Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio

۷۳ مطلب با موضوع «آب درمانی» ثبت شده است



در ستون فقرات کمری شبکه پیچیده و به‌هم‌ پیوسته‌‌ای از عضلات، عصب‌ها، استخوان‌ها، دیسک‌ها و تاندون‌ها وجود دارد، که ایجاد اشکال در هر یک از این ساختارها باعث بروز درد پایین کمر می‌شود. منابع اصلی درد پایین کمر عبارتند از:

    تحریک شدن ریشه‌های عصبی بزرگ موجود در پایین کمر که به پاها می‌روند.

    تحریک شدن عصب‌های کوچکتری که حس و حرکت پایین کمر را تأمین می‌کنند.

    کشیدگیِ جفت عضلات بزرگ پایین کمر  (عضلات راست کننده ستون فقرات)

    آسیب‌دیدگی استخوان‌ها، رباط‌ها یا مفاصل

    تخریب یک دیسک بین مهره‌ای

 

تحریک یا بروز اشکال در هر یک از این ساختارها می‌تواند باعث بروز درد پایین ستون فقرات و یا دردی شود که به سایر بخش‌های بدن منتشر شده یا در آن‌ها احساس می‌شود. بسیاری از مشکلات پایین کمر باعث اسپاسم عضلات کمر نیز می‌شوند که می‌تواند درد و ناتوانی شدیدی ایجاد کند. درد در پایین کمر عارضه بسیار شایعی بوده و از نظر علائم و شدت بسیار متنوع است. یک کشیدگی ساده عضلات پایین کمر می‌تواند آن‌قدر دردناک باشد که شخص را به اورژانس بکشاند، در حالی که ممکن است تخریب دیسک  تنها باعث یک ناراحتی مقطعی و ملایم شود. اولین گام برای کاهش مؤثر درد، شناسایی علائم و انجام یک تشخیص طبی است که بتواند دلایل زمینه‌ای درد را نیز دقیقاً مشخص کند.

 

علائم درد پایین کمر

 

درد پایین کمر یکی از دردهای شایع بین افراد بزرگسال است. علائم شدید و یا درد معمولا پس از فعالیت، حرکت ناگهانی و یا بلند کردن یک جسم سنگین شروع می شود. این علائم درد کمر شامل ترکیبی از موارد زیر است:

 

·         اختلال در حرکت که می تواند به اندازه ای شدید باشد که از راه رفتن یا ایستادن جلوگیری کند.

·         درد در اطراف کشاله ران، باسن و یا قسمت بالایی ران احساس می شود، اما به ندرت تا زیر زانو امتداد دارد.

·         درد پایین کمر معمولا به سمت دردهای تیر کشنده و خسته کننده تمایل دارد.

·         این درد قادر است به اسپاسم های عضلانی که می تواند شدید باشد، منجر شود.

·         درد با لمس شدید می شود.






                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ آذر ۹۷ ، ۱۷:۴۸
دکتر داستانی



اکثریت قریب به اتفاق درد پایین کمر ناشی از علل مکانیکی است. در بسیاری از موارد درد پایین کمر با اسپوندیلوز (آرتروز ستون فقرات) در ارتباط است؛ اسپوندیلوز اصطلاحی است که به انحطاط کلی ستون فقرات اشاره دارد. انحطاط ستون فقرات به معنی سائیدگی و استهلاک است که در مفاصل، دیسک‎‌ها و استخوان‌های ستون فقرات افراد مسن رخ می‌دهد. برخی از نمونه‌های علل مکانیکی درد در پایین کمر عبارتند از:

 

رگ به رگ شدن و ضربه دیدن: علت حادترین موارد کمر درد، رگ به رگ شدن و ضربه دیدن آن است. رگ به رگ شدن به دلیل کشیده شدن بیش از حد یا پاره شدن رباط‌ها رخ می‌دهد. ضربه دیدن نیز باعث پارگی تاندون‌ها یا عضلات می‌شود.

 

فتق یا گسستگی دیسک‌ها(دیسک کمر): این عارضه زمانی رخ می‌دهد که دیسک‌های بین مهره‌ای تحت فشار قرار می‌گیرند و در نتیجه بیرون می‌زنند و یا گسیخته می‌شوند؛ این فتق یا گسستگی باعث درد پایین کمر می‌شود.

