آناتومی استخوان ترقوه ( کلاویکل)

استخوان ترقوه قسمتی از شانه است . این استخوان مانند استخوان کتف کمک میکند تا اندام فوقانی به تنه اتصال پیدا کند. استخوان ترقوه تنها ارتباط استخوانی اندام فوقانی با تنه است.

 

ترقوه یک استخوان بلند است که در طول خود دو قوس دارد و به شکل حرف S البته با انحنای کمتر است. این استخوان از طرف داخل در مجاورت استخوان جناغ قرار گرفته و مفصل استرنوکلاویکولر Sternoclavicular را درست میکند و در طرف خارج در کنار زائده آکرومیون از استخوان کتف مفصل آکرومیوکلاویکولر Acromioclavicular را بوجود میاورد.

از زیر این استخوان عروق و اعصاب مهمی عبور میکنند ولی خوشبختانه این عروق و اعصاب در حین شکستگی ترقوه بندرت آسیب میبینند. شکستگی استخوان ترقوه معمولا در قسمت وسطی آن اتفاق میفتد.

 

                                 

انواع قوز کمر (کیفوز)

انحنا یا قوس طبیعی ستون فقرات این امکان را فراهم می‌آورد تا ستون فقرات بتواند وزن را در حالت ایستاده تحمل کند. زیاد بودن این قوس که از آن با اصطلاح قوز پشت، کیفوز یا گوژپشتی یاد می‌شود، باعث می‌شود تا بخش بالای پشت بدن گردتر از حالت معمولی به نظر برسد. البته کمر باید تا حدی قوس داشته باشد، اما اگر این انحنا بیشتر از 50 درجه باشد، به عنوان اختلال ستون فقرات تشخیص داده می‌شود. اگرچه کیفوز یا قوز، بیشتر در مهره‌های صدری دیده می‌شود، اما گاهی بر مهره‌های کمری یا گردنی نیز اثر می‌گذارد.  همچنین نشستن طولانی مدت دریک حالت، بدون تغییر وضعیت بدن منجر به  خمیدگی و افتادگی کتف می شود.

 

انواع قوز کمر

 

 

1-قوز کمر وضعیتی (M40.0)

 

شایع‌ترین نوع قوز کمر است، که معمولاً دلیل آن را قرار گرفتن در وضعیت خمیده می‌دانند؛ این عارضه می‌تواند هم در سالخوردگان و هم در جوانان رخ دهد. در جوانان، این عارضه «سر به جلو » نامیده می‌شود و با اصلاح ناهماهنگی و عدم تعادل بین عضلات رفع می‌شود. اما در سالخوردگان، می‌تواند از نوع هایپرکیفور باشد. حدوداً یک سوم موارد شدید هایپرکیفوز در سالخوردگان با شکستگی‌های مهره‌ها همراه هستند. در موارد دیگر، معمولاً بدن اشخاص سالخورده یکپارچگی عضلانی-اسکلتی خود را از دست داده و هایپرکیفوز می‌تواند تنها به دلیل بالا رفتن سن رخ دهد.

 

2-قوز کمر شوئرمان (M42.0)

 

از نظر زیبایی، نسبت به مورد قبلی، بسیار بدتر بوده می‌تواند باعث بروز دردهایی با شدت‌های مختلف شده و همچنین می‌تواند نواحی مختلف ستون فقرات (و بیش از همه قسمت میانی ستون فقرات سینه‌ای) را درگیر کند. قوز کمر شوئرمان، به عنوان یکی از اشکال استئوکندروز ستون فقرات نوجوانان شناخته می‌شود، و معمولاً به آن بیماری شوئرمان گفته می‌شود. این عارضه بیشتر در نوجوانان دیده شده و باعث بدشکلی بسیار شدیدتری نسبت به قوز کمر وضعیتی می‌شود. بیماری که از قوز کمر شوئرمان رنج می‌برد، نمی‌تواند آگاهانه وضعیت بدنی‌اش را اصلاح کند. برآمده‌ترین نقطه منحنی، که در بخشی از مهره‌های سینه‌ای قرار دارد، کاملاً سفت و انعطاف‌ناپذیر است. بیماران در این نقطه احساس درد می‌کنند، و فعالیت بدنی و ایستادن یا نشستن طولانی مدت هم دردشان را تشدید می‌کند.‌ این وضعیت می‌تواند تأثیر تعیین کننده‌ای بر زندگی این بیماران بگذارد، زیرا شرایط فیزیکی‌شان سطح فعالیتشان را محدود می‌کند؛ کودکان مبتلا به این عارضه، بسته به میزان بدشکلی‌شان، در بین همسالان خود احساس ناراحتی یا انزوا می‌کنند. در قوز کمر وضعیتی، مهره‌ها و دیسک‌ها طبیعی هستند، درحالی‌که در قوز کمر شوئرمان، آن‌ها نامنظم بوده و اغلب دچار فتق می‌شوند و همچنین دست کم در سه سطح مجاور، گوه‌ای شکل می‌شوند. خستگی یکی از علائم بسیار شایع این عارضه است،که به احتمال زیاد ناشی از کار شدیدی است که عضلات برای صحیح نشستن و یا ایستادن انجام می‌دهند. ظاهراً این عارضه موروثی است. اکثر بیمارانی که برای اصلاح قوز کمرشان تحت جراحی قرار می‌گیرند به بیماری شوئرمان دچار هستند.

