زانوی پرانتزی یا ژنوواروم چگونه جراحی میشود؟

معمول ترین نوع جراحی برای زانوی پرانتزی استئوتومی بالای درشت نی High tibial osteotomy میگویند.

به این معنی که پزشک جراح بعد از برش پوست، استخوان درشت نی را با وسایلی شبیه اسکنه در قسمت های بالای آن بطور کاملاٌ کنترل شده میشکند و سپس دو قطعه بالا و پایین را در امتداد مناسب قرار میدهد بطوریکه در امتداد جدید، استخوان های ران و ساق تقریباٌ در یک امتداد قرار بگیرند. سپس استخوان ها باید مدتی در این وضعیت بمانند تا به هم جوش بخورند.

برای اینکار ممکن است بعد از عمل جراحی پزشک معالج کل اندام تحتانی بیمار را از کف پا تا بالای ران گچ گیری کند تا مدتی محل شکسته شده بیحرکت مانده و جوش بخورد. البته تحمل گچ بمدت بیش از یک ماه برای بیمار مشکل است.

همچنین در این روش به علت اینکه زانو مدتی بیحرکت میماند دچار قدری محدودیت حرکتی شده و عضلات ران هم ضعیف میشوند. بنابراین بیمار بعد از خارج کردن گچ باید مدتی زیر نظر فیزیوتراپ نرمش های خاصی را انجام دهد تا دامنه حرکتی مفصل زانو به حد قبلی بازگردد و عضلات اندام هم قوی شوند

قسمتی از استخوان که در یک ژنو واروم زانو  باید برداشته شود تا اصلاح صورت بگیرد در بین دو خط است

 

 

 ژنوواروم قبل از جراحی

 ژنووارم بعد از جراحی

 

 

                                 

 

 

 

قسمت رانی یا فمورال مفصل مصنوعی

جزء اصلی قسمت رانی یک گوی یا کره فلزی است که به جای سر استخوان ران گذاشته میشود. برای اتصال این گوی فلزی به استخوان ران به آن یک دم یا ادامه متصل میکنند که به آن استم Stem یا دسته میگویند.

 

وقتی جراح سر خراب شده استخوان ران را خارج میکند استم یا دسته را درون کانال مدولری استخوان ران قرار میدهد و بدین ترتیب ران به سر و استم فلزی متصل میشود.

 

در مفاصل مصنوعی قدیمی سر و دسته یک تکه بودند ولی امروزه دو جزء جداگانه هستند. که موقع عمل جراحی به هم متصل میشوند.

 

اندازه استخوان های ران و لگن انسان ها با هم متفاوت است. پس مفاصل مصنوعی هم اندازه های مختلفی دارند. کاسه فلزی حدود 20 اندازه مختلف با قطرهای متفاوت دارد. لایه پلی اتیلنی هم حدود 20 اندازه مختلف دارد.

 

سر فلزی و استم هم اندازه های مختلف دارند. جراح موقع عمل جراحی برحسب اندازه بیمار، اندازه مناسب از هر جزء را انتخاب کرده و با آنها یک مفصل مصنوعی لگن را مونتاژ و درست میکند.

 

این روش را مدولر یا ماجولر میگویند. یعنی مفصل مصنوعی از اجزائی ساخته شده که میتوان بطور مستقل اندازه مناسب را انتخاب کرد

یک مفصل مصنوعی ران

 

 

                                 

 

کشش عضلات گردن

وقتی فشار زیادی به گردن خود وارد میکنید ( یکی از علل شایع آن قرار دادن سر و گردن در یک وضعیت نامناسب به مدت طولانی است) عضلات و لیگامان های اطراف ستون مهره ای گردن شما تحت کشش زیادی قرار میگیرد و به دنبال آن ممکن است پارگی های میکروسکوپی در آنها ایجاد شود.

