Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio

۳۰۳ مطلب با موضوع «بیماریهای ارتوپدی» ثبت شده است

اگر تنها مشکل شما شکل زانو است جواب منفی است. شما نیاز به جراحی ندارید. اگر تغییر شکل زانوی شما همراه با درد زانو است ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. بگذارید قدری بیشتر مسئله را باز کنیم.

 

ممکن است تنها مشکل شما این باشد که از شکل پرانتزی زانوی خود ناراحت هستید ( درست مثل کسی که از شکل بینی خود ناراحت است). در این صورت جراحی اصلاح شکل زانو، برای شما حکم یک عمل جراحی زیبایی را دارد. البته در این صورت میتوانید به تصمیم خودتان از پزشک ارتوپد بخواهید زانوی شما را جراحی و صاف کند ولی باید بدانید این کار عاری از خطر نیست.

 

احتمال بروز مشکلات در این جراحی خود خواسته بیش از یک عمل جراحی زیبایی بینی است. این عمل جراحی، یک عمل نسبتاٌ بزرگ است و احتمال خطراتی مانند عفونت محل عمل، شکستگی استخوان، جوش نخوردن یا دیر جوش خوردن محل جراحی، آسیب به عروق یا اعصاب ناحیه عمل، لخته شدن خون در عروق ساق و یا ایجاد درد زانو بعد از جراحی وجود دارد.

 

 

                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ آذر ۹۸ ، ۱۴:۵۲
دکتر داستانی

در حالت عادی وقتی سر پا مستقیم می ایستید و مچ پاهایتان را به هم میچسبانید زانوهایتان هم در کنار یکدیگر قرار گرفته و فاصله کمی با هم دارند. گاهی این فاصله زیاد میشود و به نظر میرسد کل اندام های تحتانی چپ و راست بصورت دو پرانتز ( ) در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. معمولاٌ به این تغییر شکل اندام، زانوی پرانتزی میگویند. ولی علت زانوی پرانتزی چیست

.

 

شایعترین علت زانوی پرانتزی انحراف قسمت بالایی استخوان درشت نی است که به آن ژنو واروم Genu varum میگویند.

 

در این عارضه تنه استخوان درشت نی به خط محوری بدن نزدیکتر میشود به عبارت دقیقتر هرچه از بالای استخوان درشت نی یا تیبیا به سمت پایین تر میاییم، میبینیم استخوان به خط محوری بدن نزدیکتر شده است. البته گاهی علت زانوی پرانتزی در تغییر شکلی است که در قسمت های پایینی تنه استخوان ران ایجاد میشود.

 

 

                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ آذر ۹۸ ، ۱۴:۵۰
دکتر داستانی

انعطاف پذیری از دیگر خصوصیات مهم استخوان های بچه ها است. وقتی ضربه ای به استخوان بچه وارد میشود استخوان مانند فنر خم و راست شده و شکسته نمیشود.

 

استخوان بچه ها در مقایسه با بزرگسالان میتواند نیروهای بیشتری را بدون اینکه شکسته شود تحمل کند که به خاطر قدرت انعطاف پذیری آن است.

 

به خاطر همین انعطاف پذیری بالا دو نوع تغییر شکل در استخوان های بچه ها بدنبال ضربه ایجاد میشود که در بزرگسالان نادر است. شکستگی گرین استیگ Greenstick که در فارسی به ترکه تری ترجمه شده است بر اثر همین خاصیت استخوان ایجاد میشود.

 

در این نوع شکستگی رفتار استخوان در مقابل نیروی وارده بر آن مانند یک ترکه تر درخت است. کاملا شکسته نمیشود بلکه دو قطعه همچنان به هم متصل هستند ولی در محل ضربه تغییر شکل میدهند.

 

نوع دیگر شکستگی بچه ها “پلاستیک دفرمیتی” Plastic deformity است. استخوان بدنبال ضربه ای که به آن وارد میشود مانند یک کمان در تمام طولش خم شده و همان طور میماند.

