Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio

۹۳۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دکتر مجید داستانی» ثبت شده است



لگن یکی از بزرگترین مفصل ها دربدن است. این مفصل یک مفصل حفره داراست. مفصل حفره دار برروی استخوان پلویس قراردارد و ناحیه توپکی شکل وگرد برروی مرکزاستخوان ران جاییکه بالاترین ناحیه استخوان ران است قرارگرفته است. اطراف این دواستخوان که درهم قفل شده اند بوسیله غضروف های نرم ولغزنده پوشانده شده است وباعث نرم شدن مفصل میشود وبه حرکت استخوان ها کمک میکند.سطح مفصل بوسیله نوارهای باریکی به نام سینویم پوشانده شده است. درمفصل های سالم نوارسینویم مقداری مواد برای لغزنده شدن غضروف ها تولید میکند وبه حرکت مفصل کمک میکند.

 

علائم آرتروز مفصل لگن و ران

 

شایع ترین نشانه بیماری آرتروز لگن درد دور مفصل لگن است. معمولا درد لگن به صورت  تدریجی بوجود می آید و با گذشت زمان وخامت پیدا می کند، اگر چه ظاهر شدن لگن درد به صورت ناگهانی نیز ممکن است به وجود بیاید. درد و سفتی در طول صبح یا پس از نشستن یا استراحت کردن برای مدتی تشدید پیدا می کند. با گذشت زمان عوامل دردناک بیشتر ظاهر می شود و حتی در طول شب و در حین استراحت نیز بوجود می آید. علائم دیگر آرتروز لگن عبارتند از:

 

        احساس درد در کشاله ران یا ران که تا باسن یا زانو گسترش پیدا می کند.

        دردی که در هنگام انجام فعالیت سنگین ظاهر می شود.

        سفتی مفصل لگن که راه رفتن یا خم شدن را دشوار می کند.

        قفل کردن مفصل و صدای سایش (کریپتوس) در طول حرکت به دلیل شل شدن بخش های غضروف  و اختلال ایجاد کردن بافت دیگر در حرکت روان لگن

        کاهش دامنه حرکتی لگن که بر توانایی راه رفتن تاثیر می گذارد و باعث لنگی می شود

        صدا یا احساس سایش استخوان ها روی یکدیگر

        ناتوانی در حرکت دادن لگن برای انجام فعالیت های روزمره





                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۸:۰۳
دکتر داستانی



استئو آرتریت یا آرتروز (OA) یک نوع شرایط التهابی دردناک است که می تواند بر وضعیت مفاصل بدن تاثیر گذارد. این شرایط باعث ایجاد تغییر در وضعیت غضروف های قرار گرفته در سطح مفاصل می شود که بطور طبیعی این غضروف ها نقش جذب کننده شوک برای مفصل را دارند و حرکت آزادانه مفصل را امکان پذیر می کنند. هنگامی که یک نفر به آرتروز مبتلا می شود، غضروف های مفاصل وی نازک شده و سطح آنها خشک می شود. به این ترتیب استخوان زیر غضروف ضخیم تر شده و می تواند خارج از محل مناسب آن رشد کند. در این حالت مایع اضافی می تواند باعث ورم کردن مفصل شده و کپسول و رباط ها ضخیم شده و کشیده می شوند.در اکثر موارد تغییرات ایجاد شده به خاطر آرتروز لگن به نسبت خفیف و اندک است، هر چند گاهی اوقات، این تغییرات شدید هم می تواند باشد. در مواردی که مشکل بسیار شدید باشد، آرتروز می تواند باعث تغییر شکل مفصل در محل آسیب دیدگی شود.

 

دلایل ابتلا به آرتروز مفصل لگن و ران

 

    سن: افزایش سن یکی از مهم‌ترین و قوی‌ترین عوامل مؤثر بر آرتروز مفصل لگن و ران است. این بیماری در افراد زیر چهل سال به‌ندرت اتفاق می‌افتد، اما حداقل هشتاد درصد افراد بالای پنجاه‌وپنج سال باید برای اطمینان از وجود یا عدم وجود این اختلال، عکس برداری به‌ وسیله اشعه ایکس را انجام دهند. با این‌ حال همه افرادی که در عکس آن‌ها آرتروز مشاهده شده است، درد مفصل یا مشکلات مفصلی دیگری ندارند.