 

بدنبال آن در این بافت ها تورم و درد ایجاد میشود که شما آن را به صورت درد و خشکی گردن احساس میکنید. این محدودیت حرکت قدری به علت درد و قدری به علت انقباض عضلات اطراف ستون مهره است که خارج از اراده شما صورت میگیرد و به آن اسپاسم هم میگویند. این نوع درد معمولاً با چند روز استراحت خوب میشود.

وضعیت درست نگه داشتن گردن

قوس نامناسب گردن به علت بد نگه داشتن آن  

 

 

 

                                 

 

علائم شکستگی کشکک

علائم عمده شامل درد و تورم شدید در جلوی زانو است. خونمردگی، ناتوانی در راست نگه داشتن زانو و ناتوانی در راه رفتن نیز از دیگر علائم است. اگر شکستگی بر اثر ضربه مستقیم به کشکک مثل زمین خوردن ایجاد شده باشد معمولا خراشیدگی پوستی در جلوی زانو دیده میشود.

 

بدنبال شکستگی معمولا در داخل مفصل زانو خون جمع میشود که قابل لمس است. اگر کشکک به دو تکه جدا از هم تبدیل شده باشد میتوان شکاف بین دو تکه شکسته شده را از روی زانو لمس کرد

تصویر رادیوگرافی شکستگی استخوان کشکک

 

 

 

                                 

 

انواع شکستگی های اطراف مفصل ران (هیپ) کدامند؟

برحسب اینکه شکستگی مفصل ران در کدام ناحیه از قسمت های بالایی استخوان ران باشد این شکستگی ها را به سه دسته کلی تقسیم میکنند:

 

     شکستگی های گردن ران : این شکستگی ها در ناحیه گردن استخوان ران و بین سر و ناحیه تروکانتر بوجود میایند. این شکستگی ها میتوانند دقیقا در زیر سر استخوان ران، در وسط گردن استخوان ران و یا در محل اتصال گردن و ناحیه تروکانتر باشند

 

     شکستگی های اینترتروکانتریک : این شکستگی ها در ناحیه تروکانتر اتفاق میفتند. به زبان دیگر خط شکستگی معمولا بین تروکانتر بزرگ و کوچک قرار گرفته است

 

     شکستگی های ساب تروکانتریک : این شکستگی ها در محدوده ای زیر تروکانتر کوچک تا حداکثر پنج سانتیمتر پایینتر از آن ایجاد میشوند. شکستگی های پائینتر از این محدوده جزو شکستگی های تنه استخوان ران تقسیم بندی میشوند

 

    شکستگی تروکانتر کوچک یا بزرگ که معمولا بصورت کنده شدن این برجستگی ها از تنه اصلی استخوان ران است

 

تقسیم بندی شکستگی های بالای استخوان ران در ناحیه لگن

تقسیم بندی شکستگی های بالای استخوان ران در ناحیه لگن

 

 

                                 

 

کیست آنوریسمی استخوان چیست

یک کیست استخوانی پر از خون است. این کیست استخوانی بیشتر در دهه دوم عمر دیده شده و شیوع آن در زنان دو برابر مردان است.

 

کیست انوریسمی استخوان در واقع یک نوع تومور استخوانی است. این تومور در هر استخوانی دیده میشود ولی بیشتر در متافیز استخوان های بلند اندام تحتانی وجود دارد.

 

علت بروز این تومور به درستی مشخص نیست ولی گاهی اوقات بدنبال ضربه ایجاد میشود.

 

علامت کیست آنوریسمی استخوان درد اندام بر روی تومور و برجسته شدن قسمتی از اندام به علت برجسته شدن استخوان است. گاهی اوقات ابتلا به این کیست موجب ضعیف شدن استخوان و بدنبال آن ایجاد شکستگی پاتولوژیک در استخوانی است که به علات تومور ضعیف شده است. پوست روی استخوان مبتلا به این تومور ممکن است گرم باشد.

