کف پای صاف (Flat foot/Pes Planus)

🔵کف پای صاف (Flat foot/Pes Planus)
عارضه‌ای است که در آن بیماران فاقد قوس‌های استاندارد در کف پا هستند. قوس‌های موجود در کف پا نیروهایی که از طرف زمین به بدن اعمال می‌شود را کاهش داده و اجازه ورود به همه نیروهای وارده را نمی‌دهند. اما در افراد با کف پای صاف میزان بیشتری از این نیروها به دلیل فقدان قوس پا به بدن اعمال شده و در درازمدت می‌تواند منجر به بروز عوارض زنجیره‌وار در تمام مفاصل بدن، خصوصاً ستون فقرات گردد. مشکل صافی کف پا، عموماً مادرزادی است. نرمی لیگامان در ناحیه کف پا سبب می‌شود که قوس کف پا در هنگام ایستادن بر روی پا از بین برود؛ همچنین تشکیل نشدن کامل یک یا دو استخوان در ناحیه مچ و کف پا و یا چسبیدن آنها به یکدیگر به صورت مادرزادی نیز در تشکیل نشدن قوس کف پا مؤثر است.

🔷علایم و نشانه‌ها
علایم و نشانه‌های این اختلال شامل ایجاد ظاهر صاف در کف یک پا یا هر دو، خمیدگی کفش یا پاشنه کفش به سمت داخل، درد در اندام تحتانی، درد در قسمت مچ پا، ایجاد تورم در قسمت داخل مچ پا و درد مچ پا می‌باشد.
اگر از پشت به پای فرد در حال ایستاده نگاه کنیم فردی که کف پایش صاف است، پاشنه با کمی خمش بسمت داخل دیده می‌شود.

🔷عوارض
صافی کف پا می‌تواند منجر به بروز عوارضی نظیر بروز التهاب در رباط‌های کف پا، التهاب زردپی آشیل و زردپی ماهیچه پشتی استخوان درشت نی، شکستگی‌های فشاری در اندام تحتانی وایجاد بافت‌های مرده پوستی نابجا شود. از آنجایی که صافی کف پا برروی نحوه قرارگیری سایر استخوان‌های بدن نیز اثر می‌گذارد می‌تواند منجر به بروز درد در مچ پا، زانوها، لگن و ستون مهره‌ها و ... شود.


🔷درمان
با انجام روش‌های توانبخشی و تمرین‌های توصیه شده به افراد با کف پای صاف، کم شدن قوس کف پا با تقویت عضلات رفع می‌شود؛ همچنین در کنار انجام تمرین‌های درمانی کفی‌های طبی نیز (خاص هر بیمار) از سوی پزشکان توصیه می‌شود. کفی‌های طبی خاص برای هر بیمار از طرف پزشک متخصص  طب فیزیکی و توانبخشی تعیین و توسط کارشناسان ارتوپدی فنی ساخته می‌شوند. بسیار مهم است که کفی طبی از روی قالب پای خود شخص ساخته شود.

 

                                 

 

آیا میدانید نشستن های طولانی مدت با بدن شما چه میکند؟

◀️ بجز گرفتگی های عضلانی ناشی از بی حرکتی که همه افراد کم و بیش به ان واقف هستند برخی از عوارض بی حرکتی به شرح زیر هستند:

کند شدن فرآیند هضم غذا
 ◀️کارهای زیادی را در حین نشستن انجام می‌دهیم که یکی از آنها خوردن غذا است.

◀️جالب اینجاست که حتی بعد از غذا خوردن هم بیشتر مردم عادت دارند سر میز بنشینند و به صحبت ادامه دهند، نشستن طولانی در حین و بعد از غذا خوردن باعث می‌شود فرآیند هضم غذا کندتر از معمول انجام شود.

◀️ یبوست مزاج، ترش کردن و سوزش معده، درد‌های معده و افزایش وزن از عوارض نشستن طولانی مدت هستند.

 گرفتگی عضلات و دردهای عضلانی
◀️ نشستن طولانی مدت باعث می‌شود دردهایی در قسمت کتف و شانه، گردن و پشت بدن ایجاد شود. این امر به خصوص اگر اصول درست نشستن رعایت نشود بیشتر خود را نشان می‌دهد.

◀️بیشتر افراد پس از اینکه مدتی به صورت نشسته قرارگرفته‌اند به یک سمت خم می‌شوند و بدن در حالتی غیر اصولی قرار می‌گیرد و صدمات بیشتری را در دراز مدت متحمل می‌شود.

◀️به همین دلیل است که شاهد هستیم، افرادی که شغل آنها به اصطلاح پشت میز نشینی است بیشتر از دردهای عضلانی شکایت می‌کنند.

◀️حتی اگر نشستن از روی رعایت اصول سلامتی بدن هم انجام شود باز هم فشار بیشتری به گردن و شانه‌ها وارد می‌شود.

◀️مهره‌های کمر نیز در نشستن دراز مدت تحت فشار قرار می‌گیرند و انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهند، این امر ممکن است ریسک ابتلا به بیماری فتق دیسک کمر را بیشتر کند.

تحلیل رفتن پاها
◀️ وقتی برای مدت زیادی در حالت نشسته قرار می‌گیریم، پاها فعالیت کمتری انجام می‌دهند، این امر در دراز مدت ممکن است به پاها صدمه بزند.

◀️نشستن درحالت سکون باعث می‌شود گردش خون کمتر انجام شود، لختگی خون در رگ‌ها ایجاد شود، قسمت‌هایی پایینی بدن و پاها متورم شوند، استخوان‌ها دچار ضعف شوند و حتی فردی که زیاد می‌نشیند به بیماری پوکی استخوان دچار شود.

◀️ جالب اینجاست که راه‌های آسانی برای جلوگیری از این عوارض وجود دارد.

ضعف عضلانی
◀️ همه به خوبی می‌دانیم که هرچه فعال و سرزنده‌تر زندگی کنیم روح و جسم سالم‌تری هم خواهیم داشت.