 

سیاتیک: سیاتیک نوعی رادیکولوپاتی است که به دلیل تحت فشار قرار گرفتن عصب سیاتیک رخ می‌دهد. سیاتیک عصب بزرگی است که از باسن شروع می‌شود و تا پایین ساق پا کشیده شده است. این فشار باعث دردی مانند وارد آمدن یک شوک و یا سوزش قسمت پایین کمر می‌شود که با درد باسن و ساق پا نیز همراه است و گاهی اوقات پا را نیز درگیر می‌کند.

 

اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره‌ها: وضعیتی است که در آن یکی از مهره‌های پایین ستون فقرات از جای خود می‌لغزد و به عصب‌هایی که در خارج از ستون فقرات قرار دارند فشار وارد می‌کند.

 

وارد آمدن یک ضربه:‌ ضربه می‌تواند ناشی از ورزش کردن، تصادف با اتومبیل و یا افتادن روی زمین باشد؛ ضربه به تاندون‌ها، رباط‌ها و یا عضلات آسیب وارد می‌کند و منجر به درد پایین کمر می‌شود.

 

تنگی کانال نخاعی: عارضه‌ای است که در آن ستون فقرات باریک است؛ این باریک بودن به نخاع و عصب‌ها فشار وارد می‌کند که می‌تواند در هنگام راه رفتن باعث درد یا بی‌حسی کمر، و در درازمدت منجر به ضعف ساق پا و اختلال حس شود.

 

اختلالات اسکلتی: ازجمله این اختلالات عبارتند از: اسکولیوز (یک نوع کجی ستون فقرات است که معمولاً تا زمان میان‌سالی باعث کمر درد نمی‌شود)؛ گودی کمر (یک قوس غیرطبیعی برجسته در پشت کمر)؛ و سایر ناهنجاری‌های مادرزادی ستون فقرات.

 

دیگر علل اساسی که افراد را مستعد درد پایین کمر می‌کند عبارتند از:

 

بیماری‌های التهابی مفاصل: بیماری‌هایی مانند آرتریت شامل آرتروز، آرتریت روماتوئید و همچنین اسپوندیلیت (التهاب مهره‌های ستون فقرات) نیز می‌توانند علت درد پایین کمر باشند. به اسپوندیلیت، اسپوندیلوآرتریت یا آرتروز ستون فقرات (اسپوندیلوآرتروپاتی) نیز گفته می‌شود.

 

پوکی استخوان: پوکی استخوان یک بیماری متابولیک استخوان است که با یک کاهش پیش‌رونده در تراکم و قدرت استخوان شناخته می‌شود و می‌تواند منجر به شکستگی‌های دردناک مهره‌های ستون فقرات شود.

 

اندومتریوز: بیماری است که باعث ایجاد بافت رحمی در خارج از محیط رحم می‌شود.

 

فیبرومیالژیا: یک سندروم درد مزمن است که شامل درد گسترده عضلات و خستگی است.







                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ آذر ۹۷ ، ۱۹:۰۰
دکتر داستانی



 

 

درد در قسمت پایینی کمر عبارت است درد در قسمت پایینی کمر معمولاً ناشی از گرفتگی عضلانی . این درد اغلب با سیاتیک (دردی که از کمر به باسن و از آنجا به پا تیر می کشد) همراه است . شروع درد ممکن است بلافاصله پس از یک فعالیت سنگین یا وارد شدن ضربه باشد، یا اینکه چند ساعت بعد باشد. علایم به صورت یک چرخه یکدیگر را تشدید می کنند. اول اسپاسم عضلانی رخ می دهد که ایجاد درد می کند، و درد نیز باعث بیشتر شدن اسپاسم عضلانی می شود.

 

درمان درد پایین کمر

 

استراحت

 

برای مقابله با درد کمر، استراحت کنید. بسته به شدت علائم درد، ممکن است صرفاً کاهش سطح فعالیت به مدت چند روز کافی باشد. برای درمان کمر درد، استراحت در رختخواب به جز برای مدت زمان کوتاهی توصیه نمی‌شود.

 

گرما یا سرمادرمانی

 

با استفاده از پد گرماساز و یک بسته یخ می‌توانید تحرک کمر خود را افزایش داده و درد کمر خود را کاهش دهید. برای کاهش التهاب می‌توانید یک کیسه یخ را بر روی مناطق حساس کمر خود قرار دهید. پس از چند روز سرمادرمانی، گرمادرمانی را با پد گرماساز و یا حمام آب گرم شروع کنید. گرما موجب شل شدن عضلات سفتی می‌شود که علت درد پایین کمر شما می باشند.

