درمان تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی در حقیقت اصطلاحیست که برای بیان باریک شدن بخش تحتانی مسیر عبور نخاع ( کانال نخاعی ) در ستون فقرات بکار می رود .

تنگی کانال نخاعی می تواند نسبی و یا کامل باشد . گر چه مواردی از تنگی کانال نخاعی از بدو تولد وجود دارند ، اما اغلب مبتلایان به تنگی کانال نخاعی در سنین بالای پنجاه سال هستند و بر اثر تغییرات دژنراتیو و پیر شدن ستون فقرات به این بیماری مبتلا شده اند.

راه ها و روش های درمان

گرچه این درمان ها فضای مورد نیاز عصب را برای آن بیشتر نمیکنند ولی بسیاری از بیماران با این درمان ها احساس راحتی بیشتر می کنند. مهمترین آنها عبارتند از :

فیزیوتراپی : شامل انجام نرمش هایی برای افزایش قدرت انعطاف ستون مهره و افزایش قدرت عضلات شکم و عضلات اطراف ستون مهره

کشش ستون مهره : تاثیر آن در افراد مختلف متفاوت است و همه به آن عقیده ندارند

دارو های ضد التهاب : مثل بروفن یا سلکسیب با کاهش التهاب در اطراف عصب میتوانند شدت علائم را کاهش دند.

تزریق کورتیکوستروئید : با تزریق این داروها در اطراف نخاع به توسط پزشک معالج ممکن است التهاب کاهش پیدا کرده و درد و علائم حسی کمتر شوند.

طب سوزنی : ممکن است در بعضی افراد درد و علائم را کاهش دهد.

مانیپولاسیون : ممکن است در بعضی افراد بتواند درد را کاهش دهد

عمل جراحی

در افرادی که به درمان های غیر جراحی جواب کافی نمیدهند و درد و علائم حسی زندگی روزمره آن ها را مختل کرده است استفاده می شود. دو نوع درمان جراحی کانال استنوزیس برای این بیماران استفاده می شود.

 لامینکتومی Laminectomy : در این روش قسمتی از استخوان های طبیعی مهره، استخوان های اضافی تشکیل شده و لیگامان های کلفت شده خارج میشوند. این جراحی را دکمپرشن Decompression هم می گویند چون موجب رفع فشار و کمپرشن از روی اعصاب می شود.

جوش دادن با فیوژن مهره ها Spinal fusion : در کسانی انجام می شود که در آن ها سائیدگی مفاصل بین مهره ای موجب ناپایداری مهره ها شده است. در این روش جراحی بعد از دکمپرشن و برداشتن فشار از روی اعصاب، مهره های مجاور به هم جوش داده می شوند. در این روش از پیوند استخوان و از وسایل فلزی مانند پیچ و میله ممکن است استفاده شود تا مهره ها زودتر و بهتر جوش بخورند.

 

                                 

آسیب های مولد درد گردن

آسیب های مولد درد گردن :

ستون فقرات شامل استخوان هائی بسیار تخصص یافته ( مهره ها ) ، دیسک های بین مهره ای ، تاندون ها ، عضلات و بسیاری از عناصر مهم دیگر است.آسیب هر یک از این عناصر می تواند موجب درد گردن شود.

آسیب های خفیف می توانند در اثر مسافرت ، سقوط از ارتفاع کم ، یا حرکات بیش از حد گردن پدید آیند.حرکات تکانه ای شدید مثل تکان های شدید سر و گردن ناشی ازسوانح رانندگی و تصادفات ، سقوط از ارتفاع زیاد ، آسیب مستقیم به صورت ، پشت ، یا از بالا به سر ، آسیب های ورزشی ، ضایعات نفوذی مثلا ناشی از چاقو یا وارد شدن فشار خارجی به سر و گردن مثل حالت خفه شدن هم می توانند باعث آزردگی شدید گردن شوند.

درد ناشی از آسیب معمولا شدید و ناگهانی است همچنین کبودی و تورم نیز می توانند در مراحل اولیه ظاهر شوند. از جمله عوارض حادی که در این افراد محتملند می توان به موارد زیر اشاره کرد :

کشیدگی عضلات یا آسیب تاندون ها و لیگامان ها ، شکستگی ، جابجائی استخوان ها ، که حتی می تواند موجب آسیب نخاع شده و با علائم عصبی مثل فلج اندام ها ، یا گزگز و... تظاهر کند. بی حرکت کردن محل آسیب و گردن بیمار از مهمترین نکاتیست که باید به آن توجه کنیم.(در اینجا قصد وارد شدن به بحث های تخصصی این بیماران را نداریم )

پارگی دیسک بین مهره ای ( فتق دیسک ) که اغلب بعنوان جزئی از پدیده ی سالمند شدن ستون فقرات محسوب می شود نیز از علل مهم گردن درد می باشد.

این حالت می تواند با دردهای انتشاری به بازو و شانه ها همراه شود ، یا باعث کاهش قدرت عضلانی گردد.

با افزایش سن وضعیت حالت طبیعی ستون فقرات بهم خورده التهاب و تغییر شکل ظاهری مهره ها ( اسپوندیلوز یا اصطلاحا آرتروز ) ، همچنین باریک شدن کانال نخاعی ( استنوز کانال نخاعی ) پدید می آید. هر دوی این حالت ها باعث گردن درد می شوند.

 

                                 

آرتروز کمر: علائم و درمان

آرتروز کمر به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم می شود. افزایش سن مهمترین عامل در تولید عارضه آرتروز ستون فقرات است و به همین دلیل این بیماری در افراد مسن ( معمولاً بعد از سن ۳۰ سالگی ) بیشتر دیده می شود. علل بروز آرتروز اولیه مشخص نشده است ولی برای بروز آرتروز ثانویه کمر بیماری های روماتیسم مفصلی، سل، جراحی ستون مهره ها، بیماری های عفونی و ... شناسایی شده اند.

علائم و نشانه ها

آرتروز معمولاً در مراحل اولیه با درد ملایم و خفیف همراه است. دردی که برای بیمار قابل تحمل است و با استراحت کاهش می یابد. اما با پیشرفت علائم آرتروز ستون فقرات یا کمر، بیمار در هنگام استراحت نیز وجود درد را گزارش می کند.

