چه موقع دیسک کمر را باید عمل کرد

اکثر کمردرد ها با در مانهای غیر جراحی بهبود می یابند.  تنها % 2 موارد کمردرد نیاز به جراحی دارند. جراحی نا بجا باعث افزایش ایجاد احتمال مزمن شدن و ناتوانی بیمار می شود. اگر بیمار در یک برنامه طب فیزیکی و توانبخشی بهبود نیابد جراحی توصیه می شود. در مطالعات متعدد دیده شده اگر تنگی کانال نخاعی با تاخیر عمل شود تفاوتی با عمل زودرس آن ندارد.

این مطلب که بیرون زدگی شدید دیسک باید عمل شود رد شده است و بستگی به شدت فشار روی عصب دارد.

در موارد خاصی نیاز به عمل جراحی برای درمان کمردرد وجود دارد این موارد شامل حالات زیر است:

1. درد شدید که حداقل سه هفته به درمانهای غیر جراحی (طب فیزیکی و توانبخشی) پاسخ ندهد.

2. ضعف عضلانی یا بی حسی که پیشرفت نماید یا در نوار عصب و عضله بد تر شود

3. وجود علائم ارداری مثل گیر کردن ادرار یا بی حسی و گزگز در ناحیه دستگاه تناسلی.

 

علائم ام آر آی به تشخیص بیماری و ارزیابی وضعیت و... کمک می کنند اما در تصمیم گیری برای نقش اساسی ندارند.

غیر از موارد فوق نیازی به جراحی دیسک نیست. متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی در مورد درمانهای غیر جراحی دیسک گردن و کمر تجربه و تبحر دارند. فقط در صورت لزوم بیمار را برای جراحی به متخصصین مربوطه ارجاع می کنند.

 

                                 

درمان فیزیوتراپی اختلالات کف لگن

اختلال عملکرد عضلات کف لگن به دو صورت ضعف عضلانی و یا سفتی بیش از حد عضله و عدم توانایی شل کردن آن بروز می نماید.

تعریف بی اختیاری: خروج غیر ارادی ادرار و مدفوع یا هر دو تحت عنوان بی اختیاری شناخته می شود. این عارضه در درصد بالایی از افراد جامعه شیوع دارد.

یکی از اختلالات شایع ناشی از ضعف عضلات کف لگن بی اختیاری ادرار می باشد. در مجموع 5 نوع بی اختیاری ادرار تعریف شده است.

1- بی اختیاری استرسی ادرار: این نوی بی اختیاری ناشی از بروز اختلال در سیستم انقباض عضلات غالبا به دلیل عدم تمرین یا کشیدگی بیش از حد عضلات کف لگن حین زایمان می باشد. در این نوع بی اختیاری خروج غیرارادی درار به دنبال فعالیت های فیزیکی مثل عطسه کردن وخندیدن و بلند کردن اجسام سنگین اتفاق می افتد.

2- بی اختیاری اور‍‍ژانسی ادرار: در این بیماری ضرورت خروج ادرار زمانی احساس می شود که میزان اندکی از ادرار در مثانه وجود دارد که این امر به خروج زود هنگام ادرار از مثانه منتهی می گردد. عامل ایجاد این نوع بی اختیاری فعالیت بیش از حد عضلات مثانه می باشد.

3- بی اختیاری ادرار ترکیبی: در این بیماران مجموعه علائم بی اختیاری استرسی و بی اختیاری اورژانسی دیده می شود.

4- بی اختیاری سرریز: این نوع بی اختیاری ادرار به دلیل عدم خروج ادرار و تجمع ادرار رخ می دهد.

5- بی اختیاری انعکاسی غیر ارادی: این بیماری به علت عدم کنترل مثانه به دنبال آسیب های شبکه عصبی رخ می دهد.