 

شکستگی یک نقطه واحد نداشته و تغییر شکل استخوان در تمام طول آن است. مثل این است که استخوان مثل خمیر یا پلاستیک تغییر شکل داده است

 

 

                                 

.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آذر ۹۸ ، ۱۷:۳۷
دکتر داستانی

 

یکی از محل های شایع احساس درد لگن در ناحیه جلوی آن است که به آن درد کشاله ران هم میگویند.

 

کشاله ران یا Groin جایی در جلوی لگن است که شکم شما تمام شده و ران شما شروع می‌شود. این محل دقیقا در جلوی مفصل ران قرار دارد پس تعجبی ندارد که علت بسیاری از دردهای جلوی لگن، مفصل ران یا هیپ باشد. البته ممکن است بافت های اطراف مفصل ران هم موجب درد جلوی لگن شوند.

 

گاهی هم علت درد کشاله ران در ارگان های دیگری بجز سیستم حرکتی است. بطور مثال بیماری های سیستم ادراری و تناسلی یا بیماری های گوارشی از دسته مشکلاتی هستند که درد ناشی از آنها میتواند در ناحیه کشاله ران احساس شود.

 

منشا درد لگن در مفصل ران چیست

 

مفصل ران یا هیپ Hip joint در محل اتصال تنه و اندام تحتانی است. این مفصل جایی است که استخوان لگن در کنار استخوان ران قرار میگیرد. در مفصل ران سر استخوان ران در درون حفره استابولوم که جزئی از استخوان لگن است قرار میگیرد.

 منشا درد مفصل ران میتواند بافت های متفاوتی باشد

  آسیب استخوان های تشکیل دهنده مفصل ران در اثر عفونت یا شکستگی میتواند موجب درد در این مفصل شود.

 

    دور تا دور مفصل ران را پرده بافتی کلفتی پوشانده که به آن کپسول مفصلی میگویند. سطح داخلی کپسول مفصلی لایه سلولی نازکی به نام پرده سینوویال Synovial membrane وجود دارد که مسئول ترشح مایع سینوویال است. مایع سینوویال یا مایع مفصلی موجب لغزنده شدن سطح غضروف مفصلی شده و در تغذیه غضروف مفصل هم شرکت میکند. هر گونه التهاب در پرده سینوویال مفصل ران به علل بیماری های عفونی یا روماتیسمی یا دیگر علل میتواند موجب درد لگن شود.

 

    در اطراف کپسول مفصل ران تاندون ها و عضلات قرار دارند. بین تاندون ها و کپسول مفصل ران کیسه هایی با دیواره نازک وجود دارد که به آنها بورس Bursa میگویند. سطح داخلی بورس ها پوشیده از یک لایه سینوویال است و در درون آن هم مایع سینوویال وجود دارد. التهاب بورس های اطراف مفصل ران که به آن بورسیت Bursitis میگویند میتواند موجب درد  لگن شود.

 

    در اطراف مفصل ران عضلات زیادی قرار دارند. گاهی به علت کشیده شدن این عضلات دردی در جلوی لگن احساس میشود. اتفاقا شایع‌ترین علت درد کشاله ران کشیدگی عضلانی است. کشیدگی های عضلات ناحیه کشاله ران معمولا بدنبال فعالیت های شدید بدنی و فعالیت های ورزشی ایجاد میشوند. گاهی هم وقتی به کار خاصی عادت نداریم انجام آن میتواند موجب بروز درد کشاله ران شود.  این کشیدگی ها معمولا با مدتی استراحت و کاهش فعالیت ها بهبود میابند.

 

    گاهی اوقات منشا دردی که در مفصل ران احساس میشود خود مفصل نبوده و در بافت های اطراف آن است. بطور مثال گاهی اوقات درد ناشی از هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای میتواند موجب احساس درد در مفصل ران شود. یا درد یک فتق کشاله ران میتواند در مفصل ران احساس شود.

 

درد مفصل ران معمولا در جلوی آن یعنی در ناحیه کشاله ران احساس میشود با این حال گاهی اوقات درد مفصل ران در قسمت خارجی لگن و یا حتی در پشت لگن یعنی پشت باسن احساس میشود.