حال برای توجیه علل بروز درد می توان به مواردی چون فشردگی مهره ها، افزایش فشار در ناحیه کمر، عدم تحمل فشار زیاد به وسیله عضلات مربوطه، ایجاد زواید استخوانی اضافی و تحریک رشته های عصبی، اشکال در خون رسانی به مهره ها، بیماری های التهابی و جابجایی مهره ها اشاره نمود.

البته در یافته های رادیوگرافی، کاهش فاصله مهره ها، کم شدن ضخامت دیسک مهره ای، ساییده شدن لبه های مهره ها و زواید استخوانی شکل گرفته نیز مشهود می باشد و از آنجا که در حدود ۸۰درصد از دیسک بین مهره ای را آب تشکیل می دهد، افزایش سن باعث کاهش آب دیسک شده و با کم شدن ضخامت دیسک، توان تحمل و تعدیل فشارها نیز کاهش می یابد و درد و محدودیت حرکتی خود را نشان می دهد. این چنین گفته اند که آرتروز غرامتی است که هر کس در سن پیری باید بپردازد.

درمان

اگر آرتروز، مفاصل بیشتری را درگیر کرده باشد یکی از بهترین روش های درمانی استفاده از آب گرم است. ( هیدروتراپی با آب گرم ) منظور از مفاصل بیشتر یعنی هم در پاها و هم در کمر، درد احساس شود.

قوس کمر در این بیماران باید بررسی شود. اگر قوس کمر کاهش یافته باشد باید تمرینات تقویت کننده عضلات ناحیه پشت را انجام دهد و اگر افزایش یافته باشد، باید از تمریناتی که باعث تقویت عضلات ناحیه شکم می شود استفاده کند.

اگر قوس کمر در حد نرمال بود باید تمرین هایی که باعث تقویت عضلات ناحیه پشت و کشیده شدن عضلات ناحیه شکم و حرکاتی که تقویت کننده عضلات شکم می باشد انجام دهد. از هر حرکتی که بیمار اظهار رضایت کرد و دردش کاهش یافت، آن را به او توصیه می کنیم که ضد حالتی باشد که بدن او احساس راحتی می کند. این بیماران بایستی از انجام کارهای سنگین، برداشتن اجسام سنگین، خم و راست شدن و خوابیدن بر روی تخت ای نرم پرهیز کنند.

ماساژ و گرم نگهداشتن موضع درد از نکات دیگری است که باید مورد توجه بیمار قرار گیرد.

 

                                 

 

گردن درد: درمان و علت

سر انسان حدود چهار تا پنج کیلوگرم وزن دارد. وظیفه تحمل این وزن نسبتا سنگین را مهره‌های قسمت فوقانی ستون فقرات و ماهیچه‌های اطراف آن بر عهده دارند.

هنگامی که سر به حالت عمودی قرار گیرد، این وزن بین ماهیچه‌ها و مهره‌ها به میزان مساوی تقسیم می‌شود، ولی در صورتی که سر به مدت طولانی وضعیتی متفاوت و خمیده به جلو داشته باشد، فشار وزن سر روی گردن افزایش یافته و در نتیجه گردن درد به وجود می‌آید.

علت

علت گردن درد می تواند موارد گوناگونی باشد، که اغلب به کشیدگی یا وارد آمدن فشار بر عضلات مربوط می‌‌شود.

* نشستن پشت میز کار یا خم‌ شدن بر روی آن به مدت طولانی، به خصوص در صورتی که وضعیت قرارگیری بدن درست نباشد می‌تواند علت درد گردن باشد.

* خواندن، کار کردن یا تماشا کردن تلویزیون با وضعیت قرارگیری نامناسب بدن (مثلا مطالعه کردن در حالت خمیده به جلو)

* کار کردن با صفحه کامپیوتری که بیش از حد بالا یا پایین است

*خوابیدن در وضعیت نادرست، مثلا خوابیدن روی شکم فشار زیادی به گردن وارد می کند

* آسیب دیدن گردن در حین ورزش به علت پیچ‌ خوردگی یا فشار آمدن بر عضلات آن

* ابتلا به بیماری‌هایی مانند  فیبرومیالژی، مننژیت

عوامل

اسپاسم یا گرفتگی عضلانی

در عضلات اطراف گردن، ذوزنقه ای (پشت گردن و کتف) رومبوئید، اسکالن و دسته ی عضلات راست کننده ی ستون مهره ها که تماماً در اطراف گردن قرار دارند و از ساختار ستون مهره ها در این ناحیه حمایت می کنند.

دیسک بین مهره ای

 همانطور که از اسم این صفحات پیداست، دیسک های غضروفی هستند که بین بدنه مهره ها قرار دارند. این صفحات ضربات وارده به مهره ها را که در اثر راه رفتن، دویدن و پریدن و... را به خود می گیرند و نیروی وارد به مهره ها را کاهش می دهند.

گاهی این صفحات در اثر فشار های ناصحیح به بدن و یا ضربات از جای خود خارج می شوند و باعث ایجاد فشار زاید روی اعصاب و طناب نخاعی می شوند که فشار روی عصب مساوی گردن درد می باشد.

 آسیب رباط ها (لیگامان)

ساختمان دیگری که به حفظ ستون مهره ها در جایگاه خود کمک می کند لیگامان ها هستند.حرکات سریع گردن و در پی آن کاهش سریع سرعت آن که معمولا در صدمات و یا تکان ها ی ناگهانی رخ می دهد باعث آسیب به رباط ها می شود که نتیجه صدمه به رباط ها ایجاد درد است. دلیل دیگر گردن درد در اثر این نوع صدمات کشیدگی و پارگی ساختارهایی از جمله عضلات است که اطراف گردن هستند و یا مهره ها را در جایگاه خود ثابت می کنند.

 وضعیت نامناسب سر و گردن

در وضعیتی که گردن بیش از حد رو به جلو باشد باعث افزایش انحنای بین سر و تنه و اگر بیش از حد به سمت عقب باشد به عکس می شود.این حالات باعث افزایش فشار، روی ساختار اطراف گردن و ستون مهره ها (عضلات، رباط ها، دیسک، سطوح مفصلی مهره ها و.) می شوند؛ که باعث ایجاد گردن درد می شوند.

