درمان آرنج گلف بازان

مهمترین اقدامات درمانی در آرنج گلف بازان عبارتند از

 

·         اجتناب از حرکاتی که شدت درد را افزایش میدهند

 

·         استفاده از داروهای ضد التهاب

 

·         استفاده از بریس های خاص آرنج و ساعد

 

·         تزریق داروهای کورتیکوستروئیدی در محل تاندون به توسط پزشک

 

·         شوک ویو تراپی Shock wave therapy

 

·         سرما درمانی و تحریک الکتریکی محل درد به توسط فیزیوتراپ

 

·         انجام حرکات نرمشی کششی و سپس تقویتی برای عضلات ساعد

 

در صورتیکه انجام درمان های ذکر شده به مدت کافی نتواند درد بیمار را کاهش دهد ممکن است پزشک معالج تصمیم به عمل جراحی بگیرد.

 

در حین عمل جراحی پزشک ارتوپد برش های ظریفی در محل اتصال تاندون عضلات خم کننده مچ دست به برجستگی اپی کندیل داخلی میدهد تا کشش بر روی تاندون کم شود. همچنین در صورت ایجاد بافت های ناجور در داخل تاندون آن بافت ها خارج میشوند.

 

                                 

درمان پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در ناحیه آرنج چیست

در صورتیکه سن بیمار بالا بوده و کم شدن قدرت عضله دوسر و تغییر شکل آن برای بیمار مسئله ای نباشد میتواند آن را بدون جراحی درمان کرد.

 

درمان در این وضعیت شامل مدتی استراحت آرنج با آویزان کردن آن به گردن و استفاده از داروهای ضد التهاب است. در این روش درمانی قدرت خم کردن آرنج و چرخش خارچی ساعد به طرز محسوسی کاهش میابد.

 

در غالب موارد پارگی، بخصوص در افراد جوانتر درمان مناسب نیازمند انجام عمل جراحی است. این جراحی هر چه زودتر انجام شود با نتایج درمانی بهتری همراه خواهد بود.

 

در مواردی که جراحی زود انجام شود میتوان سر تاندون را که از توبروزیته استخوان رادیوس کنده شده مجددا به آن استخوان متصل کرد ولی وقتی بیش از ۴-۳ هفته از زمان پارگی گذشته باشد به علت انقباض عضله دوسر، تاندون آن به سمت بالا رفته و کوتاه میشود.

 

در این زمان دیگر نمیتوان با پایین کشیدن تاندون آن را به وضعیت اولیه خود در محاذات توبروزیته رادیوس رساند. درمان در این شرایط استفاده از پیوند یا گرافت تاندونی است.

 

برای جراحی این بیماران از آلوگرافت یعنی بافت پیوندی که از فرد متوفی گرفته شده استفاده میگردد. معمول ترین تاندون های پیوندی در این بیماران استفاده از آلوگرافت تاندون همسترینگ و یا آلوگرافت تاندون آشیل است. این تاندون های پیوندی بین سر کنده شده تاندون دوسربازو و توبروزیته استخوان رادیوس قرار گرفته و آنها را به یکدیگر متصل میکند.

 

                                 

درمان آرتروز و ساییدگی مفصل آرنج چیست

درمان ساییدگی مفصل آرنج معمولا با استفاده از روش های غیر جراحی شروع میشود. درمان های جراحی تنها در مواردی مورد استفاده قرار میگیرند که مشکلات بیمار بعد ار درمان های غیر جراحی همچنان باقی مانده و بهبود نیابند.

 

مهمترین اقدامات غیر جراحی در مدیریت درد ناشی از آرتروز مفصل آرنج عبارتند از:

 

·         استراحت و کاهش حرکاتی از آرنج که موجب تشدید درد میشوند

 

·         تغییر در روش زندگی و روش استفاده از اندام فوقای در انجام فعالیت های روزانه

 

·         استفاده از گرمای موضعی

 

·         داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند بروفن

 

·         اسپلینت و ارتوز های مفصل آرنج برای کم کردن دامنه حرکتی مفصل

 

·         انجام نرمش های کششی و تقویتی آرنج

 

·         تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی تزریقی به توسط پزشک در داخل مفصل

 

 

 

همانطور که گفته شدن در صورتیکه انجام اقدامات ذکر شده بعد از چند ماه نتواند درد بیمار را کاهش دهد پزشک ارتوپد ممکن است تصمیم به استفاده از روش های جراحی بگیرد. انواع متفاوتی از اعمال جراحی برای آرتروز مفصل آرنج بکار برده میشود.

 

انتخاب نوع جراحی بر حسب شدت خرابی مفصل، سطح فعالیت های بدنی بیمار و سن بیمار است. مهمترین این روش ها عبارتند از:

دبریدمان به روش آرتروسکوپی

 

دبریدمان Debridement به معنای تمیز کردن محل و برداشتن بافت های اضافه و مشکل زا است. در مراحل ابتدایی بیماری که هنوز پیشرفت زیادی ایجاد نشده است از این روش درمانی استفاده میشود.

 

با استفاده از آرتروسکوپ درون مفصل شسته شده و قطعات غضروفی آزاد در درون مفصل برداشته میشوند. ممکن است قسمتی از کپسول مفصلی برش داده شود تا محدودیت حرکتی کاهش یابد

آرتروپلاستی اینترپوزیشن Interposition arthroplasty

 

در این روش استخوان ها در سطح مفصلی تراشیده شده و در بین آنها بافتی مانند تاندون یا فاشیا قرار داده میشود (فاشیا بافتی مانند تاندون است ولی بیشتر به شکل پرده بوده و بین عضلات قرار میگیرد). تاندون یا فاشیا مانع ساییده شدن استخوانهای مفصل شده و موجب کاهش درد بیمار میشوند.

خشک کردن یا فیوژن مفصل

 

فیوژن Fusion مفصل آرنج که به آن آرترودز Arthrodesis هم میگویند به معنی متصل کردن استخوانهای مفصل است. در این روش جراحی باقیمانده غضروف خراب شده از سطوح مفصلی تراشیده شده و سپس استخوان های تشکیل دهنده مفصل با استفاده از پیچ و پلاک به یکدیگر متصل میشوند تا دیگر حرکتی نداشته باشند.

 

این روش جراحی درد بیمار را از بین میبرد ولی موجب از بین رفتن حرکات مفصل آرنج هم میشود. از این روش درمانی بیشتر در کسانی استفاده میشود که میخواهند اشیاء سنگین را با دست بلند کنند. افراد جوان و فعال از آرترودز مفصل آرنج بیش از آرتروپلاستی و تعویض مفصل آن سود میبرند.

تعویض مفصل آرنج

 

استفاده از مفصل مصنوعی در آرنج مانند استفاده از آن در مفاصل ران، زانو وشانه شایع نشده است. عوارض این عمل جراحی در مقایسه یا اعمال تعویض مفصل در ران و زانو بشتر است.