 

دارودرمانی

 

تعدادی از داروها، التهاب را که غالباً علت درد پایین کمر است، کاهش می‌دهند. در حالی که سایر داروها از انتقال سیگنال‌های درد به مغز جلوگیری می‌کنند.

 

تزریق کورتیکواستروئیدها

 

کورتیکواستروئیدها و داروهای بی‌حسی برای کاهش التهاب تزریق می‌شوند. بیمار ممکن است به صورت تزریق داخل عضلانی، به صورت خوراکی یا تزریق فلوروسکوپی (تزریق اپیدورال آستروئید -ESI)، داروهای کورتیکواستروئید را دریافت کند.

 

کشش دستی

 

در روش کشش دستی، برای همتراز کردن مهره‌های ستون فقرات و جا انداختن دیسک در محل اصلی خود، از یک سیستم وزنی استفاده می‌شود.

 

اولتراسوند تراپی

 

اولتراسوند تراپی شامل ماساژ بافت‌های نرم اطراف محل آسیب‌دیدگی کمر با استفاده از امواج صوتی است که با گرما بخشی به عضلات، باعث آرامش و التیام سریع‌تر آنها می‌شود.

 

تحریک الکتریکی عصب (TENS)

 

روش TENS تحریک الکتریکی اعصاب از طریق الکترودهایی است که بر روی پوست شما قرار داده می‌شود. الکتریسته باعث مسدود شدن سیگنال‌های دردی می‌شود که از طریق مسیرهای عصبی به مغز منتقل می‌شوند.

 

درمان کایروپراکتیک

 

روش کایروپراکتیک یک درمان دستی برای همترازی مجدد ستون فقرات و سایر مناطق ضعیف و یا آسیب دیده سیستم اسکلتی عضلانی می‌باشد. در این روش، یک بار تزریق گاز مخلوط با ذرات هوا برای تسکین درد کمر انجام می‌شود.

 

روش پی آر پی (PRP)

 

روش پی آر پی (در صورت وجود مقاله، پی آر پی) زمانی برای بیماران مبتلا به درد مزمن کمر توصیه می‌شود که گزینه‌های درمان محافظه ‌کارانه مانند کاهش فعالیت، مصرف دارو، درمان فیزیکی، درمان کایروپراکتیک و تزریق آستروئید، با شکست مواجه شده باشد و یا تنها گزینه باقی‌مانده، انجام عمل جراحی باشد.

 

تمرینات ورزشی مفید برای درد کمر

 

فعالیت بدنی یک راه مؤثر برای بهبود سریع‌تر درد و درد کمر است. تمرینات عضلات پایین کمر مانند حرکات چرخشی لگن و حرکت پل، عضلات شکم و کمر را که از ستون فقرات حمایت می‌کنند، تقویت می‌کند. هر چه این عضلات قوی‌تر باشند، احتمال کمتری وجود دارد که مبتلا به درد پایین کمر شوید.

 

عمل جراحی

 

تعداد نسبتاً کمی از افراد برای درمان درد مزمن و شدید کمر نیاز به عمل جراحی دارند. با این حال، در صورت عدم موفقیت سایر روش‌ها، عمل جراحی گزینه نهایی خواهد بود.







                                 





۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ آذر ۹۷ ، ۱۵:۰۳
دکتر داستانی



لگن یکی از بزرگترین مفصل ها دربدن است. این مفصل یک مفصل حفره داراست. مفصل حفره دار برروی استخوان پلویس قراردارد و ناحیه توپکی شکل وگرد برروی مرکزاستخوان ران جاییکه بالاترین ناحیه استخوان ران است قرارگرفته است. اطراف این دواستخوان که درهم قفل شده اند بوسیله غضروف های نرم ولغزنده پوشانده شده است وباعث نرم شدن مفصل میشود وبه حرکت استخوان ها کمک میکند.سطح مفصل بوسیله نوارهای باریکی به نام سینویم پوشانده شده است. درمفصل های سالم نوارسینویم مقداری مواد برای لغزنده شدن غضروف ها تولید میکند وبه حرکت مفصل کمک میکند.

