فیبرومیالژیا (درد مزمن عضلات)

فیبرومیالژیا (درد مزمن عضلات)

 

Fibromyalgia فیبرومیالژیا اختلالی است که با درد گسترده اسکلتی عضلانی، خستگی، اختلال خواب و مشکلات مربوط به خلق و خوی همراه است. نشانه‌ها غالبا بعد از یک آسیب بدنی، جراحی، عفونت و یا استرس روانی شروع می‌شوند. در برخی مواقع این بیماری بدون هیچ گونه علامتی شروع می‌شود. فیبرومیالژیا (درد مزمن عضلات) زنان نسبت به مردان، بیشتر دچار فیبرومیالژیا می‌شوند. زنان در محدوده سنی 20 تا 50 سال بیشترین افراد مبتلا می‌باشند. بر طبق یک نظریه، افراد دچار فیبرومیالژیا، دارای آستانه درد پایینی هستند. این کاهش آستانه درد، به دلیل افزایش حساسیت مغز نسبت به علامت‌های درد می‌باشد. محققان بر اساس این نظریه، بر این باورند که تحریک عصبی باعث تغییراتی در مغز افراد مبتلا به فیبرومیالژیا می‌شود. این تغییرات شامل افزایش غیر طبیعی در مقدار مواد شیمیایی در مغز (یا تغییراتی در انتقال دهنده‌های عصبی ) می‌باشد. به علاوه، گیرنده‌های درد در مغز، درد را به یاد می‌آورند و بسیار حساس می‌شوند و این خود دلیلی برای نشان دادن بیش از حد درد می‌باشد. فیبرومیالژیا باعث یک بیماری دیگر نمی‌شود. اما به خاطر وجود درد و نخوابیدن، بر عملکرد شما در خانه و در محل کار اثر می‌گذارد. در سال 1990، موسسه روماتولوژی در آمریکا، دو معیار برای تشخیص فیبرومیالژیا ارائه داد: 1- درد منتشره که حداقل برای مدت سه ماه ادامه دارد. درد باید در این مناطق باشد: آرنج، باسن، سینه، زانو، پشت کمر، گردن، قفسه سینه، شانه و ران‌ها (تصویر بالا محل‌های درد را نشان می‌دهد). 2- عدم وجود بیماری دیگری در بدن که درد را ایجاد کند. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. تنوع داروها می‌تواند علائم این بیماری را کنترل کند. ورزش کردن، شل کردن عضلات و مفاصل و کم کردن استرس، در این بیماری بسیار مهم و کمک دهنده است. علائم فیبرومیالژیا علائم فیبرومیالژیا، می‌روند و می‌آیند. این علائم عبارت است از: 1- درد مزمن عضلانی: این درد در تمام بدن انتشار می‌یابد. به طور کلی، درد در مفاصل، عضلات و تاندون ها و دیگر بافت‌های نرم به وجود می‌آید. مناطق بروز درد در فیبرومیالژیا عبارتند از: پشت سر، بین تیغه شانه، بالای سینه، بالای شانه، جلوی گردن، قسمت بیرونی آرنج، قسمت بالای لگن، طرفین لگن و قسمت داخلی زانو بیماران با درد بدن از خواب بیدار می‌شوند. برخی از بیماران در شب درد بیشتری را احساس می‌کنند. درد معمولا با فعالیت، هوای سرد و مرطوب، عصبانیت و استرس بدتر می‌شود. 2- خستگی : غالبا افراد دارای فیبرومیالژیا، خسته هستند، حتی اگر یک خواب طولانی هم کرده باشند. بسیاری از بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا دارای سایر اختلالات خواب مانند: سندرم پاهای بیقرار و آپنه خواب می‌باشند. 3- افسردگی 4- کم کاری تیروئید5- بیماری لایم (نوعی بیماری آرتریت که به وسیله باکتری ایجاد می‌شود) 6- سندروم روده تحریک پذیر 7- مشکلات تمرکز و حافظه 8- بی حسی و سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها 9- لرزش و تپش قلب 10- کاهش توانایی ورزش کردن 11- سردرد تنشی یا میگرنی علل فیبرومیالژیا پزشکان هنوز یک علت خاص را برای این بیماری نشناختند. به نظر می‌آید که به دلایل زیادی، می‌تواند این بیماری را باعث شود؛ از جمله: ژنتیک، عفونت (مانند ویروس)، پاسخ‌های غیر طبیعی درد و ضربه فیزیکی و یا روحی. عوامل خطر فیبرومیالژیا - جنسیت: در زنان بیشتر دیده شده است. - تاریخچه فامیلی: اگر یکی از اقوام شما این بیماری را داشته باشد، شما نیز ممکن است این بیماری را بگیرید. - روماتوئید: اگر شما بیماری آرتریت روماتوئید و یا لوپوس داشته باشید، ممکن است به فیبرومیالژیا نیز دچار شوید. تشخیص فیبرومیالژیا همانطور که گفته شد، هیچ آزمایشی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. اما پزشک با دیدن آزمایش خون، می‌تواند بفهمد که علائم بیماری شما از چه منشاء گرفته است. آزمایش خون باید شامل موارد زیر باشد: شمارش سلول‌های خونی سرعت رسوب اریتروسیت آزمایش عملکرد تیروئید درمان فیبرومیالژیا * داروها موجب کاهش درد و بهبود خواب می‌شوند. داروهای مورد استفاده عبارتند از: استامینوفن، ایبوپروفن، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج. * کم کردن استرس با تنفس عمیق و حفظ آرامش * به اندازه

کافی خوابیدن: با چرت نزدن در طی روز و در یک ساعت معین بیدار شدن و هر شب در یک ساعت معین به خواب رفتن، این مشکل اصلاح می‌شود. * به طور مرتب ورزش کردن: ورزش کردن، باعث کاهش علائم بیماری می‌شود. ورزش‌های کششی، درست نشستن و پیاده روی، شنا ، دوچرخه سواری و ورزش‌های آبی مفید می‌باشد. * به اندازه فعالیت داشتن: نه آن اندازه که خود را خسته کنید و نه آنقدر کم، که حوصله‌ی تان سر رود. * خوب و متنوع خوردن * کمتر کافئین نوشیدن * طب سوزنی: باعث تغییرات در جریان خون و مقدار انتقال دهنده‌های عصبی در مغز و نخاع می‌شود. * ماساژ: باعث کاهش ضربان قلب، شل کردن عضلات، بهبودی دامنه حرکت مفاصل و افزایش تولید قاتلین طبیعی درد در بدن می شود و استرس و عصبانیت را از بین می‌برد. * یوگا و تای چی: در کنترل علائم فیبرومیالژیا کمک می‌کنند. مواد غذایی و ویتامین‌های مفید در فیبرومیالژیا این ها را باید تحت نظر پزشک مصرف کنید: GABA (انتقال دهنده عصبی): برای بهتر خوابیدن اسید مالیک (در سیب وجود دارد): خستگی و درد عضلانی را از بین می‌برد منیزیوم: برای تولید انرژی و از بین برنده خستگی ویتامین D: برای تقویت عضلات و کاهش درد عضلات ویتامین B3: برای بهبود گردش خون و کاهش درد ویتامین B12: خستگی را از بین می‌برد کوآنزیم Q10: بهبود عملکرد سیستم ایمنی و رساندن اکسیژن به بافت‌ها و کاهش درد گرد فلفل قرمز: برای بهبود جریان خون و کاهش درد

مریم سجادپور بخش سلامت تبیان

 

                                 

تزریق استروئید در فضای اپیدورال یکی از راههای درمان کمردرد

 

 

تزریق استروئید در فضای اپیدورال یکی از روش‌های رایج درمان التهاب ناشی از کمر درد نشأت گرفته از پا درد یا گردن دردی است که در درد بازو ریشه دارد. عصب‌های نخاعی در این عارضه‌ها در اثر باریک شدن مجراهای عبور رو به پایین یا خارج از ستون فقرات ملتهب می‌شود.

فایده تزریق استروئید در اپیدورال

 

باریک شدن مجراهای نخاعی به دلایل گوناگون، از جمله فتق دیسک کمر و گردن، ایجاد خارها یا زائده‌های استخوانی، ضخیم شدن رباط‌های ستون فقرات، کیست مفصلی یا حتی به هم خوردن نظم و هم‌راستا نبودن مهره‌ها (سرخوردن مهره یا اسپوندلولیستزی)، رخ می‌دهد. فضای اپیدورال آکنده از چربی، کیسه نخاعی را احاطه می‌کند و از اعصاب و نخاع محافظت می‌کند. استروئید (کورتیزون) وارد شده به فضای اپیدورال کنش ضدالتهابی بسیار قدرتمندی از خود نشان می‌دهد که به تسکین درد کمک می‌کند و عملکرد بیماران را بهبود می‌بخشد. اگرچه استروئید عارضه اصلی مولد درد را از بین نمی‌برد، اما چرخه درد و التهاب را می‌شکند و قدرت بدن برای مقابله و مبارزه با عارضه را افزایش می‌دهد. به این ترتیب تزریق استروئید نتایجی را به دست می‌دهد که ماندگاری‌شان از اثر خود استروئید بیشتر است.

