اسکولیوز مادرزادی در ستون مهره چیست

اسکولیوز مادرزادی انحراف جانبی ستون فقرات به علت یک نقص مادرزادی در مهره ها است. شیوع اسکولیوز مادرزادی ستون مهره حدود یک در هر ده هزار تولد است.

 

بعضی از این بیماران نقص های دیگر مادرزادی مثل مشکلات کلیه یا مثانه هم دارند. اسکولیوز ستون مهره گرچه در زمان تولد وجود دارد ولی گاهی تا وقتی بچه به سنین نوجوانی برسد تشخیص داده نمیشود.

اسکولیوز مادرزادی یا انحراف جانبی ستون فقرات چه انواعی دارد

اسکولیوز مادرزادی انواعی دارد که عبارتند از

تشکیل ناقص مهره

 

در تشکیل ناقص مهره یا Incomplete formation of vertebrae وقتی مهره در زمان جنینی در حال درست شدن است ممکن است قسمتی از یک یا چند مهره درست نشود. مهره درست شده یک نیمه مهره یا Hemivertebrae است. این مهره به جای اینکه به شکل استوانه باشد به شکل یگ گوه است و در محل همین مهره گوه ای شکل ستون مهره قوس بر میدارد.

 

شدت این قوس با افزایش سن بچه بیشتر میشود. این تغییرات گاهی در یک مهره و گاهی در چند مهره ایجاد میشود. وقتی در چند مهره ایجاد شده و جته مهره های گوه ای شکل در خلاف جهت یکدیگر است ممکت است اثر یکدیگر را خنثی کرده و انحراف جانبی در ستون فقرات ایجاد نشود.

 

نقص در جدا شدن مهره ها

 

در نقص در جدا شدن مهره یا failure of separation of vertebrae در زمان جنینی ستون فقرات ابتدا به شکل یک میله یا استوانه دراز است که بعداً قطعه قطعه Segmentation شده و هر قطعه یک مهره را تشکیل میدهد.

 

اگر این جدایش یا قطعه قطعه شدن به درستی صورت نگیرد ممکن است دو یا چند مهره از کنار به هم متصل باقی بمانند. این اتصال بین مهره ها موجب میشد بعد از تولد مهره های به هم چسبیده از یک طرف زشد کرده و از طرفی که به هم متصل شده اند رشد نکنند. در این صورت با رشد بچه بتدریج مهره قوس برداشته و قوس آن شدیدتر میشود.

ترکیبی از دو حالت بالا

 

ممکن است ترکیبی از دو حالت بالا با هم دیده شود که موجب بروز قوس های شدیدی در ستون فقرات میشود. این بیماران معمولاً نیاز به عمل جراحی در سال های اولیه عمرشان دارند.

 

قوس های جبرانی Compensatory curves

 

وقتی در یک محل از ستون فقرات قوس جانبی ایجاد میشود معمولا برای اینکه تعادل تنه و سر روی ستون مهره حفظ شود معمولا بدن یک قوس دیگر در بالا یا پایین قوس اولیه و در خلاف جهت آن درست میکند تا اثر آن را خنثی کند. به این قوس های ثانویه قوس های جانبی میگویند

 

 

                                 

.

مراقبت های بعد از عمل جراحی اسکولیوز چیست

اسکولیوز به معنای تغییر شکل غیر طبیعی ستون فقرات بصورت انحراف جانبی است. بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند. جراحی اسکولیوز عملی پیچیده است و موفقیت آن تا حد زیادی بسته به مهارت جراح و ارتباط مناسب بین پزشک و بیمار و همکاری بیمار با دستورات پزشک دارد.

 

در عمل جراحی اسکولیوز بیمار بعد از ۶ هفته، سه ماه، ۶ ماه و یک سال و بعد از آن هر ۵ سال یک بار به پزشک معالج خود مراجعه میکند. در این مراجعات بیمار به توسط پزشک معاینه شده و ممکن است از ستون مهره وی رادیوگرافی به عمل آید.

اصول مراقبت های بعد از جراحی از نظر حرکات

 

در حین عمل جراحی اسکولیوز، پزشک جراح قوس جانبی ستون مهره را تا حد امکان اصلاح کرده و سپس یک یا دو میله فلزی را در کنار ستون مهره گذاشته و آن را به بسیاری از مهره ها متصل میکند تا بدین وسیله مهره ها در وضعیت جدید ثابت بمانند. البته این میله نمیتواند بطور کامل جلوی حرکات میلیمتری مهره ها را بگیرد. این حرکات مکرر ولی خفیف میتوانند در نهایت موجب خستگی فلز میله شده و آن را بشکنند.

