شکستگی تنشی (استرسی)استخوان

شکستگی تنشی استخوان

شاید دوست داشته باشید برای سال نو وزن خود را به کمک برنامه‌‌های تمرینی کم کنید. این تصمیم بسیار عالی است اما افزایش زمان پیاده روی یا شدت آن می‌تواند بر پاشنه‌های شما فشار وارد کند. همین امر می‌تواند باعث ایجاد شکستگی‌های بسیار کوچک در استخوان‌هایتان شود. این شرایط، شکستگی تنشی استخوان نام دارد. در حالیکه شکستگی بر اثر فشار می‌تواند در هر استخوانی ایجاد شود، اما استخوان پا مثل استخوان پاشنه بیشتر از سایر بخش‌های بدن در معرض این خطر قرار دارد.

چگونه آن را درمان کنیم؟

اگر به شکستگی تنشی استخوان مشکوک هستید، حتما به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. او می‌تواند بر اساس تست تصویربرداری یا علائم موجود، شرایط شما را تشخیص دهد. شکستگی تنشی استخوان معمولا با یک واکنش تنشی آغاز می‌‌شود. این واکنش تنشی نیز معمولا به صورت تورم و التهاب در استخوان نمایان می‌شود. اگر در همان مراحل اولیه به پزشک متخصص مراجعه کنید، درمان بسیار راحت‌تر خواهد بود. شاید استراحت کردن بهترین گزینه درمانی برای شکستگی تنشی استخوان باشد. گاهی هم ممکن است برای راه رفتن به یک عصا نیاز داشته باشید.

                                 

درمان چرخش پنجه پا به داخل در کودکان

چرخش پا به داخل زمانی ایجاد می شود که یک کودک هنگام راه رفتن یا دویدن، پای خود را به جای سمت جلو به داخل بچرخاند. در اصطلاح به این شرایط «پنجه خمیده به داخل» گفته می شود. چرخش پا به داخل اغلب توسط والدین در هنگام راه افتادن بچه مشاهده می شود، اما کودکان در سنین مختلف و به دلایل متعدد ممکن است به این مشکل دچار شوند.

 

گاهی اوقات، چرخش شدید پا به داخل می تواند باعث شود کودکان تلوتلو خورده یا در هنگام راه رفتن انگشتان پای آنها به پاشنه پای دیگر گیر کند. چرخش پنجه پا به داخل معمولاً باعث ایجاد درد نمی شود، و این شرایط نمی تواند باعث ابتلای فرد به آرتروز شود.

 

در اکثر کودکان کمتر از 8 سال، چرخش پا به داخل بطور خودکار بدون نیاز به استفاده از آتل، بریس، عمل جراحی، یا سایر روش های درمانی بر طرف می شود. به هر حال در صورتی که کودک به خاطر چرخش پا به داخل با درد، ورم یا لنگیدن مواجه شود، این شرایط می بایست توسط پزشک متخصص مورد بررسی قرار گیرد.

 

                                 

کف پای صاف بالغین

کف پای صاف بالغین

 

کف پای صاف در بالغین می‌تواند بدنبال ادامه عارضه از زمان کودکی بوده یا بصورت اکتسابی عارض گردد. برخی بیماری‌ها مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز مفصل، بیماری‌های عصبی یا صدمات استخوانی و غضروفی می‌تواند منجر به این عارضه گردد. شایعترین علت کف پای صا ف اکتسابی در بالغین اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی است که از علل شایع درد کف پا نیز می‌باشد. تشخیص آن اساساً با معاینه بالینی می‌باشد اما رادیوگرافی، سونوگرافی و M R I در ارزیابی میزان آسیب تاندون و برنامه‌ریزی قبل از عمل کمک کننده است. این ضایعه به چهار مرحله طبقه‌بندی می‌گردد: مرحله اول: درد و تورم ناحیه داخلی مچ پا مرحله دوم :کاهش قوس طولی کف پا و انحراف پاشنه و پنجه پا به سمت خارج مرحله سوم: کف پای صاف غیرقابل انعطاف مرحله چهارم :کف پای صاف بدون انعطاف و همراه با علائم آرتروز مچ پا درمان این ضایعه در مراحل اولیه بصورت غیر جراحی است ولی با پیشرفت ضایعه درمان‌های جراحی برای رفع درد و اصلاح کف پا اجتناب ناپذیر می‌باشد، تشخیص زود هنگام و شروع درمان می‌تواند باعث پیشگیری از ناتوانی بیمار وجلوگیری از اعمال جراحی بزرگ در بیماران گردد.

