کاربردهای اسکن کف پا

اسکن کف پا عملی است که طی آن با کمک دستگاه کامپیوتری، قوس‌های کف پا و وضعیت توزیع فشار در قسمت‌های مختلف کف پا بررسی می‌شود.با گرفتن اسکن دیجیتال از کف پای بیمار، یک تصویر سه بعدی دقیق با رزولوشن بالا از کف پای بیمار بدست می‌آید که به کامپیوتر و از آنجا به نرم افزار طراحی کفی طبی منتقل می‌شود.

 

این تصویر مجازی از کف پا، امکان بررسی دقیق پستی بلندی‌های کف پای شما (بدست آمده توسط اسکن کف پا) را برای ما فراهم می‌کند و می‌تواند برای طراحی دقیق کفی و کفش متناسب پای شما بکار رود. فایل دیجیتال بدست آمده از اسکن کف پای شما، ذخیره شده و امکان سفارش مجدد یک یا چند جفت دیگر از کفی و کفش طب را فراهم می‌کند.

 

کاربردهای اسکن کف پا

 

•        آنالیز آسیب های مکانیکال مربوط به کف پا و اختلالات در نحوه ی راه رفتن.

 

•        ارزیابی اثر ارتوتیک ها بر کف پا و نحوه ی راه رفتن

 

•        تشخیص اختلالات ثانویه ی مربوط به دیابت و دیگر مشکلات نوروپاتیک

 

•        تشخیص مناطق مستعد برای ایجاد زخم

 

•        مشاهده ی عملکرد کف پا و اختلالات در نحوه ی راه رفتن

 

•        تنظیم نحوه ی توزیع وزن در کف پا، پس از انجام عمل جراحی

 

•        مقایسه ی شرایط قبل و بعد از عمل جراحی

 

•        تشخیص اختلالات پیشرونده ی کف پا

 

•        ارزیابی فشار وارده در اثر تحرک پایین

 

•        در نظر گرفتن بخش هایی از کف پا، برای آنالیز بخش بخش آن ها به صورت جداگانه

 

                                 

درمان زانو (پا) پرانتزی

زانوی پرانتزی یا در اصطلاح پزشکی ژنو واروم به عارضه‌ای اطلاق می‌شود که در اثر ابتلا به آن فاصله بین زانوها هنگام ایستادن و چسباندن پاها و مچ پاها به یکدیگر بیش از حد طبیعی می‌شود و زانوها به شکل کمان یا پرانتز درمی‌آید و یک یا هر دو پا درگیر این عارضه می‌شود. زانوی پرانتزی در دوران کودکی شیوع بالایی دارد و دلیل بروز یافتن آن غالباً به نحوه قرار گرفتن جنین در رحم مادر مربوط می‌شود. این عارضه تا سن ۳ تا ۴ سالگی به‌خودی‌خود اصلاح می‌شود و زانو به شکل طبیعی درمی‌آید. چنانچه این بدشکلی همراه با بیماری‌های دیگری باشد، استفاده از بریس (زانو بند) یا انجام جراحی ضرورت می‌یابد.

 

درمان

 

پای پرانتزی را در سنین پایین ممکن است بتوان با روش‌های درمانی بدون جراحی و حرکات اصلاحی زانوی پرانتزی بهبود یابد اما با بالا رفتن سن کودک میزان پاسخ دهی به درمان‌ها رفته رفته کاهش میابد . در صورت مناسب بودن سن کودک روش های غیر جراحی جهتدرمان زانوی پرانتزی به کار گرفته می شود اما در صورت بالا بودن سن کودک ( بالای 4 سال معمولا) و یا عدم پاسخ دهی به روش هایدرمان زانوی پرانتزی بروش غیر جراحی ، گزینه جراحی مد نظر قرار خواهد گرفت . در ادامه انواع روش های جراحی و غیر جراحی برایدرمان پای پرانتزی بررسی شده است.

 

فیزیوتراپی، ورزش و حرکات اصلاحی

 

تمرینات اصلاحی و ورزش برای پای پرانتزی برای تقویت عضلات اطراف زانو و بالایران طراحی شده‌اند .برای کودکانی با سن خیلی کم، که زانو پرانتزی در آنها تشخیص داده شده، نرمش و حرکات اصلاحی پای پرانتزی ویژه می تواند اثر بخش باشد.