 

3-قوز کمر مادرزادی (Q76.4)

 

باعث می‌شود که ستون فقرات نوزاد در رحم به درستی رشد نکند. ممکن است مهره‌ها بدشکل شده یا به یکدیگر جوش بخورند؛ همچنین قوز کمر همراه با رشد کودک پیشرفت می‌کند. ممکن است در همان مراحل اولیه به انجام جراحی نیاز باشد تا بتوان قوس طبیعی ستون فقرات را حفظ کرد، البته می‌بایست بعد از عمل هم بیمار به طور منظم ویزیت شود تا هرگونه تغییر احتمالی مورد پایش و نظارت قرار بگیرد. با این حال، به دلیل خطرات احتمالی جراحی برای کودک، تصمیم‌گیری در این مورد بسیار سخت خواهد بود. همچنین، قوز کمر مادرزادی می‌تواند به طور ناگهانی در دوره نوجوانی هم بروز کند، که البته این حالت بیشتر در کودکان مبتلا به فلج مغزی و سایر اختلالات عصبی شایع است.

 

4-قوز کمر تغذیه‌ای

 

که به دلیل کمبودهای تغذیه‌ای، خصوصاً در دوران کودکی، رخ می‌دهد، مثل کمبود ویتامین D، که باعث نرمی استخوان و در نهایت خم شدن ستون فقرات و اندام‌ها زیر بار وزن بدن کودک می‌شود.

 

5-بدشکلی گیبوس

 

نوعی قوز کمر ساختاری بوده و اغلب به دنبال بیماری سل رخ می‌دهد.

 

6-قوز کمر ناشی از آسیب‌دیدگی (M84.0)

 

می‌تواند به دلیل درمان نشدن یا درمان غیرمؤثر شکستگی‌های مهره‌ها بروز کند.

                                 

دلایل ایجاد قوز کمر

انواع قوز کمر وجود دارد اما اغلب قوز کمر در اثر وضعیت نامناسب بدن در دوران کودکی ایجاد می شود. همچنین قوز کمر می تواند در نتیجه ی شکل غیر طبیعی مهره ها و رشد غیر طبیعی ستون فقرات ایجاد شود.

 

وضعیت نامناسب بدن

 

قرار گیری بدن در وضعیت نادرست در دوران کودکی، مثل تکیه دادن به صندلی نامناسب و حمل کیف مدرسه ی سنگین باعث کشیدگی رباط ها و عضلاتی می شود که مهره های ستون فقرات را محافظت می کنند. این عامل باعث می شود مهره های ستون فقرات از محل طبیعی خود خارج شوند و در نتیجه نیاز به درمان قوز پشت لازم می گردد. به این نوع قوز پشت که در نتیجه ی وضعیت نامناسب بدن ایجاد می شود، قوز وضعیتی یا پوسچرال گفته می شود.

 

شکل گیری غیر طبیعی مهره های ستون فقرات

 

قوز کمر همچنین می تواند زمانی ایجاد شود که مهره های گردن به طور صحیح شکل نگرفته باشند. مهره ها ممکن است به جای این که دارای شکل طبیعی مستطیلی و جعبه ای شکل باشند، به صورت گوه ای و مثلثی شکل درآیند. این امر موجب می شود که مهره ها از محل طبیعی خود خارج شوند که به این وضعیت کیفوز شوئرمن گفته می شود. در افرادی که دچار کیفوز شوئرمن هستند، رباط هایی که اطراف مهره ها را احاطه می کنند، نیز می تواند نسبت به حالت طبیعی ضخیم تر شود که در نتیجه موجب تشدید این وضعیت می شود.