 

 کیست آنوریسمی استخوان در ساعد

کیست آنوریسمی استخوان در کف پا  

کیست آنوریسمی استخوان در رادیوگرافی بصورت یک حفره استخوانی دیده میشود که مانند یک بادکنک برجسته شده و معمولا دیواره های نازکی دارد. ام آر آی به تشخیص آن و افتراق آن از دیگر تومورها کمک میکند.

 

درمان کیست آنوریسمی استخوان بصورت کورتاژ محتویات داخل و جدار آن و سپس پرکردن آن با گرافت استخوان و یا با سیمان استخوانی است. بعد از جراحی در ۲۰ درصد موارد احتمال عود تومور وجود دارد. عود در بچه ها بیشتر از بالغین دیده میشود.

 

درمان عود این تومور بصورت کورتاژ مجدد و یا برداشتن کل کیست همراه با قسمتی از استخوان اطراف آن است.

 

 

                                 

 

آناتومی کاربردی مچ

مفصل مچ پا از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان درشت نی Tibia و نازک نی Fibula و تالوس یا قاپ Talus به وجود میاید. استخوان های درشت نی و نازک نی همراه یکدیگر یک گودی را در بالای مفصل درست میکنند که استخوان تالوس (قاپ) در زیر آن قرار میگیرد. این دو استخوان ،سه ناحیه یا قسمت را در بالای استخوان درست میکنند که عبارتند از :

 

     قوزک داخلی ( مالئول داخلی) Medial malleolus که در واقع پایین ترین قسمت درشت نی است که در قسمت داخل مچ پا قرار گرفته و هنگامی که پاها را جفت میکنیم به یکدیگر برخورد میکنند.

 

     قوزک خارجی ( مالئول لترال) Lateral malleolus که پایینترین قسمت نازک نی بوده و در قسمت خارجی مچ پا است.

 

     قوزک پشتی یا خلفی ( مالئول خلفی) Posterior malleolus که پایینترین قسمت درشت نی در ناحیه پشت مچ پا است.

 

در هر شکستگی مچ پا به غیر از درگیر شدن مفصل مچ پا معمولا مفصل دیگری هم درگیر میشود. این مفصل سندسموز Syndesmosis نام دارد. این مفصل در واقع محل اتصال پایینترین قسمت درشت نی و نازک نی است. این دو استخوان در ناحیه سندسموز به توسط لیگامان محکمی به یکدیگر متصل میشوند.

تصویر رادیوگرافی یک مچ پای طبیعی 

تصویر رادیوگرافی آسیب سندسموز و فاصله گرفتن درشت نی و نازک نی از یکدیگر 

یک شکستگی دو قوزکی مچ پا که در آن هم قوزک داخلی و هم قوزک خارجی شکسته و جابجا شده است

 

 

                                 

 

شکستگی لگن چیست؟

شکستگی لگن نامی کلی برای تعداد زیادی از شکستگی ها است که میتواند بدنبال حوادثی مانند سقوط از ارتفاع، تصادف، حوادث ورزشی و حوادث حین کار ایجاد شود. با این حال غالب شکستگی های لگن بدنبال ضرباتی نه چندان شدید ایجاد میشوند.

 

شکستگی لگن در سنین بالا معمولا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشود. در افراد مسن به علت پوکی و در نتیجه ضعیف شدن استخوان، لگن میتواند به راحتی و با وارد شدن ضربه خفیفی شکسته شود. این شکستگی ها در سنین بالا از علل مهم بروز معلولیت ها هستند و میزان مرگ و میر آنها بالا است.

 

مثلی مهم در ارتوپدی وجود دارد که میگوید انسان ها از لگن به دنیا میایند و از لگن از دنیا میروند. یعنی از طریق لگن مادرشان به دنیا وارد میشوند و به علت شکستگی لگن از دنیا میروند.

 

در جوان ها لگن به سادگی دچار شکستگی نمیشود. شکستگی لگن در جوان ها معمولا بدنبال ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل و یا سقوط از ارتفاع ایجاد میشود.