    جنسیت: به دلایل نامعلوم خانم‌ها بین دو تا سه برابر بیشتر از آقایان به آرتروز مفصل لگن و ران مبتلا می‌شوند.

    چاقی: در افراد چاق احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران بیشتر است. کاهش وزن از خطرات و احتمال ابتلا به بیماری می‌کاهد.

    شغل: آرتروز زانو در افراد دارای مشاغلی که نیاز به چمباتمه زدن یا زانو زدن‌های مداوم دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد؛ مثل پنبه‌زن‌ها، کارگران اسکله، کارگران کشتی‌سازی و نجارانآرتروز مفصل لگن و ران در کارگران مزرعه، کارگران ساختمانی و افرادی که شغلشان نیاز به بلند کردن اجسام سنگین دارد بیشتر اتفاق می‌افتد، همچنین افرادی که زیاد می‌ایستند یا زیاد راه می‌روند ریسک بالایی برای ابتلا به این بیماری درند.

    ورزش: احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران برای افرادی که ورزش‌های خاص نظیر کشتی، بوکس، بیس‌بال، دوچرخه‌ سواری، پاراشوتینگ، ژیمناستیک، رقص باله، فوتبال و فوتبال آمریکایی انجام می‌دهند، بیشتر است در مقابل در افرادی که می‌دوند افزایش احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران دیده نشده است.







                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۷:۵۸
دکتر داستانی

آرتروز مفصل لگن در بین جمعیت بالای 50 سال حدود 55 شیوع دارد و اغلب دردهای ناحیه لگن که در سر استخوان ران احساس می شود ، درد مربوط به دیسک کمر ، تنگی کانال نخاع ، آرتروز کمر و دردهای سیاتیک می باشد. اما آرتروز مفصل لگن بسیار ناتوان کننده و درد آور می باشد.

 

تشخیص

 

درطول معاینات پزشکی ، پزشک درمورد نشانه های بیماری وشرح کامل سلامتی بیمار با او صحبت میکند ودرصورت نیاز تست هایی چون اشعه ایکس انجام میشود.

 

معاینات فیزیکی

 

درطول معاینات فیزیکی پزشک موارد زیررا بررسی میکند:

 

1-حساس ترشدن لگن

 

2-دامنه حرکتی بیمار چه به صورت مستقیم وتوسط بیمار وچه با کمک دیگران

 

3- صداهایی که با حرکت مفاصل دردرون استخوان رخ میدهد.

 

4- بروز درد هنگام فشاربرروی مفصل

 

5- مشکلاتی که هنگام راه رفتن بوجودمی آید.

 

6- هرگونه نشانه آسیب در ماهیچه ،تاندون ولیگامنت اطراف مفصل لگن

 

عکس برداری از مفصل

 

عکس برداری از مفصل لگن توسط اشعه ایکس انجام می گیرد. این عکس ها جزئیات ساختار استخوان هارانشان میدهد و مشکلاتی مثل باریک شدن فضای مفصل ، تغییر دراستخوان و یا هرگونه تحریک استخوان را مشخص میکند.

 

عکس برداری های دیگری مانند ام آر آی ،سی تی اسکن و یا اسکن استخوان نیز میتواند تصاویر بهتری ازجزئیات استخوان ها و بافت های نرم لگن نشان دهد.







                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۷:۴۳
دکتر داستانی



اگرچه تغییر مفصل ران (لگن) نشأت گرفته از ابتلا به آرتروز برگشت‌پذیر نیست، اما پیشرفت بیماری را می‌توان آهسته کرد. اصلی‌ترین درمان این عارضه فیزیوتراپی است که با هدف کاهش بار تحمیل شونده بر مفصل‌های ران (لگن)، کاهش التهاب و افزایش قدرت عضلانی و دامنه حرکتی انجام می‌شود. درمان‌های پزشکی، مانند تجویز دارو، تزریق و جراحی، نیز در موارد متوسط تا شدید آرتروز لگن کاربرد دارد.

 

روش های درمان آرتروز مفصل لگن و ران

 

درمان غیر جراحی آرتروز مفصل لگن و ران

 

درمان آرتروز لگن به طور قطعی وجود ندارد ولی روش‌های درمانی برای کاهش ناراحتی و کنترل تخریب مفصل ناشی از این بیماری وجود دارد.

 

دارو: پزشک ممکن است بعد از تشخیص آرتروز لگن برای کنترل درد داروهایی تجویز کند.