 

به همین علت پزشک جراح برای نگه داشتن مهره ها در وضعیت تصحیح شده فقط به میله اتکا نکرده بلکه مهره ها را با استفاده از پیوند استخوان به هم جوش میدهد. حدود سه ماه طول میکشد تا این مهره ها به هم سفت شده و جوش بخورند ولی تا ۱۲-۹ ماه این اتصال قوی نیست.

 

با جوش خوردن مهره ها دیگر فشاری به میله فلزی وارد نمیشود. تا وقتی مهره ها بطور کامل به هم جوش نخورده اند بیمار باید در وارد کردن فشار زیاد به ستون مهره (بخصوص چرخیدن و خم شدن) احتیاط کند چون این فشار ها ممکن است موجب حرکت زیاد مهره ها و در نتیجه شکسته شدن میله شوند.

 

اینکه بیمار بعد از جراحی تا چه حد میتواند حرکت کند و فعالیت های روزانه خود را انجام دهد بطوریکه به مهره ها و میله فشار بیش از حدی وارد نشود متفاوت بوده و تا حد زیادی بسته به وضعیت بیمار، تعداد مهره های گرفتار و نوع عمل جراحی و بسیاری عوامل دیگر دارد. پزشک معالج با در نظر گرفتن این عوامل توصیه های لازم را به بیمار میکند. با این حال میتوان بطور تقریبی نکاتی را ذکر کرد.

 

اعدادی که در زیر میایند تقریبی بوده و ممکن است بسته به بیمار متفاوت باشند. بیمار باید با پزشک خود صحبت کرده و اطلاعات دقیق تر را از وی بگیرد.

مراقبت های بعد از عمل جراحی اسکولیوز به سه بازه زمانی تقسیم میشوند. در زیر در مورد مراقبت های مورد نیاز در هر دوره به تفصیل بحث میشود

.

مراقبت های شش هفته اول بعد از جراحی

 

    مراقبت از زخم جراحی : پانسمان روی زخم جراحی باید هر روز تعویض شود. وقتی زخم خشک شده و دیگر ترشحی نداشت نیازی به پانسمان نخواهد داشت. بخیه ها ممکن است جذبی باشند و اگر نباشند معمولا بعد از 3-2 هفته به توسط پزشک یا پرستار خارج میگردند. زخم جراحی تا مدت ها ممکن است کمی احساس سوزش داشته باشد، ممکن اس به نور خورشید حساس باشد، ممکن است پوست اطراف آن کمی بیحس باشد و ممکن است پوست در ناحیه زخم بهبود یافته جراحی کمی بیش از حد رشد کند.

 

    حمام : در دو هفته اول بیمار قسمت های مختلف بدن خود را بصورت جداگانه و با لیف یا یک تکه پارچه یا با اسفنج میشوید. بعد از دو هفته میتوان از دوش استفاده کرد و بیمار بعد از چهار هفته میتواند از وان استفاده کند.

 

    فعالیت بدنی : بعد از جراحی بیمار میتواند هر اندازه که خواست بنشیند ولی باید تشویق شده تا زیاد راه برود. هر وقت بیمار احساس راحتی کرد میتواند از پله هم بالا و پایین برود. در این مدت چیزی بیش از یک کیلوگرم بلند نکند. به طرفین نچرخد و خم نشود. اگر میخواهد چیزی را از زمین بلند کند بنشیند و آن را در دست بگیرد و سپس بلند شود. به شکم دراز نشود. همچنین رانندگی تا 6 هفته بعد از جراحی ممنوع است

 

    میتواند از توالت صندلی دار استفاده کند

 

    میتواند در صندلی ماشین بنشیند ولی کمی پشتی صندلی را به عقب بدهد

 

    برای کاهش درد پزشک معالج معمولا از استامینوفن یا کدئین استفاده میکند. از ضد التهاب ها مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب نباید استفاده کرد چون این داروها میتوانند فیوژن مهره ها را به تاخیر اندازند

 

