فیزیوتراپی

فیزیوتراپی، فراهم کننده خدمات برای مردم و جمعیتها می‌باشد تا حداکثر حرکت و توانایی عمل(Movement and functional ability) را در طول دوران زندگی حفظ نماید ویا توسعه داده و به حال اول بر گرداند. فیزیوتراپی شامل ارایه خدماتی است به حرکت و عملکرد فرد میباشد که توسط فرآیند پیری یا صدمات و بیماریها، مورد تهدید قرار می‌گیرند. حرکت(Movement) کامل و کارامد در قلب چیزی قرار دارد که از آن به عنوان سلامتی نام برده می‌شود.

 

 

 

فیزیوتراپی به شناسایی و افزایش پتانسیلهای حرکتی برای بهبود، پیشگیری(Prevention)، درمان و نوتوانی، می‌پردازد. فیزیوتراپی شامل اثرات متقابل متخصص طب فیزیکی ، بیمار وخانواده آنها و یا سایر افرادی می‌باشد که از بیمار مراقبت می‌کنند، بر یکدیگر می‌باشد، تا بتوانند پتانسیلهای حرکتی بیمار را ارزیابی کرده و در ایجاد اهداف مورد نظر همه با استفاده از دانش و مهارتهای ممتاز فیزیاتریست به توافق برسند.

 

 

دیدگاه منحصر به فرد فیزیوتراپیست از بدن و نیازها و پتانسیلهای حرکتی آن برای رسیدن به تشخیص و استراتژی درمانی نقش اساسی دارد و تثبیت کننده هر موقعیتی می‌باشد که در آن خدمات ارایه می‌شود. این شرایط با توجه به هدف فیزیوتراپی در بهبود سلامت، پیشگیری، درمانی و بازتوانی، متغیر است.

 

 

 

ماهیت فرایندهای فیزیوتراپی

فیزیوتراپی، خدمتی است که تنها توسط و یا با هدایت و نظارت یک متخصص طب فیزیکی صورت می‌گیرد وشامل : بررسی، تشخیص، برنامه ریزی درمانی، مداخله و ارزیابی می‌باشد.

 

 

 

بررسی (Assessment): شامل معاینه (Examination) انفرادی و گروهی نقص‌های بالقوه یا بالفعل، محدودیتهای عملکردی، ناتواناییها، یا سایر مشکلاتی که توسط گرفتن تاریخچه، غربالگری و همچنین با استفاده از آزمایشات خاص و اندازه گیری و ارزیابی نتایج معاینات از طریق انالیز آنها در چهارچوب یک فرایند منطقی بالینی می‌توان به آن پی برد.

 

 

 

تشخیص (Diagnosis): از معاینات و ارزیابی آنها بدست می‌آید و بیانگر نتیجه حاصل از فرایند منطقی بالینی می‌باشد. تشخیص ممکن است به صورت نقص حرکتی بیان شود یا شامل دسته‌های مختلفی از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، توانائیها/ ناتوانیها یا سندرمها باشد.

 

 

 

برنامه ریزی (Planning): با تعیین نیاز به مداخله آغاز می‌شود و معمولا به ایجاد برنامه‌ای برای مداخله ختم می‌شود که شامل اهداف نهایی قابل اندازه گیری که با بیمارخانواده یا فردی که از وی مراقبت می‌کند، قابل بحث می‌باشد.

 

 

 

مداخلات (Intervention): انجام می‌شوند و برای رسیدن به اهداف توافق شده تغییر میابند و میتواند شامل :درمان با دست، بهبود حرکتی، استفاده از وسایل فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی-درمانی، آموزش عملکرد، فراهم کردن وسایل کمکی و نحوه استفاده از آنها، راهنمایی و ارایه مشورت به بیمار، مستند سازی، هماهنگی و ارتباطات باشد. مداخلات همچنین ممکن است با هدف پیشگیری از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، ناتوانیها یا صدمات صورت گیرند که در این صورت شامل بهبود و حفظ سلامتی، کیفیت زندگی و توانایی در تمام سنین و جمعیتها می‌باشد.

 

 

 

ارزیابی(Evaluation): مستلزم انجام مجدد معاینات با هدف ارزیابی نتایج حاصل می‌باشد

                                 

.

کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

✅  کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

علت کمردرد در بچه ها در غالب اوقات به علت کشیدگی و اسپاسم عضلات کمر است که آن هم بدنبال انجام فعالیت های ورزشی است. این درد ها در غالب اوقات با کمی استراحت و بعد از 2-1 هفته از بین میرود. کمردرد در بچه وقتی بیش از یک ماه طول میکشد جدی است و باید علت آن بدقت بررسی شود.

بروز کمردرد در بچه ها طبیعی نبوده و باید جدی گرفته شود. در بچه ای که کمردرد دارد احتمال اینکه علت درد مشکل جدی باشد بیش از بالغین است. بخصوص اگر سن بچه کمتر از 4 سال باشد یا کمردرد همراه با تب، کاهش وزن، ضعف و گزگز اندام تحتانی، مشکل در راه رفتن، انتشار درد به اندام تحتانی، مشکلات مثانه یا دستگاه گوارش باشد یا درد آنقدر شدید باشد که مانع خوابیدن بچه شود.
اگر کمردرد بچه بیش از چند روز طول بکشد یا بدتر شود حتماً با پزشک مشورت کنید.
در کمردرد بچه ها علائم زیر نشانه خطر هستند و با دیدن آنها باید به پزشک مراجعه کرد

کمردردی که بیش از یک ماه طول بکشد
کمردردی که مانع انجام فعالیت های روزانه بچه شود
وجود علائمی مانند تب، سرفه یا مشکلات ادراری و گوارشی
انتشار درد به اندام تحتانی
سن کمتر از شش سال
سابقه ضربه شدید به ستون مهره
کمردرد شبانه


علت های کمردرد بچه ها چیست
مهمترین علل کمردرد در بچه ها عبارتند از :


کشیدگی عضله

کشیدگی عضلات اطراف ستون مهره شایعترین علت کمردرد در بچه ها و نوجوانان است. این درد ها معمولاً به چند روز استراحت و مصرف دارو و تقویت عضلات شکم و کمر جواب داده و خوب میشود. بعضی از نوجوانان کمردرد های شدیدتری دارند که معمولاً علت آنها سفت بودن عضلات همسترینگ ( عضلاتی که در سطح داخلی و کشاله ران قراردارد) و ضعف عضلات شکم است. اغلب این درد ها با نرمش های کششی و تقویتی خوب میشوند.

کمر قوز دار یا کیفوز Kyphosis

در نوجوانان قوس زیاد بالای کمر که بصورت قوز کردن است و کمر را به جلو خمیده میکند میتواند موجب کمردرد شود. افزایش قوس کمر در این افراد بصورت افزایش قوس ستون مهره در ناحیه سینه ای است و به آن کیفوز شوئرمن Scheuermann’s kyphosis میگویند. در این بیماری مهره های ناحیه سینه ای تغییر شکل داده و موجب قوز میشوند. درد در این افراد در قسمت های بالایی ستون مهره است و با فعالیت بدنی شدیدتر میشود.