 

منشا اکثر درد هایی که در پشت لگن احساس میشوند نه در مفصل ران که در ستون مهره یا مفصل ساکروایلیاک است.

 

گاهی اوقات بخصوص در بچه ها درد مفصل ران در زانو احساس میشود. بنابراین بسیاری از بچه هایی که درد مفصل زانو دارند ممکن است مشکلی در خود زانو نداشته و علت درد در مفصل ران آنها باشد.

 

بیماری که درد مفصل ران دارد معمولا میلنگد. این لنگیدن در واقع مکانیسم دفاعی بدن برای کم کردن فشار بر روی مفصل ران آسیب دیده است

 

 

                                 

.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ آبان ۹۸ ، ۱۵:۱۱
دکتر داستانی

جایی که درد لگن احساس میشود یکی از سرنخ هایی است که میتواند علت آن را مشخص کند. البته پزشک از شواهد دیگری هم برای یافتن علت درد کمک میگیرد. درد لگن را میتوان برحسب علت بوجود آورنده آن به دسته هایی تقسیم کرد.

 

تقسیم بندی علت درد لگن

 

درد لگن میتواند علل بسیار زیادی دارد ولی میتوان منشا این درد را به دو دسته کلی تقسیم کرد.

 

    وقتی علت درد لگن در خود لگن خاصره است

    وقتی علل درد در جایی خارج لگن است. بطور مثال وقتی که ستون فقرات یا زانو مشکلی دارد ولی بیمار به عوض آنکه درد را در منشا خود احساس کند در لگن حس میکند.

 

تقسیم بندی محل درد لگن

 

درد های لگن را میتوان از لحاظ محل آن هم به دسته هایی تقسیم کرد. شایعترین محل ها برای احساس درد لگن در جلوی مفصل ران است که به آن کشاله ران هم میگویند.

 

محل شایع دیگر دردهای لگنی در پشت باسن است. درد لگن میتواند در قسمت خارجی لگن هم احساس شود.

 

گاهی اوقات بیمار نمیتواند محل درد لگن را به درستی توصیف کند. او احساس میکند دردی پخش در همه لگن دارد ولی جای مشخصی را برای آن ذکر نمیکند.

 

تقسیم بندی منشا درد لگن

 

در خود لگن عناصر و بافت های زیادی هستند که میتوانند مشا درد لگن باشند. مهمترین آنها مفصل ران یا هبپ، عصب سیاتیک و مفصل ساکروایلیاک هستند.

 

چون درک تقسیم بندی علل درد لگن بر اساس محل احساس درد راحت تر است در این مقاله انواع درد لگن را براساس محل احساس درد مورد بحث قرار میدهیم.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ آبان ۹۸ ، ۱۵:۰۸
دکتر داستانی

 

کنترل کاهش فشار خون و خونریزی

مهمترین و خطرناک ترین مشکلاتی که آسیب های ناپایدار حلقه لگنی ایجاد میکنند مشکلات احشایی است یعنی آنها که مربوط به خود شکستگی نیستند.

این مشکلات همانطور که گفته شد شامل کاهش شدید فشار خون و آسیب های دستگاه ادراری است. پس اولین قدم در درمان این بیماران کنترل فشار خون آنهاست.

در آنهاییکه افت فشار خون دارند درمان، ابتدا با تزریق سرم نمکی یا رینگر شروع میشود. در صورت شدید بودن کاهش فشار خون یا عدم پاسخ به سرم درمانی، به بیمار خون تزریق میشود تا جایگزین خون از دست رفته شود.

 

 از طرف دیگر باید جلوی خونریزی بیشتر را گرفت. در صورتیکه آسیب حلقه لگنی به صورتی باشد که دو استخوان بی نام از یکدیگر جدا شده و دور شده باشند باید آنها را به یکدیگر نزدیک کرد.