 

از این روش جراحی بیشتر در کسانی استفاده میشود که نیاز دارند مفصل آرنج حرکت داشته باشد ولی قدرت زیادی از این مفصل نمیخواهند.

 

بنابراین افراد مسن که اجسام سنگینی را با دست برنمیدارند ممکن است از این نوع جراحی سود ببرند. از تعویض مفصل آرنج در درمان تخریب مفصلی ناشی از روماتیسم مفصلی هم استفاده میشود

.

 

                                 

 

درمان دارویی ساییدگی مفصل چیست

ساییدگی مفصل یا آرتروز مفصلی یک بیماری پیشرونده است. درمان از این جهت که تغییرات بوجود آمده در مفصل به عقب برگشت کنند و مفصل دوباره سالم شود وجود ندارد ولی میتوان با انجام اقداماتی درد و یا دیگر علائم ناشی از این بیماری را از بین برد

مهمترین اقداماتی که برای کنترل ساییدگی مفصل انجام میشوند عبارتند از :

·         تغییر روش زندگی

·         ورزش و نرمش

·         کاهش وزن

·         وسایل کمکی

·         عصا

·         گرما

·         دارو

·         عمل جراحی

 

درمان های دارویی مورد استفاده در ساییدگی مفصل

 

داروهای متفاوتی برای کاهش درد ناشی از آرتروز بکار برده میشوند که مهمترین آنها عبارتند از:

 

استامینوفن

 

استامینوفن یکی از رایج ترین داروهای مورد مصرف برای کاهش درد است. اگر تقریبا هر روز درد دارید بهتر است دارو را بطور مرتب و روزانه مصرف کنید نه اینکه صبر کنید تا درد شروع شود و آنوقت از دارو استفاده کنید.

 

در یک فرد بالغ میتوان استامینوفن را بصورت دو قرص ۵۰۰ میلیگرمی چهار بار در روز مصرف کرد. عوارض جانبی استامینوفن کم است و میتوان آنرا به مدت طولانی مصرف کرد

 

 داروهای ضد التهاب

 

 داروهای ضد التهابی با کاهش التهاب موجب کاهش درد مفصل میشوند. ایندومتاسین، بروفن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ناپروکسن، مفنامیک اسید، پیروکسیکام و ملوکسیکام جزو این دسته دارویی هستند.

 

این داروها با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز موجب مهار تولید پروستاگلاندین ها در بدن میشوند. پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی هستند که در بدن ایجاد شده و موجب بروز التهاب و درد و تورم میشوند.

 

داروهای ضد التهابی را میتوان بصورت خورکی یا تزریقی و یا حتی بصورت پماد موضعی مصرف کرد.

 

از دارو های ضد التهاب موضعی مانند پماد پیروکسیکام میتوان بصورت مالشی بر روی پوست مفصل دردناک استفاده کرد. این مواد وقتی بصورت موضعی استفاده میشوند کمتر جذب خون شده و عوارض کمتری دارند.

 

گاهی اوقات مصرف استامینوفن و پماد های موضعی نمیتوانند درد را به اندازه کافی کم کنند. در این موارد میتوان از داروهای ضد التهاب خوراکی استفاده کرد.

 

متاسفانه عوارض استفاده از داروهای ضد التهاب بصورت خوراکی بیش از استامینوفن است و افراد مسن کمتر آنها را تحمل میکنند ولی میتوان در مواردی که شدت درد آرتروز زیاد شده است از آنها بطور موقت برای چند روز تا چند هفته استفاده کرد و بعد از کم شدن فعالیت بیماری، دوباره به مصرف استامینوفن و پماد موضعی برگشت

.

از عوارض مصرف داروهای ضد التهابی درد معده و خونریزی معده است که در افراد با سن بالای ۶۵ سال و کسانی که سابقه زخم معده یا دوازدهه دارند بیشتر دیده میشود. در افراد با فشار خون بالا، آسم، نارسایی کلیوی و نارسایی قلبی ایت داروها باید با احتیاط بیشتری مصرف شوند.

 

 کدئین

 

 معمولا بصورت همراه با استامینوفن بکار برده میشود. از عوارض شایع آن ایجاد یبوست است

 

 گلوکزآمین و کندروآیتین سولفات

 

گرچه امروزه به عنوان داروهای غضروف ساز از آنها بسیار استفاده میشود ولی موثر بودن آن هنوز مورد شک است و مطالعات علمی هنوز نتوانسته اند مفید بودن آنها را آرتروز نشان دهند

 

درمان جراحی آرتروز و ساییدگی مفصل چیست

 

علائم ساییدگی و آرتروز در مفصل را میتوان در بسیاری اوقات با درمان های طبی کنترل کرد. با این حال در مواردی که بیماری پیشرفت کرده و شدت علائم زیاد است معمولا نیاز به انجام اعمال جراحی وجود دارد.

 

از اعمال جراحی متفاوتی برای کنترل آرتروز و ساییدگی مفصل استفاده میشود که مهمترین آنها عبارتند از

 

استئوتومی

 

در مواردی که آرتروز هنوز شدید نشده است ممکن است بتوان با انجام استئوتومی درد بیمار را کاهش داد و از پیشرفت آرتروز جلوگیری کرد.

 

استئوتومی به معنای شکاندن کنترل شده استخوان به توسط عمل جراحی و سپس قرار دادن استخوان در وضعیت و موقعیت جدید و فیکس کردن آن با پیچ و پلاک است تا استخوان بتواند در وضعیت جدید جوش بخورد. با اینکار امتداد سطح مفصلی تغییر کرده و بیومکانیک نیروهای وارده به مفصل عوض میشود.

 

از استئوتومی مفاصل ران و زانو بطور وسیعی استفاده میشود. استئوتومی معمولا در استخوان خارج از مفصل انجام میشود ولی در افراد جوان میتوان در صورت لزوم استئوتومی داخل مفصلی را برای موارد بد جوش خوردن شکستگی ها انجام داد.

تعویض مفصل

 

در موارد ساییدگی شدید میتوان از جراحی تعویض مفصل استفاده کرد. مفاصل مصنوعی بطور وسیعی در مفصل های ران و زانو استفاده میشوند. مفصل مصنوعی میتواند در ناشی از آرتروز را بطور کامل از بین برده و بسیاری مشکلات دیگر مانند خشکی مفصلی را هم درمان کند

 

 

خشک کردن مفصل

 

بندرت ممکن است مفصلی که بشدت دچار آرتروز شده است را خشک کرد. عمل خشک کردن یا جوش دادن یا فیوژن Fusion مفصل به این معنا است که غضروف باقیمانده دو سطح مفصلی را در حین جراحی خارج کرده و سپس دو سر استخوان را در کنار هم قرار داده و با پیچ و پلاک به هم متصل میکنند.