 

        داروهای ضدالتهابی نظیر ایبوپروفن

 

        کورتیکواستروئید ها، تزریق برای جلوگیری التهاب در مفصل

 

        دارو های ضد روماتیسمی برای بهبود علائم (SMARD) و داروهای ضد روماتیسمی برای بهبود بیماری (DMARD)

 

عصا و واکر: وسایلی نظیر عصا و واکر به بیمار برای راه رفتن آسان‌تر و مطمئن‌تر کمک می‌کند.

 

درمان فیزیکی: این درمان‌ها نقش بسیار حیاتی در مدیریت درمان غیر جراحی آرتروز مفصل لگن و ران دارند.

 

        هدف اولیه از درمان‌های فیزیکی یادگیری چگونگی کنترل علائم و افزایش حداکثری کارکرد ران‌ها و مفاصل ران‌ها است.

 

        یادگیری راه‌های آرام کردن درد و علائم دیگر شامل ماساژ و گرما درمانی

 

        یک عصا یا واکر برای کاهش فشار روی مفاصل ران‌ها در هنگام راه رفتن موردنیاز است.

 

        محدوده‌ای از حرکات و تمرینات کششی برای بهبود حرکت در مفاصل ران‌ها

 

عمل جراحی

 

در صورتی که روش های غیرجراحی در تسکین درد موثر نباشند، جراحی بهترین گزینه بعدی است. نوع مخصوص جراحی که به بهترین شکل هر فرد را درمان می کند متغیر است و تصمیمی است که باید با مشورت با جراح ارتوپد گرفته شود. در اغلب موارد آرتروز پیشرفته، جراحی تعویض مفصل لگن برای کاهش درد و بازیابی فعالیت مفصل لگن بهترین روش درمانی است. روش های جراحی مخصوص درمان بیماری آرتروز لگن از قرار زیر هستند:

 

استئوتومی: در این روش جراحی ،راس استخوان ران یا حفره ای مفصل بریده می شود و مجددا هم طراز می گردد تا فشار از مفصل لگن برطرف شود. این روش به ندرت برای درمان آرتروز لگن استفاده می شود.

 

جراحی بازسازی مفصل لگن: در این روش جراحی تعویض مفصل لگن، استخوان و غضروف آسیب دیده در حفره مفصل لگن خارج می شود و یک شل فلزی جایگزین آن می شود. با این حال، راس استخوان ران خارج نمی شود، بلکه در عوض با یک پوشش فلزی نرم پوشانده می شود.

 

جراحی تعویض مفصل لگن کامل: پزشک راس استخوان ران و حفره مفصل لگن آسیب دیده را خارج می سازد و سپس سطوح مفصل سرامیکی، پلاستیکی یا فلزی جدید را در جای آنها قرار می دهد تا دامنه حرکتی مفصل لگن خود را بازیابی شود.








                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۷:۳۵
دکتر داستانی


تمرین‌های زیر معمولاً به بیماران مبتلا به این عارضه آموزش داده می‌شود. البته پیش از شروع هر تمرین باید با متخصص فیزیوتراپی در مورد مناسب بودن تمرین‌ها مشورت کرد. این تمرین‌ها معمولاً ۳ بار در روز و تنها به شرط بروز نیافتن یا تشدید نشدن علائم انجام می‌شود. متخصص فیزیوتراپی زمان مناسب شروع تمرین‌های اولیه و زمان پیشرفته‌تر کردن تمرین‌ها و انجام حرکت‌های متوسط، پیشرفته و دیگر حرکت‌های اصلاحی را تعیین می‌کند. بر اساس یک قاعده کلی، زمانی می‌توان شدت یا دشواری تمرین‌ها را افزایش داد که این کار به تشدید علائم دامن نزند.

 

تمرین‌های کششی آرتروز لگن

 

کشش عضله خم کننده لگن

 

این تمرین زمانی بهترین نتیجه را به دست می‌دهد که روی کف و با گذاشتن بالشتی زیر زانو انجام شود. برای کشیده شدن عضله خم کننده لگن سمت چپ بدن در حالت زانو زده، روی زانوی چپ، قرار بگیرید، بالشتی را زیر زانوی چپ بگذارید و زانوی راست را برای حفظ تعادل خم کنید. کمر را در حالت خنثی نگه دارید، وزن بدن را در حالی به جلو بیاندازید که روی حرکت لگن تمرکز کرده‌اید. باید کششی را در جلوی سمت چپ لگن احساس کنید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۳ بار، برای هر پا تکرار کنید.