شایع ترین انواع و دلایل ایجاد بی اختیاری های دفع

بی اختیاری دفع به دلایلی نظیر بروز اختلال در سیستم انقباض عضلات کف لگن پس از زایمان و پارگی ناحیه پرینه و همچنین اعمال جراحی عضلات انقباضی کف لگن و افزایش سن ایجاد می شود. عملکرد نادرست حسگر ها که اغلب توام بت عدم ارسال اطلاعات مربوط به پر شدن و سفتی مواد دفعی است می تواند موجب بی اختیاری شود. دلایلی همچون اعمال جراحی هموروئید و یا صدمات وارده به سیستم عصبی در این امر دخیل هستند.

بی اختیاری های دفع نیز بر اساس میزان و شدت آن در سه گروه طبقه بندی می شوند:

گروه یک: خروج غیر ارادی گاز

گروه دو: خروج غیر ارادی گاز و مدفوع آبکی

گروه سه: خروج غیر ارادی مدفوع سفت

یبوست عملکردی

یکی از اختلالات عضلات کف لگن که به علت عدم زمان بندی مناسب عضلات هنگام دفع رخ می دهد یبوست عملکردی می باشد. در این اختلال بیمار نمی تواند عضلات خود را هنگام دفع ریلکس نماید.

درمان بی اختیاری ادرار

شیوه درمان بی اختیاری به دلایل ایجاد این بیماری بستگی دارد. که می تواند با دارو و فیزیوتراپی از طریق تمرین عضلات کف لگن تحریک الکتریکی و یا اعمال جراحی صورت گیرد. قبل از شروع درمان در انواع معاینات پزشک امری ضروری.

درمان فیزیوتراپی اختلالات کف لگن

یکی از درمان های بی خطر بی اختیاری ها درمان فیزیوتراپی با استفاده از تحریکات الکتریکی و ورزش درمانی می باشد. در این روش با استفاده از الکترودهایی که روی سطح پوست یا درون مقعد یا واژن قرار می گیرند جریان الکتریکی با هدف تقویت عضلات به بدن وارد می شود. همچنین ورزش های تقویتی و ریلکسیشن نیز به بهبود این عوارض کمک می نماید. یکی دیگر از درمان های جدید اختلالات عضلات کف لگن بیوفیدبک تراپی می باشد که توسط ابزار و دستگاه های مخصوص قابل انجام می باشد.

 

                                 

درمان درد پایین کمر

 

 

درد در قسمت پایینی کمر عبارت است درد در قسمت پایینی کمر معمولاً ناشی از گرفتگی عضلانی . این درد اغلب با سیاتیک (دردی که از کمر به باسن و از آنجا به پا تیر می کشد) همراه است . شروع درد ممکن است بلافاصله پس از یک فعالیت سنگین یا وارد شدن ضربه باشد، یا اینکه چند ساعت بعد باشد. علایم به صورت یک چرخه یکدیگر را تشدید می کنند. اول اسپاسم عضلانی رخ می دهد که ایجاد درد می کند، و درد نیز باعث بیشتر شدن اسپاسم عضلانی می شود.

 

درمان درد پایین کمر

 

استراحت

 

برای مقابله با درد کمر، استراحت کنید. بسته به شدت علائم درد، ممکن است صرفاً کاهش سطح فعالیت به مدت چند روز کافی باشد. برای درمان کمر درد، استراحت در رختخواب به جز برای مدت زمان کوتاهی توصیه نمی‌شود.

 

گرما یا سرمادرمانی

 

با استفاده از پد گرماساز و یک بسته یخ می‌توانید تحرک کمر خود را افزایش داده و درد کمر خود را کاهش دهید. برای کاهش التهاب می‌توانید یک کیسه یخ را بر روی مناطق حساس کمر خود قرار دهید. پس از چند روز سرمادرمانی، گرمادرمانی را با پد گرماساز و یا حمام آب گرم شروع کنید. گرما موجب شل شدن عضلات سفتی می‌شود که علت درد پایین کمر شما می باشند.

