شکستگی اطراف مفصل ران

این دسته شکستگی لگن، شامل گروهی از شکستگی ها است که در ناحیه زیر سر استخوان ران ایجاد میشوند. شکستگی های اطراف مفصل ران انواع مختلفی دارد که مهمترین آنها شکستگی های گردن استخوان ران و شکستگی های اینترتروکانتریک و شکستگی های ساب تروکانتریک هستند.

 

شکستگی لگن در ناحیه اطراف مفصل ران گرچه در استخوان اصلی لگن ایجاد نشده است ولی چون مفصل ران بسیار نزدیک به لگن است و درد ناشی از این شکستگی ها در لگن احساس میشود به آنها شکستگی لگن هم میگویند.

 

این شکستگی ها معمولا در افراد مسن و بدنبال زمین خوردن بوجود میایند ولی میتوانند در افراد جوان و بدنیال ضربات شدیدتر مانند سقوط از ارتفاع یا تصادف اتومبیل هم ایجاد شوند.

 

 

                                 

شکستگی استابولوم

شکستگی استابولوم نوعی شکستگی لگن است که در استخوان های ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس ایجاد شده به نحوی که خط شکستگی به درون حفره استابولوم میرود.

 

این نوع شکستگی لگن از این جهت اهمیت دارد که باید به دقت جااندازی شود. اگر بعد از جااندازی شکستگی های استابولوم کوچکترین جابجایی در بین قطعات شکسته شده باقی بماند موجب میشود مفصل ران در عرض چند ماه بکلی تخریب شده و یا در عرض چند سال دچار آرتروز و ساییدگی شود.

 

به همین جهت امروزه تشخیص و درمان شکستگی لگن در ناحیه استابولوم به عنوان یک زیر شاخه فوق تخصصی مهم از ارتوپدی محسوب شده و فقط در مراکز خاصی انجام میشود.

 

 

                                 

شکستگی حلقه لگن

شکستگی هایی که در استخوان های ساکروم، ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس ایجاد میشوند را شکستگی حلقه لگن میگویند.

 

این نوع شکستگی لگن ممکن است خفیف بوده و با مدتی استراحت خوب شوند و یا ممکن است چنان شدید باشند که در کمتر از چند ساعت به علت خونریزی شدید موجب مرگ بیمار شوند.

 

در افراد مسن این شکستگی ها معمولا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشوند و در غالب موارد با چند هفته استراحت و بدون نیاز به جراحی خوب میشوند ولی در جوان ها معمولا ضربات شدیدی مانند تصادفات وسایل نقلیه یا سقوط ار ارتفاع علت شکستگی های حلقه لگنی است و در غالب موارد نیاز به درمان جراحی دارند.

 

تشخیص و درمان شکستگی لگن در ناحیه حلقه لگنی امروزه به عنوان یک زیر شاخه فوق تخصصی مهم از ارتوپدی محسوب میشود.

 

 

                                 

پیشرفت سرطان با چه معیاری اندازه گیری میشود

سرطان در هر بافت و در هر عضوی که باشد ممکن است در مراحل ابتدایی خود تشخیص داده شود و یا ممکن است در هنگام تشخیص، پیشرفت زیادی کرده باشد.

 

درمان بیمار و نوع مراقبت از بیمار سرطانی نه تنها به نوع تومور سرطانی بستگی دارد بلکه بسته به درجه پیشرفت بیماری متفاوت است. پیشرفت سرطان را با دو معیار مرحله Stage و درجه Grade اندازه گیری میکنند.

 

مرحله یا استیج Stage به پزشک میگوید تومور چه اندازه بزرگ است و تا چه اندازه ای در بدن منتشر شده است. اینکه تومور در چه مرحله ای است را بیشتر با بررسی های تصویربرداری مشخص میکنند. برای مرحله بندی سرطان های استخوان سیستم های مختلفی وجود دارد. یکی از پرکاربردترین آنها سیستم انکینگ Enneking system است.

 

درجه یا گرید Grade یک تومور سرطانی را با بررسی میکروسکوپی آن مشخص میکنند. درجه یک تومور به پزشک میگوید که رفتار آن چگونه است. تومورهای با درجه پایین Low grade cancers آنهایی هستند که در مطالعه میکروسکوپی سلول های تومور کمی غیر طبیعی هستند.