 

علائم آرتروز مفصل لگن و ران

 

شایع ترین نشانه بیماری آرتروز لگن درد دور مفصل لگن است. معمولا درد لگن به صورت  تدریجی بوجود می آید و با گذشت زمان وخامت پیدا می کند، اگر چه ظاهر شدن لگن درد به صورت ناگهانی نیز ممکن است به وجود بیاید. درد و سفتی در طول صبح یا پس از نشستن یا استراحت کردن برای مدتی تشدید پیدا می کند. با گذشت زمان عوامل دردناک بیشتر ظاهر می شود و حتی در طول شب و در حین استراحت نیز بوجود می آید. علائم دیگر آرتروز لگن عبارتند از:

 

        احساس درد در کشاله ران یا ران که تا باسن یا زانو گسترش پیدا می کند.

        دردی که در هنگام انجام فعالیت سنگین ظاهر می شود.

        سفتی مفصل لگن که راه رفتن یا خم شدن را دشوار می کند.

        قفل کردن مفصل و صدای سایش (کریپتوس) در طول حرکت به دلیل شل شدن بخش های غضروف  و اختلال ایجاد کردن بافت دیگر در حرکت روان لگن

        کاهش دامنه حرکتی لگن که بر توانایی راه رفتن تاثیر می گذارد و باعث لنگی می شود

        صدا یا احساس سایش استخوان ها روی یکدیگر

        ناتوانی در حرکت دادن لگن برای انجام فعالیت های روزمره





                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۸:۰۳
دکتر داستانی



استئو آرتریت یا آرتروز (OA) یک نوع شرایط التهابی دردناک است که می تواند بر وضعیت مفاصل بدن تاثیر گذارد. این شرایط باعث ایجاد تغییر در وضعیت غضروف های قرار گرفته در سطح مفاصل می شود که بطور طبیعی این غضروف ها نقش جذب کننده شوک برای مفصل را دارند و حرکت آزادانه مفصل را امکان پذیر می کنند. هنگامی که یک نفر به آرتروز مبتلا می شود، غضروف های مفاصل وی نازک شده و سطح آنها خشک می شود. به این ترتیب استخوان زیر غضروف ضخیم تر شده و می تواند خارج از محل مناسب آن رشد کند. در این حالت مایع اضافی می تواند باعث ورم کردن مفصل شده و کپسول و رباط ها ضخیم شده و کشیده می شوند.در اکثر موارد تغییرات ایجاد شده به خاطر آرتروز لگن به نسبت خفیف و اندک است، هر چند گاهی اوقات، این تغییرات شدید هم می تواند باشد. در مواردی که مشکل بسیار شدید باشد، آرتروز می تواند باعث تغییر شکل مفصل در محل آسیب دیدگی شود.

 

دلایل ابتلا به آرتروز مفصل لگن و ران

 

    سن: افزایش سن یکی از مهم‌ترین و قوی‌ترین عوامل مؤثر بر آرتروز مفصل لگن و ران است. این بیماری در افراد زیر چهل سال به‌ندرت اتفاق می‌افتد، اما حداقل هشتاد درصد افراد بالای پنجاه‌وپنج سال باید برای اطمینان از وجود یا عدم وجود این اختلال، عکس برداری به‌ وسیله اشعه ایکس را انجام دهند. با این‌ حال همه افرادی که در عکس آن‌ها آرتروز مشاهده شده است، درد مفصل یا مشکلات مفصلی دیگری ندارند.

    جنسیت: به دلایل نامعلوم خانم‌ها بین دو تا سه برابر بیشتر از آقایان به آرتروز مفصل لگن و ران مبتلا می‌شوند.

    چاقی: در افراد چاق احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران بیشتر است. کاهش وزن از خطرات و احتمال ابتلا به بیماری می‌کاهد.

    شغل: آرتروز زانو در افراد دارای مشاغلی که نیاز به چمباتمه زدن یا زانو زدن‌های مداوم دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد؛ مثل پنبه‌زن‌ها، کارگران اسکله، کارگران کشتی‌سازی و نجارانآرتروز مفصل لگن و ران در کارگران مزرعه، کارگران ساختمانی و افرادی که شغلشان نیاز به بلند کردن اجسام سنگین دارد بیشتر اتفاق می‌افتد، همچنین افرادی که زیاد می‌ایستند یا زیاد راه می‌روند ریسک بالایی برای ابتلا به این بیماری درند.