 

درمان‌های دستی و ماساژ

 

این روش درمان زانوی پرانتزی نیز برای کودکان با سن پایین انجام می شود و اگر به صورت منظم انجام شود می‌تواند به رفع انحراف زانو کمک کند .

 

بریس

 

یکی دیگر از اقداماتی درمانی استفاده از بریس های مخصوص علائم زانو پرانتزی می باشد که در صورت تشخیص بیماری پای پرانتزی در سنین کم به کار گرفته میشود. این بریس ها با اصلاح راستای پای کودک به مرور زمان انحنا و انحراف زانو را کاهش می‌دهد . این روش درمانی در موارد میزان انحراف کمتر زانو می تواند موثر باشد .

 

کفی و کفش طبی

 

استفاده ازکفش هایی که برای پای پرانتزی طراحی شده است باعث تنظیم پاها و پیشگیری از آسیب دیدن آنها می‌شود . طراحی این کفش‌ها یا کفی های مخصوص به صورتی است که در کناره‌های بیرونی پا،ضخامت کفی کفش بیشتر است و باعث کاهش دردهای شدید و بهبود وضعیت تعادل پاها می‌شود.

 

جراحی

 

برای افرادی که می‌خواهند با کمک روش‌های درمانی غیرتهاجمی مشکل زانوی پرانتزی خود را حل کنند، قطعا جراحی اولین گزینه‌ی درمانی نیست. اما با این حال در برخی موارد که میزان بدشکلی پاها شدید است، تنها راه بر طرف کردن مشکل، انجام جراحی می‌باشد. در واقع جراحی تنها راه برطرف کردن کامل حالت پرانتزی پاها در افراد بزرگسال است. پرکاربردترین تکنیک جراحی برای درمان پای پرانتزی، استئوتومی است.

 

                                 

علل و عوارض پای ضربدری

اگر زانوها در هنگام راه رفتن به هم نزدیک شده و به هم بچسبند به آن پا ضربدری یا ژنووالگوم می‌گوییم. عارضه زانو ضربدری بین سنین ۵-۶ سالگی در کودکان اغلب اتفاق می افتد. که تا قبل از سن مدرسه خود به خود رفع خواهد شد. پای ضربدری از جمله اختلالات مربوط به زانو می باشد که در آن استخوانهای ران و ساق پا در یک امتداد نیستند و انتهای ساق پا نسبت به زانو بیرون قرار گرفته است . این مشکل بعد از 10 سالگی نیاز به درمان دارد .

عوارض پای ضربدری

در عارضه فاصله بین دو قوزک بین ۵-۷ سانتیمتر می شود و قسمت داخلی پاشنه کفش ساییده می شود. از عوارض ثانویه این عارضه می توان به صافی کف پا، و انگشت شست کج اشاره کرد.

بدلیل اینکه استخوانها در امتداد هم نیستند فشار وارد شده بر روی مفصل زانو به صورت یکنواخت پخش نمی شود . به همین دلیل فشار بر قسمتی از زانو بیشتر خواد بود. همین امر سبب می شود با گذشت زمان مفصل زانو دچار آسیب شود. به همین دلیل توصیه می شود در صورت وجود این مشکل و ناهنجاری آنرا درمان کرد. درمان این مشکل از طریق جراحی صورت می گیرد.

علل و عوامل پای ضربدری

در پیدایش پا پرانتزی و پا ضربدری دو عامل نقش دارند: یکی ژنتیک و دیگری نرمی استخوان.

پزشکان در مواجهه با کودکان دارای این بیماری، ابتدا به واسطه عکس از مچ دست و آزمایش ویتامین D ، درصد ابتلا به نرمی استخوان را می سنجند.

اگر آزمایش‌ها نشان از نرمی استخوان داشت، برای درمان به دارو نیاز داریم که طبق دستور پزشک متخصص ارتوپد اطفال، مصرف دارو به میزان سه تا شش ماه الزامی است.

اما اگر نرمی استخوان نباشد، عامل این بیماری مسلما ارثی و ژنتیکی است.

اگر دلیل این بیماری ژنتیکی باشد امکان دارد تا سن ۳ تا ۴ سالگی خود به خود از بین برود. اما اگر تا این سن از بین نرفت، بر حسب میزان زاویه پای پرانتزی یا زانوی ضربدری لازم است به مدت حداقل شش ماه تا یک سال از کفش بریس استفاده شود.