 

کف پای صاف در بچه‌ها

 

کف پای صاف یکی از علل شایع مراجعهٔ بیماران به جراحان پا و مچ پا می‌باشد. کف پای صاف در بچه‌ها به دو دستهٔ عمده: انعطاف پذیرو غیرقابل انعطاف (سفت) تقسیم می‌گردد که گروه اول غالباً نیاز به جراحی ندارند و گروه دوم نیاز به جراحی دارند.

 

کف پای صاف انعطاف‌پذیر در بچه‌ها در چند سال اول بعد از تولد، کف پای صاف می‌تواند نرمال باشد و حدود سن پنج سا لگی قوس کف پا تکامل پیدا می‌کند، در مواردی که هنگام نشستن روی صندلی و عدم گذاشتن وزن روی پا قوس کف پا تشکیل گردد و فقط به هنگام ایستادن و وزن گذاشتن قوس کف پا از بین برود آن را کف پای صاف انعطاف‌پذیر در بچه‌ها می‌نامیم که در بیش از نود درصد موارد نیاز به اقدام جراحی ندارند. در مواردی که بیمار دچار دردهای کف پا، مچ پا یا ساق پا باشد یا بچه در حین انجام اعمال ورزشی دچار خستگی زودرس شوند، نیازمند استفاده از کفی طبی و کفشهای طبی طبق دستور پزشک می‌باشد. در مواردی که علائم بیمار کنترل نگردد یا بدشکلی پاها به صورت انحراف پاشنه و پنجهٔ پا اتفاق بیفتدممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

 

کف پای صاف غیرقابل انعطاف (سفت) در بچه‌ها این عارضه غالباً بدنبال گرفتاری‌های مادرزادی اسکلتی عارض می‌گردد که می‌تواند از چسبندگی‌های نابجای استخوانی یا غضروفی و گاه از تغییر زوایای استخوانی ناشی گردد. در بیشتر موارد نیاز به تشخیص زودرس و درمان جراحی دارد.

 

                                 

صافی کف پا: درمان، علائم و علت

در عارضه صافی کف پا، که در علم پزشکی با اصطلاح پس پلانوس نیز از آن یاد می‌شود، قوس ملایم بخش داخلی کف پا، دقیقاً در مقابل پاشنه، از بین می‌رود. اگر این قوس و گودی کف پا تنها در زمان ایستادن از بین برود و هنگام بلند شدن کف پا از زمین دوباره ایجاد شود، با عارضه صافی انعطاف‌پذیر یا نرم کف پا روبه‌رو هستیم. اما چنانچه کف پا در هر دو حالت، ایستاده و بلند شده از زمین، صاف باشد، با عارضه کف پای صاف سخت مواجه هستید.

 

 

قوس کف پا چگونه ایجاد میشود؟

 

تقریبا تمام بچه ها در هنگام تولد صافی کف پا دارند که به آن صافی کف پای فیزیولوژیک Physiologic flat foot میگویند. این حالت عمدتا به علت شل بودن تاندون ها و لیگامان های کف پا و به علت ضعیف بودن عضلات کف پا و همچنین به علت چربی است که در زیر پوست کف پای بچه وجود دارد. بتدریج و در سال های بعدی عمر، با سفت شدن بافت های نرم کف پا و قویتر شدن عضلات و از بین رفتن چربی کف پا، قوس کف پا ظاهر میشود. معمولا قوس کف پا در سنین 7-5 سالگی بوجود میاید. در حدود 25-15 درصد افراد این قوس هرگز ایجاد نمیشود و کف پای آنها همیشه صاف باقی میماند ولی صافی کف پا در اکثریت این افراد هیچ گونه ناراحتی را برای آنها ایجاد نمیکند.