 

کشش عضله پیریفورمیس

 

به پشت روی کف زمین یا سطحی سفت دراز بکشید. برای کشیده شدن پای راست، مچ راست را روی زانوی چپ قرار دهید. پای چپ را ضمن حفظ این حالت به سمت قفسه سینه بیاورید. برای آن که راحت‌تر بتوانید زانوی چپ را تا قفسه سینه بالا بیاورید، دست‌ها را روی پشت ران چپ قرار دهید. باید در باسن پای راست احساس کشش کنید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۲ بار، برای هر پا تکرار کنید.

 

حرکت کششی بالا بردن یک زانو تا قفسه سینه

 

به پشت روی کف زمین یا سطحی سفت دراز بکشید. یک زانو را به کمک دست‌ها تا قفسه سینه بالا بیاورید. مراقب باشید دچار گرفتگی زانو نشوید. در صورت درد گرفتن زانو، دست‌ها را در عوض جلوی زانو، روی پشت ران قرار دهید. ۲۰ ثانیه در این حالت کشش بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۳ بار، تکرار کنید.

 

کشش عضله همسترینگ

 

به پشت روی کف زمین یا سطحی سفت دراز بکشید. طناب بازی، قلاده سگ یا کمربند را دور برجستگی (توپی) کف پایی بیاندازید که قرار است تحت کشش قرار بگیرد. پا را صاف نگه دارید، بازوها و طناب را برای بلند کردن پا بالا بیاورید. باید در پشت زانو یا پشت ران احساس کشش کنید. ۶۰ ثانیه در این حالت کشش بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۲ بار، برای هر پا تکرار کنید.

 

تمرین‌های تقویتی آرتروز لگن

 

بالا بردن پا در حالت صاف

 

به پشت دراز بکشید، زانوی بیمار را صاف کنید و زانوی سالم را خم کنید. عضله چهارسر پای بیمار را منقبض کنید و ضمن حفظ انقباض، پا را از روی زمین بلند کنید و تا سطح زانوی خمیده بلند کنید. پا را به آهستگی بالا و پایین ببرید. این حرکت را در ۲ نوبت ۱۰ مرتبه‌ای تکرار کنید.

 

پل

 

به پشت دراز بکشید و هر دو زانو را خم کنید. شکم را منقبض کنید، باسن را به اهستگی از کف زمین بلند کنید و ۵ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را در ۲ نوبت ۱۰ مرتبه‌ای تکرار کنید.

 

ابداکشن یا دور کردن لگن از بدن

 

به پهلو به گونه‌ای دراز بکشید که پای دردناک قرار بگیرد. پای جراحی نشده را جهت حفظ تعادل خم کنید. عضله چهارسر را منقبض کنید و در این بین زانو را تا حد امکان صاف نگه دارید. پا را به آهستگی به سمت بالا ببرید و پا را به آرامی بالا و پایین ببرید. این حرکت را در ۲ نوبت ۲۰ مرتبه‌ای تکرار کنید.






                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ آذر ۹۷ ، ۱۶:۲۷
دکتر داستانی



پیچ خوردن مچ پا یکی از رایج‌ترین صدمات وارده به مچ و قوزک پا است و می‌تواند پیچیده و به شدت دردناک باشد. هنگام ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا، ما باید در مورد علل و انواع پیچ خوردگی، راه‌های درمان و آنچه در طول درمان و توان‌بخشی انتظار می‌رود انجام شود و همچنین راه‌های پیشگیرانه برای کمک به جلوگیری از صدماتی که ممکن است به مچ پا وارد شود اطلاعاتی داشته باشیم.

 

علت ها و دلایل

 

اکثر پیچ خوردگی مچ پا زمانی رخ می‌دهند که افراد سریع‌تر یا بیشتر از حد طبیعی چرخیده یا رو مچ پای خود می‌پیچند. در مواردی نیز مچ پا به سمت داخل می‌غلتد و روی پهلویش قرار می‌گیرد که این باعث می‌شود رباط‌های متصل کننده مچ به استخوان‌های ساق پا آسیب ببینند و علت درد مچ پا می باشد. برای آسیب‌دیدگی مچ پا، لزوماً نیازی نیست که در حال انجام بازی سخت و خشنی باشید، زیرا پیچ‌خوردگی مچ پا می‌تواند تنها با برداشتن یک قدم به شکلی ناشیانه یا به هم خوردن تعادل روی پله‌ها نیز اتفاق بیفتد.