روش انجام تزریق

 

اینترلمینار، کودال و ترانس فورمینال سه روش متداول تزریق استروئید در فضای اپیدورال محسوب می‌شود. در هر سه روش اشاره شده سوزن ظریف و باریکی با توجه به تصاویر دستگاه فلوئوروسکوپ (اشعه ایکس) وارد محل مورد نظر می‌شود. ماده حاجب پیش از تزریق وارد بدن می‌شود تا رسیدن دارو به محل مورد نظر را تایید کند. غالباً علاوه بر استروئید از بی‌حسی موضعی نیز برای تسکین موقت درد استفاده می‌شود.

 

در روش اینترلمینار، که غالباً به طور خلاصه "تزریق اپیدورال" نامیده می‌شود، سوزن وارد پشت فضای اپیدورال می‌شود و استروئید وارد ناحیه گسترده‌ای می‌شود. به همین ترتیب در روش کودال نیز سوزن از راه شکاف خاجی (منفذ استخوانی کوچکی دقیقاً بالای استخوان دنبالچه) وارد بخش پایینی فضای اپیدورال می‌شود. استروئید در هر دو روش اینترلمینار و کودال غالباً در بخش‌های مختلف ستون فقرات و نخاع پخش شده و هر دو سمت مجرای نخاعی را پوشش می‌دهد. اما در روش ترانس فورمینال، که با اصطلاح "بلوک عصبی" از آن یاد می‌شود، سوزن از پهلو وارد عصب خارج شونده از ستون فقرات می‌شود و دارو در فضای احاطه کننده عصب تزریق می‌شود. دارو در مرحله بعد به سمت بالا حرکت می‌کند و از پهلو وارد فضای اپیدورال می‌شود. تحویل دارو به یک ناحیه مشخص آسیب دیده (معمولاً یک بخش و یک سمت) به روش ترانس فورمینال با دقت و تمرکز بالاتری صورت می‌گیرد. با ایجاد تغییر کوچکی در این روش می‌توان یک عصب مجزای خاص را با دقت بیشتری پوشش داد و علاوه بر تسکین درد و بهبود عملکرد از مزیت تشخیصی این نوع تزریق نیز بهره برد.

 

هر سه عمل فوق به صورت سرپایی انجام می‌شود و بیمار معمولاً می‌تواند فعالیت‌های معمول پیش از تزریق را پس از یک روز طبق روال گذشته ادامه دهد. برخی بیماران تمایل دارند در طول عمل داروی آرام‌بخش ملایم دریافت کنند، اما بسیاری از بیماران تزریق را صرفاً با بی‌حسی موضعی از راه پوست به خوبی تحمل می‌کنند.

پس از تزریق

 

تأثیرگذاری استروئید معمولاً ۱ تا ۳ روز پس از تزریق آغاز می‌شود، اگرچه بیماران در بعضی موارد حدود دو هفته بعد نتایج تزریق را احساس می‌کنند. درد معمول برخی بیماران، البته به ندرت، تا چند روز پس از تزریق افزایش می‌یابد؛ به علاوه شماری از بیماران با اثرهای جانبی‌ای مانند اضطراب، اختلال در خواب، تغییر در عادت ماهانه، احتباس موقت آب یا قرمزی و سرخ شدن صورت و سینه مواجه می‌شوند که معمولاً با احساس گرما یا افزایش اندک دمای بدن همراه است. این اثرهای جانبی معمولاً ملایم هستند و غالباً پس از چند روز از بین می‌روند. ابتلا به دیابت، حساسیت داشتن به ماده حاجب یا هر عارضه جدی دیگری باید پیش از تزریق به پزشک اطلاع داده شود.

 

چندین دهه است که تزریق اپیدورال کمر به عنوان درمانی کاملاً ایمن و کارآمد برای تسکین درد پا، گردن و بازو انجام می‌شود. بروز حساسیت، خونریزی، عفونت، آسیب دیدن عصب یا فلج از عوارض احتمالی این تزریق به شمار می‌آید که البته خوشبختانه به ندرت بروز می‌یابد. احتمال مواجهه با عوارض جدی در صورت بهره‌گیری از دستگاه فلوئوروسکوپ و انجام شدن تزریق توسط پزشک مجرب به حداقل می‌رسد. در مجموع بیماران تزریق در فضای اپیدورال را به خوبی تحمل می‌کنند و پس از عمل به ندرت با عوارض جانبی روبه رو می‌شوند.

 

اگرچه درد تمام بیماران پس از تزریق استروئید در اپیدورال تسکین نمی‌یابد، اما این تزریق‌ با ماندگاری اثر چند ماهه یا بیشتر غالباً درد را کاهش می‌دهد و عملکرد را بهبود می‌بخشد. چنانچه تزریق نتایج چشمگیری به دست دهد، می‌توان آن را برای حفظ بهبودهای حاصل شده بدون بروز کوچکترین خطری به صورت دوره‌ای تکرار کرد. به منظور به حداکثر رساندن مزایای تزریق یا ماندگاری بیشتر نتایج به دست آمده می‌توان در کنار تزریق از درمان‌های دیگری مانند مصرف دارو یا فیزیوتراپی نیز بهره برد. پزشک همواره برنامه درمانی جامعی را برای بیمار تدوین می‌کند.

 

 

 

 

 

 

                                 

کف پای صاف بالغین

کف پای صاف بالغین

 

کف پای صاف در بالغین می‌تواند بدنبال ادامه عارضه از زمان کودکی بوده یا بصورت اکتسابی عارض گردد. برخی بیماری‌ها مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز مفصل، بیماری‌های عصبی یا صدمات استخوانی و غضروفی می‌تواند منجر به این عارضه گردد. شایعترین علت کف پای صا ف اکتسابی در بالغین اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی است که از علل شایع درد کف پا نیز می‌باشد. تشخیص آن اساساً با معاینه بالینی می‌باشد اما رادیوگرافی، سونوگرافی و M R I در ارزیابی میزان آسیب تاندون و برنامه‌ریزی قبل از عمل کمک کننده است. این ضایعه به چهار مرحله طبقه‌بندی می‌گردد: مرحله اول: درد و تورم ناحیه داخلی مچ پا مرحله دوم :کاهش قوس طولی کف پا و انحراف پاشنه و پنجه پا به سمت خارج مرحله سوم: کف پای صاف غیرقابل انعطاف مرحله چهارم :کف پای صاف بدون انعطاف و همراه با علائم آرتروز مچ پا درمان این ضایعه در مراحل اولیه بصورت غیر جراحی است ولی با پیشرفت ضایعه درمان‌های جراحی برای رفع درد و اصلاح کف پا اجتناب ناپذیر می‌باشد، تشخیص زود هنگام و شروع درمان می‌تواند باعث پیشگیری از ناتوانی بیمار وجلوگیری از اعمال جراحی بزرگ در بیماران گردد.

 

کف پای صاف در بچه‌ها

 

کف پای صاف یکی از علل شایع مراجعهٔ بیماران به جراحان پا و مچ پا می‌باشد. کف پای صاف در بچه‌ها به دو دستهٔ عمده: انعطاف پذیرو غیرقابل انعطاف (سفت) تقسیم می‌گردد که گروه اول غالباً نیاز به جراحی ندارند و گروه دوم نیاز به جراحی دارند.

 

کف پای صاف انعطاف‌پذیر در بچه‌ها در چند سال اول بعد از تولد، کف پای صاف می‌تواند نرمال باشد و حدود سن پنج سا لگی قوس کف پا تکامل پیدا می‌کند، در مواردی که هنگام نشستن روی صندلی و عدم گذاشتن وزن روی پا قوس کف پا تشکیل گردد و فقط به هنگام ایستادن و وزن گذاشتن قوس کف پا از بین برود آن را کف پای صاف انعطاف‌پذیر در بچه‌ها می‌نامیم که در بیش از نود درصد موارد نیاز به اقدام جراحی ندارند. در مواردی که بیمار دچار دردهای کف پا، مچ پا یا ساق پا باشد یا بچه در حین انجام اعمال ورزشی دچار خستگی زودرس شوند، نیازمند استفاده از کفی طبی و کفشهای طبی طبق دستور پزشک می‌باشد. در مواردی که علائم بیمار کنترل نگردد یا بدشکلی پاها به صورت انحراف پاشنه و پنجهٔ پا اتفاق بیفتدممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

 

کف پای صاف غیرقابل انعطاف (سفت) در بچه‌ها این عارضه غالباً بدنبال گرفتاری‌های مادرزادی اسکلتی عارض می‌گردد که می‌تواند از چسبندگی‌های نابجای استخوانی یا غضروفی و گاه از تغییر زوایای استخوانی ناشی گردد. در بیشتر موارد نیاز به تشخیص زودرس و درمان جراحی دارد.

 

                                 

پشت درد یا کمر درد

پشت درد یا کمر درد، یک بیماری نیست بلکه یک علامت می‌باشد. بروز این دردها نشان می‌دهد که در بدن اشکالی وجود دارد اما همیشه نمی‌توان به علت دقیق ایجاد آن پی برد. اکثر ما گاهی اوقات گرفتار پشت درد یا کمر درد شده‌ایم. معمولاً این دردها به علت فشارهای بیش از حد یا صدماتی که در پشت ایجاد میشود بروز می‌کنند و در اکثر مواقع به سرعت هم بهبود می‌یابند. وضعیت بد ایستادن و نشستن، وارد آمدن فشارهای بیش از حد و مشکلات ساییدگی مهره‌ها می‌توانند از علل شایع بروز دردهای پشت یا کمر باشند.

