آشنایی با سینوزیت

سینوس ها حفراتی هستند که درون استخوان های صورت جای گرفته اند و هر یک از آنها توسط مجرایی به بینی راه پیدا می کند. سطح پوشاننده این حفرات بطور طبیعی در شبانه روز حدود یک لیتر ترشحات شفافی را تراوش میکند. این ترشحات وارد از طریق مجرای سینوس ها وارد بینی می شود. سپس ترشحات توسط مژک هایی که جهت نوسان آنها به طرف حلق است به عقب رانده می شوند. هرفرد طبیعی با هر بار بلع مقداری از بزاق خود و مقداری از این ترشحات بینی و سینوس ها را بلع می کند . ترشحات نرمال بینی و سینوس ها در لطیف نگهداشتن مخاط پوشاننده سینوس ها و بینی موثر است و در تمیز کردن هوایی که از بینی به ریه می رسد نیز نقش اساسی دارد. سه گروه ممکن است از این ترشحات و ورود آنها به حلق شکایت نمایند :
1 – وقتی که میزان ترشحات بیشتر از حد نرمال شود مثل حالتی که در افراد مبتلا به حساسیت سینوسها و بینی مشاهده می کنیم .
2 – وقتی که قوام ، رنگ و یا بوی این ترشحات عوض شود. مثل حالتی که درمبتلایان به سینوزیت می بینیم .
3 – در بعضی افراد هم میزان این ترشحات و هم قوام ، رنگ و بوی آن طبیعی است ولی باز هم بیمار از ترشحات پشت حلق خود شکایت دارد . این دسته افرادی هستند که خیلی حساس هستند و ترشحات طبیعی بینی را ترشحات چرکی می انگارند و از بلعیدن آن اکراه دارند .
سینوس ها علاوه برترشحات فوق الذکر مزایای دیگری هم دارند که عبارتند از :
1 – وجود این حفرات توخالی در درون استخوانهای صورت باعث کاستن از وزن سر می شود .
2 - این حفرات در دلنشین بودن صدای فرد موثر هستند. چنانچه این حفرات و یا بینی پر شوند صدای فرد تودماغی می شود.
3 – این حفرات بصورت ضربه گیر جمجمه و مغز عمل می کنند . بدین معنی که اگر ضربه شدیدی به صورت وارد شود بواسطه وجود سینوس ها ، استخوانهای صورت می شکند ولذا ضربه مستهلک شده و به جمجمه و در نتیجه به مغز وارد نمیشود .
سینوزیت به معنی التهاب و تورم مخاط سینوس هاست که ممکن است منشاء عفونی یا آلرژیک داشته باشد. سینوزیت به دو دستۀ کلی حاد و مزمن تقسیم می شود.
 سینوزیت حاد :
در مبتلایان به آلرژی ، مخاط بینی و سینوس ها متورم  میگردد. این تورم باعث انسداد مجاری مرتبط کننده سینوسها به بینی میشود . از طرف دیگر آلرژی باعث افزایش میزان ترشحات بینی و سینوس ها نیز می شود. به دلیل دو عامل فوق، آلرژی میتواند باعث سینوزیت شود که به آن سینوزیت آلرژیک گفته میشود. در زمینه سینوزیت عفونی قضیه از این هم ساده تر است . یعنی همانطور که حلق بدلیل عفونت دچار تورم و ترشح میشود، میکروب میتواند مخاط بینی و سینوس ها را نیز متورم نماید . درمان سینوزیت حاد ،درمانی دارویی متشکل از آنتی بیوتیک و دکونژستانهای موضعی مثل قطرهَ فنیل افرین و ضد التهاب ها است.

سینوزیت مزمن :
اما چه سینوزیتی مزمن تلقی میشود و باید به طریقه جراحی مداوا شود ؟ اگر انسدادی در مسیر تخلیه ترشحات سینوس ایجاد شود و این انسداد باعث تغییرات مزمن مخاط مفروش کنندهَ جدار سینوس ها شود، اصطلاحاً سینوزیت مزمن نامیده میشود. علامت اصلی سینوزیت مزمن ترشحات عفونی مداوم پشت حلق است . سینوزیت مزمن به درمان دارویی جواب نمیدهد و درمان آن "جراحی"است . جراحی سینوس به دو روش معمولی و روش آندوسکوپیک انجام میشود . در روش معمولی محتویات درون سینوس ها تخلیه میشود  و در روش آندوسکوپیک مجاری سینوس به بینی را باز می کنیم

تمرینات اصلاحی مناسب لگن درد و آرتروز

تمرین‌های زیر معمولاً به بیماران مبتلا به این عارضه آموزش داده می‌شود. البته پیش از شروع هر تمرین باید با متخصص فیزیوتراپی در مورد مناسب بودن تمرین‌ها مشورت کرد. این تمرین‌ها معمولاً ۳ بار در روز و تنها به شرط بروز نیافتن یا تشدید نشدن علائم انجام می‌شود. متخصص فیزیوتراپی زمان مناسب شروع تمرین‌های اولیه و زمان پیشرفته‌تر کردن تمرین‌ها و انجام حرکت‌های متوسط، پیشرفته و دیگر حرکت‌های اصلاحی را تعیین می‌کند. بر اساس یک قاعده کلی، زمانی می‌توان شدت یا دشواری تمرین‌ها را افزایش داد که این کار به تشدید علائم دامن نزند.

تمرین‌های کششی آرتروز لگن

به تمرینات زیر دقت نمایید

کشش عضله خم کننده لگن

این تمرین زمانی بهترین نتیجه را به دست می‌دهد که روی کف و با گذاشتن بالشتی زیر زانو انجام شود. برای کشیده شدن عضله خم کننده لگن سمت چپ بدن در حالت زانو زده، روی زانوی چپ، قرار بگیرید، بالشتی را زیر زانوی چپ بگذارید و زانوی راست را برای حفظ تعادل خم کنید. کمر را در حالت خنثی نگه دارید، وزن بدن را در حالی به جلو بیاندازید که روی حرکت لگن تمرکز کرده‌اید. باید کششی را در جلوی سمت چپ لگن احساس کنید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۳ بار، برای هر پا تکرار کنید.