◀️از طرف دیگر فعال بودن از لحاظ فیزیکی در زندگی و کار باعث می‌شود در کنار سالم و قوی ماندن عضله‌ها، انعطاف آنها نیز حفظ شود.

◀️ به این ترتیب اگر خسته و کوفته از سر میز کار خود بلند شده‌اید، بد نیست حرکات کششی انجام دهید تا در روز بعد دچار گرفتگی‌های عضلانی نشوید.

◀️ناگفته نماند که تنها پاها در اثر نشستن طولانی مدت دچار مشکل نمی‌شوند و راه‌رفتن به تمامی عضلات کمک می‌کند تا انعطاف خود را حفظ کنند.

◀️ نشستن به صورت طولانی مدت عضلات شکمی، ران‌ها، ساق پا و عضلات نشیمنگاه را نیز ضعیف می‌کند.برای پیشگیری از ضعیف شدن این عضلات پیشنهاد می‌کنیم از هر فرصتی برای تحرک بیشتر استفاده کنید.

◀️ برای نمونه اگر محل کار یا منزل شما در ساختمانی چند طبقه قرار دارد به جای استفاده از آسانسور از پله‌ها استفاده کنید. تا جایی که ممکن است سعی شود تا مسیرهای کوتاه مدت را به صورت پیاده طی کنید. در محل کار نیز از هر فرصتی برای قدم زدن استفاده کنید.

 

                                 

راه رفتن میتواند کارآیی بیماران مبتلا به آرتروز زانو را بهتر کند

◀️یک مطالعه جدید نشان داده است که راه رفتن میتواند منجر به بهبودی کارآیی حرکتی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو شود.

◀️ این مطالعه که نتایج آن در مجله Arthritis Care & Research منتشر شده است نشان میدهد که راه رفتن به میزان 6 هزار قدم یا بیشتر در روز میتواند کارکرد حرکتی این بیماران را بهتر کند.

◀️ بطور مثال این بیماران با این میزان از فعالیت میتوانند بهتر از پله بالا و پایین رفته و یا بهتر از صندلی بلند شوند.

◀️تعداد زیادی از بالغین مبتلا به ساییدگی و آرتروز مفصل زانو هستند و این بیماری مهمترین علت محدودیت در کارآیی سیستم حرکتی بدن انسان در سنین بالا است.

◀️مبتلایان به آرتروز مفصل زانو در راه رفتن و استفاده از پله دچار مشکل هستند و بسیاری از آنها برای حرکت نیاز به کمک دارند.


◀️در مطالعه ذکر شده محققین تعداد 1788 بیمار را که مبتلا به آرتروز زانو بودند و یا در ریسک ابتلا به آن قرار داشتند مورد مطالعه قرار دادند.

◀️آنها میزان راه رفتن روزانه بیماران را ثبت کرده و دو سال بعد، میزان محدودیت هایی که در فعالیت های بدنی آنها وجود داشت مورد بررسی قرار گرفت.

◀️مطالعه نشان داد که هر 1000 قدم بیشتر راه رفتن در روز میتواند موجب 18-16 درصد افزایش در کارایی حرکتی افراد شود.

◀️مطالعه همچنین نشان داد که راه رفتن به میزان کمتر یا بیشتر از 6 هزار قدم در روز را میتوان به عنوان یک معیار برای پیش بینی وضعیت حرکتی بیمار در نظر گرفت.


◀️این محققان میگویند راه رفتن یک فعالیت بدون خرج است که میتوان با کمک آن کارکرد حرکتی را در افراد مبتلا به آرتروز زانو و یا در افراد مستعد به آن بهتر کرد.

◀️آنها به همه افراد توصیه میکنند تا حداقل روزی 3 هزار قدم راه بروند و بتدریج این میزان را تا 6 هزار قدم افزایش دهند.

 

                                 

کمر درد شدید

کمر درد دومین بیماری شایعی است که سالانه میلون‌ها نفر را به آن مبتلا می شوند. در زندگی ماشینی امروزی که فعالیت‌های  کاری روزانه با وضعیت بدی انجام می شود  تغذیه ناسالم ، وضعیت های نادرست نشستن و ایسنادن و عدم انجام فعالیت‌های ورزشی مناسب میانگین سنی ابتلا کمر درد را به سنین جوانی نزدیک تر می نمایند .

با توجه به اینکه درمان کمردرد یک دوره زمانی طولانی را به خود اختصاص می دهد و بیمار نیازمند استراحت و کاهش فعالیت‌های کاری می باشد این بیماری مشکلات اقتصادی زیادی را برای بیمار و جامعه ایجاد می نماید. علاوه بر مشکلات موجود زمانی که علت ایجاد کمر درد دیسک کمر شناخته میشود بیمار ممکن است پس از یک دوره استراحت،دارو برای درمان کمر درد ،فیزیوتراپی کمردرد وآب درمانی و تحمل هزینه های درمان نهایتا کاندید انجام عمل باز جراحی کمر شود .

انجام عمل جراحی هزینه هایی را برای بیمار به همراه دارد که میتواند با طولانی شدن زمان بستری در بیمارستان یا استفاده از لوازم مربوط به جراحی دیسک این هزینه ها افزایش یابد.

وجود دوره نقاهت نسبتا طولانی با در نظر گرفتن زمانی که باید سپری شود تا بیمار بتواند فعالیت‌های کاری اش را برای کسب درآمد شروع نماید می تواند بار اقتصادی زیادی را برای بیمار و خانواده اش بهمراه داشته باشد.

پیشرفت‌های علم پزشکی در زمینه درمان بیماری ها یی که نیاز به جراحی دارند مقوله جدیدی را بعنوان جراحی های مداخله ای یا عمل‌های کم تهاجم مطرح کرده که هدف آن درمان علت ایجاد بیماری بدون نباز به برش جراحی با  دستکاری کمتر بافت‌های طبیعی بدن و کاهش میزان دوره بستری و نقاهت  پس از عمل می باشد. در این نوع از عمل جراحی بیمار به سرعت فعالیت‌های طبیعی روزانه را شروع می نماید و با کمترین محدودیت به محیط کار بر می گردد.

