علت، علائم و درمان کمردرد

کمر درد و رگ به رگ شدن کمر از دلیل بسیار رایج برای غیبت از کار و مراجعه به پزشک است. هرچند درد کمر ممکن است بسیار دردناک و آزار دهنده باشد، اما معمولاً عارضه‌ای جدی نیست. با وجود آنکه درد پایین کمر می‌تواند در همه افراد با سنین مختلف مشاهده شود، اما عمدتاً در بین بزرگسالان با سن ۳۵ تا ۵۵ سال شایع‌تر است. متخصصان معتقدند که کمر درد، ناشی از نوع ارتباط و همکاری بین استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و رباط‌هایی است که در ناحیه کمر قرار دارند. درد در قسمت پایین کمر می‌تواند مربوط به ستون فقرات، دیسک‌های بین مهره‌ها، رباط‌های اطراف نخاع و دیسک‌ها، نخاع و اعصاب آن، ماهیچه‌های پایین کمر، اندام‌های درونی شکم و لگن خاصره و پوست اطراف ناحیه ستون فقرات باشد. حتی میتواند در صورت مشکل تنگی کانال برای درمان توسط جراحی تنگی کانال نخاعی کمر مراجعه نمایند.همچنین درد در قسمت بالایی کمر می‌تواند ناشی از بیماری‌های آئورت، وجود تومور در ناحیه کمر و التهاب نخاع باشد.

 

 

علت کمردرد

 

گاهی کمردرد می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری بسیار حادتر در بدن مانند سرطان باشد. مثلاً بعد از انجام معاینات پزشک مشخص می‌شود که علت کمردرد یک متاستاز و انتشار سرطان از یک نقطه دیگر بدن مثل پروستات و تخمدان و.. باشد حال‌آنکه تا آن زمان سرطان اولیه علائم ایجاد نکرده است. چیزی که مهم است و بیماران باید به آن اهمیت بدهند این است که علت درد کمر یک علامت است و اگر احساس می‌کنند ظرف چند روز از شدت آن کاسته نمی‌شود باید به یک متخصص طب ورزش یا طب فیزیکی و توان‌بخشی مراجعه کنند تا در مرحله اول علت کمردرد شناسایی شود . علل کمردرد متعدد است و خود انواعی دارد مانند:

 

 

• کمردرد سیاتیک یا مکانیکال

• کمردرد عصبی

• کمردردهای التهابی و ارجاعی

• کمردرد شغلی

 

 

 

علائم کمردرد

 

درد ممکن است مداوم باشد، یا تنها زمانی رخ دهد که بدن در وضعیت خاصی قرار گیرد. امکان دارد درد با سرفه یا عطسه، خم شدن یا چرخاندن بدن بدتر شود. خشکی و انعطاف پذیری کمر, فعالیت بدنی همراه با فشار یا بلندکردن جسم سنگین, ضربه یا سقوط شدید, مشکلات ستون فقرات در کمر, عفونت ها, دیسک کمر, مشکل در عصب, پوکی استخوان, تومورها, اسپوندیلوز (خشک و انعطاف ناپذیر شدن ستون فقرات ), مشکل مادرزادی در کمر, زایمان, توجه داشته باشید که اغلب علت واضحی وجود ندارد.

 

 

کمردرد در بارداری

 

به موازات افزایش وزن جنین، کمردرد در دوران بارداری هم تشدید می‌شود از یک طرف هم در دوران حاملگی هورمونی به نام ریلکسین در بدن ترشح می‌شود و همچنین افزایش هورمون پروژسترون از یک طرف سبب شلی لیگامانی تشدید کمردرد در دوران بارداری می‌شود. بسیاری از خانم‌ها قبل از دوران حاملگی دارای کمر دردهای گاه‌وبیگاه و بعضاً شدید می‌شوند که باید قبل از اقدام به حاملگی در پی درمان کمردرد خود باشند و در غیر این صورت به‌احتمال قریب به یقین دچار کمردرد در حاملگی خواهند شد. درمان کمردرد در دوران بارداری بسیار مشکل‌تر از درمان کمر درد خارج از این دوران می‌باشد. چون از یک طرف بسیاری از دستگاه‌های فیزیوتراپی برای بیماران ممنوعیت دارد و از طرفی نمی‌توان چندان به بیماران دارو برای درد کمر داد و حتی ورزش در دوران بارداری و برای کمردرد دوران بارداری محدودیت‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان به بیماران هر ورزشی را داد. از طرفی بعضی از ورزش کمر درد در بارداری سه‌ماهه اول مناسب است درحالی‌که ممکن است همان ورزش‌ها در سه ماهه سوم ممنوع باشد.

 

 

 

درمان کمر درد

 

 

 

استراحت

 

استراحت حتی در شدیدترین نوع کمر درد مانند کمردرد سیاتیک حداکثر 3 روز به‌صورت مطلق توصیه می‌شود و بیشتر از آن می‌تواند موجب ضعیف شدن عضلات کمر شود. هرچند بسته به شرایط بیمار و تحت نظارت پزشک دوران استراحت می‌تواند کاهش یا افزایش یابد.

 

داروهای ضد التهابی

 

دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی و استامینوفن جزء دارو های مسکن (تسکین دهنده درد) شناخته شده ای هستند که برای تسکین کمر درد شدید مورد استفاده قرار می گیرند.

 

داروی شل کننده عضلات

 

داروی شل کننده عضلات داروهایی هستند که سبب تسکین سیستم عصبی مرکزی و درد دیسک کمرمی شوند. این دارو ها خواب آور هستند و باعث کاهش تنش های عضلانی و هیجانی در فرد می گردد، از این رو در کاهش کمر درد های شدید می توانند مؤثر باشند. مصرف این دارو برای کمر درد حتما باید زیر نظر پزشک معالج صورت بگیرد.

 

فیزیوتراپی

 

روش های فیزیوتراپی همچون انقباض ها و تحریک های الکتریکی و ماوراء صوتی، متحرک سازی مفاصل، و ماساژ درمانی می توانند تسکین موقتی برای کمر درد شدید باشند. لازم به ذکر است که کمر درد شدید معمولا با گذشت زمان خود به خود از بین می رود و در این شرایط، دیگر نیازی به درمان نخواهد بود.اگر شدت کمر درد بیشتر شود، یا اختلالاتی در انجام فعالیت ها و حرکت مشاهده شود، توصیه ها و آموزش های روش های فیزیوتراپی برای بازگشت به وضعیت عادی و درمان کمر درد با ورزش بسیار کارساز خواهند بود.

 

مگنت تراپی

 

درد مزمن غالباً پی‌آمد عملکرد نامناسب شبکه‌های عصبی کوچکی است که در اثر التهاب عصبی درونی آسیب دیده‌اند. تحریک مغناطیسی پالسی با شدت بالا (HIPMS) به شیوه‌ای غیرتهاجمی نورون‌ها را غیرقطبی می‌کند و بهبود آسیب دیدگی را شتاب می‌بخشد. مگنت درمانی تسکین درد را برای بیماران دچار کمر درد پس از جراحی یا سانحه، دیستروفی رفلکسی سمپاتیک، نوروپاتی محیطی، سندرم خروجی صدری و اندومتریوز به ارمغان می‌آورد.

 

تزریقات نخاعی

 

تزریقات نخاعی (یا تزریق در نخاع) معمولا به عنوان شیوه مناسب در درمان کمر درد شدید در نظر گرفته نمی شود. با این وجود، روش های مختلف تزریق نخاعی وجود دارد که از این قبیل می توان تزریق استروئید اپیدورال، مفاصل فاست(facet joints)، و تزریق در نقطه ماشه‌ای (یک ناحیه خاص در ماهیچه اسکلتی یا فاسیای عضلانی است) نام برد.

 

                                 

 

 

درمان و علائم درد شانه

چیزی که اغلب افراد آن را شانه می نامند در واقع مفاصل متعددی است که با تاندون ها و عضلات ترکیب می شوند تا دامنه گسترده ای از حرکات در بازو صورت بگیرد، از خاراندن کمر گرفته تا پرتاب کردن توپ بولینگ. با این حال، تحرک تبعات خود را دارد. تحرک منجر به مشکلات بی ثباتی یا آسیب وارد شدن به بافت نرم یا ساختارهای استخوانی شانه و در نتیجه شانه درد می شود. شما تنها زمانی احساس درد خواهید کرد که شانه خود را حرکت دهید یا در تمامی لحظات احساس درد می کنید. درد کتف و شانه می تواند موقتی یا مستمر باشد و به تشخیص و درمان درد شانه نیاز داشته باشد. در این مقاله در مورد علت بوجود آمدن درد شانه و کتف و روش های درمانی آن صحبت می شود. پزشک در مورد  شانه درد می تواند اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار دهد. این درد ممکن است به صورت درد مفصل شانه چپ، راست یا در هر دو شانه بروز کند.

 

 

علائم و نشانه‌ها

 

 

برخی از علائمی که با شانه درد همراه هستند، از سایر علائم مشخص‌تر و بارز‌تر هستند و توسط بیمار بیان می‌شوند، اما برای درمان شانه درد تمامی علائم باید به دقت بررسی شده و زیر نظر قرار بگیرند. برخی از علائمی که به توجه فوری نیاز دارد عبارتند از:

 

-          داشتن درد شانه برای مدت زمان بیش از یک هفته

-          درد شانه‌ای که مرتبا خوب می‌شود و مجددا بازمی گردد

-          مشکل در بالا آوردن دستتان به سمت بالای سرتان

-          درد یا مشکل در هنگام بلند کردن اجسام با دست

-          درد شانه که در هنگام عصر شدیدتر می‌شود

-          وجود هر گونه علائمی که آسیب‌دیدگی مفصل را به وضوح نشان می‌دهد، مانند کبودی یا تورم

-          شنیدن هر گونه صدای غیرطبیعی از مفصل شانه مانند صدای تق تق یا شنیدن صدای قیژ قیژ در هنگام حرکت دادن مفصل

 

مانند تمامی مشکلات و آسیب‌های دیگر، در این مورد نیز، انجام درمان موثر به این موضوع بستگی دارد که علت اصلی بروز مشکل یا آسیب‌دیدگی به طور دقیق مشخص شود. بنابراین انجام تشخیص صحیح قدمی بسیار مهم و حیاتی در روند ارزیابی و درمان بیمار است.