 

قوز کمر مادرزادی

 

کیفوز مادرزادی زمانی ایجاد می شود که عاملی موجب اختلال در شکل گیری طبیعی ستون فقرات قبل از تولد شود. در بسیاری موارد، یک یا چند مهره، به همدیگر متصل می شوند.

 

بیماری هایی که باعث قوز کمر می شوند

 

برخی از عوامل دیگری که باعث ایجاد قوز کمر می شوند، شامل موارد زیر می باشند:

 

    پوکی استخوان: در بیماری پوکی استخوان، استخوان ها ضعیف و شکننده می شوند و احتمال شکستگی آن ها افزایش می یابد.

    اسپوندیلوز: این واژه بیان کننده ی ساییدگی و پارگی استخوان ها، دیسک ها و رباط های ستون فقرات می باشد که در اثر افزایش سن ایجاد می شود.

    اسپینا بیفیدا: به وضعیتی گفته می شود که در آن ستون فقرات به طور صحیح شکل نگرفته است.

    بیماری پاگت: وضعیتی است که در آن شکل گیری سلول های استخوانی جدید دچار اختلال می شود، در نتیجه استخوان ها ضعیف می شوند.

    دیستروفی عضلانی: یک بیماری ژنتیکی است که باعث ضعیف شدن پیشرفته ی عضلات می شود.

 

کیفوز همچنین گاهی اوقات ممکن است در اثر آسیب ستون فقرات ایجاد شود.

                                 

علائم و عوازض کیفوز یا قوز پشت

قوز کمر و پشت (کیفوز) عبارت است از انحنای غیرطبیعی قسمت بالایی ستون فقرات که باعث می‌شود کمر قوس‌ دار تر از حد معمول به نظر بیاید و همچنین دچار درد و سفتی شود. هرکسی ممکن است به قوز کمر یا گوژپشتی دچار شود این عارضه  اغلب ناشی از وضعیت بد قرارگیری بدن یا وجود مشکلی در ساختمان ستون فقرات است. علائم قوز پشت در بزرگسالان  متفاوت و در شدت‌های گوناگون در بازه‌ای از تغییرهای جزیی در شکل پشت بدن تا بدشکلی شدید، مشکلات عصبی و درد مزمن بروز می‌یابد.

 

علائم و نشانه ها

 

    حالت اندامی نامناسب و گوژپشت شدن بیمار

        درد کمر و پشت بدن

        خستگی عضلانی

        سفتی و خشکی

 

قوز به مرور زمان منجر به بروز علائم زیر می‌شود:

 

فشردگی نخاع همراه با علائم عصبی زیر:

 

    ضعف

    بی‌حسی

    از دست دادن کنترل روده و مثانه

 

    کاهش یافتن فضای قفسه سینه مشکلات ریوی و قلبی را به دنبال دارد که به نوبه خود به بروز علائم زیر می‌انجامد:

 

    درد قفسه سینه

    تنگی نفس

    در نهایت از کار افتادن قلب و یا ریه

 

عوارض

 

قوز کمر عوارض زیر را به همراه دارد:

 

    مشکلاتی در شکل بدن

    درد بدن

    کاهش اشتها: در موارد حاد، انحنای ایجاد شده باعث فشردگی در ناحیه شکم شده و در نتیجه اشتها را کاهش می دهد.

                                 

درمان قوز پشت یا کیفوز

درمان قوز پشت به شدت و علت آن بستگی دارد. در مورد بیماری شوئرمن در کودکان، ممکن است درمان فیزیکی، بریس یا جراحی ترمیمی انجام شود. در صورت وجود عفونت، به بیماران آنتی بیوتیک داده می شود. در صورت وجود تومور، انجام جراحی برای برداشتن آن بسیار محتمل است. در صورت وجود پوکی استخوان، درمان تخریب استخوانی برای جلوگیری از بدتر شدن کیفوز، مفید است. با این وجود موارد زیر برای کاهش علائم قوز کمر مؤثر می باشند:

 

دارو: برای درد و بهبود پوکی استخوان

 

درمان فیزیکی: فیزیوتراپ شما می تواند در خصوص انواع گزینه های درمانی نظیر ورزش رفع قوز کمر مخصوص، آموزش هماهنگی ساختمان و حالت بدن، کشش، تمرینات قدرتی، تمرینات تنفسی، مدیریت درد با استفاده از تسکین دهنده هایی نظیر گرما، یخ و تحریک الکتریکی نظیر تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS)، درمان دستی بافت نرم یا عضلات و تاندون (با استفاده تکنیک های دستی)، بریس های مخصوص، نوار درمانی و آموزش هایی در خصوص بهبود فعالیت های زندگی روزانه و تسهیل کارکرد فیزیکی و تمرینات مربوط به برقراری توازن و پیاده روی در رفع قوز کمر به شما کمک کند.