 بیماری شوئرمن
شکستگی استرسی ستون مهره Stress fracture of the spine

این بیماری که آنرا اسپوندیلولیز Spondylolysis هم میگویند میتواند موجب کمردرد در نوجوانان شود. ورزش هایی که در آنها کمر زیاد میچرخد یا به عقب زیاد خم میشود مانند ژیمناستیک شیرجه یا فوتبال میتواند زمینه را برای بروز این بیماری فراهم کند. این عارضه معمولاً در سنین بلوغ یعنی زمانی که بیمار رشد سریع بدنی و قدی پیدا میکند دیده میشود. درد معمولاً خفیف است و به باسن و ساق تیر میکشد. درد با فعالیت بدنی بیشتر شده و با استراحت کم میشود. این بیماران در حین راه رفتن قدم های کوچک برمیدارند.

سر خوردن مهره

به این عارضه اسپوندیلولیستزی Spondylolysthesis میگویند و به علت سر خوردن یک مهره کمری به سمت جلو روی مهره پایینی بوجود میاید. شایعترین محل آن، اتصال مهره های کمری به خاجی است یعنی معمولاً مهره پنجم کمری روی مهره اول خاجی یا ساکروم به سمت جلو سر میخورد. اگر این سر خوردن و به جلو آمدن مهره شدید باشد کانال نخاعی تنگ شده و به ریشه های عصبی فشار وارد میشود که این خود موجب علائم عصبی در نزد بیمار میگردد.

عفونت
در بچه های با سن کم عفونت دیسک Diskitis میتواند موجب کمردرد شود. عفونت مهره معمولاً در سنین 5-1 سالگی ایجاد میشود گرچه تا سنین نوجوانی هم دیده میشود. علائم این بیماری بصورت درد در پایین کمر و یا حتی شکم و خشکی ستون مهره است. لنگش در حین راه رفتن و امتناع بچه از راه رفتن از دیگر علائم بیماری است. وقتی بچه میخواهد از روی زمین چیزی را بردارد بجای خم شدن به جلو، دو زانو مینشیند و بدون خم کردن کمر جسم را گرفته و بلند میشود.

تومور
بندرت کمردرد میتواند به علت تومورهای استخوانی مثل استئوئید استئوما Osteoid osteoma ،استئوبلاستوما، گرانولوم ائوزینوفیلیک، کیست استخوانی آنوریسمی و تومورهای بدخیم مانند لوسمی باشد. این تومورها بیشتر در ستون مهره ای سینه ای و یا کمری هستند. در این بیماران درد همیشگی است و به مرور بیشتر میشود. هم در روز و هم در شب است و شدت آن معمولاً ارتباطی با فعالیت بدنی ندارد.

 

                                 

توانبخشی سالمندان

توانبخشی سالمندان بر علائم و عملکرد افراد مسن تکیه دارد . تفاوتهای زیادی بین گروههای سنی مختلف قابل مشاهده است مثلا افراد 65 ساله با افراد 85 ساله متفاوتند . همچنین سالمندان سالم با سالمندان بیمار تفاوتهایی دارند همانگونه که جوانان سالم با جوانان بیمار متفاوتند.

آنچه اهمیت دارد این است که پروسه پیر شدن طبیعی را باید از عوارض بیماری افتراق داد.

می توان به توانبخشی سالمندان صرفا از دیدگاه عملکردی نگاه کرد و بیشتر به ناتوانیهای ایجاد شده توجه کرد تا به آسیب شناسی ( پاتوفیزیولوژی) آن. از این دیدگاه کاهش توانایی دسترسی به اشیاء بالای سر در برداشتن اشیاء از کابینتهای آشپزخانه ایجاد اشکال می کند و ضعف عضلات اکستانسور تنه با بلند کردن اشیاء سنگین تداخل میکند. نیز سفتی عضلات اکستانسور لگن ( هیپ) راه رفتن بیمار را مختل کرده سبب میشود که فرد نتواند با سرعت کافی راه برود و عبور از خیابان را ( در مدت زمان اندک سبز بودن چراغ عابر پیاده ) مشکل می سازد.

پیر شدن در افراد ناتوان مقوله ای جدا و بحث انگیز است . در حالی که یک آسیب یا ناتوانی ممکن است از سالها قبل وجود داشته باشد ولی توانایی بدن در جبران آن با پیر شدن تغییر کرده ناتوانی را بارز می سازد.تغییراتی که با گذشت زمان در سلامت یا حمایتهای اجتماعی افراد رخ می دهد می تواند اثرات سوئی بر تحرک- مراقبت شخصی و درد داشته باشد .

توانبخشی سالمندان با مشکلاتی دسته و پنجه نرم می کند که نه تنها افراد بیمار بلکه کل جامعه را تحت تأ ثیرقرار می دهد.

زمانی که فردی نتواند از خودش مرا قبت کند مشکلات اقتصادی بسیاری دامنگیر او و جامعه    می شود. افزایش طول زندگی و به موازات آن افزایش تعداد سالمندان بار سنگینی را به جامعه تحمیل می کند . طول عمر بشر در بعضی جوامع در حال افزایش است . هم اکنون میزان امید به زندگی در آمریکا در سن 65 سالگی 17 سال می باشد.

 

                                 

 

مهمترین علت بروز کمر درد

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در گفت‌و‌گو با برنا:

98درصد دیسک کمر بدون جراحی قابل درمان است

 

فرهاد عادل منش گفت: بررسی ‌های متخصصان نشان دهنده آن است که 95 درصد تا 98 درصد دیسک‌ها کمر بدون جراحی قابل درمان است.

 

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، فرهاد عادل منش متخصص طب فیزیکی و توانبخشی که در حقیقت باید گفت وی فارغ التحصیل دانشگاه شیراز است.حتی دوره‌های تکمیلی را در کانادا سپری کرده است که این دوره‌ها عبارتند از دردهای سرطانی، دردهای نروپاتیک، طب مکمل و طب سوزنی و توانبخشی قلب است. اکنون نیز در حال سپری کردن دوره فوق تخصص درد در دانشگاه مک گیل کانادا است.

 

بروز کمر درد و دیسک کمر در بین جوانان سبب شده تا از این متخصص جویای عوامل بروز این درد شویم.

 

در ابتدا معنای درد در طب پزشکی چیست؟

درد یک تجربه شخصی است و برای تشخیص دردها و درمان باید به پای صحبت بیماران نشست تا بیماری شناسایی شود. در حقیقت 90 درصد تشخیص بیماری گوش کردن به دردهای بیماران است. متاسفانه تجویزMRI بلافاصله بعد از ویزیت علاوه بر پرداخت هزینه بالا از جیب مردم است، برچسب بیمار به فرد زده می‌شود.