 

دارودرمانی

 

تعدادی از داروها، التهاب را که غالباً علت درد پایین کمر است، کاهش می‌دهند. در حالی که سایر داروها از انتقال سیگنال‌های درد به مغز جلوگیری می‌کنند.

 

تزریق کورتیکواستروئیدها

 

کورتیکواستروئیدها و داروهای بی‌حسی برای کاهش التهاب تزریق می‌شوند. بیمار ممکن است به صورت تزریق داخل عضلانی، به صورت خوراکی یا تزریق فلوروسکوپی (تزریق اپیدورال آستروئید -ESI)، داروهای کورتیکواستروئید را دریافت کند.

 

کشش دستی

 

در روش کشش دستی، برای همتراز کردن مهره‌های ستون فقرات و جا انداختن دیسک در محل اصلی خود، از یک سیستم وزنی استفاده می‌شود.

 

اولتراسوند تراپی

 

اولتراسوند تراپی شامل ماساژ بافت‌های نرم اطراف محل آسیب‌دیدگی کمر با استفاده از امواج صوتی است که با گرما بخشی به عضلات، باعث آرامش و التیام سریع‌تر آنها می‌شود.

 

تحریک الکتریکی عصب (TENS)

 

روش TENS تحریک الکتریکی اعصاب از طریق الکترودهایی است که بر روی پوست شما قرار داده می‌شود. الکتریسته باعث مسدود شدن سیگنال‌های دردی می‌شود که از طریق مسیرهای عصبی به مغز منتقل می‌شوند.

 

درمان کایروپراکتیک

 

روش کایروپراکتیک یک درمان دستی برای همترازی مجدد ستون فقرات و سایر مناطق ضعیف و یا آسیب دیده سیستم اسکلتی عضلانی می‌باشد. در این روش، یک بار تزریق گاز مخلوط با ذرات هوا برای تسکین درد کمر انجام می‌شود.

 

روش پی آر پی (PRP)

 

روش پی آر پی (در صورت وجود مقاله، پی آر پی) زمانی برای بیماران مبتلا به درد مزمن کمر توصیه می‌شود که گزینه‌های درمان محافظه ‌کارانه مانند کاهش فعالیت، مصرف دارو، درمان فیزیکی، درمان کایروپراکتیک و تزریق آستروئید، با شکست مواجه شده باشد و یا تنها گزینه باقی‌مانده، انجام عمل جراحی باشد.

 

تمرینات ورزشی مفید برای درد کمر

 

فعالیت بدنی یک راه مؤثر برای بهبود سریع‌تر درد و درد کمر است. تمرینات عضلات پایین کمر مانند حرکات چرخشی لگن و حرکت پل، عضلات شکم و کمر را که از ستون فقرات حمایت می‌کنند، تقویت می‌کند. هر چه این عضلات قوی‌تر باشند، احتمال کمتری وجود دارد که مبتلا به درد پایین کمر شوید.

 

عمل جراحی

 

تعداد نسبتاً کمی از افراد برای درمان درد مزمن و شدید کمر نیاز به عمل جراحی دارند. با این حال، در صورت عدم موفقیت سایر روش‌ها، عمل جراحی گزینه نهایی خواهد بود.

                                 

بهترین روش تسکین درد آرتروز الکتروتراپی بهترین روش تسکین درد آرتروز

 الکتروتراپی بهترین روش جهت تسکین سریع دردهای شدید ناشی از آرتروز نواحی مختلف بدن از جمله آرتروز گردن، کمر و زانو در کلینیکهای فیزیوتراپی است

الکتروتراپی درتعریف به کارگیری عوامل فیزیکی مانند گرما، سرما، نور، الکتریسیته و... با اهداف درمانی است و برای این منظور تجهیزات متنوعی ساخته شده و در فیزیوتراپی استفاده می گردد.