 

این تومورها فعالیت کمتری داشته و احتمال انتشار آنها کم است. در مقابل، سرطان های با درجه بالا High grade cancers هستند که سلول های آنها در مطالعه ذره بینی بسیار غیر طبیعی هستند. این تومورها سریع رشد کرده و بسرعت در بافت های اطراف و بافت های دوردست انتشار میابند.

متاستاز تومور استخوان ران به ریه

 

 

                                 

 

علائم سرطان استخوان چیست

علائم سرطان استخوان میتواند شبیه به بسیاری از بیماری های سیستم حرکتی بدن انسان باشد. وجود هر کدام از این علائم به تنهایی و حتی همراه با یکدیگر همیشه نشانه وجود سرطان نیست.

 

تشخیص سرطان تنها به توسط پزشک متخصص داده میشود و آنهم بعد از بررسی های کامل تصویربرداری و آزمایشگاهی و در بسیاری از موارد نمونه برداری از محل ضایعه و بررسی آن به توسط پاتولوژیست.

 

شایعترین علائم سرطان استخوان عبارتند از

 

    درد : درد در استخوان مبتلا به سرطان شایعترین علامت وجود آن است. در ابتدا ممکن است درد گاهگاهی باشد. ممکن است درد در شبها بیشتر شود و یا شدت آن وقتی افزایش یابد که فرد از عضو مربوطه استفاده کند مثلا درد یک تومور در استخوان ساق ممکن است با راه رفتن بیشتر شود. وقتی سرطان پیشرفت میکند درد ممکن است دائمی شود با این حال شدت آن معمولا با فعالیت بیشتر میگردد

 

    تورم : یکی دیگر از علائم سرطان استخوان تورم موضعی در یک ناحیه از بدن است. این تورم ممکن است بصورت یک توده موضعی به توسط بیمار لمس شود

 

    شکستگی : سرطان استخوان ممکن است استخوان را ضعیف کرده و موجب شکستگی آن شود. وقتی یک استخوان مبتلا به سرطان شکسته میشود معمولا بیمار اظهار میکند مدتها دردی خفیف در اندام داشته است که به ناگهان شدت آن زیاد میشود. به شکستگی که در زمینه سرطان ایجاد میشود شکستگی مرضی یا شکستگی پاتولوژیک میگویند

 

    علائم دیگر : سرطان استخوان میتواند موجب بروزد علائم دیگری مانند خستگی و ضعف شدید و یا کاهش وزن ناگهانی شود. وقتی سلول های سرطانی به احشاء داخلی بدن تهاجم میکنند ممکن است علائم مربوط به آن احشاء هم تظاهر پیدا کنند مثلا وقتی سرطان استخوان به ریه انتشار پیدا میکند ممکن است بیمار دچار مشکلات تنفسی شود

 

باید توجه داشت که وجود علائم ذکر شده در غالب اوقات به عللی غیر از سرطان استخوان ایجاد میشود و همانطور که گفته شد افراد نباید با دیده هر یک از آنها فکر کنند سرطان دارند.

 

با این حال باید هوشیار باشند تا با مشاهده آنها به پزشک مراجعه کنند تا علت علامت ایجاد شده مشخص گردد. پزشک پس از معاینه بیمار از روش های تصویربرداری و آزمایشگاهی و در صورت نیاز نمونه برداری استفاده میکند تا به تشخیص درست برسد

 

 

                                 

 

.

علت سرطان استخوان چیست

هیچ کس به درستی از علت اصلی ایجاد سرطان استخوان اطلاعی ندارد. البته میدانیم که در بعضی شرایط احتمال بروز این سرطان بیشتر میشود.

 

بطور مثال میدانیم که در کسانی که مبتلا به بیماری های مزمن التهابی در استخوان هستند (مانند بیماری پاژه) احتمال بروز سرطان استخوان بیشتر میشود ولی هیچ کس نمیدانید چرا یک نفر به سرطان استخوان مبتلا میشود و نفر دیگر نمیشود. میدانیم که سرطان استخوان مسری نیست یعنی نمیتوان آن را از فرد مبتلا به آن گرفت.