راه ها و روش های درمان

نوع درمانی که برای رفع درد گردن در نظر می گیریم به علت ایجاد آن بستگی دارد. بیشتر گردن دردهایی که در اثر فعالیت های ناصحیح روزانه ایجاد می شوند با روش های آموزشی در خانه قابل بهبودند

مثلا اگر گردن درد ناگهانی و بی سابقه ایجاد شود، می توان هر ۳-۲ ساعت یک بار به مدت ۱۵ دقیقه از پدهای گرمازا یا دستمالی که با اتو داغ شده در محل درد استفاده کرد.

دوش آب گرم هم برای درمان گردن درد موثر است. استفاده از کیسه آب یخ به مدت ۱۵ ۱۰ دقیقه و با تناوب ۳ ۲ ساعت هم می تواند سودمند باشد.

این روش ها تجربی اند و اگر برای کسی چاره ساز است می تواند از آن ها کمک بگیرد. استفاده از استامینوفن، آسپیرین، ایبوپروفن و داروهای ضدالتهابی هم می تواند برای رفع گردن درد موثر باشد.

اگر گردن درد شما ناشی از عادت های بد روزانه است، توصیه می کنم حتما نحوه نشستن، خوابیدن و فعالیت شغلی خود را اصلاح کنید وزیر نظر یک فیزیوتراپ به انجام تمرین های سودمند ناحیه گردن و ورزش گردن درد بپردازید. ماساژ و یوگا هم برای درمان گردن درد مفیدند.

 

                                 

 

آرتروز گردن چیست؟ درمان و علائم

تغییراتی که در مهره های گردن ایجاد و باعث ساییدگی آن ها می شود و به اعصابی که به دست ها و پاها و مثانه می روند فشار وارد می کند را بیماری آرتروز گردن می گویند.

بیماری آرتروز گردن در میان مردانی که سن آن ها بیشتر از ۴۰ سال است بسیار شایع است و شروع آن بعد از سن ۶۰ سالگی بیشتر می شود. در بیماری آرتروز گردن مهره های گردن و دیسک های موجود بین آن ها و عروق خونی  که به سمت مغز می روند تحت تاثیر قرار می گیرند.

گردن انسان به علت بافت نرم و قابلیت انحنایی که دارد به سادگی می تواند در هنگام حوادث مانند افتادن و یا تصادف دچار آسیب شود و به دلیل اینکه رگ های مهم و حساس از گردن عبور کرده و به سر و مغز می رسند لذا صدمه دیدن گردن باعث قطع جریان خون و مشکلات  حسی می شود.

علائم و نشانه ها

علائم اکثر افراد مبتلا به آرتروز گردن قابل توجه نیست. شدت علائم در صورت بروز یافتن متفاوت است و می‌تواند خفیف تا شدید باشد؛ و به تدریج یا به یکباره بیمار را درگیر کند. یکی از علائم رایج، درد اطراف استخوان کتف است. بیماران از درد در امتداد بازو و انگشتان شکایت دارند. گاهی درد هنگام نشستن و برخاستن، عطسه یا سرفه کردن یا رو به عقب چرخاندن گردن تشدید می‌شود. دیگر علامت آرتروز گردن که رایج می باشد ضعف عضلانی است که باعث می‌شود بالا بردن بازوها یا محکم نگه داشتن اشیاء دشوار گردد.

 از دیگر علائم و نشانه های آرتروز گردن  که ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

- گردن درد که بیشتر مربوط به پشت گردن است

- درد در ناحیه تراپزیوس و شانه

- گاهی سردرد

- در بیماری آرتروز گردن احتمال محدود شدن حرکات گردن به علت سفتی مفاصل یا درد وجود دارد. معمولا محدود شدن حرکات گردن زیاد نیست، ولی آرتروز گردن شدید و پیشرفته می تواند منجربه محدودیت حرکتی زیاد در فقرات گردنی گردد.

-برخی از افراد از مبتلا به آرتروز گردن  احساس خشکی و ساییدگی به هنگام حرکات گردن شکایت دارند. در بسیاری از موارد، کرپیتاسیون (صدای خش خش) در حرکات گردن شنیده می شود.

-درصورت فشار به ریشه های عصبی یا اعصاب گردنی در ناحیه سوراخ بین مهره ای، درد رادیکولار که در مسیر عصب است در اندام فوقانی ایجاد می شود که می تواند تا انگشتان امتداد یابد.

-درصورت فشار به ریشه های عصبی، ممکن است علایمی چون خواب رفتگی، سوزن سوزن شدن و خارش در دست ایجاد گردد. در این موارد، ضعف و آتروفی عضلانی کمتر رخ می دهد.

- در بیماری آرتروز گردن ممکن است حساسیت روی عضلات پشتی گردن و زواید خاری به هنگام لمس وجود داشته باشد

- در بیماری آرتروز گردن به ندرت طناب نخاعی ازطریق استئوفیت ها به شدت تحت فشار قرار می گیرد که در این موارد ممکن است به درگیرشدن چهار اندم، مثانه و روده بینجامد

درمان

مهمترین روش هایی که برای کنترل دردهای بیماران  مبتلا به ارتروز گردن بکار میرود عبارتند از:

-1گرم کردن : گرم نگه داشتن گردن میتواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

-2گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به مهره ها و عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم این است که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

-3فیزیوتراپی : فیزیوتراپی میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

- 4دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن و داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند

 -5جراحی : در صورتی که با روش های ذکر شده درد بیمار  مبتلا به ارتروز کاهش نیابد ممکن است پزشک عمل جراحی را به بیمار پیشنهاد کند.

 

                                 

 

سیاتیک چیست؟

سیاتیک، نام یک عصب است. این عصب طولانی‌ترین عصب داخل بدن شماست که از لگن تا انتهای پا ادامه دارد و در طول مسیر خود به شاخه‌های متعددی تقسیم می‌شود.

هر گونه فشار بر روی این عصب می‌تواند باعث ایجاد درد در تمام طول عصب شود. این درد به‌طور تدریجی شروع شده و با گذشت زمان افزایش می‌یابد و در هنگام نشستن، برخاستن، عطسه و یا سرفه‌کردن نیز بدتر می‌شود.