 

MRI و هر روش تشخصی، عملکرد مثبت کاذب و منفی کاذب دارد، در واقع مثبت کاذب به آن معنا است که با توجه به اینکه شما بیمار نبوده پس از MRI، بیمار نشان داده می‌شود.

 

در بررسی‌های صورت گرفته نشان دهنده آن است که افراد زیر 30 سال (30 درصد)، زیر 70 سال( 60 درصد) و بالای 70 سال ( 100 درصد) مثبت کاذب داشته‌اند این مثبت کاذب به این معناست که اگر فرد سالم به MRI مراجعه کنند عارضه بیماری در آن نشان می دهد. در حقیقت21 درصد افراد زیر 70 سال پس از MRI، عارضه تنگی کانال را نشان می‌دهد که بسیاری از بیماران بر این باروند که باید جراحی شوند و این امر بسیار نادرست و غلط است.

 

این در حالی است که منفی کاذب نیز به این معناست که امکان دارد چیزی نشان ندهد. در حال حاضر شایع ترین مشکلی که دربین جوانان رایج است کمر درد است. بررسی‌ها نشان دهنده آن است که در حال حاضر روزی 2 الی 3 جوان 24 ساله از کمر درد رنج برده و به به متخصص مراجعه می کنند که مهمترین علت آن بی‌حرکتی و تغییر سبک زندگی است.

 

 

 

 

 

 

 

کمر درد از چه سنی بروز خواهد کرد؟

در جوامع صنعتی کمر درد از حدود 30 سالگی اولین تظاهرات خود را بروز می‌دهد و مطالعات آسیب شناسی هم نشان می‌دهد که تقریبا از همان زمان تغییرات خراب شدن مهره‌ها شروع می‌شود این روند خراب شدن در جوامع صنعتی سرعت بیشتری دارد که علت آن حالت‌های یکنواخت طولانی مدت طرز ایستادن یا قرار گرفتن غلط، عدم تحرک عضلانی، خم شدنها، بلند کردن اشیاء و نشستن‌های غیر اصولی و عوامل بسیار دیگر است.

 

روش‌های پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد با توجه به محیط و موقعیت فرد تغییر می‌کند. بنابراین روش‌های پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد می‌تواند به صورت عمومی که دربرگیرنده کل جامعه باشد، آموزش داده شود یا به صورت اختصاصی به آموزش در محیط خانه، محل کار، محیط های ورزشی یا بیمارستان محدود شود.

 

مهمترین علت بروز کمر درد چیست؟

در حقیقت در حال حاضر نوجوانان و جوانان روش‌های حفاظت از بدن را بلد نبوده؛ که به مرور زمان کمردردهای با دیسک کمر تبدیل شده که در بسیاری از موارد با عنوان فتق کمر شناسایی می‌شود؛ این در حالی است که فتق دیسک شایع ترین علت کمر درد است، هسته مرکزی دیسک از جای خود حرکت می کند و از لایه بیرونی خارج می شود و بر حسب شدت و بزرگی فتق به بافت های مجاور فشار می آورد و ایجاد در یا علائم عصبی می‌کند.

 

توجه از عمر خود را در محل کار می گذارنند، این مسئله برای افرادی که مشاغل حساس تر با کار فکری بیشتر دارند اهمیت بیشتری پیدا می کند. زیرا کمردرد و اصولاً هر عامل دیگری که این افراد را از ادامه کار یا انجام کار با حداکثر توان محروم کند علاوه بر فرد ضرر زیادی به جامعه می زند.

 

با توجه به صنعتی شدن جامعه و تبدیل کارها از کارهای بدنی به کارهای اداری، وضعیت نشسته رایج ترین وضعیت شغلی می باشد، مدیران و مسئولان ادارات و وزرتخانه ها با توجه به حساسیت و اهمیت کار و نوع شغل مجبورند در جلسات متعدد و کنفرانس ها شرکت کنند و به مدت طولانی در یک وضعیت ثابت و بی حرکت بمانند.

 

بی حرکتی باعث فشارهای مکانیکی از نوع ساکن و بدون تحرک به سیستم عضلانی و استخوانی می شود، برخلاف کارگران که فشارهای مکانیکی از نوع متحرک به علت کارهای سنگین و بلند کردن بار است. با اینکه نوع فشارها در دو گروه یکسان است، در کتاب حاضر سعی شده است با توجه به شرایط خاص مدیران و مسئولین روش هایی ارائه شود تا بتوانیم هر چه بهتر کمر درد را در این افراد پیشگیری و درمان کنیم.

 

 

 

 

آیا دیسک کمر با جراحی درمان می‌شود؟

تصور نادرست در درمان دیسک کمر، بیماران را به این باور رسانده  که باید جراحی شوند تا به درمان کامل برسد. در حقیقت آمارهای دنیا نشان دهنده آن است که 95 درصد تا 98 درصد دیسک ها کمر بدون جراحی قابل درمان است. در حال حاضر انجمن جهانی درد متعقدند که اگر بیماری مشکوک به دیسک کمر است نیاز به جراحی ندارد. ابتدا باید دستورالعمل ها را انجام دهند و تحت روش های درمانی قرار گرفته و درمان بعدی فیزیوتراپی بوده. مگر درمواقع خاص بیمار تحت جراحی قرار خواهد گرفت.

 

متخصصان در گذشته معتقد بودند پس از گذشت 5 سال از  جراحی، بیماری برخواهد گشت، این در حالی است که در حال حاضر پزشکان بر این باورند که این آمار به 2 سال رسیده است. در حقیقت بررسی‌ها نشان داد که 85 درصد بیمارانی که به کلینک‌های درد مزمن مراجعه می‌کنند دارای دردهای عضلانی هستند که بیشترین و بهترین روش درمان گوش کردن به دردهای بیماران و معاینه کردن است.

 

در حقیقت باید گفت 92 درصد بیماران را بدون هیچ روش و تنها، با صحبت کردن و دردهای بیماران می‌توان تشخیص داد که وی دارای دیسک کمر است یا خیر.همچنین معتقدیم 85 درصد بیمارانی که درد مزمن دارند، دردهای عضلانی بوده و گره‌های عضلانی است که ایجاد می‌شود . اکثرکمردردها را می توانیم با روش‌های ساده ای مانند استراحت، آموزش و تقویت عضلانی پیشگیری و درمان کنیم. روش های آموزش و انتقال اطلاعات مربوط به مراقبت، پیشگیری و درمان کمردرد را مدرسه کمر می نامیم، که حتی کتابی توسط خودم با این نام تهیه و به چاپ رسیده است به عبارتی مدرسه کمر تمامی روش هایی است که به افراد آموزش می دهند از طریق حرکت طبیعی بدن چگونه به فعالیت های عادی ادامه دهند و از حملات کمر درد بکاهند.

