدن عصب سیاتیک می باشد.

 

 سندروم پریفورمیس

 

گرفتگی و تنگی ماهیچه ها ی پریفورمیس باعث فشرده شدن عصب ها میشود.

 

شوک

 

آسیب های ورزشی و یا افتادن میتواند باعث شکستگی ستون مهره ها وکشیدگی ماهیچه ها وآسیب دیدگی عصب ها بشود .

 

 فتق دیسک کمر

 

مرکز دیسک ستون مهره ها که مانند ژله می باشد می تواند در طول یک هفته دچار برآمدگی شود و دیسک ها را پاره کند و باعث فشار برعصب ها شود. بچه‌دار شدن موهبتی بزرگ است، اما تجربه کمردرد بارداری باعث ایجاد نگرانی در مادران باردار می‌شود. همه دردهای مرتبط با کمر در زمان بارداری به عنوان دردهای دوران بارداری شناخته می‌شوند. دردهای مرتبط با کمر در دوران بارداری عبارتند از کمر درد بارداری، دیسک کمر در بارداری و سیاتیک .

 

 استنوسیز

 

باریک شدن کانال های ستون مهره ها با عث فشرده شدن تارهای ستون مهرها وعصب ها می شود.

 

 آرتروز

 

زمانیکه دیسک ها با افزایش سن لغزندگی خود را از دست می دهند.یک پارگی کوچک بردیواره دیسک می تواند بسیار دردناک باشد و باعث تحریک استخوان ها می شود سطح مفاصل بزرگ تر می شود و باعث ضحیم تر شدن لیگامنت ها می شود و می تواند علت درد سیاتیک بشمار آید.

 

 اسپاندیلالیستزیز

 

فشار وضعف باعث شکستگی در مفصل می شود ، و این شکستگی یکی از دلایل حرکت مهره ها وفشار به عصب است. مشکلات مفصل درنواحی لگن و غضروف میتواند یکی از علت های درد ساق پا باشد. درد پا و کمر کاملا عادی میباشند اما درد سیاتیک پا محسوب نمی شود.

 

در اولین جلسه مراجعه به پزشک و تشخیص سیاتیک پزشک موارد درمانی را به شما توضیح خواهد داد یکی از مهمترین نکاتی که پزشک به شما توصیه می کند، انجام دادن فعالیت های روزانه و تا حد امکان جلوگیری از خوابیدن طولانی مدت در رختخواب و جلوگیری از انجام فعالیت هایی که باعث تشدید درد رگ سیاتیک می شود، است.

 

درمان

 

1.      درمان بدون جراحی

 

در ادامه برخی درمان های بدون جراحی درد رگ و عصب سیاتیک پا و کمر آورده شده است:

 

2.      درمان های خانگی

 

تعدادی از رایج ترین درمان های خانگی در ادامه ذکر شده است:

 

یخ درمانی: شما می توانید از کمپرس یخ یا بسته های گیاهان یخ زده برای این روش درمانی استفاده کنید کمپرس های یخ یا بسته گیاهان یخ زده را در یک حوله قرار دهید و آنرا روی موضع درد به مدت 20 دقیقه در یک روز قراردهید. این کمپرس در روزهای اول بعد از آسیب دیدگی باید چند مرتبه در یک روز استفاده شود این روش باعث کاهش تورم و درد رگ سیاتیک می شود.

 

گرما درمانی: برای استفاده از این روش شما می توانید کمپرس های گرم و پدهای گرم را تهیه کنید، توصیه می شود که کمپرس یخ را در چند روز اول استفاده کنید. بعد از 2 یا 3 روز کمپرس یخ را با کمپرس گرم جابه جا

 

کنید، در صورتیکه درد عصب سیاتیک شما پایدار بود کمپرس های گرم و یخ را به صورت متناوب استفاده کنید.

 

3.      دارو

 

مصرف داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و آسپرین می تواند باعث کاهش درد، التهاب و تورم شود، دقت داشته باشید که مصرف بیش از حد آسپیرین می تواند عوارض جانبی به همراه داشته باشد این عوارض جانبی شامل خونریزی و زخم معده است. پزشک ممکن است داروهایی برای شل کردن عضلات، مسکن های نارکوتیک، یاحتی داروهای ضد افسردگی را برای بیمار تجویز کند داروهای ضد افسردگی میتواند باعث افزایش تولید اندورفین در بدن شود و به درمان درد سیاتیک کمک کند.

 

4.      تزریق

 

تزریق استروئید درناحیه اپیدورال یکی دیگر از روش های درمان سیاتیک می باشد. داروی کورتیکواستروئید در فضای اپیدورال تزریق می شود، فضای اپیدورال به مایعی گفته می شود که در اطراف نخاع وجود دارد. تزریق این ماده به دلیل عوارض جانبی که در پی دارد با محدودیت هایی همراه است.

 

5.      درمان سیاتیک با نرمش

 

بعد از کاهش علائم سیاتیک زیر نظر فیزیوتراپ شما نرمش های کششی و تقویتی را یاد خواهید گرفت و انجام خواهید دارد که تاثیر بسیار مهمی در درمان قطعی بیماری سیاتیک شما دارند. بدون انجام این نرمش ها درمان سیاتیک شما ناقص بوده و علائم سیاتیک ممکن است بزودی عود کند. این نرمش ها باید هرچه زودتر بعد از فروکش کردن درد حاد سیاتیک شروع شوند.