 

پس از مدتی دو استخوان به هم جوش خورده و هیچ حرکتی نسبت به هم نخواهند داشت. این عمل گرچه درد مفصل را از بین میبرد ولی حرکت مفصل هم از بین خواهد رفت. امروزه این عمل جراحی کمتر انجام شده و در غالب موارد بجای آن از تعویض مفصل استفاده میشود

 

 

آرتروسکوپی

 

در مفصل زانو در موارد آرتروز خفیف ممکن است انجام عمل آرتروسکوپی با خارج کردن بافت های اضافه مفصل بتواند تا مدتی درد بیمار را کاهش دهد. البته این نوع درمان معمولا علائم ناشی از آرتروز را بطور موقت کاهش میدهد

 

                                 

درمان کمردردبا لیزرسرد

معالجه با لیزر سرد برای کمر درد  مورد استفاده قرار میگیرد که  این روش درمانی برای از بین بردن درد کمر خاصیت فوق العاده ای دارد  که بتازگی مورد تایید قرار گرفته است. آیا این لیزر فقط برای  درمان کمر درد است یا خاصیت دیگری نیز دارد  در اینجا فواید این لیزر را باهم میخوانیم و کاربرد آن را یاد میگیریم

درمان با لیزرسرد ، به معنای استفاده ازپرتو لیزر با شدت کم برای کاهش دردها و تکنیکی منحصر به فرد برای درمان آسیب ها و صدمات وارد آمده به بدن می باشد و به علت کم بودن شدت آن، لیزر سطح پایین هم نامیده می شود.

این تکنیک که مدت زمان زیادی از تایید آن نمی گذرد، از سوی بسیاری از پزشکان، درمانگران فیزیکی و chiropractor (متخصص در درمان با روش دستکاری در ستون مهره ای) یا کایروپراتیک ها،برای درمان افراد مبتلا به مشکلات متعدد پزشکی مورد بهره برداری قرار گرفته است.

در اینجا به کاربرد این لیزر برای کمردرد خواهیم پرداخت.

 

علل متعددی مثل استرس، زخم ها، فشار زیاد و آسیب های عضلانی موجب بروز کمر درد می شوند و این لیزر، احتمالا یکی از آخرین راه حل های موثر برای کاهش این درد محسوب می شود.

 

در این روش، پرتو لیزر، بسته به گستردگی محل و شدت درد، بین ۳۰ ثانیه تا چند دقیقه به منطقه مورد نظر فرستاده شده و به عمق بافت نفوذ می کند.اشعه لیزر، سلول های بدن را تحریک و وادار به واکنش و عکس العمل نموده و منجر به افزایش سطوح انرژی در این سلولها می شود.این افزایش سطوح انرژی به نوبه خود،موجب سرعت بخشیدن به روند بهبود آنها خواهد شد.

 

قبل از تصمیم گیری برای انجام این لیزر،شرح و تشخیص صحیح و دقیقی از شرایط خود را از پزشک متخصص دریافت کنید.جدای از دلایل متعدد ایجاد کننده کمر درد، ممکن است بافت های گسترش یافته سرطانی یا تومور هم وجود داشته باشند.در تشخیص بیماری، پزشک می تواند به دلیل دقیق کمر درد اشاره کند که همین امر، وی را قادر به تصمیم گیری در خصوص انجام یا عدم انجام لیزر می نماید.

 

اگر مورد، شدید باشد، ممکن است فرد نیازبه عمل جراحی لیزر داشته باشد.در غیر اینصورت، احتمالا لیزر سرد برای منطقه آسیب دیده مورد نظر می تواند استفاده شود.نتیجه این درمان ممکن است کمی زمان بر باشد که بسته به علت درد، نحوه پاسخ گویی بدن فرد به این درمان و شدت درد، متفاوت خواهد بود.

 

گزارش های زیادی مبنی بر تاثیر زودهنگام این درمان برای تسکین دردها، حاکی از نتیجه بخش بودن و اثرپذیری این تکنیک می باشد.

 

به عقیده برخی کارشناسان، این تسکین درد موقتی بوده و نمی تواند برای کسانیکه از دردهای مزمن رنج می برند، کارایی زیادی داشته باشد.اما برخی دیگراز کارشناسان معتقدند که این درمان، در صورتیکه طی زمانی معین انجام گیرد،می تواند بر دردهای کمر غلبه نماید.

 

در هر صورت، از آنجاییکه مدارک کافی برای اثبات این دو نظریه در دست نیست، روش مطمئن تر این است که اگر کمر دست شما تا امروزهنوز مزمن نشده است، بهتر و با خیالی آسوده تر می توانید در خصوص این تکنیک درمانی تصمیم بگیرید.

 

لیزر درمانی و طب سوزنی

 

طب سوزنی و طب فشاری، دو روش دیگر برای درمان دردها محسوب می شوند. امروزه در طب سنتی، به جای سوزن  از تکنیک لیزر سرد هم استفاده می کنند.در این اقدام،، به جای سوزن، پرتوهای لیزربه منطقه مورد نظر فرستاده می شود که تاثیری مشابه یکدیگر دارند.

 

بنابراین افرادی که دردهای خفیف کمر را تجربه می کنند و به خاطر سوزن از انجام طب سوزنی هراس دارند، می توانند از این روش بهره ببرند.

 

تا امروز، مطالعات زیادی در خصوص میزان سودمندی لیزر سرد، توسط محققان انجام گرفته است. در یک مطالعه خاص، نتیجه این بود که همراه بودن ورزش با این روش، تکمیل کننده این تکنیک درمانی بوده و تاثیر پذیری آن را بسیار افزایش خواهد داد.

 

بنابراین می توان گفت ورزش یا لیزر ، هیچ کدام به تنهایی برای تسکین کمردردها کافی نبوده و ترکیب این دو با هم، تاثیر قابل توجهی در بهبود این دردها خواهد داشت.

 

در هر صورت، روش درمانی لیزر سرد، هنوز مورد اختلاف است.بعضی افراد به نتیجه بخش بودن آن کاملا اعتقاد دارند و بعضی دیگر، این روش را دارویی بی اثر و حتی بعضی آن را پرخطر می دانند. بر اساس باور دسته آخر، نفوذ و تاثیر اشعه لیزر به بافت ها حتی با شدت کم، پی آمدی منفی برای آنها در بر خواهد داشت.

 

در نتیجه، چنانچه برای درمان کمردرد خود با این روش، هنوز تردید دارید، پیشنهاد می کنیم با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورتی تخصصی داشته و شرایط را کاملا مورد بررسی قرار دهید تا بتوانید با اطمینان در این خصوص تصمیم بگیرید.

