عمل جراحی خشک کردن مفصل آرنج چگونه انجام میشود
اساس خشک کردن هر مفصل از جمله مفصل آرنج برداشتن باقیمانده غضروف سطوح مفصلی و سپس کنار هم گذاشتن اسنخوان ها و بیحرکتی آنها به مدت کافی است. بدن در مقابل این استخوان ها مانند یک شکستگی رفتار کرده و دو سر استخوان ها را به هم جوش داده و متصل میکند.
در خشک کردن مفصل آرنج غضروف باقیمانده پایین استخوان بازو و غضروف بالای استخوان اولنا (زند زیرین) برداشته شده و سپس این دو استخوان به توسط پلاک یا اکسترنال فیکساتور در کنار هم ثابت میشوند تا جوش بخورند.
معمولا آرنج را در زاویه ۹۰ درجه جوش میدهند. در صورتی که از اکسترنال فیکساتور استفاده شود آن را بعد از حدود سه ماه که استخوان ها به هم جوش خورد از بدن خارج میکنند ولی در صورت استفاده از پلاک معمولا آن را در بدن باقی میگذارند مگر اینکه مشکل خاصی ایجاد کند که در این صورت خارج میشود.
در عمل جراحی خشک کردن مفصل آرنج معمولا سر استخوان رادیوس (زند زبرین) به استخوان های اطراف جوش داده نمیشود. این کار بدین منظور صورت میگیرد که ساعد و مچ دست بتواند چرخش خود را حفظ کند.
در صورتی که تخریب و یا آرتروز شدید در سر استخوان رادیوس منشا درد باشد سر استخوان رادیوس را در حین خشک کردن مفصل آرنج خارج میکنند تا هم درد از بین برود و هم حرکات چرخشی ساعد و مچ دست حفظ شود.