 

6.      فیزیوتراپی و ورزش

 

تمرینات فیزیوتراپی و ورزش برای سیاتیک به بهبودی حالت مفصل و استقامت مفصل کمر کمک میکند. کشش های آرام ناحیه تحتانی مفصل کمر می تواند موثر باشد یکی از بهترین راه ها برای انجام تمرینات کششی مراجعه به مراکز فیزیوتراپی و انجام این تمرینات با کمک متخصص فیزیوتراپی، شخصی که مهارت لازم در درمان نواحی دردناک رگ سیاتیک را دارد، است. همچنین انجام یوگا می تواند موثر باشد.

 

هرچه که فرد فعالترباشد بدن او میزان اندورفین بیشتری را آزاد می کند اندورفین یک ماده مسکنی است که بوسیله بدن به صورت طبیعی ساخته میشود. در ابتدا فعالیت های سبکی مانند شنا یا دوچرخه انجام دهید. زمانیکه درد عصب سیاتیک شما کاهش یافت و استقامت مفاصل بهبود یافت تمرینات رژیمی که شامل تمرینات ایروبیک، تمرینات استقامتی است را شروع کنید. انجام چنین تمریناتی خطر جلوگیری از آسیب دیدگی مجدد مفصل کمر را کاهش میدهد و باعث درمان سیاتیک می شود. درمان سیاتیک با ورزش یکی موثرترین روش های درمان سیاتیک است.

 

7.      طب سوزنی

 

این روش با قرار دادن سوزن های ضد عفونی شده در نقاط خاصی از بدن انجام می شود، این روش باعث افزایش و ایجاد انرژی در بدن می شود. استفاده از این روش کاملا بدون درد است و می تواند در درمان درد عصب سیاتیک کمر و پا موثر باشد.

 

8.      کایروپراکتیک

 

کایروپراکتیک یا درمان دستی می تواند، باعث تحرک ستون مهره ها شود و می تواند در درمان درد رگ سیاتیک موثر باشد. در این روش بسیار مهم است که شما به یک متخصص مراجعه کنید تا بتواند با بکار بردن تکنیک های فوق به درستی باعث کاهش درد شما شود.

 

9.      جراحی

 

جراحی در مواردی که درد سیاتیک بسیار شدید باشد و بیمار با عدم کنترل ادرار و مدفوع مواجه شود، انجام می شود. دو نوع از رایجترین جراحی هایی که انجام می شود جراحی دیسککتومی و میکرودیسککتومی است جراحی دیسککتومی با برداشتن قسمتی از دیسک که باعث ایجاد فشار روی عصب سیاتیک شده است، انجام میشود. جراحی میکرودیسککتومی که با برداشتن دیسک بوسیله ایجاد یک شکاف کوچک و با استفاده ازمیکروسکوپ انجام می شود.

 

                                 

تست نوار عصب و عضله

تست نوار عصب و عضله یک بررسی تشخیصی برای پی بردن به عملکرد عصب های بدن است. بدن انسان یک مولد الکتریسیته است و هدف از تولید این الکتریسیته انتقال پیام ها بین مغز و دیگر اندام هاست. انتقال پیام هایی بصورت حس لمس، درد، فشار، گرما در پوست و دیگر حسهایی مثل دیدن، شنیدن و ...از اندام به مغز از طریق عصب انجام میشود. همچنین دستورات مغز به اندام ها برای انجام دادن کارهایی مثل حرکت دادن عضو از طریق ارسال پیام بوسیله عصب ها است. اعصاب این پیام ها را بصورت امواج الکتریکی منتقل میکنند دقیقاً مثل همان کاری که در سیم تلفن انجام میشود.

 

 

 

هدف از انجام تست نوار عصب و عضله

 

عبارتست از بررسی نحوه فعالیت عصب و عضله در کنار هم. از جمله علائم رایج بیماران اسکلتی عضلانی عبارتست از:

- وجود درد در قسمتهای مختلف بدن

- احساس ضعف و خستگی

- احساس گزگز و مورمور شدن در نقاط مختلف بدن

- احساس بی حسی در اندام مختلف بدن

شایان ذکر است که در برخی بیماریهای نامربوط با عصب و عضله نیز ممکن است این علائم مشاهده شود. تشخیص ارتباط این علائم با مشکلات اسکلتی عضلانی بیمار بر عهده پزشک متخصص می باشد. پزشک با گرفتن شرح حال از بیمار، انجام معاینه و بررسی آزمونهای انجام شده می تواند این ارتباط را دریابد. از جمله این آزمونها گرفتن نوار عصب و عضله از بیمار است. مسیر اعصاب محیطی در برگیرنده هسته سلولهای عصبی حرکتی قرار گرفته در نخاع و حسی قرار گرفته در گانگلیون ریشه خلفی، ریشه های عصبی، شبکه عصبی و ... می باشد. در بررسی عصب و عضله آنچه مورد ارزیابی قرار می گیرد رفتار آبجکتیو پتانسیلهای کاری عصب و عضله است که به صورت مکمل در کنار معاینه و شرح حال گرفته شده از بیمار مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

اقدامات پیش نیاز جهت انجام تست نوار عصب عضله

 

محل انجام تست نوار عصب و عضله بایستی پاکیزه باشد. لباس بیمار برای قسمت مورد نظر گشاد باشد تا عضو مورد نظر را بتوان در حین گرفتن نوار عصب و عضله تا منطقه مورد نیاز، بدون پوشش نمود. پیش از انجام تست نوار عصب و عضله این اطلاعات را در اختیار پزشک قرار دهید:

1- چنانچه به بیماریهای عفونی خاص نظیر هپاتیت و ایدز مبتلا هستید

2- آیا در حال استفاده از داروهایی مانند آسپرین یا وارفارین هستید که باعث اختلال انعقادی می شوند.

