چه عواملی باعث انحراف ستون فقرات می‌شود؟

تصور عمومی و کلی از بدشکلی اسکولیوز انحناء جانبی ستون فقرات است. حال آن که این عارضه در واقع بسیار پیچیده‌تر است. اسکولیوز (کژپشتی، انحراف یا کجی جانبی ستون فقرات) بیشتر به یک مارپیچ شبیه است تا یک گودی یا انحناء ساده و می‌توان آن را با عبارت "مارپیچ سه بعدی" ستون فقرات توصیف کرد. شکل دنده‌ها، شانه‌ها و مفصل‌های ران نیز با چرخش ستون فقرات تغییر می‌کند و بیمار دچار مشکلات جدی می‌شود و از ناراحتی عمومی و تغییرهای قابل توجه ظاهری رنج می‌برد.

 

چه عواملی باعث انحراف ستون فقرات می‌شود؟

 

دلایل و انواع بسیاری از انحراف و کجی ستون فقرات (اسکولیوز) وجود دارد، از جمله:

 

    اسکولیوز مادرزادی که ناشی از یک اختلال و عارضه استخوان در هنگام تولد است.

    اسکولیوز عصبی، عضلانی که ناشی از ناهنجاری‌های عضلات و یا اعصاب است. این نوع انحراف غالبا" در افرادی مشاهده می‌شود که مبتلا به اسپینا بیفیدا (مهره شکاف دار) یا فلج مغزی (CP) و یا مبتلا به عوارض مختلفی هستند که با فلج همراه است و یا منجر به فلج می‌شود.

    اسکولیوز دژنراتیو، این نوع انحراف ممکن است ناشی از فروپاشی استخوان (به دلیل آسیب یا بیماری)، عمل جراحی ماژور کمر، یا بیماری پوکی استخوان باشد.

    اسکولیوز ایدیوپاتیک، شایع‌‌ترین نوع عوارض انحراف ستون فقرات است که علت آن هنوز ناشناخته است. تئوری‌های مختلفی در این زمینه وجود دارد، اما هیچ کدام از آن ها قطعی نمی‌باشد. با این وجود، شواهد محکمی وجود دارد که اسکولیوز ایدیوپاتیک یک بیماری وراثتی است.

 

 

علائم و نشانه‌های انحراف ستون فقرات (اسکولیوز):

 

·         بالاتر بودن یکی از شانه‌ها

·         بالاتر بودن یک سمت لگن

·         برآمدگی یک استخوان کتف از پشت

·         به هم خوردن خط کمر

·         نامتقارن بودن اندازه و یا مکان پستان در زنان

·         خارج بودن سر بیمار از نقطه مرکزی محور لگن

·         متمایل بودن تمام بدن به یک طرف

·         یکسان نبودن فاصله بین دست‌ها و بدن

·         قرار داشتن دنده‌ها در ارتفاع مختلف

·         تفاوت قابل مشاهده در ظاهر و یا بافت پوست دو طرف ستون فقرات

·         برجسته‌تر بودن دنده‌ها در یک طرف قفسه سینه

·         برجستگی دنده‌ها هنگام خم شدن بیمار

·         اختلاف طول پاها

                                 

تشخیص انحراف ستون فقرات

 

 

انحنای ستون فقرات ناحیه کمر اختلالی است که باعث می شود که ستون مهره های مفصل کمر به سمت راست و چپ خمیده شود. انحنای ستون فقرات در اکثر موارد در افراد بین سنین 9 تا14 سالگی در دوران بلوغ و رشد ایجاد می شود. ستون فقرات یکی از حیاتی‌ترین قسمت‌های بدن ماست که از بدن پشتیبانی می‌کند و امکان حرکت کردن بدن در جهات مختلف را ممکن می‌سازد. آناتومی مهره های کمر به نحو شگفت‌انگیزی خلق شده و ساختار آن به گونه‌ای است که عملکرد‌های بسیار زیادی دارد.

 

انحنا یا انحراف ستون فقرات اغلب خفیف است و نیازی به درمان خاصی ندارد اما در موارد شدید درمان هایی مانند کاربرد بریس یا جراحی برای درمان این عارضه به کاربرده می شود. خمیدگی دیگری وجود دارد که باعث انحنای ستون فقرات به سمت جلو میشود و به آن کیفوز گفته می شود و به هیچ گونه درمانی نیاز ندارد.