علت

درد سیاتیک بیشتر در سنین 50-30 سالگی بوجود میاید و علت عمده آن پاره شدن دیسک بین مهره ای است.

بدنبال وارد شدن فشار بیش از حد به ستون مهره، قسمت حلقوی محیطی دیسک ( آنولوس فیبروزوس) پاره شده و قسمت مرکزی ( نوکلئوس پولپوزوس) از بین شکاف پارگی به بیرون راه پیدا می کند. این قسمت بیرون زده را هرنی یا فتق می گویند.

مهمترین مشکلی که در فتق دیسک کمر بوجود میاید اینست که قسمت بیرون زده به  ریشه های عصبی که در حال بیرون آمدن از نخاع و مهره هستند فشار وارد می کند.

همچنین تماس مواد شیمیایی تشکیل دهنده قسمت ژلاتینی دیسک با ریشه های عصبی موجب تحریک و التهاب آن ها می شود. این فشار و التهاب عصب موجب بروز علائم سیاتیک می گردد.

در ستون مهره کمری این تغییرات بیشتر در دیسک بین مهره های 3 و 4 و دیسک بین مهره ای L4-L5 ایجاد می شود.

علائم و نشانه ها

شایع‌ترین علائم سیاتیک دردی در ناحیه کمر است که در مفصل ران ، باسن و تا پشت یک پا امتداد می‌یابد. این درد معمولاً تنها بر یک پا تأثیر می‌گذارد و با نشستن، سرفه و عطسه کردن تشدید می‌گردد.

در پای درگیر ممکن است گاهی اوقات احساس کرختی، ضعف یا سوزش داشته باشید. به نظر می‌رسد که علائم سیاتیک به صورت ناگهانی بروز می‌کنند و می‌توانند چند روز تا چند هفته طول بکشد.

راه ها و روش های درمان

در بسیاری از موارد، درد سیاتیک بعد از مدتی به صورت خود به خود بهبود می یابد. درمان درد سیاتیک معمولا شامل دارو ها و حرکات ورزشی برای تسکین درد می باشد.

نکات زیر به منظور کاهش درد سیاتیک به شما کمک می کند:

 از نشستن پرهیز کنید (مگر اینکه از ایستادن راحت تر باشد.)

به صورت متناوب دراز بکشید و یا پیاده روی های کوتاه مدت داشته باشید. اگر در هنگام پیاده روی احساس درد نمی کنید، سعی کنید پیاده روی های خود را طولانی تر کنید.

دارو های مسکنی که پزشک برایتان تجویز کرده است را مصرف کنید.

هر دو یا 3 ساعت به مدت 15 تا 20 دقیقه از پد های حرارتی استفاده کنید. شما می توانید از ورقه های حرارتی یک بار مصرف نیز به مدت 8 ساعت استفاده کنید. دوش آب گرم نیز ممکن است مفید باشد. البته هنوز شواهد اثبات شده ای مبنی بر تاثیر گرما یا سرما بر درمان درد سیاتیک وجود ندارد، اما بهتر است شما آنها را امتحان کنید و در صورتی که به تسکین درد سیاتیک شما کمک کرد، از آن ها استفاده کنید.

درمان های تکمیلی برای درد سیاتیک بستگی به علت ایجاد کننده ی آن دارد. اگر علائم شما بهبود نیافتند، ممکن است پزشک برای شما فیزیوتراپی، داروهای تزریقی مانند استروئید ها، داروهای قوی تر و یا حتی عمل جراحی تجویز کند.

 

                                 

تزریق استروئید در فضای اپیدورال یکی از راههای درمان کمردرد

 

 

تزریق استروئید در فضای اپیدورال یکی از روش‌های رایج درمان التهاب ناشی از کمر درد نشأت گرفته از پا درد یا گردن دردی است که در درد بازو ریشه دارد. عصب‌های نخاعی در این عارضه‌ها در اثر باریک شدن مجراهای عبور رو به پایین یا خارج از ستون فقرات ملتهب می‌شود.

فایده تزریق استروئید در اپیدورال

 

باریک شدن مجراهای نخاعی به دلایل گوناگون، از جمله فتق دیسک کمر و گردن، ایجاد خارها یا زائده‌های استخوانی، ضخیم شدن رباط‌های ستون فقرات، کیست مفصلی یا حتی به هم خوردن نظم و هم‌راستا نبودن مهره‌ها (سرخوردن مهره یا اسپوندلولیستزی)، رخ می‌دهد. فضای اپیدورال آکنده از چربی، کیسه نخاعی را احاطه می‌کند و از اعصاب و نخاع محافظت می‌کند. استروئید (کورتیزون) وارد شده به فضای اپیدورال کنش ضدالتهابی بسیار قدرتمندی از خود نشان می‌دهد که به تسکین درد کمک می‌کند و عملکرد بیماران را بهبود می‌بخشد. اگرچه استروئید عارضه اصلی مولد درد را از بین نمی‌برد، اما چرخه درد و التهاب را می‌شکند و قدرت بدن برای مقابله و مبارزه با عارضه را افزایش می‌دهد. به این ترتیب تزریق استروئید نتایجی را به دست می‌دهد که ماندگاری‌شان از اثر خود استروئید بیشتر است.

روش انجام تزریق

 

اینترلمینار، کودال و ترانس فورمینال سه روش متداول تزریق استروئید در فضای اپیدورال محسوب می‌شود. در هر سه روش اشاره شده سوزن ظریف و باریکی با توجه به تصاویر دستگاه فلوئوروسکوپ (اشعه ایکس) وارد محل مورد نظر می‌شود. ماده حاجب پیش از تزریق وارد بدن می‌شود تا رسیدن دارو به محل مورد نظر را تایید کند. غالباً علاوه بر استروئید از بی‌حسی موضعی نیز برای تسکین موقت درد استفاده می‌شود.