 

کاهش وزن : رژیم مناسب با کلسیم و ویتامین D و آزمایشاتی برای تراکم استخوانی کم ، بخصوص در صورتیکه در خانواده سابقه پوکی استخوان و شکستگی وجود داشته، میتواند به افراد مسن تر در پیشگیری از ضعف استخوانی و شکستگی های ناشی از فشار استخوانی و قوز کمر، کمک کند.

 

بریس ها: این ابزار به عنوان راهنمایی برای هماهنگی صحیح عضلات شانه، گردن و قسمت تحتاتی و فوقانی کمر عمل می کند. بریس ﭘﻮﺳﭽﺮ در کشیدن و نگهداشتن شانه ها به سمت پشت و تحریک بدن برای صاف و راست ماندن کمک می کند. قوزبند طبی برای افراد تمامی سنین که دارای مشکلاتی در خصوص حالت نامناسب کمر و هماهنگی نادرست دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین می توان با پوشاندن بریس پوسچر(در زمان رشد استخوانی) به کودکانی که به بیماری شوئرمن مبتلا هستند از پیشرفت قوز کمر جلوگیری کرد.

 

 کایروپراکتیک(درمان دستی) : درمان کایروپراکتیک همانند ورزش برای قوز پشت روشی غیرجراحی برای درمان قوز کمر است. این روش می تواند به درمان درد، سفتی بافت، و دیگر علائم قوز کمر کمک کند. درمان کایروپراکتیک برای قوز کمر میتواند به موارد زیر کمک کند: رفع التهاب، کاهش اسپاسم عضلانی، کمک به حفظ سلامت ستون فقرات، بهبود حرکتی درستون فقرات از طریق افزایش قدرت عضلات، کاهش درد مزمن، کند کردن فرایند دژنراسیون درناحیه میانی کمر، درمان دیسک های بین مهره ای.

 

جراحی : جراحی ستون فقرات برای رفع قوز پشت برای بیمارانی پیشنهاد می شود که انحنای کمر آنها به پیشرفت خود ادامه می دهد یا باعث علائمی می شود که با درمان غیر جراحی قابل برطرف شدن نیستند. جراحی اصلاحی برای کیفوز معمولاَ زمانی توصیه می شود که انحنای کمر بیش از ۸۰ -۹۰ درجه است (زمانیکه با اشعه ایکس اندازه گیری می شود). قوز کمر میتواند به قسمت میانی یا تحتانی کمر سرایت کرده و در این صورت زمانیکه انحنای کمر بیش از ۶۰ – ۷۰ درجه باشد، جراحی توصیه می شود. جراحی همچنین برای بیمارانی توصیه می شود که درد کمر فلج کننده ای دارند یا زمانیکه کیفوز به فشردگی ستون فقرات و اعصاب منجر می شود. هدف از جراحی این است که درد بیمار را کاهش داده و ستون فقرات را در وضعیت طبیعی تری قرار دهد. مرسوم ترین روش که همجوشی نخاعی نامیده می شود، دو یا چند مهره آسیب دیده رابه طور دائم به هم متصل می کند.

                                 

سوالات متداول اسکن کف پا

اسکن دو بعدی چه تفاوتی با اسکن سه بعدی دارد؟

 

اسکن دوبعدی اختلالات کف پایی، نقاط فشار کف پایی و بیومکانیک پا را بررسی می نماید، در صورتیکه اسکن سه بعدی به جهت قالبگیری برای ساخت کفی، کفش و صندل طبی متناسب با پای خود فرد، مورد نیاز است.