 

مدرسه کمر چقدر در درمان و پیشگیری کمک کننده است؟

همینطور است برای عادت غلط در نشستن، راه رفتن و غیره که سال ها با انسان بوده است. زمانی که انسان درد دارد این عادت اشتباه را کنار می گذارد و عادات صحیح را به کار می گیرد و ورزش می کند ولی زمانی که تحریک درد از بین رفت بر می گردد و فعالیت های قبلی و روش ها را هم انجام نمی دهند. با توجه به این مسائل بود که مدرسه کمر به وجود آمد.

 

مدرسه کمر انواع مختلف دارد، شامل: مدرسه کمر عمومی، مدرسه کمر برای بیماران بستری در بیمارستان، مدرسه کمر در محیط خانه، مدرسه کمر در محیط کار و مدرسه کمر در محیط های ورزشی. افراد مراجعه کننده پس از معاینه توسط پزشک با توجه به علت کمردرد، شرایط فردی، اجتماعی، اقتصادی و محیط کار به یکی از کلاس های اختصاصی یا کلاس عمومی دوره آموزشی پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد معرفی می شوند و آموزش های لازم به ایشان داده می شود.

 

توجه به این نکته بسیار مهم است که بدون معاینه و تشخیص پزشک، انجام ورزش ها و استفاده از کتاب آموزشی ممکن است نه تنها مفید نباشد بلکه خطر هم داشته باشد.

تاکید ما بر مدرسه کمر عمومی است. در مقالات و آمار متعدد نشان داده شده است که مدرسه کمر از تعداد روزهای بستری شدن بیمار در بیمارستان می کاهد، درد پس از عمل و نیاز به داروها مسکن را کم می کند، ویزیت های بیماران توسط پزشک را کم می‌کند به مقدار بسیار زیادی برتوانایی کار کردن کارگران می افزاید و از روزهای کاری از دست رفته به علت کمر درد می کاهد.

 

مطالعات آماری نشان داده است که مدرسه کمر هم از نظر بازده انسانی یعنی عملکرد واقعی شخص به عملکرد حداکثری که می تواند داشته باشد، و هم از نظر بازده اقتصادی یعنی نسبت مخارج به عواید حاصل از مدرسه کمر به نفع جامعه است.

 

به عنوان مثال در یک کارخانه اتومبیل سازی با بکار بردن روش های مدرسه کمر موفق شده اند سالی یک میلیون دلار صرفه جویی کنند. با توجه به روش های بکار برده شده و آمار گوناگون مدرسه کمر بین 74 تا 95 درصد موفقیت آمیز بوده است.

 

 

 

 

مشکلاتی که در این گروه در اثر نشستن نامناسب و طولانی مدت به وجود می‌آید، چیست؟

1- ایجاد کیفوز یا غوز در ناحیه پشت وکمر که باعث کشیدگی و درد در بافت های ناحیه پشت و کمر می شود.

2- کاهش گودی طبیعی کمر که باعث افزایش فشار بر دیسک ها می شود.

3- افزایش فشار به دیسک های کمری در اثر قائم بودم پشتی صندلی، نداشتن دسته صندلی یا به جلو خم شدن فرد.

4- ارتفاع نامناسب میز کار به صورت بلند یا کوتاه بودن میز به نسبت صندلی و جثه فرد، باعث انقباض دائم در عضلات ناحیه گردن، شانه و کمر می شود، در نتیجه فرد دچار خستگی زودرس و درد در نواحی گردن، شانه و کمر می شود.

5- قوس رو به جلو در ناحیه کتف و شانه که باعث درد در نواحی عضلات سینه ای و کمر بند شانه می شود.

6- اسپاسم و درد در عضلات نواحی گردن، پشت و کمر؛ در اثر عدم تقارن ساختاری مانند اختلاف طول اندام های تحتانی، کوچکی نیم لگن، انحراف ستون فقرات، کوتاهی بازو و غیره.

7- درد در ناحیه ران در اثر فرورفتگی بیش از حد بدن در صندلی به علت قوس زیاد کفه صندلی یا نرم بودن بیش از اندازه تشک کف صندلی.

8- درد در ناحیه دنبالچه و عضلات مقعد به علت نشستن رو به جلو یا نشستن در لبه جلویی صندلی.

9- درد در عضلات باسن و لگن در اثر نشستن طولانی مدت

10- خمیدگی مفاصل زانو و ران و کم شدن قوس کمر در اثر کم بودن ارتفاع صندلی

11- زیاد بودن ارتفاع صندلی باعث می شود کف پا کاملاً روی زمین قرار نگیرد، درنتیجه عضلات پشت ساق پا دچار گرفتگی دائم و درد می شوند و پا ورم می کند.

12- زیاد بودن طول کفه صندلی باعث فشار به عروق و اعصاب در ناحیه پشت زانو می شود. در نتیجه ساق و پا متورم و دردناک می شوند.

13- درگیری عروق و اعصاب درناحیه گردن و مدخل سینه در اثر نشستن در حالت خمیده رو به جلو.

14- فشار مکانیکی موضعی بر آرنج، ساعد و مچ دست به دنبال قرار گرفتن این نواحی روی دسته صندلی یا میز و به خطر افتادن اعصاب

15- بی حرکتی طولانی مدت، حتی در بهترین وضعیت پس از مدتی باعث انقباض عضلات ستون فقرات، لگن و شانه و اندام ها می شود.

16- مناسب نبودن محیط کار از نظر شرایط روانی، سر و صدا، نور، دما و حجم زیاد کار

17- انقباض دائم عضلات در اثر فشارهای روانی و عدم آموزش شل کردن عضلات در زمانی که نیاز به فعالیت آنها نیست.

 

                                 

سارکوپنه ( تحلیل عضلانی):

سارکوپنه تحلیل عضله و کاهش قدرت آن در اثر پیری است. تعداد سلولهای عضلات و محتوای پروتئینی سلولهای عضلانی باقی مانده کاهش می یابد. قدرت عضلانی با افزایش سن کاهش می یابد بدین صورت که قدرت هر فیبر عضلانی و همچنین قدرت به ازاء سطح مقطع کاهش می یابد. سنتزپروتئین به خصوص زنجیره های سنگین میوزین کاهش می یابد و سبب آتروفی عضله به خصوص در فیبرهای نوع a 2  (فیبرهای سریع) می شود. کاهش میوزین نقش عمده ای در کاهش سرعت کوتاه شدن فیبر های عضلانی بازی می کند.