 

با اینکه نمیدانیم علت سرطان استخوان چیست ولی میدانیم این بیماری در بعضی گروه ها بیشتر است. این گروه ها عبارتند از

 

    بچه بودن یا نوجوان بودن یک عامل خطرساز در بروز سرطان استخوان است. بیشتر سرطان های استخوان در بچه ها و نوجواه های با سن زیر ۲۰ سال ایجاد میشود

 

    در کسانی که در معرض دوزهای بالای اشعه رادیواکتیو قرار گرفته اند احتمال بروز سرطان استخوان بیشتر میشود. بطور مثال در کسانی که رادیوتراپی شده اند این احتمال بیشتر میگردد

 

    افراد با سابقه بیماری پاژه یا دیسپلازی فیبرو احتمال بیشتری دارد که به سرطان استخوان مبتلا شوند

 

    در کسانی که والدین آنها یا برادر و خواهر آنها سرطان استخوان داشته این احتمال بروز این بیماری افزایش پیدا میکند

 

    در بچه های مبتلا به هرنی یا فتق نافی هم احتمال بروز سرطان استخوان بیش از افراد دیگر است

 

    در بچه هایی که مبتلا به رتینوپلاستوم (نوعی سرطان چش) هستند احتمال بروز سرطان استخوان افزایش میابد

 

    مصرف داروهای شیمی درمانی که برای درمان سرطان بکار برده میشوند ممکن است موجب افزایش احتمال بروز استئوسارکوم (نوعی سرطان استخوان) شوند

 

 

                                 

 

شکستگی لگن چیست و چه انواعی دارد

شکستگی لگن نامی کلی برای طیف گسترده ای از شکستگی ها است که معمولا بدنبال ضربات شدید به لگن خاصره ایجاد میشوند. این شکستگی ها در سنین بالا شیوع بیشتری دارند و میتوانند موجب بروز معلولیت های شدیدی شوند.

 

شکستگی لگن انواع مختلفی داشته و میتواند نواحی متفاوتی از لگن خاصره را در بر گیرد. مهمترین انواع شکستگی لگن عبارتند از شکستگی مفصل ران، شکستگی استابولوم، شکستگی حلقه لگنی و شکستگی سر استخوان ران.

آناتومی لگن

 

لگن پایین ترین قسمت تنه است و در جایی قرار دارد که تنه به اندام تحتانی متصل میشود. استخوان لگن یک ساختمان حلقوی است که در بالا به ستون فقرات متصل شده و در پایین به استخوان های ران مفصل میشود.

 

وظیفه لگن در واقع انتقال نیروی وزن از تنه به هر دو اندام های تحتانی است. همچنین در موقع نشستن، نیروی وزن تنه مستقیما از طریق لگن به زمین وارد میشود.

 

لگن همچنین حاوی ارگان های گوارشی و تولید مثل بوده و عروق و اعصاب مهمی از آن عبور کرده و از تنه به اندام تحتانی میروند.

 

کل استخوان لگن از به هم پیوستن دو استخوان بی نام در دو طرف و یک استخوان ساکروم در وسط و پشت تشکیل شده است. استخوان بی نام خود شامل سه قسمت به نام های ایلیوم Ilium ، ایسکیوم Ischium  و پوبیس  Pubis است.

 

مفصل ران که مردم به آن مفصل لگن هم میگویند و در بین پزشکان به مفصل هیپ Hip joint معروف است بزرگترین مفصل بدن بوده و شکل گوی و کاسه ای دارد.

 

قسمت گوی آن سر استخوان ران است و قسمت کاسه آن قسمتی از استخوان لگن است که به آن استابولوم Acetabulum میگویند.

 

 

                                 

جراحی آندوسکوپی دیسک چگونه است

گاهی در بیمارانی که درد انتشاری از ناحیه کمری به اندام تحتانی دارند و در بررسیهای انجام شده علت آن بیرون زدگی دیسک تشخیص داده شده است، درمان  بصورت خارج کرن دیسک آسیب دیده با جراحی آندوسکپی است بشرط آنکه درمانهای غیر جراحی بمدت ۱۲ هفته موثر واقع نشده باشد. در واقع درمان اولیه در اکثر موارد جراحی نیست. تنها در درصد کمی از بیماران نیاز به عمل جراحی وجود دارد.