 

                                 

دستگاه های لرزاننده اندام

دستگاه های لرزاننده اندام موثرند؟

تبلیغات دستگاه‌های لرزاننده‌ای که برای تناسب اندام استفاده می‌شود، چقدر واقعی است؟
با شروع سفر انسان به فضا در قرن بیستم، دانشمندان متوجه شدند تراکم استخوان فضانوردان در فضا به‌طور واضحی کمتر می‌شود. درمان با لرزش روشی بود که برای بازگرداندن تراکم استخوان آنها در راه بازگشت به زمین به‌کار گرفته شد. از این‌جا بود که محققان به فکر افتادند از این روش برای درمان پوکی استخوان سالمندان استفاده کنند.
تحقیقات بیشتر در این زمینه نشان داد که ارتعاش می‌تواند با ایجاد یک کشش رفلکسی در عضله، انقباض مداومی ایجاد کند. متخصصان شوروی سابق، از این اصل برای بالا بردن قدرت عضلات در ورزشکاران استفاده کردند تا این‌که در ۱۹۷۰ دانشمندان روسی دریافتند که این ارتعاش می‌تواند قدرت و انعطاف‌پذیری عضله را زیاد کرده و زمان بهبود درد پس از نرمش را کم کند.
سپس محققان غربی وارد گود شدند و از این وسیله برای ورزش، بازتوانی و کاهش درد استفاده کردند. این قصه ادامه یافت تا امروز که انواع مختلفی از دستگاه‌های لرزاننده ساخته شده که عمدتاً برای تناسب اندام و تقویت عضلات به‌کار می‌روند و تبلیغاتشان را در خیلی جاها می‌توان دید. اما آیا این وسایل واقعاً تأثیری در تناسب اندام دارند؟
امروزه استفاده از دستگاه برای لاغر شدن، رواج بیشتری در جامعه پیدا کرده است. ورزشگاه‌ها هم برای جلب نظر مردم سعی می‌کنند روز به روز در تهیه وسایل جدید با هم رقابت کنند. شما طرفدار کدام‌یک از دستگاه‌های تناسب اندام هستید؟ تردمیل؟ دوچرخه؟ یا این‌که ترجیح می‌دهید از دستگاه لرزاننده استفاده کنید که جدیدترین مدل آن به‌تازگی شهرت زیادی در کشورهای غربی برهم زده است؟!
متأسفانه در عمل، هیچ معیار صحیحی برای استفاده از این وسایل و کاربرد آن برای افراد مختلف وجود ندارد و اگر هم دارد، در مراکز ورزشی اجرا نمی‌شود. اگرچه مربیان در سالن‌های ورزشی حضور دارند و در مورد تعداد حرکات و کاربرد آن برای تناسب اندام راهنمایی لازم را ارائه می‌دهند، اما معمولاً کارشناسی وجود ندارد که با توجه به وضعیت جسمی و سوابق بیماری‌های شما، در انتخاب دستگاه مناسب و بی‌خطر برای سلامت‌تان، شما را راهنمایی کند.
شماری از محققان، می‌گویند هنوز اطلاعات دانشمندان در زمینه اثار لرزش با شدت‌های مختلف روی بدن انسان فاقد عمق کافی است و برای استفاده از این شیوه باید تامل کرد.
در نهایت این خود شما هستید که باید انتخاب کنید برای لاغر شدن از کدام وسیله استفاده کنید. پس بهتر است درباره جدیدترین دستگاه لرزاننده که موجب شگفتی خیلی از کاربران شده است، چیزهایی بدانید.
● دستگاه جدید چه می‌کند؟
دستگاه جدیدی که در آمریکا معرفی شده، صفحه‌ای مانند اسکیت برد (skateboard) است که در هر ثانیه، ۲۰ تا ۵۰ بار در سه جهت می‌لرزد و بدن فردی را که روی آن ایستاده است، به این ترتیب می‌لرزاند.
شرکت سازنده این دستگاه می‌گوید این لرزش عملکرد ریه‌ها و پاها را بهتر می‌کند، ماهیچه می‌سازد، قابلیت انعطاف و قدرت بدن را بیشتر می‌کند، درد و اضطراب را کاهش می‌دهد و روند پوکی استخوان را متوقف و فعالیت استخوان‌سازی را تشدید می‌کند.
با این حال عده‌ای از محققان از خطرات احتمالی این دستگاه، از کمردرد گرفته تا تخریب غضروف‌ها، خبر می‌دهند و حتی معتقدند لرزش‌های شدید می‌تواند به مغز هم آسیب برساند. این گروه از محققان می‌گویند علم هنوز آن‌قدر در این‌باره بررسی نکرده که در مورد عواقب درازمدت استفاده از این دستگاه نظر بدهد.
با وجود این نگرانی‌ها، سازمان فضایی آمریکا(ناسا) استفاده از دستگاه لرزاننده را به عنوان ابزاری برای کاستن از آتروفی ماهیچه و از بین رفتن سلول های استخوانی در سفرهای طولانی فضانوردان در حالت بی‌وزنی، مورد بررسی قرار داد و متوجه شد استفاده از صفحه لرزان، باعث تشدید فعالیت ماهیچه‌ها می‌شود، اما در این مورد که آیا این کار می‌تواند باعث دویدن سریع تر یا پرش‌های بلندتر در ورزشکاران شود، تحقیقی صورت نگرفت.
این دستگاه مانند ورزش‌های هوازی (آئروبیک) عمل نمی‌کند، بلکه سیستم آن بیشتر مانند یک وزنه‌برداری بدون بلند کردن وزنه است.
عوارض این دستگاه ها شامل کمردرد، آسیب به غضروف‌ها، تاری دید، کاهش قدرت شنوایی و حتی آسیب مغزی است.
● طراحی مشتری‌پسند!
سازندگان این دستگاه، علاوه بر مدل‌هایی که در سالن‌های ورزشی به‌کار می‌رود، مدل‌هایی را هم برای استفاده در منزل طراحی کرده‌اند. البته با قیمت بالای آن (از ۳ هزار تا ۱۰ هزار دلار) هرکسی از پس تهیه‌اش برنمی‌آید.
نکته دیگر این است که کسانی که از سر و صدا خوششان نمی‌آید بهتر است برای خرید این دستگاه عجله نکنند، چون موتور این دستگاه صدای همهمه خفیفی ایجاد می‌کند که ممکن است به تناسب اندامش هم نیارزد، ضمن این‌که کلی پول باید در گوشه خانه بخوابد.
جالب این‌جاست که مربیان تناسب اندام هم طرفدار این دستگاه‌ها هستند، چون احتمالاً زودتر می‌توانند از شر شاگردان تنبل خود خلاص شوند و پول بیشتری هم گیرشان می‌آید!
● فروشندگان ادعا می‌کنند!
بعضی از فروشندگان این دستگاه ادعا می‌کنند که این وسیله می‌تواند علاوه بر افزایش قدرت بدنی و بهبود خواب، باعث از بین رفتن دردهای افراد شده و مشکل بی‌اختیاری ادرار آنها را هم حل کند.
البته محققان معتقدند نباید تمام ادعاهای فروشندگان را به‌راحتی باور کرد، چون بیشتر این تبلیغات، تنها بازارگرمی بوده و الزاماً حقیقت ندارد. این محققان بر این باورند که لرزش‌های شدید و پر نوسان در درازمدت می‌تواند خطرناک باشد، زیرا این لرزش‌ها می‌توانند در سراسر بدن موج‌های شدید ایجاد کنند.
حتی سازندگان این دستگاه هم توصیه می‌کنند که روزانه حداکثر ۳۰ دقیقه از این دستگاه استفاده شود، چون استفاده بیش از حد، برخلاف استاندارد صنعتی تعیین شده در مورد ایمنی لرزه‌ها در محل کار ست. این در حالی است که اداره ایمنی و سلامت در محل کار، برای تجهیزات تناسب اندام یا ‪ fitness سطح ایمنی تعیین نمی‌کند.
سازندگان این دستگاه ها می‌گویند:" زنان باردار، افراد دچار انفصال شبکیه (جداشدگی لایه‌های داخلی شبکیه از لایه رنگدانه)، لخته‌خون، تومور استخوان و برخی دیگر از مشکلات پزشکی، نباید از دستگاه‌های لرزاننده جدید استفاده کنند."همچنین توصیه می‌کنند که روزانه حداکثر ۳۰ دقیقه از این دستگاه ها استفاده شود.
به اعتقاد کلینتون روبین، استاد مهندسی زیست پزشکی (بیومدیکال) در دانشگاه ایالتی نیویورک دستگاه‌های لرزاننده دیگری که در بازار هستند و تأیید اداره غذا و دارو (FDA) آمریکا را گرفته‌اند لرزش‌های بسیار خفیف‌تری ایجاد می‌کنند. اما میزان لرزش دستگاه‌های جدید (۲۰ تا ۵۰ بار در ثانیه)، در حدی است که می‌تواند باعث کمردرد، آسیب به غضروف‌ها، تاری دید، کاهش قدرت شنوایی و حتی آسیب مغزی شود. او به عنوان یک دانشمند، نگران آن است که مردم بر پایه معرفی نادرست و غیر علمی یک دستگاه از آن استفاده کنند، بدون آنکه از خطرات احتمالی آن آگاه باشند.
به هر حال، اگر با همه این توضیحات هنوز تکلیف را متوجه نشده اید، باید گفت فقط خود شما می‌توانید مراقب سلامت‌تان باشید! فراموش نکنید حتی در دسترس‌ترین دارو- مانند آسپرین- هم برای همه مناسب نیست!