    ورزش: احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران برای افرادی که ورزش‌های خاص نظیر کشتی، بوکس، بیس‌بال، دوچرخه‌ سواری، پاراشوتینگ، ژیمناستیک، رقص باله، فوتبال و فوتبال آمریکایی انجام می‌دهند، بیشتر است در مقابل در افرادی که می‌دوند افزایش احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران دیده نشده است.







                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۷:۵۸
دکتر داستانی

آرتروز مفصل لگن در بین جمعیت بالای 50 سال حدود 55 شیوع دارد و اغلب دردهای ناحیه لگن که در سر استخوان ران احساس می شود ، درد مربوط به دیسک کمر ، تنگی کانال نخاع ، آرتروز کمر و دردهای سیاتیک می باشد. اما آرتروز مفصل لگن بسیار ناتوان کننده و درد آور می باشد.

 

تشخیص

 

درطول معاینات پزشکی ، پزشک درمورد نشانه های بیماری وشرح کامل سلامتی بیمار با او صحبت میکند ودرصورت نیاز تست هایی چون اشعه ایکس انجام میشود.

 

معاینات فیزیکی

 

درطول معاینات فیزیکی پزشک موارد زیررا بررسی میکند:

 

1-حساس ترشدن لگن

 

2-دامنه حرکتی بیمار چه به صورت مستقیم وتوسط بیمار وچه با کمک دیگران

 

3- صداهایی که با حرکت مفاصل دردرون استخوان رخ میدهد.

 

4- بروز درد هنگام فشاربرروی مفصل

 

5- مشکلاتی که هنگام راه رفتن بوجودمی آید.

 

6- هرگونه نشانه آسیب در ماهیچه ،تاندون ولیگامنت اطراف مفصل لگن

 

عکس برداری از مفصل

 

عکس برداری از مفصل لگن توسط اشعه ایکس انجام می گیرد. این عکس ها جزئیات ساختار استخوان هارانشان میدهد و مشکلاتی مثل باریک شدن فضای مفصل ، تغییر دراستخوان و یا هرگونه تحریک استخوان را مشخص میکند.

 

عکس برداری های دیگری مانند ام آر آی ،سی تی اسکن و یا اسکن استخوان نیز میتواند تصاویر بهتری ازجزئیات استخوان ها و بافت های نرم لگن نشان دهد.







                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۷:۴۳
دکتر داستانی



اگرچه تغییر مفصل ران (لگن) نشأت گرفته از ابتلا به آرتروز برگشت‌پذیر نیست، اما پیشرفت بیماری را می‌توان آهسته کرد. اصلی‌ترین درمان این عارضه فیزیوتراپی است که با هدف کاهش بار تحمیل شونده بر مفصل‌های ران (لگن)، کاهش التهاب و افزایش قدرت عضلانی و دامنه حرکتی انجام می‌شود. درمان‌های پزشکی، مانند تجویز دارو، تزریق و جراحی، نیز در موارد متوسط تا شدید آرتروز لگن کاربرد دارد.

 

روش های درمان آرتروز مفصل لگن و ران

 

درمان غیر جراحی آرتروز مفصل لگن و ران

 

درمان آرتروز لگن به طور قطعی وجود ندارد ولی روش‌های درمانی برای کاهش ناراحتی و کنترل تخریب مفصل ناشی از این بیماری وجود دارد.

 

دارو: پزشک ممکن است بعد از تشخیص آرتروز لگن برای کنترل درد داروهایی تجویز کند.

 

        داروهای ضدالتهابی نظیر ایبوپروفن

 

        کورتیکواستروئید ها، تزریق برای جلوگیری التهاب در مفصل

 

        دارو های ضد روماتیسمی برای بهبود علائم (SMARD) و داروهای ضد روماتیسمی برای بهبود بیماری (DMARD)

 

عصا و واکر: وسایلی نظیر عصا و واکر به بیمار برای راه رفتن آسان‌تر و مطمئن‌تر کمک می‌کند.

 

درمان فیزیکی: این درمان‌ها نقش بسیار حیاتی در مدیریت درمان غیر جراحی آرتروز مفصل لگن و ران دارند.

 

        هدف اولیه از درمان‌های فیزیکی یادگیری چگونگی کنترل علائم و افزایش حداکثری کارکرد ران‌ها و مفاصل ران‌ها است.