 

 

علل صافی کف پا

 

تاندون ها، مفاصل پا را به هم متصل می کنند. حال اگر تاندون ها سست گردند، موجب صافی کف پا می گردد.

البته صافی کف پا در نوزادان و کودکی که تازه به راه افتاده، طبیعی است. هنگامی که بچه بزرگ تر می شود (2 تا 3 ساله)، تاندون ها سفت تر می شوند و به شکل قوس در می آیند.

در دوران نوجوانی، بیشتر افراد دارای قوس طبیعی در کف پا می باشند. اما برخی هم دچار صافی کف پا می گردند.

صدمات بدنی، بیماری ها و افزایش سن ممکن است به تاندون ها صدمه وارد کرده و موجب صافی کف پا گردد. این نوع پای صاف، ممکن است فقط در یک پا ایجاد شود.

ندرتا، صافی کف پا در کودکان درد دارد. در این حالت، دو یا تعداد بیشتری از استخوان های پا رشد کرده و به هم متصل می شوند. این وضعیت را " پیوستگی قوزک پا" می نامند. گاهی، صافی کف پا به علت مشکلات موجود در زانو و قوزک به وجود می آید. این مشکلات بر قوزک پا فشار وارد می کنند و قوزک را به سمت داخل برمی گردانند و موجب عدم تراز پاها می شوند.

 

 

 

علائم صافی کف پا

 

بیشتر افراد دارای صافی کف پا، مشکلی ندارند، اما برخی هم دارای مشکلاتی می باشند.

-          در کودکان، درد پا، قوزک و یا پاشنه پا، از علائم صافی کف پا می باشد.

-          افرد بالغ، هنگامی که مدت طولانی می ایستند و یا بعد از ورزش، دچار در د و خستگی پا می شوند.

-          عدم توانایی ایستادن بر روی نوک پا

-          تورم درون قوزک پا

 

 

تشخیص کف پای صاف

 

جراح برای تشخیص کف پای صاف، پا و مچ پا را بررسی کرده و حالت پاهای شما را در موقعیت ایستاده و نشسته مشاهده می‌کند. آزمایش اشعه X معمولاً برای تعیین شدت اختلال انجام می‌شود. اگر پزشک برای شما کف پای صاف انعطاف پذیر را تشخیص دهد، اما شما هیچ علامتی نداشته باشید، جراح برای شما علائم و مواردی را توضیح خواهد داد که انتظار می رود در آینده رخ دهد.

 

راه‌ها و روش‌های درمان

 

از بهترین راه‌ها و روش‌های اصلاح و درمان صافی کف پا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

در اکثر موارد، درمان کف پای صاف کودکان بدون هیچ عمل خاصی ، تنها با بزرگتر شدن آن‌ها رفع می‌شود. اگر کودک دچار درد نشود، پزشک تنها از شما خواهد خواست تا صبر کنید و منتظر تغییرات بعدی باشید. همچنین از شما خواسته می‌شود که کودکتان را برای ارزیابی‌های دوره‌ای، مجدداً نزد پزشک ببرید. معمولاً اگر صافی کف پا، در کودکان یا بزرگسالان، باعث درد شود، پزشک توصیه خواهد کرد که از انواع نرم یا سخت کفی‌های کفش به عنوان تکیه‌گاهی برای قوس کف پا استفاده شود. در کودکان بزرگتر و نوجوانان نیز استفاده از تمرینات کششی و فیزیوتراپی می‌تواند باعث تسکین درد شود. طرح درمان درد کف پا و صافی آن ارائه شده، برای افتادگی قوس و صافی کف پا به شدت و علت عارضه بستگی دارد و بر همین اساس ممکن است پزشک یک یا چند مورد از سه درمان زیر را به شما توصیه کند. جراحی نیز روش دیگری است که برای درمان صاف کف پا ممکن است از آن استفاده شود.