 

درد کمر و زانو به کف پا ربط دارد؟

 

یک نظریه وجود دارد که طبق آن، اندام های حرکتی به صورت یک زنجیره توصیف می شوند یعنی از کف پا تا ناحیه کمر همه اندام ها مثل یک زنجیره حرکتی به هم متصل هستند. پس بروز مشکل در یکی از این قسمت ها می تواند باعث ایجاد مشکلات در قسمت های دیگر شود. برای مثال کسی که در توزیع فشار در ناحیه کف پا مشکل دارد و مچ یا کف پایش را کج قرار می دهد ممکن است موقع حرکت و فعالیت دچار اختلال در قسمت های دیگر مثل زانو و کمر شود. البته عکس این موضوع هم صدق می کند. برای مثال کسی که انحراف ستون فقرات دارد یا لگنش کج است یا کوتاهی یک اندام دارد، به طور طبیعی موقعی که می ایستد و راه می رود به یکی از اندام هایش فشار بیشتری وارد می کند یعنی توزیع فشار در کف هر دو پا مساوی نیست. در این حالت هم فرد ممکن است دچار درد یا ناراحتی در یکی از مچ ها یا کف پا شود. همچنین کسی که انحراف زانو دارد یعنی زانوی پرانتزی یا ضربدری دارد معمولاً همزمان با آن، در توزیع فشار در کف پا هم مشکل دارد. زانوهای ضربدری معمولاً همراه با صافی کف پا دیده می شوند یعنی سمت داخلی کف پا بیش از حد به سمت پایین آمده است. زانوی پرانتزی هم معمولاً همراه با افزایش قوس کف پا دیده می شود یعنی کف پا به سمت خارج چرخیده است.

 

این اسکن چگونه انجام می شود؟

 

انواع مختلفی از دستگاه های اسکن کف پا وجود دارد. در برخی از آنها شخص روی یک سطح شیشه ای می ایستد و وزنش را به طور مستقیم روی هر دو پا می اندازد. سپس با تجهیزات کامپیوتری، توزیع فشار روی آن سطح بررسی می شود و یک پرینت از کف پا داده می شود. بعضی از دستگاه های اسکن کف پا پیشرفته تر بوده و به اصطلاح اسکن های داینامیک نامیده می شوند. یعنی طی آن تجهیزاتی به پای فرد متصل می شود و موقع راه رفتن و فعالیت، وضعیت توزیع فشار بررسی می شود اما در حال حاضر کاربرد این دستگاه ها بیشتر تحقیقاتی است. البته کاربردهای تشخیصی و درمانی هم دارند اما الان کمتر در این زمینه ها استفاده می شوند.

 

آیا برای بیماران دیابتی کاربرد دارد؟

 

کاربرد دیگر اسکن کف پا، بررسی توزیع نیرو در کف پاست. در برخی بیماری ها به ویژه نوروپاتی ها در زمینه دیابت و... نحوه توزیع فشار در کف پا اهمیت خیلی زیادی دارد چون بیمار در کف پا حالت بی حسی پیدا می کند و اگر به قسمتی از کف پا فشار بیشتری وارد شود و آن قسمت آسیب ببیند، احساس درد یا ناراحتی نمی کند؛ بنابراین می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی شود. پس اسکن کف پا کمک زیادی به این افراد می کند.

                                 

درد پاشنه پا و علل آن

درد پاشنه پا مشکل شایعی است که می تواند برای بسیاری افراد و به خصوص ورزشکاران به وجود آید. این درد معمولا یک عارضه موضعی است که مچ پا را درگیر می کند. در هنگام ایستادن و یا نشستن، پاشنه پا وزن انسان را تحمل می کند. نادیده گرفتن این درد می تواند زمینه ابتلا به دردهای شدیدتر و جدی تر را فراهم نماید.

 

رایج ترین علل درد پاشنه پا

 

    فاستئیت پلانتار Plantar fasciitis : فاستئیت پلانتار زمانی رخ می دهد که فشار زیادی به پا وارد شده و به رباط کف پا یا رباط فاشیای پلانتار* plantar fascia آسیب رسانده و باعث درد و سفتی در این قسمت می شود.

    پیچ خوردگی ها و فشارها: پیچ خوردگی ها آسیب هایی هستند که اغلب در نتیجه فعالیت های جسمی به بدن وارد می شوند. این آسیب ها رایج هستند و از خفیف تا شدید وجود دارند.

    شکستگی: شکستگی استخوان این قسمت نیز باعث بروز درد می شود. این وضعیت یک شرایط اورژانسی محسوب می شود و نیاز به درمان فوری دارد.

    التهاب تاندون آشیل Achilles tendonitis : التهاب تاندون آشیل زمانی رخ می دهد که تاندون آشیل، تاندونی که ساق پا را به پاشنه پا متصل می کند، دردناک یا ملتهب شود، علت آن استفاده زیاد یا صدمه است.