 

        یادگیری راه‌های آرام کردن درد و علائم دیگر شامل ماساژ و گرما درمانی

 

        یک عصا یا واکر برای کاهش فشار روی مفاصل ران‌ها در هنگام راه رفتن موردنیاز است.

 

        محدوده‌ای از حرکات و تمرینات کششی برای بهبود حرکت در مفاصل ران‌ها

 

عمل جراحی

 

در صورتی که روش های غیرجراحی در تسکین درد موثر نباشند، جراحی بهترین گزینه بعدی است. نوع مخصوص جراحی که به بهترین شکل هر فرد را درمان می کند متغیر است و تصمیمی است که باید با مشورت با جراح ارتوپد گرفته شود. در اغلب موارد آرتروز پیشرفته، جراحی تعویض مفصل لگن برای کاهش درد و بازیابی فعالیت مفصل لگن بهترین روش درمانی است. روش های جراحی مخصوص درمان بیماری آرتروز لگن از قرار زیر هستند:

 

استئوتومی: در این روش جراحی ،راس استخوان ران یا حفره ای مفصل بریده می شود و مجددا هم طراز می گردد تا فشار از مفصل لگن برطرف شود. این روش به ندرت برای درمان آرتروز لگن استفاده می شود.

 

جراحی بازسازی مفصل لگن: در این روش جراحی تعویض مفصل لگن، استخوان و غضروف آسیب دیده در حفره مفصل لگن خارج می شود و یک شل فلزی جایگزین آن می شود. با این حال، راس استخوان ران خارج نمی شود، بلکه در عوض با یک پوشش فلزی نرم پوشانده می شود.

 

جراحی تعویض مفصل لگن کامل: پزشک راس استخوان ران و حفره مفصل لگن آسیب دیده را خارج می سازد و سپس سطوح مفصل سرامیکی، پلاستیکی یا فلزی جدید را در جای آنها قرار می دهد تا دامنه حرکتی مفصل لگن خود را بازیابی شود.








                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۷ ، ۱۷:۳۵
دکتر داستانی



پیچ خوردن مچ پا یکی از رایج‌ترین صدمات وارده به مچ و قوزک پا است و می‌تواند پیچیده و به شدت دردناک باشد. هنگام ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا، ما باید در مورد علل و انواع پیچ خوردگی، راه‌های درمان و آنچه در طول درمان و توان‌بخشی انتظار می‌رود انجام شود و همچنین راه‌های پیشگیرانه برای کمک به جلوگیری از صدماتی که ممکن است به مچ پا وارد شود اطلاعاتی داشته باشیم.

 

علت ها و دلایل

 

اکثر پیچ خوردگی مچ پا زمانی رخ می‌دهند که افراد سریع‌تر یا بیشتر از حد طبیعی چرخیده یا رو مچ پای خود می‌پیچند. در مواردی نیز مچ پا به سمت داخل می‌غلتد و روی پهلویش قرار می‌گیرد که این باعث می‌شود رباط‌های متصل کننده مچ به استخوان‌های ساق پا آسیب ببینند و علت درد مچ پا می باشد. برای آسیب‌دیدگی مچ پا، لزوماً نیازی نیست که در حال انجام بازی سخت و خشنی باشید، زیرا پیچ‌خوردگی مچ پا می‌تواند تنها با برداشتن یک قدم به شکلی ناشیانه یا به هم خوردن تعادل روی پله‌ها نیز اتفاق بیفتد.

شایع‌ترین نوع پیچ‌خوردگی مچ پا، پیچ‌خوردگی به طرف داخل  یا پیچ‌خوردگی رباط خارجی نام دارد. در این نوع پیچ‌خوردگی، مچ پا طوری می‌چرخد که کف پا رو به داخل قرار می‌گیرد، و باعث می‌شود که رباط‌های طرف بیرونی مچ پا دچار کشیدگی شده و شاید هم آسیب ببینند.

 

به نوعی از پیچ‌خوردگی که در آن مچ پا به طرف مخالف می‌چرخد، یعنی طوری که کف پا رو به بیرون قرار می‌گیرد، پیچ‌خوردگی رباط میانی گفته می‌شود. در این وضعیت رباط‌های قرار گرفته در طرف داخلی مچ پای فرد آسیب می‌بینند. پیچ‌خوردگی‌های رباط میانی نسبتاً به ندرت رخ می‌دهند. اگر مچ یک پایتان مکرراً دچار پیچ‌خوردگی می‌شود یا اینکه درد مچ پایتان بیش از ۴ تا ۶ هفته طول بکشد، امکان دارد به عارضه پیچ‌خوردگی مزمن دچار شده باشید. این نوع پیچ‌خوردگی دائمی با انجام فعالیت‌هایی که نیازمند پیچاندن یا چرخاندن مچ پا هستند، مانند دویدن، رقصیدن یا ورزش کردن، بدتر شده و شدت می‌یابد.