 

تا وقتی که این استخوان ها به یکدیگر نزدیک نشوند خونریزی ادامه خواهد یافت و ممکن است این خونریزی آنقدر ادامه یابد که هر چه خون به بیمار تزریق میشود به داخل لگن خونریزی کرده و در نهایت بیمار از دست برود. نزدیک کردن استخوان های بی نام از طریق عمل جراحی امکان پذیر است.

 

 وقتی بیمار اولین بار به توسط پرسنل درمانی آمبولانس در محل تصادف دیده میشود، اگر با معاینه اولیه، مشکوک به آسیب حلق لگنی باشد پرسنل درمانی، کمربند مخصوصی را به دور لگن وی میبندند تا بطور موقت استخوان های جابجا شده را به یکدیگر نزدیک نگه دارد.

 

نکته بسیار مهم در استفاده از این وسیله اینست که نمیتوان از آن برای مدتی بیش از چند ساعت استفاده کرد وگرنه موجب بروز زخم فشاری در زیر آن میشود.

 

وقتی پزشک معالج در بیمارستان با عکس برداری از لگن مشخص کرد که لگن شکسته و قطعات شکسته شده دچار جابجایی زیادی شده اند برای بند آوردن خونریزی با استفاده از عمل جراحی قطعات را به هم نزدیک میکند.

 

این عمل ممکن است بصورت بسته و بدون شکاف جراحی باشد و پس از جااندازی، استخوان ها به توسط اکسترنال فیکساتور به هم متصل شوند و یا ممکن است بصورت جراحی باز باشد.

 

در صورت جراحی باز ممکن است برای در کنار هم نگه داشتن قطعات، از اکسترنال فیکساتور یا پلاک استفاده شود.

 

این عمل جراحی ممکن است موقتا و فقط برای کنترل خونریزی انجام شده و بعد از چند روز عمل جراحی نهایی بیمار برای جااندازی قطعات و تثبیت آنها صورت گیرد و یا ممکن است عمل اول و آخر بیمار یکی باشد.

 

علل دیگر خونریزی و شوک چیست

 

آسیب حلقه لگن ضایعه بسیار شدیدی است و نشانه آن است که بیمار ضربه بسیار شدیدی را تحمل کرده است بنابراین در بسیاری از این بیماران، شکستگی و ضایعات در دیگر نواحی بدن هم وجود دارد. منبع و منشا شوک ناشی از خونریزی در این بیماران بجر خونریزی داخل لگن ممکن است عوامل زیر باشد

 

  • خونریزی داخل شکمی به علت پارگی احشاء داخل شکم مانند طحال یا کبد

 

  • خونریزی داخل ریه

 

  • خونریزی در ران به علت شکستگی ران و یا خونریزی از زخم های بازی که بوجود آمده است.

 

پزشک معالج بررسی های وسیعی را در این بیماران انجام میدهد تا متوجه شود علت خونریزی و کاهش فشار خون بیمار چیست و پس از کشف علت، متناسب با آن درمان مورد نیاز را انجام میدهد.

 

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۸ ، ۰۹:۳۹
دکتر داستانی

آسیب ها و شکستگی های حلقه لگنی در دو دسته پایدار و ناپایدار قرار میگیرند. در مورد هر کدام از این آسیب ها در مقاله “آسیب های حلقه لگن (انواع،علل و علائم)” به تفصیل بحث شده است.

آسیب های پایدار حلقه لگنی نسبتا خوش خیم هستند ولی انواع ناپایدار آن شدیدترین و وخیم ترین آسیب های سیستم اسکلتی بدن انسان است که نه تنها موجب تغییر شکل لگن خاصره میشوند بلکه آسیب های جدی را به احشاء لگنی وارد میکنند.

پس درمان آسیب ها و شکستگی های حلقه لگنی شامل دو قسمت است. یکی درمان خود شکستگی و دیگری درمان آسیب های همراه آن. مهمترین مشکلاتی که در شکستگی های ناپایدار حلقه لگنی باید به آنها توجه کرد شوک و کاهش فشار خون و آسیب های سیستم ادراری است.

درمان شکستگی های پایدار حلقه لگن

شکستگی های پایدار حلقه لگنی در غالب موارد نیاز به درمان جراحی ندارند. در این آسیب ها تنها به بیمار توصیه میشود بمدت حدود سه هفته در بستر دراز کشیده یا بنشیند.