حرکت کششی بالا بردن یک زانو تا قفسه سینه

به پشت روی کف زمین یا سطحی سفت دراز بکشید. یک زانو را به کمک دست‌ها تا قفسه سینه بالا بیاورید. مراقب باشید دچار گرفتگی زانو نشوید. در صورت درد گرفتن زانو، دست‌ها را در عوض جلوی زانو، روی پشت ران قرار دهید. ۲۰ ثانیه در این حالت کشش بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۳ بار، تکرار کنید.

کشش عضله همسترینگ

به پشت روی کف زمین یا سطحی سفت دراز بکشید. طناب بازی، قلاده سگ یا کمربند را دور برجستگی (توپی) کف پایی بیاندازید که قرار است تحت کشش قرار بگیرد. پا را صاف نگه دارید، بازوها و طناب را برای بلند کردن پا بالا بیاورید. باید در پشت زانو یا پشت ران احساس کشش کنید. ۶۰ ثانیه در این حالت کشش بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۲ بار، برای هر پا تکرار کنید.

تمرین‌های تقویتی آرتروز لگن

بالا بردن پا در حالت صاف

به پشت دراز بکشید، زانوی بیمار را صاف کنید و زانوی سالم را خم کنید. عضله چهارسر پای بیمار را منقبض کنید و ضمن حفظ انقباض، پا را از روی زمین بلند کنید و تا سطح زانوی خمیده بلند کنید. پا را به آهستگی بالا و پایین ببرید. این حرکت را در ۲ نوبت ۱۰ مرتبه‌ای تکرار کنید.

پل

به پشت دراز بکشید و هر دو زانو را خم کنید. شکم را منقبض کنید، باسن را به اهستگی از کف زمین بلند کنید و ۵ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را در ۲ نوبت ۱۰ مرتبه‌ای تکرار کنید.

کشش عضله پیریفورمیس

به پشت روی کف زمین یا سطحی سفت دراز بکشید. برای کشیده شدن پای راست، مچ راست را روی زانوی چپ قرار دهید. پای چپ را ضمن حفظ این حالت به سمت قفسه سینه بیاورید. برای آن که راحت‌تر بتوانید زانوی چپ را تا قفسه سینه بالا بیاورید، دست‌ها را روی پشت ران چپ قرار دهید. باید در باسن پای راست احساس کشش کنید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت کششی را ۲ نوبت در روز، هر نوبت ۲ بار، برای هر پا تکرار کنید.

ابداکشن یا دور کردن لگن از بدن

به پهلو به گونه‌ای دراز بکشید که پای دردناک قرار بگیرد. پای جراحی نشده را جهت حفظ تعادل خم کنید. عضله چهارسر را منقبض کنید و در این بین زانو را تا حد امکان صاف نگه دارید. پا را به آهستگی به سمت بالا ببرید و پا را به آرامی بالا و پایین ببرید. این حرکت را در ۲ نوبت ۲۰ مرتبه‌ای تکرار کنید.

                                                               

                                 

درمان فیزیوتراپی درد مچ دست

درد مچ دست به دلایل گوناگونی رخ می‌دهد. مچ درد می‌تواند به علت آسیب ناگهانی ایجاد شود که منجر به رگ به رگ شدن و یا شکستگی مچ دست می گردد. اما فشارهای تکراری بر مچ، آرتروز و سندرم تونل کارپال نیز می تواند موجب مچ درد گردد.

درمان بدون جراحی درد مچ دست

در صورتی که مشکل به موقع تشخیص داده شود، روش های غیر جراحی می توانند به بهبود علائم ناشی از سندرم تونل کارپ کمک موثر نمایند. این روش های درمانی به شرح زیر هستند:


• داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs): مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئید مثل ایبو پروفن (آدویل، مورتین، و موارد مانند آن) می تواند به کاهش و درمان درد مچ دست ناشی از سندروم تونل کارپال در کوتاه مدت کمک کند. به هر حال، درباره تاثیرگذاری این داروها بر بهبود سندروم تونل کارپال شواهد دقیقی در دست نیست.

• مصرف دارو: در موارد خاص، مصرف داروهای مختلف می تواند باعث کاهش درد و التهاب ایجاد شده به واسطه سندروم تونل کارپال شود. در واقع، داروهای ضد التهاب غیر استروئید مثل آسپیرین، ایبو پروفن، و سایر داروهای مسکن مانند آن می توانند باعث کاهش علائم ایجاد شده در کوتاه مدت در نتیجه انجام فعالیت های شدید شوند. مصرف داروهای خوراکی دیورتیک (مثل قرص های ضد عفونی و تصفیه کننده آب) نیز می تواند باعث کاهش ورم بیمار شود.

• تزریق کورتیکو استروئیدها: پزشک ممکن است از تزریق به تونل کارپال با یک داروی کورتیکو استروئید همچون کورتیزون به منظور کاهش درد استفاده کند. در واقع کورتیکو استروئیدها می توانند با کاهش فشار بر عصب میانی باعث کاهش التهاب و ورم ایجاد شده در مچ دست شوند. به هر حال توجه داشته باشید که داروهای خوراکی کورتیکو استروئید در مقایسه با تزریق کورتیکو استروئید برای درمان سندروم تونل کارپ اثربخشی کمتری دارند.

• اسپلینت مچ دست: استفاده از اسپلینت مچ دست در زمان خواب می تواند به کاهش علائم شبانه مربوط به سوزش و بی حسی مچ دست کمک کند. در حقیقت اسپلینت شبانه یک انتخاب مناسب در زمانی است که زنان باردار به مشکل سندروم تونل کارپال مبتلا شوند.