 

علت ها و دلایل

 

فاکتور ریسک اصلی برای درد کتف و شانه ، بالا رفتن سن است. استفاده زیاد از مفاصل شانه (به خاطر شرکت در فعالیت های ورزشی یا سایر فعالیت های تفریحی یا شغلی) باعث افزایش ریسک آسیب دیدگی و نیز ایجاد تغییرات خاص به خاطر بالا رفتن سن در مفصل شانه (آرتروز) می شود که می تواند علت شانه درد باشد. علاوه بر این شرایطی مثل التهاب کیسه های مفصلی و التهاب تاندون شانه (تاندونیت عضلات چرخاننده بازو) نیز می تواند باعث شانه درد شود.

 

آسیب دیدگی یکی دیگر از دلایل شانه درد است. انجام فعالیت های ورزشی (بیس بال و شنا) و فعالیت های شغلی می تواند ریسک آسیب دیدگی و درد وخشکی شانه را افزایش دهد. به هر حال انواع موارد آسیب دیدگی شانه به شرح زیر هستند:

 

در رفتگی: شرایطی که در آن سر استخوان بالای بازو از محل خود در مفصل شانه خارج می شود. این شرایط اغلب مواقعی ایجاد می شود که فرد بر روی بازوی بیش از حد کشیده شده خود بیفتد یا هنگامی که بازو از پشت کشیده شود.

 

شکستگی: ایجاد ترک یا شکستگی در استخوان که اغلب با در رفتن شانه همراه است و می تواند برای استخوان بازو و استخوان ترقوه اتفاق افتد.

 

جدا شدن: پارگی کامل یا جزئی رباط شانه که اغلب در نتیجه افتادن فرد یا وارد شدن ضربه مستقیم به شانه ایجاد می شود.

 

پیچ خوردن: که اغلب برای رباط ها در محل شانه اتفاق می افتد.

 

کشیدگی: که مربوط به آسیب دیدگی عضلات شانه است.

 

پارگی: پارگی چرخاننده بازو که ممکن است به صورت پارگی عضلات، پارگی تاندون شانه، یا رباط ها ایجاد شود.

 

شانه منجمد (که به آن کپسولیت چسبنده نیز گفته می شود) شرایطی است که باعث شانه درد و محدودیت های خاص در حرکت شانه می شود. شانه منجمد بیشتر در بین زنان در سنین بین 40 سالگی و 50 سالگی مشاهده می شود و بیشتر این مشکل در افراد مبتلا به سایر بیماری ها همچون التهاب مفاصل، التهاب تاندون ها، و حمله قلبی و در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن (مثل دیابت)، و نیز کسانی که به تازگی عمل جراحی انجام داده اند، وجود دارد.

 

درد کتف و  شانه همچنین می تواند پس از عمل جراحی (همچون عمل جراحی برداشتن سینه یا ماستکتومی و برداشتن غدد زیر بغل) ایجاد شود. عوامل نادر تاثیرگذار در این حالت می تواند شامل عفونت، مشکلات عصبی و تشکیل تومور در بدن بیمار باشد.

 

 

روش‌های درمان

 

به طور کلی، درمان شانه درد دربرگیرنده استراحت، اصلاح و تعدیل فعالیت ها و فیزیوتراپی برای کمک به بهبود قدرت و انعطاف پذیری شانه است. دیدگاه های عمومی مانند اجتناب از کشش بیش از حد یا انجام بیش از حد فعالیت هایی که به طور معمول در آن ها شرکت نمی کنیم هم می تواند به جلوگیری از شانه درد کمک کند. استراحت ،سرما و گرما برای درمان درد شانه  بسیار ضروری میباشد.خوشبختانه بسیاری از دردهای شانه نیازی به عمل جراحی ندارند و بوسیله تمرینات فیزیوتراپی و ورزش های شانه درد و مصرف داروهای ضد التهاب بهبود پیدا می کند. نسبت به تشخیص پزشک معالج، اگر آسیب دیدگی شانه زیاد باشد که به روش بدون جراحی درمان نشود از روش عمل تعویض شانه استفاده می شود

    استراحت

زمانیکه شانه های شما آسیب می بیند استراحت کردن بسیار به درمان درد کتف کمک می کند و شما باید از دسترسی به طرف بالا،حمل اشیائ سنگین واستفاده از کیف های سنگین جلوگیری کنید.درد والتهاب این ناحیه بهبود نخواهد یافت اگر فعالیت هایی مانند تخلیه یا جمع کردن اشیاء و شستن اتومبیل تکرارشود و بر شدت درد آن می افزاید. پایین نگه داشتن آرنج خود نیز بسیارمهم می باشد. جلوگیری از به کاربردن شانه های یخ زده بعد از آسیب دیدگی ،اگرچه به زودی حرکت کردن بسیارمهم است.

  گرما وسرما

کمپرس های یخ وبسته های یخ برای کاهش درد وتورم بسیارمناسب است. همچنین گرفتن یک دوش آبگرم و کشیدن بدن هنگام بیدار شدن از خواب در کاهش درد شانه بسیار مهم است.

  فیزیوتراپی

پزشک فیزیوتراپ با دادن تمرینات ورزشی به شما کمک می کند تا از آسیب های شانه رهایی پیدا کنید. پزشک با دادن تمرینات حرکتی ،انعطا ف شانه های شما را افزایش می دهد. او همچنین بادادن تمرینات قدرتی از کوتاه شدن ماهیچه ها جلوگیری می کند و با نشان دادن مکانیسم صحیح حرکتی از کشیدگی آن جلوگیری می کند.همچنین ماساژ و   ورزش تقویت عضلات شانه برای این التهابات مناسب است .

متخصص بیهوشی در شانه های یخ زده با انجام حرکاتی که سیستم حسی را تحریک کند به بیمار کمک کند.

  داروهای ضد التهاب

داروی ضد التهاب نان استروئید  که برای کاهش علت درد شانه تجویز می شود برای تسکین دردشانه مناسب میباشد .اگر آسپرین ،ایبوپروفن ، ناپروکسن واستامینوفن برای تسکین درد شانه موثر نبود داروی نان استروئید بسیار قوی تجویز میشود.

 

مکمل ها

مکمل های غذایی که داری گلوگز باشد و با کاندروتین مصرف شودبرای کاهش درد و درمان آرتروز شانه بسیار مناسب است.

 

                                 

زانو درد: درمان،علائم و علت آن

زانو درد علل بسیار متنوعی دارد. اینکه متاسفانه در عمده کلینیک‌ها ما هر زانو درد را آرتروز و آن را غیر قابل درمان توصیف می‌کنیم با واقعیات علمی روز دنیا فا صله زیادی دارد. اغلب دکتر زانو می تواند علل زانو درد را علی‌رغم تنوع فراوان آن می‌تون با معاینه فیزیکی دقیق و نهایتا با یک گرافی ساده تشخیص دهد. زانو درد هر علتی که داشته باشد با توجه به تنوع درمان‌های روز دنیا و پیشرفت‌های ایجاد شده در علم، دارای پیش اگهی خوب و قابل درمان می‌باشد هر چند اگر درمان درد زانو یک جراحی باشد

 

علائم

 

محل زانو درد به ساختار درگیر بستگی دارد. عفونت موجب درد زانو و ورم زانو می‌شود، در حالی که پارگی مینیسک زانو یا شکستگی استخوان منجر به بروز علائم در فقط و فقط یک ناحیه مشخص می‌شود.

شدت درد در بازه‌ای از درد ملایم و خفیفی تا درد شدید و غیر قابل تحمل متغیر است.

بعضی از دیگرعلائم مرتبط با زانودرد عبارت‌اند از:

 

 

•        دشواری در راه رفتن به دلیل ناپایداری زانو

•        لنگ زدن به دلیل تحمل درد و ناراحتی

•        قفل شدن زانو (ناتوانی در خم کردن زانو)

•        قرمزی و تورم

•        ناتوانی در دراز کردن زانو

•        تورم و خشکی

•        قرمزی و احساس داغی زانو

•        ضعف یا ناپایداری

•        تق تق یا صدا دادن زانو

•        ناتوانی در صاف کردن کامل زانو

•        حساسیت به لمس کردن زانو

 

علت و دلایل زانو درد

 

 

بسیاری از عارضه‌های ستون فقرات باعث درد پا، درد ساق پا و درد لگن تا زانو و دیگر علائم پایین‌تنه مانند خواب رفتن، گزگز، بی حسی و ضعف رفتن ساق پا می‌شود. تشخیص کالبدشناختی صحیح علت سندرم هر درد خاص لازمه درمان‌ موفقیت‌آمیز است.

 

ژنوواروم، زانوی درون گرد،پای ضربدری، زانو پرانتزی یا پاکمانی ( واروس بیش از حد ) اختلال در مفصل زانو است که در آن زانو ها از هم فاصله زیادی می گیرند. این امر باعث درد در این ناحیه می شودزانو ها مفاصل پیچیده ای هستند که اغلب در نتیجه آسیب دیدگی (تروما) یا “ساییدگی و پارگی” صدمه می بینند. در افراد بالای 50 سال، شایع ترین علت درد زانو استئوآرتریت است. علل درد زانودر افراد جوان تر عبارتند از استفاده بیش از حد از زانو و آسیب دیدگی. همچنین زانو درد می تواند ناشی از عفونت (به عنوان مثال استئومیلیت، بورسیت سپتیک) و از دیگر علت زانودرد بیماری هایی خاص می باشد.

 

تشخیص زانو درد

 

اگر علائم زانو درد مشاهده شد، بایستی به پزشک مراجعه شود. انجام یک معاینه فیزیکی کامل توسط دکتر زانو به تشخیص زانو درد کمک می‌کند. این معاینه شامل بررسی زانو در حال راه رفتن، ایستادن، دراز کشیدن و بررسی حساسیت به لمس شکم که معمولاً در بیماری کولیت زخمی و کرون وجود دارد، است.