3- آیا مبتلا به بیماریهای اختلال سیستم انعقاد خونی نظیر هموفیلی هستید؟

4- آیا در نقاطی از بدن خونریزی غیر عادی دارید؟

5- چنانچه از داروی خاصی استفاده می کنید آنرا با پزشک خود درمیان بگذارید؟

6- آیا قلب شما با باطری کار می کند؟

قابل ذکر است انجام تست نوار عصب و عضله در مورد زنان حامله یا نوزادان هیچگونه ممنوعیتی نداشته و تست نوار عصب عضله برای تمامی افراد قابل انجام است.

 

 

 

چگونگی انجام تست

 

 در تست نوار عصب و عضله از الکترومیوگرافی و بررسی سرعت هدایت عصب به منظور به دست آوردن اطلاعات کافی در خصوص اعصاب دست‌ها و پاها و سیستم اسکلتی و عضلانی استفاده می‌شود. با توجه به اینکه بدن به منزله یک مولد الکتریکی عمل کرده و نقل و انتقال پیام بین مغز و سایر اندام بدن توسط این الکتریسته انجام می‌شود اختلال در عملکرد این الکتریسیته توسط الکترومیگرافی صورت می‌گیرد و این فرایند توسط الکترود ثبت می‌گردد. برخی الکترودها نیز که از نوع سطحی می‌باشند در مواردی که نیاز به ثبت فعالیت کلی عضله می‌باشد استفاده می‌گردد. از جمله مواردی که از الکترودهای سطحی استفاده می‌شود بیوفیدبک یا بررسی قدرتی عضلانی می‌باشد. NCV یا بررسی سرعت هدایت عصب در تعیین تاخیر زمانی از زمان تحریک عصب تا زمان ثبت موج و نیز ارتفاع موج موثر واقع می‌شود. در بیشتر موارد الکترومیوگرافی و بررسی سرعت هدایت عصبی یا EMG و NCV به همراه یکدیگر صورت می‌گیرد مگر در مواردی که محدودیت و ممنوعیت در استفاده از سوزن برای فرد وجود داشته باشد.

 

 

 

از چه مناطقی بررسی انجام می شود؟

 

نوار عصب در طیف وسیعی از بیماریها انجام می شود. بطور کلی اختلالات حس، حرکت یا علایم عصبی بسته به تشخیص پزشک ممکن است نیاز به نوار عصب داشته باشند. ضعف عضلات، پرش عضلات، درد عصبی از سایر مواردی است که نوار عصب و عضله به تشخیص کمک می کند. بررسی عضله زبان در مواردی که اختلالات بلع و صدا وجود دارد انجام می شود انجام آن شبیه به نوار عصب سایر قسمتها است. الکترومیوگرافی عضله مقعد در بی اختیاری مدفوع یا دردهای کف لگن کاربرد دارد. در موارد بی اختیاری ادراری بخصوص در خانمها الکترومیوگرافی اسفنکتر حالب نیز انجام می شود. در ضعف عضلانی ممکن است تست خاصی بنام تحریک مکرر عصبی انجام شود. در این حالت تحریکهای مکرر بر روی عضلات مبتلا انجام شده و خستگی عضله توسط آن بررسی می گردد. همانطور که اشاره شد علاوه بر نوار عصب و عضله تستهای دیگری وجود دارد که تحت عنوان الکترودیاگنوز تقسیم بندی می شوند در این تستها راههای شنوایی، بینایی، حسی و حرکتی بررسی می شود. نوار عصب و عضله در نوزادان و کودکان نیز انجام می شود اما کودکان نیاز به مهارتهای بیشتری دارد.

 

 

 

عوارض الکترومیوگرافی چیست؟

 

نوار عصب و عضله، آزمایشی بسیار کم خطر است. با این حال ممکن است شما در ناحیه ای که مورد آزمایش قرار گرفته است احساس کمی سوزش داشته باشید. ممکن است شما چند روزی احساس سوزش را داشته باشید ولی می توانید با استفاده از مسکن های همانند ایبوپروفن برای کاهش درد و سوزش استفاده کنید.

 

آیا نوار عصب در تشخیص بیماری ام اس کاربرد دارد؟

 

نوار عصب و عضله ام اس و سایر بیماری های مشابه تجویز می شود تا علت بی حسی دست وپا با سایر عل مشخص شود. نوار عصب و عضله در ام اس موکدا برای مشکلات همراه و تشخیص افتراقی ها توصیه و به درستی تجویز می شود . هر چند خود نوار عصب در تشخیص بیماری ام اس نقشی ندارد.

 

                                 

سندروم تونل کارپ: علائم و روش‌های درمان

سندرم تونل کارپال (CTS) عارضه‌ای نسبتاً معمول در ناحیه دست و انگشتان است که باعث ایجاد احساس سوزش، گزگز، بی‌حسی و در پاره‌ای مواقع درد در این ناحیه می‌شود. معمولاً این علائم به‌صورت تدریجی نمایان شده و در شب شدت بیشتری پیدا می‌کنند. علائم مذکور بر روی انگشتان شست، نشانه و میانه دیده و احساس می‌شود.

