آرتروز گردن چیست؟ درمان و علائم

تغییراتی که در مهره های گردن ایجاد و باعث ساییدگی آن ها می شود و به اعصابی که به دست ها و پاها و مثانه می روند فشار وارد می کند را بیماری آرتروز گردن می گویند.

بیماری آرتروز گردن در میان مردانی که سن آن ها بیشتر از ۴۰ سال است بسیار شایع است و شروع آن بعد از سن ۶۰ سالگی بیشتر می شود. در بیماری آرتروز گردن مهره های گردن و دیسک های موجود بین آن ها و عروق خونی  که به سمت مغز می روند تحت تاثیر قرار می گیرند.

گردن انسان به علت بافت نرم و قابلیت انحنایی که دارد به سادگی می تواند در هنگام حوادث مانند افتادن و یا تصادف دچار آسیب شود و به دلیل اینکه رگ های مهم و حساس از گردن عبور کرده و به سر و مغز می رسند لذا صدمه دیدن گردن باعث قطع جریان خون و مشکلات  حسی می شود.

علائم و نشانه ها

علائم اکثر افراد مبتلا به آرتروز گردن قابل توجه نیست. شدت علائم در صورت بروز یافتن متفاوت است و می‌تواند خفیف تا شدید باشد؛ و به تدریج یا به یکباره بیمار را درگیر کند. یکی از علائم رایج، درد اطراف استخوان کتف است. بیماران از درد در امتداد بازو و انگشتان شکایت دارند. گاهی درد هنگام نشستن و برخاستن، عطسه یا سرفه کردن یا رو به عقب چرخاندن گردن تشدید می‌شود. دیگر علامت آرتروز گردن که رایج می باشد ضعف عضلانی است که باعث می‌شود بالا بردن بازوها یا محکم نگه داشتن اشیاء دشوار گردد.

 از دیگر علائم و نشانه های آرتروز گردن  که ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

- گردن درد که بیشتر مربوط به پشت گردن است

- درد در ناحیه تراپزیوس و شانه

- گاهی سردرد

- در بیماری آرتروز گردن احتمال محدود شدن حرکات گردن به علت سفتی مفاصل یا درد وجود دارد. معمولا محدود شدن حرکات گردن زیاد نیست، ولی آرتروز گردن شدید و پیشرفته می تواند منجربه محدودیت حرکتی زیاد در فقرات گردنی گردد.

-برخی از افراد از مبتلا به آرتروز گردن  احساس خشکی و ساییدگی به هنگام حرکات گردن شکایت دارند. در بسیاری از موارد، کرپیتاسیون (صدای خش خش) در حرکات گردن شنیده می شود.

-درصورت فشار به ریشه های عصبی یا اعصاب گردنی در ناحیه سوراخ بین مهره ای، درد رادیکولار که در مسیر عصب است در اندام فوقانی ایجاد می شود که می تواند تا انگشتان امتداد یابد.

-درصورت فشار به ریشه های عصبی، ممکن است علایمی چون خواب رفتگی، سوزن سوزن شدن و خارش در دست ایجاد گردد. در این موارد، ضعف و آتروفی عضلانی کمتر رخ می دهد.

- در بیماری آرتروز گردن ممکن است حساسیت روی عضلات پشتی گردن و زواید خاری به هنگام لمس وجود داشته باشد

- در بیماری آرتروز گردن به ندرت طناب نخاعی ازطریق استئوفیت ها به شدت تحت فشار قرار می گیرد که در این موارد ممکن است به درگیرشدن چهار اندم، مثانه و روده بینجامد

درمان

مهمترین روش هایی که برای کنترل دردهای بیماران  مبتلا به ارتروز گردن بکار میرود عبارتند از:

-1گرم کردن : گرم نگه داشتن گردن میتواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

-2گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به مهره ها و عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم این است که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

-3فیزیوتراپی : فیزیوتراپی میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

- 4دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن و داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند

 -5جراحی : در صورتی که با روش های ذکر شده درد بیمار  مبتلا به ارتروز کاهش نیابد ممکن است پزشک عمل جراحی را به بیمار پیشنهاد کند.