 

در روش اینترلمینار، که غالباً به طور خلاصه "تزریق اپیدورال" نامیده می‌شود، سوزن وارد پشت فضای اپیدورال می‌شود و استروئید وارد ناحیه گسترده‌ای می‌شود. به همین ترتیب در روش کودال نیز سوزن از راه شکاف خاجی (منفذ استخوانی کوچکی دقیقاً بالای استخوان دنبالچه) وارد بخش پایینی فضای اپیدورال می‌شود. استروئید در هر دو روش اینترلمینار و کودال غالباً در بخش‌های مختلف ستون فقرات و نخاع پخش شده و هر دو سمت مجرای نخاعی را پوشش می‌دهد. اما در روش ترانس فورمینال، که با اصطلاح "بلوک عصبی" از آن یاد می‌شود، سوزن از پهلو وارد عصب خارج شونده از ستون فقرات می‌شود و دارو در فضای احاطه کننده عصب تزریق می‌شود. دارو در مرحله بعد به سمت بالا حرکت می‌کند و از پهلو وارد فضای اپیدورال می‌شود. تحویل دارو به یک ناحیه مشخص آسیب دیده (معمولاً یک بخش و یک سمت) به روش ترانس فورمینال با دقت و تمرکز بالاتری صورت می‌گیرد. با ایجاد تغییر کوچکی در این روش می‌توان یک عصب مجزای خاص را با دقت بیشتری پوشش داد و علاوه بر تسکین درد و بهبود عملکرد از مزیت تشخیصی این نوع تزریق نیز بهره برد.

 

هر سه عمل فوق به صورت سرپایی انجام می‌شود و بیمار معمولاً می‌تواند فعالیت‌های معمول پیش از تزریق را پس از یک روز طبق روال گذشته ادامه دهد. برخی بیماران تمایل دارند در طول عمل داروی آرام‌بخش ملایم دریافت کنند، اما بسیاری از بیماران تزریق را صرفاً با بی‌حسی موضعی از راه پوست به خوبی تحمل می‌کنند.

پس از تزریق

 

تأثیرگذاری استروئید معمولاً ۱ تا ۳ روز پس از تزریق آغاز می‌شود، اگرچه بیماران در بعضی موارد حدود دو هفته بعد نتایج تزریق را احساس می‌کنند. درد معمول برخی بیماران، البته به ندرت، تا چند روز پس از تزریق افزایش می‌یابد؛ به علاوه شماری از بیماران با اثرهای جانبی‌ای مانند اضطراب، اختلال در خواب، تغییر در عادت ماهانه، احتباس موقت آب یا قرمزی و سرخ شدن صورت و سینه مواجه می‌شوند که معمولاً با احساس گرما یا افزایش اندک دمای بدن همراه است. این اثرهای جانبی معمولاً ملایم هستند و غالباً پس از چند روز از بین می‌روند. ابتلا به دیابت، حساسیت داشتن به ماده حاجب یا هر عارضه جدی دیگری باید پیش از تزریق به پزشک اطلاع داده شود.

 

چندین دهه است که تزریق اپیدورال کمر به عنوان درمانی کاملاً ایمن و کارآمد برای تسکین درد پا، گردن و بازو انجام می‌شود. بروز حساسیت، خونریزی، عفونت، آسیب دیدن عصب یا فلج از عوارض احتمالی این تزریق به شمار می‌آید که البته خوشبختانه به ندرت بروز می‌یابد. احتمال مواجهه با عوارض جدی در صورت بهره‌گیری از دستگاه فلوئوروسکوپ و انجام شدن تزریق توسط پزشک مجرب به حداقل می‌رسد. در مجموع بیماران تزریق در فضای اپیدورال را به خوبی تحمل می‌کنند و پس از عمل به ندرت با عوارض جانبی روبه رو می‌شوند.

 

اگرچه درد تمام بیماران پس از تزریق استروئید در اپیدورال تسکین نمی‌یابد، اما این تزریق‌ با ماندگاری اثر چند ماهه یا بیشتر غالباً درد را کاهش می‌دهد و عملکرد را بهبود می‌بخشد. چنانچه تزریق نتایج چشمگیری به دست دهد، می‌توان آن را برای حفظ بهبودهای حاصل شده بدون بروز کوچکترین خطری به صورت دوره‌ای تکرار کرد. به منظور به حداکثر رساندن مزایای تزریق یا ماندگاری بیشتر نتایج به دست آمده می‌توان در کنار تزریق از درمان‌های دیگری مانند مصرف دارو یا فیزیوتراپی نیز بهره برد. پزشک همواره برنامه درمانی جامعی را برای بیمار تدوین می‌کند.

 

 

 

 

 

 

                                 

پشت درد یا کمر درد

پشت درد یا کمر درد، یک بیماری نیست بلکه یک علامت می‌باشد. بروز این دردها نشان می‌دهد که در بدن اشکالی وجود دارد اما همیشه نمی‌توان به علت دقیق ایجاد آن پی برد. اکثر ما گاهی اوقات گرفتار پشت درد یا کمر درد شده‌ایم. معمولاً این دردها به علت فشارهای بیش از حد یا صدماتی که در پشت ایجاد میشود بروز می‌کنند و در اکثر مواقع به سرعت هم بهبود می‌یابند. وضعیت بد ایستادن و نشستن، وارد آمدن فشارهای بیش از حد و مشکلات ساییدگی مهره‌ها می‌توانند از علل شایع بروز دردهای پشت یا کمر باشند.

شما وقتی بدانید که پشت یا ستون فقرات شما از ساختمانهای مختلفی شامل استخوانها، دیسک‌ها، لیگامانها، تاندونها، عصب‌ها، رگهای خونی و سایر بافتها تشکیل شده و تمام آنها می‌توانند دچار صدمه شده و ایجاد پشت درد کنند، تعجب نخواهید کرد که چرا اینقدر در بین مردم، کمردرد و پشت درد شایع است. در بیشتر موارد، علت دقیق بروز این دردها اهمیتی ندارد. پشت درد، علامتی است که بهبود یافته و برطرف میشود و هدف از درمان، تسکین درد و ایجاد بهبودی در شما هر چه سریعتر می‌باشد. گاهی اوقات ممکن است یک علت زمینه‌ای شدیدتری وجود داشته باشد که برای تصمیم‌گیری در پیدا کردن یک درمان مناسب، نیاز به آزمایشهای خاص باشد. دانستن اینکه پشت انسان چگونه کار می‌کند و عملکرد آن چه می‌باشد، به حفاظت از آن و بهبودی سریعتری از حملات دردهای پشت، کمک بسیاری به ما می‌کند. هدف نشان دادن چگونگی کار کردن پشت، اشکالاتی که در آن ایجاد میشود، نحوه ایجاد آنها، چگونگی درمانشان و چند توصیه در مورد وقتی که نیاز به آزمایشهای بیشتری داریم، می‌باشد.