 برای مثال در درمان و کاهش دردهای شدید اسکلتی عضلانی مانند افراد مبتلا به آرتروزهای شدید در نواحی گردن، زانو و کمر و همچنین بیماریهای سیستم عصبی و مرکزی، بیماریهای قلبی و عروقی و ضایعات مربوط به اختلالات ناحیه لگن از جمله بی اختیاری ادراری این تجهیزات در کلینیکهای فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرند.

 

 الکتروتراپی فاز اولیه برنامه فیزیوتراپی است، این مرحله درمانی معمولا بین ۵ تا ۱۰ جلسه ادامه دارد و لازم است پس از این دوره و ایجاد بهبود اولیه و پس از کاهش نسبی درد بیمار، مراحل بعدی شامل روشهای تمرین درمانی و مراقبتهای ثانویه برای بیمار در نظر گرفته شود گرچه در برخی از موارد جلسات الکتروتراپی بیشتری مورد نیاز است.

 

 آموزشهای لازم برای اصلاح شیوه زندگی می تواند توسط همکاران فیزیوتراپیست و در جهت پیشگیری از آسیبهای مفصلی و عضلانی شایع و نحوه مناسب فعالیتهای حرکتی روزانه از جمله حمل اشیا یا مواردی از این دست از طریق مراکز علمی، درمانی و رسانه ها به عموم مردم داده شود .

 

 الکتروتراپی به عنوان یکی از مهمترین روشهای فیزیوتراپی مطرح است.

 

                                 

علت و علائم صافی کف پا

علت صافی کف پا

دلایل مادرزادی صافی کف پا

هر پا از ۳۱ استخوان تشکیل یافته‌است که توسط ۳۳ مفصل و بیش از ۱۰۰ ماهیچه، رباط و زردپی به هم متصل می‌شوند. نحوه قرارگیری صحیح این اجزاء منجر به ایجاد حالت قوس طبیعی در کف پا می‌شود. این قوس باید هم محکم باشد تا بتواند وزن بدن را تحمل کند و هم انعطاف پذیر باشد تا بتواند خود را با سطوح مختلف وفق دهد. کف پای صاف می‌تواند ناشی از ضعف عضلات و بافت همبند پا، وزن زیاد یا ژنتیک باشد که در اینگونه موارد به منظور درمان راه‌های متنوعی وجود دارد. در برخی موارد کف پای صاف با انجام جراحی درمان می‌شود.

دلایل محیطی صافی کف پا

وجود فشارها مداوم بر روی پا: یکی از انواع فشارها، استفاده دراز مدت از کفش‌های پاشنه بلند است که می‌تواند برروی زردپی آشیل(زردپی اصلی پشت پاشنه) اثر سوء گذاشته و فرآیند مکانیکی طبیعی مچ را دچار اختلال کند. گاهی اوقات عملکرد جبرانی رباط خلفی استخوان درشت نی نیز مزید بر علت شده و سبب از بین رفتن فزآینده قوس کف پا می‌شود.

علایم صافی کف پا

علایم و نشانه‌های این اختلال شامل ایجاد ظاهر صاف در کف یک پا یا هر دو، خمیدگی کفش یا پاشنه کفش به سمت داخل، درد در اندام تحتانی، درد در قسمت مچ پا، ایجاد تورم در قسمت داخل مچ پا و درد مچ پا می‌باشد.

اگر از پشت به پای فرد در حال ایستاده نگاه کنیم فردی که کف پایش صاف است پاشنه پایش بصورت پیچ خورده دیده می‌شود.

کف پای صاف در دراز مدت منجر به بروز عوارضی نظیر خارپاشنه، زانو درد، کمردرد و سردرد می‌شود.