 

                                 

 

نرمی غضروف کشکک زانو یا کندرومالاسی

کندرومالاسی:

نرمی غضروف کشکک زانو یا کندرومالاسی بیماری است که در آن غضروف زیر کشکک زانو نرم می شود و آسیب می بیند. این بیماری منجر به درد در قسمت جلوی زانو، ورم و صدای سایش در هنگام حرکت دادن زانو می شود. این بیماری در جوانان و ورزشکار شایع می­باشد و در بین زنان شایعتر است. بیماری نرمی غضروف کشکک زانو عموما با سندرم pfps (درد کشککی-رانی) اشتباه گرفته می شود.

 

 

نرمی کشکک زانو همان نرم شدن غضروف استخوان کشکک (patella)است.اگرچه در بسیاری از موارد علت اصلی این بیماری مشخص نیست، ولی ضربه های قبلی به مفصل زانو و استخوان کشکک در ایجاد آن موثرند.بیماری طی زمان پیش رونده بوده و معمولاً در مراحل پایانی،آرتروز کشککی-رانی ایجاد می کند.از نکات قابل توجه در کندرومالاسی کشکک این است که گاهی بیمار از درد شاکی است در حالی که ممکن است در زمان هایی دیگر دردی نداشته باشد.

علائم کندرومالاسی کشکک:

-وجود درد در قسمت جلوی زانو

-فعالیت های جهشی و دویدن باعث افزایش درد می گردد.

-معمولاً در زانو تورم وجود ندارد ولی گاهی تورم مختصری دیده می شود.

-بلند شدن از صندلی، خم کردن همزمان زانوها(به ویژه در دامنه های زیاد) و همچنین بالا و پایین رفتن از پله ها درد بیمار را تشدید می کند.

-به هنگام معاینه، حرکت کشکک روی ران منجر به درد و کریپتاسیون (Crepitation) می شود.

-مثبت بودن آزمون مالش کشکک و ران (Patello Femoral Grinding Test). اگر آزمون مثبت باشد، معمولاً بیمار از درد و ناراحتی شکایت می کند

موارد متعددی وجود دارد که میتواند روی عملکرد صحیح یکی از زانوها یا هر دو زانو تاثیر بگذارد و باعث ایجاد زانو درد شود. نرمی کشکک زانو هنگامی  اتفاق می افتد که کاسه زانو به جای اینکه روی استخوان ها بلغزد، مجاور استخوان ها سائیده می شود. این موضوع باعث به وجود آمدن پارگی­های کوچک در غضروف می­شود، که منجر به التهاب شده و باعث به  درد جلوی زانو می­شود. پزشک معممولا با بررسی علایم بیمار یا با انجام معاینه (بررسی حرکت کشکک زانو و فشار وارد کردن بر آن) نرمی غضروف کشکک زانو را تشخیص می دهد.  تصویربرداری با اشعه ایکس معمولا کندرومالاسی را نشان نمی دهند،گاهی از ام آر ای برای تایید تشخیص نرمی کشکک زانو استفاده می شود.

فیزیوتراپی مخصوص سندرم درد کشکک زانو برای تسریع فرآیند بهبودی و تضمین نتایج بهینه ضروری است. در کلینیک های طب فیزیکی و تحت نظارت متخصص طب فیزیکی فیزیوتراپیست از روش هایی مانند اولتراسوند (فراصوت) برای کاهش درد و التهاب استفاده می کند. ماساژ مخصوص عضله چهار سر ران نیز موثر است. وقتی درد و التهاب اولیه برطرف شد، تمرکز بر بهبود انعطاف پذیری، استحکام و هم ترازی دور مفصل زانو است.

 

برنامه ورزشی

یکی از بخش های مهم برنامه درمانی نرمی کشکک زانو استحکام عضله چهار سر ران است، زیرا این عضله نقش مهمی در حرکت کشکک زانو دارد. کشش عضله پهن خارجی (واستوس لترالیس) و  استحکام عضله پهن داخلی (واستوس مدیالیس) اغلب توصیه می شود.

 

اوزون درمانی

روش درمان کندرومالاسی با استفاده از تزریق ازون برای انواع مشکلات زانو مفید و موثر می باشد. این روش درمانی باعث بهبود جریان خون در بافت آسیب دیده می شود و بدین ترتیب با فراهم کرد مواد مغذی در بافت، باعث تسریع در بهبودی و رفع درد و التهاب می شود. در این روش ترکیبی از اوزون، پروکائین و ویتامین بی ۱۲ و مواد دیگر به بافت آسیب دیده زانو تزریق می شود، و باعث از بین رفتن تورم می شود و رسوبات فیبری را تحریک می کند، تا باعث شود سلول ها با استفاده از این رسوبات، بافت آسیب دیده را ترمیم کنند. تزریق ازن باید هر ۱ الی ۲ هفته یکبار تکرار شود، بیماران پس از یک الی دو جلسه درمانی به بهبودی و نتایج دلخواه (تسکین زانو درد و از بین رفتن تورم) می رسند.