 

تشخیص

 

در صورتی که شخص بزرگسالی دچار اسکولیوز شود، لازم است قبل از اقدام به درمان، وضعیت انحراف ستون فقرات او به دقت ارزیابی شود و علل احتمالی بروز اسکولیوز نیز تشخیص داده شوند. اولین قدم برای ارزیابی وضعیت بیمار، علت ابتلای او به اسکولیوز و بررسی سایر مشکلات احتمالی، گرفتن شرح حال از بیمار و بررسی سوابق پزشکی او است. متخصص طب فیزیکی ممکن است در مورد موارد زیر از شما سوال کند:

 

·         سوابق خانوادگی در ابتلا به این عارضه

·         زمان بروز یا شدت گرفتن ستون فقرات

·         نحوه‌ی پیشروی انحراف و شدیدتر شدن آن

·         داشتن درد

·         اختلال در دفع مدفوع و ادرار

·         عملکرد و کارایی عضلات

·         سابقه‌ی انجام جراحی در گذشته

 

معمولا بعد از ارزیابی‌های اولیه، انجام رادیوگرافی با اشعه‌ی ایکس تجویز می‌شود تا متخصص طب فیزیکی بتواند ساختار و شکل ستون فقرات را ببیند و میزان انحراف آن را اندازه گیری کند. بسته به نتایج به دست آمده از معاینات اولیه و رادیوگرافی، ممکن است انجام تستهای بیشتری مانند اسکن MRI و CT SCAN و تست نوار عصب و عضله تجویز شوند تا ارزیابی‌های بیشتری بر روی ستون فقرات انجام شود.

                                 ان

انحراف ستون فقرات و بارداری

اسکولیوز یا انحراف ستون فقرات و بارداری بیشتر از حالتی که فرد به تنهایی دچار یکی از این شرایط باشد، می‌تواند در صورت بروز همزمان برای فرد نگران‌کننده باشد. به هر حال، مهم است توجه داشته باشید به خاطر ابتلای مادر به اسکولیوز، نوزاد در معرض خطر قرار نمی‌گیرد.

 

در این شرایط لازم است مراقبت‌های خاص از فرد بیمار انجام شود، اما سلامت و رشد نوزاد به هیچ وجه به خاطر ابتلای مادر به اسکولیوز در معرض خطر نیست.

 

به خاطر ابتلای مادر به اسکولیوز، کودک در معرض خطر قرار نمی‌گیرد. در حقیقت، اکثر خانم‌های مبتلا به این بیماری، مشکلی برای به دنیا آوردن کودک نخواهند داشت. به هر حال، مطمئن شوید با متخصص طب فیریکی خود درباره ابتلا به اسکولیوز در مراحل اولیه شروع بارداری صحبت کرده باشید.

 

در این شرایط با توجه به انحنای ایجاد شده در ستون فقرات (انحراف جانبی، انحراف طرفی یا چرخش ستون فقرات)، بی‌هوشی بیمار ممکن است سخت یا حتی برای برخی خانم‌های دچار این مشکل غیرممکن باشد. علاوه بر این ممکن است شرایط بیمار به خاطر فشار وارد شده به بدن در هنگام زایمان خطرناک باشد یا لازم باشد از عمل جراحی سزارین برای به دنیا آوردن کودک استفاده شود.

 

در سه ماهه سوم بارداری، زنان مبتلا به انحراف ستون فقرات می‌بایست مراقبت خاص از ناحیه کمر خود داشته باشند. با توجه به اینکه در طول دوره بارداری انواع مختلف هورمون‌ها در بدن آزاد می‌شوند، رباط‌ های بدن به‌طور طبیعی کمی شل شده و سست می‌شوند. این شرایط می‌تواند احتمال ایجاد انحراف در ستون فقرات را افزایش داده و برای بیمار در ناحیه کمر، لگن یا پا درد به همراه داشته باشد.

 

برای افرادی که از عمل جراحی اسکولیوز و ابزارهای کمکی در ناحیه ستون فقرات استفاده کرده‌اند، درد طولانی‌مدت در ناحیه کمر و کاهش میزان رضایت از نتایج جراحی اسکولیوز پس از بارداری مسئله‌ای عادی است.