مدل نشستن و راه رفتن کودکان در پیدایش یا تغییر حالت زانو بی تاثیر است. نوع نشستن کودک حتی در مرحله درمان نیز هیچ تأثیری بر روند بهبودی ندارد.

 

                                 

علل و تشخیص پای ضربدری

وقتی به حالت طبیعی و با زانوهای کاملا صاف ایستاده ایم، باید دو زانو و دو قوزک در کنار یکدیگر قرار گیرند اما همیشه این اتفاق نمی افتد و به دلایل مختلف فاصله دو زانو یا دو قوزک از هم زیاد می شود که به آن زانو ضربدری می گویند.

علل پای ضربدری

پای پرانتزی در سن ۳ سالگی به بعد ممکن است به پای ضربدری تبدیل شود. اگر زمینه ژنتیکی برای تشدید آن وجود نداشته باشد، این حالت طبیعی قلمداد می شود و تا سن ۵ تا ۶ سالگی ادامه می یابد.

زانو ضربدری نیز می تواند ناشی از نرمی استخوان باشد ولی با توجه به اینکه اکثر کودکان در سن ۴-۳ سالگی و بعد از آن در معرض هوای آفتابی قرار می گیرند به ندرت ممکن است کمبود ویتامین D رخ دهد و بیماری های استخوانی مثل پا ضربدری بیشتر به دلیل بیماری های کلیوی است. مورد شایع دیگری که باعث افزایش زاویه ضربدری دو پا می شود، صافی کف پا هاست.

تشخیص پای ضربدری

برای درمان زانو ضربدری باید به پشت بخوابد و دو پایش را کنار هم قرار دهد. در این حالت زانو ها به هم می چسبند و قوزک های داخلی از یکدیگر دور می شوند. اندازه گیری فاصله ی قوزک ها درجه تغییر شکل را مشخص می کنند.

درجه 1: فاصله میان دو قوزک داخلی از 2.5 سانتیمتر کمتر است.

درجه 2: فاصله میان دو قوزک داخلی بین 2.5 تا 5 سانتیمتر است.

درجه 3: فاصله میان دو قوزک داخلی بین 5 تا 7.5 سانتیمتر است.

درجه 4: فاصله میان دو قوزک داخلی بیشتر از 7.5 سانتیمتر است.

 

                                 

پیچ خوردگی و آسیب رباط مچ پا

پیچ خوردن مچ پا یکی از رایج‌ترین صدمات وارده به مچ و قوزک پا است و می‌تواند پیچیده و به شدت دردناک باشد. هنگام ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا، ما باید در مورد علل و انواع پیچ خوردگی، راه‌های درمان و آنچه در طول درمان و توان‌بخشی انتظار می‌رود انجام شود و همچنین راه‌های پیشگیرانه برای کمک به جلوگیری از صدماتی که ممکن است به مچ پا وارد شود اطلاعاتی داشته باشیم.

 

علت ها و دلایل

 

اکثر پیچ خوردگی مچ پا زمانی رخ می‌دهند که افراد سریع‌تر یا بیشتر از حد طبیعی چرخیده یا رو مچ پای خود می‌پیچند. در مواردی نیز مچ پا به سمت داخل می‌غلتد و روی پهلویش قرار می‌گیرد که این باعث می‌شود رباط‌های متصل کننده مچ به استخوان‌های ساق پا آسیب ببینند و علت درد مچ پا می باشد. برای آسیب‌دیدگی مچ پا، لزوماً نیازی نیست که در حال انجام بازی سخت و خشنی باشید، زیرا پیچ‌خوردگی مچ پا می‌تواند تنها با برداشتن یک قدم به شکلی ناشیانه یا به هم خوردن تعادل روی پله‌ها نیز اتفاق بیفتد.

شایع‌ترین نوع پیچ‌خوردگی مچ پا، پیچ‌خوردگی به طرف داخل  یا پیچ‌خوردگی رباط خارجی نام دارد. در این نوع پیچ‌خوردگی، مچ پا طوری می‌چرخد که کف پا رو به داخل قرار می‌گیرد، و باعث می‌شود که رباط‌های طرف بیرونی مچ پا دچار کشیدگی شده و شاید هم آسیب ببینند.