 

استراحت

 

گاهی اوقات پزشکان به بعضی بیماران توصیه می‌کنند که استراحت کرده و تا زمانی که مچ پاهایشان بهتر شود، از انجام فعالیت‌های که مچ پاهایشان را بدتر می‌کنند اجتناب نمایند.

 

 

داروهای خوراکی ضدالتهاب

 

داروهای خوراکی ضدالتهاب، درد و التهاب را تا حد زیادی کم می‌کنند.

 

 

فیزیوتراپی

 

فیزیوتراپ می‌تواند با استفاده از اولتراسوند و تکنیک‌های دیگر التهاب را کاهش دهد. همچنین نحوه صحیح انجام ورزش ،حرکات اصلاحی و تمرینات کششی پا و مچ پا را به شما آموزش می‌شد. متحرک نگه داشتن می‌تواند باعث حفظ عملکرد پا شود. تقویت عضلات ضعیف پا و مچ پا نیز می‌تواند به جلوگیری از متلاشی شدن بیشتر استخوان‌ها و مفاصل کمک کند.

 

 

پدهای محافظ

 

هنگامی که قسمت‌هایی از استخوان‌های متلاشی شده در سطح کف پا برجسته می‌شوند، استفاده از پد و یا بالشتک روش مؤثری برای جلوگیری از تماس آزار دهنده کف پا با کف کفش خواهد بود. می‌توان با استفاده از پدهایی که در قسمت‌هایی از آن‌ها جای خالی وجود دارد، فشار وزنِ وارد آمده بر قسمت‌های به خصوصی از کف پا را خنثی نمود.

 

 

ارتزهای مناسب برای مچ پا

 

یک ارتز مناسب شده برای مچ پا، تکیه‌گاهی برای قوس کف پا است که توسط پزشک تجویز شده و مستقیماً از قالبی از کف پایتان ساخته می‌شود و قاعدتاً در مقایسه با کفی طبی کفشی که از داروخانه می‌خرید تکیه‌ها بهتری برای مچ پایتان خواهد بود. برای عارضه صافی کف پا می‌توان اصلاحاتی را در وسیله ارتزی انجام داد که بتواند با توجه به شرایط بیمار تعادل پایش را حفظ کند.

 

 

ارتزهای مناسب برای قوزک و مچ پا

 

یک ارتز مناسب شده برای قوزک و مچ پا (AFO) تکیه‌گاه و نگهدارنده‌ای برای ساق و قوس کف پا است که به تجویز پزشک با قالبگیری از پای بیمار ساخته شده و باعث ثبات مچ و کف پا می‌شود. این ارتز تکیه‌گاه کامل‌تری نسبت به کفی‌های کفش فراهم می‌کند و در مواردی که صافی کف پا شدید است از آن استفاده می‌شود.

 

 

تزریق کورتیزون

 

کورتیزونی که در مفصل تزریق می‌شود یک داروی ضدالتهابی قوی است که از آن برای کاهش سریع درد ناشی از التهاب استفاده می‌شود. تزریق کورتیزون به شدت در تسکین علائم صافی کف پا تأثیر دارد، اما نمی‌تواند ساختمان مچ پا را اصلاح کند.

 

 

کنترل وزن بدن

 

اگر بیمار بیش از اندازه چاق باشد، پزشک به او توصیه خواهد کرد که وزنش را کم کند. تعداد قابل توجهی از بیمارانی که دچار چاقی مفرط هستند پس از کاهش وزن، بهبود چشمگیری را در علائم خود مشاهده می‌کنند.

