فتق و هرنی دیسک ستون مهره سینه ای چیست. علائم و درمان

افزایش استفاده از ام آر آی به عنوان یک روش تشخیصی منجر به کشف این واقعیت شد که حدود ۱۵ درصد از مردم دچار هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای Disc hernia در ناحیه ستون مهره ای سینه ای هستند. دیدن یک هرنی دیسک بین مهره ای سینه ای معمولا یک یافته اتفاقی است. به این معنی که بیمار به علت دیگری ام آر آی شده و در تصاویر آن هرنی مشاهده شده است.

درصد کمی از بیماران مبتلا به هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای سینه ای مشکلی در مورد آن دارند. با این حال در درصدی از افراد، این هرنی میتواند به نخاع فشار آورده و موجب بروز علائمی شود. هرنی دیسک بین مهر ای سینه ای بیشتر در افراد با سن ۶۰-۴۰ سال دیده میشود

 

 

                                 

.

علل دیگر درد کشاله ران چیست

اینطور نیست که درد کشاله ران در هر ورزشکاری به علت هرنی ورزشکاران باشد. پزشک معالج باید قبل از اینکه به این تشخیص برسد بسیاری بیماری های دیگر را که ممکن است علائمی شبیه به این بیماری ایجاد کنند را در نظر داشته و آنها را رد کند. تعدادی از علل دیگر درد کشاله ران عبارتند از

 

• گیر کردن تاندون عضله ایلیوپسواس به استخوان جلو لگن

 

• مشکلاتی در ستون مهره که موجب تحریک ریشه های عصبی میشود و درد ایجاد شده نه در کمر بلکه در کشاله ران احساس میشود

 

• مشکلاتی در حفره استابولوم در مفصل ران

 

• شکستگی های گردن ران یا سیاه شدن سر استخوان ران که ممکن است در ابتدا علائمی در رادیوگرافی معمولی نداشته باشند.

 

• کشیدگی محل اتصال عضلات کشاله ران به لگن

 

• التهاب استخوان جلوی لگن

 

• مشکلات دستگاه ادراری

 

 

                                 

هرنی ورزشی چگونه ایجاد میشود

در ناحیه کشاله ران در زیر پوست، لیگامان مهمی به نام لیگامان اینگوینال وجود دارد که عضلات و پرده های بافتی که در جلو شکم هستند به آن متصل میشوند. علت عمده این بیماری نقص در قسمت هایی از این عضلات یا پرده هاست.

 این بیماری با هرنی یا فتق های کشاله ران که به آنها هرنی اینگوینال هم میگویند متفاوت است.

 

در هرنی اینگوینال یکی از مهمترین علائم و مشکلات بیمار لمس یک توده در کشاله ران است در حالیکه در هرنی ورزشکاران هیچ توده ای و برجستگی در ناحیه کشاله ران لمس نمیشود.

حتی پزشک هم در حین معاینه بیمار برجستگی در ناحیه لمس نمیکند. البته هر دو بیماری از این لحاظ که علت ایجاد هر دو آنها مشکلاتی در عضلات و پرده های بافتی جدار شکم است به هم شباهت دارند ولی یکی نیستند.

 

 

                                 

هرنی ورزشی چگونه موجب درد کشاله ران میشود

علائم هرنی ورزشی چیست

هرنی ورزشی بیشتر در فوتبالیست ها و دونده ها دیده میشود. شروع درد معمولاٌ آرام و در طی چند ماه است ولی ممکن است بصورت ناگهانی هم شروع شود در این صورت بیمار ممکن است حادثه ای را که منجر به شروع درد شده است به یاد بیاورد که گاهی همراه با یک احساس پاره شدن در عمق کشاله ران است.

در ابتدا بیمار در حین ورزش مشکلی ندارد ولی شب بعد از ورزش یا روزهای بعد از آن دچار درد شدید کشاله ران میشود. بتدریج که بیماری پیشرفت میکند درد در پایان ورزش احساس میشود.

 

در حالات شدید بیماری، ممکن است درد شدید در حین ورزش، بیمار را از ادامه آن بازدارد. درد معمولاٌ یکطرفه است. ممکن است به داخل ران و یا گاهی به پایین شکم هم انتشار پیدا کند.

 

درد در مردان ممکن است به بیضه منتشر شود. در بسیاری اوقات درد بیمار با سرفه یا عطسه کردن شدیدتر میشود.

 

 

                                 

سیاتیک ( بدنبال پارگی دیسک بین مهره ای) به چه صورت درمان میشود

هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای در اکثر اوقات به آهستگی در عرض ۸-۶ هفته بهبود میابد و بعد از گذشت ۴-۳ ماه اکثر بیماران بدون علامت میشوند یعنی علائم بیماری کاملاً از بین میرود.