 

به نوعی از پیچ‌خوردگی که در آن مچ پا به طرف مخالف می‌چرخد، یعنی طوری که کف پا رو به بیرون قرار می‌گیرد، پیچ‌خوردگی رباط میانی گفته می‌شود. در این وضعیت رباط‌های قرار گرفته در طرف داخلی مچ پای فرد آسیب می‌بینند. پیچ‌خوردگی‌های رباط میانی نسبتاً به ندرت رخ می‌دهند. اگر مچ یک پایتان مکرراً دچار پیچ‌خوردگی می‌شود یا اینکه درد مچ پایتان بیش از ۴ تا ۶ هفته طول بکشد، امکان دارد به عارضه پیچ‌خوردگی مزمن دچار شده باشید. این نوع پیچ‌خوردگی دائمی با انجام فعالیت‌هایی که نیازمند پیچاندن یا چرخاندن مچ پا هستند، مانند دویدن، رقصیدن یا ورزش کردن، بدتر شده و شدت می‌یابد.

                                 

کایروپراکتیک چگونه عمل می کند؟

رویکرد کایروپراکتیک  به بحث سلامتی، شامل جنبه های مختلفی نظیر ساختاری ، غذایی و معنوی است. هدف یک درمانگر کایروپراکتیک این است که به آرامی، تعادل ذاتی طبیعی و ظریفی که در همه افرادسالم وجود دارد را به حالت اولیه برگرداند. برای انجام این کار، کایروپراکتور استخوانهای ستون فقرات را معاینه می کند و آنهایی که به طور صحیح حرکــت نمی کنند و یا سر جای خود نیستند را، شناسایی می کند. این مناطــق که  مبتلا به نیمه دررفتــگی (subluxation) می باشند، نه تنها در رشته های عصبی و ماهیچه های مجاور آن نیمه دررفتگی ،بلکه در اعضای داخلی بدن که با آن رشته های عصبی مرتبط هستند نیز، باعث ایجاد درد و عدم کارآیی می شوند.درمانگر کایروپراکتیک این  نیمه دررفتگی ها (همچنین ماهیچه ها ، تاندونها و رباط های مرتبط) را به آرامی و ملایمت با دستهایش، توسط منظم و متعادل کردن ستون فقرات درمان می کند. طبق تئوری کایروپراکتیک ، هنگامی که این بی نظمیها برطرف می شوند سلامت سیستم عصبی باز می گردد و عملکرد بهینه کل بدن را تضمین می کند .

 

از این روش چه انتظاری می توان داشت ؟

 

کایروپراکتور پس از مرور سابقه پزشکی بیمار در مورد وضع کلی سلامتی او سؤال می کند و یک تست فیزیکی کامل شامل ارزیابی ارتوپدیک (orthopedic) و اعصاب و روان (neurological)  انجام می دهد .جلسه می تواند شامل یک بازبینی از رادیولوژیهای گذشته باشد یا ممکن است رادیولوژی جدیدی درخواست شود . دوره درمان بیشتر شامل یک سری تنظیمات برای متعادل کردن مهره های ستون فقرات ، گردن و دیگر مناطق مشکل دار بدن است.

 

کایروپراکتور ممکن است برای ردیف کردن ستون فقراتتان از شما بخواهد که روی یک تخت ماساژ تشک دار دراز بکشید یا روی یک چارپایه یا صندلی بنشینید بطوری که دسترسی به پشت شما امکانپذیر باشد.شما می توانید لباسهای خود را بر تن داشته باشید یا لباس بیمارستان را بپوشید .قبل از شروع هر کاری روی بدن، کایروپراکتور باید دقیقا کل فرایند را توضیح بدهد.

 

تکنیکهای کایروپراکتیک با فشار بسیار کمی انجام می شود، هر چند تنوع آنها زیاد است. در حین اینکه کایروپراکتور به ستون فقرات شما فشار وارد می کند ، ممکن است صدای (pop) مانند صدای ترق تروق بشنوید ، اما نباید از این صداها احساس ناراحتی کنید. اگر چنین بود، مهم است که فورا کایروپراکتور را مطلع کنید .بسیاری از بیماران، کایروپراکتیک را بسیار آرامش دهنده می دانند. پس از آن بسیاری راجع به احساس کم شدن درد و گرفتگی کمتر و انعطاف پذیری بیشتر در محلهایی که روی آنها کار شده است، توضیح می دهند.بعضــی از کایروپراکتــورها (آنهایـی که بعنوان کایروپراکتــور مستقیم (straight)  شناختــه می شوند ) بطور اکید به تئوری پالمر وفادار هستند و فقط از تنظیمات ستون فقرات برای درمان مشکلات استفاده می کنند. دیگـران با عنــوان ترکیبی ها (mixers) ،تنظیمات ستون فقرات را با درمانهای کمکی مثل ماساژ ، گرما درمانی، سرما درمانی، تمرینات توانبخشی، ورزش،طب سوزنی،کرانیوساکرال و مشاوره غذایی ترکیب می کنند.