شایع‌ترین نوع پیچ‌خوردگی مچ پا، پیچ‌خوردگی به طرف داخل  یا پیچ‌خوردگی رباط خارجی نام دارد. در این نوع پیچ‌خوردگی، مچ پا طوری می‌چرخد که کف پا رو به داخل قرار می‌گیرد، و باعث می‌شود که رباط‌های طرف بیرونی مچ پا دچار کشیدگی شده و شاید هم آسیب ببینند.

 

به نوعی از پیچ‌خوردگی که در آن مچ پا به طرف مخالف می‌چرخد، یعنی طوری که کف پا رو به بیرون قرار می‌گیرد، پیچ‌خوردگی رباط میانی گفته می‌شود. در این وضعیت رباط‌های قرار گرفته در طرف داخلی مچ پای فرد آسیب می‌بینند. پیچ‌خوردگی‌های رباط میانی نسبتاً به ندرت رخ می‌دهند. اگر مچ یک پایتان مکرراً دچار پیچ‌خوردگی می‌شود یا اینکه درد مچ پایتان بیش از ۴ تا ۶ هفته طول بکشد، امکان دارد به عارضه پیچ‌خوردگی مزمن دچار شده باشید. این نوع پیچ‌خوردگی دائمی با انجام فعالیت‌هایی که نیازمند پیچاندن یا چرخاندن مچ پا هستند، مانند دویدن، رقصیدن یا ورزش کردن، بدتر شده و شدت می‌یابد.






                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ آذر ۹۷ ، ۱۶:۰۴
دکتر داستانی


روزانه، تعداد افراد زیادی دچار پیچ خوردگی مچ پا یا دررفتگی مچ پا می‌شوند. این مشکل زمانی رخ می دهد که در هنگام ورزش کردن یا شرکت در فعالیت‌های جسمانی دیگر پای خود را درست روی زمین قرار نمی‌دهید یا در حین راه رفتن پای خود را روی سطح نامسطحی می‌گذارید. پیچ خوردگی و پارگی رباط مچ پا در بین ورزشکاران، غیر ورزشکاران، کودکان و بزرگسالان ممکن است وجود می‌آید و باید سریعا برای درمان پارگی رباط مچ پا اقدام گردد. آسیب دیدگی های ناشی از وارد شدن ضربه با سرعت زیاد بطور خاص در صورتی می تواند خطرناک باشد و موجب شکستگی مچ پا شود.

 

علائم

 

علائم پیچ‌ خوردگی درجه ‌یک مفصل پا به شرح زیر است:

 

    درد حاد: مرحله ۱ ممکن است کمتر از ۳ ماه طول بکشد، و در مرحله ۲ این زمان به کمتر از ۳ تا ۶ ماه می‌رسد. در مرحله سوم، درد مچ پای شدید مقاوم به درمان، ممکن است بیش از ۶ ماه طول بکشد و شدت درد همیشه چه در حالت استراحت یا فعالیت بسیار شدید است.

    کشش بیش‌ از حد: معاینه پا، مانند لمس مفصل در همان سمتی که رباط مصدوم شده به شناسایی علایم پیچ خوردگی مچ پا کمک می‌کند. لمس سطحی پا ممکن است باعث درد خفیف تا متوسط شود و فشار شدید باعث درد متوسط ​​تا شدید می‌شود.

    تورم مفصل: ممکن است در رباط آسیب‌دیده مرحله ۱مشاهده شود.  تورم مفصل در رباط آسیب‌دیده و متورم مرحله ۲و۳ در اطراف مفصل گسترش می‌یابد.

    حرکت مفصل: مانند خمیدگی، کشش و چرخش محدود نیست، اما دردناک است. حرکت فعال مفصل در طی معاینه بسیار دردناک است، در مرحله دوم و سوم، بیمار قادر به انجام حرکات منفعل مفصل است.

    اسپاسم عضلانی: یا سفتی ماهیچه‌های ساق پا و عضلات پا در مرحله ۱ مشاهده نمی‌شود. در مرحله دوم و سوم، اسپاسم عضلانی یا سفتی مشاهده ‌می‌شود.