 

ü      آزمایش میکروسکوپی. آزمایش مایع یا سینوویال مفصل زانو

ü      تصویربرداری اشعه ایکس از زانو. برای تشخیص شکستگی و آرتروز

ü      تصویربرداری ام آر آی. برای تشخیص پارگی رباط و دیگر عارضه‌ها

ü      تست منتوکس (تست تشخیصی پوستی با آنتی ژن توبرکولین). برای تشخیص سل

ü      آزمایش‌های خون. ازجمله شمارش کامل گلبول‌های خون، تست انعقاد خون و کشت خون

ü      آزمایش ادرار. این آزمایش به طور عمده به منظور بررسی میزان خون، شکر، پروتئین و اسید اوریک ادرار انجام می‌شود. بررسی میزان اسید اوریک برای تشخیص بیماری نقرس انجام می‌شود.

 

راه ها و روش‌های درمان

 

اغلب درمان زانو درد شدید به علت بوجود آوردنده آن بستگی دارد. درمان درد زانو ممکن است شامل استراحت، استفاده از کمپرس یخ و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی برای تسکین درد باشد. سایر روش ها شامل مگنت تراپی، شاک ویو تراپی، استفاده از بریس، فیزیوتراپی، تزریق و مانند آن می شود. در صورت عدم پاسخ دهی به روش های غیر جراحی، یا حاد بودن شرایط روش های جراحی به کار گرفته می شوند. در ادامه به شرح انواع راه ها و روش های درمان آرتروز زانو و درد آن می پردازیم.

 

اقدامات اولیه

 

• چند روز استراحت دادن به زانو و خودداری از انجام فعالیت‌های سنگین در درمان آرتروز زانو موثر است .

• قرار دادن یخ روی زانو برای کاهش درد و تورم و درمان درد زانو . یخ را باید هر 3 یا 4 ساعت یک بار به مدت 15 تا 20 دقیقه برای 2 تا 3 روز یا تا زمان از بین رفتن درد روی زانو گذاشت.

• بستن زانو. بستن زانو با باند کشی جهت جلوگیری از افزایش ورم یا حمایت کردن از زانو

• بالا آوردن زانو با قرار دادن بالش زیر پاشنه هنگام نشستن یا دراز کشیدن برای کاهش تورم

 

مصرف دارو و مکمل

 

داروهایی که میتوان برای درمان آرتروز استخوان و درمان درد مفصل زانو مصرف کرد شامل داروهای بدون تجویزی مانند استامینوفن،آسپیرین وایبوپروفن است علاوه برقرص تعدادی ازافراد ازکرم ها،اسپری ها وپمادهای بی حس کننده برای کاهش درد به صورت مستقیم بروی مفصل استفاده. علاوه برداروهای فوق تعدادی ازافراد از مکمل های طبیعی استفاده میکنند این مکمل های شامل گلوکوزامین وکندروتین قبل ازمصرف این نوع ازمکمل ها حتما با پزشک مشورت کنید که باعث ایجاد عوارض جانبی وواکنش با داروهای دیگر دربدن نشود.

 

زانوبندها و بریس‌ ها

 

بستن بریس و زانو بند مخصوص باعث می‌شود تا آسیب دیده‌ترین بخش زانو فشار ناشی از وزن بدن را تحمل نکند و در نتیجه توانایی حرکتی بیمار بهبود یابد و بتواند مسافت بیشتری را با تحمل درد کمتر راه برود. بریس‌های زانو در پایدار کردن زانو مؤثراند و فشار وارده بر روی مفصل زانو را کاهش می‌دهند. در مجموع بستن این زانوبندها در صورت ضعف یا لرزیدن زانو مفید است.

 

حرکات اصلاحی

 

نرمش‌های تقویتی مناسب برای رفع زانو درد بخش ضروری و حیاتی برنامه توان‌بخشی تقریباً تمام مشکلات زانو محسوب می‌شوند. عضله‌ها به سرعت پس از آسیب دیدن زانو یا بروز درد در این مفصل رو به ضعیف شدن می‌گذارند و در نتیجه مشکل تشدید می‌شود و دوره بهبود طولانی‌تر می‌شود.

 

تزریق

 

تزریق کورتیزون باعث کاهش درد به صورت موقت میشود این تزریقات باعث کاهش سریع درد میشود اگرچه باید این تزریق را چند باردریک سال انجام داد چون تزریق بیشتر باعث ضعیف شدن ماهیچه ها میشود به دلیل اینکه کورتیزون ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد پس این تزریق باید با تجویز پزشک انجام شود . بعدازتزریقات مکرر ممکن است غضروف ازبین بروند. بنابراین این تزریق باید بااحیتاط درمفصل زانو انجام شود

 

کفش و کفی طبی

 

کفش یا کفی مناسب به کاهش فشاری که بر زانوها وارد می شود و عوارض زانو درد ناشی از آن کمک می کند. کفش های ورزشی استاندارد یا کفش طبی برای افراد مبتلا به زانودرد شدیدا توصیه می شود.

 

فیزیوتراپی

 

ممکن است از فیزیوتراپی ( به عنوان مثال آلتراسوند، تحریک الکتریکی، سرما درمانی، درمان دستی و تمرینات کششی) برای کاهش زانو درد و التهاب استفاده شود. فیزیوتراپی می تواند باعث تقویت عضلات و کاهش اصطکاک در درون زانو شود و با کمک به آموزش مکانیک درست بدن به بیمار خطر عود بیماری را کاهش دهد.

 

جراحی

 

زمانیکه درمان های غیر جراحی باعث کاهش درد نشود ونتیجه بخش نباشد انجام جراحی نیازاست. این جراحی ها شامل موارد زیراست :

 

هنگامی که روش های درمانی مثل حرکت های ورزشی، کنترل وزن، و مصرف دارو نتوانند باعث کاهش درد مفصل زانوی بیمار شوند، ممکن است نیاز به استفاده از عمل جراحی وجود داشته باشد

 

                                 

 

 

روش های درمان آرتروز زانو بدون عمل و با جراحی

با وجودی که سن عامل اصلی برای ابتلا به آرتروز زانو است، اما ممکن است بعضی اوقات جوانان نیز دچار ابتلا به این بیماری شوند . در بعضی از افراد، این مشکل می‌تواند جنبه ارثی داشته باشد. اما برای سایر افراد، ارتروز زانو می‌تواند در نتیجه وارد شدن آسیب یا عفونت و یا حتی اضافه وزن ایجاد شود.

 

علت‌ها و دلایل

 

آسیب دیدگی زانو از رایج ترین علت ساییدگی زانو است اما موارد دیگری هم مانند بیماری آرتروز زانو باعث از بین رفتن و ناراحتی مفصل میشود.علل شایع زانو درد در افراد جوان تر عبارتند از استفاده بیش از حد از زانو و آسیب دیدگی. همچنین زانو درد می تواند ناشی از عفونت (به عنوان مثال استئومیلیت، بورسیت سپتیک) و بیماری هایی خاص باشد. سوزن سوزن شدن زانو یک وضعیت بسیار آزاردهنده و مضطرب کننده است که ممکن است نگذارد که فعالیت‌های روزمره و روتینی خود را انجام دهید. گاهی گزگز زانو عاجز کننده می‌باشد طوری که شما احساس کنید که یک اتوی داغ بر روی مفصل گذاشته شده است.

 

•        پا به سن گذاشتن

 

•        چاقی

 

•        استعداد ژنتیکی

 

•        آسیب دیدن مفصل زانو

 

•        ورزش نکردن، سبک زندگی بی‌تحرک

 

•        ضعف عضلانی ـ عضله‌های چهارسر ضعیف (عضله‌های کشاله ران که به زانو متصل می‌شوند.)

 

•        استفاده بیش از اندازه طولانی مدت، تحمیل کردن وزن فراوان بر زانو (انجام مکرر حرکت‌هایی چون سر پا نشستن، زانو زدن همراه با بلند کردن اشیاء سنگین یا فعالیت‌های پربرخوردی مانند دویدن سریع یا آهسته)

 

•        انحراف پا

 

•        کفش نامناسب (پاشنه بلند)

 

علائم و نشانه ها

 

 از علایم آرتروز زانو میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

 

 علائم استئو آرتریت و علائم ساییدگی زانو اغلب به آرامی رشد کرده و با گذشت زمان تشدید می شود. علائم و نشانه های آرتروز زانو شامل موارد زیر هستند:

 

 شایع ترین علت درد زانواست . درد زانو یک روز وجود داشته و روز دیگر وجود ندارد، احتمالاً سطح کم این زانو درد بطور مزمن در طولانی مدت احساس می شود و بطور متناوب با وارد آمدن فشار عود می کند؛ ممکن است درد ساییدگی مفصل زانو در هنگام انجام فعالیت های خاص همچون خم شدن، زانو زدن، چمباتمه زدن، یا بالا رفتن از چهارپایه افزایش پیدا کند.

 

• حساسیت. مفصل شما ممکن است در هنگام وارد شدن فشار اندک به آن دچار ناراحتی شود. همینطور ممکن است زانو شما نسبت به لمس کردن حساس شود. حساسیت به لمس از دیگر علائم آرتروز زانو محسوب می شود.

 

• خشکی زانو. سفت شدن مفاصل می تواند هنگامی قابل توجه باشد که شما صبح از خواب بیدار می شود یا برای یک مدت بی حرکت هستید. درد و سفتی زانو پس از عدم تحرک طولانی یا استراحت افزایش پیدا می کند و به این دلیل است افراد این درد را بیشتر در زمان بیدار شدن از خواب احساس می نمایند.

 

• از دست دادن قابلیت انعطاف پذیری. این حالت نیز از علایم ساییدگی زانو است و ممکن است شما توانایی حرکت دادن کامل مفاصل خود را نداشته باشید. فردی که به علائم آرتروز زانو متوسط تا پیشرفته مبتلا می باشد ممکن است حتی توانایی راست کردن زانوی خود را نداشته باشد.

 

• صدا دادن زانو یا احساس سایش. شما ممکن است تق تق زانو یا احساس سایش در زمان استفاده از مفصل داشته باشید.