40سال قبل پزشکان به فکر راهی بودند تا بتوانند بدون برش پوست مقداری از ماده داخل دیسک را خارج کنند و با کاهش فشار داخلی دیسک بیرون زدگی دیسک را اصلاح نمایند .تلاش‌های آنها منجر به ساخت دستگاه‌هایی شد که بصورت لوله ظریفی با بی حسی به داخل دیسک هدایت می شد و مقداری از دیسک با یک میکروموتور خرد شده و از بدن خارج می گردید. پیشرفت‌های بیشتر روش‌هایی را مطرح کرد که با استفاده از وسایل ظریف تر آسیب بافت دیسک را به حداقل برسانند .

استفاده از لیزر در تخلیه بسته دیسک  گام موثری در این زمینه بود که با استقبال زیادی رویرو شد .پیشرفت‌های اخیر در این زمینه بر اساس تزریق ترکیب داروهایی به داخل دیسک می باشد که با تغییر ساختار داخل دیسک سبب جمع شدن دیسک و اصلاح بیرون زدگی آن شوند. این روش‌ها آسیب بسیار کمی را برای دیسک به همراه دارند و انجام آنها نیاز به استفاده از وسیله خاصی ندارد و هزینه انجام آنها نسبت به روش‌های قبلی پایین تر است. تزریق دیسکوژل روش جدید و موثردر این نوع درمان میباشد که در بسیاری از موارد فتق دیسک میتواند مفید باشد . ازون درمانی دیسک یا تزریق ازون به قسمت داخل دیسک روشی ساده موثر و کم هزینه است که در حال حاضر پر طرفدار ترین روش در درمان بسته فتق دیسک کمر می باشد. با توجه با تاثیر ازون در ترمیم بافت‌های آسیب دیده استفاده از آن اثرات مثبتی را در طولانی مدت هم برای بیمار بهمراه دارد.

بیمارانی که تحت عمل بسته دیسک قرار می گیرند نیاز به بستری شدن ندارند و عمل آنها بصورت سرپایی است و هزینه های مربوط به انجام عمل و بیمارستان نسبت به جراحی باز بسیار کمتر می باشد. این بیماران پس از یک دوره کوتاه 7 تا ده روزه با رعایت دستورات خاصی به محل کار بر می گردند و فعالیت اقتصادی خود را شروع می کننند.
روش‌های بسته در 70 تا 80 درصد بیماران مبتلا به بیماری دیسک قابل انجام است و بیماران میتوانند با مراجعه با کلینیکهای  طب فیزیکی  و درد از این درمان‌های کم هزینه و موثر بهره مند شوند.

 

                                 

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی، فراهم کننده خدمات برای مردم و جمعیتها می‌باشد تا حداکثر حرکت و توانایی عمل(Movement and functional ability) را در طول دوران زندگی حفظ نماید ویا توسعه داده و به حال اول بر گرداند. فیزیوتراپی شامل ارایه خدماتی است به حرکت و عملکرد فرد میباشد که توسط فرآیند پیری یا صدمات و بیماریها، مورد تهدید قرار می‌گیرند. حرکت(Movement) کامل و کارامد در قلب چیزی قرار دارد که از آن به عنوان سلامتی نام برده می‌شود.

 

 

 

فیزیوتراپی به شناسایی و افزایش پتانسیلهای حرکتی برای بهبود، پیشگیری(Prevention)، درمان و نوتوانی، می‌پردازد. فیزیوتراپی شامل اثرات متقابل متخصص طب فیزیکی ، بیمار وخانواده آنها و یا سایر افرادی می‌باشد که از بیمار مراقبت می‌کنند، بر یکدیگر می‌باشد، تا بتوانند پتانسیلهای حرکتی بیمار را ارزیابی کرده و در ایجاد اهداف مورد نظر همه با استفاده از دانش و مهارتهای ممتاز فیزیاتریست به توافق برسند.

 

 

دیدگاه منحصر به فرد فیزیوتراپیست از بدن و نیازها و پتانسیلهای حرکتی آن برای رسیدن به تشخیص و استراتژی درمانی نقش اساسی دارد و تثبیت کننده هر موقعیتی می‌باشد که در آن خدمات ارایه می‌شود. این شرایط با توجه به هدف فیزیوتراپی در بهبود سلامت، پیشگیری، درمانی و بازتوانی، متغیر است.

 

 

 

ماهیت فرایندهای فیزیوتراپی

فیزیوتراپی، خدمتی است که تنها توسط و یا با هدایت و نظارت یک متخصص طب فیزیکی صورت می‌گیرد وشامل : بررسی، تشخیص، برنامه ریزی درمانی، مداخله و ارزیابی می‌باشد.

 

 

 

بررسی (Assessment): شامل معاینه (Examination) انفرادی و گروهی نقص‌های بالقوه یا بالفعل، محدودیتهای عملکردی، ناتواناییها، یا سایر مشکلاتی که توسط گرفتن تاریخچه، غربالگری و همچنین با استفاده از آزمایشات خاص و اندازه گیری و ارزیابی نتایج معاینات از طریق انالیز آنها در چهارچوب یک فرایند منطقی بالینی می‌توان به آن پی برد.

 

 

 

تشخیص (Diagnosis): از معاینات و ارزیابی آنها بدست می‌آید و بیانگر نتیجه حاصل از فرایند منطقی بالینی می‌باشد. تشخیص ممکن است به صورت نقص حرکتی بیان شود یا شامل دسته‌های مختلفی از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، توانائیها/ ناتوانیها یا سندرمها باشد.