    بورسیت Bursitis : التهاب بورس هاست. بورس ها Bursae کیسه های پر شده از مایع هستند که در اطراف مفاصل یافت می شوند. این کیسه ها منطقه ای که تاندون ها، پوست و بافت عضلات به استخوان ها می رسند را احاطه کرده اند. (بورس ها از اصطکاک بین استخوان ها و سایر بافت ها جلوگیری می کنند).

    اسپوندیلیت آنکیلوزان یا آنکیلوزانیا Ankylosing spondylitis : این نوع آرتریت در درجه اول ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث التهاب شدید مهره ها می شود که ممکن است منجر به درد مزمن و ناتوانی فرد شود.

    استئوکندروز Osteochondroses : این اختلالات به طور مستقیم بر روی رشد استخوان ها در کودکان و نوجوانان تاثیر می گذارد.

    آرتریت واکنشی Reactive arthritis : یک عفونت در بدن می تواند عامل شروع این نوع آرتریت باشد. (به دنبال یک عفونت در یک قسمت از بدن در مفصلی دور از آن التهاب ایجاد می شود).

    رباط فاشیای پلانتار plantar fascia : فاشیای پلانتار یک بافت ضخیم در کف پاست که استخوان پاشنه پا را به انگشت های پا متصل می کند و قوس پا را ایجاد می کند. زمانی که این بافت ملتهب می شود نام مشکل فاستئیت پلانتارنامیده می شود.

                                 

ورزش درمانی درد پاشنه پا

گرفتگی یا افزایش تنش در عضلات پا و یا ساق پا می‌تواند التهاب پلانتار را تشدید نماید. آرام‌سازی و یا کاهش درد توسط تمرینات ساده کششی توسط پزشک متخصص توصیه می‌شود. انجام تمرینات کششی متداول که توسط پزشک برای بیماران انجام و توصیه می‌شود، درد پاشنه را تسکین خواهد داد و درمان درد پاشنه پا خواهد بود

 

1- کشش انگشت پا

 

پاشنه پا را روی زمین قرار دهید.

 

با دستتان، انگشت شست پا را به طرف بالا و پایین بکشید.

 

انگشت شست را به طرف عقب بکشید و 15 تا 30 ثانیه در همان حالت بمانید.

 

چند مرتبه در روز و هر بار 2 تا 4 مرتبه این حرکت را انجام دهید.

 

2- کشش ساق پا

 

در مقابل یک دیوار بایستید. کف دستانتان را روی دیوار قرار دهید.

 

پای مبتلا را یک قدم عقب تر از پای دیگر قرار دهید.

 

پاشنه پای درگیر باید بر روی زمین باشد.

 

زانوی پای سالم را کمی خم کنید تا در پای عقبی احساس کشش کنید.

 

مدت 15 تا 30 ثانیه در همان حالت بمانید.

 

این حرکت را 2 تا 4 مرتبه در روز انجام دهید.

 

3- کشش حوله ای

 

در قسمت شکم پا (زیر انگشتان پا) حوله ای را قرار دهید و با دستانتان دو طرف حوله را بگیرید.

 

حوله را به آرامی بکشید تا زانوی شما صاف شود.

 

مدت 15 تا 30 ثانیه در همان حالت بمانید.

 

این حرکت را 2 تا 4 مرتبه در روز انجام دهید.

 

4- کشش نشسته ای

 

بر روی صندلی بنشینید و یک پای خود را بر زانوی پای دیگر قرار دهید.

 

انگشتان پایتان را با دست بگیرید و آنها را به طرف عقب بکشید تا احساس کشش نمایید.

 

مدت 15 ثانیه در همان حالت بمانید.

 

این حرکت را 3 مرتبه در روز انجام دهید.

 

5- کشش آشیل

 

شکم پایتان را بر روی یک پله قرار دهید و پاشنه را به طرف پایین فشار دهید تا در قوس کف پایتان احساس کشش کنید.

 

15 تا 30 ثانیه در همان حالت بمانید و سپس شل کنید. این کشش را 3 مرتبه انجام دهید.

 

6- گرفتن حوله

 

پاشنه پایتان را روی زمین بگذارید و با انگشتان پایتان سعی کنید حوله را از زمین بردارید.

 

سپس استراحت کنید.

 

این ورزش را 10 تا 20 بار انجام دهید.

 

هنگامی که توانستید به راحتی حوله را بردارید، به جای حوله، کتاب و یا وزنه سبک را از زمین بلند کنید.