    ضعف عضلات: در مرحله اول و دوم  پیچ‌ خوردگی مچ پا رایج نیست.  پس از ۴ تا ۶ ماه  درد مزمن ممکن است  در عضلات ساق پا و پای بیمار ضعف عضلانی ایجاد شود.







                                 


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ آذر ۹۷ ، ۱۵:۴۹
دکتر داستانی



نحوه درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیبتان بستگی دارد.

 

کنترل پیچ‌خوردگی مچ پا در خانه

 

استراحت: مفصلتان را استراحت دهید تا بهبود پیدا کند. به شکل و ترتیبی که به شما آموزش داده می‌شود فعالیت‌های عادی‌تان را از سر بگیرید.

یخ: یخ به کاهش درد و تورم کمک می‌کند. یخ همچنین می‌تواند از آسیب رسیدن به بافت جلوگیری کند. از یک کیسه یخ استفاده کرده یا تکه‌های یخ خورد شده را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید. کیسه یخ را در یک حوله قرار دهید و آن را هر ساعت به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بر روی رباط آسیب‌دیده قرار دهید. تا زمانی که برای شما تعیین شده از یخ استفاده کنید.

کمپرس: از فیزیوتراپ بپرسید که آیا نیاز هست که دور رباط آسیب‌دیده‌تان یک بانداژ الاستیک یا قوزک بند طبی ببندید. زیرا یک بانداژ الاستیک از ناحیه آسیب دیده محافظت کرده و همچنین با کم کردن تورم و حرکت به بهبود مفصلتان کمک می‌کند. از بانداژ تا زمانی که به شما گفته شده استفاده کنید.

بالا بردن: در هر فرصتی که توانستید مچ پای آسیب‌دیده را بالاتر از سطح قلبتان نگه‌دارید. این کار به کاهش یا محدود کردن تورم کمک می‌کند. برای بالا بردن مچ پایتان آن را روی چند بالش قرار دهید.

 

کنترل پیچ خوردگی با داروها

 

در اکثر موارد داروهای مسکن بدون نسخه (مانند ایبوپروفن (آدویل، مورتین آل‌بی و غیره)، ناپروکسن (آلوِ یا غیره) یا استامینوفن (تایلنول یا غیره)) برای کنترل درد پیچ‌خوردگی مچ پا کافی هستند.

 

ابزارها

 

معمولاً از آنجا که راه رفتن با یک مچ پای پیچ‌خورده می‌تواند دردناک باشد، تا زمانی که درد فروکش کند به استفاده از چوب زیر بغل نیاز خواهید داشت. همچنین ممکن است فیزیوتراپ به شما توصیه کند که از یک ابزار پلاستیکی متحرک  مانند یک اسپلینت استفاده کنید.

 

فیزیوتراپی

 

در کل، هدف فیزیوتراپ برگرداندن شما به نقش‌هایی است که پیش از آسیب‌دیدگی در خانه، محل کار و اجتماع به عهده داشتید. بدون توان‌بخشی کافی و مناسب امکان بروز مشکلاتی جدی (مانند کاهش دامنه حرکت، درد و تورم مزمن، و ناپایداری مفصل) وجود دارد که می‌توانند توانایی شما برای انجام فعالیت‌های عادی‌تان را به شدت کاهش دهند. پس از کاهش ورم، می‌بایست به یک فیزیوتراپ مراجعه کنید. او می‌تواند با استفاده از برخی مدالیته‌های خاص درد و ورمتان را کم کرده و سپس با ارائه تمریناتی به بازیابی دامنه حرکت، قدرت، انعطاف‌پذیری و تعادل مچ پایتان کمک کند. می‌توان با استفاده از تمرینات پایداری و تعادل مجدداً به عضلات مچ پا آموزش داد که در کنار یکدیگر از مفصل مچ پا حمایت کنند. این تمرینات می‌توانند شامل درجات مختلفی از چالش‌های تعادلی، مانند ایستادن روی یک پا، باشند.

 

مدالیته‌های مورد استفاده برای کاهش درد و ورم

    یخ و بلافاصله حمام آب گرم

    تحریک الکتریکی (اینترفرنشیال یا گالوانیک با ولتاژ بالا)

    اولتراسوند

    ماساژ اصطکاکی متقاطع

    ارتزهای نرم با گوه خارجی  ۵/۰ تا ۳ میلی‌متری، در صورت نیاز برای درمان پیچ‌خوردگی مچ پا.