 

 90-80 درصد بیماران مبتلا به هرنی دیسک کمر با استراحت خوب میشوند. بندرت پیش میاید که به محض شروع علائم دیسک کمر بیمار نیاز به عمل جراحی پیدا کند (در مواردی که بیمار همراه با علائم درد سیاتیکی ناشی از دیسک کمر دچار بی اختیاری ادراری یا مدفوع شود نیاز به عمل جراحی فوری دارد).

 

در هر درد سیاتیکی ناشی از دیسک کمر اولین درمان پیشنهادی و موثرترین آنها درمان غیر جراحی است. اگر درمان غیر جراحی نتواند در مدت مقرر مشکلات بیمار را کاهش دهد ممکن است نیاز به عمل جراحی پیدا شود ولی همانطور که گفته شد اکثر درد های سیاتیکی ناشی از دیسک کمر به درمان های غیر جراحی جواب میدهند. این درمان ها نسبت به درمان های جراحی کم خطرتر، ارزانتر و با عوارض احتمالی کمتری هستند.

 

درمان غیر جراحی هرنی دیسک کمر چیست

 

اساس درمان غیر جراحی دیسک کمر استراحت است. درمان غیر جراحی دیسک کمر شامل اقدامات زیر است.

 

استراحت

 

بیمار باید چند روز در منزل استراحت کند. البته استراحت بیش از دو روز ممکن است به علت ایجاد مشکلات روحی و به علت کاهش قدرت انقباضی عضلات کمر، درد را بیشتر کند. همچنین با استراحت طولانی مدت، خطر لخته شدن خون در ساق پا افزایش میابد پس فرد دچار کمردرد باید هرچه زودتر فعالیت معمول روزانه را شروع کند.

 

 برای ۲-۱ روز در وضعیتی که راحت هستید استراحت کنید. به پشت بخوابید و یک بالشت زیر زانو های خود بگذارید تا کمی خم شوند یا به پهلو بخوابید و یک بالشت بین پاهایتان بگذارید. برای مدت طولانی در یک وضعیت نخوابید. هر ۳-۲ ساعت حدود ۲۰-۱۰ دقیقه قدم بزنید و دوباره دراز بکشید.

 هر ۳-۲ ساعت یکبار کمرتان را به مدت ۲۰-۱۵ دقیقه گرم کنید. با کیسه آب گرم یا حوله برقی. دوش آب گرم هم مفید است. برای بعضی افراد سرد کردن بهتر از گرم کردن موجب کاهش درد میشود.

 

میتوانید به همین تعداد و مقدار ذکر شده محل درد را سرد کنید و امتحان کنید که آیا سرد کردن موضع برای شما مفید است یا خیر. معمولا وقتی بعد از یک فعالیت بدنی شدید کمردرد ایجاد میشود در چند روز اول سرد کردن محل درد مفید است و بعد از گذشت چند روز ممکن است گرما مفیدتر باشد.

 دارو

 

پزشک معالج از داروهای ضد التهاب مانند بروفن یا سلکسیب و از داروهای شل کننده عضلانی برای کاهش درد استفاده میکند. گاهی اوقات لازم میشود پزشک معالج علائم بیماری را با تزریق کورتیکوستروئید در کمر شما کاهش دهد. این کار معمولاً در صورتی انجام میشود که بعد از گذشت شش هفته از انجام اقدامات ذکر شده قبلی مشکلات بیمار همچنان باقی باشد. تزریق معمولاً در نیمی از موارد موفق است.

 فیزیوتراپی

 

 متخصص فیزیوتراپ با اقداماتی نظیر گرم کردن، تحریک الکتریکی، استفاده از میدان های الکتریکی، کشش و دیگر تمهیدات، میتواند درد بیمار را کاهش دهد.

نرمش

 

بعد از کاهش علائم بیماری زیر نظر فیزیوتراپ شما نرمش های کششی و تقویتی را یاد خواهید گرفت و انجام خواهید دارد که تاثیر بسیار مهمی در درمان قطعی شما دارند. بدون انجام این نرمش ها درمان شما ناقص بوده و عارضه ممکن است بزودی عود کند. این نرمش ها باید هرچه زودتر بعد از فروکش کردن درد حاد شروع شوند.

 

درمان جراحی دیسک کمر

 

اگر بعد از سه ماه درمان منظم، شما همچنان درد در ساق داشتید ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشید. به یاد داشته باشید که جراحی دیسک کمر موجب درمان قطعی نمیشود و هدف از انجام آن فقط از بین بردن درد تیر کشنده اندام تحتانی است.