 

جلسه آغازین معمولاً حداقل یکساعت طول می کشد ولی جلسات بعدی ممکن است 10 تا 30 دقیقه طول بکشد . گاهی اوقات فقط یک جلسه با  کایروپراکتور برای از بین بردن درد کافی است. برای مشکلات شدید ، یک دوره متوسط 3 تا 5 جلسه در هفته بمدت 2 هفته نیاز است .کایروپراکتورها اصولاً رابطه های کاری با M.D ها (پزشکان طب رایج)و D.O ها ( دکترهای استئوپاتی ) دارند و اگر وضعیت شما بدون تغییر بماند یا تستها و درمانهای بیشتری لازم باشد، اغلب شما را به یک متخصص داخلی یا متخصص اعصاب(نورولوژیست)، ارجاع می دهند.

                                 

روش های کایروپرکتیک

کایروپراکتورها اصولا برای ایجاد فشار روی یک یا گروهی از مفاصل از دستان خود استفاده می کنند. این روش درمان به عــنوان “تنظیم کننده (adjustment) ” یا ” مهارت دستکاری (manipulation) ” شناختـه شده است. هدف از دستکاری بدن با این شیوه، رهایی از درد یا گرفتگی و بهبود عملکرد سیستم عصبی، مفاصل و ماهیچه هاست.

 

روش های کایروپرکتیک

 

مانیپولاسیون: به معنی حرکت با دامنه کم، ولی با سرعت زیاد است. این حرکات، مفصل را بیشتر از چیزی حرکت می‌دهد که عضلات این کار را انجام می‌دهند، اما بدون آسیب به رباط.

 

موبیلیزاسیون: حرکاتی که توسط درمانگر با هدف افزایش دامنه حرکت مفصل در محدوده حرکات طبیعی مفصل انجام می‌شود.

 

کایروپراکتورها از طیف وسیعی از درمان‌های دستی استفاده می‌کنند. از جمله:

 

·         فشار ناگهانی و شدید بر روی ستون فقرات (باهدف کاهش محدودیت در مفاصل و بهبود دامنه‌ی حرکتی)

·         حرکت دادن آرام مفاصل در موقعیت‌های مختلف (باهدف کاهش گرفتگی مفصل)

·         کشیدن و یا فشار دادن عضلات در جهت‌های خاص (باهدف تقویت عضلات و بهبود دامنه‌ی حرکتی آن‌ها)

 

درمان کایروپراکتیک معمولاً بدون درد بوده ولی درصورتی‌که کایروپراکتور به درمان یک عارضه‌ی دردناک و ملتهب بپردازد، ممکن است اندکی ناراحتی و درد خفیف احساس شود. درصورتی‌که در طی جلسه‌ی درمانی کایروپراکتیک خود هرگونه درد و ناراحتی را تجربه کردید، بلافاصله با کایروپراکتور خود در میان بگذارید. در طول منیپولاسیون ستون فقرات، ممکن است درون ستون مهره‌ی خود احساس فرسایش کرده و صداهایی به گوش شما برسد. باور بر این است که این امر به دلیل وجود حباب‌های گاز در مایع احاطه‌کننده‌ی مفصل می‌باشد – این، بخشی طبیعی از منیپولاسیون ستون فقرات و دیگر درمان‌های دستی می‌باشد.