 

خانم‌های مبتلا به انحراف ستون فقرات احتمالاً با درد بیشتر در ناحیه لگن، پا، و کمر خود در طول دوره بارداری مواجه می‌شوند. در این شرایط با توجه به انحراف موجود در ناحیه ستون فقرات، ممکن است فرآیند نفس‌گیری برای تولد کودک دشوارتر از شرایط عادی باشد.

 

 پس از به دنیا آمدن کودک، احتمالاً شرایط اسکولیوز در صورتی که مادر از یک طرف بدن خود بیشتر برای نگهداری کودک استفاده کند، تشدید خواهد شد. به همین خاطر بهتر است از وسایل کمکی برای خانم‌های مبتلا به اسکولیوز پس از زایمان استفاده شود.

 

در حقیقت اکثر خانم‌های مبتلا به انحراف ستون فقرات بدون مشکل فرزند به دنیا می‌آورند. به هر حال، لازم است این افراد اطلاعات مناسب درباره اقدامات لازم در طول دوره بارداری و خطرات احتمالی مربوط به آن داشته باشند.

                                 

درمان اسکولیوز

روش درمان اسکولیوز (انحراف طرفی ستون فقرات) متناسب با شرایط بیمار انتخاب می‌شود و معمولاً با درمان غیرجراحی شروع می‌شود. استفاده از بریس یا انجام جراحی با توجه به اندازه‌گیری‌ها و شدت درد یا محدودیت‌های جسمی توصیه می‌شود.

 

استفاده از بریس

 

بریس‌های مختلفی برای اسکولیوز وجود دارد که متخصص یکی از آن‌ها را بر اساس سن، درجه انحنا کمر و شرایط زندگی بیمار توصیه می‌کند. برخی از این بریس‌ها را می‌توان هنگام فعالیت‌های روزانه نیز پوشید و برخی از آن‌ها تنها برای استفاده در شب تجویز می‌شوند. بسیاری از بریس‌ها نتایج بسیار خوبی به همراه دارند. استفاده از بریس استراتژی اصلی برای درمان اسکولیوز است.

 

مدیریت درد با عمل‌های بسته

 

برای کاهش درد ناشی از پوشیدن طولانی مدت بریس‌ها یا درد خود عارضه از یک سری تزریقات کنترل کننده درد استفاده می‌شود که عبارتند از تزریق اپیدورال و اوزون درمانی. داروهای تزریق شده، با کاهش التهاب و افزایش گردش خون در محل‌های مورد نظر در ستون فقرات، باعث افزایش سطح بهبودی می‌شوند.

 

کایروپراکتیک و ماساژ درمانی

 

در اسکولیوز بزرگسالان (تخریبی)، فشار ناشی از تخریب مفصل فاست باعث می‌شود ستون فقرات شکل C به خود بگیرد. معمولاً برای اسکولیوز بزرگسالان انجام درمان‌ دستی و ماساژ درمانی توسط یک متخصص مجاز توصیه می‌شود زیرا این درمان‌ها می‌توانند مفاصل فاست را متحرک نگه داشته و به کاهش درد کمک کنند.

 

مگنت‌تراپی

 

در روش کنترل مغناطیسی افزایش طول نیز مانند درمان سنتی میله‌های دراز شونده، از میله‌های تلسکوپی متصل به ستون فقرات بیمار برای صاف نگه‌داشتن آن در طول دوره رشد استفاده می‌شود. با این تفاوت که در روش سنتی، بیمار می‌بایست برای افزایش طول میله باز هم تحت عمل قرار بگیرد، اما در روش کنترل مغناطیسی از یک سری آهن‌ربا و یک ریموت کنترل برای افزایش طول مورد نیاز در میله‌ها استفاده می‌شود.

 

ورزش و حرکات اصلاحی

 

فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی اسکولیوز و برنامه توانی بخشی آن دارای نقش با اهمیت در درمان این مشکل می باشد. بطور قدیمی، اکثر جراحان اعتقاد داشتند روش های فیزیوتراپی در مورد اسکولیوز جواب نمی دهد. این تصور درباره روش های عمومی فیزیوتراپی و تمرین های حرکتی مورد استفاده برای متوقف کردن اسکولیوز ایدیوپاتیک صحیح است، ولی در بقیه موارد روش های فیزیوتراپی مفید می باشد. به هر حال، پیشرفت در برنامه های خاص مورد استفاده برای درمان این مشکل، توانسته یک نقش جدید در رویکردهای توان بخشی در حوزه درمان اسکولیوز ایجاد نماید

                                 

.