 

علائم و نشانه ها

 

سندروم تونل کارپال معمولا به آهستگی و با علائمی مانند سوزش، خارش، سوزن سوزن شدن یا بی حسی در کف دست و انگشتان، شروع می شود. علائم این عارضه معمولا در طول شب شدید تر شده و خواب بسیاری از افراد مبتلا را مختل میکند. بسیاری از افراد احساس می کنند که برای رهایی از علائم، باید دست خود را تکان دهند.

با پیشرفت سندرم تونل مچ دست، علائم آن در طول روز پدیدار شده و معمولا هنگام در دست داشتن اجسام مانند یک کتاب سنگین و یا برس مو، شدید تر می شوند. اگر فشار همچنان روی عصب باقی بماند، می تواند منجر به ضعف در دست و بی حسی پایدار تری گردد. همچنین ممکن است اشیا را به طور غیر منتظره بیاندازید یا در گرفتن آن ها ضعیف باشید.

 

علت ها و دلایل

 

سندرم تونل کارپال اغلب در نتیجه فاکتورهای ترکیبی که باعث افزایش فشار بر عصب میانی و تاندون ها در ناحیه تونل کارپال می شود، ایجاد می گردد. در حقیقت این بیماری کمتر به واسطه ایجاد مشکل برای خود عصب در افراد مشاهده می گردد. در اکثر موارد این حالت ریشه ارثی دارد و تونل کارپال مچ دست در بعضی افراد کوچکتر از دیگران می باشد. سایر فاکتورهای تاثیرگذار بر ایجاد این مشکل شامل وارد شدن ضربه یا آسیب دیدگی مچ دست است که باعث ورم می شود. برای مثال در این رابطه می توان از پیچ خوردن یا شکستگی، فعالیت بیش از حد غده هیپوفیز، کم کاری تیروئید، آرتریت روماتوئید، مشکلات مکانیکی در مفصل مچ دست، فشار کاری، استفاده مکرر از ابزارهای لرزشی، تجمع مایع در زیر پوست در طول دوره بارداری یا یائسگی، یا تشکیل کیست یا تومور در تونل کارپال است. در بعضی موارد، هیچ دلیل مشخصی برای ایجاد این مشکل وجود ندارد.

 

امروزه شواهد کلینیکی کم و ناچیز درباره تاثیرگذاری انجام حرکت های تکراری و همراه با فشار در ناحیه دست و مچ در طول فعالیت های شغلی یا تفریحی بر ابتلا به سندرم کارپال تونل وجود دارد. در این رابطه ابتلا به برخی بیماری های دیگر مثل بورسیت و تاندونیت نیز می تواند از انجام دادن حرکت های تکراری در فعالیت های شغلی یا سایر فعالیت ها تاثیر پذیرد. سندرم کرامپ نویسندگی نیز ممکن است در نتیجه انجام فعالیت های تکراری ایجاد شود.

 

تشخیص

 

احتمالاً پزشک یک یا چند مورد از آزمایش‌های زیر را برای تشخیص ابتلا به سندرم تونل کارپال انجام خواهد داد:

 تاریخچه علائم. پزشک علائم را بررسی خواهد کرد. ممکن است تعیین الگوی نشانه‌ها و علائم در پی بردن به علت بروز آنها راهگشا باشد. برای مثال از آنجایی که عصب مدیان انتقال دهنده‌ی حس به انگشت کوچک نیست، بروز علائم در این انگشت می‌تواند بیانگر وجود مشکلی به جز سندرم تونل کارپال باشد.

راهنمای تشخیصی دیگر زمان‌بندی علائم است. معمولاً علائم ناشی از سندرم تونل کارپال هنگام نگه داشتن گوشی تلفن یا روزنامه، گرفتن فرمان خودرو یا بیدار شدن در طول شب آشکار می‌شوند.

 

 معاینه بدنی. پزشک هنگام انجام معاینه بدنی حس انگشتان و قدرت عضله‌های دست را آزمایش خواهد کرد.

وارد آمدن فشار روی عصب مدیان مچ دست در نتیجه خم کردن مچ، ضربه دیدن عصب یا صرفاً فشار آمدن بر عصب به بروز علائم در بسیاری از افراد می‌انجامد.

 

 اشعه ایکس (پرتونگاری). برخی از پزشکان انجام پرتونگاری مچ آسیب دیده را جهت حذف علل دیگر درد مچ دست، برای مثال آرتروز یا شکستگی، لازم می‌دانند.

 

 الکترومیوگرافی (عضله‌نگاری برقی). در الکترومیوگرافی تخلیه‌های الکتریکی بسیار کوچک تولید شده در عضله‌ها اندازه گرفته می‌شود. پزشک حین انجام این آزمایش الکترود بسیار باریکی را درون عضله‌های معین قرار می‌دهد. این آزمایش فعالیت الکتریکی عضله‌ها را هنگام منقبض و شل بودن ارزیابی می‌کند و معین می‌گردد که آیا عضله آسیب دیده است یا خیر. از این گذشته الکترومیوگرافی برای از میدان حدس خارج کردن عارضه‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

 بررسی هدایت عصبی. در گونه‌ی دیگری از الکترومیوگرافی دو الکترود بر پوست ضربه می‌زند. شوک کوچکی از عصب مدیان می‌گذرد تا مشخص گردد که آیا تکانه‌های الکتریکی در تونل کارپال آهسته می‌شوند یا خیر. این آزمایش برای تشخیص این سندرم و حذف عارضه‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

راه ها و روش‌های درمان

 

لازم است سندروم تونل کارپال در کوتاهترین زمان پس از مشاهده علائم ، درمان شود. در صورت تشخیص به موقع تونل کارپال ، روش های درمانی غیر جراحی می توانند موفقیت آمیز باشند و می توان از نیاز به انجام جراحی جلوگیری کرد . برخی روش هایدرمان سندرم تونل کارپال عبارتند از :

 

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی :مانند ایبوبوفن ، آدویل ، موترین و غیره . در ابتدای درمان برای کاهش درد و التهاب از این داروها استفاده می شود .