 

عارضه‌هایی که عموماًتوسط کایروپراکتورها درمان می‌شوند

 

درمان‌های کایروپراکتیک معمولاً برای عارضه‌های اسکلتی عضلانی استفاده می‌شوند (عارضه‌هایی که عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را درگیر می‌کنند).ازجمله این عارضه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

·         کمردرد

·         درد گردن

·         مشکلات و درد شانه

·         لغزندگی دیسک‌های کمر

·         پادرد و سیاتیک

·         درد و مشکلات مربوط به مفاصل ران، زانو، مچ پا و کف پا

·         درد و مشکلات مربوط به آرنج، مچ دست و مفاصل کف دست

·         فیبرومیالژیا

 

بااین‌حال برخی از کایروپراکتورها ادعا می‌کنند که می‌توانند طیف وسیعی از عارضه‌های نامربوط به عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را نیز درمان کنند. ازجمله:

 

·         آسم

·         حساسیت‌هاقاعدگی‌های دردناک

·         قولنج در نوزادان

·         سردرد و میگرن

·         فشارخون بالا

·         عارضه‌های سلامت روانی - مانند افسردگی، فوبیا و اضطراب

·         اختلالات گوارشی (روده و معده)

 

همچنین ممکن است از درمان‌های کایروپراکتیک برای بهبود وضعیت سلامت عمومی استفاده شود.

                                 

علائم بی حسی و سوزن سوزن شدن زانو

سوزش و گرگرفتن زانو یکی از مشکلات آزاردهنده و نگران‌کننده است که می‌تواند شما را از انجام فعالیت‌های روزانه باز دارد. احساس سوزش و سوزن‌سوزن شدن زانو گاهی واقعاً ناتوان ‌کننده و شدید می‌شود به طوری که حس می‌کنید یک تکه آهن داغ  در زانوی شما وجود دارد. بعد از معاینه و ارزیابی‌های دقیق می‌توان به دلیل اصلی سوزش زانو پی برد. برای تسکین درد و سوزش زانو و ایجاد ثبات بیشتر در زانو می‌توانید از زانوبند‌های طبی، روش‌های فیزیوتراپی و ورزش‌درمانی بهره ببرید.

 

علائم

 

احساس سوزش زانو ممکن است با علائم دیگری همراه باشد که ناحیه زانو را متأثر می‌کنند. از جمله:

 

·         خشکی زانو

·         پادرد و تورم پا

·         ضعف عضلانی

·         قرمزی و احساس گرمی

·         تاول زدن پوست یا ترشح مایع

·         گزگز و بروز احساساتی غیرعادی در دست و پا

 

علائم سطحی

 

احساس سوزش زانو ممکن است به علت سوختگی سطح پوست باشد. سوختگی‌هایی مثل:

 

·         سوختگی شیمیایی

·         سوختگی الکتریکی

·         سوختگی‌های حرارتی ازجمله آفتاب‌سوختگی

 

·         ممکن است سوزش زانو همراه با دیگر علائم در هر جایی از بدن ایجاد شود از جمله:

 

·         احساس سوزش در بازوها و پا

·         تب

•         بروز درد در شانه، بازو، دست و انگشتان دست
• 
  
•         بروز خشکی یا تورم در مفاصل دیگر بدن

                                 

تشخیص و زمان مراجعه به پزشک در بی حسی زانو

مفصل زانو یکی از پرتحرک ترین مفصل ها دربدن است. تقریبا همه کارهایی که به صورت فیزیکی انجام میشود چه به صورت آشکار و چه به صورت پنهان به زانوهای ما مربوط می شود و به همین دلیل است که درد مفصل زانو یکی از رایجترین مشکلات در همه افراد از ورزشکار وغیر ورزشکار گرفته تا افراد پیر و جوان است. درد زانو انواع مختلفی دارد.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

 

چندین نشانه وجود دارند که در صورتی ‌که با احساس سوزش همراه باشند باید هر چه سریع‌تر مراقبت‌های پزشکی را انجام دهید:

 

    به شکستگی استخوان شک دارید؛ به علت وجود یک درد غیر قابل ‌تحمل شما قادر به قرار دادن وزن خود بر روی زانو نخواهید بود. در این نوع از آسیب‌دیدگی جهت بی‌حرکت نگه داشتن مفصل زانو و فراهم نمودن شرایط ترمیم، نیاز به استفاده از اسپلینت یا باند می‌باشد.

    اگر تب دارید، زانویتان در هنگام لمس گرم، متورم و قرمز شود. این حالات ممکن است به علت التهاب باشد و برای یک دوره نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک دارید.

    اگر احساس گزگز به همراه یک جراحت بزرگ باشد به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری باشید. شاید این حالت به علت زخم سوختگی یا زخم سوراخ شده (خونریزی کرده) باشد. اگر این نوع از زخم‌ها به‌طور صحیح درمان نشوند ممکن است موجب عفونت زخم شوند.