 

• ورم زانو. ساییدگی استخوان ها ممکن است باعث التهاب و خراشیدگی زانو شود (برای مثال در محل مایع زانو). ورم زانو ممکن است با احساس گرما همراه باشد که این احساس می تواند حتی تا حد احساس سوختگی نیز تشدید شود. علاوه بر این زانو ممکن است حتی قرمز و در محل تماس گرم شود.

 

تشخیص

 

تشخیص زود هنگام آرتروز زانو و درد پشت زانو باعث جلوگیری از آسیب دیدگی دائمی می‌شود. که آرتروز معمولا با بررسی سابقه پزشکی و معاینه زانو تشخیص داده می‌شود. تصویربرداری با اشعه ایکس در کنار آزمایشات تصویربرداری دیگر از قبیل ام آر ای برای تشخیص علل زانو درد و ارتروز زانو موثر است. تصاویر اشعه ایکس، باریک شدن فضای بین استخوان‌ها، شکل گیری خار استخوانی و کیست‌ها را می‌توانند نشان دهند. تصاویر ام آر ای وقتی توصیه می‌شود که تصاویر اشعه ایکس دلیلی مشخص برای درد مفصل زانو ارائه نکند یا وقتی که تصاویر اشعه ایکس نشان دهد که بافت های دیگر مفصل ممکن است آسیب دیده باشد.

 

راه ها و روش های درمان

 

همانطور که گفته شد آرتروز زانو درمان قطعی ندارد خود مدیریتی ،رژیم غذایی و کار از جمله درمان های اولیه آرتروز زانو به شمار می آید. همچنین با روش ها موثر بسیاری می توان کاملا آن را کنترل و علائم ناشی از آن را برطرف کرد :

 

دارو درمانی

 

داروهای زیادی برای درمان ارتروز زانو وجود دارند، از آن جایی که افراد واکنش های متفاوتی به انواع دارو نشان می دهند، پزشک به طور مداوم با بیمار خود در تعامل خواهد بود تا بتواند نوع دارو و دوز ایمن و موثر را برای درمان آرتروز زانوی بیمار خود تشخیص دهد و تجویز کند .

 

• داروی مسکن غیر مخدر و داروهای ضد التهاب معمولا اولین داروهایی هستند که در مراحل اولیه درمان آرتروز زانو تجویز می شوند. ساده ترین نوع این مسکن ها ( که به صورت بدون نسخه نیز قابل تهیه است) استامینوفن می باشد.

 

• نوع دیگری از داروها که در تسکین درد آرتروز زانو موثرند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می باشند . نمونه های رایج این دارو ها که با نام NSAID شناخته می شوند ، ایبوبروفن و ناپروکسن هستند .

 

• کورتیکواستروئید ها (کورتیزون) : این داروها مواد ضدالتهاب بسیار قوی هستند که می توان هم به صورت خوراکی و هم تزریق مستقیم به مفصل آن را استفاده کرد. تزریق کورتیزون به مفصل موجب تسکین چشم گیر درد و التهاب می شود. البته به علت عوارض جانبی احتمالی که این دارو دارد، پزشک تعداد تزریقات این دارو در طی یکسال را برای بیمار محدود خواهد کرد.

 

• داروهای تقویت مفاصل مانند گلوکز آمین و کوندراتین ، با استفاده از این داروها مواد حیاتی که به صورت طبیعی در غضروف زانو وجود دارد به بدن شخص رسانده می شود.

 

 

تزریق ژل به زانو

 

مایع مفصلی درون زانو دارای ماده ای به نام هیالورونیک اسید می باشد که باعث ایجاد چسبندگی و غلیظ شدن مایع مفصلی و بالا رفتن خاصیت ارتجاعی و جذب فشار در مفصل می شود. در افراد مبتلا به آرتروز زانو تولید ماده ی هیالورونیک اسید کاهش میابد و غلظت این ماده در مفصل زانو کمتر از میزان عادی است که باعث می شود مایع مفصلی کتر حالت ژله ای خود را داشته باشد و کمتر اصطحکاک مفصل را کاهش داده و ضربه و فشار وارد شده به مفصل را کنترل کند.

 

در روش تزریق ژل به زانو در طی سه هفته ، سه بار ماده ای حاوی اسید هیالورونیک به مفصل زانو تزریق می شود تا اصطحکاک و سایش مفصلی را کاهش دهد و به خاصیت جذب شوک و ضربه در مفصل زانو کمک کند. تزریق ژل به زانو برای مدت حداقل شش تا نه ماه علائم ناشی از علت آرتروز زانو را از بین می برد. در صورتی که علائم دوباره عود کنند می توان تزریق را دوباره تکرار کرد. درصد موفقیت این درمان حتی در موارد بسیار شدید آرتروز زانو ، بسیار بالا است .

 

زانو بند طبی مخصوص

 

زانو بند هایی مخصوصی برای کاهش بار وارد شده به زانو وجود دارند که برای افراد مبتلا به ساییدگی مفصل زانو طراحی شده اند . معمولا در آرتروز زانو ، یک طرف از غضروف زانو بیشتر تحلیل میرود و فرسایش میابد که باعث می شود زاویه ی بین استخوان ران و ساق پا غیر طبیعی شود و این دو استخوان در یک سمت ( همان سمتی که غضروف آسیب بیشتری دیده است) سایش بیشتری روی هم داشته باشند. زانو بند مخصوص از طریق تغییر زاویه بین استخوان ساق و ران پا ، فشار وارد شده به مفصل زانو را کاهش می دهد و باعث کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفصل زانو می شود.

 

تصاویر اشعه ایکس از زانو به خوبی فاصله بین استخوان ران و ساق پا در نواحی مختلف مفصل را نشان می دهد. پزشک شما با استفاده از این تصاویر می تواند مشخص کند که استفاده از بریس مخصوص برای شما می تواند مفید باشد یا نه و با توجه به وضعیت شما و محل آسیب دیدگی غضروف، زانو بند مخصوص شرایط مفصل زانوی شما را تجویز کند.

 

کفش و کفی طبی و وسایل کمکی

 

استفاده از کفی های طبی مخصوص که شوک وارد شده به پا را جذب می کنند می توانند تاثیر زیادی در کاهش فشار وارد شده به مفصل زانو داشته باشند.در صورتی که آرتروز زانو بسیار پیشرفته باشد ممکن است به بیمار استفاده از عصا یا واکر توصیه شود تا از درد شدید و فشار وارد شده به زانو کاسته شود.

در موارد آرتروز خفیف نیز یک کفی یا پد مخصوص پاشنه برای بیمار تجویز می شود . این کفی ها و پد های مخصوص پاشنه با تغییر زاویه قرار گیری پا روی زمین ، زاویه بین استخوان ران و ساق پا را نیز اصلاح می کنند و در واقع مانند بریس های مخصوص زانو که در بالا به آن اشاره شد ، عمل می کنند و از فشار وارد شده به زانو در سمتی که غضروف آسیب بیشتری دیده است ، می کاهند.

 

 

 

روش های درمانی مکمل

 

انجام برخی روش های درمانی مکمل مانند استفاده از پمادها ی مخصوص حاوی کپساسین ، انجام درمان طب سوزنی و استفاده از مکمل های غذایی ( حاوی گلوکوز آمین و کوندراتین و SMAe ) نیز در کنار سایر روش های درمانی گفته شده می تواند موثر باشد.

 

 

عمل جراحی

 

در موارد نادری ، در صورتی هیچ کدام از روش های درمانی کمکی به کاهش علائم ناشی از آرتروز زانو نکند انجام جراحی زانو تجویز می شود.

 

                                 

تست نوار عصب و عضله

تست نوار عصب و عضله یک بررسی تشخیصی برای پی بردن به عملکرد عصب های بدن است. بدن انسان یک مولد الکتریسیته است و هدف از تولید این الکتریسیته انتقال پیام ها بین مغز و دیگر اندام هاست. انتقال پیام هایی بصورت حس لمس، درد، فشار، گرما در پوست و دیگر حسهایی مثل دیدن، شنیدن و ...از اندام به مغز از طریق عصب انجام میشود. همچنین دستورات مغز به اندام ها برای انجام دادن کارهایی مثل حرکت دادن عضو از طریق ارسال پیام بوسیله عصب ها است. اعصاب این پیام ها را بصورت امواج الکتریکی منتقل میکنند دقیقاً مثل همان کاری که در سیم تلفن انجام میشود.

 

 

 

هدف از انجام تست نوار عصب و عضله

 

عبارتست از بررسی نحوه فعالیت عصب و عضله در کنار هم. از جمله علائم رایج بیماران اسکلتی عضلانی عبارتست از:

- وجود درد در قسمتهای مختلف بدن

- احساس ضعف و خستگی

- احساس گزگز و مورمور شدن در نقاط مختلف بدن

- احساس بی حسی در اندام مختلف بدن

شایان ذکر است که در برخی بیماریهای نامربوط با عصب و عضله نیز ممکن است این علائم مشاهده شود. تشخیص ارتباط این علائم با مشکلات اسکلتی عضلانی بیمار بر عهده پزشک متخصص می باشد. پزشک با گرفتن شرح حال از بیمار، انجام معاینه و بررسی آزمونهای انجام شده می تواند این ارتباط را دریابد. از جمله این آزمونها گرفتن نوار عصب و عضله از بیمار است. مسیر اعصاب محیطی در برگیرنده هسته سلولهای عصبی حرکتی قرار گرفته در نخاع و حسی قرار گرفته در گانگلیون ریشه خلفی، ریشه های عصبی، شبکه عصبی و ... می باشد. در بررسی عصب و عضله آنچه مورد ارزیابی قرار می گیرد رفتار آبجکتیو پتانسیلهای کاری عصب و عضله است که به صورت مکمل در کنار معاینه و شرح حال گرفته شده از بیمار مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

اقدامات پیش نیاز جهت انجام تست نوار عصب عضله

 

محل انجام تست نوار عصب و عضله بایستی پاکیزه باشد. لباس بیمار برای قسمت مورد نظر گشاد باشد تا عضو مورد نظر را بتوان در حین گرفتن نوار عصب و عضله تا منطقه مورد نیاز، بدون پوشش نمود. پیش از انجام تست نوار عصب و عضله این اطلاعات را در اختیار پزشک قرار دهید:

1- چنانچه به بیماریهای عفونی خاص نظیر هپاتیت و ایدز مبتلا هستید

2- آیا در حال استفاده از داروهایی مانند آسپرین یا وارفارین هستید که باعث اختلال انعقادی می شوند.