 

 فیزیوتراپی : روش های درمانی فیزیوتراپی در اکثر مواقع برای درمان سندرم تونل کارپال موثر است. فیزیوتراپیست کارهای زبر را انجام می دهد :

 

 - درمان دستی استخوان های مچ دست برای باز کردن تونل کارپ

- تمریناتی کششی برای تاندون ها و عصب ها برای اطمینان از حرکت آزادانه آن ها

- تمرینات کششی برای افزایش قابلیت کشش بافت نرم و عضله

- بررسی مهره‌های سینه‌ای و گردنی برای اصلاح هر گونه درد ارجاعی از گردن یا ستون فقرات

-افزایش توان عضلانی دست در گرفتن اشیا و تقویت عضلات ساعد

-تقویت کامل عضلات دست و انجام تمریناتی برای افزایش دامنه حرکتی

- اصلاح عادات حرکتی بیمار

 

مچ بند طبی مخصوص : استفاده از مچ بند طبی مخصوص یا آتل یکی از مهم ترین روش های درمان سندروم تونل کارپال می باشد. این اسپلینت ها مچ دست را در حالت طبیعی آن و به صورتی که به عصب های دست فشار نیاورد نگه می دارند. مچ بند طبی مچ دست را در حالت صاف نگه می دارد چرا که مچ دست در حالت خمیده فشار بیشتری به تونل کارپ وارد می کند. با کاهش فشار به تونل کارپ و کاهش فشار عصبی به عصب های میانب مچ دست علائم ناشی از بیماری بهبود میابند

 

تزریق کورتیزون : ممکن است پزشک برای تسکین درد و التهاب ناشی از سندروم تونل کارپال به داخل مچ دست یک داروی کورتیکاستروئیدی مانند کورتیزون تزریق کند . کورتیزون التهاب و تورم مچ دست را از بین می برند و از این طریق از فشار وارد شده به عصب میانی مچ دست می کاهند. البته کورتیزون به صورت خوراکی نیز قابل استفاده است اما استفاده از آن به صورت خوراکی بسیار کمتر از تزریق آن به مچ دست موثر است.

 

عمل جراحی : در صورتی که درد بیمار پس از انجام روش های درمانی غیر جراحی بهبود نیافت ممکن است روش جراحی برای درمان سندرم تونل کارپال در نظر گرفته شود. در روش جراحی با برش دادن رباطی که بر روی عصب ها فشار وارد می کند ، عصب ها آزاد می شوند. این عمل به دو روش گوناگون انجام می شود.در مورد روش جراحی و مزایا و معایب آن با پزشک خود باید مشورت کنید. عوارض احتمالی جراحی شامل آزاد نشدن عصب ها ، عفونت ، باقی ماندن جای زخم و آسیب عصبی است.

 

                                 

خواب رفتن،گزگز،بی حسی و مور مور شدن دست و پا : درمان و علت

گزگز شدن دست و پا از علائم شایعی است که منشاء آن می‌تواند انواع عوارض پزشکی باشد. در ساده‌ترین حالت، گزگز دست و پا ناشی از فشار بر اعصاب شما به دلیل به خواب رفتن بر روی بازوی خود و یا روی هم انداختن پاهای خود برای مدت زمان طولانی است. اما گزگز و سوزن‌سوزن شدن دست و داغی کف پا می‌تواند به دلیل موضوعی جدی‌تر، مانند آسیب عصبی نیز باشد. گزگز شدن دست و پا به دلیل آسیب عصبی اغلب با درد، خارش، و بی‌حسی همراه است و به عنوان عارضه نوروپاتی محیطی شناخته شده است. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از عارضه نوروپاتی محیطی وجود دارد.

 

 

گزگز دست‌ یا پاها از علائم شایعی است که می‌تواند بلند مدت و یا زودگذر باشد. در بسیاری از موارد، گزگزدست یا پاها نگران‌کننده‌ نیست، اما می‌تواند نشانه‌ای از برخی عوارض و بیماری‌ها باشد. خواب رفتن دست و پا می‌تواند با حالت نشسته و یا خوابیده فرد، مانند انداختن پاها روی هم و یا خوابیدن روی یک دست ایجاد ‌شود.

 

گزگز و مورمور شدن پا ، دست (و یا هر دو) می‌تواند همراه با علائم دیگری مانند درد، خارش، بی‌حسی و تحلیل عضله و یا سوزش کف پا باشد. در چنین مواردی گزگز ممکن است نشانه‌ای از آسیب‌های عصبی باشد. آسیب عصبی می‌تواند به دلیل عوامل متفاوتی مانند صدمات ناشی از ضربه و یا فشار مکرر، عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، قرار گرفتن در معرض سموم و بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت باشد.

چنین آسیب‌های عصبی به عنوان نوروپاتی محیطی شناخته می‌شوند، زیرا اعصاب دور از مغز و نخاع (اغلب در دست و پاها) را تحت تاثیر قرار می‌دهند. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از نوروپاتی محیطی وجود دارد. با گذشت زمان، نوروپاتی محیطی می‌تواند بدتر شده و منجر به کاهش تحرک و حتی فلج شدن و ناتوانی فرد از حرکت گردد. در انگلستان، حدودا" از هر ۵۰ نفر، یک نفر مبتلا به نوروپاتی محیطی است و حدود ۸ درصد از افراد بالاتر از ۵۵ سال، به این بیماری مبتلا می‌شوند.