 

                                 

دیسک کمر:علائم، تشخیص و درمان

در ستون فقرات بدن انسان بین مهره های کمری استخوانی بالشتک ها یا صفحاتی از جنس غضروف قرار دارند که به آنها دیسک گفته می‌شود و واضحا در کمر به آنها دیسک کمر گفته می شود. کمر انسان دارای 5 مهره کمر است که در پایین آنها نیز استخوان مثلثی‌ شکلی به نام استخوان خاجی قرار گرفته است. بنابراین در ناحیه کمر تعداد دیسک های بین مهره ای 5عدد می باشد. وظیفه اصلی دیسک ها در ستون فقرات بدن انسان ضربه‌گیر بودن آن است. به عبارتی دیسک ها، فشارهایی را که به ستون فقرات وارد می‌شود را جذب می‌کند و همچنین کمک در بهبود حرکت بین مهره‌ها می نماید. بنابراین همه افراد دیسک کمر دارند و منظور از دیسک کمر فتق یا بیرون زدگی دیسک کمر می باشد که البته یکی از صعب العلاج ترین بیماری های ستون فقرات می باشد.

 

علائم دیسک کمر

 

اغلب بیماران دچار فتق دیسک غالباً با هیچ‌گونه علائمی روبرو نمی‌شوند. در هر حال علائم فتق دیسک کمر عبارت است از:

-          دردی که در باسن، پا و کف پا منتشر می‌شود و به سیاتیک معروف است. برخی بیماران از کمر درد نیز رنج می‌برند، البته فتق دیسک لزوماً با کمر درد همراه نیست.

-          گزگز و مورمور یا بی‌حسی پاها یا کف پاها

-          ضعف عضلانی

 

 

چه عاملی باعث پارگی دیسک کمر می‌شود؟

 

سن که بالا می‌رود، دیسک بین مهرهای ستون فقرات هم مثل نقاط دیگر بدن دچار تغییرات تحلیل رونده «پیر شدن» می شود که به آن «دژنراتیو» می‌گویند. دیسکی که دژنره می‌شود، ممکن است در اثر فشار یک جسم سنگین، خم و راست شدن زیاد و یا تصادف ناگهانی پاره شود. این پارگی ممکن است به طرف پشت شکم در برود و یک درد نامشخص بوجود بیاورد که به مرور زمان خوب می‌شود.  وقتی دیسک پاره می‌شود، اگر «تکه» بزرگی در برود ممکن است تمام رشته‌های عصبی و هرچه عصب آنجا هست، تحت فشار قرار بگیرند. در نتیجه ‌دو پا ممکن است حالت فلج پیدا کند و یا ممکن است اختلال، مثانه مریض را از نظر کنترل به هم بزند (بی اختیاری ادرار)، چون آنها هم به‌وسیله همین عصب‌ها کنترل می‌شود، ولی این خیلی نادر است. اگر چنین اتفاقی بیفتد، باید در اسرع وقت این دیسک را درآورد و فشار را از عصب برداشت.

 

راه‌های تشخیص دیسک کمر

 

از جمله راه های تشخیص می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

-          در تشخیص پزشک معالج از بیمار مبتلا به کمر درد می خواهد که دراز کشیده و پای خود را به صورت عمودی بالا ببرد.تست SLR و معاینه انگشت شست و توانایی راه رفتن روی پنجه و پاشنه از مهمترین معاینات در تشخیص دیسک کمر می باشد.

-          تست MRI

-          تست نوار عصب و عضله در تشخیص دیسک کمر

-          برای تشخیص دیسک کمر از میلوگرام ،پرتونگاری نیز استفاده می شود.

 

 

درمان‌های فیزیکی برای فتق دیسک کمری

 

به طور کلی بیماری درد در 90 درصد از بیماران با روش‌های بدون جراحی برای درمان پارگی دیسک کمر مدیریت می‌شود. درمان‌های اولیه که ما به کار می‌بریم عبارتند از:

 

 

دارو درمانی

 

یک روش درمان دیسک کمر بدون جراحی، بهره گیری از دارودرمانی است. داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن می‌تواند درد و تورم را کاهش دهد. شل کننده عضلات مانند سایکلوبنزاپرین، اسپاسم عضلات را برطرف می‌کند. خواب آلودگی از عوارض جانبی این دارو است. داروهای آسیب دیدگی عصب‌ها (دردهای نروپاتیک) که شامل پرگابالین، گاباپنتین و دولوکستین می‌شود. سرگیجه، احساس خستگی و خواب آلودگی از عوارض جانبی این داروها هستند. نارکوتیک ها مانند اوکزیکودون و هایدروکودون برای کاهش دردهای شدید به کار می‌روند. یبوست و حالت تهوع از عوارض جانبی این داروها است. دراوهای استروئیدی اپدورال (تزریق شده در فضای خارجی کیسه مایع نخاعی) تورم و درد را کاهش می‌دهد.

 

 

درمان‌های فیزیکی

 

جراحی‌های بسته دیسک کمر: منظور از جراحی بسته دیسک کمر، درمان آن با روش‌های کم تهاجمی وبی خطر است که تأثیر زیادی در کاهش روند پیشرفت بیماری و درد ناشی از ان خواهند داشت. از جمله این روش‌ها می‌توان به انواع تزریق‌ها مثل تزریق اپیدورال، تزریق بلوک فاست، اوزون تراپی، رادیوفرکوئنسی، پی آر پی و جراحی با لیزر اشاره کرد. درمان‌های فیزیکی و تمرینات تقویت کننده عضلات کمر مؤثرتر از استراحت در رختخواب هستند. درمان‌های فیزیکی معمولاً نقش عمده‌ای در افزایش روند بهبودی بیماری دیسک کمر دارند. این روش‌های درمانی علاوه بر کاهش درد به شما آموزش می‌دهند که چگونه از بدن خود در برابر آسیب هاب آتی محافظت کنید.