سارکوپنه احتمالا در نتیجه فعالیت کاتابولیکی و به طور همزمان کاهش فعالیت آنابولیکی ایجاد می شود.سیتوکینهای آنابولیکی مانند اینترلوکین 6 – فاکتور نکروز تومور آلفا – آنتاگونیست رسپتور اینترلوکین- و اینترلوکین 1 بتا افزایش می یابند. تحریک کننده های آنابولیسم مانند استروژن – تستسترون – هورمون رشد – میزان دریافت پروتئین – فعالیت فیزیکی – و تحریکات CNS جهت تحرک کاهش می یابد.هم در سالمندان سالم و هم در سالمندان آسیب پذیر فیبرهای عضلانی نوع   2  ( سریع) از دست می روند و تعداد موتور نورونهای آلفا کاهش می یابد.

سارکوپنه باعث کاهش وزن بدن نمی شود چون به جای ماهیچه بافت چربی جایگزین می شود.

نقش سایتوکینها در حجم و قدرت عضلات به تازگی در حال اکتشاف است . به طور مثال در یک مطالعه که بر روی 617 خانم با سن 70-79 سال انجام شد کاهش فاکتور رشد شبه انسولینی 1 با کاهش قدرت اکستانسورهای زانو- کاهش سرعت راه رفتن و شکایت شخص از ناتوانی  رابطه مستقیم داشت.در یک مطالعه دیگر سطح ‌CRP و IL-6 در افرادی که ورزش می کردند و نیز در آنهایی که از آنتی اکسیدان استفاده می کردند پایینتر بود.همانگونه که میدانیم بافت چربی فعالیتهای متابولیکی خاص خود را دارد (از جمله ترشح مدیاتورهای التهاب. افزایش بافت چربی در بدن می تواند به ایجاد التهاب کمک کند.

نقش چربی دور شکم در این زمینه با چربی موجود در دست وپا متفاوت است.

در یک مطالعه میزان کاهش قدرت عضلات اکستانسور و فلکسور آرنج با افزایش سن در خانمها(2% به ازاء هر دهه ) کمتر از آقایان( 12 % به ازاءهر دهه ) بود.میزان کاهش قدرت عضلات اکستانسور زانو(14% در هر دهه ) و فلکسور زانو (16 % در هر دهه ) در هر دو جنس مشابه بود.

 

                                 

آرتروز بیماری ایرانیان

کمردرد در میان زن و مرد ایرانی امری رایج شده است. گویا قرار بر این است. که هر زن و مرد ایرانی به محض آن که پا به سن چهل سالگی می گذارد باید از دردهای مفصلی به ویژه آرتروز رنج ببرد.
گویا ماساژ، لگد کردن، شکستن قولنج سنت رایج خانواده های ایرانی شده است.
پدر خانواده به محض بازگشت از کار از فرزندان کوچک می خواهد تا با لگد کردن پشت، دردهای آرتروز او را کاهش دهند. حرکت های ناگهانی به گردن و خم کردن انگشتان برای شکستن قولنج به صورت عادت روزانه اعضای خانواده در آمده است. شیوع بیماری آرتروز در بین خانواده های ایرانی به قدری رایج است که گویی اگر کسی آرتروز نداشته باشد تعجب برانگیز است.
کم کم این بیماری فراگیر در بین مردم به صورت یک امر عمومی درآمده تا آن جا که به دلیل شدت و فراگیر بودن این بیماری آرتروز را یک بیماری ایرانی می شناسند و اگر این بیماری را بیماری ایرانیان بنامیم سخنی به گزاف نگفته ایم.
● چرا آرتروز
اجازه بدهید در این مقاله وارد بحث های سنگین پزشکی نشویم بلکه با زبانی ساده علل این بیماری را بیان کنیم.
در کشور ما فرهنگ حمل و نقل کیف به ویژه کیف هایی که اصطلا حا به کیف های سامسونت معروف است همه گیر شده است حتی اخیرا داشتن کیف سامسونت به صورت پرستیژ و تیپ درآمده و حمل کیف از دوران دانشآموزی تا سنین کهنسالی ادامه دارد.
● حمل کیف عامل آرتروز کتف و گردن
براساس تحقیق انجام شده هر دانشآموز مجاز است فقط ده درصد وزن خود بار حمل کند اگر این مقدار افزایش یابد در صورتی که کیف را با دست حمل کند دچار آرتروز گردن و کتف می شود و اگر به صورت بند روی کتف چپ یا راست بیندازد دچار افتادگی شانه خواهد شد، همچنین خانم های خانه دار هم اگر وزن کیف زنانه آنها بیش از یک دهم وزن بدنشان باشد به همین مشکل دچار می شوند.
بعضا دانشآموزان دوران ابتدایی به دلیل شرایط دوران رشد آثار تخریبی بیشتری را از حمل کیف سنگین دچار می شوند.
ضمن اینکه دانشآموزان ما به دلیل اینکه اگر معلم سرکلا س خواستار کتاب دیگری غیر از برنامه روزانه شود احتیاط می کنند و همه کتاب های خود را در داخل کیف قرار می دهند لذا خطر ناهنجاری استخوانی به صورت افت شانه، قوس کمر (برای کیف های دوبنددار) پدید میآید. در بین افراد مسن به دلیل فشار وارد از حمل کیف سنگین بر ستون فقرات دردهای سنگین و زجردهنده اطراف گردن به شدت آنها را رنج می دهد.
● چگونه دردهای گردن را کاهش دهیم
۱) کنار گذاشتن کیف و تلا ش در جهت کاستن از حمل وسایل اولین قدم برای کاهش دردهای آرتروز است.
۲) انجام حرکات ورزشی سرو گردن و ماهیچه های کتف می تواند باعث تقویت این ماهیچه ها شده و از فشار روی ستون فقرات و استخوان های گردن بکاهد. دانشآموزان را می توان با تشویق به حرکات ورزشی و دادن مسوولیت در منزل مانند تمیز کردن شیشه پنجره های خانه از مبتلا شدن به این بیماری نجات داد.
● آرتروز گردن
ضعیف شدن ماهیچه های نگهدارنده گردن، فشار روی مهره ها، فرسایش غضروف ها و آسیب دیدن مفصل ها باعث عدم تحرک طولا نی مدت، فشار روی ماهیچه به صورت مداوم باعث آسیب دیدن آن ماهیچه و در نهایت دردهای عضلا نی را به بار میآورد.
● آرتروز در دختران دبیرستانی
طی تحقیق پیرامون علت انحرافی ستون فقرات یکی از دبیرستان های دخترانه کارشناسان متوجه کوتاه بودن میز و بلند بودن نیمکت دانشآموزان می شوند علت این امر جابه جایی مدرسه ابتدایی با دبیرستان و عدم توجه به میزهای مورد استفاده برای دختران دبیرستانی است.
● ناهنجاری اسکلتی
تحقیقات گسترده پیرامون دانشآموزان مدارس ابتدایی و راهنمایی تهران در چهار نقطه شمال، جنوب، شرق و غرب نشان داد که بیش از ۹۰ درصد دانشآموزان به شکلی از فقر حرکتی رنج می برند و از اسکلت بندی سالم برخوردار نیستند.
انحراف ستون فقرات، گودی کمر، افتادگی شانه، انحراف استخوان انگشتان دست، پا پرانتزی از جمله مشکلا ت رایج اسکلت بندی دانشآموزان را تشکیل می داد. بالا ترین مشکل دانشآموزان به دلیل بد نشستن و عدم تحرک در ستون فقرات بود.
فضای محدود آپارتمان، ممانعت والدین از تحرک کودکان ونوجوانان در محیط آپارتمانی، عدم استفاده از امکانات پارک ها و پناه بردن دانشآموزان در ساعات متمادی برابر تلویزیون و کامپیوتر علت اصلی فقر حرکتی و ناهنجاری های جسمانی است. گاهی فرهنگ سنتی خانواده و عدم توجه به رشد طبیعی دختران و پسران و تلقین شرم و حیا پیرامون پنهان کردن آثار بلوغ موجب قوز کردن نوجوانان و ایجاد مشکلا ت جسمانی می شود.
دختر خانمی که در سنین بلوغ به طور طبیعی صاحب اندام دوران بلوغ می شود برای آن که این اقدام را از دید پدر، برادر و خانواده پنهان کند اقدام به قوز کردن پشت می کند تا بتواند سینه های خود را از دید افراد خانواده پنهان کند این اقدام باعث قوس کمر و مشکلا ت ماهیچه های گردن می شود و در مقابل با حمل کیف پر از وسایل و کتب سنگین فشار وارد به کتف ها باعث گودی ستون فقرات شده و کم کم مشکلا تی را برای دوران بارداری و مادر شدن فراهم می کند. فرو رفتگی ستون فقرات در بزرگسالی می تواند منجر به عمل جراحی یا حتی در نوع پیشرفته آن تبدیل به قطع نخاع و معلولیت شود.