• فیزیوتراپی: متخصص فیزیوتراپی می تواند از روش های درمانی خاص و تمرین های حرکتی برای درمان آسیب دیدگی های مچ دست و مشکلات مربوط به آن استفاده کند. در صورتی که شما نیاز به عمل جراحی داشته باشید، متخصص فیزیوتراپی می تواند به توان بخشی شما پس از عمل جراحی کمک موثر کند. علاوه بر این شما می توانید از بررسی های ارگونومیک انجام شده توسط متخصص فیزیوتراپی در ارتباط با فاکتورهایی که ممکن است در محل کار باعث آسیب دیدگی مچ دست شده باشد، بهره مند شوید.

• تمرین های حرکتی: تمرین های کششی و تقویتی می توانند برای افرادی بطور خاص مفید باشند که علائم مشکل آنها کاهش پیدا کرده باشد. این تمرین های حرکتی می بایست زیر نظر متخصص فیزیوتراپی آموزش دیده برای درمان آسیب های فیزیکی انجام شود یا برای این کار باید از نظرات یک متخصص کار درمانی که دارای آموزش و تجربه لازم برای ارزیابی آسیب های فیزیکی و کمک به افراد در ارائه اطلاعات مورد نیاز جهت بهبود وضعیت سلامتی و نحوه درست انجام فعالیت های بدنی است، استفاده شود.



اگر مچ دست شما پیچ خورده یا دچار کشیدگی تاندون دست شده است، با استفاده از اسپلینت می توان از تاندون یا رباط آسیب دیده تا زمان بهبود آن حفاظت کرد. اپلینت ها می تواند بطور خاص در مواردی مفید باشند که آسیب دیدگی به خاطر انجام حرکت های تکراری ایجاد شده باشد.

• روش های درمانی جایگزین: طب سوزنی و درمان دستی نیز می تواند برای بعضی بیماران مفید باشد، اما اثربخشی این روش های درمانی هنوز به صورت علمی تایید نشده است. یک استثنا برای این روش های درمانی استفاده از یوگا است که نتایج بررسی ها نشان دهنده تاثیرگذاری این روش بر کاهش درد و بهبود وضعیت عضلات بیماران مبتلا به سندروم تونل کارپال است.

اگر استخوان شما در محل مچ دست شکسته باشد، لازم است که تکه های استخوان در موقعیت مناسب قرار گیرند تا به این ترتیب امکان بهبود بیمار فراهم شود. استفاده از قالب و اسپلینت می تواند به نگه داشتن تکه های استخوان در کنار یکدیگر تا زمان بهبود کامل شکستگی کمک موثر نماید.

اگر سندروم تونل کارپال به خاطر آرتروز التهابی همچون ابتلا به آرتریت روماتوئید ایجاد شده باشد، آنگاه درمان آرتروز می تواند باعث کاهش علائم سندروم تونل کارپال شود، اما این شرایط نیز دارای تاییدیه رسمی از مراجع حرفه ای نیست.

                                                                       

                                 

تشخبص آرتروز لگن و ران

آرتروز مفصل لگن در بین جمعیت بالای 50 سال حدود 55 شیوع دارد و اغلب دردهای ناحیه لگن که در سر استخوان ران احساس می شود ، درد مربوط به دیسک کمر ، تنگی کانال نخاع ، آرتروز کمر و دردهای سیاتیک می باشد. اما آرتروز مفصل لگن بسیار ناتوان کننده و درد آور می باشد.

تشخیص

درطول معاینات پزشکی ، پزشک و فیزیوتراپیست درمورد نشانه های بیماری وشرح کامل سلامتی بیمار با او صحبت میکند ودرصورت نیاز تست هایی چون رادیولوژی انجام می شود

معاینات فیزیکی

درطول معاینات فیزیکی پزشک موارد زیررا بررسی میکند:

1-حساس ترشدن لگن و حس درد بی دلیل

2-دامنه حرکتی بیمار چه به صورت مستقیم وتوسط بیمار وچه با کمک دیگران

3- صداهایی که با حرکت مفاصل دردرون استخوان رخ میدهد.

4- بروز درد هنگام فشاربرروی مفصل

5- مشکلاتی که هنگام راه رفتن بوجودمی آید.

6- هرگونه نشانه آسیب در ماهیچه ،تاندون ولیگامنت اطراف مفصل لگن

عکس برداری از مفصل

عکس برداری از مفصل لگن توسط اشعه ایکس انجام می گیرد. این عکس ها جزئیات ساختار استخوان هارانشان میدهد و مشکلاتی مثل باریک شدن فضای مفصل ، تغییر دراستخوان و یا هرگونه تحریک استخوان را مشخص میکند.

عکس برداری های دیگری مانند ام آر آی ،سی تی اسکن و یا اسکن استخوان نیز میتواند تصاویر بهتری ازجزئیات استخوان ها و بافت های نرم لگن نشان دهد.

                                                               

                                 

ساییدگی مفصل لگن و درمان آن

لگن یکی از بزرگترین مفصل ها دربدن است. این مفصل یک مفصل حفره داراست. مفصل حفره دار برروی استخوان پلویس قراردارد و ناحیه توپکی شکل وگرد برروی مرکزاستخوان ران جاییکه بالاترین ناحیه استخوان ران است قرارگرفته است. اطراف این دواستخوان که درهم قفل شده اند بوسیله غضروف های نرم ولغزنده پوشانده شده است وباعث نرم شدن مفصل میشود وبه حرکت استخوان ها کمک میکند.سطح مفصل بوسیله نوارهای باریکی به نام سینویم پوشانده شده است. درمفصل های سالم نوارسینویم مقداری مواد برای لغزنده شدن غضروف ها تولید میکند وبه حرکت مفصل کمک میکند.