 

 

 

برنامه ریزی (Planning): با تعیین نیاز به مداخله آغاز می‌شود و معمولا به ایجاد برنامه‌ای برای مداخله ختم می‌شود که شامل اهداف نهایی قابل اندازه گیری که با بیمارخانواده یا فردی که از وی مراقبت می‌کند، قابل بحث می‌باشد.

 

 

 

مداخلات (Intervention): انجام می‌شوند و برای رسیدن به اهداف توافق شده تغییر میابند و میتواند شامل :درمان با دست، بهبود حرکتی، استفاده از وسایل فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی-درمانی، آموزش عملکرد، فراهم کردن وسایل کمکی و نحوه استفاده از آنها، راهنمایی و ارایه مشورت به بیمار، مستند سازی، هماهنگی و ارتباطات باشد. مداخلات همچنین ممکن است با هدف پیشگیری از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، ناتوانیها یا صدمات صورت گیرند که در این صورت شامل بهبود و حفظ سلامتی، کیفیت زندگی و توانایی در تمام سنین و جمعیتها می‌باشد.

 

 

 

ارزیابی(Evaluation): مستلزم انجام مجدد معاینات با هدف ارزیابی نتایج حاصل می‌باشد

                                 

.

درمان غیر جراحی دیسک کمر

ضعیف‌ شدن‌ و پارگی‌ بافت‌ دیسک‌، باعث‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ رشته‌های‌ عصبی‌ عبوری‌ از درون‌ کانال‌ ستون‌ فقرات‌ می‌شود. این‌ از هم‌ گسیختگی‌ بافت‌ دیسکی‌ در اثر آسیب‌ ناگهانی‌ یا استرس‌ مزمن‌ مثلاً به‌ علت‌ بلندکردن‌ مدام‌ اشیای‌ سنگین‌ یا چاقی، به‌ وجود می‌آید. در جستجوی مداخله‌های درمانی محافظانه‌کارتر و مؤثرتر بیرون زدگی دیسک کمر و پارگی های کوچک سرسخت و مقاوم در برابر درمان، روش‌های بی‌شماری با کمترین میزان تهاجم یا به عبارتی دیگر، روش‌های جراحی  دیسک کمر مانند جراحی بسته ستون فقرات، وارد میدان عمل شد. در این مقاله به بررسی یکی ازجراحی بسته دیسک کمرمی‌پردازیم که از انرژی لیزر برای تبخیر بخشی از نوکلئوس پولپوزوس‌های (قسمت مرکزی نرم وژله‌ای) دیسک برجسته بهره می‌گیرد و به این ترتیب با کاهش فشار داخل دیسک، موجب جمع شدن فتق می‌شود و فشار روی ریشه اعصاب و همچنین فشار روی عصب‌های فراوان موجود در قسمت محیطی خلفی از بین می‌رود. این روش در اصطلاح جراحی لیزری دیسک کمر نامیده می‌شود.

 

فتق صفحه مهره‌ای ناشی از خم شدن از کمر بدون جمع کردن زانوها و اجرای حرکات چرخشی می‌باشد، چون فشار زیادی را بر صفحه بین مهره‌ای وارد می‌آورد. فشار مکرر به شکل فزاینده‌ای مقاومت صفحه را تضعیف نموده و موجب بیرون‌زدگی دیسک کمر و فتق دیسک کمر می‌شود

درمان غیر جراحی دیسک کمر

درمان غیر جراحی دیسک کمر با  استراحت

 

گاه درد دیسک کمر به حدی شدید است که بیمار  مبتلا به دیسک کمر فعالیت‌های روزمره را حتماً با استفاده از ضد دردها، آرام بخش‌هاو بستن کمربندهای مخصوص تحمل  می کند.

 

در چنین شرایطی باید بیمار مبتلا به علائم دیسک کمر  را به بستر فرستاد. بخاطر داشته باشید که مفاصل آسیب‌دیده  ستون فقرات ،‌وزن بدن را تحمل می‌کنند ، و تنها راهی که می تواند فشار را بردارد،استراحت در بستر است که می توان به عنوان یکی از راه های درمان غیر جراحی دیسک کمر محسوب کرد.

 

طبق بررسی های بعمل آمده مشخص شد که بیشترین کاهش فشار بر دیسک بین مهره ای در حالت خوابیدن روبه بالاست.چرخیدن بدن یا نشستن ، این اثر را کاهش می دهند.

مدت زمان لازم برای استراحت در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

مطالعات اخیر نشان داده اند که حداکثر مدت زمان لازم برای استراحت در بستر و بهبود علایم دیسک کمر  دو تا سه روز است مدت بیشتر از این می توانداز طرفی باعث تصوّرات غلط بیمار مبتلا به دیسک کمر  در موردبیماریش شود.

 

از طرف دیگر کاهش توده عضلانی و استخوانی، همچنین عوارض قلبی و ریوی در استراحت های طولانی ترشایعترند.

در مان غیر جراحی دیسک کمر با تعدیل فعالیت ها

 

تعدیل فعالیت ها می تواند نقش مهمی در درمان درد دیسک کمر  ایفا کند. خم شدن، یابلند کردن اشیاء سنگین می توانند کمردرد را تشدید کنند و ممکن است محدود کردن اینگونه کارها بسادگی باعث بهبود درد دیسک کمر  بیمار شود.

 درمان  غیر جراحی دیسک کمر با تراکشن (کشش)

 

قرن هاست که کشش برای درمان کمر درد و درد دیسک کمر مورد استفاده قرار گرفته است ، اساس استفاده از کشش این تئوریست که«کشش عضلات و جدا کردن ستون  فقرات باعث اثرات مثبتی بر دیسک کمر خواهد شد»

 

حتی برخی معتقدند که جدا کردن فقرات از هم باعث جا افتادن دیسک برجسته خواهد شد!!!

 

انواع مختلفی از کشش وجود دارندکشش دائمی در بیمارستان ، کشش نوع متناوب در فیزیوتراپی، اتوتراکشن (تحت کنترل بیمار)،و تراکشن های جاذبه ای.