3- آیا مبتلا به بیماریهای اختلال سیستم انعقاد خونی نظیر هموفیلی هستید؟

4- آیا در نقاطی از بدن خونریزی غیر عادی دارید؟

5- چنانچه از داروی خاصی استفاده می کنید آنرا با پزشک خود درمیان بگذارید؟

6- آیا قلب شما با باطری کار می کند؟

قابل ذکر است انجام تست نوار عصب و عضله در مورد زنان حامله یا نوزادان هیچگونه ممنوعیتی نداشته و تست نوار عصب عضله برای تمامی افراد قابل انجام است.

 

 

 

چگونگی انجام تست

 

 در تست نوار عصب و عضله از الکترومیوگرافی و بررسی سرعت هدایت عصب به منظور به دست آوردن اطلاعات کافی در خصوص اعصاب دست‌ها و پاها و سیستم اسکلتی و عضلانی استفاده می‌شود. با توجه به اینکه بدن به منزله یک مولد الکتریکی عمل کرده و نقل و انتقال پیام بین مغز و سایر اندام بدن توسط این الکتریسته انجام می‌شود اختلال در عملکرد این الکتریسیته توسط الکترومیگرافی صورت می‌گیرد و این فرایند توسط الکترود ثبت می‌گردد. برخی الکترودها نیز که از نوع سطحی می‌باشند در مواردی که نیاز به ثبت فعالیت کلی عضله می‌باشد استفاده می‌گردد. از جمله مواردی که از الکترودهای سطحی استفاده می‌شود بیوفیدبک یا بررسی قدرتی عضلانی می‌باشد. NCV یا بررسی سرعت هدایت عصب در تعیین تاخیر زمانی از زمان تحریک عصب تا زمان ثبت موج و نیز ارتفاع موج موثر واقع می‌شود. در بیشتر موارد الکترومیوگرافی و بررسی سرعت هدایت عصبی یا EMG و NCV به همراه یکدیگر صورت می‌گیرد مگر در مواردی که محدودیت و ممنوعیت در استفاده از سوزن برای فرد وجود داشته باشد.

 

 

 

از چه مناطقی بررسی انجام می شود؟

 

نوار عصب در طیف وسیعی از بیماریها انجام می شود. بطور کلی اختلالات حس، حرکت یا علایم عصبی بسته به تشخیص پزشک ممکن است نیاز به نوار عصب داشته باشند. ضعف عضلات، پرش عضلات، درد عصبی از سایر مواردی است که نوار عصب و عضله به تشخیص کمک می کند. بررسی عضله زبان در مواردی که اختلالات بلع و صدا وجود دارد انجام می شود انجام آن شبیه به نوار عصب سایر قسمتها است. الکترومیوگرافی عضله مقعد در بی اختیاری مدفوع یا دردهای کف لگن کاربرد دارد. در موارد بی اختیاری ادراری بخصوص در خانمها الکترومیوگرافی اسفنکتر حالب نیز انجام می شود. در ضعف عضلانی ممکن است تست خاصی بنام تحریک مکرر عصبی انجام شود. در این حالت تحریکهای مکرر بر روی عضلات مبتلا انجام شده و خستگی عضله توسط آن بررسی می گردد. همانطور که اشاره شد علاوه بر نوار عصب و عضله تستهای دیگری وجود دارد که تحت عنوان الکترودیاگنوز تقسیم بندی می شوند در این تستها راههای شنوایی، بینایی، حسی و حرکتی بررسی می شود. نوار عصب و عضله در نوزادان و کودکان نیز انجام می شود اما کودکان نیاز به مهارتهای بیشتری دارد.

 

 

 

عوارض الکترومیوگرافی چیست؟

 

نوار عصب و عضله، آزمایشی بسیار کم خطر است. با این حال ممکن است شما در ناحیه ای که مورد آزمایش قرار گرفته است احساس کمی سوزش داشته باشید. ممکن است شما چند روزی احساس سوزش را داشته باشید ولی می توانید با استفاده از مسکن های همانند ایبوپروفن برای کاهش درد و سوزش استفاده کنید.

 

آیا نوار عصب در تشخیص بیماری ام اس کاربرد دارد؟

 

نوار عصب و عضله ام اس و سایر بیماری های مشابه تجویز می شود تا علت بی حسی دست وپا با سایر عل مشخص شود. نوار عصب و عضله در ام اس موکدا برای مشکلات همراه و تشخیص افتراقی ها توصیه و به درستی تجویز می شود . هر چند خود نوار عصب در تشخیص بیماری ام اس نقشی ندارد.

 

                                 

خواب رفتن،گزگز،بی حسی و مور مور شدن دست و پا : درمان و علت

گزگز شدن دست و پا از علائم شایعی است که منشاء آن می‌تواند انواع عوارض پزشکی باشد. در ساده‌ترین حالت، گزگز دست و پا ناشی از فشار بر اعصاب شما به دلیل به خواب رفتن بر روی بازوی خود و یا روی هم انداختن پاهای خود برای مدت زمان طولانی است. اما گزگز و سوزن‌سوزن شدن دست و داغی کف پا می‌تواند به دلیل موضوعی جدی‌تر، مانند آسیب عصبی نیز باشد. گزگز شدن دست و پا به دلیل آسیب عصبی اغلب با درد، خارش، و بی‌حسی همراه است و به عنوان عارضه نوروپاتی محیطی شناخته شده است. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از عارضه نوروپاتی محیطی وجود دارد.

 

 

گزگز دست‌ یا پاها از علائم شایعی است که می‌تواند بلند مدت و یا زودگذر باشد. در بسیاری از موارد، گزگزدست یا پاها نگران‌کننده‌ نیست، اما می‌تواند نشانه‌ای از برخی عوارض و بیماری‌ها باشد. خواب رفتن دست و پا می‌تواند با حالت نشسته و یا خوابیده فرد، مانند انداختن پاها روی هم و یا خوابیدن روی یک دست ایجاد ‌شود.

 

گزگز و مورمور شدن پا ، دست (و یا هر دو) می‌تواند همراه با علائم دیگری مانند درد، خارش، بی‌حسی و تحلیل عضله و یا سوزش کف پا باشد. در چنین مواردی گزگز ممکن است نشانه‌ای از آسیب‌های عصبی باشد. آسیب عصبی می‌تواند به دلیل عوامل متفاوتی مانند صدمات ناشی از ضربه و یا فشار مکرر، عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، قرار گرفتن در معرض سموم و بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت باشد.

چنین آسیب‌های عصبی به عنوان نوروپاتی محیطی شناخته می‌شوند، زیرا اعصاب دور از مغز و نخاع (اغلب در دست و پاها) را تحت تاثیر قرار می‌دهند. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از نوروپاتی محیطی وجود دارد. با گذشت زمان، نوروپاتی محیطی می‌تواند بدتر شده و منجر به کاهش تحرک و حتی فلج شدن و ناتوانی فرد از حرکت گردد. در انگلستان، حدودا" از هر ۵۰ نفر، یک نفر مبتلا به نوروپاتی محیطی است و حدود ۸ درصد از افراد بالاتر از ۵۵ سال، به این بیماری مبتلا می‌شوند.

 

اگر شما مبتلا به گزگز مداوم در دست، پا یا هردو هستید، انجام معاینات پزشکی فوری، اهمیت زیادی دارد. هرچه زودتر علت گز گز بین انگشتان پا را شناسایی و تحت کنترل درآورید، احتمال کمتری وجود خواهد داشت که دچار عواقب احتمالی مادام العمر شوید.

 

علائم

 

ویژگی‌های مشترک سوزن سوزن شدن عبارت‌اند از:

•        احساس گزگز و سوزش

•        بی‌حسی

•        بازگشت به حس طبیعی چند دقیقه پس از تغییر موقعیت

•        دست‌ها، بازوها، پاها و ساق پا بخش‌هایی از بدن هستند که بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند

 

علت‌ها و دلایل

 

دیابت یکی از شایع‌ترین علل نوروپاتی محیطی در انگلستان است. در نوروپاتی دیابتی، گزگز دست و پا و سایر علائم، غالباً برای اولین بار در هر دو پا بروز می‌کند. سپس از پاها به سمت بالا گسترش می‌یابد و نهایتاً هر دو دست را تحت تاثیر قرار داده و به بازوها می‌رسد. افراد مبتلا به دیابت، دچار آسیب عصبی خفیف تا شدید می‌شوند. در بسیاری از موارد، این علائم اولین نشانه‌های دیابت هستند.در تعدادی از موارد نوروپاتی محیطی، علت آن ناشناخته و یا "ایدیوپاتیک" است. با این حال، عوارض بسیاری وجود دارد که باعث این عارضه می‌شوند، مانند:

 

سندرم‌ به دام افتادن عصب - این سندرم‌ها عبارتند از: سندرم کانال کارپ، فلج عصب اولنار، فلج عصب پرونئال و فلج عصب شعاعی.

 

بیماری‌های سیستمیک - این بیماری‌ها عبارتند از: اختلالات کلیوی، بیماری کبد، آسیب عروقی و بیماری‌های خونی، آمیلوئیدوز، بیماری‌های بافت همبند و التهاب مزمن، عدم تعادل هورمونی (از جمله کم کاری تیروئید) و سرطان و تومورهای خوش خیم که به اعصاب صدمه می‌زنند.

 

کمبود ویتامین - ویتامین‌های E، B1، B6، B12 و نیاسین برای عملکرد صحیح اعصاب ضروری است. برای مثال، کمبود B12 می‌تواند منجر به کم خونی خطرناک شود، که از علل مهم نوروپاتی محیطی است. با این حال، میزان بیش از حد B6 نیز می‌تواند موجب گزگز دست و پا شود.