 

اگر شما مبتلا به گزگز مداوم در دست، پا یا هردو هستید، انجام معاینات پزشکی فوری، اهمیت زیادی دارد. هرچه زودتر علت گز گز بین انگشتان پا را شناسایی و تحت کنترل درآورید، احتمال کمتری وجود خواهد داشت که دچار عواقب احتمالی مادام العمر شوید.

 

علائم

 

ویژگی‌های مشترک سوزن سوزن شدن عبارت‌اند از:

•        احساس گزگز و سوزش

•        بی‌حسی

•        بازگشت به حس طبیعی چند دقیقه پس از تغییر موقعیت

•        دست‌ها، بازوها، پاها و ساق پا بخش‌هایی از بدن هستند که بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند

 

علت‌ها و دلایل

 

دیابت یکی از شایع‌ترین علل نوروپاتی محیطی در انگلستان است. در نوروپاتی دیابتی، گزگز دست و پا و سایر علائم، غالباً برای اولین بار در هر دو پا بروز می‌کند. سپس از پاها به سمت بالا گسترش می‌یابد و نهایتاً هر دو دست را تحت تاثیر قرار داده و به بازوها می‌رسد. افراد مبتلا به دیابت، دچار آسیب عصبی خفیف تا شدید می‌شوند. در بسیاری از موارد، این علائم اولین نشانه‌های دیابت هستند.در تعدادی از موارد نوروپاتی محیطی، علت آن ناشناخته و یا "ایدیوپاتیک" است. با این حال، عوارض بسیاری وجود دارد که باعث این عارضه می‌شوند، مانند:

 

سندرم‌ به دام افتادن عصب - این سندرم‌ها عبارتند از: سندرم کانال کارپ، فلج عصب اولنار، فلج عصب پرونئال و فلج عصب شعاعی.

 

بیماری‌های سیستمیک - این بیماری‌ها عبارتند از: اختلالات کلیوی، بیماری کبد، آسیب عروقی و بیماری‌های خونی، آمیلوئیدوز، بیماری‌های بافت همبند و التهاب مزمن، عدم تعادل هورمونی (از جمله کم کاری تیروئید) و سرطان و تومورهای خوش خیم که به اعصاب صدمه می‌زنند.

 

کمبود ویتامین - ویتامین‌های E، B1، B6، B12 و نیاسین برای عملکرد صحیح اعصاب ضروری است. برای مثال، کمبود B12 می‌تواند منجر به کم خونی خطرناک شود، که از علل مهم نوروپاتی محیطی است. با این حال، میزان بیش از حد B6 نیز می‌تواند موجب گزگز دست و پا شود.

 

اعتیاد به الکل - افرادی که الکلی هستند، به دلیل رژیم غذایی نامناسب (که علت شایع نوروپاتی محیطی است)، بیشتر به کمبود تیامین یا سایر ویتامین‌های مهم مبتلا می‌شوند. همچنین اعتیاد به الکل نیز می‌تواند باعث آسیب‌ عصبی گردد. برخی از محققان این بیماری را نوروپاتی الکلی می‌نامند.

سموم - این سموم شامل فلزات سنگین مانند سرب، آرسنیک، جیوه و ترکیبات تالیوم و برخی از مواد شیمیایی صنعتی و زیست محیطی است. همچنین شامل برخی از داروها، به ویژه داروهای شیمی درمانی برای سرطان ریه و برخی از داروهای ضد ویروس و آنتی بیوتیک می‌باشد.

 

عفونت‌ها - این عفونت‌ها شامل بیماری لایم، زونا (آبله مرغان-زوستر)، ویروس سیتومگال، اپشتین بار، هرپس سیمپلکس و اچ.آی.وی / ایدز می‌باشد.

بیماری‌های خود ایمنی - این بیماری‌ها عبارتند از: سندرم گیلن باره، لوپوس و آرتریت روماتوئید.

بیماری‌های وراثتی - این بیماری‌ها شامل یک گروه از اختلالات است که در مجموع به عنوان بیماری دندان

 

شارکوت- ماری شناخته می‌شود.

 

صدمات - آسیب‌هایی که اغلب به تروما مربوط می‌شوند، می‌توانند موجب فشردگی اعصاب، خرد شدن، یا آسیب دیدن و در نتیجه درد اعصاب شوند. فشردگی عصب ناشی از فتق دیسک یا دررفتگی استخوان، نمونه‌هایی از این موارد هستند.