                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ آذر ۹۷ ، ۱۶:۰۴
دکتر داستانی


روزانه، تعداد افراد زیادی دچار پیچ خوردگی مچ پا یا دررفتگی مچ پا می‌شوند. این مشکل زمانی رخ می دهد که در هنگام ورزش کردن یا شرکت در فعالیت‌های جسمانی دیگر پای خود را درست روی زمین قرار نمی‌دهید یا در حین راه رفتن پای خود را روی سطح نامسطحی می‌گذارید. پیچ خوردگی و پارگی رباط مچ پا در بین ورزشکاران، غیر ورزشکاران، کودکان و بزرگسالان ممکن است وجود می‌آید و باید سریعا برای درمان پارگی رباط مچ پا اقدام گردد. آسیب دیدگی های ناشی از وارد شدن ضربه با سرعت زیاد بطور خاص در صورتی می تواند خطرناک باشد و موجب شکستگی مچ پا شود.

 

علائم

 

علائم پیچ‌ خوردگی درجه ‌یک مفصل پا به شرح زیر است:

 

    درد حاد: مرحله ۱ ممکن است کمتر از ۳ ماه طول بکشد، و در مرحله ۲ این زمان به کمتر از ۳ تا ۶ ماه می‌رسد. در مرحله سوم، درد مچ پای شدید مقاوم به درمان، ممکن است بیش از ۶ ماه طول بکشد و شدت درد همیشه چه در حالت استراحت یا فعالیت بسیار شدید است.

    کشش بیش‌ از حد: معاینه پا، مانند لمس مفصل در همان سمتی که رباط مصدوم شده به شناسایی علایم پیچ خوردگی مچ پا کمک می‌کند. لمس سطحی پا ممکن است باعث درد خفیف تا متوسط شود و فشار شدید باعث درد متوسط ​​تا شدید می‌شود.

    تورم مفصل: ممکن است در رباط آسیب‌دیده مرحله ۱مشاهده شود.  تورم مفصل در رباط آسیب‌دیده و متورم مرحله ۲و۳ در اطراف مفصل گسترش می‌یابد.

    حرکت مفصل: مانند خمیدگی، کشش و چرخش محدود نیست، اما دردناک است. حرکت فعال مفصل در طی معاینه بسیار دردناک است، در مرحله دوم و سوم، بیمار قادر به انجام حرکات منفعل مفصل است.

    اسپاسم عضلانی: یا سفتی ماهیچه‌های ساق پا و عضلات پا در مرحله ۱ مشاهده نمی‌شود. در مرحله دوم و سوم، اسپاسم عضلانی یا سفتی مشاهده ‌می‌شود.

    ضعف عضلات: در مرحله اول و دوم  پیچ‌ خوردگی مچ پا رایج نیست.  پس از ۴ تا ۶ ماه  درد مزمن ممکن است  در عضلات ساق پا و پای بیمار ضعف عضلانی ایجاد شود.







                                 


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ آذر ۹۷ ، ۱۵:۴۹
دکتر داستانی



نحوه درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیبتان بستگی دارد.

 

کنترل پیچ‌خوردگی مچ پا در خانه

 

استراحت: مفصلتان را استراحت دهید تا بهبود پیدا کند. به شکل و ترتیبی که به شما آموزش داده می‌شود فعالیت‌های عادی‌تان را از سر بگیرید.

یخ: یخ به کاهش درد و تورم کمک می‌کند. یخ همچنین می‌تواند از آسیب رسیدن به بافت جلوگیری کند. از یک کیسه یخ استفاده کرده یا تکه‌های یخ خورد شده را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید. کیسه یخ را در یک حوله قرار دهید و آن را هر ساعت به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بر روی رباط آسیب‌دیده قرار دهید. تا زمانی که برای شما تعیین شده از یخ استفاده کنید.