لیزر

 

درمان دیسک کمر بدون جراحی  با سطوح ضعیف لیزر با استفاده از امواج مادون قرمز و نور باعث تحریک روند طبیعی بهبودی بدن میشود منابع نوری که روی پوست قرار می گیرد. باعث میشود که انرژی نوری به عمق بافت ها نفوذ کند و باعث افزایش جریان خون و بازگشت عمکرد طبیعی سلولها شود.لیزر درمانی کمر درد باعث ایجاد جراحت ها ی پوستی مانند عمل جراحی نمی شود. بر اساس شرایط بیمار و هدف درمان دیسک کمر پالس های انرژی می تواند به صورت شدیدتر وعمیق تر به بافت ها ی بدن فرستاده شود انرژی های نوری لیزر را می توان، بوسیله ابزارهای بزرگ که میتواند، در یک زمان در چند ناحیه ساطع شود و یا بوسیله یک ابزار دستی کوچک فقط در لایه هایی ازبافت ها و سلولها که دچار التهاب و درد شده اند، فرستاد. ابزار لیزری که درروی پوست گرفته میشود باعث بهبود دیسک کمر و درمان آن میشود انرژی نوری توسط بافت ها جذب میشود و به انرژی بیومکانیکی تبدیل میشود و باعث تحریک سلولها میشود این فعالیت ها روند طبیعی بهبودی سلولها است که می تواند باعث کاهش درد دیسک کمر، افزایش جریان خون وتحریک بافت ها برای ترمیم شود.عمل بسته دیسک کمر با  لیزر درمانی برای بیماری های مختلف پروتکل های متفاوتی دارد. شما باید برای انتخاب یک پروتکل مناسب درمانی بوسیله لیزر محل دقیق بیماری، دلیل، درجه و شدت درد دیسک کمر را ارزیابی کنید. فهم علت دقیق بروز درد مفصل کمر همچنین میتواند به پزشک کمک کند که تشخیص دهد، بیمار به چند مرحله درمان نیاز دارد و طول مدت درمان چقدر است. لیزر درمانی باعث درمان جراحات و درمان انواع مختلفی از آسیب های ماهیچه ای و اختلالات میشود. با افزایش تحقیقات  استفاده ازروش لیزر درمانی هم گسترش یافته است. لیزر درمانی برای درمان درهای مزمن و دردهای خفیف دیسک کمر کاربرد بسیاری دارد.

درمان های طبی دیسک کمر

 

معمولاً داروهای ضد درد، اولین خط درمانی در برخورد با کمردردها  و درد دیسک کمر را به خود اختصاص می دهند، از جمله داروهای انتخابی در این راستا میی توان به استامینوفن، ایپوپروفن، اشاره کرد.

 درمان دیسک کمر با شل کننده های عضلانی

 

این داروها نیز دردرمان کمردرد  و درد دیسک کمر جایگاه شایعی را به خود اختصاص داده‌اند محل تاثیر واقعی این داروها، سیستم اعصاب مرکزی است.

 درمان غیر جراحی دیسک کمر با  کمپرس سرد یا گرم

یخ در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

قطعات یخ می تواند باعث کاهش تورم، اسپاسم و در نهایت درد دیسک کمر  می شود. یخ را می توان بصورت ماساژ و آن هم فقط برای دردهای حاد کمر مورد استفاده قرار داد.

گرما در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

گرما می تواند سطحی (مادون قرمز، یا کیسه آب گرم) یا عمقی (اولتراسوند یا دیاترمی باموج کوتاه) باشد.

 

گرما با افزایش جریان خون در منطقه ملتهب یا آسیب دیده، متابولیت‌های سمی را ازمحیط دور کرده ، اکسیژن رسانی را بهبودمی بخشد.گرما همچنین باعث افزایش قابلیت کشش کلاژنی می شود که بدین وسیله درافزایش قابلیت انعطاف نسوج و درد دیسک کمر  کمک می کند.

 

توجه: استفاده از گرما را در فاز حاد آسیب دیسک کمر  پیشنهاد نمی کنیم!

 درمان غیر جراحی دیسک کمر با فیزیوتراپی

 

هدف کلی فیزیوتراپ این است که بیمار بتواند کماکان فعالیت‌های روزانه، شغلی و اجتماعی خود را انجام دهد. فیزیوتراپی کمر و گردن بر مبنای نتایج معاینات و اهداف شخصی بیمار طرح‌ریزی می‌شود. برنامه درمانی به احتمال زیاد ترکیبی از تمرین‌ها، حرکت‌های اصلاحی و ورزش دیسک کمر و گردن  را دربرمی‌گیرد

 

فیزیوتراپی یکی دیگر از روش های درمان دیسک کمر است که در آن با حرکات آهسته تر و محتاطانه تر مفاصل بصورت کنترل شده، سعی می شود بتدریج مقدار حرکت مفصل را افزایش داده و به محدوده طبیعی برسانیم برای این کار روش های مختلفی وجود دارد.

 

انجام تمرینات خاص فیزیوتراپی میتواند باعث استقامت ناحیه تحتانی مفصل کمر و شکم شود فیزیوتراپی دربهبود بیرون زدگی دیسک نقش مهمی را ایفا میکند این روش برای کاهش فوری درد انجام نمیشود بلکه به شما چگونگی جلوگیری از بروز آسیب درآینده را آموزش میدهد.

 

انواع مختلفی از روش های فیزیوتراپی برای درمان دیسک کمر بدون جراحی  وجود دارد. درمان هایی که برای آرام کردن بدن شما وجود دارد شامل ماساژ عمیق بافت ها ی بدن ، درمان های گرم و سرد،شوک های الکتریکی مانند ماشین استانداردTENS (تحریکات الکتریکی عصب از راه پوست)و آب درمانی است.