 

                                 

علت، تشخیص و درمان روماتیسم مفصلی

علت روماتیسم مفصلی

علت دقیق روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) ناشناخته‌است ولی در ایجاد این بیماری ایمنی سلولی و ایمنی هومورال هر دو نقش دارند. البته به نظر می‌رسد که گلودرد چرکی در ایجاد آن نقش بسزایی دارد. افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی، نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماریهای مزمن مانند پوکی استخوان، آلرژی، بدخیمی‌ها، عفونت‌ها، بیماری‌های گوارشی، بیماریهای قلبی–عروقی و فشارخون دارند.

تشخیص روماتیسم مفصلی

میانگین تاخیری که از شروع بیماری تا تشخیص آن وجود دارد ۹ ماه‌است. این امر، غالباً مربوط به ماهیت غیر اختصاصی علایم آغازین می‌باشد. آرتریت روماتوئید، به راحتی در افرادی که دارای بیماری تثبیت شده تیپیک هستند، تشخیص داده می‌شود. در اکثر مبتلایان، تظاهرات بالینی مشخصه بیماری، ظرف ۱ تا ۲ سال پس از شروع آن دیده می‌شوند.

درمان روماتیسم مفصلی

از آنجا که علت آرتریت روماتوئید ناشناخته‌است، پاتوژنز آن کاملاً مشخص نشده‌است و مکانیسم عمل بسیاری از عوامل درمانی مورد استفاده نیز قطعی نیست، درمان آن عمدتاً به صورت تجربی انجام می‌شود. هیچ یک از ملاحظات درمانی علاج بخش قطعی نیستند. بنابراین همه آنها را باید تسکین دهنده در جهت تخفیف علایم و نشانه‌های بیماری ومتوقف کننده بیماری قلمداد نمود.

اهداف درمان عبارتند از: ۱- تسکین درد ۲- کاهش التهاب ۳- محافظت ساختارهای مفصلی ۴- حفظ عملکرد و ۵- کنترل درگیری سیستمیک.

درمان شامل مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (آسپرین، پیروکسیکام، . سولفاسالازین, دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و بروفن و...)است.

 

                                 

درمان دیسک کمر و دیسک گردن با نوار عصب و عضله

1.   با پیشرفت تکنولوژی اطلاعات حاصل از بدن بیشتر شده است. گاهی این اطلاعات گمراه کننده است. مثلا اکثر افراد طبیعی در عکس ام آر آی بیرون زدگی یا پارگی دیسک دارند ولی این بیرون زدگی هیچ مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند. در بیمار مبتلا به دیسک کمر هم ممکن است چند دیسک بیرون زده باشد اما کاملا مشخص نیست که کدام دیسک علائم را ایجاد کرده است. با نوار عصب و عضله،  عصب درگیر مشخص می شود و محل ضایعه تعیین می گردد.

2.     گاهی یک دیسک برای بیمار کمردرد ایجاد می کند اما بیمار کاملا بهبود می یابد اما پس از مدتی دوباره بیمار دچار درد می گردد. تعیین این مسئله که آیا این درگیری عصبی جدید است یا قدیمی با نوار عصب و عضله انجام می شود.

3.     گاهی بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد اما بعد از مدتی درد بیمار بهبود نمی یابد یا بدتر می شود، تعیین اینکه آیا دیسک جدید عامل این مشکل است یا چسبندگی عامل مشکل است یا در حین جراحی به اعصاب اسیب وارد شده با نوار عصب همراه با ام آر آی با تزریق انجام می  شود

4.     در بیماریهائی مثل دیابت التهاب عصبی بوجود می آید که علائم شبیه به دیسک ایجاد می کند. جراحی دیسک در این حالت نه تنها اثر ندارد بلکه بیماری را بدتر می کند. بررسی نوارعصب به افتراق این حالات کمک می کند

5.     گاهی عصب در محلی غیر از کمر گیر افتادگی پیدا می کند مثلا عصب سیاتیک در لگن گیرمی افتد اما به کمر نیز تیر می کشد، نوار عصب و عضله به تعیین محل گیر افتادن عصب کمک می کند.