    درمان پیچ خوردگی با لیزر پرقدرت

    درمان با امواجی از هوا

اولتراسوند معمولاً با هدف گرم کردن عمقی ساختارهای بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. گرم کردن عمقی تاندون‌ها، عضلات یا رباط‌ها باعث افزایش گردش خون شده که تصور می‌شود این کار بتواند فرایند بهبودی طبیعی بدن را تسریع کند. افزایش دمای بافت‌ها با استفاده از اولتراسوند می‌تواند به ‌منظور تسکین درد نیز مورد استفاده قرار گیرد. گرم کردن عمقی بافت‌ها را می‌توان برای افزایش خاصیت “کشسانی” عضلات و تاندون‌هایی که سفت شده‌اند مورد استفاده قرار داد. در صورتی ‌که به خشکی زانو مبتلا شده‌اید، متخصص طب فیزیکی شما می‌تواند قبل از انجام ورزش‌های دامنه‌ی حرکتی از التراسوند برای کمک به افزایش توسعه ‌پذیری بافت‌های اطراف زانو کمک بگیرد. این کار می‌تواند توانایی زانوی شما برای خم شدن را افزایش دهد.






                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آذر ۹۷ ، ۰۸:۳۹
دکتر داستانی



حرکات ورزشی زیر عموما برای درمان پیچ خوردگی مچ پا توصیه می‌شوند. شما باید قبل از شروع این حرکات ورزشی در مورد کارایی آن‌ها برای درمان خود، با فیزیوتراپیست مشورت کنید. عموما این حرکات روزی سه مرتبه باید انجام شوند، البته به شرطی که باعث به وجود آمدن یا تشدید علائم از جمله درد مچ پا نشوند. فیزیوتراپیست زمان مناسب برای شروع حرکات اصلاحی مقدماتی و سپس حرکات ورزشی متوسط و پیشرفته را تعیین می‌کند. به عنوان یک قاعده کلی، اضافه شدن حرکات ورزشی یا پیشرفت سطح آن‌ها باید وقتی صورت بگیرد که علائم هنگام انجام ورزش ها تشدید نشده باشد.

 

حرکات کششی

 

بعضی از حرکات کششی مفید برای بهبود پیچ خوردگی مچ پا به شرح زیر است (به یاد داشته باشید که انجام این تمرینات را فقط با صلاحدید فیزیوتراپیست انجام دهید):

 

·         بنشینید، مچ پا و پای خود را تا حد امکان بالا بیاورید. این کار را به آرامی تا زمانی که در ماهیچه ساق پای خود احساس کشیدگی کنید، انجام دهید، این وضعیت را 10 ثانیه حفظ کنید (از 1 تا 10 بشمارید). این حرکت ورزشی را 10 مرتبه تکرار کنید.

·         بنشینید، مچ پای خود را به سمت پایین و به داخل بکشید، این وضعیت را حفظ کنید و از یک تا ده بشمارید. این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.

·         در حالت نشسته، مچ پای خود را به بالا و به خارج  بکشید. این وضعیت را حفظ کنید و از1 تا 10 بشمارید. این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.




 

·         بنشینید و انگشتان پای خود را به سمت پایین بکشید. این وضعیت را حفظ کنید و از 1 تا 10 بشمارید. این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.

 

حرکات تقویتی

 

·         مچ پای خود را مجاورت یک شی ثابت مانند مبل قرار دهید و به سمت پایین و داخل به آن فشار دهید. این وضعیت را حفظ کرده و از 1 تا 10 بشمارید. این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.





 

·         مچ پای خود را مجاورت یک شی ثابت مانند مبل قرار دهید و به سمت بالا و خارج فشار دهید. این وضعیت را حفظ کرده و از 1 تا 10 بشمارید. این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.

·         بنشینید و یک باند کشی دور پای خود قرار دهید و لبه‌های باند کشی را با دو دست خود بگیرید، تا حد امکان مچ پای خود را به سمت پایین بیاورید و سپس به وضعیت اولیه برگردید. این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.


 

·         بنشینید و باند کشی را به یک شی ثابت ببندید و آن را دور پای خود قرار دهید. پای خود را به سمت پایین قرار دهید سپس مچ پای خود را تا حد امکان به سمت بالا بکشید ، سپس به وضعیت ابتدایی برگردید و این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.