 

شکستگی های لگن را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد. شکستگی حلقه لگن، شکستگی استابولوم و شکستگی اطراف مفصل ران.

 

البته شکستگی سر استخوان ران جزو هیچکدام از سه دسته فوق نیست ولی میتوان آن را جزئی از شکستگی های لگن دانست.

 

در مورد هر کدام از این شکستگی ها در زیر توضیح مختصری داده میشود ولی برای مطالعه وسیع تر در مورد هر کدام از آنها میتوانید به بخش مربوط مراجعه کنید.

 

 

                                 

 

سیستم مرحله بندی انکینگ چیست

سیستم مرحله بندی انکینگ Enneking staging system یک روش طبقه بندی درجه پیشرفت تومور سرطانی است. پزشک جراح از این سیستم استفاده میکند تا مشخص کند در حین جراحی چه اندازه از استخوان را باید از بدن بیمار خارج کند.

 

سیستم انکینگ بر اساس متغیرهای زیر است

 

    درجه یا گرید تومور grade G

 

    محلی که تومور قرار گرفته است T

 

    آیا تومور متاستاز داده است یا خیر metastases M

 

در سیستم انکینگ تومورهای سرطانی به سه درجه یا گرید طبقه بندی میشوند

 

    تومور خوش خیم است G0

 

    تومور درجه یا گرید پایین دارد G1

 

    تومور درجه یا گرید بالا دارد G2

 

در سیستم انکینگ تومور ها به سه مرحله یا استیج طبقه بندی میشوند

 

    مرحله یک Stage 1 : سرطان درجه یا گرید پایین دارد

 

    مرحله دو Stage 2 : سرطان درجه یا گرید بالا دارد

 

    مرحله سه Stage 3 : سرطان متاستاز داده است

 

مرحله یک و دو هر کدام به دسته های A و B طبقه بندی میشوند

 

    مرحله Stage 1A : به این معنی است که تومور با گرید پایین است. یعنی سلول های آن در مطالعه میکروسکوپی کمی غیر طبیعی هستند و همچنین تومور کاملا در درون استخوان قرار دارد. در این مرحله تومور در درون دیوارهای استخوان محصور بوده و هنوز دیوار را پاره نکرده و به بیرون از استخوان گسترش نیافته است. به این مرحله، سرطان استخوانی داخل کمپارتمان Intracompartmental bone cancer هم میگویند

.

مرحله Stage 1B : در این مرحله سلول های تومور کمی غیر طبیعی هستند ولی دیواره استخوان را پاره کرده و به خارج از استخوان گسترش پیدا کرده اند. به این مرحله، سرطان استخوانی خارج کمپارتمان Extracompartmental bone cancer هم میگویند

مرحله Stage 2A : در این مرحله سلول های تومور سرطانی در مطالعه میکروسکوپی خیلی غیر طبیعی هستند و همچنین تومور کاملا در درون استخوان قرار دارد. در این مرحله تومور در درون دیوارهای استخوان محصور بوده و هنوز دیوار را پاره نکرده و به بیرون از استخوان گسترش نیافته است. به این مرحله، سرطان استخوانی داخل کمپارتمان Intracompartmental bone cancer هم میگویند

 

 

                                 

 

شکستگی سر استخوان ران

شکستگی سر استخوان ران نوعی از شکستگی لگن است که معمولا بدنبال دررفتگی مفصل ران ایجاد میشود. هنگام دررفتگی مفصل ران ممکن است سر استخوان ران به کناره استابولوم گیر کرده و موجب کنده شدن تکه ای از آن شود.

 

این شکستگی ها معمولا در افراد جوان ایجاد میشود و اهمیت آنها در اینست که داخل مفصل ران هستند و هر گونه بد جوش خوردن این شکستگی ها میتواند موجب بروز سائیدگی و آرتروز زودرس مفصل ران شود