 

7- ورزش تعادل

 

در کنار یک صندلی بایستید، پای آسیب دیده را دورتر از صندلی قرار دهید.

 

پشتی صندلی را بگیرید. روی پای آسیب دیده بایستید و زانوی پای دیگر را خم کنید.

 

الف) دستی را که دورتر از صندلی قرار دارد، دراز کنید. این حرکت را دو بار و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

 

ب) درهمان موقعیتی که قرار دارید، دستی را که دورتر از صندلی قرار دارد، به گوشه دیگر صندلی (که از شما دورتر است) برسانید.

 

این حرکت را دو بار و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

 

8- بالا بردن پاشنه پا

 

در حالی که پشت یک صندلی ایستاده اید، بدن و پاشنه خود را بالا ببرید و بر روی انگشتان پا به مدت 5 ثانیه بایستید.

 

سپس به آرامی بدن خود را پایین بیاورید.

 

این حرکت را دو بار و هر بار 15 مرتبه انجام دهید.

 

اولین بار ، 30 ثانیه استراحت کنید و سپس دومین بار را اجرا کنید.

 

هنگامی که این ورزش را توانستید با درد کمی انجام دهید، سعی کنید با پای آسیب دیده، بدن خود را پایین بیاورید.

 

9- دراز کردن مفصل ران

 

بر روی شکم دراز بکشید. کف دست ها را روی زمین قرار دهید.

 

عضلات شکمتان را سفت کنید.

 

باسن و عضلات پای آسیب دیده را سفت کرده و 20 سانتیمتر از زمین بلند کنید.

 

پاها باید صاف باشند و 5 ثانیه در همان حالت بمانید.

 

سپس به آرامی پا را پایین بیاورید.

 

این حرکت را دو بار و هر بار 15 مرتبه انجام دهید.

 

10- بلند کردن یک طرفه پا

 

بر روی یک طرف بدن و روی پای سالم دراز بکشید.

 

عضله جلویی ران پای آسیب دیده را منقبض کنید و پای آسیب دیده را 20 تا 25 سانتیمتر بالا ببرید و از پای سالم جدا کنید.

 

پا باید صاف باشد. سپس به آرامی پایین بیاورید.

 

این حرکت را دو بار و هر بار 15 مرتبه انجام دهید.

 

                                 

علل درد قوس کف پا

قوس کف پا عارضه‌ای است که با عناوین مختلفی نظیر گودی کف پا، برون چرخی کف پا، برجسته شدن روی پا یا افزایش قوس طولی پا خوانده می‌شود. قوس کف پا نوعی ناهنجاری است که موجب گودی زیاد کف پا می‌شود. در چنین شرایطی فضای زیاد پا ایجاد شده و انگشتان پا و مچ پا به سمت داخل متمایل می‌شوند. لازم به ذکر است که پای گود نوعی عارضه‌ی جدی است که در صورت عدم پیگیری و درمان ممکن است منجر به عوارض خطیری شود. گاهی یک پا و گاهی هر دو پا به چنین وضعیتی دچار می‌شوند. شدت قوس کف پا در بین افراد متفاوت است. قوس کف پا ممکن است منعطف و یا سخت و غیرمنعطف باشد. در حالت منعطف ممکن است ارتفاع قوس کمتر شده و در حالت سخت و غیرمنعطف هیچ تغییری در ظاهر گودی کف پا ایجاد نمی‌شود. در ابتدا اغلب شیب یا کجی پاشنه پا منعطف است ولی با گذشت زمان و سفت شدن بافت‌ها و مفاصل شیب پاشنه پا سخت و غیرمنعطف می‌شود. به همین دلیل تشخیص به موقع و درمان زود هنگام قوس زیاد پا نقش مهمی در اثربخشی فرآیند درمان قوس زیاد کف پا دارد.

 

علل درد قوس کف پا

 

علل زیادی برای پیشرفت درد قوس کف پا وجود دارند. درد ممکن است به دلیل عارضه ای به نام فاسئیت پلانتار ظاهر شود که در آن فاسیای کف پا (بافتی نوار مانند در کف پا که پاشنه را به انگشتان متصل می کند) پس از متحمل شدن فشار بیش از اندازه، ملتهب می شود. درد پاشنه ی پا در اثر این التهاب ایجاد می شود.