 

اعتیاد به الکل - افرادی که الکلی هستند، به دلیل رژیم غذایی نامناسب (که علت شایع نوروپاتی محیطی است)، بیشتر به کمبود تیامین یا سایر ویتامین‌های مهم مبتلا می‌شوند. همچنین اعتیاد به الکل نیز می‌تواند باعث آسیب‌ عصبی گردد. برخی از محققان این بیماری را نوروپاتی الکلی می‌نامند.

سموم - این سموم شامل فلزات سنگین مانند سرب، آرسنیک، جیوه و ترکیبات تالیوم و برخی از مواد شیمیایی صنعتی و زیست محیطی است. همچنین شامل برخی از داروها، به ویژه داروهای شیمی درمانی برای سرطان ریه و برخی از داروهای ضد ویروس و آنتی بیوتیک می‌باشد.

 

عفونت‌ها - این عفونت‌ها شامل بیماری لایم، زونا (آبله مرغان-زوستر)، ویروس سیتومگال، اپشتین بار، هرپس سیمپلکس و اچ.آی.وی / ایدز می‌باشد.

بیماری‌های خود ایمنی - این بیماری‌ها عبارتند از: سندرم گیلن باره، لوپوس و آرتریت روماتوئید.

بیماری‌های وراثتی - این بیماری‌ها شامل یک گروه از اختلالات است که در مجموع به عنوان بیماری دندان

 

شارکوت- ماری شناخته می‌شود.

 

صدمات - آسیب‌هایی که اغلب به تروما مربوط می‌شوند، می‌توانند موجب فشردگی اعصاب، خرد شدن، یا آسیب دیدن و در نتیجه درد اعصاب شوند. فشردگی عصب ناشی از فتق دیسک یا دررفتگی استخوان، نمونه‌هایی از این موارد هستند.

 

تشخیص

 

تشخیص بیماری بی‌حسی و خواب رفتگی پا، به شدت علائم بستگی دارد. اگر علائمی شبیه سکته مغزی داشته باشید ممکن است پزشک به شما دستور گرفتن سی‌تی اسکن (CT Scan) بدهد. این کار، این اجازه را به پزشک می‌دهد تا تصویری از مغز شما در دست داشته باشد و هرگونه گرفتگی یا خون‌ریزی را که ممکن است دلیل به وجود آمدن علائم‌تان باشد را شناسایی کند.پزشک معالج شما پرونده‌ی پزشکی‌تان را مطالعه کرده و از شما سؤالاتی خواهد پرسید تا علائم‌تان را برای او توصیف و تشریح نمایید.احتمالاً از شما چنین سؤالاتی خواهد پرسید:

 

• این کرختی و بی‌حسی چه مدت طول می‌کشد؟

• بجز بی حسی چه علائم دیگری دارید ؟

• اولین بار چه موقع متوجه بی‌حسی و خواب رفتگی در کف پایتان شدید؟

• چه مواقعی این بی‌حسی و خواب رفتگی کف پا بدتر می‌شود؟

• چه کارهایی موجب بهتر شدن آن می‌شوند؟

 

معمولاً بعد از مطالعه‌ی پرونده‌ی پزشکی‌تان، یک معاینه‌ی بدنی می‌شوید. پزشک شما به احتمال زیاد کف پای شما را معاینه و مشخص می‌کند که آیا بی‌حسی تنها بر یک پای شما اثر گذاشته است یا هر دو پای شما را در گیر کرده است. برخی از بررسی‌های پزشک معالج شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• ماهیچه نگاری الکتریکی (الکترومیوگرافی) که میزان پاسخ عضلات را به تحریک جریان الکتریکی می‌سنجد.

 

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(اِم.‌آر.آی) مطالعه و بررسی به‌منظور مشاهده ناهنجاری‌هایی در ستون فقرات و / یا نخاع

 

• مطالعه هدایت عصبی، که میزان توان عصب‌ها را برای هدایت جریان‌های الکتریکی می‌سنجد.

 

• بررسی‌های بیشتر بستگی به این دارد که پزشک در بررسی‌هایش به چیزی مشکوک شده باشد.

 

درمان

 

پزشکان معمولاً در مواجهه با علائم اشاره شده و درمان گزگز دست و پا مسکن یا داروی ضدالتهاب تجویز می‌کنند. بااین حال ارزیابی دقیقی باید پیش از تجویز دارو جهت بررسی احتمال ابتلا به عارضه‌های جدی انجام شود. تعیین علت دامن زننده به این حس ناخوشایند و معالجه آن بهترین روش درمان سوزن سوزن شدن پا است

 

• اصلاح عضله، استخوان یا ستون فقرات

• بهبود وضعیت تغذیه

• کنترل بیماری‌های خودایمنی

• کنترل سوءمصرف الکل

 

طب فیزیکی و توانبخشی راهبردهای سودمندی را متناسب با شرایط خاص هر بیمار برای درمان خواب رفتن دست و پا ارائه می‌دهد.

 

                                 

درمان آرتروز گردن و علائم آن

اسپوندیلوز گردن(آرتروز گردن) عارضه‌ای است که معمولاً بیشتر در سنین بالا رواج دارد و مفصل‌های گردن را درگیر می‌کند و باعث بروز گردن درد می شود. این عارضه در نتیجه سایش و فرسایش غضروف و استخوان‌های مهره‌های گردنی رخ می‌دهد و به مرور منجر به درد کتف و شانه میشود. اگرچه آرتروز گردن عمدتاً بیماری‌ وابسته به سن می باشد، اما نقش عوامل دیگر در بروز آن را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. بر اساس پژوهش‌های انجام شده، بیش از ۹۰% افراد بالای ۶۵ سال به این عارضه مبتلا هستند، اگرچه شدت بیماری در برخی از این سالمندان به اندازه‌ای کم است که هیچ‌گاه متوجه عوارض آرتروز گردن نمی‌شوند. از سوی دیگر برخی از بیماران با دردی مزمن دست و پنجه نرم می‌کنند، هر چند بسیاری از مبتلایان قادراند فعالیت‌های روزمرّه خود را مانند سابق ادامه دهند.

 

صدادادن مهره های گردن نوعی صدای ترق و تروق یا شبیه کلیک کردن است که هنگام چرخاندن سر به طرفین ایجاد می‌شود. این صدا، شبیه به صدایی که هنگام چرخاندن انگشت‌ها بوجود می‌آید. بسیاری از مردم عادت دارند پس از بیدار شدن از خواب یا پس از کار طولانی پشت میز، گردن خود را برای از بین بردن فشار عضلانی بپیچانند. اگرچه افراد پس از چرخاندن گردن و ایجاد این صدا احساس راحتی می‌کنند اما تکرار این کار برای سلامتی مضر است. این کار باعث بروز عوارض گردن درد و ارتروز گردن می‌شود.

 

علائم

 

بارزترین علایم آرتروز گردن، درد گردن خفیف یا شدید باشد. گاهی اوقات با نگاه کردن به بالا یا پایین برای یک مدت طولانی یا با فعالیت هایی مثل رانندگی یا خواندن یک کتاب، درد ناشی از این بیماری شدت پیدا می کند. این درد گردن مانند درد دیسک گردن با استراحت یا دراز کشیدن تسکین پیدا می کند. علائم دیگر شامل موارد زیر می باشد:

 

•        خشکی و گردن درد (با فعالیت شدت پیدا می کند)

•        بی حسی و ضعف در بازو، دست و انگشتان

•        به دشواری راه رفتن، عدم تعادل یا ضعف در دست یا پا

•        اسپاسم عضلانی در گردن و شانه

•        سرگیجه و سردرد

•        صدا،احساس ساییدگی ،انفجار با حرکت گردن

 

علتها و دلایل

 

درستون مهر ه ها آرتروز بر اثر از بین رفتن دیسک و از دست رفتن لغزندگی مفصل ایجاد شود.دربچه ها و افراد جوان دیسک دارای میزان مواد مایع زیادی است با افزایش سن دیسک خشک و ضعیف میشود این مشکل باعث فرو نشستن دیسک می شود و فضای دیسک کاهش میابد وقتی فضای دیسک کاهش یابد به مفصل فاست فشار وارد میشود وباعث ازبین رفتن استخوان وایجاد بیماری آرتروز مانند آرتروز درمفصل لگن و زانو میشود.

زمانیکه غضروف ها به صورت کامل ازبین رفتند باعث کشیده شدن استخوان ها برروی یکدیگر میشود.برای ساخت غضروف های ازدست رفته بدن شما استخوان جدیدی درمفصل فاست برای حفاظت ونگهداری ازمهره ها میسازد.با گذشت زمان این استخوان بیش ازحد رشدمیکند که به آن جراحت استخوان گفته میشود وباعث کاهش فضای عصب میشود وبه عصب فشار می آورد که به آن استنوزیس یا تنگی کانال نخاعی گفته میشود.

 

 

تشخیص

 

پزشک احتمالاً برای تشخیص آرتروز گردن به بررسی خود را با انجام معاینات فیزیکی به شرح زیر آغاز می کند:

 

بررسی دامنه حرکتی در ناحیه گردن

 

آزمایش رفلکس ها و قدرت عضلات به منظور پیدا کردن نقاط وارد شدن فشار به اعصاب در ستون فقرات یا کانال نخاعی

 

مشاهده وضعیت راه رفتن فرد به منظور بررسی وارد شدن فشار به اعصاب به نحوی که وضعیت قدم زدن فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

 

راهها و روش های درمان

 

روش های برای درمان گردن درد یا راههای درمان آرتروز گردن ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشند :

 

• فیزیوتراپی : اولین درمان توصیه شده برای آرتروز گردن ، معمولا کشیدن و تقویت عضلات ضعیف شده و خسته، می باشد. فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است از کشش گردن و یا وضعیت درمانی (posture therapy) استفاده کند. برنامه های فیزیوتراپی متفاوت اند ولی معمولا بین 6 تا 8 هفته به طول می انجامند که در هر هفته 2 تا 3 جلسه برنامه ریزی شده است.

 

• دارو ها : در طول اولین فاز درمان آرتروز گردن معمولا چندین دارو به طور همزمان و به منظور برطرف کردن درد و التهاب استفاده می شوند.