در این مدت بیمار میتواند بر روی صندلی بنشیند و برای راه رفتن از واکر یا دو عصای زیر بغل استفاده کند. وی در این مدت نباید پای طرف آسیب دیده را بر روی زمین گذاشته و به آن وزن وارد کند.

در این مدت استفاده از گرمای موضعی و داروهای مسکن میتواند درد بیمار را کاهش دهد. پس از ۴-۳ هفته درد بیمار از بین رفته و شکستگی ها تا حد زیادی جوش میخورند. در این زمان بیمار میتواند بدون واکر یا عصا، هر دو پای خود را بر زمین گذاشته و راه برود. مسلما بیمار تا چند هفته در حین راه رفتن کمی درد و لنگش دارد ولی این مشکلات بتدریج از بین میروند.

 

درمان آسیب های ناپایدار حلقه لگن

درمان  آسیب ناپایدار حلقه لگنی عمل جراحی است. همانطور که گفته شد در آسیب های ناپایدار حلقه لگن، معمولا آسیب قدامی بصورت شکستگی راموس های پوبیس و یا جداشدگی دو استخوان بی نام در محل سمفیز پوبیس است.

آسیب خلفی ( پشت) لگن هم معمولا بصورت شکستگی استخوان ایلیاک یا در رفتگی مفصل ساکروایلیاک ( مفصل بین استخوان ایلیاک و ساکروم) و یا شکستگی استخوان ساکروم است.

در این آسیب ها جااندازی و فیکس کردن شکستگی یا دررفتگی در قسمت خلفی لگن بسیار مهمتر از قسمت قدام یا جلوی آن است.ر بسیاری از اوقات پس از جااندازی و تثبیت استخوانی در قسمت پشت، حلقه لگن محکم شده و نیازی به جراحی جلوی لگن نیست ولی در مواردی، هم پشت و هم جلوی لگن باید جااندازی و فیکس شوند.

 

پزشک معالج برای فیکس کردن شکستگی یا دررفتگی های قسمت پشت لگن ممکن است از پیچ و پلاک یا پیچ به تنهایی استفاده کند. فیکس کردن آسیب های جلوی لگن هم ممکن است با استفاده از پیچ و پلاک یا اکسترنال فیکساتور انجام شود.

 

در دهه های قبل برای درمان آسیب های ناپایدار حلقه لگن از کشش اسکلتال استفاده میشد. در این روش پزشک معالج میله فلزی را در استخوان ساق یا ران بیمار قرار میداد و آنرا به وزنه ای متصل میکرد و بیمار سه ماه در همین وضعیت میماند. امروزه این روش منسوخ شده است.

 

استفاده از این روش نه تنها نمیتواند شکستگی یا دررفتگی را جااندازی کند بلکه موجب ایجاد عوارض بسیار جدی برای بیمار مانند زخم بستر، عفونت های ادراری و تنفسی و لخته شدن خون در پا و حتی مرگ بیمار شود.

 

بیماران با شکستگی حلقه لگن یا نیاز به عمل جراحی ندارند که معمولا پس از چند هفته استراحت بدون کشش و وزن نگذاشتن روی پا میتوانند راه بروند و یا نیاز به عمل جراحی دارند که باید این عمل برای آنها انجام شود. پس کشش در درمان قطعی این بیماران بی معنی است.

 

البته بیمارانی که نیاز به عمل جراحی دارند از زمان بستری شدن در بیمارستان تا زمانی که عمل جراحی برای آنها انجام میشود نیاز به کشش اسکلتال دارند تا شکستگی آنها آسیب بیشتری به احشاء نزند.

 

نکته بسیار مهم در درمان آسیب های حلقه لگن اینست که درمان این بیماران باید هر چه زودتر انجام شود.

 

در صورت نیاز به عمل جراحی، برای بدست آوردن نتایج خوب، این کار باید در یک هفته اول بعد از ضربه انجام شود. پس از گذشت یک هفته از آسیب، انجام عمل جراحی بسیار مشکل شده و نتایج آن همیشه خوب نخواهد بود.

