علل ابتلا به آرتروز لگن و ران
استئو آرتریت یا آرتروز (OA) یک نوع شرایط التهابی دردناک است که می تواند بر وضعیت مفاصل بدن تاثیر گذارد. این شرایط باعث ایجاد تغییر در وضعیت غضروف های قرار گرفته در سطح مفاصل می شود که بطور طبیعی این غضروف ها نقش جذب کننده شوک برای مفصل را دارند و حرکت آزادانه مفصل را امکان پذیر می کنند. هنگامی که یک نفر به آرتروز مبتلا می شود، غضروف های مفاصل وی نازک شده و سطح آنها خشک می شود. به این ترتیب استخوان زیر غضروف ضخیم تر شده و می تواند خارج از محل مناسب آن رشد کند. در این حالت مایع اضافی می تواند باعث ورم کردن مفصل شده و کپسول و رباط ها ضخیم شده و کشیده می شوند.در اکثر موارد تغییرات ایجاد شده به خاطر آرتروز لگن به نسبت خفیف و اندک است، هر چند گاهی اوقات، این تغییرات شدید هم می تواند باشد. در مواردی که مشکل بسیار شدید باشد، آرتروز می تواند باعث تغییر شکل مفصل در محل آسیب دیدگی شود.
دلایل ابتلا به آرتروز مفصل لگن و ران
سن: افزایش سن یکی از مهمترین و قویترین عوامل مؤثر بر آرتروز مفصل لگن و ران است. این بیماری در افراد زیر چهل سال بهندرت اتفاق میافتد، اما حداقل هشتاد درصد افراد بالای پنجاهوپنج سال باید برای اطمینان از وجود یا عدم وجود این اختلال، عکس برداری به وسیله اشعه ایکس را انجام دهند. با این حال همه افرادی که در عکس آنها آرتروز مشاهده شده است، درد مفصل یا مشکلات مفصلی دیگری ندارند.
جنسیت: به دلایل نامعلوم خانمها بین دو تا سه برابر بیشتر از آقایان به آرتروز مفصل لگن و ران مبتلا میشوند.
چاقی: در افراد چاق احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران بیشتر است. کاهش وزن از خطرات و احتمال ابتلا به بیماری میکاهد.
شغل: آرتروز زانو در افراد دارای مشاغلی که نیاز به چمباتمه زدن یا زانو زدنهای مداوم دارند، بیشتر اتفاق میافتد؛ مثل پنبهزنها، کارگران اسکله، کارگران کشتیسازی و نجارانآرتروز مفصل لگن و ران در کارگران مزرعه، کارگران ساختمانی و افرادی که شغلشان نیاز به بلند کردن اجسام سنگین دارد بیشتر اتفاق میافتد، همچنین افرادی که زیاد میایستند یا زیاد راه میروند ریسک بالایی برای ابتلا به این بیماری درند.
ورزش: احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران برای افرادی که ورزشهای خاص نظیر کشتی، بوکس، بیسبال، دوچرخه سواری، پاراشوتینگ، ژیمناستیک، رقص باله، فوتبال و فوتبال آمریکایی انجام میدهند، بیشتر است در مقابل در افرادی که میدوند افزایش احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران دیده نشده است.