 

منبع : روزنامه مردم سالاری

 

                                 

تنگی کانال نخاعی: علائم و علت

نخاع در درون کانال استخوانی قرار دارد و از پشت سر هم قرار گرفتن مهره‌ها تشکیل می‌شود. یکی از علل شایع کمردرد تنگی کانال نخاعی است. اگر به دلایلی این کانال تنگ شود، فضای مورد نیاز نخاع کاهش یافته و منجر به وارد آمدن فشار به اندام‌ تحتانی و اعصاب نخاعی می‌شود.

بیماری تنگی کانال نخاعی(Spinal Canal Stenosis): به باریک شدن بخش تحتانی مسیر عبور نخاع(کانال نخاعی) در ستون فقرات، تنگی کانال نخاعی گفته می‌شود. این بیماری ممکن است در هر ناحیه‌ای از نخاع بروز نماید. شایع‌ترین اختلال به‌صورت تنگی کانال نخاعی گردنی، در ناحیه‌ی گردن و تنگی کانال نخاعی کمری در ناحیه‌ی تحتانی کمر ایجاد می‌شود.

در بین مهره‌ها، دیسک‌های بین مهره‌ای و مفاصل فاست نخاعی وجود دارد که با افزایش سن، از حالت اسفنجی آن‌ها کاسته می‌شود. استخوان‌ها و لیگامنت‌های مفاصل فاست نخاعی به‌علت آرتریت یا ورم مفاصل، ضخیم‌تر شده و سبب وارد آوردن فشار به داخل کانال و مجرای نخاعی می‌شود. این تغییرات سبب باریک شدن مجرای نخاع کمری شده که موسوم به تنگی کانال نخاعی(spinal stenosis) است. تنگی کانال نخاعی می‌تواند نسبی و یا کامل باشد ولی اغلب بر اثر تغییرات"دژنراتیو" و تحلیل رفتگی ستون فقرات، ایجاد می‌شود

علائم و نشانه ها

علائم تنگی کانال نخاعی کمر

مهمترین علائم عبارتند از

کمردرد ممکن است باشد و ممکن است وجود نداشته باشد.

درد سوزاننده در باسن و اندام های تحتانی. این احساس درد و سوزش بر اثر همان فشاری است که روی ریشه های عصبی وارد میشود. وقتی اعصابی که در حال خروج از نخاع و رفتن به اندام تحتانی هستند فشرده میشوند درد در محلی احساس میشود که آن اعصاب باید در نهایت به آنجا بروند. بطور مثال اگر عصبی که باید به پشت ساق رفته و حس آنجا را تامین کند تحت فشار قرار گیرد درد در پشت ساق احساس میشود.

احساس بیحسی یا گزگز و سوزن سوزن شدن در باسن و ران و ساق پا. این مشکل هم بر اثر فشار به اعصاب ایجاد میشود

ضعیف شدن عضلات ران و ساق. وقتی فشار به عصب بیشتر میشود کارکرد حرکتی عصب هم مختل میشود. عضلاتی که آن عصب به آنها میرسد ضعیف میشوند و فرد احساس ضعف و سنگینی در هر دو اندام تحتانی میکند. ممکن است بیمار کلاً توانایی بالا آوردن مچ پایش را از دست بدهد و موقع راه رفتن پایش را روی زمین بکشد.

درد در نشستن و خم شدن به جلو کمتر میشود. در خم شدن به جلو و نشستن فضای بین مهره ای یعنی همان دهانه ای که ذکر کردیم باز تر شده فشار روی عصب کمتر میشود پس علائم بیمار در این حالات کاهش پیدا میکند

علت ها و دلایل

تنگ شدن کانال نخاع به علت رشد استخوان و بافت های دیگر به داخل این کانال است و این رشد بافت های اضافی جزئی از روند پیری و مسن شدن است. در حقیقت این بیماری معمولاً در افراد بالای 60-50 سال دیده میشود. در مرد و زن شیوع یکسانی دارد ولی معمولاً در خانم ها با علائم بیشتری بروز کرده و بیشتر نیاز به درمان پیدا می کند.

 شروع این بیماری با پیر شدن دیسک بین مهره ای است. با افزایش سن، دیسک بین مهره ای محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده و کوچک میشود. کاهش ارتفاع یسک موجب میشود مهره ها به یکدیگر نزدیک تر شوند و این نزدیک شدن مهره ها دو مشکل را ایجاد میکند.

یکی اینکه سوراخ یا دهانه ای که بین دو مهره مجاور هم و در دو طرف آنها قرار دارد تنگ میشود. این دهانه ها محل خروج ریشه های عصبی از نخاع هستند. پس به این اعصاب فشار وارد میشود. مشکل دیگر اینست که با نزدیکتر شدن مهره ها به هم فشار بیشتری به مفاصل بین مهره ها وارد میشود که آنهم به نوبه خود موجب آرتروز و سائیدگی مفصل میشود.


 هر مفصلی که سائیده میشود شروع به ساختن استخوان های اضافه در اطراف خود میکند. همچنین لیگامان های اطراف مفصل هم کلفت تر میشوند. مفاصل بین مهره ای هم همین کار را میکنند. این استخوان های اضافی و لیگامان های کلفت شده هم دهانه بین مهره ای و هم کانال نخاع را تنگ تر میکند.