برنامه ورزش درمانی اسکولیوز

در این بخش سعی کرده‌ایم تا نمونه مفیدی از برنامه ورزش درمانی متداول اسکولیوز را گردآوری کنیم که سودمندی آن برای بهبود سلامت ستون فقرات به اثبات رسیده است. به خاطر داشته باشید که برای دریافت برنامه ورزشی جامع‌تر و موثرتر باید با پزشک مجرب و آموزش‌دیده در این زمینه مشورت کنید.

 

گرم کردن چرخشی ستون فقرات

 

صاف بنشینید و بازوها را از آرنج خم کنید و تا سطح شانه بالا بیاورید. چانه را بالا نگه دارید تا قوس پشت گردن حفظ شود. سپس نقطه‌ای را پشت سر تعیین کنید و به آهستگی بالاتنه و گردن را به آن سمت بچرخانید. چرخش در ابتدا باید آهسته باشد تا عضله‌ها تحت کشش قرار بگیرد. به تدریج سرعت را افزایش دهید.

سرد کردن ستون فقرات

 

دراز بکشید و استوانه نگهدارنده ستون فقرات را زیر گردن و قوس کمر قرار دهید، برای تهیه استوانه می‌توانید حوله حمام را از وسط تا کنید، لبه‌های آن را به سمت داخل تا کنید، حوله را لوله کنید و با کش آن را ببندید تا استوانه محکمی به دست بیاید. نگهدارنده استوانه‌ای باید تاحد امکان سفت باشد، بااین حال بسیاری از بیمارانی که گودی کمرشان کم شده است، در ابتدا به سختی این استوانه‌ها را تحمل می‌کنند. در صورت ناراحتی بیمار می‌توان از نگهدارنده نرم‌تر یا با ضخامت کمتر استفاده کرد تا بیمار به تدریج به آنها عادت کند و سپس ضخامت و سفتی را افزایش داد. با بالا بردن زانو حین تمرین می‌توان فشار روی کمر را قدری کاهش داد. 20 دقیقه در این حالت بمانید و سپس استراحت کنید. سرد شدن دیسک حداقل 20 دقیقه زمان می‌برد و ماده ژلاتینی دیسک پس از این مدت به حالت عادی برمی‌گردد.

 

خم کردن مهره‌های گردنی

 

این تمرین عضله‌های فلکسور (خم‌کننده) جلوی گردن را تقویت می‌کند. تعادل مناسب بین قدرت عضله‌های جلوی گردن (فلکسورهای گردنی) و عضله‌های پشت گردن (اکستنسورها یا منبسط کننده‌های گردنی) مانع از بین رفتن قوس مناسب گردن و افزایش قوس و ابتلا به لوردوز می‌شود و حرکت رو به جلوی سر را تسهیل می‌کند.

 

برای انجام این حرکت به پشت دراز بکشید و استوانه فومی یا حوله لوله شده‌ای را زیر گردن بگذارید. نوک انگشتان را روی پیشانی بگذارید و سعی کنید چانه را در مقابل مقاومت انگشتان جمع کنید. سعی کنید سر را حرکت ندهید و بلند نکنید. تمرین‌های ایزومتریک که بدون حرکت و در مقابل مقاومت انجام می‌شود، بیشتر از تمرین‌های ایزوتونیک حرکتی به تقویت عضله‌های مرکزی وضعیتی کمک می‌کند.

کشش مهره‌های گردن

 

این حرکت عضله‌های پشت گردن را تقویت می‌کند. سر و گردن را صاف و رو به جلو نگه دارید و دست‌ها را پشت سر گره کنید. آرنج‌ها باید نزدیک به هم باشد. سپس سعی کنید سر را در مقابل مقاومت دست‌ها عقب ببرید. 5 ثانیه در این حالت بمانید و سپس به حالت اولیه برگردید. سر را رو به جلو و پایین نکشید.

 

کشش مهره‌های کمری

 

این تمرین عضله‌های منبسط‌کننده کمر را به فعالیت وامی‌دارد. دست‌ها را روی زانوها بگذارید و آن‌قدر رو به بالا نگاه کنید تا کمر قوس پیدا کند. سپس زانوها را با انگشتان بالا بکشید یا با کف دست فشار دهید تا قوس کمر بیشتر شود. چانه را حین انجام حرکت بالا نگه دارید. 5 ثانیه در این حالت بمانید.