 

تزریق PRP

تزریق PRP یا پلاسمای غنی از پلاکت، یکی از روش های درمانی موثر در درمان نرمی کشکک زانو می باشد. در این روش با استفاده از خون بیمار، پلاکت های تغلیظ شده را می گیرند. به دلیل اینکه پلاسمای غنی از پلاکت، حاوی فاکتورهای رشد است، باعث تسریع در روند بهبودی می شوند.

 

هدف از تزریق پی آر پی درمان آسیب دیدگی توسط بدن می باشد، این روش نه تنها منجر به رفع علایم  از جمله درد جلوی زانو می شود، بلکه باعث بهبودی نیز می شود. تاثیر این روش تا حدی است که گاهی لزوم استفاده از دارو و جراحی را برای بیمار از بین می رود. این روش برای درمان درد زانو ناشی از آسیب دیدگی های تاندون، رباط، غضروف و استخوان های زانو و همچنین در موارد ابتلا به آرتریت مورد استفاده قرار می گیرد.

 

ابتدا مقدار کمی خون از بیمار گرفته می شود، سپس با استفاده از دستگاه سانتریفیوژ در سرعت بالا چرخانده می شود، تا بدین ترتیب پلاکت ها تغلیظ شوند. سپس مایع حاصل دور کشکک زانو و یا در نزدیکی آن تزریق می شود. غلظت فاکتورهای رشد با این روش ۳ الی ۵ برابر بیشتر از حالت نرمال خون می شوند.

 

با توجه به نوع آسیب دیدگی و واکنش اولیه بیمار به درمان، پزشک یک الی چند مرحله تزریق پی آر پی را تجویز می کند. هنگام تزریق پزشک از تصویربرداری با اشعه ایکس و یا اولتراسوند برای پیدا کردن محل دقیق تزریق استفاده می کند. این روش عوارض جانبی ندارد، زیرا پلاسمای غنی از پلاکت از خون خود بیمار گرفته می شود و درصد احتمال واکنش بدن به آن صفر می باشد.

 

 زانو بند طبی

hely-webber-strap

 

بستن یک زانوبند طبی به شکل نوار در زیر کاسه زانو به رفع فشار از مفصل و در نتیجه کاهش شدید درد کمک می کند. این نوارها به راحتی قابل استفاده و بسیار موثر هستند. زانو بند طبی باعث ثابت ماندن زانو در طول توانبخشی می شود. بریس ثابت نگه داشتن کشکک زانو باعث اعمال فشار یکنواخت می شود، که به هدایت کشکک زانو و بهبود نحوه حرکت آن کمک می کند. زانوبندهای بند دار بر تاندون زیر کاسه زانو فشار خفیفی را اعمال می کنند تا به تسکین درد و بهبود ثبات زانو کمک کنند.

 

کفی و کفش طبی

کفی های طبی باعث محافظت از قوس پا می شوند و بدین ترتیب از چرخش شدید پا به سمت داخل، افزایش زاویه Q (معیاری برای اندازه گیری انحراف در راستای اندامهای تحتانی) جلوگیری می کنند. از اینرو باعث بهبود دامنه حرکتی کشکک زانو و کاهش نیروهای پیچشی وارد بر بافت های همبند می شود.یک کفی خوش ساخت همچنین به جذب ضربه که به پاشه پا وارد می شود کمک می­کند.

 

بیماری نرمی غضروف زانو اغلب در بین جوانان و ورزشکاران بروز می یابد. اپر چه این بیماری دردناک بوده و مانع از حرکت عادی زانو می شود، اما می توان با روش های درمان محافضه کارانه مانند فیزیوتراپی، ورزش و.... این بیماری را درمان نمود. توجه داشته باشید اگر علائم ذکر شده را دارید، به پزشک متخصص طب فیزیکی مراجعه کنید تا با تشخیص به موقع کندرومالاسی، بهترین درمان را برایتان تجویز نماید و بدین ترتیب بتوانید از عوارض آن مصون بمانید

 

                                 

درد ناحیه پشت

در ایالات متحده نیمی از بزرگسالان به نحوی درگیر مشکلات درد ناحیه پشت هستند و دومین علت مراجعه به پزشک بعد از عفونت های تنفسی نیز همین مشکلات است. متاسفانه بسیاری از پزشکان در خصوص علت درد، سرنخی ندارند، پس آزمایش های بسیاری تجویز می کنند که در اغلب موارد هم منجر به جراحی های غیرضروری می شود. درد ناحیه پشت غالباً نشانه یک بیماری جدی و مهم نیست و در اکثر موارد درد با درمان های اندکی از بین می رود. دکتر «دنیس سی تورک» محقق در زمینه درد از دانشگاه واشنگتن اظهار می کند که کمردرد از سر آغاز می شود زیرا دردها از مغز سرچشمه می گیرند مثلاً اگر آسیبی به کمر برسد، اطلاعات از طریق سلول های عصبی به مغز می رسد و در مغز است که این اطلاعات به درد تعبیر می شود و هر کسی هم این درد را به گونه یی متفاوت احساس می کند. فعل و انفعالات مغز در ادراک ما از درد نقش مهمی ایفا می کند.

درد ناحیه پایینی کمر می تواند دلایل زیادی داشته باشد از جمله کشیدگی عضله یا رباط، بیرون زدگی دیسک، التهاب مفاصل، عفونت در ستون فقرات یا بر اثر تصادف اتومبیل یا ضربه ناشی از افتادن. دکتر «تورک» اظهار می دارد اگرچه دلایل بالقوه زیادی برای کمردرد وجود دارد اما حدود ۸۵ درصد مواقع دلیلی برای درد پیدا نمی شود و گاهی تجویز آزمایش های زیاد از حد و ام آر آی یا سی تی اسکن را سبب می شود که اغلب هم یا دلیل اصلی را پیدا نمی کنند یا مشکلات دیگری را در این ناحیه پیدا می کنند که در ارتباط با درد بیمار نیست. مطالعات نشان می دهد ام آر آی یا سی تی اسکن فتق دیسک کمری یا باریکی مجرای ستون فقرات را نشان می دهد که از هر سه نفر یک نفر به آن مبتلا است و هیچ گونه نشانه یا دردی هم ندارد.