6.     گاهی درگیری عصب خود را بصورت درد مبهم در نقطه ای دیگر نشان می دهد مثلا فشار بر دیسک خود را بصورت درد پاشنه، یا درد پشت ران یا حتی زانو نشان می دهد که نوار عصب می تواند به تشخیص کمک کند

7.     نوارعصب علاوه بر محل درگیری عصب، شدت آسیب را نشان می دهد و در تصمیم گیری پزشک در اینکه بیمار را جراحی کند یا می تواند با درمانهای غیر جراحی به درمان ادامه دهد کمک می کند.

 

                                 

گودی کمر , درمان و حرکات اصلاحی

درمان کمر گود برای افراد مختلف متفاوت است و نمی‌توان درمان گودی کمر یکسانی رابرای همگان تجویز کرد اما با شناخت علت گودی کمر و درجه ضعف عضلانی که باعث ناهنجاری در قامت شده‌اند، می‌توان درمان مناسبی را برای گودی کمر انجام داد.
علایم گودی کمر تمام بیماران با یکدیگر یکسان نیست، با این وجود، برجستگی بیش از حد باسن مشخصه بالینی اصلی گودی کمر است. در صورت همراه بودن قوس کمر با نقص‌های دیگری چون دیستروفی عضلانی، دیسپلازی پیشرونده مفصل ران (هیپ) یا اختلال‌های عصبی ـ عضلانی علائم متفاوتی بروز می‌یابد. مبتلایان به قوس کمر معمولاً کمر درد و پشت بدن، درد پایین پا و تغییر عادت‌های روده و مثانه را تجربه نمی‌کنند اما در ابتلا به گودی کمرشدید اگر با این علائم رورو شدید باید بی‌درنگ به پزشک مراجعه شود.

علائم گودی کمر به علائم دیگر عارضه‌ها یا بدشکلی‌های ستون فقرات شباهت دارد، به علاوه گاهی بروز این علائم پی‌آمد عفونت و صدمه دیدن است؛ بنابراین مراجعه به پزشک جهت تشخیص صحیح عارضه ضروری است.

عضلات همسترینگ و باسن باید تقویت گردند. شما می‌توانید این کار را به‌صورت هم‌زمان با انجام حرکت ددلیفت تک پا انجام دهید. همچنین در این تمرین عضلات شکم نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند، چراکه هنگام ایستادن باید تعادل شما توسط آن‌ها حفظ گردد. روی پای راست خود بایستید و پای دیگر را به سمت عقب بلند نمایید. دست چپ خود را بر روی باسن قرار داده و درحالی‌که از کمر خم می‌شوید سعی کنید با دست راست زمین را لمس نمایید. اجازه دهید پای چپ در پشت شما تحت کشش قرار بگیرد. با نوک انگشتان خود زمین را لمس کرده و به کمک لگن و باسن خود دوباره در حالت ایستاده قرار بگیرید. این ورزش برای گودی کمر می‌تواند مناسب باشد.

 

                                 

علل و عوارض پای ضربدری

اگر زانوها در هنگام راه رفتن به هم نزدیک شده و به هم بچسبند به آن پا ضربدری یا ژنووالگوم می‌گوییم. عارضه زانو ضربدری بین سنین ۵-۶ سالگی در کودکان اغلب اتفاق می افتد. که تا قبل از سن مدرسه خود به خود رفع خواهد شد. پای ضربدری از جمله اختلالات مربوط به زانو می باشد که در آن استخوانهای ران و ساق پا در یک امتداد نیستند و انتهای ساق پا نسبت به زانو بیرون قرار گرفته است . این مشکل بعد از 10 سالگی نیاز به درمان دارد .

عوارض پای ضربدری

در عارضه فاصله بین دو قوزک بین ۵-۷ سانتیمتر می شود و قسمت داخلی پاشنه کفش ساییده می شود. از عوارض ثانویه این عارضه می توان به صافی کف پا، و انگشت شست کج اشاره کرد.