 

لیزر درمانی: لیزر درمانی یک روش درمانی مؤثر و ایمن برای درمان دیسک کمر و کمر درد در سنین مختلف است. لیزر درمانی یک روش درمانی بدون درد، غیر تهاجمی، غیر جراحی بوده که هیچ گونه عوارض جانبی هم ندارد. لیزر درمانی یک روش پزشکی است که از انرژی نور لیزر متمرکز شده برای درمان درد و تورم استفاده می‌شود.

روش درمانی TENS: دستگاه TENS از جریان الکتریکی برای تحریک عضلات استفاده می‌کند که شدید اما بدون درد است. الکترودها روی پوست قرار داده می‌شود و جریان الکتریکی ضعیفی به نقاط کلیدی در مسیر عصب‌ها ارسال شده و باعث کاهش اسپاسم عضلات می‌شود. به نظر می‌رسد که این روش باعث کاهش اندورفین شده که تسکین دهنده طبیعی درد در بدن است.

بریس: کمربندهای طبی به عنوان روش‌های بلند مدت برای درمان درد فتق دیسک کمر نیستند اما می‌توانند به بیمار درهنگام انجام اقدامات درمانی دیگر برای جلوگیری از خم شدن گردن و کمر کمک کنند. کمربندهای طبیعی به بهبود وضعیت بدن که یک مؤلفه بسیار مهم در سالم نه داشتن ستون فقرات است کمک می‌کنند.

درمان‌های دستی: درمان‌های دستی که به وسیله متخصص طب فیزیکی و توانبخشی انجام می‌شود به کاهش درد و تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. اگر درد شدید بود یا علائم بین 2 تا 4 هفته هنوز باقی بود، انجام درمان‌های دستی برای استخوان‌ها ضروری است.

ماساژ درمانی: ماساژ درمانی یک روش اثبات شده برای درمان فتق دیسک نیست اما روشی ایمن و بدون عوارض جانبی است. البته اگر شما به پوکی استخوان، ترومبوز وریدی، عفونت پوستی، زخم باز یا آرتروز در نزدیکی محل ماساژ هستید مبتلا هستید، ماساژ درمانی روش مناسبی برای شما نیست.

کشش: هدف از کشش ستون فقرات کاهش اثر جاذبه بر ستون فقرات است. فتق دیسک با کشش آهسته استخوان‌ها کاهش می‌یابد. این کار مانند تایر پنچری است که در هنگام جک زدن زیر اتومبیل، فشار از روی آن برداشته شده و شکل تخت خود را از دست می‌دهد. این روش می‌تواند در ستون فقرات کمری و گردنی به کار برده شود.

 

 

عمل جراحی

 

بسیاری از موارد خفیف بدون نیاز به عمل جراحی بهبود می‌یابد؛ به هر حال اگر درد، ضعف پیشرونده یا اختلال در راه رفتن، پس از شش هفته از بین نرفت ممکن است دیسک کمر شدید باشد و عمل جراحی نیاز است. بیماری‌های اورژانسی مانند سندرم کوئادا اکوئینا به عمل جراحی فوری برای جلوگیری از آسیب دائمی عصب و اختلال عملکردی باید انجام شود.

 

                                 

گردن درد: علت، علائم و درمان

گردن درد یکی از دردهای اسکلتی عضلانی به شمار می رود که امروزه شیوع بسیار زیادی پیدا کرده است و انواع مختلفی دارد که ممکن است علت درد گردن موارد گوناگونی مانند استرس،تصادف و حوادث، بد نشستن و خوابیدن،دیسک گردن و …می باشد و به صورت درد شدید و مزمن در افراد به وجود آید و با علائم و نشانه هایی از جمله گرفتگی عضلات گردن،سردرد، سرگیجه ،حالت تهوع و بی حسی و خواب رفتن دست ها همراه باشد.

 

 

 

علت‌ها و دلایل

 

اکثر موارد فرسایش مهره های گردن (کاربرد مکانیکی) می تواند علت گردن درد ایجاد می شوند و این شرایط می تواند با بالا رفتن سن و استفاده زیاد از گردن یا بازوها همراه باشد. با این وجود در حدود 10% موارد ایجاد گردن درد با بیماری های سیستمیک همچون پلی‌میالژی‌ روماتیکا یا آرتریت‌ گیجگاهی ارتباط دارند. مشکلات مکانیکی عادی که باعث درد گردن می شوند، به شرح زیر هستند:

 

•کشیدگی عضلات که معمولاً با فعالیت فیزیکی بلند مدت همچون نشستن پشت کامپیوتر برای یک دوره زمانی طولانی مرتبط است.

 

•آرتروز ناشی از باریک شدن دیسک های میان مهره ها (تکه های غضروف که بین استخوان ها قرار دارد) در ستون فقرات می تواند باعث درد گردن شود.

 

•فتق دیسک گردن بیشتر می تواند باعث درد بازو به جای گردن درد شدید شود.

 

•تنگی نخاعی در ناحیه کمر مشکلی است که در آن کانال ستون فقرات تنگ شده و باعث وارد شدن فشار به طناب نخاعی می شود (میلوپاتی گردن).

 

•ضربه شلاقی یک حرکت سریع گردن به سمت جلو و عقب است که باعث وارد شدن آسیب به بافت نرم گردن می شود. این مشکل معمولاً هنگام تصادف با وسیله نقلیه پشت سر ایجاد می شود. به هر حال درد و سفتی مربوط به ضربه شلاقی معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از وارد شدن آسیب توسط بیمار احساس خواهد شد.

 

 

 

علائم و نشانه‌ها

 

از جمله علائم گردن درد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد گردن به قسمت بالای کمر،شانه ها یا بازوها گسترش پیدا کند

• با حرکات گردن شدت پیدا کند

• باعث سفت یا ملتهب شدن گردن شما شود

• گردن درد ممکن است باعث سر درد و سرگیجه بشود. این سردردها شایع است و ممکن است چندین ماه طول بکشد.

گرفتگی گردن و ایجاد مشکل در گرفتن یا بلند کردن اجسام نیز از علائم گردن درد می باشد.