دکتر «جان دی لوسر» متخصص و جراح مغز و اعصاب در دانشگاه واشنگتن معتقد است متاسفانه این آزمایش ها و عکس های بیش از حد منجر به جراحی های غیرضروری می شود خصوصاً در مورد افراد مسن تر که بر اثر مرور زمان و افزایش سن دچار تغییراتی می شوند که به طور طبیعی وضعیت آنها را با افراد جوان متفاوت می سازد. اما برخی از پزشکان از این نکته غافل می مانند و این تغییرات را با غیرطبیعی بودن اشتباه می گیرند و درصدد جراحی برمی آیند. دکتر «لوسر» می افزاید؛ از نظر من گرفتن عکس هنگام درد ناحیه پشت فقط در مواردی که فرد سابقه خانوادگی سرطان دارد یا دچار تب است (که احتمالاً به دلیل عفونت در ستون فقرات است) یا در مواردی که فرد در معرض آسیب های جدی فیزیکی قرار گرفته باشد، لازم است. در بقیه موارد که فرد دچار کمردرد است چنانچه بعد از گذشت ۴ الی ۶ هفته با درمان های تجویزی بهبود نیافت، انجام آزمایش ها و عکس ها می تواند کمک کند.

در ایالات متحده هر سال حدوداً نیم میلیون عمل جراحی کمر صورت می پذیرد در حالی که بسیاری از متخصصان معتقدند ۹۵ تا ۹۸ درصد افراد مبتلا به کمردرد نیازی به عمل جراحی ندارند. دکتر «لوسر» اظهار می دارد در شرایطی که بعد از گذشت مدت زمان معقول و معین درد بیمار هیچ گونه بهبودی نیافت و درد به حدی زیاد باشد که بیمار قادر به تحمل آن نباشد، می توان با عمل جراحی درد را سریعاً کاهش داد اما در این موارد هم باز جراحی بهترین گزینه نیست.

از آنجایی که از هر سه نفر مبتلا به کمردرد یک نفر ظرف مدت یک هفته و همچنین از هر سه نفر، دو نفر ظرف مدت هفت هفته به طور قابل ملاحظه یی بهبود می یابند پس بهترین روش، کنترل درد و منتظر شدن است. مساله دیگر این است که هنگامی که بیمار تحت درمان قرار می گیرد نباید به تختخواب بچسبد و استراحت کند زیرا به رغم آنکه زمانی استراحت مطلق را بهترین درمان کمردرد می دانستند، امروزه پزشکان مخالف آن را تجویز می کنند زیرا وقتی فردی مدام روی تخت دراز می کشد تراکم و عملکرد ماهیچه ها کم می شود و برای هر هفته یی که فرد در تختخواب می ماند ۶ تا ۸ هفته زمان می برد تا جبران کمبود تراکم ماهیچه ها شود و به حالت اولیه بازگردند. چنانچه احساس می کنید نیاز به استراحت دارید بیش از دو روز در تختخواب نمانید و حتی هنگام استراحت هم گهگاه از تخت پایین بیایید و اطراف اتاق راه بروید.

تحقیقات نشان می دهد استراحت هیچ گونه کمکی به بهبود شخص نمی کند اما ورزش هایی مانند پیاده روی، تمرین های کششی و شنا بسیار موثر هستند. استفاده از یک کیسه یخ هم موجب کاهش درد می شود. ظرف ۴۸ ساعت اول شروع درد می توان کیسه یخ را به مدت ۵ الی ۱۰ دقیقه استفاده کرد، یخ موجب کاهش التهاب و ورم، بی حسی بافت های درونی و کم کردن فشار عصب ها در ناحیه آسیب دیده می شود. بهترین روش پیشگیری از کمردرد این است که بدن خود را سالم، انعطاف پذیر و قوی نگه دارید و برای انجام حرکات ورزشی و نرمش خود را موظف سازید و چنانچه هنوز سیگار می کشید، ترک کنید. تحقیقات نشان می دهد کشیدن سیگار عامل مهمی جهت افزایش خطر ابتلا به کمردرد است.

 

www.healthguidance.org

ترجمه؛ فرانک باجلان

 

 

منبع : روزنامه اعتماد

 

                                 

درمان چرخش پنجه پا به داخل در کودکان

چرخش پا به داخل زمانی ایجاد می شود که یک کودک هنگام راه رفتن یا دویدن، پای خود را به جای سمت جلو به داخل بچرخاند. در اصطلاح به این شرایط «پنجه خمیده به داخل» گفته می شود. چرخش پا به داخل اغلب توسط والدین در هنگام راه افتادن بچه مشاهده می شود، اما کودکان در سنین مختلف و به دلایل متعدد ممکن است به این مشکل دچار شوند.

 

گاهی اوقات، چرخش شدید پا به داخل می تواند باعث شود کودکان تلوتلو خورده یا در هنگام راه رفتن انگشتان پای آنها به پاشنه پای دیگر گیر کند. چرخش پنجه پا به داخل معمولاً باعث ایجاد درد نمی شود، و این شرایط نمی تواند باعث ابتلای فرد به آرتروز شود.

 

در اکثر کودکان کمتر از 8 سال، چرخش پا به داخل بطور خودکار بدون نیاز به استفاده از آتل، بریس، عمل جراحی، یا سایر روش های درمانی بر طرف می شود. به هر حال در صورتی که کودک به خاطر چرخش پا به داخل با درد، ورم یا لنگیدن مواجه شود، این شرایط می بایست توسط پزشک متخصص مورد بررسی قرار گیرد.

 

                                 

دیسک کمر:علائم، تشخیص و درمان

در ستون فقرات بدن انسان بین مهره های کمری استخوانی بالشتک ها یا صفحاتی از جنس غضروف قرار دارند که به آنها دیسک گفته می‌شود و واضحا در کمر به آنها دیسک کمر گفته می شود. کمر انسان دارای 5 مهره کمر است که در پایین آنها نیز استخوان مثلثی‌ شکلی به نام استخوان خاجی قرار گرفته است. بنابراین در ناحیه کمر تعداد دیسک های بین مهره ای 5عدد می باشد. وظیفه اصلی دیسک ها در ستون فقرات بدن انسان ضربه‌گیر بودن آن است. به عبارتی دیسک ها، فشارهایی را که به ستون فقرات وارد می‌شود را جذب می‌کند و همچنین کمک در بهبود حرکت بین مهره‌ها می نماید. بنابراین همه افراد دیسک کمر دارند و منظور از دیسک کمر فتق یا بیرون زدگی دیسک کمر می باشد که البته یکی از صعب العلاج ترین بیماری های ستون فقرات می باشد.

 

علائم دیسک کمر

 

اغلب بیماران دچار فتق دیسک غالباً با هیچ‌گونه علائمی روبرو نمی‌شوند. در هر حال علائم فتق دیسک کمر عبارت است از:

-          دردی که در باسن، پا و کف پا منتشر می‌شود و به سیاتیک معروف است. برخی بیماران از کمر درد نیز رنج می‌برند، البته فتق دیسک لزوماً با کمر درد همراه نیست.