 

تشخیص

 

تشخیص بیماری بی‌حسی و خواب رفتگی پا، به شدت علائم بستگی دارد. اگر علائمی شبیه سکته مغزی داشته باشید ممکن است پزشک به شما دستور گرفتن سی‌تی اسکن (CT Scan) بدهد. این کار، این اجازه را به پزشک می‌دهد تا تصویری از مغز شما در دست داشته باشد و هرگونه گرفتگی یا خون‌ریزی را که ممکن است دلیل به وجود آمدن علائم‌تان باشد را شناسایی کند.پزشک معالج شما پرونده‌ی پزشکی‌تان را مطالعه کرده و از شما سؤالاتی خواهد پرسید تا علائم‌تان را برای او توصیف و تشریح نمایید.احتمالاً از شما چنین سؤالاتی خواهد پرسید:

 

• این کرختی و بی‌حسی چه مدت طول می‌کشد؟

• بجز بی حسی چه علائم دیگری دارید ؟

• اولین بار چه موقع متوجه بی‌حسی و خواب رفتگی در کف پایتان شدید؟

• چه مواقعی این بی‌حسی و خواب رفتگی کف پا بدتر می‌شود؟

• چه کارهایی موجب بهتر شدن آن می‌شوند؟

 

معمولاً بعد از مطالعه‌ی پرونده‌ی پزشکی‌تان، یک معاینه‌ی بدنی می‌شوید. پزشک شما به احتمال زیاد کف پای شما را معاینه و مشخص می‌کند که آیا بی‌حسی تنها بر یک پای شما اثر گذاشته است یا هر دو پای شما را در گیر کرده است. برخی از بررسی‌های پزشک معالج شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• ماهیچه نگاری الکتریکی (الکترومیوگرافی) که میزان پاسخ عضلات را به تحریک جریان الکتریکی می‌سنجد.

 

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(اِم.‌آر.آی) مطالعه و بررسی به‌منظور مشاهده ناهنجاری‌هایی در ستون فقرات و / یا نخاع

 

• مطالعه هدایت عصبی، که میزان توان عصب‌ها را برای هدایت جریان‌های الکتریکی می‌سنجد.

 

• بررسی‌های بیشتر بستگی به این دارد که پزشک در بررسی‌هایش به چیزی مشکوک شده باشد.

 

درمان

 

پزشکان معمولاً در مواجهه با علائم اشاره شده و درمان گزگز دست و پا مسکن یا داروی ضدالتهاب تجویز می‌کنند. بااین حال ارزیابی دقیقی باید پیش از تجویز دارو جهت بررسی احتمال ابتلا به عارضه‌های جدی انجام شود. تعیین علت دامن زننده به این حس ناخوشایند و معالجه آن بهترین روش درمان سوزن سوزن شدن پا است

 

• اصلاح عضله، استخوان یا ستون فقرات

• بهبود وضعیت تغذیه

• کنترل بیماری‌های خودایمنی

• کنترل سوءمصرف الکل

 

طب فیزیکی و توانبخشی راهبردهای سودمندی را متناسب با شرایط خاص هر بیمار برای درمان خواب رفتن دست و پا ارائه می‌دهد.

 

                                 

درمان آرتروز گردن و علائم آن

اسپوندیلوز گردن(آرتروز گردن) عارضه‌ای است که معمولاً بیشتر در سنین بالا رواج دارد و مفصل‌های گردن را درگیر می‌کند و باعث بروز گردن درد می شود. این عارضه در نتیجه سایش و فرسایش غضروف و استخوان‌های مهره‌های گردنی رخ می‌دهد و به مرور منجر به درد کتف و شانه میشود. اگرچه آرتروز گردن عمدتاً بیماری‌ وابسته به سن می باشد، اما نقش عوامل دیگر در بروز آن را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. بر اساس پژوهش‌های انجام شده، بیش از ۹۰% افراد بالای ۶۵ سال به این عارضه مبتلا هستند، اگرچه شدت بیماری در برخی از این سالمندان به اندازه‌ای کم است که هیچ‌گاه متوجه عوارض آرتروز گردن نمی‌شوند. از سوی دیگر برخی از بیماران با دردی مزمن دست و پنجه نرم می‌کنند، هر چند بسیاری از مبتلایان قادراند فعالیت‌های روزمرّه خود را مانند سابق ادامه دهند.

 

صدادادن مهره های گردن نوعی صدای ترق و تروق یا شبیه کلیک کردن است که هنگام چرخاندن سر به طرفین ایجاد می‌شود. این صدا، شبیه به صدایی که هنگام چرخاندن انگشت‌ها بوجود می‌آید. بسیاری از مردم عادت دارند پس از بیدار شدن از خواب یا پس از کار طولانی پشت میز، گردن خود را برای از بین بردن فشار عضلانی بپیچانند. اگرچه افراد پس از چرخاندن گردن و ایجاد این صدا احساس راحتی می‌کنند اما تکرار این کار برای سلامتی مضر است. این کار باعث بروز عوارض گردن درد و ارتروز گردن می‌شود.

 

علائم

 

بارزترین علایم آرتروز گردن، درد گردن خفیف یا شدید باشد. گاهی اوقات با نگاه کردن به بالا یا پایین برای یک مدت طولانی یا با فعالیت هایی مثل رانندگی یا خواندن یک کتاب، درد ناشی از این بیماری شدت پیدا می کند. این درد گردن مانند درد دیسک گردن با استراحت یا دراز کشیدن تسکین پیدا می کند. علائم دیگر شامل موارد زیر می باشد:

 

•        خشکی و گردن درد (با فعالیت شدت پیدا می کند)

•        بی حسی و ضعف در بازو، دست و انگشتان

•        به دشواری راه رفتن، عدم تعادل یا ضعف در دست یا پا

•        اسپاسم عضلانی در گردن و شانه

•        سرگیجه و سردرد

•        صدا،احساس ساییدگی ،انفجار با حرکت گردن

 

علتها و دلایل

 

درستون مهر ه ها آرتروز بر اثر از بین رفتن دیسک و از دست رفتن لغزندگی مفصل ایجاد شود.دربچه ها و افراد جوان دیسک دارای میزان مواد مایع زیادی است با افزایش سن دیسک خشک و ضعیف میشود این مشکل باعث فرو نشستن دیسک می شود و فضای دیسک کاهش میابد وقتی فضای دیسک کاهش یابد به مفصل فاست فشار وارد میشود وباعث ازبین رفتن استخوان وایجاد بیماری آرتروز مانند آرتروز درمفصل لگن و زانو میشود.