 

                                 

 

 

 

علائم صافی کف پا

در عارضه صافی کف پا، که در علم پزشکی با اصطلاح "پس پلانوس" نیز از آن یاد می‌شود، قوس ملایم بخش داخلی کف پا، دقیقاً در مقابل پاشنه، از بین می‌رود. اگر این قوس و گودی کف پا تنها در زمان ایستادن از بین برود و هنگام بلند شدن کف پا از زمین دوباره ایجاد شود، با عارضه صافی انعطاف‌پذیر یا نرم کف پا روبه‌رو هستیم. اما چنانچه کف پا در هر دو حالت، ایستاده و بلند شده از زمین، صاف باشد، با عارضه کف پای صاف سخت مواجه هستید

 

علائم ونشانه‌های صافی کف پا

 

هر بیمار با توجه به علت ممکن است یک یا چند علائم صافی کف پا را در زیر تجربه کند:

 

1.      درد در امتداد تاندون تیبیال خلفی که در داخل پا و مچ پا.قرار دارد. این درد با تورم در داخل مچ پا همراه است.

 

2.      دردی که با انجام فعالیت، بدترمی‌شود. فعالیت‌های سنگین یا بسیار شدید مانند دویدن، می‌تواند بسیار دشوار باشد. برخی از بیماران ممکن است برای راه رفتن و یا حتی ایستادن در مدت زمان طولانی با مشکل مواجه شوند.

 

3.      هنگام فروپاشی مچ پا (کلاپس)، استخوان پاشنه ممکن است تغییر موقعیت داده و بر استخوان خارجی قوزک پا (استخوان نازک نی). فشار وارد کند. این وضعیت می‌تواند موجب درد قسمت بیرونی مچ پا شود. آرتریت پاشنه نیز باعث همین نوع درد می‌شود. برای درمان درد در پاشنه پا، روش‌های درمانی مختلفی وجود دارد.

 

4.      بیماران مبتلا به آسیب‌های قدیمی و یا آرتریت میانه پا ممکن است برآمدگی‌های استخوانی دردناک در بالا و داخل پا داشته باشند. برای این بیماران پوشیدن کفش ممکن است بسیار دشوار باشد. گاهی اوقات، این زائده‌های استخوانی آنقدر بزرگ است که به اعصاب نیش می‌زنند که این سبب بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در بالای پا و انگشتان پا.می‌شود.

 

5.      مبتلایان به دیابت ممکن است تنها متوجه تورم یا برآمدگی بزرگ در پایین پای خود شوند. از آنجا که اعصاب حسی نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد، این افراد ممکن است هیچ‌گونه دردی نداشته باشند. در صورت عدم استفاده از کفش طبی مخصوص دیابت، این برآمدگی بزرگ در پا می‌تواند سبب مشکلات پوستی و زخم شود، که التیام نمی‌یابد.

 

                                 

 

 

انواع صافی کف پا (کف پای صاف)

در حالت عادی قسمت داخلی میانه‌ی کف پا دارای قوسی به سمت داخل است اما در برخی از کودکان این قوس وجود ندارد که به آن صافی کف پا یا افتادگی قوس کف پا گفته می‌شود. صافی کف پا زمانی رخ می‌دهد که تاندون کف پا نمی‌تواند قوس کف پا را ایجاد کند و بنابراین کف پا به صورت کامل با کف زمین در تماس است. تمامی کودکان و خردسالان در ابتدا به صورت طبیعی کف پای صاف دارند که این موضوع به خاطر حالت پاهای آن‌ها و چربی‌های موجود در پا است که به تدریج کم می‌شود و با بالا رفتن سن کودک، قوس کف پا شکل می‌گیرد. در طی این سال‌ها، داشتن صافی کف پای انعطاف‌پذیر امری طبیعی است. قوس کف پا باید در سن حدود چهار سالگی شروع به شکل‌گیری کند و نهایتاً تا سن ۱۰ سالگی به طور کامل شکل گرفته باشد. اگر بعد از سن چهار سالگی همچنان کف پای کودک شما کاملاً صاف است، لازم است که حتماً به پزشک مراجعه کنید تا وضعیت قوس کف پای او را بررسی کند.