شما وقتی بدانید که پشت یا ستون فقرات شما از ساختمانهای مختلفی شامل استخوانها، دیسک‌ها، لیگامانها، تاندونها، عصب‌ها، رگهای خونی و سایر بافتها تشکیل شده و تمام آنها می‌توانند دچار صدمه شده و ایجاد پشت درد کنند، تعجب نخواهید کرد که چرا اینقدر در بین مردم، کمردرد و پشت درد شایع است. در بیشتر موارد، علت دقیق بروز این دردها اهمیتی ندارد. پشت درد، علامتی است که بهبود یافته و برطرف میشود و هدف از درمان، تسکین درد و ایجاد بهبودی در شما هر چه سریعتر می‌باشد. گاهی اوقات ممکن است یک علت زمینه‌ای شدیدتری وجود داشته باشد که برای تصمیم‌گیری در پیدا کردن یک درمان مناسب، نیاز به آزمایشهای خاص باشد. دانستن اینکه پشت انسان چگونه کار می‌کند و عملکرد آن چه می‌باشد، به حفاظت از آن و بهبودی سریعتری از حملات دردهای پشت، کمک بسیاری به ما می‌کند. هدف نشان دادن چگونگی کار کردن پشت، اشکالاتی که در آن ایجاد میشود، نحوه ایجاد آنها، چگونگی درمانشان و چند توصیه در مورد وقتی که نیاز به آزمایشهای بیشتری داریم، می‌باشد.

 

                                 

دیسک کمر:علائم، تشخیص و درمان

در ستون فقرات بدن انسان بین مهره های کمری استخوانی بالشتک ها یا صفحاتی از جنس غضروف قرار دارند که به آنها دیسک گفته می‌شود و واضحا در کمر به آنها دیسک کمر گفته می شود. کمر انسان دارای 5 مهره کمر است که در پایین آنها نیز استخوان مثلثی‌ شکلی به نام استخوان خاجی قرار گرفته است. بنابراین در ناحیه کمر تعداد دیسک های بین مهره ای 5عدد می باشد. وظیفه اصلی دیسک ها در ستون فقرات بدن انسان ضربه‌گیر بودن آن است. به عبارتی دیسک ها، فشارهایی را که به ستون فقرات وارد می‌شود را جذب می‌کند و همچنین کمک در بهبود حرکت بین مهره‌ها می نماید. بنابراین همه افراد دیسک کمر دارند و منظور از دیسک کمر فتق یا بیرون زدگی دیسک کمر می باشد که البته یکی از صعب العلاج ترین بیماری های ستون فقرات می باشد.

 

علائم دیسک کمر

 

اغلب بیماران دچار فتق دیسک غالباً با هیچ‌گونه علائمی روبرو نمی‌شوند. در هر حال علائم فتق دیسک کمر عبارت است از:

-          دردی که در باسن، پا و کف پا منتشر می‌شود و به سیاتیک معروف است. برخی بیماران از کمر درد نیز رنج می‌برند، البته فتق دیسک لزوماً با کمر درد همراه نیست.

-          گزگز و مورمور یا بی‌حسی پاها یا کف پاها

-          ضعف عضلانی

 

 

چه عاملی باعث پارگی دیسک کمر می‌شود؟

 

سن که بالا می‌رود، دیسک بین مهرهای ستون فقرات هم مثل نقاط دیگر بدن دچار تغییرات تحلیل رونده «پیر شدن» می شود که به آن «دژنراتیو» می‌گویند. دیسکی که دژنره می‌شود، ممکن است در اثر فشار یک جسم سنگین، خم و راست شدن زیاد و یا تصادف ناگهانی پاره شود. این پارگی ممکن است به طرف پشت شکم در برود و یک درد نامشخص بوجود بیاورد که به مرور زمان خوب می‌شود.  وقتی دیسک پاره می‌شود، اگر «تکه» بزرگی در برود ممکن است تمام رشته‌های عصبی و هرچه عصب آنجا هست، تحت فشار قرار بگیرند. در نتیجه ‌دو پا ممکن است حالت فلج پیدا کند و یا ممکن است اختلال، مثانه مریض را از نظر کنترل به هم بزند (بی اختیاری ادرار)، چون آنها هم به‌وسیله همین عصب‌ها کنترل می‌شود، ولی این خیلی نادر است. اگر چنین اتفاقی بیفتد، باید در اسرع وقت این دیسک را درآورد و فشار را از عصب برداشت.

 

راه‌های تشخیص دیسک کمر

 

از جمله راه های تشخیص می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

-          در تشخیص پزشک معالج از بیمار مبتلا به کمر درد می خواهد که دراز کشیده و پای خود را به صورت عمودی بالا ببرد.تست SLR و معاینه انگشت شست و توانایی راه رفتن روی پنجه و پاشنه از مهمترین معاینات در تشخیص دیسک کمر می باشد.

-          تست MRI

-          تست نوار عصب و عضله در تشخیص دیسک کمر

-          برای تشخیص دیسک کمر از میلوگرام ،پرتونگاری نیز استفاده می شود.

 

 

درمان‌های فیزیکی برای فتق دیسک کمری

 

به طور کلی بیماری درد در 90 درصد از بیماران با روش‌های بدون جراحی برای درمان پارگی دیسک کمر مدیریت می‌شود. درمان‌های اولیه که ما به کار می‌بریم عبارتند از:

 

 

دارو درمانی

 

یک روش درمان دیسک کمر بدون جراحی، بهره گیری از دارودرمانی است. داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن می‌تواند درد و تورم را کاهش دهد. شل کننده عضلات مانند سایکلوبنزاپرین، اسپاسم عضلات را برطرف می‌کند. خواب آلودگی از عوارض جانبی این دارو است. داروهای آسیب دیدگی عصب‌ها (دردهای نروپاتیک) که شامل پرگابالین، گاباپنتین و دولوکستین می‌شود. سرگیجه، احساس خستگی و خواب آلودگی از عوارض جانبی این داروها هستند. نارکوتیک ها مانند اوکزیکودون و هایدروکودون برای کاهش دردهای شدید به کار می‌روند. یبوست و حالت تهوع از عوارض جانبی این داروها است. دراوهای استروئیدی اپدورال (تزریق شده در فضای خارجی کیسه مایع نخاعی) تورم و درد را کاهش می‌دهد.

 

 

درمان‌های فیزیکی

 

جراحی‌های بسته دیسک کمر: منظور از جراحی بسته دیسک کمر، درمان آن با روش‌های کم تهاجمی وبی خطر است که تأثیر زیادی در کاهش روند پیشرفت بیماری و درد ناشی از ان خواهند داشت. از جمله این روش‌ها می‌توان به انواع تزریق‌ها مثل تزریق اپیدورال، تزریق بلوک فاست، اوزون تراپی، رادیوفرکوئنسی، پی آر پی و جراحی با لیزر اشاره کرد. درمان‌های فیزیکی و تمرینات تقویت کننده عضلات کمر مؤثرتر از استراحت در رختخواب هستند. درمان‌های فیزیکی معمولاً نقش عمده‌ای در افزایش روند بهبودی بیماری دیسک کمر دارند. این روش‌های درمانی علاوه بر کاهش درد به شما آموزش می‌دهند که چگونه از بدن خود در برابر آسیب هاب آتی محافظت کنید.

 

لیزر درمانی: لیزر درمانی یک روش درمانی مؤثر و ایمن برای درمان دیسک کمر و کمر درد در سنین مختلف است. لیزر درمانی یک روش درمانی بدون درد، غیر تهاجمی، غیر جراحی بوده که هیچ گونه عوارض جانبی هم ندارد. لیزر درمانی یک روش پزشکی است که از انرژی نور لیزر متمرکز شده برای درمان درد و تورم استفاده می‌شود.

روش درمانی TENS: دستگاه TENS از جریان الکتریکی برای تحریک عضلات استفاده می‌کند که شدید اما بدون درد است. الکترودها روی پوست قرار داده می‌شود و جریان الکتریکی ضعیفی به نقاط کلیدی در مسیر عصب‌ها ارسال شده و باعث کاهش اسپاسم عضلات می‌شود. به نظر می‌رسد که این روش باعث کاهش اندورفین شده که تسکین دهنده طبیعی درد در بدن است.

بریس: کمربندهای طبی به عنوان روش‌های بلند مدت برای درمان درد فتق دیسک کمر نیستند اما می‌توانند به بیمار درهنگام انجام اقدامات درمانی دیگر برای جلوگیری از خم شدن گردن و کمر کمک کنند. کمربندهای طبیعی به بهبود وضعیت بدن که یک مؤلفه بسیار مهم در سالم نه داشتن ستون فقرات است کمک می‌کنند.