علائم آرتروز مفصل لگن و ران

شایع ترین نشانه بیماری آرتروز لگن درد دور مفصل لگن است. معمولا درد لگن به صورت  تدریجی بوجود می آید و با گذشت زمان وخامت پیدا می کند، اگر چه ظاهر شدن لگن درد به صورت ناگهانی نیز ممکن است به وجود بیاید. درد و سفتی در طول صبح یا پس از نشستن یا استراحت کردن برای مدتی تشدید پیدا می کند. با گذشت زمان عوامل دردناک بیشتر ظاهر می شود و حتی در طول شب و در حین استراحت نیز بوجود می آید. علائم دیگر آرتروز لگن عبارتند از:

•  احساس درد در کشاله ران یا ران که تا باسن یا زانو گسترش پیدا می کند.
• دردی که در هنگام انجام فعالیت سنگین ظاهر می شود.
• سفتی مفصل لگن که راه رفتن یا خم شدن را دشوار می کند.
• قفل کردن مفصل و صدای سایش (کریپتوس) در طول حرکت به دلیل شل شدن بخش های غضروف  و اختلال ایجاد کردن بافت دیگر در حرکت روان لگن
• کاهش دامنه حرکتی لگن که بر توانایی راه رفتن تاثیر می گذارد و باعث لنگی می شود
• صدا یا احساس سایش استخوان ها روی یکدیگر
• ناتوانی در حرکت دادن لگن برای انجام فعالیت های روزمره

                                

                                 

تعویض مفصل زانو

تعویض مفصل زانو یک جراحی مرسوم است که در آن مفصل زانو آسیب دیده با مفصل مصنوعی ( پروتز) جایگزین می شود. افراد بالغ در هر سنی می توانند کاندید جراحی تعویض مفصل زانو باشند. اگر چه این جراحی اغلب در سنین 60 تا 80 سال انجام می شده است ولی امروزه بسیاری از افراد در سنین پایین تر این جراحی را انجام می دهند. پروتز های مدرن امروزی طوری طراحی شده اند که حداِقل برای مدت 20 سال دوام داشته باشند خصوصا اگر فرد از زانوی تعویض شده به خوبی مراقبت کرده و ان را تحت فشار زیاد قرار ندهد.

چه زمانی نیاز به جراحی تعویض مفصل زانو وجود دارد؟

جراحی تعویض مفصل زانو زمانی توصیه می گردد که مفصل فرسوده و یا آسیب دیده باشد به طوری که حرکات و آزادی عمل فرد را محدود کرده باشد و فرد درد همیشگی حتی در مواقع استراحت داشته باشد. بیشترین عاملی که منجر به جراحی تعویض مفصل زانو می شود استؤارتریت ( ارتروز) است. عوامل دیگر عبارتند از: روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتویید)، مرگ استخوان به دلیل مشکلات خون رسانی(avascular necrosis)، اسیب های مفصلی زانو، دفورمیتی های زانو همراه با درد و از بین رفتن غضروف مفصلی.

کدام بیمار نیاز به جراحی تعویض مفصل زانو دارد؟

بیماری که درد شدید همراه با تورم و خشکی در مفصل زانو دارد و ازادی حرکتش محدود شده باشد.

بیماری که درد مفصل زانو او به قدری شدید است که در کیفیت زندگی او و انجام فعالیت های زندگی (خرید رفتن، حمام کردن، سر کار رفتن و ...) و حتی خواب فرد تاثیر مخرب و منفی گذاشته است.

بیماری که به دنبال درد و محدودیت حرکتی دچار افسردگی شده باشد.

عموما جراحی تعویض مفصل زانو به افرادی توصیه می شود که اقدامات درمانی دیگر نظیر فیزیوتراپی و تزریق های داخل مفصلی تاثیری در بهبودی وی نداشته است.

چه اقداماتی قبل از جراحی تعویض مفصل زانو لازم است؟

تا قبل از عمل جراحی فرد باید تا جایی که امکان دارد خود را فعال نگه دارد. تقویت عضلات اطراف مفصل زانو میتوانند کمک بسیار زیادی در سرعت و روند بهبودی فرد پس از انجام جراحی داشته باشند. فعالیت هایی مانند پیاده روی و شنا ازچند هفته قبل از عمل جراحی نیز می توانند در این زمینه مفید باشند. همچنین ممکن است نیاز به یک دوره فیزیوتراپی جهت یادگیری و انجام ورزش های قبل ازعمل بنا به نظر جراح وجود داشته باشد.

روند بهبودی پس از جراحی تعویض مفصل زانو به چه صورت است؟

فرد بین 2 تا 5 روز ممکن است در بیمارستان بستری باشد. اکثر افراد میتوانند عصا و وسایل کمکی راه رفتن را بعد از 6 هفته پس از جراحی کنار بگذارند و پس از 8 تا 12 هفته می توانند رانندگی کنند.

بهبودی کامل می تواند تا 2 سال طول بکشد تا بافت اسکار کاملا ترمیم شده و عضلات به وسیله تمرین های تقویتی به قدرت و کارایی نرمال بازگردند.

چه تهدیدهایی درجراحی تعویض مفصل زانو وجود دارد؟

این جراحی بسیار شایع بوده و اکثر افرادی که این جراحی را انجام می دهند هیچ گونه مشکلی ندارند.اگرچه مانند هر جراحی دیگری ممکن است خطراتی با احتمال بسیار کم داشته باشد. این خطرات شامل: خشکی در مفصل، عفونت زخم، عفونت عمقی داخل مفصلی ( نیاز به انجام جراحی مجدد دارد.)، خونریزی داخل مفصلی، اسیب های لیگامانی، عروقی و اعصاب اطراف زانوی جراحی شده، باقی ماندن درد در مفصل، ایجاد شکستگی در استخوان در اطراف مفصل در حین جراحی و یا بعد از ان.