 

نشانه ها و علائم درد گردن عصبی ناشی از فشار بر ریشه های عصب نخاعی یا طناب نخاعی شامل موارد زیر می شود:

• بی حسی، کرختی، ضعف و گزگز دست یا بازو

• احساس سوزش در حین لمس شدن پوست دست یا بازوی شما

• دردی که شدید است و تا دست یا بازو گسترش پیدا می کند

• بی حسی یا ضعف پا و کاهاش توانایی کنترل ادرار یا مدفوع. این مشکل وقتی پیش می آید که در طناب نخاعی فشار یا آسیب دیدگی بوجود می آید.

 

 

 

چه موقع به علت درد گردن به پزشک مراجعه کنیم؟

 

 

در صورت درد گردن در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنیم

• درد شدید یا مداوم

• درد گردن همراه با دردی باشد که به دست تیر میکشد

• درد گردن همراه سردرد، گزگز، بیحسی یا ضعف اندام فوقانی باشد

• در صورت ضربه به گردن باید به اورژانس اطلاع دهیم. به هیچ وجه گردن را نچرخانیم و به چپ و راست خم نکنیم. پرسنل متبحر اورژانس قبل از هر گونه حرکت دادن بیمار ابتدا گردنبند مخصوصی را برای بیمار میبندند. این گردنبند گردن را از ایجاد آسیب های احتمال در حین انتقال محافظت میکند.

 

 

 

درمان

 

 

 

گردنبند طبی

 

شایع ترین علت برای بستن گردن بند طبی کاهش گردن درد است. گردن بند باعث می شود که گردن وزن سر را تحمل کند، در حالی که بافت های نرم گردن این امکان را پیدا می کنند تا التیام پیدا کنند.

 

 

درمان دستی

درمان های دستی ملایم عملکرد گردن را به حالت طبیعی باز میگرداند و باعث تسکین درد می‌شود. متخصص کایروپراکتیک گردن و مفصل‌های آن را جهت کاهش سفتی، بهبود قابلیت حرکتی و افزایش دامنه حرکت دستکاری می‌کند. احتمال دارد این تنظیم‌ها برای بیماران دچار عارضه‌های گردن، مانند تنگی سرخرگ گردن یا استئوآرتریت پیشرفته، نمناسب نباشد یا خطرناک باشد. اما در مواردی مانند گرفتگی عضلات می تواند بسیارموثر باشد . متخصص کایروپراکتیک پیش از شروع درمان تشخیص می‌دهد که آیا دستکاری‌ها موجب آسیب بیشتر می‌شوند یا به روند درمان کمک می کنند . درمانهای دستی باعث آزاد شدن گیرافتادگی در نقاط ماشه ای می شود.

 

 

فیزیوتراپی

پزشکان فیزیوتراپی با کمک درمان های متنوعی میتوانند به رفع و کاهش گردن درد کمک کنند این درمان ها عبارتند از:

- ماساژ تراپی

- اولتراسوند یا فراوادرمانی

- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست با استفاده ازدستگاه الکتریکی

- تحرک مفصل با درمان های دستی

- کشش

- شاک ویو

-مگنت تراپی

 

 

 

ماساژ

ماساژ درمانی گردن درد با فشارها و حرکاتی که بادست بر روی پوست،ماهیچه وتاندون ها انجام میشود متیواند موجب کاهش فشار و درمان گرفتگی گردن شده و سفتی مفاصل را از بین ببرد . ماساژ گردن میتواند به شل و ریلکس شدن عضلات گردن کمک کند.

 

 

 

شاک ویو تراپی

شاک ویو تراپی روشی موثر و غیر تهاجمی است که برای گردن درد به کار می‌رود. این روش می‌تواند نقط ماشه ای را آزاد کرده و با موج‌های فشاری و پالس های انرژی که بافت‌ها می‌رساند موجب التهاب شده و بدن را تحریک می‌کنند تا با افزایش گردش خون، بافت‌ها را بازسازی کرده و باعث کاهش درد شود.

 

 

لیزر درمانی

لیزر درمانی کم‌توان با استفاده از اشعه لیزر با ترمیم بافت ها در کاهش درد گردن بسیار موثر است. این درمان باعث کاهش دردهای حاد گردن و در میان مدت دردهای مزمن گردن را نیز تسکین می دهد.

 

 

طب سوزنی

طب سوزنی نیز یکی از گزینه‌های درمانی برای مدیریت وکنترل درد به حساب می‌آید. پزشک متخصص در طب سوزنی معمولاً سوزن‌هایی را در پوست در امتداد گذرگاه‌های درد فرو می‌کند. متخصصین طب سوزنی بر این باوراند که این روش تولید اندورفین‌های خاصی را تحریک می‌کند که برای تسکین درد و دیگر علایم درد گردن و فتق دیسک مفید هستند. متخصص طب سوزنی محل عصب مشخص تحت فشار و دامن زننده به درد را تعیین می‌کند و سپس سوزن‌ها را در جای مناسب فرو می‌کند.

 

 

 

دارو

 

پزشک ممکن است برای درمان مصرف داروی گردن درد را به شما توصیه کند میزان شدت درد بر روی انتخاب نوع دارو تاثیرگذار است . داروهای مختلف و متعددی از داروهای مسکن گرفته تا داروهای ضد التهابی مثل استروئیدها به کاهش درد گردن در حین بهبودی کمک می کند.

 

 

 

چه موقع جراحی نیاز می‌شود؟

جراحی به ندرت انجام میشود اما درصورتیکه درد گردن بوسیله درمان های بدون جراحی درمان نشود انجام جراحی نیازاست. همچنین درصورتیکه اختلالی مانند فشردگی شدید نخاع ایجاد شده باشد جراحی بایدبه سرعت انجام شود .

 

 

ورزش و حرکات اصلاحی

وقتی به اندازه کافی بهبودی پیدا کردید و پزشک اجازه داد، حرکات کششی را می توانید انجام دهید تا هم گردن درد کاهش پیدا کند و هم انعطاف پذیری خود را بهبود ببخشید.ورزش های گردن درد در تقویت عضلات گردن بسیار موثرند. بهتر است پس از گرم کردن عضلات با دوش، حمام یا حوله گرم، این حرکات را انجام دهید.