 

برنامه فیزیوتراپی معمولا با این درمان ها شروع میشود و زمانیکه بدنتان آرامش پیدا کرد و بهبود یافت تمرینات بعدی برای استقامت بدن و جلوگیری از دردهای بعدی آغاز میشود.

 

پزشک فیزیوتراپ همراه با نظر شما یک برنامه مناسب حرکتی را برای شما آماده میکند.

ازن تراپی

 

بهبود آسیب دیدگی در بافت های بدن به وجود جریان خون در این بافت ها بستگی دارد. بافت های بدن برای بازسازی و احیا نیاز به ویتامین، مواد معدنی و اکسیژن نیاز دارند که باید توسط خون به این بافت ها منتقل شود. اکسیژن مهم ترین ماده برای ترمیم بافت ها است. وجود تورم و التهاب در ناحیه آسیب دیده موجب کاهش جریان خون،اکسیژن و مواد مغذی در این ناحیه می شود. عدم حضور اکسیژن موجب تجمع اسید لاکتیک و منجر به درد می شود. در روش اوزون درمانی، اوزون،دارو های ضد التهابی و ویتامین ها به ناحیه آسیب دیده تزریق می شود. این روش به ترتیب زیر عمل می کند:

 

·         با استفاده از بی حسی موضعی عصب ها بی حس می شوند.

·         مواد ضد التهابی موجب کاهش درد،تورم و التهاب و در نتیجه افزایش جریان خون می شوند.

·         با استفاده از ویتامین و مواد معدنی بافت ها تغذیه می شوند و به بازسازی آن ها کمک می شود.

·         اوزون که یک اکسیژن غیر فعال است پس از تزریق به بافت به صورت فعال در آمده و موجب اکسیژن رسانی به ناحیه آسیب دیده می شود.

 

·         تاثیر درمان یک تا سه روز پس از انجام تزریق آغاز می شود و  و تا زمان دستیابی به بهبودی کامل هر یک تا دو هفته تکرار می شود. روند بهبودی در بیماران بسته به شدت آسیب متفاوت است، با این حال اکثر بیماران تنها به سه تا پنج جلسه  ازن درمانی نیاز دارند. بر خلاف دیگر روش های تزریقی ، تزریق اوزون هیچ عوارض جانبی را برای بیماران به همراه ندارد و نتایج آن دائمی است.

ورزش های فلکسیونی ویلیامز در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

ورزش ویلیامز برای تقویت عضلات شکمی و کاهش قوس زیاد کمر  و کاهش درد دیسک کمر بکار می رود و باعث باز شدن سوراخ های بین مهره ای و فاست ها می شود.

ورزش های اکتسانسیونی مکنزی در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

این ورزش ها برای بازگرداندن هسته هرنیه شده دیسک کمر به محل خود بکار می روند. فیزیوتراپیست ها معتقدند که در صورت تاثیر مناسب ورزش های اکستانسیونی، درد سنتزالیزه شده و از آن پس می توان ورزش های ویلیامز را برای از بین بردن این درد سنتزالیزه در پایین کمر مورد استفاده قرار داد.

 

ورزش های ویلیامز بیشتر برای بهبود درد دیسک کمر که با راه رفتن یا ایستادن تشدید می شوند موثرند. اما ورزش های مکنزی به دردهای دیسک کمر اثر می کنندکه با پا تیر می کشند و با نشستن بدتر می شوند

                                 

.

شکستگی تنشی (استرسی)استخوان

شکستگی تنشی استخوان

شاید دوست داشته باشید برای سال نو وزن خود را به کمک برنامه‌‌های تمرینی کم کنید. این تصمیم بسیار عالی است اما افزایش زمان پیاده روی یا شدت آن می‌تواند بر پاشنه‌های شما فشار وارد کند. همین امر می‌تواند باعث ایجاد شکستگی‌های بسیار کوچک در استخوان‌هایتان شود. این شرایط، شکستگی تنشی استخوان نام دارد. در حالیکه شکستگی بر اثر فشار می‌تواند در هر استخوانی ایجاد شود، اما استخوان پا مثل استخوان پاشنه بیشتر از سایر بخش‌های بدن در معرض این خطر قرار دارد.

چگونه آن را درمان کنیم؟

اگر به شکستگی تنشی استخوان مشکوک هستید، حتما به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. او می‌تواند بر اساس تست تصویربرداری یا علائم موجود، شرایط شما را تشخیص دهد. شکستگی تنشی استخوان معمولا با یک واکنش تنشی آغاز می‌‌شود. این واکنش تنشی نیز معمولا به صورت تورم و التهاب در استخوان نمایان می‌شود. اگر در همان مراحل اولیه به پزشک متخصص مراجعه کنید، درمان بسیار راحت‌تر خواهد بود. شاید استراحت کردن بهترین گزینه درمانی برای شکستگی تنشی استخوان باشد. گاهی هم ممکن است برای راه رفتن به یک عصا نیاز داشته باشید.

                                 

درد وسط پشت

درد وسط پشت نشانهٔ چیست؟

شایع‌ترین علت درد وسط پشت ‌کشیدگی رباط‌ها و ماهیچه‌های آن در اثر ضعف آنها یا برداشتن چیزی به‌طور غلط است. علل کمتر شایع درد وسط پشت التهاب مفاصل ستون مهره‌هاست. از علل دیگر هم کژپشتی است که در آن، انحنای طبیعی ستون مهره‌ها از بین رفته است.

  چون کیسهٔ صفرا نزدیک پشت است، سنگ آن هم می‌تواند درد وسط پشت ایجاد کند. بیماری قلبی، آنوریسم (باد کردن دیوارهٔ سرخرگ)، سینه پهلو، زخم گوارشی، و عفونت کلیه هم درد وسط پشت می‌آورند. و بالاخره، درد وسط پشتی هم وجود دارد که همهٔ مادران آن را داشته‌‌اند: درد آبستنی.