درمان‌های دستی: درمان‌های دستی که به وسیله متخصص طب فیزیکی و توانبخشی انجام می‌شود به کاهش درد و تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. اگر درد شدید بود یا علائم بین 2 تا 4 هفته هنوز باقی بود، انجام درمان‌های دستی برای استخوان‌ها ضروری است.

ماساژ درمانی: ماساژ درمانی یک روش اثبات شده برای درمان فتق دیسک نیست اما روشی ایمن و بدون عوارض جانبی است. البته اگر شما به پوکی استخوان، ترومبوز وریدی، عفونت پوستی، زخم باز یا آرتروز در نزدیکی محل ماساژ هستید مبتلا هستید، ماساژ درمانی روش مناسبی برای شما نیست.

کشش: هدف از کشش ستون فقرات کاهش اثر جاذبه بر ستون فقرات است. فتق دیسک با کشش آهسته استخوان‌ها کاهش می‌یابد. این کار مانند تایر پنچری است که در هنگام جک زدن زیر اتومبیل، فشار از روی آن برداشته شده و شکل تخت خود را از دست می‌دهد. این روش می‌تواند در ستون فقرات کمری و گردنی به کار برده شود.

 

 

عمل جراحی

 

بسیاری از موارد خفیف بدون نیاز به عمل جراحی بهبود می‌یابد؛ به هر حال اگر درد، ضعف پیشرونده یا اختلال در راه رفتن، پس از شش هفته از بین نرفت ممکن است دیسک کمر شدید باشد و عمل جراحی نیاز است. بیماری‌های اورژانسی مانند سندرم کوئادا اکوئینا به عمل جراحی فوری برای جلوگیری از آسیب دائمی عصب و اختلال عملکردی باید انجام شود.

 

                                 

صافی کف پا: درمان، علائم و علت

در عارضه صافی کف پا، که در علم پزشکی با اصطلاح پس پلانوس نیز از آن یاد می‌شود، قوس ملایم بخش داخلی کف پا، دقیقاً در مقابل پاشنه، از بین می‌رود. اگر این قوس و گودی کف پا تنها در زمان ایستادن از بین برود و هنگام بلند شدن کف پا از زمین دوباره ایجاد شود، با عارضه صافی انعطاف‌پذیر یا نرم کف پا روبه‌رو هستیم. اما چنانچه کف پا در هر دو حالت، ایستاده و بلند شده از زمین، صاف باشد، با عارضه کف پای صاف سخت مواجه هستید.

 

 

قوس کف پا چگونه ایجاد میشود؟

 

تقریبا تمام بچه ها در هنگام تولد صافی کف پا دارند که به آن صافی کف پای فیزیولوژیک Physiologic flat foot میگویند. این حالت عمدتا به علت شل بودن تاندون ها و لیگامان های کف پا و به علت ضعیف بودن عضلات کف پا و همچنین به علت چربی است که در زیر پوست کف پای بچه وجود دارد. بتدریج و در سال های بعدی عمر، با سفت شدن بافت های نرم کف پا و قویتر شدن عضلات و از بین رفتن چربی کف پا، قوس کف پا ظاهر میشود. معمولا قوس کف پا در سنین 7-5 سالگی بوجود میاید. در حدود 25-15 درصد افراد این قوس هرگز ایجاد نمیشود و کف پای آنها همیشه صاف باقی میماند ولی صافی کف پا در اکثریت این افراد هیچ گونه ناراحتی را برای آنها ایجاد نمیکند.

 

 

علل صافی کف پا

 

تاندون ها، مفاصل پا را به هم متصل می کنند. حال اگر تاندون ها سست گردند، موجب صافی کف پا می گردد.

البته صافی کف پا در نوزادان و کودکی که تازه به راه افتاده، طبیعی است. هنگامی که بچه بزرگ تر می شود (2 تا 3 ساله)، تاندون ها سفت تر می شوند و به شکل قوس در می آیند.

در دوران نوجوانی، بیشتر افراد دارای قوس طبیعی در کف پا می باشند. اما برخی هم دچار صافی کف پا می گردند.

صدمات بدنی، بیماری ها و افزایش سن ممکن است به تاندون ها صدمه وارد کرده و موجب صافی کف پا گردد. این نوع پای صاف، ممکن است فقط در یک پا ایجاد شود.

ندرتا، صافی کف پا در کودکان درد دارد. در این حالت، دو یا تعداد بیشتری از استخوان های پا رشد کرده و به هم متصل می شوند. این وضعیت را " پیوستگی قوزک پا" می نامند. گاهی، صافی کف پا به علت مشکلات موجود در زانو و قوزک به وجود می آید. این مشکلات بر قوزک پا فشار وارد می کنند و قوزک را به سمت داخل برمی گردانند و موجب عدم تراز پاها می شوند.

 

 

 

علائم صافی کف پا

 

بیشتر افراد دارای صافی کف پا، مشکلی ندارند، اما برخی هم دارای مشکلاتی می باشند.

-          در کودکان، درد پا، قوزک و یا پاشنه پا، از علائم صافی کف پا می باشد.

-          افرد بالغ، هنگامی که مدت طولانی می ایستند و یا بعد از ورزش، دچار در د و خستگی پا می شوند.

-          عدم توانایی ایستادن بر روی نوک پا

-          تورم درون قوزک پا

 

 

تشخیص کف پای صاف

 

جراح برای تشخیص کف پای صاف، پا و مچ پا را بررسی کرده و حالت پاهای شما را در موقعیت ایستاده و نشسته مشاهده می‌کند. آزمایش اشعه X معمولاً برای تعیین شدت اختلال انجام می‌شود. اگر پزشک برای شما کف پای صاف انعطاف پذیر را تشخیص دهد، اما شما هیچ علامتی نداشته باشید، جراح برای شما علائم و مواردی را توضیح خواهد داد که انتظار می رود در آینده رخ دهد.

 

راه‌ها و روش‌های درمان

 

از بهترین راه‌ها و روش‌های اصلاح و درمان صافی کف پا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

در اکثر موارد، درمان کف پای صاف کودکان بدون هیچ عمل خاصی ، تنها با بزرگتر شدن آن‌ها رفع می‌شود. اگر کودک دچار درد نشود، پزشک تنها از شما خواهد خواست تا صبر کنید و منتظر تغییرات بعدی باشید. همچنین از شما خواسته می‌شود که کودکتان را برای ارزیابی‌های دوره‌ای، مجدداً نزد پزشک ببرید. معمولاً اگر صافی کف پا، در کودکان یا بزرگسالان، باعث درد شود، پزشک توصیه خواهد کرد که از انواع نرم یا سخت کفی‌های کفش به عنوان تکیه‌گاهی برای قوس کف پا استفاده شود. در کودکان بزرگتر و نوجوانان نیز استفاده از تمرینات کششی و فیزیوتراپی می‌تواند باعث تسکین درد شود. طرح درمان درد کف پا و صافی آن ارائه شده، برای افتادگی قوس و صافی کف پا به شدت و علت عارضه بستگی دارد و بر همین اساس ممکن است پزشک یک یا چند مورد از سه درمان زیر را به شما توصیه کند. جراحی نیز روش دیگری است که برای درمان صاف کف پا ممکن است از آن استفاده شود.

 

استراحت

 

گاهی اوقات پزشکان به بعضی بیماران توصیه می‌کنند که استراحت کرده و تا زمانی که مچ پاهایشان بهتر شود، از انجام فعالیت‌های که مچ پاهایشان را بدتر می‌کنند اجتناب نمایند.

 

 

داروهای خوراکی ضدالتهاب

 

داروهای خوراکی ضدالتهاب، درد و التهاب را تا حد زیادی کم می‌کنند.

 

 

فیزیوتراپی

 

فیزیوتراپ می‌تواند با استفاده از اولتراسوند و تکنیک‌های دیگر التهاب را کاهش دهد. همچنین نحوه صحیح انجام ورزش ،حرکات اصلاحی و تمرینات کششی پا و مچ پا را به شما آموزش می‌شد. متحرک نگه داشتن می‌تواند باعث حفظ عملکرد پا شود. تقویت عضلات ضعیف پا و مچ پا نیز می‌تواند به جلوگیری از متلاشی شدن بیشتر استخوان‌ها و مفاصل کمک کند.

 

 

پدهای محافظ

 

هنگامی که قسمت‌هایی از استخوان‌های متلاشی شده در سطح کف پا برجسته می‌شوند، استفاده از پد و یا بالشتک روش مؤثری برای جلوگیری از تماس آزار دهنده کف پا با کف کفش خواهد بود. می‌توان با استفاده از پدهایی که در قسمت‌هایی از آن‌ها جای خالی وجود دارد، فشار وزنِ وارد آمده بر قسمت‌های به خصوصی از کف پا را خنثی نمود.

 

 

ارتزهای مناسب برای مچ پا

 

یک ارتز مناسب شده برای مچ پا، تکیه‌گاهی برای قوس کف پا است که توسط پزشک تجویز شده و مستقیماً از قالبی از کف پایتان ساخته می‌شود و قاعدتاً در مقایسه با کفی طبی کفشی که از داروخانه می‌خرید تکیه‌ها بهتری برای مچ پایتان خواهد بود. برای عارضه صافی کف پا می‌توان اصلاحاتی را در وسیله ارتزی انجام داد که بتواند با توجه به شرایط بیمار تعادل پایش را حفظ کند.