در بعضی موارد نیز، مفصل تعویض شده ثبات کامل ندارد و نیاز به جراحی مجدد پیدا می کند.

اقدامات پس از جراحی:

پس از جراحی تعویض مفصل زانو رعایت یکسری اقدامات احتیاطی جهت بهبودی مفصل و جلوگیری از دررفتگی و اسیب مفصل جراحی شده ضروری میباشد.

در صورت وجود تورم و گرما در مفصل جراحی شده یخ گذاری انجام دهید. یخ گذاری باید به صورت منظم بین 15الی 20 دقیقه و5 نوبت در روز انجام شود.

در طول 2تا 3 هفته اول تنها باید به صورت طاق باز بخوابید و از غلت زدن ،خوابیدن به پهلو و چرخش بدن یا پاها خودداری کنید.

در سه ماه اول بعداز جراحی هنگام خوابیدن به پهلو باید میان

پاهایتان بالش بگذارید به طوری که از بالای زانو تا مچ پای

شما قرار گیرد.

*بهتر است مفصل زانوی خود را بیشتر از 110 درجه خم نکنید.

به علت اینکه تا مدت سه ماه پس از جراحی نباید مفصل زانوی خود را بیشتر از حد مجاز خم کنید،بهتر است ارتفاع تمامی سطوحی که روی ان مینشینید،اعم از صندلی،تختخواب،سرویس بهداشتی و.... حدود 5یا 6 سانتیمتر بالاتر یا هم سطح زانوها باشد.

هنگام نشستن مچ پا یا زانوهایتان را روی هم نیندازید. از انجایکه نمیتوانید برای برداشتن چیزهایی که نیاز دارید مرتبا خم بشوید، کنارصندلی خود یک میز بگذارید و وسایل مورد نیاز خود را روی ان قرار دهید.

روش نشستن :

از یک صندلی محکم دسته دار جهت نشستن استفاده کنید.(توجه داشته باشید صندلی که بر روی ان مینشینید باید شرایط لازم از نظر ارتفاع و بلندی را داشته باشد).به طرف صندلی به عقب بروید تا لبه صندلی را پشت زانوهایتان احساس کنید. سپس پای جراحی شده را به سمت جلو حرکت داده و از عقب دسته صندلی را بگیرید و به ارامی خود را تا روی صندلی پایین اورده و بنشینید.

روش خوابیدن روی تختخواب :

روی لبه تخت بنشینید. رفتن به تخت با تکیه به طرف

جراحی نشده آسان تر است . ابتدا پای جراحی نشده

را بلند کرده و روی تخت قرار دهید سپس به کمک

بازوهایتان به یک طرف تخت سر بخورید و در انتها پای جراحی شده را بالا آورده و روی تخت بگذارید .

آآن نفمتمنآن حتنبنملتنمبتلنمنلhچنانچه سطح تخت شما خیلی پایین است یک تشک دیگر به تخت خود اضافه کنید یا پایه های تخت را روی یک بلوک قرار داده تا ارتفاع تخت افزایش یابد.

طریقه پوشیدن لباس:

پوشیدن یا در اوردن لباس همیشه با پای جراحی شده شروع می شود. ابتدا روی یک صندلی یا لبه تخت بنشینید، برای پوشیدن کفش،جوراب،شلوار و ... از وسایل کمکی مانند گیره دسته بلند و پاشنه کش کفش دسته بلند استفاده کنید . (همواره موارد احتیاطی را در مقابل پای جراحی شده رعایت کنید )

اقدامات ایمنی برای استحمام و سرویس بهداشتی:

افتادن در هر جایی ممکن است اتفاق بیفتد اما احتمال افتادن در دستشویی و حمام از هر جای دیگری بیشتر است .

برای پیشگیری از خطر افتادن به این موارد توجه کنید:

1. فقط از توالت فرنگی باید استفاده کنید.عجله نکنید، به طور مرتب به توالت بروید ودر صورت نیاز یک توالت فرنگی متحرک در کنار تخت داشته باشید.
2. شب ها مسیر اتاق خواب تا سرویس را روشن نگه دارید تا مسیر راه خود را کاملا ببینید.
3. از کفش یا دمپایی مناسب استفاده کنید.
4. اگر احساس سرگیجه یا بی تعادلی دارید با پزشک خود مراجعه کنید.

در سه ماه اول بعد از جراحی از صندلی توالت بالا امده استفاده کنید. برای بلند شدن و نشستن روی توالت فرنگی می توانید از دسته های صندلی توالت یا پیشخوان استفاده کنید.(از جا حوله ای یا جای دستمال توالت برای بلند شدن و نشستن استفاده نکنید)

                                

فیزیوتراپی و توانبخشی پس از جراحی رباط صلیبی زانو ACL قسمت چهارم

مدت زمان: 1 دقیقه 4 ثانیه


خم کردن زانو

لبه تخت بنشینید و زانو را مانند شکل خم کنید


صاف کردن در حالت روی شکم خوابیده

روی شکم بخوابید و به مچ پا یک وزنه سبک ببندید و اجازه دهید زانو به مدت ده دقیقه صاف بماند


تمرینات تعادلی

روی پنجه و پاشنه متناوبا وزن را جا به جا کنید




برای دیدن کلیپهای بیشتر به اینستاگرام و تلگرام  ما بپیوندید:



                             

 استفاده از مطالب سایت و انتشار آن تنها با ذکر منبع مجاز است

دکتر مجید داستانی     نظام پزشکی(  ف-4541)

دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

فیزیوتراپیست تیم ملی وزنه برداری

پایان دوره محبوب ترین درمان ترکیبی ژاپن SEITAI

کف پای صاف

کف پای صاف

خلاصه:

همانطور که می دانید صافی کف پا از جمله ناهنجاری هایی است که اکثر ما به آن مبتلا هستیم و در پایان یک روز پر کار دچار درد در کف پا و یا کمر می شویم . در اکثر موارد افراد از این ناهنجاری در پای خود اطلاع ندارند. آیا میدانید درمان صافی کف پا را می توان با چند حرکت اصلاحی ساده در منزل درمان نمود؟ !!!!! آیا شما می دانید این ناهنجاری را دارید یا نه ؟ آیا می دانید این ناهنجاری اکتسابی است؟

تعریف :

افتادگی قوس های داخلی و عرضی همراه با چرخش خارجی مچ پا را صافی کف پا می گویند که براساس شدت و ضعف میزان این ناهنجاری متفاوت است.