 

– درمان درد وسط پشت

اگر درد شدید است یا بیش از سه روز طول کشیده است، نزد پزشک بروید. گرفتاری‌هائی مثل پارگی رباط، زخم، عفونت کلیه و سنگ کیسهٔ صفرا نیاز به درمان داروئی دارند.

اما در بیشتر موارد، درد چیز مهمی نیست و خود می‌توانید آن را درمان کنید.

دوش آب گرم بگیرید. در بیشتر موارد، گرفتن دوش آب گرم تسکین‌دهندهٔ درد وسط پشت است. گرمای آب جریان خون را در ناحیهٔ درد بیشتر کرده و التیام آن را تسریع می‌کند. اگر درد شدید است، روزی دو بار دوش بگیرید.

حرکت کنید. در این ورزش شما عرق نمی‌کنید: وقتی زیر دوش هستید، چند دقیقه بدن را کمی به طرفین بچرخانید و خم شوید. اما بیش از ۵ تا ۸ سانتی‌متر پشت را به طرفین و به عقب فشار ندهید.

بدن را بخیسانید. دراز کشیدن در وان پر از آب گرم (۴۰ درجهٔ سانتی‌گراد) به‌مدت ۲۰ دقیقه دمای بدن را بالا برده و گرفتگی ماهیچه‌های دردناک پشت را رفع می‌کند.

با توپ مالش دهید. این روش ماساژ در تسکین دردهای وسط پشت و کمر مؤثر است: دو توپ تنیس را در جورابی گذاشته و به پشت روی آنها دراز بکشید، به‌طوری که هر توپ در یک طرف ستون مهره‌ها باشد. آنگاه به‌آرامی پشت را بالا و پائین ببرید تا توپ‌‌ها پشت شما را ماساژ دهند.

پشت را خنک کنید. مقداری یخ را خرد کرده و در کیسه‌ای روی پشت بگذارید و با پارچه‌ای کشسان باندپیچی کنید. سپس به‌آرامی تنه را به‌طرفین بچرخانید. این کار را روزی چند بار تکرار کنید. در آغاز کمی شما را ناراحت می‌کند، اما با تکرار آن بهتر می‌شوید. در این مورد، استراحت مطلق اشتباه است. هرچه بیشتر در رختخواب بمانید، ماهیچه‌های پشت ضعیف‌تر می‌شوند. اگر می‌بینید با این ورزش درد شدیدتر می‌شود، آن را انجام ندهید.

– جلوگیری از درد وسط پشت

وقتی درد خوب شد، باید برای جلوگیری از عود آن فکر بکنید. یکی از بهترین روش‌‌ها محکم‌کردن ماهیچه‌های شکم است. اگر ماهیچه‌های شکم قوی نباشند، خسته می‌شوید و این خستگی شما را مستعد آسیب ماهیچه‌ای می‌کند. روش‌های زیر به شما کمک می‌کند.

لگن را جابه‌جا کنید. صاف پشت به دیوار بایستید. لگن خاصره را به‌آرامی بالا بکشید و سه یا چهار ثانیه کمر را به دیوار بفشارید. این کار را ده‌بار تکرار کنید.

تنه را بچرخانید. دست‌ها را به‌طرفین باز کنید (یا روی کمر بگذارید) و با ثابت نگاه داشتن لگن، تنه و گردن و سر راه ۲۰ به‌طرفین بچرخانید.

درازکش خم شوید. به پشت دراز بکشید، دست‌ها را در دو طرف بگذارید، و زانوان را خم کنید. به‌آرامی بالاتنه را ۵ تا ۸ سانتی‌متر از زمین بلند کنید. تکرار روزانهٔ ۲۰ تا ۳۰ بار این ورزش برای هر کسی مفید است.

                                 

کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

✅  کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

علت کمردرد در بچه ها در غالب اوقات به علت کشیدگی و اسپاسم عضلات کمر است که آن هم بدنبال انجام فعالیت های ورزشی است. این درد ها در غالب اوقات با کمی استراحت و بعد از 2-1 هفته از بین میرود. کمردرد در بچه وقتی بیش از یک ماه طول میکشد جدی است و باید علت آن بدقت بررسی شود.

بروز کمردرد در بچه ها طبیعی نبوده و باید جدی گرفته شود. در بچه ای که کمردرد دارد احتمال اینکه علت درد مشکل جدی باشد بیش از بالغین است. بخصوص اگر سن بچه کمتر از 4 سال باشد یا کمردرد همراه با تب، کاهش وزن، ضعف و گزگز اندام تحتانی، مشکل در راه رفتن، انتشار درد به اندام تحتانی، مشکلات مثانه یا دستگاه گوارش باشد یا درد آنقدر شدید باشد که مانع خوابیدن بچه شود.
اگر کمردرد بچه بیش از چند روز طول بکشد یا بدتر شود حتماً با پزشک مشورت کنید.
در کمردرد بچه ها علائم زیر نشانه خطر هستند و با دیدن آنها باید به پزشک مراجعه کرد

کمردردی که بیش از یک ماه طول بکشد
کمردردی که مانع انجام فعالیت های روزانه بچه شود
وجود علائمی مانند تب، سرفه یا مشکلات ادراری و گوارشی
انتشار درد به اندام تحتانی
سن کمتر از شش سال
سابقه ضربه شدید به ستون مهره
کمردرد شبانه


علت های کمردرد بچه ها چیست
مهمترین علل کمردرد در بچه ها عبارتند از :


کشیدگی عضله

کشیدگی عضلات اطراف ستون مهره شایعترین علت کمردرد در بچه ها و نوجوانان است. این درد ها معمولاً به چند روز استراحت و مصرف دارو و تقویت عضلات شکم و کمر جواب داده و خوب میشود. بعضی از نوجوانان کمردرد های شدیدتری دارند که معمولاً علت آنها سفت بودن عضلات همسترینگ ( عضلاتی که در سطح داخلی و کشاله ران قراردارد) و ضعف عضلات شکم است. اغلب این درد ها با نرمش های کششی و تقویتی خوب میشوند.