    بیمار میتواند غذای معمولی بخورد. البته مصرف غذای پر پروتئین ترمیم را تسریع میکند

 

    بیماران بعد از جراحی معمولا نیازی به بریس ندارند. اگر لازم باشد از بریس استفاده شود در 4-2 ماه اول بعد از جراحی و فقط موقع نشست یا راه رفتن پوشیده میشود

 

    بیمار نباید سیگار بکشد چون موجب تاخیر در بهبود فیوژن مهره ها میگردد

 

 

مراقبت های 6 هفته تا 3 ماه بعد از جراحی

 

    در این بازه زمانی بیمار سعی میکند تند تر راه برود. بیشتر از پله استفاده کند و با دوچرخه ثابت ورزش کند. میتوان روزی 5-3 با ورزش آئروبیک سبک انجام داد

 

    بیمار میتواند اشیاء تا 5 کیلوگرم را بلند کند

 

    بیمار میتواند خم شود و بچرخد ولی در حین انجام این حرکات نباید چیزی را بلند کند

 

    بیمار میتواند استخر برود ولی شنا نکرده و فقط در آب راه برود

 

 

مراقبت های 3 ماه تا 6 ماه بعد از جراحی

 

    در ماه سوم بعد از جراحی بیمار میتواند در جای خود جهش کند و در استخر آرام شنا کند

 

    در ماه چهارم میتوان شدت و میزان جهش و شنا را بیشتر کرد

 

    بیمار در ماه 6-5 میتواند از لحاظ میزان فعالیت های بدنی به حالت زندگی قبل از جراحی برگردد. البته باید دقت کرد که برای انجام هر کاری آن را آرام و بتدریج انجام دهد تا بدن وی بتواند کم کم خود را با شرایط جدید وفق دهد. از کارهایی که با کمر خمیده به جلو فشار زیادی به کمر میندازند باید اجتناب کرد

 

    بعد از گذشت 12-9 ماه و با تایید جوش خوردن مهره ها به توسط پزشک معالج، بیمار میتواند بسیاری از ورزش ها حتی اسکی ، کوهنوردی، فوتبال، بسکتبال و دویدن را انجام دهد. البته بعضی ورزش ها که نیاز به انعطاف زیاد ستون مهره دارند مانند ژیمناستیک و بعضی ورزش ها که ضربات شدیدی به بدن وارد میکنند مانند ورزش های رزمی مناسب بیمار نیستند

 

 

                                 

 

 

عمل جراحی اسکولیوز یا انحراف جانبی ستون مهره

اسکولیوز ستون فقرات چگونه درمان میشود

 

در حین جراحی پزشک ارتوپد با استفاده از وسایل فلزی مخصوصی به شکل پیچ، قلاب، سیم و میله ستون مهره را صاف تر کرده و آنها را در همین حال نگه میدارد.

 

در این اعمال جراحی معمولاً از پیوند استخوان هم استفاده میشود تا مهره ها را در وضعیت اصلاحی جدید به یکدیگر جوش بدهند. معمولاً در روز دوم بعد از جراحی بیمار میتواند بدون بریس راه برود و بعد از یک هفته از بیمارستان مرخص میشود.

بعد از جراحی معمولاً دردی وجود ندارد. بیمار حدوداً بعد از ۹-۶ ماه میتواند به فعالیت های ورزشی برگردد با این حال چون قدرت انعطاف پذیری مهره بعد از جراحی کم میشود بیمار باید از انجام ورزش های شدید مثل ورزش های رزمی خودداری کند

 

 

                                 

.

اسکولیوز ستون فقرات چگونه درمان میشود

علائم اسکولیوز یا انحراف جانبی ستون مهره

 

تصمیم گیری برای نوع درمان اسکولیوز به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم ترین آنها شدت قوس جانبی ستون فقرات است و اینکه آیا فرد هنوز در حال رشد است یا بلوغ کامل شده و رشد بدنی او تمام شده است.

 

این بیماری در مدت چند سالی که بچه بالغ میشود پیشرفت کرده و شدت آن بیشتر میشود و بعد از پایان بلوغ معمولا پیشرفت آن متوقف میشود پس این نکته که بیمار در زمان رشد بلوغ است یا بلوغ را به پایان رسانده است برای درمان بسیار مهم است.