 

معمولا بیماران بعد از جراحی آسیب های ناپایدار حلقه لگن میتواندد با کمک واکر یا دو عصای زیر بغل راه بروند ولی پای طرف اسیب دیده را نباید به زمین فشار دهند. راه رفتن بدون عصا یا واگر معمولا بعد از گذشت سه ماه از عمل جراحی است.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۸ ، ۰۹:۳۴
دکتر داستانی

تحمل افراد مسن به درد ناشی از شکستگی لگن کم است. بسیاری از سالمندان قبل از شکستگی خود از درد قسمت هایی از بدن رنج میبرند و این دردها حرکت اندام ها را تحت تاثیر قرار میدهد. اضافه شدن یک شکستگی لگن به این وضعیت مشکلات را پیچیده تر میکند.

 

فرد بعد از شکستگی در حالت دراز کش کاملا بیحرکت میماند تا درد کمتری را احساس کند و این وضعیت میتواند به سادگی موجب بروز زخم بستر شود. زخم بستر بخصوص در پشت لگن ممکن است به سرعت و در عرض چند روز بعد از شکستگی ایجاد شود.

 

این زخم ها نه تنها درد دارند بلکه درمان آنها بسیار مشکل بوده و میتوانند موجب بروز عفونت شوند. هرچه عمل جراحی دیرتر انجام شود احتمال ایجاد شدن زخم بستر هم بیشتر میشود. همچنین وجود این زخم ها در ناحیه لگن میتواند عمل جراحی را پرمخاطره کند چون احتمال بروز عفونت را افزایش میدهد.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ مهر ۹۸ ، ۱۵:۰۳
دکتر داستانی

شکستگی هایی که در استخوان های ساکروم، ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس ایجاد میشوند را شکستگی حلقه لگن میگویند.

 

این نوع شکستگی لگن ممکن است خفیف بوده و با مدتی استراحت خوب شوند و یا ممکن است چنان شدید باشند که در کمتر از چند ساعت به علت خونریزی شدید موجب مرگ بیمار شوند.

 

تشخیص و درمان شکستگی لگن در ناحیه حلقه لگنی امروزه به عنوان یک زیر شاخه فوق تخصصی مهم از ارتوپدی محسوب میشود. اطلاعات پزشکی و مقالات راجع به آسیب های حلقه لگن

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ مهر ۹۸ ، ۱۶:۱۷
دکتر داستانی


مهم ترین راه در درمان این بیماری اجتناب از انجام کارهایی است که فشار بع عصب اولنار در مچ دست را بیشتر میکند. اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین و ممانعت از فشار اجسام به سطح کفی مچ دست میتواند در کاهش علائم بیماری موثر باشد.

 

گاهی اوقات استفاده کوتاه مدت از اسپلینت ممکن است به کاهش یا رفع علائم بیماری کمک کند. اینکه بدانیم در حین انجام کار مثلاً در حین تایپ کردن مچ دست را باید چگونه نگه داریم تا کمتر به عصب آلنا فشار وارد شود ممکن است به بهبود بیماری کمک کند.

عصب اولنا در مچ دست

در مواردی که انجام اقدامات ذکر شده نتواند علائم بیمار را کاهش دهد از عمل جراحی استفاده میشود.

 

در حین جراحی عاملی که موجب فشار به عصب میشود برداشته میشود. معمول ترین راه درمان پاره کردن رباطی است که در سقف کانال گویان قرار داشته و روی عصب اولنار را میپوشاند. با قطع این رباط فشار از روی عصب برداشته میشود. بعد از عمل جراحی ممکن است چند ماه صبر لازم باشد تا عملکرد عصب دوباره به حالت اولیه خود برگردد. در این مدت بیمار باید تحت نظر پزشک و فیزیوتراپ حرکات و نرمش های خاصی را انجام دهد.




                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ تیر ۹۸ ، ۱۶:۱۷
دکتر داستانی