-          گزگز و مورمور یا بی‌حسی پاها یا کف پاها

-          ضعف عضلانی

 

 

چه عاملی باعث پارگی دیسک کمر می‌شود؟

 

سن که بالا می‌رود، دیسک بین مهرهای ستون فقرات هم مثل نقاط دیگر بدن دچار تغییرات تحلیل رونده «پیر شدن» می شود که به آن «دژنراتیو» می‌گویند. دیسکی که دژنره می‌شود، ممکن است در اثر فشار یک جسم سنگین، خم و راست شدن زیاد و یا تصادف ناگهانی پاره شود. این پارگی ممکن است به طرف پشت شکم در برود و یک درد نامشخص بوجود بیاورد که به مرور زمان خوب می‌شود.  وقتی دیسک پاره می‌شود، اگر «تکه» بزرگی در برود ممکن است تمام رشته‌های عصبی و هرچه عصب آنجا هست، تحت فشار قرار بگیرند. در نتیجه ‌دو پا ممکن است حالت فلج پیدا کند و یا ممکن است اختلال، مثانه مریض را از نظر کنترل به هم بزند (بی اختیاری ادرار)، چون آنها هم به‌وسیله همین عصب‌ها کنترل می‌شود، ولی این خیلی نادر است. اگر چنین اتفاقی بیفتد، باید در اسرع وقت این دیسک را درآورد و فشار را از عصب برداشت.

 

راه‌های تشخیص دیسک کمر

 

از جمله راه های تشخیص می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

-          در تشخیص پزشک معالج از بیمار مبتلا به کمر درد می خواهد که دراز کشیده و پای خود را به صورت عمودی بالا ببرد.تست SLR و معاینه انگشت شست و توانایی راه رفتن روی پنجه و پاشنه از مهمترین معاینات در تشخیص دیسک کمر می باشد.

-          تست MRI

-          تست نوار عصب و عضله در تشخیص دیسک کمر

-          برای تشخیص دیسک کمر از میلوگرام ،پرتونگاری نیز استفاده می شود.

 

 

درمان‌های فیزیکی برای فتق دیسک کمری

 

به طور کلی بیماری درد در 90 درصد از بیماران با روش‌های بدون جراحی برای درمان پارگی دیسک کمر مدیریت می‌شود. درمان‌های اولیه که ما به کار می‌بریم عبارتند از:

 

 

دارو درمانی

 

یک روش درمان دیسک کمر بدون جراحی، بهره گیری از دارودرمانی است. داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن می‌تواند درد و تورم را کاهش دهد. شل کننده عضلات مانند سایکلوبنزاپرین، اسپاسم عضلات را برطرف می‌کند. خواب آلودگی از عوارض جانبی این دارو است. داروهای آسیب دیدگی عصب‌ها (دردهای نروپاتیک) که شامل پرگابالین، گاباپنتین و دولوکستین می‌شود. سرگیجه، احساس خستگی و خواب آلودگی از عوارض جانبی این داروها هستند. نارکوتیک ها مانند اوکزیکودون و هایدروکودون برای کاهش دردهای شدید به کار می‌روند. یبوست و حالت تهوع از عوارض جانبی این داروها است. دراوهای استروئیدی اپدورال (تزریق شده در فضای خارجی کیسه مایع نخاعی) تورم و درد را کاهش می‌دهد.

 

 

درمان‌های فیزیکی

 

جراحی‌های بسته دیسک کمر: منظور از جراحی بسته دیسک کمر، درمان آن با روش‌های کم تهاجمی وبی خطر است که تأثیر زیادی در کاهش روند پیشرفت بیماری و درد ناشی از ان خواهند داشت. از جمله این روش‌ها می‌توان به انواع تزریق‌ها مثل تزریق اپیدورال، تزریق بلوک فاست، اوزون تراپی، رادیوفرکوئنسی، پی آر پی و جراحی با لیزر اشاره کرد. درمان‌های فیزیکی و تمرینات تقویت کننده عضلات کمر مؤثرتر از استراحت در رختخواب هستند. درمان‌های فیزیکی معمولاً نقش عمده‌ای در افزایش روند بهبودی بیماری دیسک کمر دارند. این روش‌های درمانی علاوه بر کاهش درد به شما آموزش می‌دهند که چگونه از بدن خود در برابر آسیب هاب آتی محافظت کنید.

 

لیزر درمانی: لیزر درمانی یک روش درمانی مؤثر و ایمن برای درمان دیسک کمر و کمر درد در سنین مختلف است. لیزر درمانی یک روش درمانی بدون درد، غیر تهاجمی، غیر جراحی بوده که هیچ گونه عوارض جانبی هم ندارد. لیزر درمانی یک روش پزشکی است که از انرژی نور لیزر متمرکز شده برای درمان درد و تورم استفاده می‌شود.

روش درمانی TENS: دستگاه TENS از جریان الکتریکی برای تحریک عضلات استفاده می‌کند که شدید اما بدون درد است. الکترودها روی پوست قرار داده می‌شود و جریان الکتریکی ضعیفی به نقاط کلیدی در مسیر عصب‌ها ارسال شده و باعث کاهش اسپاسم عضلات می‌شود. به نظر می‌رسد که این روش باعث کاهش اندورفین شده که تسکین دهنده طبیعی درد در بدن است.

بریس: کمربندهای طبی به عنوان روش‌های بلند مدت برای درمان درد فتق دیسک کمر نیستند اما می‌توانند به بیمار درهنگام انجام اقدامات درمانی دیگر برای جلوگیری از خم شدن گردن و کمر کمک کنند. کمربندهای طبیعی به بهبود وضعیت بدن که یک مؤلفه بسیار مهم در سالم نه داشتن ستون فقرات است کمک می‌کنند.

درمان‌های دستی: درمان‌های دستی که به وسیله متخصص طب فیزیکی و توانبخشی انجام می‌شود به کاهش درد و تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. اگر درد شدید بود یا علائم بین 2 تا 4 هفته هنوز باقی بود، انجام درمان‌های دستی برای استخوان‌ها ضروری است.

ماساژ درمانی: ماساژ درمانی یک روش اثبات شده برای درمان فتق دیسک نیست اما روشی ایمن و بدون عوارض جانبی است. البته اگر شما به پوکی استخوان، ترومبوز وریدی، عفونت پوستی، زخم باز یا آرتروز در نزدیکی محل ماساژ هستید مبتلا هستید، ماساژ درمانی روش مناسبی برای شما نیست.

کشش: هدف از کشش ستون فقرات کاهش اثر جاذبه بر ستون فقرات است. فتق دیسک با کشش آهسته استخوان‌ها کاهش می‌یابد. این کار مانند تایر پنچری است که در هنگام جک زدن زیر اتومبیل، فشار از روی آن برداشته شده و شکل تخت خود را از دست می‌دهد. این روش می‌تواند در ستون فقرات کمری و گردنی به کار برده شود.

 

 

عمل جراحی

 

بسیاری از موارد خفیف بدون نیاز به عمل جراحی بهبود می‌یابد؛ به هر حال اگر درد، ضعف پیشرونده یا اختلال در راه رفتن، پس از شش هفته از بین نرفت ممکن است دیسک کمر شدید باشد و عمل جراحی نیاز است. بیماری‌های اورژانسی مانند سندرم کوئادا اکوئینا به عمل جراحی فوری برای جلوگیری از آسیب دائمی عصب و اختلال عملکردی باید انجام شود.