 

انواع صافی کف پا

 

صافی کف پا مشکلی است که در آن قوس کف پا که معمولاً در سمت داخلی کف پا دیده میشود از بین رفته است. صافی کف پا در بسیاری افراد از نوع صافی قابل انعطاف یا Flexible flat foot است. این افراد وقتی سرپا می ایستند کف پایشان صاف است ولی وقتی روی پنجه پا می ایستند یا وقتی که پایشان را از زمین بلند میکنند قوس کف پا تشکیل میشود. در واقع بسیاری، این وضعیت را اصلاً بیماری ندانسته و ذکر میکنند همانطور که شکل صورت انسان ها با یکدیگر متفاوت است ممکن است شکل کف پایشان هم با هم متفاوت باشد.

 

در بسیاری از بچه های نوپا وقتی که بچه تازه راه رفتن را آموخته است پدر و مادر متوجه صافی کف پای وی شده و وحشت زده به پزشک مراجعه میکنند. توجه داشته باشیم که صافی کف پا در این سن و سال کاملاً طبیعی است. در اکثر اوقات با افزایش سن بچه، بافت های کف پا بتدریج سفت تر شده و قوس کف پا معمولا تا سنین مدرسه رفتن بچه تشکیل میشود. اگر صافی کف پا تا بعد از این سنین هم ادامه پیدا کرده و موجب درد کف پا شد باید به پزشک مراجعه کرد.

 

صافی کف پای قابل انعطاف در بسیاری مواقع زمینه خانوادگی دارد یعنی برادر و خواهران یا فرزندان یا یکی از والدین فرد هم ممکن است این حالت را داشته باشد. صافی کف پا گاهی اوقات در حین بارداری یا در سنین بالا تشکیل میشود.

 

گاهی اوقات صافی کف پا قابل انعطاف نیست به این معنا که وقتی پای بیمار روی زمین نیست هم قوس کف پا دیده نمیشود و یا موقعی که شست پای بیمار به بالا میرود هم قوس کف پا ایجاد نمیشود. به این نوع از بیماری صافی کف پای غیر قابل انعطاف یا ریجید Rigid flat foot میگویند. این نوع صافی کف پا نیاز به توجه بیشتر و درمان دارد. گاهی اوقات صافی کف پا همراه با سفت شدن تاندون آشیل است که در این مواقع هم پزشک معالج دقت بیشتری به وضعیت صافی کف پا میکند.صافی کف پا از نوع قابل انعطاف بسیار شایعتر از نوع غیر قابل انعطاف یا ریجید است.

 

                                 

کاربردهای اسکن کف پا

اسکن کف پا عملی است که طی آن با کمک دستگاه کامپیوتری، قوس‌های کف پا و وضعیت توزیع فشار در قسمت‌های مختلف کف پا بررسی می‌شود.با گرفتن اسکن دیجیتال از کف پای بیمار، یک تصویر سه بعدی دقیق با رزولوشن بالا از کف پای بیمار بدست می‌آید که به کامپیوتر و از آنجا به نرم افزار طراحی کفی طبی منتقل می‌شود.

 

این تصویر مجازی از کف پا، امکان بررسی دقیق پستی بلندی‌های کف پای شما (بدست آمده توسط اسکن کف پا) را برای ما فراهم می‌کند و می‌تواند برای طراحی دقیق کفی و کفش متناسب پای شما بکار رود. فایل دیجیتال بدست آمده از اسکن کف پای شما، ذخیره شده و امکان سفارش مجدد یک یا چند جفت دیگر از کفی و کفش طب را فراهم می‌کند.

 

کاربردهای اسکن کف پا

 

•        آنالیز آسیب های مکانیکال مربوط به کف پا و اختلالات در نحوه ی راه رفتن.