 

منبسط کردن قفسه سینه

 

هدف از انجام این حرکت بازیابی قوز مهره‌های صدری، کشش عضله‌های لوزی شکل و افزایش ظرفیت ریه‌ها است. ابتدا دست‌ها را بالای سر بگذارید و نفس عمیق بکشید. سپس دست‌ها را حین پایین آوردن به هم فشار دهید و عمل بازدم را انجام دهید. دستها را به دیافراگم، زیر دنده‌ها فشار دهید تا هوا کاملاً خارج شود. سپس همزمان با فشار آوردن به دیافراگم یک نفس عمیق بکشید. پس از پر شدن ریه‌ها ناگهان دست‌ها را بکشید؛ در این مرحله باید منبسط شدن قفسه سینه را هنگام هجوم هوا به داخل ریه‌ها حس کنید. حین انجام حرکت چانه را بالا نگه دارید.

 

این حرکت را می‌توانید با خم شدن به طرف قوس اصلی انجام دهید تا ریه‌ها و عضله‌های تنفسی یک سمت بیشتر از سمت دیگر درگیر شود؛ برای مثال اگر قوس بزرگتر رو به راست است، به سمت راست خم شوید. اگر قوس بزرگ در مهره‌های صدری (بالایی) است، بهتر است حرکت را در حالت ایستاده انجام دهید، چنانچه قوس در مهره‌های کمری (پایین) است، حرکت را در حالت نشسته انجام دهید.

خم شدن به پهلو

 

این حرکت کششی را می‌توان در حالت ایستاده یا نشسته انجام داد. یک دست را روی کمر در جایی بگذارید که قوس اسکولیوز به آن سمت است و دست را به آرامی فشار دهید. از این دست به صورت تکیه‌گاه استفاده کنید و فشار را حین خم شدن بیشتر کنید. در صورت دوگانه بودن قوس اصلی می‌توانید این تمرین را رو به هر دو طرف تکرار کنید. حرکت را 50 تا 100 بار انجام دهید.

 

حرکت نیایشگر

 

این حرکت عضله‌های لوزی شکل بین کتف را تحت کشش قرار می‌دهد. برای انجام این حرکت کف دو دست و آرنج‌ها را مقابل بدن روی هم و در کنار یکدیگر قرار دهید، سپس بازوها را آهسته بلند کنید، در این بین باید انگشتان را رو به و بازوها را مقابل بدن نگه دارید. یک دقیقه در این حالت بمانید.

 

کشش عضله پسواس

 

عضله پسواس از سمت داخلی بالای استخوان ران تا جلو و دو طرف مهره‌های کمری کشیده شده است. این عضله اثر قدرتمندی بر چرخش اصلاحی مهره‌های کمری دارد. این کشش تنها در صورت ابتلا به اسکولیوز مهره‌های کمر انجام می‌شود. اگر قوس کمر به سمت چپ باشد، این حرکت باید رو به راست انجام شود. برای کشش پسواس راست روی زانوی راست قرار بگیرید و پای چپ را مقابل بدن بگذارید. بازوی راست را بلند کنید و بدن را به تدریج رو به جلو خم کنید. اگر انجام این حرکت دشوار بود، می‌توانید زانوی چپ را روی صندلی بگذارید و تمرین را در حالت ایستاده انجام دهید. یک دقیقه در این حالت بمانید.

                                 

درمان انحراف ستون فقرات با عمل جراحی و پیشگیری از بازگشت مجدد

موارد شدید باید تحت عمل جراحی اصلاحی قرار گیرند. وقتی که در عکس‌های گرفته شده به وسیله اشعه ایکس زاویه انحنا، 45 درجه یا بیشتر دیده شود و استفاده از بریس در زمان رشد باعث کند شدن روند پیشروی اسکولیوز بیمار نشود، انجام عمل جراحی توصیه می‌شود. عمل‌های مختلف جراحی برای درمان این عارضه انجام می‌شود. یکی از عمل‌های جراحی که توصیه می‌شود عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات و ابزار دقیق است. این عمل شامل محکم کردن و جوش دادن مهره آسیب‌دیده به تکه استخوان برداشته شده از لگن بیمار است. میله‌ها، قلاب‌ها، پیچ‌ها، سیم‌ها یا ابزار دیگر که از طریق جراحی قرار داده می‌شوند ستون فقرات را درحالی که استخوان پیوندی مهره‌ها را به هم چسبانده است، صاف نگه داشته می‌شوند. این ایمپلنت معمولاً دائمی است.