 

هر چه بیماری که دچار اسکولیوز است جوانتر باشد مشکلات بیشتری دارد چون زمان بیشتری برای رشد دارد و نتیجتا زمان بیشتری هم برای پیشرفت شدت اسکولیوز دارد. هر چه قوس اسکولیوز در ستون فقرات بالاتر باشد بیمار مشکلات بیشتری خواهد داشت.

 

تصمیم گیری درمانی در اسکولیوز

 

 ◄  وقتی که شدت انحراف ستون مهره زیر ۲۰ درجه است یا سن بچه نزدیک سن بلوغ است پزشک ارتوپد معمولاً فقط بیمار را تحت نظر گرفته و درمانی انجام نمیدهد. در این موارد پزشک معالج هر ۶-۳ ماه از بیمار عکسبرداری کرده و شدت قوس را اندازه گیری میکند تا اگر قوس شدیدتر شد درمان مناسب را انجام دهد.

 

 ◄  اگر شدت قوس ستون مهره بین ۴۵-۲۵ درجه باشد و بچه هنوز در حال رشد باشد پزشک ارتوپد معمولاً از بریس استفاده میکند. هدف از استفاده از بریس در این وارد اینست که تا کامل شدن بلوغ فرد از بیشتر شدن شدت قوس جانبی ممانعت به عمل آید.  بریس ها وسایلی هستند که به دور کمر و تنه بسته میشوند.

 

گاهی در بیمارانی که سن کمی دارند ممکن است پزشک معالج تصمیم بگیرد موقتا از بریس استفاده کند تا وقتی سن وی کمی بیشتر شد عمل جراحی را انجام دهد. معمول ترین بریسی که در درمان اسکولیوز بکار میرود بریس میلواکی است که از ناحیه لگن تا گردن فرد را میگیرد و از کنار هم به قفسه سینه فشار میاورد تا انحراف جانبی را اصلاح کند. این بریس بای تا پایان بلوغ پوشیده شود و در آن زمان در یک بازه زمانی ۱۲-۶ ماه کم کم کنار گذاشته شود.

 

 ◄  اگر شدت قوس ستون مهره بیش از ۴۵ درجه باشد و بچه هنوز در حال رشد باشد پزشک معالج ممکن است توصیه به عمل جراحی کند.

 

 ◄  در قوس های بیش از ۵۵-۵۰ درجه حتی وقتی سن رشد بچه کامل شده است ممکن است عمل جراحی انجام شود. در مواردی هم که علیرغم استفاده از بریس شدت انحراف جانبی ستون مهره همچنان رو به افزایش است هم از عمل جراحی استفاده میشود.

مورد دیگری که از عمل جراحی برای درمان اسکولیوز استفاده میشود وقتی است که بدنبال بیماری های عصبی یا عضلانی ایجاد شده باشند. این اسکولیوز ها معمولا پیشرونده بوده و به درمان با بریس جواب مناسبی نمیدهند.

 

 

                                 

علائم اسکولیوز یا انحراف جانبی ستون مهره

مهمترین دلیل مراجعه بیماران به پزشک ارتوپد شکل تغییر یافته تنه است. نامتقارن شدن ستون فقرات، برجسته شدن یک طرف دنده ها و قفسه سینه، بالا بودن یک شانه نسبت به طرف مقابل از جمله این تغییر شکل هاست.

 

 این بیماری بندرت میتواند موجب درد، اختلال عصبی یا تنفسی شود. تشخیص اسکولیوز و بررسی اندازه انحراف جانبی ستون مهره با انجام رادیوگرافی ساده امکانپذیر است. در بسیاری از کشورها بچه ها در دوران مدرسه تحت بررسی های غربال گری قرار میگیرند و در صورت شک به وجود اسکولیوز فرد به متخصص ارتوپدی ارجاع داده میشود تا وجود یا عدم وجود آنرا بررسی کند

 

 

                                 

.

انواع اسکولیوز کدامند

اگر ستون مهره را از جلو نگاه کنیم بصورت یک خط مستقیم یا حرف I انگلیسی است. اگر شکل ستون مهره بصورت حروف S یا C انگلیسی در آید یعنی از یک یا چند محل به کنار قوس بردارد به این وضعیت اسکولیوز میگوییم.

 

اسکولیوز نه تنها موجب میشود ستون فقرات قوس طرفی یا کناری پیدا کند بلکه موجب چرخش مهره ها هم میشود و این چرخش مهره ها موجب میشود یک شانه یا یک طرف لگن بالاتر از طرف دیگر قرار بگیرد.