 

•        ارزیابی اثر ارتوتیک ها بر کف پا و نحوه ی راه رفتن

 

•        تشخیص اختلالات ثانویه ی مربوط به دیابت و دیگر مشکلات نوروپاتیک

 

•        تشخیص مناطق مستعد برای ایجاد زخم

 

•        مشاهده ی عملکرد کف پا و اختلالات در نحوه ی راه رفتن

 

•        تنظیم نحوه ی توزیع وزن در کف پا، پس از انجام عمل جراحی

 

•        مقایسه ی شرایط قبل و بعد از عمل جراحی

 

•        تشخیص اختلالات پیشرونده ی کف پا

 

•        ارزیابی فشار وارده در اثر تحرک پایین

 

•        در نظر گرفتن بخش هایی از کف پا، برای آنالیز بخش بخش آن ها به صورت جداگانه

 

                                 

درمان زانوی ضربدری با ورزش و حرکات اصلاحی

زانوی ضربدری اصطلاحی است که برای توصیف حالتی به کار می‌رود که در آن هنگامی ‌که زانوها با یکدیگر تماس دارند فاصله غیرعادی زیادی در بین قوزک پاها وجود دارد. این عارضه بیشتر در کودکان روی می‌دهد و معمولاً مسئله نگران‌کننده‌ای نیست اما د رصورتی ‌که این عارضه در بزرگسالان روی دهد باید مورد توجه قرار گیرد. اگر زانو ضربدری به ‌خودی ‌خود اصلاح نشد و یا اگر این عارضه در اثر مشکلات زمینه‌ای ایجاد شود احتمالاً به درمان نیاز می‌باشد.

 

حرکات اصلاحی

 

1.         بالا بردن پا

بر روی سمت چپ خود دراز بکشید و پیشانی خود را هم سطح کف اتاق قرار دهید. پاهای خود را جمع کنید و دست راست خود را روی باسن قرار دهید. باسن خود را بالا بیاورید و از پاها تا شانه ها یک خط مستقیم ایجاد کنید. تا حد امکان پای راست خود را بالا بیاورید و سپس به آرامی آن را پایین بیاورید. این ورزش زانوی ضربدری را  برای هر طرف ۱۰ بار تکرار کنید. با این حرکت تا حدی از انحراف زانوی ضربدری جلوگیری میکنید

 

2.      حرکت پله از پهلو

 

بین دو نیمکت که پهلوی هم قرار گرفته اند بایستید. پای راست خود را روی نیمکت سمت راست قرار دهید و اجازه دهید پای چپ شما معلق باشد. پای راست را روی زمین برگردانید و این بار این کار را با پای چپ خود تکرار کنید. این کار را به صورت یکی درمیان انجام دهید و برای هر پا آن را ۱۰ بار تکرار کنید.

 

3.      دوری از مرکز بدن

یک باند کشی را به یک وسیله ثابت مثل پایه میز محکم کنید. سمت دیگر باند را به قسمت پایین ساق پای چپ خود ببندید. پا خود را بالا ببرید و سعی کنید تا قوس آن تا حد امکان از بدن فاصله بگیرد، سپس پا را پایین بیاورید. این کار را برای هر پا ۱۰ بار انجام دهید

 

4.      چمباتمه زدن

 

باند کشی را دور ران خود قرار دهید، آن را دقیقا در بالای زانو صاف کنید. پای خود را بیش تر از عرض شانه باز کنید. برای اینکه باند محکم شود، کمی پاهای خود را آن طرف تر ببرید. در هنگامی که بدن خود را در وضعیت چمباتمه قرار می دهد سعی کنید باند همچنان سفت باشد، تا زمانی که ران های شما موازی با کف اتاق شوند. به وضعیت ایستاده برگردید و این کار را ۱۰ بار انجام دهید.در سه روز غیرمتوالی در هفته سه مورد از این ورزش های مخصوص زانوی ضربدری را انجام دهید. هر چه قوی تر شوید، می توانید از باند کشی سطح بالاتری استفاده کنید، ورزش های بیشتری انجام دهید و تعداد بار انجام ورزش ها را افزایش دهید. در صورتی که سریع به نتیجه نرسیدید ناامید نشوید. برای اینکه متوجه تفاوت واقعی شوید حداکثر شش ماه زمان لازم است.