 

• شل کننده های عضلانی : دارو هایی از قبیل سیکلوبنزاپرین یا کاریزوپرودول نیز می توانند در موارد اسپاسم های دردناک عضلانی، استفاده شوند.

 

• دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) : غالبا، دارو های ایبوپروفن و ناپروکسن به همراه استامینوفن، اولین دارو هایی هستند که برای درد مهره گردن تجویز می شوند. این دارو های برای برطرف کردن درد و التهاب کاربرد داشته و بسته به نوع مشکل، ممکن است برای چند هفته تجویز شوند. اگر فرد موارد جدی منع مصرف دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی را داشته و یا درد وی به خوبی کنترل نشود، می توان از انواع دیگر دارو های مسکن درد، کمک گرفت.

 

• گردنبند های طبی نرم : این گردن بند ها، حرکات گردن را محدود کرده و به عضلات آن اجازه ی استراحت می دهند. استفاده از گردن بند های طبی باید کوتاه مدت باشد، چرا که استفاده ی طولانی مدت از آن ها می تواند باعث تضعیف عضلات گردن شود.

 

• گرما، سرما و دیگر روش ها : استفاده ی محتاطانه از یخ، گرما، ماساژ و دیگر درمان های موضعی، می تواند علائم آرتروز گردن را بهبود بخشد.

 

• تزریق : بسیاری از بیماران به کمک تزریق استروئید، به طور کوتاه مدت، از درد رهایی پیدا می کنند. انواع زیادی از این تزریقات به سادگی انجام می شوند. رایج ترین روش ها برای گردن درد عبارت اند از :

 

• بلوک اپیدورال گردنی : طی این عمل، استروئید و دارو ی بی حسی، به درون فضای مابین نخاع و پوشش آن (فضای "اپیدورال")، تزریق می شوند. این روش به طور معمول برای درد گردن و یا دست، که ممکن است ناشی از بیرون زدگی یک دیسک گردن باشد (رادیکولوپاتی یا "پینچ عصبی")، انجام می شود.

 

• بلوک مفاصل فاست گردنی : استروئید و دارو های بی حسی در طی این عمل، به درون کپسول مفصل فاست تزریق می شوند. مفاصل فاست در پشت گردن قرار داشته و باعث ثابت ماندن و تحرک می شوند. این مفاصل ممکن است دچار آماس شده و به درد گردن کمک کند.

 

• بلوک شاخه ی میانی عصب با امواج رادیویی : این روش در برخی موارد درد مزمن استفاده می شود. از این روش می توان هم برای تشخیص و هم درمان یک مفصل دردناک ، استفاده کرد.در طی مرحله ی تشخیصی این روش، عصب مربوط به مفصل فاست به وسیله ی یک دارو ی بی حسی بلوک می شود. (مانند داروی استفاده شده توسط دندانپزشک ها) پس از آن پزشک در مورد از بین رفتن کامل درد سوال می کند، اگر این طور بوده و درد به کلی از بین رفته باشد، پزشک منشا اصلی درد گردن را مشخص کرده است. قدم بعدی، بلوک کردن عصب به طور دائمی است، به طوری که با استفاده از امواج رادیویی، به عصب آسیب وارد میشود.

 

                                 

دیسک گردن: درمان و علائم آن

دیسک‌های گردن ضربه‌گیرهای بالشتک مانندی هستند که بین مهره‌های گردن و قسمت بالایی پشت بدن قرار دارند. فتق یا بیرون‌ زدگی دیسک گردن زمانی رخ می‌دهد که ماده ژلاتینی درون دیسک، نوکلئوس پولپوزوس، از دیواره بیرونی دیسک گردن بیرون بزند.

 

آرتروز گردن یک اصطلاح کلی برای ساییدگی و فرسودگی ناشی از بالا رفتن سن است که دیسک‌های ستون فقرات گردنی را درگیر می‌کند. همچنانکه دیسک‌ها مایع‌شان را از دست داده و کوچک‌تر می‌شوند، نشانه‌های آرتروز نیز گسترش می‌یابند، که از آن جمله می‌توان به ایجاد زائده‌های استخوانی در امتداد لبه‌های استخوان‌ها (خارها) اشاره کرد.آرتروز گردن عارضه شایعی است که با بالا رفتن سن بدتر می‌شود. بیش از ۸۵% از افراد بالای ۶۰ سال به آرتروز گردن مبتلا هستند.

 

علائم و نشانه‌ها

 

علائم فتق دیسک گردن اغلب شبیه به علائم مربوط به عوارض دیگری از قبیل سندرم تونل کارپل، مشکلات مربوط به عضله گرداننده شانه و یا بیماری نقرس می‌باشد. در برخی از بیماران، فتق دیسک گردن می‌تواند باعث فشار بر نخاع شود و دیسک بیرون زده در ناحیه گردن بر روی نخاع گردنی فشار وارد کند. این حالت از بیماری دیسک گردن می‌تواند بسیار شدید و خطرناک باشد و ممکن است نیاز به درمان فوری با استفاده از روش‌های تهاجمی‌تر مانند عمل جراحی داشته باشد. علائم ناشی از فشرده شدن نخاع در اثر دیسک گردن شامل لغزیدن یا تلو تلو خوردن در هنگام راه رفتن، مشکل در انجام کارهای ظریف با دست و بازو و احساس گزگز یا پرش ناگهانی در بالاتنه و حتی در ران پاها می‌باشد.

 

علت ها و دلایل

علل زیادی باعث ایجاد فتق دیسک گردن و درد شدید می شوند که عبارتند از:

 

فرسایش دیسک های ستون فقرات

 

درد ناشی از دیسک بیرون زده، معمولا به علت فرسایش ستون فقرات می باشد.

پشت و کمر ما وظیفه ی تحمل و پخش کردن وزن را داشته و دیسک های بین مهره ای، ضربه گیری در اثر حرکت (راه رفتن، چرخیدن و خم شدن) را بر عهده دارد. به دلیل فشار زیادی که به دیسک ها وارد می شود، با گذر زمان به آن ها آسیب وارد می شود و می تواند علت دیسک گردن و کمر باشد

حلقه ی فیبری (قسمت سخت خارجی دیسک) می تواند به تدریج ضعیف شده و به نوکلئوس پالپوزوس (هسته ی ژله مانند دیسک) اجازه ی خروج دهد، به این ترتیب، دیسک بیرون زده و متورم می شود.

 

آسیب به ستون فقرات

 

علت دیسک گردن می تواند در اثر آسیب باشد. تصادف رانندگی می تواند باعث بیرون زدن دیسک شود. برای مثال یک حرکت شدید و ناگهانی می تواند با وارد کردن فشار زیاد باعث بیرون زدن و پارگی دیسک گردد.

همچنین علائم دیسک گردن می تواند به علت بلند کردن نادرست یک جسم سنگین و یا چرخیدن بیش از اندازه  بدن به وجود آید.

 

تاثیر همزمان آسیب ها و فرسایش ستون فقرات

 

ممکن است دیسک چنان ضعیف شده باشد که اتفاقاتی نه چندان مهم مثلا یک عطسه دچار بیرون زدگی شود عطسه رویداد مهمی که بتواند باعث آسیب شود به حساب نمی آید، ولی اگر فرد دیسک ضعیفی داشته باشد، نیروی حاصل از یک عطسه می تواند باعث فتق آن شود.

 

درمان

 

تخمین زده می‌شود که بیش از 75% ما در مرحله‌ای از زندگی دچار گونه‌ای درد گردن یا کمر خواهیم شد. اما خبر خوش این است که اکثر ما بدون نیاز به جراحی بهبود خواهیم یافت و معمولاً درمان‌ بدون جراحی دیسک گردن و کمر مانند فیزیوتراپی دیسک گردن و کمر ، ورزش دیسک کمر، ورزش دیسک گردندر مقایسه با جراحی نتیجه بهتری به دست می‌دهند. برای درمان دیسک گردن از روش های زیر استفاده می شود

 

گردنبند طبی

 

این گردنبند ها حرکات گردن را به علت دیسک گردن قدری محدود می کنند و به عضلات گردن اجازه می دهند مدتی استراحت کنند و این موجب می شود فشار به ریشه های عصبی کمتر شود.نکته مهم این است که برای درمان دیسک گردن بدون جراحی این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار می شود.

 

فیزیوتراپی

 

فیزیوتراپی و انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم دیسک گردن کمک کند. گاهی اوقات از کشش سر و گردن هم برای کاهش علائم دیسک گردن استفاده می شود.

 

دارو

 

متخصص  از داروهای ضد التهابی مثل پروفن، داروهای شل کننده عضلات و گاهی اوقات از تزریق مستقیم کورتیکوستروئید در اطراف ریشه های عصبی برای کاهش مشکلات مبتلایان به علت دیسک گردن استفاده می کند.

 

تزریق کورتیکواستروئید

 

در صورتی که اقدامات فوق نتواند موجب کاهش مشکلات بیمار مبتلا به دیسک گردن شود تزریق

 

کورتیکواستروئید در فضای اپیدورال روش بعدی درمان دیسک گردن است.

 

ازن تراپی

 

بهبود آسیب دیدگی در بافت های بدن به وجود جریان خون در این بافت ها بستگی دارد. بافت های بدن برای بازسازی و احیا نیاز به ویتامین، مواد معدنی و اکسیژن نیاز دارند که باید توسط خون به این بافت ها منتقل شود. اکسیژن مهم ترین ماده برای ترمیم بافت ها است. وجود تورم و التهاب در ناحیه آسیب دیده موجب کاهش جریان خون،اکسیژن و مواد مغذی در این ناحیه می شود. عدم حضور اکسیژن موجب تجمع اسید لاکتیک و منجر به درد می شود. در روش اوزون درمانی که از شیوه های جراحی بسته ستون فقرات است، اوزون،دارو های ضد التهابی و ویتامین ها به ناحیه آسیب دیده تزریق می شود. این روشدرمان درد گردن به ترتیب زیر عمل می کند:

 

·         با استفاده از بی حسی موضعی عصب ها بی حس می شوند.

 

·         مواد ضد التهابی موجب کاهش درد،تورم و التهاب و در نتیجه افزایش جریان خون می شوند.