 

 

ارتزهای مناسب برای قوزک و مچ پا

 

یک ارتز مناسب شده برای قوزک و مچ پا (AFO) تکیه‌گاه و نگهدارنده‌ای برای ساق و قوس کف پا است که به تجویز پزشک با قالبگیری از پای بیمار ساخته شده و باعث ثبات مچ و کف پا می‌شود. این ارتز تکیه‌گاه کامل‌تری نسبت به کفی‌های کفش فراهم می‌کند و در مواردی که صافی کف پا شدید است از آن استفاده می‌شود.

 

 

تزریق کورتیزون

 

کورتیزونی که در مفصل تزریق می‌شود یک داروی ضدالتهابی قوی است که از آن برای کاهش سریع درد ناشی از التهاب استفاده می‌شود. تزریق کورتیزون به شدت در تسکین علائم صافی کف پا تأثیر دارد، اما نمی‌تواند ساختمان مچ پا را اصلاح کند.

 

 

کنترل وزن بدن

 

اگر بیمار بیش از اندازه چاق باشد، پزشک به او توصیه خواهد کرد که وزنش را کم کند. تعداد قابل توجهی از بیمارانی که دچار چاقی مفرط هستند پس از کاهش وزن، بهبود چشمگیری را در علائم خود مشاهده می‌کنند.

 

                                 

 

 

 

گردن درد: علت، علائم و درمان

گردن درد یکی از دردهای اسکلتی عضلانی به شمار می رود که امروزه شیوع بسیار زیادی پیدا کرده است و انواع مختلفی دارد که ممکن است علت درد گردن موارد گوناگونی مانند استرس،تصادف و حوادث، بد نشستن و خوابیدن،دیسک گردن و …می باشد و به صورت درد شدید و مزمن در افراد به وجود آید و با علائم و نشانه هایی از جمله گرفتگی عضلات گردن،سردرد، سرگیجه ،حالت تهوع و بی حسی و خواب رفتن دست ها همراه باشد.

 

 

 

علت‌ها و دلایل

 

اکثر موارد فرسایش مهره های گردن (کاربرد مکانیکی) می تواند علت گردن درد ایجاد می شوند و این شرایط می تواند با بالا رفتن سن و استفاده زیاد از گردن یا بازوها همراه باشد. با این وجود در حدود 10% موارد ایجاد گردن درد با بیماری های سیستمیک همچون پلی‌میالژی‌ روماتیکا یا آرتریت‌ گیجگاهی ارتباط دارند. مشکلات مکانیکی عادی که باعث درد گردن می شوند، به شرح زیر هستند:

 

•کشیدگی عضلات که معمولاً با فعالیت فیزیکی بلند مدت همچون نشستن پشت کامپیوتر برای یک دوره زمانی طولانی مرتبط است.

 

•آرتروز ناشی از باریک شدن دیسک های میان مهره ها (تکه های غضروف که بین استخوان ها قرار دارد) در ستون فقرات می تواند باعث درد گردن شود.

 

•فتق دیسک گردن بیشتر می تواند باعث درد بازو به جای گردن درد شدید شود.

 

•تنگی نخاعی در ناحیه کمر مشکلی است که در آن کانال ستون فقرات تنگ شده و باعث وارد شدن فشار به طناب نخاعی می شود (میلوپاتی گردن).

 

•ضربه شلاقی یک حرکت سریع گردن به سمت جلو و عقب است که باعث وارد شدن آسیب به بافت نرم گردن می شود. این مشکل معمولاً هنگام تصادف با وسیله نقلیه پشت سر ایجاد می شود. به هر حال درد و سفتی مربوط به ضربه شلاقی معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از وارد شدن آسیب توسط بیمار احساس خواهد شد.

 

 

 

علائم و نشانه‌ها

 

از جمله علائم گردن درد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد گردن به قسمت بالای کمر،شانه ها یا بازوها گسترش پیدا کند

• با حرکات گردن شدت پیدا کند

• باعث سفت یا ملتهب شدن گردن شما شود

• گردن درد ممکن است باعث سر درد و سرگیجه بشود. این سردردها شایع است و ممکن است چندین ماه طول بکشد.

گرفتگی گردن و ایجاد مشکل در گرفتن یا بلند کردن اجسام نیز از علائم گردن درد می باشد.

 

نشانه ها و علائم درد گردن عصبی ناشی از فشار بر ریشه های عصب نخاعی یا طناب نخاعی شامل موارد زیر می شود:

• بی حسی، کرختی، ضعف و گزگز دست یا بازو

• احساس سوزش در حین لمس شدن پوست دست یا بازوی شما

• دردی که شدید است و تا دست یا بازو گسترش پیدا می کند

• بی حسی یا ضعف پا و کاهاش توانایی کنترل ادرار یا مدفوع. این مشکل وقتی پیش می آید که در طناب نخاعی فشار یا آسیب دیدگی بوجود می آید.

 

 

 

چه موقع به علت درد گردن به پزشک مراجعه کنیم؟

 

 

در صورت درد گردن در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنیم

• درد شدید یا مداوم

• درد گردن همراه با دردی باشد که به دست تیر میکشد

• درد گردن همراه سردرد، گزگز، بیحسی یا ضعف اندام فوقانی باشد

• در صورت ضربه به گردن باید به اورژانس اطلاع دهیم. به هیچ وجه گردن را نچرخانیم و به چپ و راست خم نکنیم. پرسنل متبحر اورژانس قبل از هر گونه حرکت دادن بیمار ابتدا گردنبند مخصوصی را برای بیمار میبندند. این گردنبند گردن را از ایجاد آسیب های احتمال در حین انتقال محافظت میکند.

 

 

 

درمان

 

 

 

گردنبند طبی

 

شایع ترین علت برای بستن گردن بند طبی کاهش گردن درد است. گردن بند باعث می شود که گردن وزن سر را تحمل کند، در حالی که بافت های نرم گردن این امکان را پیدا می کنند تا التیام پیدا کنند.

 

 

درمان دستی

درمان های دستی ملایم عملکرد گردن را به حالت طبیعی باز میگرداند و باعث تسکین درد می‌شود. متخصص کایروپراکتیک گردن و مفصل‌های آن را جهت کاهش سفتی، بهبود قابلیت حرکتی و افزایش دامنه حرکت دستکاری می‌کند. احتمال دارد این تنظیم‌ها برای بیماران دچار عارضه‌های گردن، مانند تنگی سرخرگ گردن یا استئوآرتریت پیشرفته، نمناسب نباشد یا خطرناک باشد. اما در مواردی مانند گرفتگی عضلات می تواند بسیارموثر باشد . متخصص کایروپراکتیک پیش از شروع درمان تشخیص می‌دهد که آیا دستکاری‌ها موجب آسیب بیشتر می‌شوند یا به روند درمان کمک می کنند . درمانهای دستی باعث آزاد شدن گیرافتادگی در نقاط ماشه ای می شود.

 

 

فیزیوتراپی

پزشکان فیزیوتراپی با کمک درمان های متنوعی میتوانند به رفع و کاهش گردن درد کمک کنند این درمان ها عبارتند از:

- ماساژ تراپی

- اولتراسوند یا فراوادرمانی

- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست با استفاده ازدستگاه الکتریکی

- تحرک مفصل با درمان های دستی

- کشش

- شاک ویو

-مگنت تراپی

 

 

 

ماساژ

ماساژ درمانی گردن درد با فشارها و حرکاتی که بادست بر روی پوست،ماهیچه وتاندون ها انجام میشود متیواند موجب کاهش فشار و درمان گرفتگی گردن شده و سفتی مفاصل را از بین ببرد . ماساژ گردن میتواند به شل و ریلکس شدن عضلات گردن کمک کند.

 

 

 

شاک ویو تراپی

شاک ویو تراپی روشی موثر و غیر تهاجمی است که برای گردن درد به کار می‌رود. این روش می‌تواند نقط ماشه ای را آزاد کرده و با موج‌های فشاری و پالس های انرژی که بافت‌ها می‌رساند موجب التهاب شده و بدن را تحریک می‌کنند تا با افزایش گردش خون، بافت‌ها را بازسازی کرده و باعث کاهش درد شود.

 

 

لیزر درمانی

لیزر درمانی کم‌توان با استفاده از اشعه لیزر با ترمیم بافت ها در کاهش درد گردن بسیار موثر است. این درمان باعث کاهش دردهای حاد گردن و در میان مدت دردهای مزمن گردن را نیز تسکین می دهد.

 

 

طب سوزنی

طب سوزنی نیز یکی از گزینه‌های درمانی برای مدیریت وکنترل درد به حساب می‌آید. پزشک متخصص در طب سوزنی معمولاً سوزن‌هایی را در پوست در امتداد گذرگاه‌های درد فرو می‌کند. متخصصین طب سوزنی بر این باوراند که این روش تولید اندورفین‌های خاصی را تحریک می‌کند که برای تسکین درد و دیگر علایم درد گردن و فتق دیسک مفید هستند. متخصص طب سوزنی محل عصب مشخص تحت فشار و دامن زننده به درد را تعیین می‌کند و سپس سوزن‌ها را در جای مناسب فرو می‌کند.