 

                                 

علائم پا (زانوی) پرانتزی

پای پرانتزی حالتی است که در طی آن زمانی که فرد پاهای خود را به یکدیگر می‌چسباند، زانوها همچنان از هم فاصله دارند. نوزادان تازه متولدشده، به دلیل موقعیت به‌خصوص خود در درون رحم، دارای پاهای پرانتزی می‌باشند.

 

پاهای نوزاد با شروع راه رفتن و تحمل وزن (حدود 12 تا 18 ماهگی) شروع به صاف شدن می‌کنند. حالت عادی پاها زمانی که کودک به 3 سالگی رسید، به دست می‌آید. در این زمان، کودک می‌تواند بایستد و مچ پاها و زانوهای خود را به یکدیگر بچسباند. درصورتی‌که پرانتزی بودن پاها در این مدت برطرف نشود، فرد دچار عارضه‌ی پای پرانتزی می‌باشد.

 

علائم و نشانه ها

 

علائم زانوی پرانتزی بیشتر در هنگام راه رفتن یا ایستادن فرد مشخص می شود. یکی از علائم رایج پای پرانتزی وجود ایراد و عدم هماهنگی در الگوی راه رفتن فرد است. علامت دیگر قابل مشاهده در کودکان تازه راه افتاده دچار مشکل پا پرانتزی در اصطلاح تخصصی «به داخل بودن پا» یا «چرخش پا به داخل» نامیده می شود.

 

کودکان دچار مشکل پای پرانتزی معمولاً با مشکل در دستیابی به مراحل اصلی زندگی خود مواجه نمی شوند، اما این مشکل می تواند تا حدودی برای فرد نگران کننده باشد.

 

با وجودی که زانوی پرانتزی معمولاً باعث ایجاد درد نمی شود، ادامه یافتن این مشکل در دوران نوجوانی می تواند باعث ناراحتی در لگن یا درد زانو یا قوزک پا به خاطر افزایش فشار وارد شده به این مفاصل شود. افراد دچار این مشکل همچنین بطور مکرر در هنگام ایستادن یا راه رفتن دچار لغزش یا از دست دادن تعادل خود می شوند.

 

                                 

تشخیص زانو (پا) پرانتزی

بیماری زانو ضربدری و پرانتزی از بیماری های شایع در کودکان است.هنگامی که کودکی که دچار قوس پا است،می ایستد در حالی که پاهایش در کنار هم هستند، فضای مشخصی بین ساق پاها و زانوهای او وجود دارد. چنین چیزی می تواند ناشی از انحنای یک یا هر دو پا به سمت بیرون باشد. غالبا با راه رفتن کودک این ظاهر قوسی پاها بزرگنمایی می شود. در بسیاری از موارد قوس پا، کودک اضافه وزن قابل توجهی دارد. با همه این ها قوس پا در نوجوانان زیاد شایع نیست.  ژنوواروم، زانوی درون گرد، زانو پرانتزی یا پاکمانی ( واروس بیش از حد ) اختلال در مفصل زانو است که در آن زانو ها از هم فاصله زیادی می گیرند.

 

تشخیص

 

به تشخیص بالینی و تصویربرداری با اشعه ایکس نیازی نیست. تشخیص و درمان پا پرانتزی در کودکان با مشاهده نکات زیر صورت می گیرد:

1.        کاسه زانو به سمت جلو کشیده شده است.

2.        استخوان ران به سمت بیرون کشیده شده است.

3.        چرخش داخلی استخوان درشت نی باعث توقف چرخش استخوان ران می شود.

4.        پا به  دلیل چرخش استخوان درشت نی به سمت داخل کشیده می شود.

 

 

برای سنجش میزان زانوی پرانتزی به صورت زیر عمل می شود:

 

 

1.        کودک با لمس قوزک داخلی می ایستد.

2.        فاصله بین کوندیل داخلی فمور اندازه گیری می شود.