مجموعه این عوامل موجب افزایش فشار بر روی ریشه های عصبی میشوند که در حال خروج از نخاع هستند. در بعضی افراد کانال نخاعی بصورت مادرزادی تنگ است. این وضعیت در مردان بیشتر دیده میشود و علائم آن معمولاً در سنین 50-30 سالگی بروز میکند.

 

                                 

درمان تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی در حقیقت اصطلاحیست که برای بیان باریک شدن بخش تحتانی مسیر عبور نخاع ( کانال نخاعی ) در ستون فقرات بکار می رود .

تنگی کانال نخاعی می تواند نسبی و یا کامل باشد . گر چه مواردی از تنگی کانال نخاعی از بدو تولد وجود دارند ، اما اغلب مبتلایان به تنگی کانال نخاعی در سنین بالای پنجاه سال هستند و بر اثر تغییرات دژنراتیو و پیر شدن ستون فقرات به این بیماری مبتلا شده اند.

راه ها و روش های درمان

گرچه این درمان ها فضای مورد نیاز عصب را برای آن بیشتر نمیکنند ولی بسیاری از بیماران با این درمان ها احساس راحتی بیشتر می کنند. مهمترین آنها عبارتند از :

فیزیوتراپی : شامل انجام نرمش هایی برای افزایش قدرت انعطاف ستون مهره و افزایش قدرت عضلات شکم و عضلات اطراف ستون مهره

کشش ستون مهره : تاثیر آن در افراد مختلف متفاوت است و همه به آن عقیده ندارند

دارو های ضد التهاب : مثل بروفن یا سلکسیب با کاهش التهاب در اطراف عصب میتوانند شدت علائم را کاهش دند.

تزریق کورتیکوستروئید : با تزریق این داروها در اطراف نخاع به توسط پزشک معالج ممکن است التهاب کاهش پیدا کرده و درد و علائم حسی کمتر شوند.

طب سوزنی : ممکن است در بعضی افراد درد و علائم را کاهش دهد.

مانیپولاسیون : ممکن است در بعضی افراد بتواند درد را کاهش دهد

عمل جراحی

در افرادی که به درمان های غیر جراحی جواب کافی نمیدهند و درد و علائم حسی زندگی روزمره آن ها را مختل کرده است استفاده می شود. دو نوع درمان جراحی کانال استنوزیس برای این بیماران استفاده می شود.

 لامینکتومی Laminectomy : در این روش قسمتی از استخوان های طبیعی مهره، استخوان های اضافی تشکیل شده و لیگامان های کلفت شده خارج میشوند. این جراحی را دکمپرشن Decompression هم می گویند چون موجب رفع فشار و کمپرشن از روی اعصاب می شود.

جوش دادن با فیوژن مهره ها Spinal fusion : در کسانی انجام می شود که در آن ها سائیدگی مفاصل بین مهره ای موجب ناپایداری مهره ها شده است. در این روش جراحی بعد از دکمپرشن و برداشتن فشار از روی اعصاب، مهره های مجاور به هم جوش داده می شوند. در این روش از پیوند استخوان و از وسایل فلزی مانند پیچ و میله ممکن است استفاده شود تا مهره ها زودتر و بهتر جوش بخورند.

 

                                 

آرتروز گردن چیست؟ درمان و علائم

تغییراتی که در مهره های گردن ایجاد و باعث ساییدگی آن ها می شود و به اعصابی که به دست ها و پاها و مثانه می روند فشار وارد می کند را بیماری آرتروز گردن می گویند.

بیماری آرتروز گردن در میان مردانی که سن آن ها بیشتر از ۴۰ سال است بسیار شایع است و شروع آن بعد از سن ۶۰ سالگی بیشتر می شود. در بیماری آرتروز گردن مهره های گردن و دیسک های موجود بین آن ها و عروق خونی  که به سمت مغز می روند تحت تاثیر قرار می گیرند.

گردن انسان به علت بافت نرم و قابلیت انحنایی که دارد به سادگی می تواند در هنگام حوادث مانند افتادن و یا تصادف دچار آسیب شود و به دلیل اینکه رگ های مهم و حساس از گردن عبور کرده و به سر و مغز می رسند لذا صدمه دیدن گردن باعث قطع جریان خون و مشکلات  حسی می شود.

علائم و نشانه ها

علائم اکثر افراد مبتلا به آرتروز گردن قابل توجه نیست. شدت علائم در صورت بروز یافتن متفاوت است و می‌تواند خفیف تا شدید باشد؛ و به تدریج یا به یکباره بیمار را درگیر کند. یکی از علائم رایج، درد اطراف استخوان کتف است. بیماران از درد در امتداد بازو و انگشتان شکایت دارند. گاهی درد هنگام نشستن و برخاستن، عطسه یا سرفه کردن یا رو به عقب چرخاندن گردن تشدید می‌شود. دیگر علامت آرتروز گردن که رایج می باشد ضعف عضلانی است که باعث می‌شود بالا بردن بازوها یا محکم نگه داشتن اشیاء دشوار گردد.

 از دیگر علائم و نشانه های آرتروز گردن  که ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

- گردن درد که بیشتر مربوط به پشت گردن است

- درد در ناحیه تراپزیوس و شانه

- گاهی سردرد

- در بیماری آرتروز گردن احتمال محدود شدن حرکات گردن به علت سفتی مفاصل یا درد وجود دارد. معمولا محدود شدن حرکات گردن زیاد نیست، ولی آرتروز گردن شدید و پیشرفته می تواند منجربه محدودیت حرکتی زیاد در فقرات گردنی گردد.

-برخی از افراد از مبتلا به آرتروز گردن  احساس خشکی و ساییدگی به هنگام حرکات گردن شکایت دارند. در بسیاری از موارد، کرپیتاسیون (صدای خش خش) در حرکات گردن شنیده می شود.

-درصورت فشار به ریشه های عصبی یا اعصاب گردنی در ناحیه سوراخ بین مهره ای، درد رادیکولار که در مسیر عصب است در اندام فوقانی ایجاد می شود که می تواند تا انگشتان امتداد یابد.

-درصورت فشار به ریشه های عصبی، ممکن است علایمی چون خواب رفتگی، سوزن سوزن شدن و خارش در دست ایجاد گردد. در این موارد، ضعف و آتروفی عضلانی کمتر رخ می دهد.