 

پیشگیری از بازگشت مجدد

 

از آن جایی که اسکولیوز (انحراف ستون فقرات) در بسیاری از موارد یک تغییر دائمی در ساختار اسکلتی بدن است، مدیریت مداوم خود شخص می تواند بهترین گزینه برای جلوگیری از برگشت دوباره آن باشد. این عمل شامل تعدادی تمرینات کلیدی به منظور حفظ قدرت مطلوب، انعطاف پذیری، پایداری مرکزی و حالت صحیح بدن می باشد. فیزیوتراپیست در انتخاب بهترین ورزش برای انجام طولانی مدت، شما را راهنمایی خواهد کرد.

 

علاوه بر کنترل عضلات کمر، فیزیوتراپیست عضلات باسن و ران های شما را را بررسی بیومکانیکال می کند و تصمیم میگیرد که شما به ورزش دادن عضلات مجاور و یا استفاده از وسایل طبی پا، به منظور اصلاح نقص های بیومکانیکی نیاز دارید یا نه. برخی از موارد اسکولیوز به دلیل نامساوی بودن طول پاها به وجود می آیند که پزشک با تجویز کفش با پاشنه بلندتر و یا یک ارتوتیک سفارشی پا، آن را رفع می کند.

 

اصلاح این گونه کمبود ها و آموختن تکنیک های خود درمانی، کلید حفظ عملکرد و ادامه ی فعالیت های ورزشی یا روزرانه می باشد. فیزیوتراپیست، شما را راهنمایی خواهد کرد.

                                 

قوز کمر و پشت(کیفوز) چیست؟

قوز کمر و پشت (کیفوز) عبارت است از انحنای بیش از اندازه و غیرطبیعی قوس ستون فقرات در مناطق سینه‌ای و خاجی. (خمیدگی رو به داخل مناطق گردنی و کمری ستون فقرات لوردوزیس نامیده می‌شوند). قوز پشت و کمر می‌تواند ناشی از برخی بیماری‌های تخریبی مانند التهاب مفاصل؛ مشکلات رشدی، و بیش از همه بیماری شوئرمان؛ پوکی استخوان به همراه شکستگی‌های فشاری مهره‌ها؛ و مولتیپل تروما یا میلوما  باشد. یک ستون مهره سینه‌ای طبیعی از مهره اول تا دوازدهم کشیده شده و می‌بایست دارای یک قوز جزئی با زاویه۲۰ تا ۴۵ درجه باشد. وقتی خمیدگی قسمت بالایی ستون فقرات از ۴۵ درجه بیشتر شود به آن قوز کمر یا «هایپرکیفوز» گفته می‌شود. قوز کمر شوئرمان که شناخته شده‌ترین نوع هایپرکیفوز است، ناشی از جوش خوردن مهره‌ها در طول دوران بلوغ می‌باشد. در حال حاضر دلیل بروز قوز کمر شوئرمان مشخص نیست، اما این عارضه، ظاهراً ناشی از چند عامل بوده و بیشتر در مردان دیده می‌شود تا زنان.

 

قوز پشت که یک بدشکلی است باعث خمیدگی غیرطبیعی ستون فقرات و افتادگی شانه می‌شود، که به واسطه آن، در بخش‌هایی از ستون مهره‌ها خمیدگی متناسب و طبیعی از دست می‌رود. این وضعیت باعث خمیده شدن پشت می‌شود.

 

اکثر موارد قوز کمر خفیف بوده و تنها به کنترل منظم و مداوم نیاز دارند، اما موارد شدید آن می‌توانند ناتوان کننده باشند. شدید بودن قوز کمر می‌تواند باعث درد و ناراحتی بسیار زیاد، مشکلات تنفسی و گوارشی، ناهنجاری‌های قلبی عروقی، اختلالات عصبی و، در موارد شدیدتر، کوتاه شدن چشمگیر طول عمر شخص شود. این نوع خمیدگی‌های قسمت بالایی کمر عموماً به خوبی به درمان‌های محافظه‌کارانه جواب نمی‌دهند که به همین علت تقریباً در تمام موارد به جراحی فیوژن ستون فقرات نیاز می‌شود، که می‌تواند درجه انحنای طبیعی بدن را به طور موفقیت‌آمیزی بازیابی کند. بهترین روش برای اندازه‌گیری قوز کمر، روش زاویه کاب است.