 علت اسکولیوز در اغلب افراد نامعلوم است به همیت علت آنرا ایدیوپاتیک Idiopathic میگویند. Idiopathic scoliosis .

 

 اسکولیوز با قوس جانبی ستون مهره با اندازه کمتر از ده درجه در ۳-۱ درصد افراد جامعه دیده میشود و اسکولیوز با قوس جانبی بیش از سی درجه در دو دهم تا سه دهم درصد جامعه وجود دارد.

 

این بیماری در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. گاهی در بچه های کوچک کمتر از سه سال دیده میشود. این نوع اسکولیوز را مادرزادی مینامند و به علت تغییر شکل مهره در زمان تولید ایجاد میشود. بندرت در سنین بین ۱۰-۳ سالگی دیده میشود. شایعترین نوع آن در سنین نوجوانی یعنی بالای ۱۰ سالگی است.

 

 

                                 

اسکولیوز یا انحراف جانبی ستون مهره چه علائمی دارد و درمان آن چیست

اسکولیوز یا انحراف جانبی ستون مهره چه علائمی دارد و درمان آن چیست

اسکولیوز به معنای انحراف جانبی ستون مهره است. وقتی ستون فقرات را از جلو نگاه میکنیم به صورت یک خط صاف عمودی دیده میشود و وقتی این خط، قوسی شکل میشود به آن اسکولیوز میگویند. انواع مختلفی از اسکولیوز وجود دارد که عبارتند از :

اسکولیوز برگشت پذیر

 

در اسکولیوز برگشت پذیر یا Reversible scoliosis ستون فقرات هنوز خاصیت انعطاف پذیری خود را حفظ کرده است. گر چه وقتی بیمار می ایستد دچار اسکولیوز میشود ولی وقتی به جلو خم میشود و یا دراز میکشد این انحراف جانبی برطرف میشود. این نوع اسکولیوز ممکن است به علل زیر ایجاد شود

 

  *  بد ایستادن

 

   * انقباض عضلات شکمی : در این حالات به علت درد شدیدی که در ستون مهره وجود دارد بیمار برای کاهش شدت درد تمایل دارد به یک طرف خم شود و یا اسپاسم عضلات اطراف ستون مهره موجب خم شدن آن به یک طرف میشود. گاهی حتی در بعضی بیماری هایی که ارتباطی به ستون مهره ندارند اسکولیوز ایجاد میشود. بطور مثال آپاندیست میتواند به علت درد شدیدی که در یک طرف شکم ایجاد میکند موجب شود تا بیمار به یک طرف خم شود.

 

  *  کوتاه بودن یکی از اندام های تحتانی : وقتی طول اندام های تحتانی تفاوت دارد بیمار برای اینکه بتواند کف هر دو پا را بر روی زمین بگذارد و بر روی هر دو پا بایستد و راه برود لگن را در طرف کوتاه شده پایین تر میبرد. ابن انحراف لگن موجب میشود تا ستون فقرات بالای آن نیز به یک طرف خم شده و دچار انحراف جانبی شود.

 

 

اسکولیوز برگشت ناپذیر

 

در اسکولیوز برگشت ناپذیر یا Irreversible scoliosis ستون فقرات خاصیت انعطاف پذیری خود را از دست داده است و بیمار هر وضعیتی که به خود بگیرد انحراف جانبی ستون مهره از بین نمیرود. این نوع اسکولیوز ممکن است به علل زیر ایجاد شود

*    اسکولیوز هایی که بر اثر مشکلات استخوانی و تغییر شکل مهره بوجود میایند مانند اسکولیوز مادرزادی و اسکولیوز بدنبال شکستگی مهره یا تغییر شکل مهره بدنبال نرمی یا پوکی استخوان

 

   * اسکولیوز هایی که بدنبال مشکلات عصبی بوجود میایند مانند اسکولیوز بدنبال ابتلا به فلج اطفال یا فلج مغزی

 

   * اسکولیوز بدنبال بیماری های عضلانی مانند دیستروفی های عضلانی

 

   * اسکولیوز بدنبال بیماری های مادرزادی مانند اسپینا بیفیدا یا نوروفیبروماتوز

 

   * اسکولیوز هایی که هیچ علت خاصی برای آنها پیدا نمیشود که به آنها اسکولیوز ایدیوپاتیک Idiopathic scoliosis میگویند. شایعترین نوع اسکولیوز همین نوع ایدیوپاتیک است

 

 

                                 

.