 

در بعضی مواقع، علت درد کف پا به دلیل ایستادن بیش از حد می باشد. بسیاری از افراد پس از یک روز کاری طولانی و یا پس از تمرین و ورزش بیش از حد، در قوس کف پای خود احساس درد می کنند. یک بدشکلی پا مثل انگشت چکشی یا پا چنبری، نیز می تواند باعث این درد شود. همچنین عارضه هایی مانند دیابت و چاقی، می توانند باعث افزایش فشار وارد بر پا و در نتیجه درد قوس کف پا گردند. همچنین انتخاب کفش مناسب نیز مهم است. کفش می بایست تمامی قسمت های پا، مخصوصا کف آن را در بر بگیرد. یکی دیگر از علل درد کف پا  که استفاده از تجهیزات درمانی به صورت سفارشی یا پیش ساخته باعث بهبود آن می گردد  ، کف پای صاف می باشد. بسیاری از افراد کف پای صاف دارند ، ولی به دلیل اینکه هیچگاه مشکلی متوجه آن‌ها نمی‌شود و نیازی به درمان ندارند. اما بسیاری از افراد دیگر، ممکن است به علائم صافی کف پا دچار شوند: خستگی سریع پاها ، درد شدید یا مزمن پا، به‌ویژه در نواحی قوس و پاشنه پا ، ایجاد تورم و درد کف پا ، سختی حرکت پا، مانند سخت شدن ایستادن روی انگشتان پا ، وجود کمر درد و پا درد از جمله این علائم می باشد . مفاصل مختلفی در کف پا وجود دارد که با وجود هر یک از این بیماری های آرتروز، نقرس و استئوآرتریت ، ممکن است دچار درد شوند.

 

                                 

علائم و تشخیص درد قوس کف پا

قوس بیش از حد کف پا شرایطی است که گاهی در برخی افراد مشاهده می‌شود. عدم درمان و پیگیری این عارضه مسلما مشکل‌ساز خواهد شد. برخی موارد یک و گاهی هر دو پا دارای قوس بیش از حد هستند. شدت این ناهنجاری در بین  افراد متفاوت است. طبق گزارشات به عمل آمده، از آن‌جایی که تعداد محدودی از افرادی که کف پاهایشان بیش از حد گود می‌باشد احساس درد و ناراحتی می‌کنند، این یبماری خیلی شناخته شده نیست. برخی از افراد مبتلا به این عارضه معتقدند گودی زیاد کف پای آن‌ها بخشی از ساختار طبیعی اسکلت  بدن آن‌ها است

 

علائم

 

گودی زیاد کف پا دارای علائم متعددی است که با توجه به شدت عارضه  در بین افراد متفاوت می‌باشد. علائم این ناهنجاری به سطح فعالیت و نوع کار بیمار بستگی دارد. در صورت مشاهده هر یک از علائمی که در این قسمت معرفی می‌کنیم دراسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

 

        انگشتان چنگالی


        انگشتان چکشی (خمیدگی انگشتان پاها)

        تاندون آشیل سفت

        کوتاه شدن قد پاها

        مشکل در پیدا کردن کفش مناسب

        احساس درد و ناراحتی در مچ پا یا نزدیک آن

        شکستگی استخوان متاتارسال و سایر استخوان‌های پا

        بی‌ثباتی و کشیدگی مکرر مچ پا

        درد در هنگام راه رفتن، دویدن و یا حتی ایستادن

        خشکی در اندام تحتانی و مفاصل پا که موجب اختلال در تحرک می‌شوند.

        ناپایداری پاها به دلیل کج شدن مچ پا به سمت داخل

        پینه در کناره‌ها، پاشنه و توپی پا

 

تشخیص

 

تشخیص ناهنجاری قوس زیاد کف پا معمولا با معاینه فیزیکی بیمار آغاز می‌شود. پزشک پاهای بیمار را در وضعیت ایستاده مورد بررسی قرار می‌دهد تا از وجود گودی در کف پا اطمینان یابد. وجود فضا در زیر کف پا هنگام ایستادن نشانه بارز قوس زیاد کف پا است. مرحله بعد تشخیص نوع سخت یا منعطف قوس پا است. بعد از معاینه فیزیکی ممکن است جهت تشخیص علت ناهنجاری گودی زیاد پا به آزمایشات بیشتری نیاز باشد. آزمایش‌هایی که در چنین شرایطی انجام می‌شوند شامل:

 

         اشعه ایکس از پاها

         اشعه ایکس از کمر و ستون فقرات

        ام‌ آر‌ آی ستون فقرات

         الکترومیوگرافی

         بررسی هدایت عصبی