زمانیکه غضروف ها به صورت کامل ازبین رفتند باعث کشیده شدن استخوان ها برروی یکدیگر میشود.برای ساخت غضروف های ازدست رفته بدن شما استخوان جدیدی درمفصل فاست برای حفاظت ونگهداری ازمهره ها میسازد.با گذشت زمان این استخوان بیش ازحد رشدمیکند که به آن جراحت استخوان گفته میشود وباعث کاهش فضای عصب میشود وبه عصب فشار می آورد که به آن استنوزیس یا تنگی کانال نخاعی گفته میشود.

 

 

تشخیص

 

پزشک احتمالاً برای تشخیص آرتروز گردن به بررسی خود را با انجام معاینات فیزیکی به شرح زیر آغاز می کند:

 

بررسی دامنه حرکتی در ناحیه گردن

 

آزمایش رفلکس ها و قدرت عضلات به منظور پیدا کردن نقاط وارد شدن فشار به اعصاب در ستون فقرات یا کانال نخاعی

 

مشاهده وضعیت راه رفتن فرد به منظور بررسی وارد شدن فشار به اعصاب به نحوی که وضعیت قدم زدن فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

 

راهها و روش های درمان

 

روش های برای درمان گردن درد یا راههای درمان آرتروز گردن ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشند :

 

• فیزیوتراپی : اولین درمان توصیه شده برای آرتروز گردن ، معمولا کشیدن و تقویت عضلات ضعیف شده و خسته، می باشد. فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است از کشش گردن و یا وضعیت درمانی (posture therapy) استفاده کند. برنامه های فیزیوتراپی متفاوت اند ولی معمولا بین 6 تا 8 هفته به طول می انجامند که در هر هفته 2 تا 3 جلسه برنامه ریزی شده است.

 

• دارو ها : در طول اولین فاز درمان آرتروز گردن معمولا چندین دارو به طور همزمان و به منظور برطرف کردن درد و التهاب استفاده می شوند.

 

• شل کننده های عضلانی : دارو هایی از قبیل سیکلوبنزاپرین یا کاریزوپرودول نیز می توانند در موارد اسپاسم های دردناک عضلانی، استفاده شوند.

 

• دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) : غالبا، دارو های ایبوپروفن و ناپروکسن به همراه استامینوفن، اولین دارو هایی هستند که برای درد مهره گردن تجویز می شوند. این دارو های برای برطرف کردن درد و التهاب کاربرد داشته و بسته به نوع مشکل، ممکن است برای چند هفته تجویز شوند. اگر فرد موارد جدی منع مصرف دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی را داشته و یا درد وی به خوبی کنترل نشود، می توان از انواع دیگر دارو های مسکن درد، کمک گرفت.

 

• گردنبند های طبی نرم : این گردن بند ها، حرکات گردن را محدود کرده و به عضلات آن اجازه ی استراحت می دهند. استفاده از گردن بند های طبی باید کوتاه مدت باشد، چرا که استفاده ی طولانی مدت از آن ها می تواند باعث تضعیف عضلات گردن شود.

 

• گرما، سرما و دیگر روش ها : استفاده ی محتاطانه از یخ، گرما، ماساژ و دیگر درمان های موضعی، می تواند علائم آرتروز گردن را بهبود بخشد.

 

• تزریق : بسیاری از بیماران به کمک تزریق استروئید، به طور کوتاه مدت، از درد رهایی پیدا می کنند. انواع زیادی از این تزریقات به سادگی انجام می شوند. رایج ترین روش ها برای گردن درد عبارت اند از :

 

• بلوک اپیدورال گردنی : طی این عمل، استروئید و دارو ی بی حسی، به درون فضای مابین نخاع و پوشش آن (فضای "اپیدورال")، تزریق می شوند. این روش به طور معمول برای درد گردن و یا دست، که ممکن است ناشی از بیرون زدگی یک دیسک گردن باشد (رادیکولوپاتی یا "پینچ عصبی")، انجام می شود.

 

• بلوک مفاصل فاست گردنی : استروئید و دارو های بی حسی در طی این عمل، به درون کپسول مفصل فاست تزریق می شوند. مفاصل فاست در پشت گردن قرار داشته و باعث ثابت ماندن و تحرک می شوند. این مفاصل ممکن است دچار آماس شده و به درد گردن کمک کند.

 

• بلوک شاخه ی میانی عصب با امواج رادیویی : این روش در برخی موارد درد مزمن استفاده می شود. از این روش می توان هم برای تشخیص و هم درمان یک مفصل دردناک ، استفاده کرد.در طی مرحله ی تشخیصی این روش، عصب مربوط به مفصل فاست به وسیله ی یک دارو ی بی حسی بلوک می شود. (مانند داروی استفاده شده توسط دندانپزشک ها) پس از آن پزشک در مورد از بین رفتن کامل درد سوال می کند، اگر این طور بوده و درد به کلی از بین رفته باشد، پزشک منشا اصلی درد گردن را مشخص کرده است. قدم بعدی، بلوک کردن عصب به طور دائمی است، به طوری که با استفاده از امواج رادیویی، به عصب آسیب وارد میشود.