 

·         با استفاده از ویتامین و مواد معدنی بافت ها تغذیه می شوند و به بازسازی آن ها کمک می شود.

 

·         اوزون که یک اکسیژن غیر فعال است پس از تزریق به بافت به صورت فعال در آمده و موجب اکسیژن رسانی به ناحیه آسیب دیده می شود.

 

تاثیر درمان یک تا سه روز پس از انجام تزریق آغاز می شود و و تا زمان دستیابی به بهبودی کامل هر یک تا دو هفته تکرار می شود. روند بهبودی در بیماران بسته به شدت آسیب متفاوت است، با این حال اکثر بیماران تنها به سه تا پنج جلسه درمان نیاز دارند. بر خلاف دیگر روش های تزریقی ، تزریق اوزون هیچ عوارض جانبی را برای بیماران به همراه ندارد و نتایج آن دائمی است.

 

تحقیقات نشان میدهد که میزان موفقیت دراستفاده ازاوزون درمانی برای درمان بیماری دیسک گردن 95 درصد بوده است که این آمار درمجله های پزشکی معتبر بین المللی ثبت شده است برای اختلال دیسک کمر میتوانیم با استفاده ازروش اوزون درمانی ازانجام عمل جراحی جلوگیری کنیم این روش یک روز انجام میشود وبعدازآن هیچ گونه ناراحتی برای بیمار ایجادنمیشود وبیماران میتوانند2 روز بعداز درمان به فعالیت های خود ادامه دهند. ازن درمانی باعث کم کردن حجم دیسک ها میشود وفشار ها ی وارد شده بر دیسک را کاهش میدهد این روش همچنین دارای اثربی حسی وضدالتهابی است وباعث کاهش درد میشود وبه درمان دیسک کمر کمک میکند.

 

ورزش

 

حرکت‌های تقویتی و کششی تقویت کننده‌ی عضلات نگهدارنده‌ی گردن توانایی حرکتی گردن و دیسک‌های مهره‌‌ای آن را افزایش می‌دهد. البته ورزش درمانی برای تسکین علائم کافی نیست؛ در واقع شروع حرکت‌های اصلاحی به بعد از انجام دیگر اقدامات درمانی موکول می‌شود.

 

کشش مهره‌های گردنی

 

کشش (ترکشن) سر فشار روی ریشه عصب را کاهش می‌دهد. البته کشش ستون فقرات برای تمام بیماران مناسب و یا کارآمد نیست، اما انجام آن آسان است و اگر موثر باشد، بیمار می‌تواند درمان را با تهیه دستگاه در منزل انجام دهد. کشش ملایم روی مهره‌های گردن فشار روی گردن را برای مدت کوتاهی از بین می‌برد.

 

لیزر درمانی

 

درمان با لیزر سرد، نیز یکی از روش های درمان دیسک گردن بدون جراحی برای بیمارانی است که نمی‌خواهند داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب یا مسکن‌های قوی تجویزی مصرف کنند. در صورتی که بیمار به مسکن‌های تجویزی واکنش شدید نشان دهد، لیزر درمانی به وی توصیه می‌شود. لیزر درمانی روشی موثر برای تسکین درد کمر یا پشت بدن و گردن درد ناشی از فتق دیسک مهره‌های گردنی است که اثر آن با رعایت وضعیت اندامی مناسب بیشتر نیز می‌شود.

 

جراحی

 

در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب به روش های ذکر شده و یا در مواردی که بیمار از نظر حرکتی دچار فلجی شده باشد از روش های جراحی برای درمان دیسک گردن استفاده می شود.

 

 

                                 

 

علائم صافی کف پا

در عارضه صافی کف پا، که در علم پزشکی با اصطلاح "پس پلانوس" نیز از آن یاد می‌شود، قوس ملایم بخش داخلی کف پا، دقیقاً در مقابل پاشنه، از بین می‌رود. اگر این قوس و گودی کف پا تنها در زمان ایستادن از بین برود و هنگام بلند شدن کف پا از زمین دوباره ایجاد شود، با عارضه صافی انعطاف‌پذیر یا نرم کف پا روبه‌رو هستیم. اما چنانچه کف پا در هر دو حالت، ایستاده و بلند شده از زمین، صاف باشد، با عارضه کف پای صاف سخت مواجه هستید

 

علائم ونشانه‌های صافی کف پا

 

هر بیمار با توجه به علت ممکن است یک یا چند علائم صافی کف پا را در زیر تجربه کند:

 

1.      درد در امتداد تاندون تیبیال خلفی که در داخل پا و مچ پا.قرار دارد. این درد با تورم در داخل مچ پا همراه است.

 

2.      دردی که با انجام فعالیت، بدترمی‌شود. فعالیت‌های سنگین یا بسیار شدید مانند دویدن، می‌تواند بسیار دشوار باشد. برخی از بیماران ممکن است برای راه رفتن و یا حتی ایستادن در مدت زمان طولانی با مشکل مواجه شوند.

 

3.      هنگام فروپاشی مچ پا (کلاپس)، استخوان پاشنه ممکن است تغییر موقعیت داده و بر استخوان خارجی قوزک پا (استخوان نازک نی). فشار وارد کند. این وضعیت می‌تواند موجب درد قسمت بیرونی مچ پا شود. آرتریت پاشنه نیز باعث همین نوع درد می‌شود. برای درمان درد در پاشنه پا، روش‌های درمانی مختلفی وجود دارد.

 

4.      بیماران مبتلا به آسیب‌های قدیمی و یا آرتریت میانه پا ممکن است برآمدگی‌های استخوانی دردناک در بالا و داخل پا داشته باشند. برای این بیماران پوشیدن کفش ممکن است بسیار دشوار باشد. گاهی اوقات، این زائده‌های استخوانی آنقدر بزرگ است که به اعصاب نیش می‌زنند که این سبب بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در بالای پا و انگشتان پا.می‌شود.

 

5.      مبتلایان به دیابت ممکن است تنها متوجه تورم یا برآمدگی بزرگ در پایین پای خود شوند. از آنجا که اعصاب حسی نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد، این افراد ممکن است هیچ‌گونه دردی نداشته باشند. در صورت عدم استفاده از کفش طبی مخصوص دیابت، این برآمدگی بزرگ در پا می‌تواند سبب مشکلات پوستی و زخم شود، که التیام نمی‌یابد.

 

                                 

 

 

درمان صافی کف پا

صافی کف پا یک مشکل بسیار شایع است. بسیاری از افراد با وجودی که مشکل صافی کف پا دارند اما هیچ دردی در پای خود حس نمی‌کنند ولی این مشکل می‌تواند موجب بروز مشکلاتی در مچ پا، زانو، لگن یا کمر شود.

 

راه‌ها و روش‌های درمان

 

در اکثر موارد، درمان کف پای صاف کودکان بدون هیچ عمل خاصی ، تنها با بزرگتر شدن آن‌ها رفع می‌شود. اگر کودک دچار درد نشود، پزشک تنها از شما خواهد خواست تا صبر کنید و منتظر تغییرات بعدی باشید. همچنین از شما خواسته می‌شود که کودکتان را برای ارزیابی‌های دوره‌ای، مجدداً نزد پزشک ببرید.معمولاً اگر صافی کف پا، در کودکان یا بزرگسالان، باعث درد شود، پزشک توصیه خواهد کرد که از انواع نرم یا سخت کفی‌های کفش به عنوان تکیه‌گاهی برای قوس کف پا استفاده شود. در کودکان بزرگتر و نوجوانان نیز استفاده از تمرینات کششی و فیزیوتراپی می‌تواند باعث تسکین درد شود.طرح درمان درد کف پا و صافی آن ارائه شده، برای افتادگی قوس و صافی کف پا به شدت و علت عارضه بستگی دارد و بر همین اساس ممکن است پزشک یک یا چند مورد از سه درمان زیر را به شما توصیه کند. جراحی نیز روش دیگری است که برای درمان صاف کف پا ممکن است از آن استفاده شود.

 

استراحت

 

گاهی اوقات پزشکان به بعضی بیماران توصیه می‌کنند که استراحت کرده و تا زمانی که مچ پاهایشان بهتر شود، از انجام فعالیت‌های که مچ پاهایشان را بدتر می‌کنند اجتناب نمایند

 

دارو

 

داروهای خوراکی ضدالتهاب، درد و التهاب را تا حد زیادی کم می‌کنند.

 

فیزیوتراپی

 

فیزیوتراپ می‌تواند با استفاده از اولتراسوند و تکنیک‌های دیگر التهاب را کاهش دهد. همچنین نحوه صحیح انجام ورزش ،حرکات اصلاحی و تمرینات کششی پا و مچ پا را به شما آموزش می‌شد. متحرک نگه داشتن می‌تواند باعث حفظ عملکرد پا شود. تقویت عضلات ضعیف پا و مچ پا نیز می‌تواند به جلوگیری از متلاشی شدن بیشتر استخوان‌ها و مفاصل کمک کند.

 

پدهای محافظ

 

هنگامی که قسمت‌هایی از استخوان‌های متلاشی شده در سطح کف پا برجسته می‌شوند، استفاده از پد و یا بالشتک روش مؤثری برای جلوگیری از تماس آزار دهنده کف پا با کف کفش خواهد بود. می‌توان با استفاده از پدهایی که در قسمت‌هایی از آن‌ها جای خالی وجود دارد، فشار وزنِ وارد آمده بر قسمت‌های به خصوصی از کف پا را خنثی نمود.

 

 

 

تزریق کورتیزون

 

کورتیزونی که در مفصل تزریق می‌شود یک داروی ضدالتهابی قوی است که از آن برای کاهش سریع درد ناشی از التهاب استفاده می‌شود. تزریق کورتیزون به شدت در تسکین علائم صافی کف پا تأثیر دارد، اما نمی‌تواند ساختمان مچ پا را اصلاح کند.

 

کنترل وزن بدن

 

اگر بیمار بیش از اندازه چاق باشد، پزشک به او توصیه خواهد کرد که وزنش را کم کند. تعداد قابل توجهی از بیمارانی که دچار چاقی مفرط هستند پس از کاهش وزن، بهبود چشمگیری را در علائم خود مشاهده می‌کنند.