 

 

 

دارو

 

پزشک ممکن است برای درمان مصرف داروی گردن درد را به شما توصیه کند میزان شدت درد بر روی انتخاب نوع دارو تاثیرگذار است . داروهای مختلف و متعددی از داروهای مسکن گرفته تا داروهای ضد التهابی مثل استروئیدها به کاهش درد گردن در حین بهبودی کمک می کند.

 

 

 

چه موقع جراحی نیاز می‌شود؟

جراحی به ندرت انجام میشود اما درصورتیکه درد گردن بوسیله درمان های بدون جراحی درمان نشود انجام جراحی نیازاست. همچنین درصورتیکه اختلالی مانند فشردگی شدید نخاع ایجاد شده باشد جراحی بایدبه سرعت انجام شود .

 

 

ورزش و حرکات اصلاحی

وقتی به اندازه کافی بهبودی پیدا کردید و پزشک اجازه داد، حرکات کششی را می توانید انجام دهید تا هم گردن درد کاهش پیدا کند و هم انعطاف پذیری خود را بهبود ببخشید.ورزش های گردن درد در تقویت عضلات گردن بسیار موثرند. بهتر است پس از گرم کردن عضلات با دوش، حمام یا حوله گرم، این حرکات را انجام دهید.

 

                                 

 

 

علت، علائم و درمان کمردرد

کمر درد و رگ به رگ شدن کمر از دلیل بسیار رایج برای غیبت از کار و مراجعه به پزشک است. هرچند درد کمر ممکن است بسیار دردناک و آزار دهنده باشد، اما معمولاً عارضه‌ای جدی نیست. با وجود آنکه درد پایین کمر می‌تواند در همه افراد با سنین مختلف مشاهده شود، اما عمدتاً در بین بزرگسالان با سن ۳۵ تا ۵۵ سال شایع‌تر است. متخصصان معتقدند که کمر درد، ناشی از نوع ارتباط و همکاری بین استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و رباط‌هایی است که در ناحیه کمر قرار دارند. درد در قسمت پایین کمر می‌تواند مربوط به ستون فقرات، دیسک‌های بین مهره‌ها، رباط‌های اطراف نخاع و دیسک‌ها، نخاع و اعصاب آن، ماهیچه‌های پایین کمر، اندام‌های درونی شکم و لگن خاصره و پوست اطراف ناحیه ستون فقرات باشد. حتی میتواند در صورت مشکل تنگی کانال برای درمان توسط جراحی تنگی کانال نخاعی کمر مراجعه نمایند.همچنین درد در قسمت بالایی کمر می‌تواند ناشی از بیماری‌های آئورت، وجود تومور در ناحیه کمر و التهاب نخاع باشد.

 

 

علت کمردرد

 

گاهی کمردرد می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری بسیار حادتر در بدن مانند سرطان باشد. مثلاً بعد از انجام معاینات پزشک مشخص می‌شود که علت کمردرد یک متاستاز و انتشار سرطان از یک نقطه دیگر بدن مثل پروستات و تخمدان و.. باشد حال‌آنکه تا آن زمان سرطان اولیه علائم ایجاد نکرده است. چیزی که مهم است و بیماران باید به آن اهمیت بدهند این است که علت درد کمر یک علامت است و اگر احساس می‌کنند ظرف چند روز از شدت آن کاسته نمی‌شود باید به یک متخصص طب ورزش یا طب فیزیکی و توان‌بخشی مراجعه کنند تا در مرحله اول علت کمردرد شناسایی شود . علل کمردرد متعدد است و خود انواعی دارد مانند:

 

 

• کمردرد سیاتیک یا مکانیکال

• کمردرد عصبی

• کمردردهای التهابی و ارجاعی

• کمردرد شغلی

 

 

 

علائم کمردرد

 

درد ممکن است مداوم باشد، یا تنها زمانی رخ دهد که بدن در وضعیت خاصی قرار گیرد. امکان دارد درد با سرفه یا عطسه، خم شدن یا چرخاندن بدن بدتر شود. خشکی و انعطاف پذیری کمر, فعالیت بدنی همراه با فشار یا بلندکردن جسم سنگین, ضربه یا سقوط شدید, مشکلات ستون فقرات در کمر, عفونت ها, دیسک کمر, مشکل در عصب, پوکی استخوان, تومورها, اسپوندیلوز (خشک و انعطاف ناپذیر شدن ستون فقرات ), مشکل مادرزادی در کمر, زایمان, توجه داشته باشید که اغلب علت واضحی وجود ندارد.

 

 

کمردرد در بارداری

 

به موازات افزایش وزن جنین، کمردرد در دوران بارداری هم تشدید می‌شود از یک طرف هم در دوران حاملگی هورمونی به نام ریلکسین در بدن ترشح می‌شود و همچنین افزایش هورمون پروژسترون از یک طرف سبب شلی لیگامانی تشدید کمردرد در دوران بارداری می‌شود. بسیاری از خانم‌ها قبل از دوران حاملگی دارای کمر دردهای گاه‌وبیگاه و بعضاً شدید می‌شوند که باید قبل از اقدام به حاملگی در پی درمان کمردرد خود باشند و در غیر این صورت به‌احتمال قریب به یقین دچار کمردرد در حاملگی خواهند شد. درمان کمردرد در دوران بارداری بسیار مشکل‌تر از درمان کمر درد خارج از این دوران می‌باشد. چون از یک طرف بسیاری از دستگاه‌های فیزیوتراپی برای بیماران ممنوعیت دارد و از طرفی نمی‌توان چندان به بیماران دارو برای درد کمر داد و حتی ورزش در دوران بارداری و برای کمردرد دوران بارداری محدودیت‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان به بیماران هر ورزشی را داد. از طرفی بعضی از ورزش کمر درد در بارداری سه‌ماهه اول مناسب است درحالی‌که ممکن است همان ورزش‌ها در سه ماهه سوم ممنوع باشد.

 

 

 

درمان کمر درد

 

 

 

استراحت

 

استراحت حتی در شدیدترین نوع کمر درد مانند کمردرد سیاتیک حداکثر 3 روز به‌صورت مطلق توصیه می‌شود و بیشتر از آن می‌تواند موجب ضعیف شدن عضلات کمر شود. هرچند بسته به شرایط بیمار و تحت نظارت پزشک دوران استراحت می‌تواند کاهش یا افزایش یابد.

 

داروهای ضد التهابی

 

دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی و استامینوفن جزء دارو های مسکن (تسکین دهنده درد) شناخته شده ای هستند که برای تسکین کمر درد شدید مورد استفاده قرار می گیرند.

 

داروی شل کننده عضلات

 

داروی شل کننده عضلات داروهایی هستند که سبب تسکین سیستم عصبی مرکزی و درد دیسک کمرمی شوند. این دارو ها خواب آور هستند و باعث کاهش تنش های عضلانی و هیجانی در فرد می گردد، از این رو در کاهش کمر درد های شدید می توانند مؤثر باشند. مصرف این دارو برای کمر درد حتما باید زیر نظر پزشک معالج صورت بگیرد.

 

فیزیوتراپی

 

روش های فیزیوتراپی همچون انقباض ها و تحریک های الکتریکی و ماوراء صوتی، متحرک سازی مفاصل، و ماساژ درمانی می توانند تسکین موقتی برای کمر درد شدید باشند. لازم به ذکر است که کمر درد شدید معمولا با گذشت زمان خود به خود از بین می رود و در این شرایط، دیگر نیازی به درمان نخواهد بود.اگر شدت کمر درد بیشتر شود، یا اختلالاتی در انجام فعالیت ها و حرکت مشاهده شود، توصیه ها و آموزش های روش های فیزیوتراپی برای بازگشت به وضعیت عادی و درمان کمر درد با ورزش بسیار کارساز خواهند بود.

 

مگنت تراپی

 

درد مزمن غالباً پی‌آمد عملکرد نامناسب شبکه‌های عصبی کوچکی است که در اثر التهاب عصبی درونی آسیب دیده‌اند. تحریک مغناطیسی پالسی با شدت بالا (HIPMS) به شیوه‌ای غیرتهاجمی نورون‌ها را غیرقطبی می‌کند و بهبود آسیب دیدگی را شتاب می‌بخشد. مگنت درمانی تسکین درد را برای بیماران دچار کمر درد پس از جراحی یا سانحه، دیستروفی رفلکسی سمپاتیک، نوروپاتی محیطی، سندرم خروجی صدری و اندومتریوز به ارمغان می‌آورد.

 

تزریقات نخاعی

 

تزریقات نخاعی (یا تزریق در نخاع) معمولا به عنوان شیوه مناسب در درمان کمر درد شدید در نظر گرفته نمی شود. با این وجود، روش های مختلف تزریق نخاعی وجود دارد که از این قبیل می توان تزریق استروئید اپیدورال، مفاصل فاست(facet joints)، و تزریق در نقطه ماشه‌ای (یک ناحیه خاص در ماهیچه اسکلتی یا فاسیای عضلانی است) نام برد.