در این عارضه، پا با تمام پاشنه روی زمین قرار می گیرد و قسمت داخلی قوس طولی کف پا صاف است.

 

انواع کف پای صاف از نظر شکل :

1. Pes planus : صافی کف پای ساده و خالص که شامل پایین افتادن قوس طولی _ داخلی پا بدون چرخش خارجی و انحراف پا می شود.

2. Pes valgus : شامل پای چرخیده به خارج بدون پایین افتادن قوس طولی پا می شود.

3. Pes plano _ valgus : شامل پای به خارج چرخیده با پایین افتادن قوس طولی است.

 

انواع کف پای صاف از نظر علت شناسی :

1. مادر زادی : ناهنجاری کف پای صاف ممکن است از والدین به کودک ارث برسد. اما تعداد کمی از کودکان با این عارضه متولد می شوند.نوع مادرزادی این ناهنجاری به نسل بعد نیز منتقل می شود. این نوع ناهنجاری را ثابت می گویند و درمان آن هم مشکل تر است.

2. کف پای اکتسابی : تقریباً 90 درصد نوزادان هنگام تولد از نظر قوسهای کف پا سالم هستند.اما این درصد در نوجوانی و بلوغ کاهش می یابد و بر تعداد افراد دارای پای ناهنجار افزوده می شود. معمولاً این نوع صافی کف پا انعطاف پذیر است و در نتیجه ممکن است در حالتی که وزن بدن روی پا نباشد شکل طبیعی به خود بگیرد. صافی کف پا بعد از تولد در اثر عوامل مختلفی ایجاد می شود که در بخش بعدی به آن خواهیم پرداخت.

 

*انواع صافی کف پا از نظر اصلاح پذیری :

1. کف پای منعطف یا نرم :

کف پای نرم بیشتر رایج است به طوری که بلانچارد نشان داد که پانزده تا بیست در صد بزرگسالان درجه های از صافی کف پا را دارند.

این عارضه بر اثر تحمل بیش از اندازه وزن و کشیدگی بیش از حد لیگامنت های کف پایی به وجود می آید. در این نوع عارضه، درد وجود نداشته و در هنگام عدم تحمل وزن، قوس های کف پایی طبیعی به نظر می رسد. در کل کف پای منعطف، به کاهش یا از بین رفتن درجاتی از قوس طولی داخلی گفته می شود.

2. کف پای سخت :

این نوع عارضه، جنبه مادر زادی دارد و ناشی از ناعنجاری های استخوانی پا مانند چسبندگی استخوان های کف پایی یا غیر طبیعی بودن استخوان تالوس است. همچنین این عارضه به دلیل تورم در مفاصل میانی استخوان های کف پا و التهاب در بین مفاصل مچ پا نیز است.

شیوع این نوع از عارضه کف پای صاف بسیار اندک بوده و حدود شش درصد است و نسبت به کف پای صاف منعطف قابلیت بهبود کمتری دارد و به حرکات اصلاحی پاسخ نمی دهد و نیاز به روش های دیگر از جمله گچ گیری است. کف پای صاف سخت ، هم در منگام تحمل وزن و هم در هنگام عدم تحمل وزن بدن توسط پاها وجود داشته و از بین نمی رود.

 

علل کف پای صاف

1. اضافه وزن : اگر افزایش وزن در حد ده تا پانزده کیلو گرم باشد، به قوس های پا نیروی اضافی وارد می شود و میزان کل نیروهای وارده، خارج از تحمل پا است.

2. بستری شدن و عدم تحرک بدنی به مدت طولانی : بیمارانی که مدت زیادی بستری بوده اند، وقتی مجددا فعالیت خود را شروع می کنند دچار درد و ناراحتی در کف پا می شوند علت این ناراحتی، ضعیف شدن عضلات و رباط ها در مدت زمان استراحت بیمار است. این افراد باید به تدریج شروع به راه رفتن کنند.

3. افزایش سن : عضلات و رباط های نگه دارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند و نمی توانند قوس های پا را حفظ کنند در نتیجه کف پا به تدریج صاف می شود.

4. نوع شغل : مشاغل سر پایی نظیر آرایشگری دندانپزشکی و نانوایی

5. وراثت

6. ضعف عضلات ناحیه ساق پا و کف پا

7. کوتاهی عضلان ناحیه ساق پا

8. کفش نامناسب : پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی، مانند کفش های تنگ، پنجه باریک و پاشنه بلند

9. شکستگی شدید ناحیه پا و بد جوش خوردن استخوان های ناحیه پا.

 

تمرینات ورزشی را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

شیوع :

شیوع کف پای صاف از سه تا شش سالگی کاهش می یابد به خاطر راه رفتن و فعالیت کودک توده چربی در قوس میانی از بین می رود. همچنین شیوع کف پای صاف در پسر ها بیشتر از دختر ها است.

 

علائم و نشانه ها :

• فرد مبتلا به عارضه صافی کف پا، از خستگی زودرس و عدم استقامت کافی به ویژه در ایستادن ها و پیاده روی های طولانی رنج می برد و مستعد ابتلا به عوارضی چون زانوی ضربدری،انگشت شصت کج، پای پهن و تغییر شکل انگشتان است.

