علائم پا (زانوی) پرانتزی

پای پرانتزی حالتی است که در طی آن زمانی که فرد پاهای خود را به یکدیگر می‌چسباند، زانوها همچنان از هم فاصله دارند. نوزادان تازه متولدشده، به دلیل موقعیت به‌خصوص خود در درون رحم، دارای پاهای پرانتزی می‌باشند.

 

پاهای نوزاد با شروع راه رفتن و تحمل وزن (حدود 12 تا 18 ماهگی) شروع به صاف شدن می‌کنند. حالت عادی پاها زمانی که کودک به 3 سالگی رسید، به دست می‌آید. در این زمان، کودک می‌تواند بایستد و مچ پاها و زانوهای خود را به یکدیگر بچسباند. درصورتی‌که پرانتزی بودن پاها در این مدت برطرف نشود، فرد دچار عارضه‌ی پای پرانتزی می‌باشد.

 

علائم و نشانه ها

 

علائم زانوی پرانتزی بیشتر در هنگام راه رفتن یا ایستادن فرد مشخص می شود. یکی از علائم رایج پای پرانتزی وجود ایراد و عدم هماهنگی در الگوی راه رفتن فرد است. علامت دیگر قابل مشاهده در کودکان تازه راه افتاده دچار مشکل پا پرانتزی در اصطلاح تخصصی «به داخل بودن پا» یا «چرخش پا به داخل» نامیده می شود.

 

کودکان دچار مشکل پای پرانتزی معمولاً با مشکل در دستیابی به مراحل اصلی زندگی خود مواجه نمی شوند، اما این مشکل می تواند تا حدودی برای فرد نگران کننده باشد.

 

با وجودی که زانوی پرانتزی معمولاً باعث ایجاد درد نمی شود، ادامه یافتن این مشکل در دوران نوجوانی می تواند باعث ناراحتی در لگن یا درد زانو یا قوزک پا به خاطر افزایش فشار وارد شده به این مفاصل شود. افراد دچار این مشکل همچنین بطور مکرر در هنگام ایستادن یا راه رفتن دچار لغزش یا از دست دادن تعادل خود می شوند.