 

اسپوندیلیت آنکیلوزان نوعی آرتروز بوده که در ابتدا بر ستون فقرات اثر می‌گذارد و می‌تواند مفاصل دیگر را نیز در بر گیرد. این بیماری باعث تورم مفاصل ستون فقرات (مهره‌ها) و روماتیسم ستون فقرات می‌شود و می‌تواند درد شدید و مزمنی ایجاد کند. در این حالت باید برای درمان رماتیسم ستون فقرات سریعا اقدام گردد. در موارد حادتر (البته نه در همه موارد) این تورم باعث شکل‌گیری استخوان جدیدی در ستون فقرات می‌شود و موجب می‌شود که ستون فقرات ثابت و بدون حرکت شده و در برخی موارد رو به جلو خمیده شود. این خمیدگی رو به جلو کیفوز یا قوز نامیده می‌شود.

                                 

بهترین درمان کمردرد با کمربند طبی و ورزش مخصوص کمردرد

اکثر کمر درد ها قابل پیشگیری هستند. بسیاری از کمر درد ها به این علت ایجاد میشوند که ما نمیدانیم چطور از کمر خود مراقبت کنیم. کلید پیشگیری در اکثر کمردرد ها اینست که از فشار زیاد به کمر خود جلوگیری کنیم. معنای این جمله این نیست که هیچ کاری نکنیم بلکه باید یاد بگیریم فعالیت های روزمره خود را چگونه انجام دهیم تا کمر تحت فشار بیش از تحملش قرار نگیرد.

در پیشگیری کمردرد مهم ترین اصل جلوگیری از افزایش قوس کمر است. افرایش قوس کمری میتواند موجب افزایش فشار به ستون مهره و کمردرد شود. قوس ستون فقرات در ناحیه کمر بصورتی است که به سمت جلو تحدب دارد. افزایش این تحدب که معمولاً به علت ضعف عضلات شکم و عضلات ستون مهره ایجاد میشود لوردوز Lordosis نام دارد. افزایش لوردوز موجب بروز کمردرد میشود.

مهمترین توصیه های عمومی برای کاهش احتمال ابتلا به کمردرد باید رعایت شوند عبارتند از: 

• هر چه وزن شما بیشتر باشد فشار بیشتری روی ستون مهره وارد شده و احتمال کمردرد بیشتر میشود. پس وزن خود را کم کنید

• در مجاورت باد مستقیم پنکه و کولر قرار نگیرید و بخصوص در تابستان زیر کولر نخوابید.

• کشیدن سیگار موجب افزایش کمردرد شما میشود. از آن اجتناب کنید

• قبل از انجام هر ورزشی ابتدا بدن خود را با انجام نرمش های کششی گرم کرده و سپس ورزش کنید. شروع ناگهانی ورزش بدون آمادگی موجب آسیب عضلات و لیگامان ها و بروز کمر درد میشود.

• استفاده از کمربند طبی فقط در مواردی که کمردرد حاد وجود دارد آنهم برای چند روز اشکالی ندارد ولی استفاده بلند مدت از این کمربند ها مضر است. استفاده دائمی از کمربندهای طبی موجب میشود فرد برای مستقیم نگه داشتن ستون فقرات به کمربند تکیه کرده و عضلات کمر و شکم خود را رها کنید. نتیجه اینست که در بلند مدت عضلات شکم و ستون مهره ضعیف شده و این ضعف موجب افزایش شدت کمردرد میشود. پس به یاد داشته باشید که استفاده از کمربند طبی باید به مدت کوتاهی باشد.

• بهترین راه مقابله با کمردرد تقویت کردن عضلات کمر با انجام نرمش های مخصوص طبی کمردرد است.   