    اگر درد آنقدر شدید است که شما را از خواب بیدار می‌کند یا با استراحت بهتر نمی‌شود و درد آن به‌طورکلی غیرقابل‌تحمل است.

    اگر ناحیه زانو ورم کرده و شما ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ داروﻫﺎی ﺿﺪ اﻧﻌﻘﺎدی (رقیق‌کننده خون) هستید و یا مبتلا به اختلال خونریزی هستید. ممکن است شما دچار خونریزی داخلی شوید و داروهای رقیق‌کننده خون از لخته شدن طبیعی خون جلوگیری می‌کنند.

 

تشخیص

 

علاوه بر معاینه فیزیکی ممکن است پزشک شما برای مشخص کردن منشأ درد از آزمایشات متعدد دیگری نیز کمک بگیرد. این آزمایش‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

·         اشعه ایکس

·         سی‌تی‌اسکن

·         سونوگرافی

·         تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام.آر.آی)

 

این آزمایشات هرکدام می‌توانند ساختارهای متفاوتی را نمایان سازند، ساختارهایی که اختلال در آن‌ها می‌تواند منشأ درد زانوی شما باشد. همچنین برای بررسی عفونت داخل مفصل و یا اطراف آن می‌توان از آزمایش خون بهره برد.

                                 

درمان بی حسی زانو

اگر شما پس از آسیب‌های ورزشی دچار درد زانو شدید – که شاید هنگام ورزش صدای پاره شدن آن را نیز بشنوید – به‌طور بالقوه ممکن است غضروف، رباط یا هر دو آن‌ها دچار پارگی شده باشند.

 

استفاده از روش درمانی RICE

 

هنگام آسیب‌دیدگی زانو روش درمانی "RICE" را به خاطر داشته باشید. این روش شامل استراحت کردن، استفاده از یخ، تحت‌ فشار قرار دادن عضو و بالا نگه‌داشتن آن می‌باشد. برای کاهش درد قبل از معاینه پزشک، پای خود را بالا نگه‌داشته و از کمپرس سرد استفاده نمایید، در نتیجه التهاب و درد شما کاهش خواهد یافت.

 

داروها

 

برای دردهایی که به ‌آرامی افزایش می‌یابند، می‌توان از مسکن‌های غیرنسخه‌ای استفاده نمود تا در تسکین یابد.

 

زانوبندهای طبی

 

در طول فعالیت‌ها، زانوبند طبی می‌تواند تا حدود 30 درصد نیروی وارده به رباط‌های زانو را کاهش دهد. آن‌ها برای زانوهایی که قبلاً دچار آسیب‌دیدگی شده‌اند، حمایت و پشتیبانی مضاعفی را فراهم می‌کنند و در کاهش خطر آسیب‌دیدگی و درد زانو مؤثر هستند.

 

تزریق استروئیدها

 

اگر درد همچنان ادامه داشته باشد، ممکن است پزشک تزریق استروئیدها (به ‌عنوان‌مثال کورتون) را برای شما تجویز نماید. تزریق کورتون به داخل زانو به‌ صورت هدفمند می‌تواند به‌طور مؤثری التهاب و درد را کاهش دهد. سرعت و قدرت تزریق کورتون در کاهش درد و التهاب بیشتر از داروهای خوراکی ضدالتهابی مانند ایبوپروفن می‌باشد. بیماری‌های مختلف زانو مانند: بورسیت، التهاب تاندون، ورم مفاصل، پارگی غضروف و نقرس، می‌توانند از مزایای کورتون بهره‌مند گردند. استفاده از کورتون یک‌ راه مناسب برای کاهش درد و بهبود عملکرد زانو می‌باشد، اما توجه داشته باشید آن‌ها به‌ صورت دائم مشکل شما را درمان نخواهند کرد.

 

فیزیوتراپی

 

تمرینات فیزیوتراپی ویژه‌ای وجود دارد که با افزایش قدرت عضله چهار سر ران، ثبات مفصل زانوی شما را بهبود می‌بخشد.

 

جراحی

 

اگر همچنان در ادامه درد شما برطرف نگردد و درمان گر گرفتن زانو موفقیت آمیز نباشد ، به ‌عنوان گزینه درمانی نهایی، می‌توان از جراحی تعویض مفصل کمک گرفت. تعویض مفصل زانو یک عمل جراحی است که در آن کل یا بخشی از مفصل با مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود. به این مفصل مصنوعی "پروتز زانو" می‌گویند.