• استخوان پاشنه در وضعیت چرخیده به خارج قرار دارد

• برجستگی استخوان ناوی

• کاهش قوس داخلی پا و تغییر رنگ و سخت شدن پوست در ناحیه قوس طولی داخلی دیده می شود.

• درد کم در ناحیه قوس طولی داخلی پا، و همچنین درد کم در مچ پا به علت کشیدگی در قسمت داخلی مچ و فشردگی استخوان ها و وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب پا ( این مسئله باعث ایجاد اختلالات عروقی که خود باعث سردی – بی حسی و افزایش عرق در پا می شود. )

• پنجه پا در هنگام راه رفتن متمایل به خارج قرار می گیرد

• سمت داخلی پا در ایستادن و راه رفتن بر روی زمین قرار می گیرد.

• سمت داخلی پاشنه کفش ساییدگی دیده می شود.

• کمر درد

• فقدان حالت فنری بودن در پا که منجر به عدم مهارت در راه رفتن و کشیدن پا به زمین در هنگام راه رفتن می شود.

• فقدان عمل ضربه گیری در پا که پا را نسبت به زخم ها و آرتروز مستعد می کند.

• وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب

• خستگی زودرس

• استهلاک سریع کفش

• چرخش خارجی استخوان پاشنه

*روش شناسایی کف پای صاف :

1. روش تست آینه (پدواسکوپ)

این روش سنگینی وزن بدن بر قسمتهای مختلف پا را می سنجد.در این تست،بعد از آماده کردن دستگاه از فرد می خواهیم روی دستگاه بایستد.تماس کف پا با شیشه و نحوه ی تحمل وزن در آینه ی پایینی دستگاه قابل رؤیت است.این روش ضمن اینکه نقاط تماس کف پا را مشخص می کند،میزان نیرویی را که به قسمتهای مختلف پا وارد می شود به صورت تقریبی نشان می دهد.

2. روش پدوگرافی

در این روش اثر کف پا در حالت حرکت بررسی می شود.در پدوگرافی کف پا به جوهر رنگی آغشته می شود و از فرد می خواهیم که روی سطحی صاف راه برود به طوری که اثر کف پا روی سطح به صورت مشخصی باقی بماند. در این روش ابتدا مسیر حرکت فرد توسط خط باریکی روی سطح مشخص می شود. روش پدوگرافی نسبت به روش اثر پا (نقش پا) دقت بیشتری دارد. شما می توانید از این روش به سادگی وضعیت کف پای خود را برسی کنید.

شماره 1 شکل صحیح کف پا است ، شماره 2 و 4 کف پای صاف ، شماره 5 کف پای گود می باشد.

* تمرینهای ورزشی برای اصلاح کف پای صاف :

ارائه برنامه ی تمرین اصلاحی برای کف پای صاف باید به گونه ای باشد که اهداف زیر را تأمین کند:

1. عضله درشت نی قدامی تقویت شود.

2. عضلات درون گرداننده تقویت شوند.

3. عضلات برون گرداننده تحت کشش قرار گیرند (نازک نی بلند،کوتاه و طرفی)

4. تاندون آشیل و عضله ی دو قلو پشت ساق تحت کشش قرار گیرد.

تمرین :

تمرینات ورزشی زیر را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

تمرین 1 :

. نرمش کششی تاندون آشیل و فاشیای کف پا :

اولین کاری که در آغاز صبح انجام می دهید می تواند این تمرین باشد. مطابق شکل یک باند الاستیک یا یک حوله را دور قسمت برجسته ی پا که کمی پایینتر از انگشتان است قرار دهید،‌ زانو را مستقیم نگه دارید و پنجه پا را به سمت صورت بکشید و این حالت را به مدت 30 ثانیه حفظ کنید. این تمرین را سه مرتبه برای هر پا تکرار کنید.

تمرین 2 :

. شنا روی دیوار برای کشش تاندون آشیل:

تاندون آشیل یک بافت فیبری است که از انتهای عضلات پشت ران و ساق منشا می گیرد و به استخوان پاشنه متصل می شود. بنابرین این تمرین را ابتدا با زانوی مستقیم و سپس با زانوی خمیده انجام دهید تا هر دو قسمت تاندون آشیل تحت کشش قرار گیرند. این تمرین را دوبار در روز انجام دهید.

در حالت اول روبروی دیوار بایستید و کف دستها را در مقابل شانه روی دیوار قرار داده و پاها را مطابق شکل و یکی را در جلوی دیگری قرار دهید. پای جلویی باید حدود 30 سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد. زانوی جلو را فقط کمی خم کنید ، زانوی عقب را مستقیم نگه دارید و با کف دستها به دیوار تکیه کنید تا در ساق پای عقب کشش احساس کنید. چند ثانیه صبر کنید و بعد رها کنید. این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

حالت دوم مشابه قبلی است اما در اینجا باید کمی پای عقبی را جلوتر بیاورید تا زانوی عقب کمی خم شود. تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

تمرین 3 :

کشش تاندون آشیل و فاشیای کف پا با پله :

در ابتدا برای حمایت کافی ، نرده پله ها را بگیرید ، با پنجه ی پا روی پله ی اول بایستید و پاها را کمی از هم باز نگه دارید. مطابق شکل طوری بایستید که پاشنه ها بیرون قرار بگیرند. زانوها را مستقیم نگه دارید و کمی پاشنه ها را پایین بیاورید تا کششی در ساق پا حس کنید. این حالت را به مدت 10 تا 20 ثانیه حفظ کنید و سپس پاشنه ها را بالا و به حالت اول بیاورید. تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار 6 مرتبه انجام دهید.

تمرین 4 :

4- کشش فعال فاشیای کف پا :

برای این تمرین بایستید و تکیه گاه مناسبی مانند پشت یک صندلی را با دست نگه دارید و یا اینکه بنشینید. در این حرکت شما می توانید قوس کف پا را بر روی یک شئ غلطان مانند وردنه ، بطری یا قوطی های نوشیدنی که مقاومت کافی داشته باشند ، یا بر روی توپ تنیس قرار دهید. پا و مچ پا را در جهت های مختلف روی شئ غلطان حرکت دهید.