بدلیل اینکه استخوانها در امتداد هم نیستند فشار وارد شده بر روی مفصل زانو به صورت یکنواخت پخش نمی شود . به همین دلیل فشار بر قسمتی از زانو بیشتر خواد بود. همین امر سبب می شود با گذشت زمان مفصل زانو دچار آسیب شود. به همین دلیل توصیه می شود در صورت وجود این مشکل و ناهنجاری آنرا درمان کرد. درمان این مشکل از طریق جراحی صورت می گیرد.

علل و عوامل پای ضربدری

در پیدایش پا پرانتزی و پا ضربدری دو عامل نقش دارند: یکی ژنتیک و دیگری نرمی استخوان.

پزشکان در مواجهه با کودکان دارای این بیماری، ابتدا به واسطه عکس از مچ دست و آزمایش ویتامین D ، درصد ابتلا به نرمی استخوان را می سنجند.

اگر آزمایش‌ها نشان از نرمی استخوان داشت، برای درمان به دارو نیاز داریم که طبق دستور پزشک متخصص ارتوپد اطفال، مصرف دارو به میزان سه تا شش ماه الزامی است.

اما اگر نرمی استخوان نباشد، عامل این بیماری مسلما ارثی و ژنتیکی است.

اگر دلیل این بیماری ژنتیکی باشد امکان دارد تا سن ۳ تا ۴ سالگی خود به خود از بین برود. اما اگر تا این سن از بین نرفت، بر حسب میزان زاویه پای پرانتزی یا زانوی ضربدری لازم است به مدت حداقل شش ماه تا یک سال از کفش بریس استفاده شود.

مدل نشستن و راه رفتن کودکان در پیدایش یا تغییر حالت زانو بی تاثیر است. نوع نشستن کودک حتی در مرحله درمان نیز هیچ تأثیری بر روند بهبودی ندارد.

 

                                 

علل و تشخیص پای ضربدری

وقتی به حالت طبیعی و با زانوهای کاملا صاف ایستاده ایم، باید دو زانو و دو قوزک در کنار یکدیگر قرار گیرند اما همیشه این اتفاق نمی افتد و به دلایل مختلف فاصله دو زانو یا دو قوزک از هم زیاد می شود که به آن زانو ضربدری می گویند.

علل پای ضربدری

پای پرانتزی در سن ۳ سالگی به بعد ممکن است به پای ضربدری تبدیل شود. اگر زمینه ژنتیکی برای تشدید آن وجود نداشته باشد، این حالت طبیعی قلمداد می شود و تا سن ۵ تا ۶ سالگی ادامه می یابد.

زانو ضربدری نیز می تواند ناشی از نرمی استخوان باشد ولی با توجه به اینکه اکثر کودکان در سن ۴-۳ سالگی و بعد از آن در معرض هوای آفتابی قرار می گیرند به ندرت ممکن است کمبود ویتامین D رخ دهد و بیماری های استخوانی مثل پا ضربدری بیشتر به دلیل بیماری های کلیوی است. مورد شایع دیگری که باعث افزایش زاویه ضربدری دو پا می شود، صافی کف پا هاست.

تشخیص پای ضربدری

برای درمان زانو ضربدری باید به پشت بخوابد و دو پایش را کنار هم قرار دهد. در این حالت زانو ها به هم می چسبند و قوزک های داخلی از یکدیگر دور می شوند. اندازه گیری فاصله ی قوزک ها درجه تغییر شکل را مشخص می کنند.

درجه 1: فاصله میان دو قوزک داخلی از 2.5 سانتیمتر کمتر است.

درجه 2: فاصله میان دو قوزک داخلی بین 2.5 تا 5 سانتیمتر است.

درجه 3: فاصله میان دو قوزک داخلی بین 5 تا 7.5 سانتیمتر است.

درجه 4: فاصله میان دو قوزک داخلی بیشتر از 7.5 سانتیمتر است.