 

این عمل جراحی تاثیری در روند مشکلاتی که در دیسک بین مهره ای یا مهره های کمری بوجود آمده ندارد و تاثیری هم در روند آینده دیسک و مهره ها ندارد. عمل جراحی دیسک کمر تاثیر عمده ای بر روی درد کمر ندارد و بیشتر با هدف درمان درد تیر کشنده اندام تحتانی انجام میشود.

 

اگر بیمار بعد از جراحی مراقبت های لازم را انجام ندهد مشکلات وی میتواند مجددا عود کند.

 

 معمول ترین نوع جراحی که برای هرنی دیسک انجام میشود میکرودیسککتومی Microdiskectomy است. در حین جراحی قسمت ژلاتینی دیسک که جابجا شده و به روی عصب فشار میاورد خارج میشود.

 

گاهی به علت هرنی دیسک کارکرد اعصابی دچار اختلال میشود که نتیجه آن از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع و احساس بیحسی در ناحیه اطراف مقعد و دستگاه تناسلی است. در این حال بیمار باید سریعاً تحت عمل جراحی قرار بگیرد. عمل جراحی دیسک، بیشتر برای کاهش درد اندام تحتانی انجام میشود و تاثیر زیادی بر درد کمر ندارد.

 

 بعد از جراحی دیسک کمر

 

حدود ۹۵ درصد بیمارانی که به علت هرنی دیسک تحت عمل جراحی قرار میگیرند بعد از جراحی دردشان بطور محسوسی کم میشود. بیماران معمولاً میتوانند بعد از ۲-۱ هفته به کار و فعالیت بدنی برگردند.

 

بعد از جراحی باید تا حداقل یک ماه از رانندگی، نشستن به مدت طولانی، بلند کردن اجسام و خم شدن به جلو اجتناب کنید. انجام نرمش های مخصوص برای تقویت عضلات کمر و شکم بعد از جراحی ضروری است وگرنه عارضه ممکن است عود کند. در پنج درصد موارد بعد از جراحی ممکن است علائم پارگی دیسک و هرنی مجدداً عود کند.

 

 

عوارض جراحی دیسک کمر

 

درمان هرنی دیسک به هر روشی که انجام شود احتمال عود آن در آینده حدود پنج درصد است. عمل جراحی دیسک ممکن است با عوارضی همراه باشد که مهمترین آنها عبارتند از  • عفونت  • آسیب به اعصاب کمری  • نشت مایع نخاعی  • خونریزی در محل عمل و فشار خون جمع شده به اعصاب

 

 

                                 

 

سیاتیک چگونه تشخیص داده میشود

بعد از اینکه پزشک با بیمار در مورد مشکلاتش صحبت کرده و اطلاعات لازم را کسب میکند وی را دقیقاً معاینه کرده و در صورت مشکوک شدن به هرنی دیسک بین مهره ای بررسی های پاراکلینیکی را برای بررسی بیشتر انجام میدهد.

 

رادیوگرافی ساده میتواند تغییرات کلی را در ستون مهره نشان دهد ولی برای بررسی وضعیت دیسک و ریشه های عصبی باید از روش های تصویر برداری دیگری استفاده کرد. استفاده از میلوگرافی بصورت تزریق دارو در اطراف نخاع و سپس عکس برداری از آن یکی از روش های تشخیصی است.

 

امروزه این روش تا حد زیادی جای خود را به ام آر آی داده است. گاهی اوقات پزشک معالج با استفاده از الکترومیوگرافی یا تست نوار عصب و عضله وضعیت ریشه های عصبی نخاع را بررسی میکند.

 

 

                                 

علائم سیاتیک چیست

درد سیاتیکی ممکن است بصورت احساس گرفتگی عضلات در ساق یا بصورت احساس درد در پشت یا سطح خارجی ساق باشد. درد ممکن است موقع نشستن، سرفه کردن یا عطسه کردن بیشتر شود.

 

ممکن است احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز یا خواب رفتگی در ساق داشته باشید. و یا حتی ممکن است احساس سنگینی ساق و احساس ضعف عضلانی در ساق داشته باشد. ممکن است علائم ذکر شده در ساق بدون کمردرد باشد. اگر بیمار مدت زیادی طول بکشد میتواند موجب لاغر شدن بعضی از عضلات اندام تحتانی شود.

 

 

                                 

عوامل مستعد کننده هرنی یا فتق دیسک

مهمترین عوامل زمینه ساز هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای عبارتند از

 

    جنس : هرنی دیسک در مردان بیش از زنان دیده میشود.

 

    بلند کردن ناصحیح اجسام : وقتی جسم سنگینی را بلند میکنید اگر به جلو خم شوید و جسم را بردارید خود را در معرض پارگی دیسک قرار میدهید. همچنین چرخیدن کمر در حین بلند کردن اجسام احتمال پارگی دیسک را زیاد میکند. در حین بلند کردن اجسام به جای خم شدن به جلو باید زانو های خود را خم کرده و بنشینید و جسم را تا حد امکان به تنه خود نزدیک کرده و سپس بلند شوید.