کمر قوز دار یا کیفوز Kyphosis

در نوجوانان قوس زیاد بالای کمر که بصورت قوز کردن است و کمر را به جلو خمیده میکند میتواند موجب کمردرد شود. افزایش قوس کمر در این افراد بصورت افزایش قوس ستون مهره در ناحیه سینه ای است و به آن کیفوز شوئرمن Scheuermann’s kyphosis میگویند. در این بیماری مهره های ناحیه سینه ای تغییر شکل داده و موجب قوز میشوند. درد در این افراد در قسمت های بالایی ستون مهره است و با فعالیت بدنی شدیدتر میشود.

 بیماری شوئرمن
شکستگی استرسی ستون مهره Stress fracture of the spine

این بیماری که آنرا اسپوندیلولیز Spondylolysis هم میگویند میتواند موجب کمردرد در نوجوانان شود. ورزش هایی که در آنها کمر زیاد میچرخد یا به عقب زیاد خم میشود مانند ژیمناستیک شیرجه یا فوتبال میتواند زمینه را برای بروز این بیماری فراهم کند. این عارضه معمولاً در سنین بلوغ یعنی زمانی که بیمار رشد سریع بدنی و قدی پیدا میکند دیده میشود. درد معمولاً خفیف است و به باسن و ساق تیر میکشد. درد با فعالیت بدنی بیشتر شده و با استراحت کم میشود. این بیماران در حین راه رفتن قدم های کوچک برمیدارند.

سر خوردن مهره

به این عارضه اسپوندیلولیستزی Spondylolysthesis میگویند و به علت سر خوردن یک مهره کمری به سمت جلو روی مهره پایینی بوجود میاید. شایعترین محل آن، اتصال مهره های کمری به خاجی است یعنی معمولاً مهره پنجم کمری روی مهره اول خاجی یا ساکروم به سمت جلو سر میخورد. اگر این سر خوردن و به جلو آمدن مهره شدید باشد کانال نخاعی تنگ شده و به ریشه های عصبی فشار وارد میشود که این خود موجب علائم عصبی در نزد بیمار میگردد.

عفونت
در بچه های با سن کم عفونت دیسک Diskitis میتواند موجب کمردرد شود. عفونت مهره معمولاً در سنین 5-1 سالگی ایجاد میشود گرچه تا سنین نوجوانی هم دیده میشود. علائم این بیماری بصورت درد در پایین کمر و یا حتی شکم و خشکی ستون مهره است. لنگش در حین راه رفتن و امتناع بچه از راه رفتن از دیگر علائم بیماری است. وقتی بچه میخواهد از روی زمین چیزی را بردارد بجای خم شدن به جلو، دو زانو مینشیند و بدون خم کردن کمر جسم را گرفته و بلند میشود.

تومور
بندرت کمردرد میتواند به علت تومورهای استخوانی مثل استئوئید استئوما Osteoid osteoma ،استئوبلاستوما، گرانولوم ائوزینوفیلیک، کیست استخوانی آنوریسمی و تومورهای بدخیم مانند لوسمی باشد. این تومورها بیشتر در ستون مهره ای سینه ای و یا کمری هستند. در این بیماران درد همیشگی است و به مرور بیشتر میشود. هم در روز و هم در شب است و شدت آن معمولاً ارتباطی با فعالیت بدنی ندارد.

 

                                 

توانبخشی سالمندان

توانبخشی سالمندان بر علائم و عملکرد افراد مسن تکیه دارد . تفاوتهای زیادی بین گروههای سنی مختلف قابل مشاهده است مثلا افراد 65 ساله با افراد 85 ساله متفاوتند . همچنین سالمندان سالم با سالمندان بیمار تفاوتهایی دارند همانگونه که جوانان سالم با جوانان بیمار متفاوتند.

آنچه اهمیت دارد این است که پروسه پیر شدن طبیعی را باید از عوارض بیماری افتراق داد.

می توان به توانبخشی سالمندان صرفا از دیدگاه عملکردی نگاه کرد و بیشتر به ناتوانیهای ایجاد شده توجه کرد تا به آسیب شناسی ( پاتوفیزیولوژی) آن. از این دیدگاه کاهش توانایی دسترسی به اشیاء بالای سر در برداشتن اشیاء از کابینتهای آشپزخانه ایجاد اشکال می کند و ضعف عضلات اکستانسور تنه با بلند کردن اشیاء سنگین تداخل میکند. نیز سفتی عضلات اکستانسور لگن ( هیپ) راه رفتن بیمار را مختل کرده سبب میشود که فرد نتواند با سرعت کافی راه برود و عبور از خیابان را ( در مدت زمان اندک سبز بودن چراغ عابر پیاده ) مشکل می سازد.

پیر شدن در افراد ناتوان مقوله ای جدا و بحث انگیز است . در حالی که یک آسیب یا ناتوانی ممکن است از سالها قبل وجود داشته باشد ولی توانایی بدن در جبران آن با پیر شدن تغییر کرده ناتوانی را بارز می سازد.تغییراتی که با گذشت زمان در سلامت یا حمایتهای اجتماعی افراد رخ می دهد می تواند اثرات سوئی بر تحرک- مراقبت شخصی و درد داشته باشد .

توانبخشی سالمندان با مشکلاتی دسته و پنجه نرم می کند که نه تنها افراد بیمار بلکه کل جامعه را تحت تأ ثیرقرار می دهد.

زمانی که فردی نتواند از خودش مرا قبت کند مشکلات اقتصادی بسیاری دامنگیر او و جامعه    می شود. افزایش طول زندگی و به موازات آن افزایش تعداد سالمندان بار سنگینی را به جامعه تحمیل می کند . طول عمر بشر در بعضی جوامع در حال افزایش است . هم اکنون میزان امید به زندگی در آمریکا در سن 65 سالگی 17 سال می باشد.