 

                                 

 

 

درمان و علائم درد شانه

چیزی که اغلب افراد آن را شانه می نامند در واقع مفاصل متعددی است که با تاندون ها و عضلات ترکیب می شوند تا دامنه گسترده ای از حرکات در بازو صورت بگیرد، از خاراندن کمر گرفته تا پرتاب کردن توپ بولینگ. با این حال، تحرک تبعات خود را دارد. تحرک منجر به مشکلات بی ثباتی یا آسیب وارد شدن به بافت نرم یا ساختارهای استخوانی شانه و در نتیجه شانه درد می شود. شما تنها زمانی احساس درد خواهید کرد که شانه خود را حرکت دهید یا در تمامی لحظات احساس درد می کنید. درد کتف و شانه می تواند موقتی یا مستمر باشد و به تشخیص و درمان درد شانه نیاز داشته باشد. در این مقاله در مورد علت بوجود آمدن درد شانه و کتف و روش های درمانی آن صحبت می شود. پزشک در مورد  شانه درد می تواند اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار دهد. این درد ممکن است به صورت درد مفصل شانه چپ، راست یا در هر دو شانه بروز کند.

 

 

علائم و نشانه‌ها

 

 

برخی از علائمی که با شانه درد همراه هستند، از سایر علائم مشخص‌تر و بارز‌تر هستند و توسط بیمار بیان می‌شوند، اما برای درمان شانه درد تمامی علائم باید به دقت بررسی شده و زیر نظر قرار بگیرند. برخی از علائمی که به توجه فوری نیاز دارد عبارتند از:

 

-          داشتن درد شانه برای مدت زمان بیش از یک هفته

-          درد شانه‌ای که مرتبا خوب می‌شود و مجددا بازمی گردد

-          مشکل در بالا آوردن دستتان به سمت بالای سرتان

-          درد یا مشکل در هنگام بلند کردن اجسام با دست

-          درد شانه که در هنگام عصر شدیدتر می‌شود

-          وجود هر گونه علائمی که آسیب‌دیدگی مفصل را به وضوح نشان می‌دهد، مانند کبودی یا تورم

-          شنیدن هر گونه صدای غیرطبیعی از مفصل شانه مانند صدای تق تق یا شنیدن صدای قیژ قیژ در هنگام حرکت دادن مفصل

 

مانند تمامی مشکلات و آسیب‌های دیگر، در این مورد نیز، انجام درمان موثر به این موضوع بستگی دارد که علت اصلی بروز مشکل یا آسیب‌دیدگی به طور دقیق مشخص شود. بنابراین انجام تشخیص صحیح قدمی بسیار مهم و حیاتی در روند ارزیابی و درمان بیمار است.

 

علت ها و دلایل

 

فاکتور ریسک اصلی برای درد کتف و شانه ، بالا رفتن سن است. استفاده زیاد از مفاصل شانه (به خاطر شرکت در فعالیت های ورزشی یا سایر فعالیت های تفریحی یا شغلی) باعث افزایش ریسک آسیب دیدگی و نیز ایجاد تغییرات خاص به خاطر بالا رفتن سن در مفصل شانه (آرتروز) می شود که می تواند علت شانه درد باشد. علاوه بر این شرایطی مثل التهاب کیسه های مفصلی و التهاب تاندون شانه (تاندونیت عضلات چرخاننده بازو) نیز می تواند باعث شانه درد شود.

 

آسیب دیدگی یکی دیگر از دلایل شانه درد است. انجام فعالیت های ورزشی (بیس بال و شنا) و فعالیت های شغلی می تواند ریسک آسیب دیدگی و درد وخشکی شانه را افزایش دهد. به هر حال انواع موارد آسیب دیدگی شانه به شرح زیر هستند:

 

در رفتگی: شرایطی که در آن سر استخوان بالای بازو از محل خود در مفصل شانه خارج می شود. این شرایط اغلب مواقعی ایجاد می شود که فرد بر روی بازوی بیش از حد کشیده شده خود بیفتد یا هنگامی که بازو از پشت کشیده شود.

 

شکستگی: ایجاد ترک یا شکستگی در استخوان که اغلب با در رفتن شانه همراه است و می تواند برای استخوان بازو و استخوان ترقوه اتفاق افتد.

 

جدا شدن: پارگی کامل یا جزئی رباط شانه که اغلب در نتیجه افتادن فرد یا وارد شدن ضربه مستقیم به شانه ایجاد می شود.

 

پیچ خوردن: که اغلب برای رباط ها در محل شانه اتفاق می افتد.

 

کشیدگی: که مربوط به آسیب دیدگی عضلات شانه است.

 

پارگی: پارگی چرخاننده بازو که ممکن است به صورت پارگی عضلات، پارگی تاندون شانه، یا رباط ها ایجاد شود.

 

شانه منجمد (که به آن کپسولیت چسبنده نیز گفته می شود) شرایطی است که باعث شانه درد و محدودیت های خاص در حرکت شانه می شود. شانه منجمد بیشتر در بین زنان در سنین بین 40 سالگی و 50 سالگی مشاهده می شود و بیشتر این مشکل در افراد مبتلا به سایر بیماری ها همچون التهاب مفاصل، التهاب تاندون ها، و حمله قلبی و در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن (مثل دیابت)، و نیز کسانی که به تازگی عمل جراحی انجام داده اند، وجود دارد.

 

درد کتف و  شانه همچنین می تواند پس از عمل جراحی (همچون عمل جراحی برداشتن سینه یا ماستکتومی و برداشتن غدد زیر بغل) ایجاد شود. عوامل نادر تاثیرگذار در این حالت می تواند شامل عفونت، مشکلات عصبی و تشکیل تومور در بدن بیمار باشد.

 

 

روش‌های درمان

 

به طور کلی، درمان شانه درد دربرگیرنده استراحت، اصلاح و تعدیل فعالیت ها و فیزیوتراپی برای کمک به بهبود قدرت و انعطاف پذیری شانه است. دیدگاه های عمومی مانند اجتناب از کشش بیش از حد یا انجام بیش از حد فعالیت هایی که به طور معمول در آن ها شرکت نمی کنیم هم می تواند به جلوگیری از شانه درد کمک کند. استراحت ،سرما و گرما برای درمان درد شانه  بسیار ضروری میباشد.خوشبختانه بسیاری از دردهای شانه نیازی به عمل جراحی ندارند و بوسیله تمرینات فیزیوتراپی و ورزش های شانه درد و مصرف داروهای ضد التهاب بهبود پیدا می کند. نسبت به تشخیص پزشک معالج، اگر آسیب دیدگی شانه زیاد باشد که به روش بدون جراحی درمان نشود از روش عمل تعویض شانه استفاده می شود

    استراحت

زمانیکه شانه های شما آسیب می بیند استراحت کردن بسیار به درمان درد کتف کمک می کند و شما باید از دسترسی به طرف بالا،حمل اشیائ سنگین واستفاده از کیف های سنگین جلوگیری کنید.درد والتهاب این ناحیه بهبود نخواهد یافت اگر فعالیت هایی مانند تخلیه یا جمع کردن اشیاء و شستن اتومبیل تکرارشود و بر شدت درد آن می افزاید. پایین نگه داشتن آرنج خود نیز بسیارمهم می باشد. جلوگیری از به کاربردن شانه های یخ زده بعد از آسیب دیدگی ،اگرچه به زودی حرکت کردن بسیارمهم است.

  گرما وسرما

کمپرس های یخ وبسته های یخ برای کاهش درد وتورم بسیارمناسب است. همچنین گرفتن یک دوش آبگرم و کشیدن بدن هنگام بیدار شدن از خواب در کاهش درد شانه بسیار مهم است.

  فیزیوتراپی

پزشک فیزیوتراپ با دادن تمرینات ورزشی به شما کمک می کند تا از آسیب های شانه رهایی پیدا کنید. پزشک با دادن تمرینات حرکتی ،انعطا ف شانه های شما را افزایش می دهد. او همچنین بادادن تمرینات قدرتی از کوتاه شدن ماهیچه ها جلوگیری می کند و با نشان دادن مکانیسم صحیح حرکتی از کشیدگی آن جلوگیری می کند.همچنین ماساژ و   ورزش تقویت عضلات شانه برای این التهابات مناسب است .

متخصص بیهوشی در شانه های یخ زده با انجام حرکاتی که سیستم حسی را تحریک کند به بیمار کمک کند.

  داروهای ضد التهاب

داروی ضد التهاب نان استروئید  که برای کاهش علت درد شانه تجویز می شود برای تسکین دردشانه مناسب میباشد .اگر آسپرین ،ایبوپروفن ، ناپروکسن واستامینوفن برای تسکین درد شانه موثر نبود داروی نان استروئید بسیار قوی تجویز میشود.

 

مکمل ها

مکمل های غذایی که داری گلوگز باشد و با کاندروتین مصرف شودبرای کاهش درد و درمان آرتروز شانه بسیار مناسب است.