 

    وزن : افراد سنگین وزن بیشتر دچار هرنی دیسک میشوند.

 

    رانندگی زیاد : به علت نشستن به مدت زیاد و لرزش مداوم اتومبیل احتمال هرنی دیسک را بیشتر میکند.

 

    زندگی بدون تحرک : موجب ضعیف شدن عضلات کمر و شکم شده و کمر ناپایدار میشود. نتیجه آن افزایش احتمال پارگی دیسک بین مهره ای است.

 

    کشیدن سیگار : سیگار موجب ضعیف شدن دیسک بین مهره ای و در نتیجه افزایش احتمال آسیب پذیری آن میشود

 

 

                                 

.

سیاتیک چیست و چگونه موجب کمر درد و درد اندام تحتانی میشود

سیاتیک چیست. اگر ناگهان دچار کمردرد ی شده اید که همراه با آن درد به باسن و پشت ران و ساق شما هم انتشار پیدا میکند به احتمال زیاد دچار وضعیتی شده اید که به آن سیاتیک Sciatica میگویند. سیاتیک به درد های تیر کشنده ای میگویند که از پشت باسن شروع شده و به پشت ران و ساق و گاهی کف پا تیر میکشد.

علت سیاتیک چیست

 

سیاتیک بیشتر در سنین ۵۰-۳۰ سالگی بوجود میاید و علت عمده آن پاره شدن دیسک بین مهره ای است. بدنبال وارد شدن فشار بیش از حد به ستون مهره، قسمت حلقوی محیطی دیسک ( آنولوس فیبروزوس) پاره شده و قسمت مرکزی ( نوکلئوس پولپوزوس) از بین شکاف پارگی به بیرون راه پیدا میکند. این قسمت بیرون زده را هرنی یا فتق میگویند.

مهمترین مشکلی که در فتق دیسک بوجود میاید اینست که قسمت بیرون زده به  ریشه های عصبی که در حال بیرون آمدن از نخاع و مهره هستند فشار وارد میکند.

 

همچنین تماس مواد شیمیایی تشکیل دهنده قسمت ژلاتینی دیسک با ریشه های عصبی موجب تحریک و التهاب آنها میشود. این فشار و التهاب عصب موجب بروز علائم سیاتیک میگردد. در ستون مهره کمری این تغییرات بیشتر در دیسک بین مهره های ۳ و ۴ و دیسک بین مهره های ۴ و ۵ ایجاد میشود.

 

هرنی یا فتق دیسک معمولاً بعد از فعالیت هایی مانند بلند کردن یا هل دادن جسم سنگین یا خم شدن یا چرخیدن ناگهانی بوجود میاید. بطور متوسط از هر ۵۰ نفر یک نفر در طول عمرش دچار هرنی دیسک میشود و از این تعداد در ۲۵-۱۰ درصد آنها علائم بیماری ممکن است بیش از شش ماه ادامه یابد.

 

 

                                 

 

علل دیگر درد جلوی لگن یا درد کشاله ران

علت درد جلوی لگن یا کشاله ران ممکن است وجود مشکلی در سمفیز مانند استئیت پوبیس باشد.

 

گاهی هم علت دردهای جلو لگن نه در سیستم حرکتی آن بلکه در بافت های دیگر اطراف آن است مانند

 

    عفونت های سیستم ادراری

    سنگ کلیه

    هرنی یا فتق کشاله ران

    التهاب غدد لنفاوی کشاله ران

    عفونت‌های سطحی یا عمقی در بافت‌های کشاله ران

 

در آقایان مشکلات سیستم تناسلی مانند ضربه به بیضه، التهاب بیضه (اپیدیدیمیت) مانند اوریون، واریکوسل ( متسع شدن وریدهای اطراف بیضه)، چرخش بیضه، سرطان بیضه، اسپرماتوسل و هیدروسل (تجمع مایع در کیسه بیضه) میتوانند موجب درد جلوی لگن در ناحیه کشاله ران شوند.

 

در خانم ها هم مشکلاتی مانند بارداری، کیست تخمدان، عفونت‌های لگنی و حاملگی خارج رحمی میتوانند موجب درد جلوی لگن در کشاله ران شوند.

 

عللی که نام برده شد از مهمترین عوامل بوجود آورنده درد کشاله ران هستند ولی علل بسیار بیشتری هم وجود دارد. این وظیفه پزشک متخصص ارتوپدی است که با کمک دانش و تجربه خود و با استفاده از معاینه و روش های تصویربرداری و آزمایش ها علت اصلی درد لگن را کشف کند. تنها بعد از یافتن علت درد است که میتوان آن را درمان کرد.