 

 

چگونه دنده گردنی را با انجام نرمش های طبی کنترل کنیم

درد و سنگینی و گزگز دست از عوارض آزار دهنده دنده گردنی است و بسیاری از بیماران برای رهایی از این مشکلات به دارو پناه میبرند و بعد از مدتی که از مصرف دارو ناامید شدند رو به عمل جراحی میاورند غافل از اینکه دارو تاثیر موقتی در کاهش درد دارد و مصرف دارو جزء کوچکی از درمان مشکلات ناشی از دنده گردنی است. عمل جراحی هم در بسیاری اوقات جواب نداده و حتی ممکن است مشکلات بیمار را بیشتر کند.

 

از مهمترین روش های درمانی که شاید بیشترین تاثیر را در درمان عوارض دنده گردنی دارد انجام نرمش های طبی برای کشش عضلات و بافت های اطراف فضای توراسیک اوت لت است. این نرمش ها اگر به درستی و با نظم و بطور روزانه انجام شوند در اکثر اوقات بعد از چند هفته بتدریج آثار مثبت خود را نشان میدهند.

 

شش نرمش در زیر آموزش داده میشود. این نرمش ها را باید از تعداد کم شروع کرده و به تدریج در طول چند هفته آنها را بیشتر کرد.

 

 

کشش عضله اسکالن

 

روی صندلی بنشینید. دست های خود را به پشت تنه برده و با دست راست خود آرنج چپ را بگیرید. شانه چپ خود را به پایین آورده و سر خود را به سمت راست بچرخانید.

 

در همین حال سر خود را کمی به سمت عقب هم ببرید تا جاییکه احساس کشش خفیفی در گردن بکنید. وضعیت را ۳۰-۱۵ ثانیه حفظ کرده و دوباره به سر جای اول برگردید. حرکات را ۵-۳ بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف مقابل انجام دهید.

کشش عضلات سینه ای

جلوی چهار چوب یک در باز شده ایستاده و دو دست خود را کمی باز کرده و کمی بالای سر خود برده و کف هر دو دست را به دیوار تکیه دهید. کم کم تنه خود را به جلو خم کنید تا احساس کشش خفیفی در عضلات سینه و جلوی شانه خود بکنید. وضعیت را ۳۰-۱۵ ثانیه حفظ کرده و دوباره به سر جای اول برگردید. این حرکت را سه بار تکرار کنید.

نزدیک کردن کتف ها به هم

 

بایستید یا بنشینید. در حالیکه دست های تان در دو طرف بدن قرار گرفته است شانه های خود را به پشت ببرید. وضعیت را ۱۰-۵ ثانیه حفظ کرده و به آرامی شانه ها را به سر جای خود برگردانید. حرکات را ۵-۳ بار تکرار کنید.

حرکت دادن دست روی دیوار

 

بایستید و پشت خود را به یک دیوار تکیه دهید. بازو و آرنج و ساعد هایتان را به دیوار تماس دهید و در حالی که این تماس برقرار میماند به آرامی هر دو دست را از طرفین تا آنجا که میتوانید بالا ببرید. سپس دست ها را به آرامی پایین آورده و ۱۰-۳ بار این حرکت را تکرار کنید.

به عقب بردن سینه

 

بر روی صندلی بنشینید. در حالیکه انگشتان دست های تان را در هم فرو برده اید. کف دستهای تان را در پشت سرتان قرار دهید. سر و شانه های خود را به آرامی به سمت عقب ببرید. وضعیت را ۱۰-۵ ثانیه حفظ کرده و به آرامی شانه ها و سر را به سر جای خود برگردانید. حرکات را ۵-۳ بار تکرار کنید.

دست ها به پشت

 

روی زمین به شکم دراز کشیده و یک بالشت کم ارتفاع را زیر سینه خود بگذارید. دو دست خود را در طرفین بدن باز کنید بطوریکه شست دست هایتان بطرف سقف باشد. به آرامی هر دو دست را از زمین بلند کرده و به طرف سقف بالا ببرید. به آرامی دست ها را پایین بیاورید. حرکت را ۱۰-۳ بار تکرار کنید

.