این حرکت را چند دقیقه انجام دهید و زمانی که احساس ناراحتی در کف پا داشتید آنرا متوقف کنید. این تمرین را حداقل دوبار در روز تکرار کنید. در صورتی که حرکت را روی جسم غلطان سرد مانند قوطی نوشیدنی که در یخچال بوده انجام دهید احساس ناراحتی کف پا کمتر خواهد شد.

منابع:مقالات دکتر جک.اج ویلمور ، کتاب حرکات اصلاحی و درمانی دکتر خداداد لطافت ک

مراقبت از مفاصل

بهترین روش برای مراقبت از مفاصل

 

همه ما می دانیم که منظور از مفاصل محل اتصال دو استخوان است و ساختار ویژه آن به ما این امکان را می دهد که زانو، مچ دست و...را خم و راست کنیم.برای اطرفیان خود دست تکان دهیم، سر خود را به اطراف حرکت دهیم . این عملکردهای قابل توجه محصول فعالیت این بخش حساس بدن است و سلامت آن مسلما حائز اهمیت می باشد.
بافت نرم مفاصل از جمله غضروف و مایع مخصوص سینویوم در این محل تشکیل لایه ای را می دهند که از سائیده شدن سر استخوان ها در این محل ممانعت به عمل آید. به مرور افزایش سن آسیب پذیری مفاصل بیشتر می شوند و حتی بد نشستن و یا برداشتن بار بیش از اندازه باعث آسیب آن می شود و به این ترتیب التهاب و سایر مشکلات مفاصل بروز می کند.

 

بهترین روش برای مراقبت از مفاصل حفظ قدرت و سلامت ماهیچه ها، استخوان و رباط ها می باشد و بهترین روش برای رسیدن به این هدف عبارتند از:

1- مراقبت از وزن مناسب:
وزن خود را کنترل کنید . این بهترین کمک برای حفظ سلامت مفاصل شماست. از جمله مهمترین مفاصلی که وزن شما را تحمل می کنند عبارتند از:زانوها، استخوان لگن و کمر. شاید به همین خاطر است که اغلب مشکلات مفصلی نیز در همین نواحی بروز می کند. به موازات افزایش وزن و به مرور زمان فرسودگی مفاصل دو چندان می شود. در حالی که کاهش وزن ، فشار وارد به این نواحی را در حد قابل توجهی کاهش می دهد.

 

2- تحرک و ورزش را فراموش نکنید:
ورزش موجب کاهش وزن می شود. تحقیقات نشان می دهد که تمرینات ایروبیک باعث کاهش التهاب مفاصل می شود. از طرفی عدم تحرک ، اعتیاد به کامپیوتر و تلویزیون باعث بروز درد مفاصل می شود. عدم تحرک به معنای سفت و سختی مفاصل است. پس تحرک را فراموش نکنید.

3- تقویت ساختمان ماهیچه ای:
ماهیچه های قوی محافظ مفاصل هستند،اگر ماهیچه کافی ندارید و به اندازه کافی قوی نیستند ، به مفاصل ضربه و فشار وارد می کنید ، به خصوص زانوها که باید تمام وزن بدن را تحمل کنند. ورزش های ویژه قدرتی به ساختمان سازی ماهیچه ای کمک به سزایی می کند.

 

4- ماهیچه های شکمی و بخش مرکزی بدن را تقویت کنید:
اختصاص ورزش های ویژه برای تقویت این بخش لازم است . تقویت ماهیچه های شکمی نیز باعث حفظ تعادل می شود و از آسیب به مفاصل جلوگیری می کند.

5- محدودیت ها و ناتوانی های خود را بشناسید:
بعضی از فعالیت ها و ورزش ها برای بعضی از مفاصل سخت و آسیب رسان است و بنابر این ممکن است بعد از آنجام آن احساس درد کنید. به طور کلی گفته می شود که چنانچه بعد از انجام تمرینات بیش از 45 دقیقه درد در نواحی فعال احساس کردید باید در دفعات بعدی به طور سبک تر و ملایم تر اجرا کنید.این دردها به این معنا است که مفاصل شما بیش از اندازه در هنگام ورزش تحت فشار بوده است و این هدف ما نیست.

 

6- مراقب وضع و یا فرم بدن خود باشید.
خمیدگی و عدم استواری برای مفاصل خوب نیست. سعی کنید چه در حالت نشسته و چه در حالت ایستاده ، استواری و راست قامتی خود را حفظ کنید.این حالت استوار موجب حفاظت از مفاصل گردن تا زانو می شود. حتی در هنگام حمل اشیا نیز استواری خود را حفظ کنید. مثلا اگر کوله پشتی به دوش دارید روی دو شانه خود وزن آن را توزیع کنید.

7- از یخ استفاده کنید:
یخ نقش به سزایی در کاهش درد مفاصل دارد.از تورم و درد مفاصل می کاهد . اگر در بخش مفاصل دچار زخم و جراحت شدید، از کیسه یخ به مدت کمتر از 20 دقیقه استفاده کنید.البته توجه داشته باشید پارچه یا کیسه قرار داده و روی مفاصل بگذلرید.

 

8- تغذیه مناسب:
تغذیه مناسب و سالم به حفظ سلامت استخوان ها کمک می کند. در رژیم غذایی روزانه خود به قدر کافی از غذای کلیسم دار تناول کنید. به عنوان مثال ماست، کلم بروکلی و ساده و انجیر سرشار از کلیسم است. بعلاوه ویتامین c در کاهش احتمال پوکی ا ستخوان نقش موثری دارد ، پس از خوردن پرتقال غافل نشوید.