 

                                 

درمان سندروم تونل تارس

---

درمان سندروم تونل تارس

تحت فشار قرار گرفتن عصب تیبیال خلفی در تونلی بافتی که در زیر قوزک داخلی مچ پا قرار گرفته است موجب بیماری تونل تارس میشود. برای تشخیص تونل تارس این بیماری پزشک معالج بعد از صحبت با بیمار در مورد دردتونل تارس پا بیمار را معاینه میکند. بررسی های پاراکلینیکی مانند تست نوار عصبی و عضلانی و یا روش های تصویر برداری مانند ام آر آی میتواند به تشخیص درست این مشکل کمک کند.

 

چه بیماری هایی میتوانند علائمی مشابه سندروم تونل تارس ایجاد کنند

مهمترین آنها عبارتند از

• شایعترین آنها فاسئیت پلانتار است

• تاندونیت آشیل معمولا موجب درد پشت پاشنه پا میشود.

• شکستگی استرسی پاشنه

• آتروفی پد پاشنه در افراد مسن و چاق میتواند موجب احساس درد منتشر در پاشنه شود

• آسیب دیسک بین مهره ای و سیاتیک

 

درمان سندروم تونل تارس

اصول کلی درمان عبارتند از

• استراحت : کاهش فشار به پا مثل کمتر سر پا ایستادن و کم کردن فعالیت هایی مانند راه رفتن، دویدن و یا فعالیت های ورزشی شدید برای مدتی، میتواند موجب کاهش فشار به عصب و کمک به بهبود عصب کند.

• سرما : استفاده از سرمای موضعی ساعتی 20-15 دقیقه میتواند کمک کننده باشد

•  داروهای ضد التهاب : استفاده از دارو های ضد التهاب مانند بروفن یا سلکوکسیب میتواند التهاب و تورم را در داخل تونل تارس کاهش دهد.

• بیحرکتی : گاهی اوقات مدتی بیحرکت کردن مچ پا با پوشیدن بریس مناسب یا با گچ گیری پا میتواند موجب کاهش التهاب در محل شده و فرصتی به عصب بدهد تا کارکردش را مجددا بازیابد.

• فیزیوتراپی مانند استفاده از اولتراسوند و یا انجام نرمش های مناسب میتواند کمک کننده باشد.

• تزریق داروهای بیحسی موضعی و یا کورتیکوستروئید در محل میتواند به کاهش علائم و یا کاهش التهاب کمک کند.

• ارتوز : استفاده از کفش های طبی مناسب برای کاهش حرکات ناخواسته در مچ پا و یا تنظیم قوس کف پا میتواند کمک کننده باشد.

• جراحی : در صورت عدم بهبود گاهی اوقات پرشک معالج تصمیم به عمل جراحی برای آزاد سازی عصب میکند. در این عمل جراحی پزشک جراح فلکسور رتیناکولوم را برش میدهد و در نتیجه فضای تونل را آزاد میکند. بدین وسیله فشار از روی عصب برداشته شده و مشکلات بیمار از بین میرود. عمل جراحی در 90-85 درصد موارد موجب بهبودی میشود.

 

                                 

درمان دردهای سیاتیکی

سیاتیک دردی در قسمت تحتانی کمر است که به سمت پاها انتشار می یابد و با ضعف و کرختی پا همراه است.سیاتیک بیشتر در مردان دیده می شود، اما برخی از زنان هم به ویژه در دوران بارداری ازدرد سیاتیک در امان نیستند.

با روش های ساده می توان از پیشرفت سیاتیک جلوگیری کرد:

استراحت: برای بهبود و کاهش التهاب به استراحت نیاز دارید. راه رفتن باعث ایجاد درد می شود و بهترین درمان سیاتیک، استراحت کردن است.

استفاده از کیسه یخ:کیسه یخ را روی قسمتی که دچار درد عصب سیاتیک شده است قرار دهید تا درد تسکین یابد. از کیسه یخ به حالت دراز کشیده یا نشسته نیز می توان استفاده کرد.

کاهش وزن:میوه و سبزی را جایگزین شیرینی کنید. زیرا پایین آوردن وزن باعث کاهش دردسیاتیک می شود.

آب درمانی: با نظر پزشک می توانید از آب درمانی استفاده کنید. شنا یا راه رفتن در آب باعث بهبود جریان خون در بدن می شود. علاوه بر این، آب درمانی در تقویت روحیه موثر است.

دوش آب گرم :دوش آب گرم ، برای تسکین درد موثر است. تجربه نشان می دهد، آب گرم ، دردها را آرام می کند.