- در بیماری آرتروز گردن ممکن است حساسیت روی عضلات پشتی گردن و زواید خاری به هنگام لمس وجود داشته باشد

- در بیماری آرتروز گردن به ندرت طناب نخاعی ازطریق استئوفیت ها به شدت تحت فشار قرار می گیرد که در این موارد ممکن است به درگیرشدن چهار اندم، مثانه و روده بینجامد

درمان

مهمترین روش هایی که برای کنترل دردهای بیماران  مبتلا به ارتروز گردن بکار میرود عبارتند از:

-1گرم کردن : گرم نگه داشتن گردن میتواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

-2گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به مهره ها و عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم این است که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

-3فیزیوتراپی : فیزیوتراپی میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

- 4دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن و داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند

 -5جراحی : در صورتی که با روش های ذکر شده درد بیمار  مبتلا به ارتروز کاهش نیابد ممکن است پزشک عمل جراحی را به بیمار پیشنهاد کند.

 

                                 

 

زانو درد: درمان و علت

زانو یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین مفاصل بدن است و زانو درد از شایع‌ترین شکایات افرادی است که به پزشک می‌کنند. هر چند درد زانو در افراد مسن شایع‌تر است، اما بسیاری از جوانان نیز از زانو درد شاکی هستند. زانودرد برحسب سن و شرایط فرد علل مختلف و متفاوتی دارد.

علت

از علت‌های دیگر زانو درد می‌توان موارد زیر را نام برد

- درد زانوی قدامی یا درد جلوی زانو یا نیمه دررفتگی زانو

- آرتریت: شامل روماتوئید، استئوآرتریت و نقرس.

- کیست بیکرز یا کیست حفره زانو: تورم مایع مفصلی، در پشت زانو است که منجر به درد پشت زانو می شود. ممکن است تورم علل دیگر داشته باشد، مانند: آماس کیسه‌ای مفصلی.

- بورسیت (Bursitis ): التهاب در اثر فشار مکرر بر زانو، مانند: زانو زدن در طولانی مدت. در این حالت شما دردی مبهم و تپنده را در زانوی خود احساس می‌کنید که هنگام وارد کردن فشار به زانو در زمان پیاده‌روی یا زانوزدن یا خم‌کردن زانو، شدید‌تر می‌شود. ممکن است در زانوی خود احساس گرما کنید و این ناحیه نسبت به لمس کردن حساس باشد. همچنین ممکن است درد پشت زانو داشته و زانوی شما متورم و قرمز باشد و احساس کنید حرکت دادن زانو برایتان مشکل است.  

- اختلال در بافت‌های مرتبط دهنده، مانند لوپوس.

- جابجا شدن کاسه زانو

- عفونت مفاصل

- صدمه به زانو: آسیب رباط قدامی و یا آسیب رباط میانی ممکن است موجب خونریزی در زانو و درد شود.

- ورم زانو: اگر زیاد بالا و پایین بروید، غضروف پاره شده و درد بدتر می‌شود.

- پارگی غضروف: درد در داخل و یا خارج مفصل زانو احساس می‌شود.

- پارگی رباط: موجب درد و بی ثباتی در زانو می‌شود.

- پارگی مینیسک زانو

- نرمی غضروف کشکک زانو

- پیچ خوردگی و رگ به رگ شدن: آسیب‌های جزئی به رباط‌ها، باعث این مشکل می‌گردند.

- سرطان استخوان

راه ها و روش های درمان

وقتی زانو درد به صورت مزمن در می آید زانو ورم می کند. برخی از بیماری ها باعث ورم و التهاب زانوها می شوند. صدمات زانو در ابتدا باعث ورم زانو می شود که خود سبب صدمات بیشتر خواهد شد و این روند همچنان ادامه پیدا می کند تا به صورت مزمن درمی آید.

با محافظت های پزشکی می توان این چرخه معیوب را شکست و صدمات آتی بافت های زانو را به حداقل رساند.

محافظت از زانو در مقابل بروز برخی از دردها بسیار مشکل است، ولی می توان با رعایت چند اصل مهم احتمال صدمه به زانوها  و زانو درد را به حداقل کاهش داد.

- برای کاهش بیماری های زانو و درمان زانو درد شدید مثل (آرتروز زانو)، اگر چاق هستید، باید لاغر شوید. با لاغر شدن چه در کارهای روزمره و چه در قدم زدن، فشار روی زانوهایتان کاهش می یابد. کاهش وزن صدمات احتمالی به رباط ها و تاندون ها را کاهش می دهد.

- اگر به زانو درد مبتلا هستید، به شنا و یا ورزش های آبی بپردازید. وقتی بدن در آب غوطه ور می شود، از وزن بدن کاسته می شود. در نتیجه وزن بدن به زانوها فشار وارد نمی کند.

- اگر به استخر دسترسی ندارید و یا علاقه ای به ورزش های آبی ندارید، به ورزش هایی بپردازید که باعث کشش بدن و ماهیچه ها شوند. ورزش هایی چون بسکتبال، تنیس و دویدن را کم انجام دهید. اگر با این گونه ورزش ها زانو درد شما تشدید شد، حتماً آن را محدود کنید. به بدنتان توجه کنید، اگر احساس کردید برخی از حرکات ورزشی به شما صدمه وارد می کند، نوع ورزشتان را تغییر دهید.

-  برای درمان زانو درد از زانوهایتان محافظت به عمل آورید. پوشیدن زانوبند هنگام ورزش شما را از برخی صدمات مصون نگه می دارد.هنگامی که رانندگی می کنید، از زانوهایتان در مقابل صدمات ناشی از داشبورد محافظت کنید.

- برای درمان زانو درد زانو‌ی‌تان را بالا نگه دارید. می‌توانید زانو‌های‌تان را با گذاشتن بالش در زیر آن ها بالا نگه دارید، یا بالشی را بین دو زانوی‌تان قرار دهید. قراردادن زانو در سطحی بلندتر از بدن باعث می شود نیروی جاذبه زمین، مایعات جمع شده در بافت صدمه دیده را کاهش داده، در نتیجه ورم نیز کمتر شده و خستگی را از ما دور می سازد.

- درمان زانو درد با بستن زانوها: بستن زانو ها به دو دلیل مفید است: هم ورم را کاهش می دهد و هم مکانیسم زانو را به نظم در می آورد.

-درمان زانو درد با  استفاده از داروها : اگر شما به زخم معده، بیماری کلیه و بیماری های خونی مبتلا نیستید، داروهای ضد التهابی در درمان زانو درد به شما کمک های فراوانی می کند. از داروهای مسکن معمول مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کمک به تسکین درد زانو  و ورم  زانواستفاده کنید.

-استفاده از طب سوزنی در درمان زانو درد : تحقیقات نشان داده طب سوزنی راه موثری برای درمان زانو درد می باشد.

- روی زانوی‌ دردناک‌تان فشار نیاورید و از انداختن وزن روی آن پرهیز کنید.

- برای درمان زانو دردبا کیسه یخ زانو را به طور مکرر کمپرس سرد کنید. در روز اول هر ساعت برای ۱۵ دقیقه روی زانو کیسه یخ بگذارید. پس از روز اول، دست کم چهار با در روز روی زانو یخ بگذارید.