·         بنشینید و یک باند کشی را دور یک شی ببندید و سپس به دور لبه خارجی پای خود بیندازید و مچ پا را به سمت پایین و داخل حرکت دهید و سپس به حالت اولیه باز گردید. این ورزش مچ پا را 10 مرتبه تکرار کنید.

·         بنشینید و یک باند کشی را دور یک شی ببندید و سپس به دور لبه داخلی پای خود بیندازید و مچ پا را به سمت بالا و خارج حرکت دهید و سپس به حالت اولیه باز گردید. این ورزش مچ پا را 10 مرتبه تکرار کنید.









                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آذر ۹۷ ، ۰۸:۳۲
دکتر داستانی



گردن از هفت استخوان گردن به نام مهره های گردن تشکیل می‌شود که توسط عضله‌ها، رباط‌ها (لیگامان‌ها) و تاندون‌ها حمایت می‌شوند و به این ترتیب حرکت دادن و نگه داشتن سر و گردن به گونه‌ای ممکن می‌شود که می‌توان گردن را بدون تحمل هیچ فشاری چرخاند، خم کرد و حرکت داد. با این وجود، گردن در اثر فشار مداوم هنگام چرخاندن صدای تق تق را تولید می‌کند. این صدا معمولاً بی‌خطر است؛ اما اگر صدا دادن گردن همراه با درد باشد باید به پزشک مراجعه نمود.

 

علل

 

    تشکیل حباب داخل مایع: مایع غلیظی (مایع سینوویال) که اطراف هر هفت مفصل گردن وجود دارد، با توجه به خاصیت روان کنندگی‌اش باعث حرکت نرم و لغزنده‌ی گردن می‌شود. این مایع حاوی گازهای دی اکسید کربن و نیتروژن است که می‌توانند حباب تشکیل بدهند. حرکت دادن مفصل‌های گردن فشار بیشتری را به این حباب‌ها وارد می‌کند و در نتیجه این حباب‌ها می‌ترکند و صدا می‌دهند. این فرایند، تشکیل حباب داخل مایع، می‌تواند علت صدا دادن مفصل گردن شود و به صورت صدای تق تق گردن نمود می‌یابد.

    نقش رباط‌ها (لیگامان‌ها): رباط در محل تلاقی دو یا چند استخوان از مفصل حمایت می‌کند و حرکت آن را ممکن می‌سازد. بعضی از استخوان‌ها برجستگی‌هایی دارند که رباط‌ها به آنها گیر می‌کنند؛ هنگام حرکت گردن این برجستگی کمتر می‌شود و رباط آزاد می‌شود. در نتیجه‌ی لغزیدن رباط از سطح برآمدگی استخوان، گردن صدا می‌دهد.

    مشکل مفصلی: ناهموار شدن سطح مفصل مشخصه‌ی اصلی بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان و آرتروز گردن محسوب می‌شود. این عارضه‌ها تغییرات فرسایشی مهره های گردن را به دنبال دارند که به نوبه خود به صدا دادن آن می‌انجامد.

    آرتروز گردن: استئوآرتریت گردن (اسپوندیلوز گردن) به موازات پا به سن گذاشتن افراد بروز می‌یابد. دیسک‌های اسفنجی بین مهره‌های گردن پس از پنجاه سالگی تحلیل می‌روند و قابلیت حفاظتی طبیعی خود را از دست می‌دهند. مهره‌های گردنی و رباط‌های مربوط به آنها در اثر ضخیم‌تر شدن در فضای بین استخوان‌ها پیشروی می‌کنند و در نتیجه این فضا کوچک و کوچک‌تر می‌شود. پیامد این امر، درد و سفتی گردن است که در بیماران مسن‌تر با صدا دادن گردن نیز همراه است. آرتروز گردن گاهی از حالت اندامی نامناسب نشأت می‌گیرد. گردن برخی افراد، مانند ورزشکاران یا ژیمناست‌ها، در نتیجه‌ی فعالیت‌های سنگین صدمه می‌بیند. مفصل آسیب دیده‌ی گردن فشار بیشتری را تحمل می‌کند و باعث صدا دادن گردن هنگام انجام حرکت‌هایی خاص می‌شود.








                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آذر ۹۷ ، ۰۸:۱۹
دکتر داستانی