 

                                 

زانو درد: درمان،علائم و علت آن

زانو درد علل بسیار متنوعی دارد. اینکه متاسفانه در عمده کلینیک‌ها ما هر زانو درد را آرتروز و آن را غیر قابل درمان توصیف می‌کنیم با واقعیات علمی روز دنیا فا صله زیادی دارد. اغلب دکتر زانو می تواند علل زانو درد را علی‌رغم تنوع فراوان آن می‌تون با معاینه فیزیکی دقیق و نهایتا با یک گرافی ساده تشخیص دهد. زانو درد هر علتی که داشته باشد با توجه به تنوع درمان‌های روز دنیا و پیشرفت‌های ایجاد شده در علم، دارای پیش اگهی خوب و قابل درمان می‌باشد هر چند اگر درمان درد زانو یک جراحی باشد

 

علائم

 

محل زانو درد به ساختار درگیر بستگی دارد. عفونت موجب درد زانو و ورم زانو می‌شود، در حالی که پارگی مینیسک زانو یا شکستگی استخوان منجر به بروز علائم در فقط و فقط یک ناحیه مشخص می‌شود.

شدت درد در بازه‌ای از درد ملایم و خفیفی تا درد شدید و غیر قابل تحمل متغیر است.

بعضی از دیگرعلائم مرتبط با زانودرد عبارت‌اند از:

 

 

•        دشواری در راه رفتن به دلیل ناپایداری زانو

•        لنگ زدن به دلیل تحمل درد و ناراحتی

•        قفل شدن زانو (ناتوانی در خم کردن زانو)

•        قرمزی و تورم

•        ناتوانی در دراز کردن زانو

•        تورم و خشکی

•        قرمزی و احساس داغی زانو

•        ضعف یا ناپایداری

•        تق تق یا صدا دادن زانو

•        ناتوانی در صاف کردن کامل زانو

•        حساسیت به لمس کردن زانو

 

علت و دلایل زانو درد

 

 

بسیاری از عارضه‌های ستون فقرات باعث درد پا، درد ساق پا و درد لگن تا زانو و دیگر علائم پایین‌تنه مانند خواب رفتن، گزگز، بی حسی و ضعف رفتن ساق پا می‌شود. تشخیص کالبدشناختی صحیح علت سندرم هر درد خاص لازمه درمان‌ موفقیت‌آمیز است.

 

ژنوواروم، زانوی درون گرد،پای ضربدری، زانو پرانتزی یا پاکمانی ( واروس بیش از حد ) اختلال در مفصل زانو است که در آن زانو ها از هم فاصله زیادی می گیرند. این امر باعث درد در این ناحیه می شودزانو ها مفاصل پیچیده ای هستند که اغلب در نتیجه آسیب دیدگی (تروما) یا “ساییدگی و پارگی” صدمه می بینند. در افراد بالای 50 سال، شایع ترین علت درد زانو استئوآرتریت است. علل درد زانودر افراد جوان تر عبارتند از استفاده بیش از حد از زانو و آسیب دیدگی. همچنین زانو درد می تواند ناشی از عفونت (به عنوان مثال استئومیلیت، بورسیت سپتیک) و از دیگر علت زانودرد بیماری هایی خاص می باشد.

 

تشخیص زانو درد

 

اگر علائم زانو درد مشاهده شد، بایستی به پزشک مراجعه شود. انجام یک معاینه فیزیکی کامل توسط دکتر زانو به تشخیص زانو درد کمک می‌کند. این معاینه شامل بررسی زانو در حال راه رفتن، ایستادن، دراز کشیدن و بررسی حساسیت به لمس شکم که معمولاً در بیماری کولیت زخمی و کرون وجود دارد، است.

 

ü      آزمایش میکروسکوپی. آزمایش مایع یا سینوویال مفصل زانو

ü      تصویربرداری اشعه ایکس از زانو. برای تشخیص شکستگی و آرتروز

ü      تصویربرداری ام آر آی. برای تشخیص پارگی رباط و دیگر عارضه‌ها

ü      تست منتوکس (تست تشخیصی پوستی با آنتی ژن توبرکولین). برای تشخیص سل

ü      آزمایش‌های خون. ازجمله شمارش کامل گلبول‌های خون، تست انعقاد خون و کشت خون

ü      آزمایش ادرار. این آزمایش به طور عمده به منظور بررسی میزان خون، شکر، پروتئین و اسید اوریک ادرار انجام می‌شود. بررسی میزان اسید اوریک برای تشخیص بیماری نقرس انجام می‌شود.

 

راه ها و روش‌های درمان

 

اغلب درمان زانو درد شدید به علت بوجود آوردنده آن بستگی دارد. درمان درد زانو ممکن است شامل استراحت، استفاده از کمپرس یخ و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی برای تسکین درد باشد. سایر روش ها شامل مگنت تراپی، شاک ویو تراپی، استفاده از بریس، فیزیوتراپی، تزریق و مانند آن می شود. در صورت عدم پاسخ دهی به روش های غیر جراحی، یا حاد بودن شرایط روش های جراحی به کار گرفته می شوند. در ادامه به شرح انواع راه ها و روش های درمان آرتروز زانو و درد آن می پردازیم.

 

اقدامات اولیه

 

• چند روز استراحت دادن به زانو و خودداری از انجام فعالیت‌های سنگین در درمان آرتروز زانو موثر است .

• قرار دادن یخ روی زانو برای کاهش درد و تورم و درمان درد زانو . یخ را باید هر 3 یا 4 ساعت یک بار به مدت 15 تا 20 دقیقه برای 2 تا 3 روز یا تا زمان از بین رفتن درد روی زانو گذاشت.

• بستن زانو. بستن زانو با باند کشی جهت جلوگیری از افزایش ورم یا حمایت کردن از زانو

• بالا آوردن زانو با قرار دادن بالش زیر پاشنه هنگام نشستن یا دراز کشیدن برای کاهش تورم

 

مصرف دارو و مکمل

 

داروهایی که میتوان برای درمان آرتروز استخوان و درمان درد مفصل زانو مصرف کرد شامل داروهای بدون تجویزی مانند استامینوفن،آسپیرین وایبوپروفن است علاوه برقرص تعدادی ازافراد ازکرم ها،اسپری ها وپمادهای بی حس کننده برای کاهش درد به صورت مستقیم بروی مفصل استفاده. علاوه برداروهای فوق تعدادی ازافراد از مکمل های طبیعی استفاده میکنند این مکمل های شامل گلوکوزامین وکندروتین قبل ازمصرف این نوع ازمکمل ها حتما با پزشک مشورت کنید که باعث ایجاد عوارض جانبی وواکنش با داروهای دیگر دربدن نشود.

 

زانوبندها و بریس‌ ها

 

بستن بریس و زانو بند مخصوص باعث می‌شود تا آسیب دیده‌ترین بخش زانو فشار ناشی از وزن بدن را تحمل نکند و در نتیجه توانایی حرکتی بیمار بهبود یابد و بتواند مسافت بیشتری را با تحمل درد کمتر راه برود. بریس‌های زانو در پایدار کردن زانو مؤثراند و فشار وارده بر روی مفصل زانو را کاهش می‌دهند. در مجموع بستن این زانوبندها در صورت ضعف یا لرزیدن زانو مفید است.

 

حرکات اصلاحی

 

نرمش‌های تقویتی مناسب برای رفع زانو درد بخش ضروری و حیاتی برنامه توان‌بخشی تقریباً تمام مشکلات زانو محسوب می‌شوند. عضله‌ها به سرعت پس از آسیب دیدن زانو یا بروز درد در این مفصل رو به ضعیف شدن می‌گذارند و در نتیجه مشکل تشدید می‌شود و دوره بهبود طولانی‌تر می‌شود.

 

تزریق

 

تزریق کورتیزون باعث کاهش درد به صورت موقت میشود این تزریقات باعث کاهش سریع درد میشود اگرچه باید این تزریق را چند باردریک سال انجام داد چون تزریق بیشتر باعث ضعیف شدن ماهیچه ها میشود به دلیل اینکه کورتیزون ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد پس این تزریق باید با تجویز پزشک انجام شود . بعدازتزریقات مکرر ممکن است غضروف ازبین بروند. بنابراین این تزریق باید بااحیتاط درمفصل زانو انجام شود

 

کفش و کفی طبی

 

کفش یا کفی مناسب به کاهش فشاری که بر زانوها وارد می شود و عوارض زانو درد ناشی از آن کمک می کند. کفش های ورزشی استاندارد یا کفش طبی برای افراد مبتلا به زانودرد شدیدا توصیه می شود.

 

فیزیوتراپی

 

ممکن است از فیزیوتراپی ( به عنوان مثال آلتراسوند، تحریک الکتریکی، سرما درمانی، درمان دستی و تمرینات کششی) برای کاهش زانو درد و التهاب استفاده شود. فیزیوتراپی می تواند باعث تقویت عضلات و کاهش اصطکاک در درون زانو شود و با کمک به آموزش مکانیک درست بدن به بیمار خطر عود بیماری را کاهش دهد.

 

جراحی

 

زمانیکه درمان های غیر جراحی باعث کاهش درد نشود ونتیجه بخش نباشد انجام جراحی نیازاست. این جراحی ها شامل موارد زیراست :

 

هنگامی که روش های درمانی مثل حرکت های ورزشی، کنترل وزن، و مصرف دارو نتوانند باعث کاهش درد مفصل زانوی بیمار شوند، ممکن است نیاز به استفاده از عمل جراحی وجود داشته باشد