به یاد داشته باشید که تعداد نرمش ها را بندریج زیاد کنید. افراط در انجام نرمش ها میتواند موجب بیشتر شدن مشکلات شما شود ولی با کمی صبر و افزایش تدریجی مقدار نرمش ها در طی چند هفته میتوانید آثار مفید آنها را حس کنید

 

 

                                 

.

درمان دنده گردنی چیست

در صورتیکه بدنبال ابتلا به این بیماری عروق تحت فشار قرار گرفته باشند پزشک معالج ممکن است با استفاده از عمل جراحی عامل فشار را برطرف کند. مثلا دنده گردنی یا نوار های بافتی را بردارد. در صورتیکه مسیر رگ به علت تشکیل لخته در آن مسدود شده باشد ممکن است برای حل شدن لخته نیاز به استفاده از داروهای رقیق کننده خون باشد.

 

اگر عصب تحت فشار قرار گرفته باشد درمان اصلی انجام نرمش های کششی خاص، نرمش هایی برای تصحیح وضعیت بدن در حین ایستادن و نشستن و نرمش هایی برای تقویت عضلات ناحیه گردن و شانه است. این نرمش ها کمک میکنند تا فضای توراسیک اوت لت بازتر شده و علائم برطرف شود. بیمار باید تغییراتی را در روش انجام کار خود و در طرز راه رفتن و نشستن بدهد و از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کند.

 

داروهای ضد التهابی مانند بروفن میتواند درد بیمار را کم کند.

 

 

 

بندرت و در صورتیکه اقدامات ذکر شده نتوانند علائم ناشی از فشار بر روی عصب را برطرف کنند ممکن است پزشک معالج تصمیم به استفاده از عمل جراحی بگیرد. در حین جراحی ممکن است دنده گردنی یا نوار بافتی محکمی که به عصب فشار میاورد خارج شود و یا ممکن است عضلات اضافه ایکه در فضای توراسیک اوت لت هستند خارج شده یا فشار استخوان ترقوه بد جوش خورده به اعصاب برداشته شود.

 

همانطور که گفته شده درمان این بیماری در غالب اوقات نیازی به جراحی ندارد و حتی ممکن است جراحی وضعیت بیمار را بدتر کند یا مشکلات بیمار مدتی بعد از جراحی به علت ایجاد چسبندگی در بافت های محل عمل عود کند پس تصمیم به جراحی این بیماری با در نظر گرفتن توام جوانب و به توسط پزشک انجام میشود.

 

درمان این بیماری در اغلب اوقات رضایت بخش است با این حال در مواردیکه بیماری طولانی و مزمن شده باشد ممکن است مقداری از تغییراتی که در عصب و عضلات ایجاد شده اند بهبودی کاملی نیابند.

 

 

                                 

دنده گردنی (و سندرم توراسیک اوت لت) چگونه تشخیص داده میشود

پزشک ابتدا سعی میکند با صحبت کردن و معاینه بیمار علت مشکلات را بیابد. یکی از معاینات اینست که اندام فوقانی بیمار را در وضعیت های خاصی قرار میدهد بطوریکه به عروق و اعصاب توراسیک اوت لت فشار بیشتری وارد شود. اگر در این حال علائم بیمار ظاهر شدند یا شدیدتر شدند پزشک به این بیماری شک میکند.

 

استفاده از اقدامات پاراکلینیک در درمان این بیماری کمک کننده است. ممکن است رادیوگرافی از گردن وجود دنده گردنی را نشان دهد. سی تی اسکن میتواند تغییرات استخوانی در محل و ام آر آی میتواند تغییراتی را که موجب تنگ شدن فضای توراسیک اوت لت شده اند نشان دهد.

 

پزشک ممکن است از تست نوار عصبی یا الکترومیوگرافی برای بررسی اینکه آیا اعصاب اندام فوقانی تحت فشار قرار دارند یا خیر استفاده کند.

 

برای بررسی فشار به شریان ساب کلاوین از آنژیوگرافی و برای بررسی فشار به ورید ساب کلاوین از ونوگرافی استفاده میشود. سونوگرافی داپلر هم میتواند در بررسی اینکه آیا شریان یا ورید تحت فشار قرار دارد یا خیر به پزشک کمک کند.