کمپرس: از فیزیوتراپ بپرسید که آیا نیاز هست که دور رباط آسیب‌دیده‌تان یک بانداژ الاستیک یا قوزک بند طبی ببندید. زیرا یک بانداژ الاستیک از ناحیه آسیب دیده محافظت کرده و همچنین با کم کردن تورم و حرکت به بهبود مفصلتان کمک می‌کند. از بانداژ تا زمانی که به شما گفته شده استفاده کنید.

بالا بردن: در هر فرصتی که توانستید مچ پای آسیب‌دیده را بالاتر از سطح قلبتان نگه‌دارید. این کار به کاهش یا محدود کردن تورم کمک می‌کند. برای بالا بردن مچ پایتان آن را روی چند بالش قرار دهید.

 

کنترل پیچ خوردگی با داروها

 

در اکثر موارد داروهای مسکن بدون نسخه (مانند ایبوپروفن (آدویل، مورتین آل‌بی و غیره)، ناپروکسن (آلوِ یا غیره) یا استامینوفن (تایلنول یا غیره)) برای کنترل درد پیچ‌خوردگی مچ پا کافی هستند.

 

ابزارها

 

معمولاً از آنجا که راه رفتن با یک مچ پای پیچ‌خورده می‌تواند دردناک باشد، تا زمانی که درد فروکش کند به استفاده از چوب زیر بغل نیاز خواهید داشت. همچنین ممکن است فیزیوتراپ به شما توصیه کند که از یک ابزار پلاستیکی متحرک  مانند یک اسپلینت استفاده کنید.

 

فیزیوتراپی

 

در کل، هدف فیزیوتراپ برگرداندن شما به نقش‌هایی است که پیش از آسیب‌دیدگی در خانه، محل کار و اجتماع به عهده داشتید. بدون توان‌بخشی کافی و مناسب امکان بروز مشکلاتی جدی (مانند کاهش دامنه حرکت، درد و تورم مزمن، و ناپایداری مفصل) وجود دارد که می‌توانند توانایی شما برای انجام فعالیت‌های عادی‌تان را به شدت کاهش دهند. پس از کاهش ورم، می‌بایست به یک فیزیوتراپ مراجعه کنید. او می‌تواند با استفاده از برخی مدالیته‌های خاص درد و ورمتان را کم کرده و سپس با ارائه تمریناتی به بازیابی دامنه حرکت، قدرت، انعطاف‌پذیری و تعادل مچ پایتان کمک کند. می‌توان با استفاده از تمرینات پایداری و تعادل مجدداً به عضلات مچ پا آموزش داد که در کنار یکدیگر از مفصل مچ پا حمایت کنند. این تمرینات می‌توانند شامل درجات مختلفی از چالش‌های تعادلی، مانند ایستادن روی یک پا، باشند.

 

مدالیته‌های مورد استفاده برای کاهش درد و ورم

    یخ و بلافاصله حمام آب گرم

    تحریک الکتریکی (اینترفرنشیال یا گالوانیک با ولتاژ بالا)

    اولتراسوند

    ماساژ اصطکاکی متقاطع

    ارتزهای نرم با گوه خارجی  ۵/۰ تا ۳ میلی‌متری، در صورت نیاز برای درمان پیچ‌خوردگی مچ پا.

    درمان پیچ خوردگی با لیزر پرقدرت

    درمان با امواجی از هوا

اولتراسوند معمولاً با هدف گرم کردن عمقی ساختارهای بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. گرم کردن عمقی تاندون‌ها، عضلات یا رباط‌ها باعث افزایش گردش خون شده که تصور می‌شود این کار بتواند فرایند بهبودی طبیعی بدن را تسریع کند. افزایش دمای بافت‌ها با استفاده از اولتراسوند می‌تواند به ‌منظور تسکین درد نیز مورد استفاده قرار گیرد. گرم کردن عمقی بافت‌ها را می‌توان برای افزایش خاصیت “کشسانی” عضلات و تاندون‌هایی که سفت شده‌اند مورد استفاده قرار داد. در صورتی ‌که به خشکی زانو مبتلا شده‌اید، متخصص طب فیزیکی شما می‌تواند قبل از انجام ورزش‌های دامنه‌ی حرکتی از التراسوند برای کمک به افزایش توسعه ‌پذیری بافت‌های اطراف زانو کمک بگیرد. این کار می‌تواند توانایی زانوی شما برای خم شدن را افزایش دهد.






                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آذر ۹۷ ، ۰۸:۳۹
دکتر داستانی