 

در موارد نیاز به جراحی، روش متداول باز کردن کامل ناحیه است. در مواردی میتوان از آندوسکپی استفاده کرد که مزایای آن شامل موارد زیر است:

 

۱- محل کوچک برش جراحی ۲ – ۱.۵ سانتیمتر ۲- آسیب حداقل به عناصر نرمال ناحیه ۳- طول عمل کوتاه ۴- امکان ترخیص بیمار عصر روز عمل ۵- انجام فعالیت بلافاصله پس از عمل ۶- بازگشت به کار بعد از ۴-۶ هفته

 

علیرغم مزایای فوق، تجربه جراح در میزان موفقیت بسیار مهم است. در برخی موارد که بیرون زدگی شدید است( دو طرفه و مرکزی )، مشکل تر است ودر برخی موارد انجام روشهای معمول با برداشتن کامل دیسک و فشار آن بر عناصر عصبی بهتر و موفقتر از برداشتن ناکافی دیسک با آندوسکوپ است.

 

 

                                 

شکستگی لگن چیست

شکستگی لگن نامی کلی برای تعداد زیادی از شکستگی ها است که میتواند بدنبال حوادثی مانند سقوط از ارتفاع، تصادف، حوادث ورزشی و حوادث حین کار ایجاد شود. با این حال غالب شکستگی های لگن بدنبال ضرباتی نه چندان شدید ایجاد میشوند.

شکستگی لگن در سنین بالا معمولا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشود. در افراد مسن به علت پوکی و در نتیجه ضعیف شدن استخوان، لگن میتواند به راحتی و با وارد شدن ضربه خفیفی شکسته شود. این شکستگی ها در سنین بالا از علل مهم بروز معلولیت ها هستند و میزان مرگ و میر آنها بالا است.

 

مثلی مهم در ارتوپدی وجود دارد که میگوید انسان ها از لگن به دنیا میایند و از لگن از دنیا میروند. یعنی از طریق لگن مادرشان به دنیا وارد میشوند و به علت شکستگی لگن از دنیا میروند.

 

در جوان ها لگن به سادگی دچار شکستگی نمیشود. شکستگی لگن در جوان ها معمولا بدنبال ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل و یا سقوط از ارتفاع ایجاد میشود.

 

شکستگی های لگن را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد. شکستگی حلقه لگن، شکستگی استابولوم و شکستگی اطراف مفصل ران.

 

البته شکستگی سر استخوان ران جزو هیچکدام از سه دسته فوق نیست ولی میتوان آن را جزئی از شکستگی های لگن دانست.

 

در مورد هر کدام از این شکستگی ها در زیر توضیح مختصری داده میشود ولی برای مطالعه وسیع تر در مورد هر کدام از آنها میتوانید به بخش مربوط مراجعه کنید

پ

 

 

                                 

.

عوارض احتمالی بعد از جراحی ستون مهره چیست

آسیب های حین عمل جراحی ستون مهره

 

بعضی از عوارض جراحی های ستون مهره بلافاصله بعد از جراحی دیده نشده و ممکن است بعد از گذشت چند هفته خود را نشان دهند. مهمترین این عوارض عبارتند از :

 

ادامه درد سیاتیکی : در اعمال جراحی که برای درمان هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای انجام میشود گاهی اوقات ممکن است جراح نتواند تمام قطعاتی از دیسک را که بر روی ریشه عصبی فشار میاورد از محل خارج کند. در این موارد ممکن است مقداری از درد که به پای بیمار تیر میکشد باقی بماند.

 

هماتوم اپیدورال Epidural hematoma : در این عارضه مقداری خون در فضای اطراف پرده دورا یا سخت شامه جمع میشود. هماتوم اپیدورال به علت ادامه خونریزی از رگ های خونی است که در حین جراحی بریده شده اند. این خونریزی در ابتدا مشکلی برای بیمار ایجاد نمیکند ولی بعد از مدتی با افزایش خونریزی و فشار توده تجمع یافته خون، موجب بروز درد و علائم عصبی به علت فشار هماتوم به ریشه های عصبی میشود. خونریزی اپیدورال باید بصورت اورژانس جراحی شود.

 

آبسه اپیدورال Epidural abcess  : این عارضه به علت تجمع چرک در اطراف پرده دورا یا سخت شامه ایجاد میشود و علائم آن معمولا بعد از ۴-۲ هفته از جراحی بروز میکند. آبسه اپیدورال باید بصورت اورژانس جراحی شود.

پسودومننکوسل Pseudomeningocele : این عارضه معمولا به علت آسیب پرده های اطراف نخاع ایجاد شده و بر اثر آن مانند مننگوسل مایع مغزی نخاعی در پشت نخاع جمع میشود.