Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio

۳۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مگنت درمانی» ثبت شده است


 

درد ناشی از دیسک گردن، به دو شکل بروز می‌کند:

 

1- درد مکانیکی

این نوع درد، موضعی است و در خود ستون‌فقرات احساس می‌شود، یا اینکه خیلی نزدیک مهره‌هاست.

بیمار هنگام صبح و برخاستن از خواب، دردی احساس نمی‌کند و به‌تدریج و با افزایش فعالیت روزانه، بر شدت آن افزوده می‌شود، به طوری که شب‌هنگام به اوج خود می‌رسد.

 

2- درد انتشاری

دردهای ریشه‌ای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس می‌شوند، یعنی می‌توانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند.

 

این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برق‌گرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوک‌انگشتان نزدیک‌تر می‌شویم، از میزان آن کاسته و علایم بی‌حسی آشکار می‌شود، یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار می‌دهیم، به‌راحتی می‌توانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم.

 

پزشک از روی انگشت بی حس شده   می‌تواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده است، مثلا بی‌حسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بی‌حسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است.

بد نشستن هنگام کار با کامپیوتر

 

چرا به دیسک گردن مبتلا می‌شویم؟

انسان‌ها شغل‌های متعددی دارند و برای انجام بعضی از اعمال باید به مدت طولانی برای انجام آن خود را با شرایط تطبیق دهند. برای فهم بهتر به چند نمونه اشاره می‌کنیم.

 

در صاحبان مشاغلی مثل دندان‌پزشکی، حروف‌نگاری، کاربران طولانی مدت رایانه  که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدت‌ها سر و گردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد می‌کنند، مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ می‌کنند، به مدت طولانی نیروی زیادی به سر و گردن وارد می‌شود و به آن صدمه می‌خورد.

 

یکی از ورزش‌های کلاسیک در فرهنگ ما، کشتی است. کشتی‌‌گیران به دلیل وضعیت خاص هنگام کشتی گرفتن مثل پل زدن و انجام بعضی از فن‌ها، فشار زیادی به ستون‌فقرات گردنی‌شان وارد می‌کنند. به همین دلیل قبل از انتخاب ورزش کشتی بهتر است قوس کانال ستون‌فقرات از نظر استاندارد بررسی شود تا اگر در اثر آسیب، کانال نخاع کمی تنگ‌تر شود، عارضه چندانی پدید نیاید.

برخی از افراد هم به‌طور مادرزادی دچار ناهنجاری‌های ستون فقرات  هستند.

 

تشخیص دیسک گردن

وقتی علایم و نشانه‌ها، دیسک‌گردن را نشان می‌دهد، باید بررسی‌های تکمیلی آغاز شود.

رادیوگرافی ساده، ام آر آی  و نوار عصب اطلاعات بیشتری می‌دهد و با کنار هم قرار دادن یافته‌ها، تصمیم درستی نیز برای درمان گرفته می‌شود.

 

درمان دیسک گردن

1- درمان نگهدارنده

با رعایت نکته‌های بسیار ساده و جزیی می‌توان بیماری را درمان کرد. در بیرون‌زدگی دیسک، بلافاصله سیستم التهابی بدن فعال می‌شود و بدن هم به‌طور خودکار آن را خنثی می‌کند.

دیسک گردن یک بیماری خودمحدودشونده است و با مداخلات بهینه‌سازی فرایند شغلی و وضعیت‌های مناسب هنگام کار، بهبودی حاصل می‌شود

بی‌حرکت‌ نگه‌داشتن گردن بسیار مفید است، زیرا فشار وارده کمتر می‌شود و به مرور بیرون‌زدگی سر جای اول خود برمی‌گردد.

برای این کار گردن‌بندهای طبی وجود دارد. همچنین برای تقویت عضلات و قوی‌تر کردن آن تمرینات ورزشی کمک می‌کند تا روند بهبودی سریع‌تر طی شود.

 

2- درمان جراحی

اگر بعد از درمان‌های نگهدارنده همچنان علایم بیماری ادامه یابد، درمان جراحی ضرورت می‌یابد، اما چه بیمارانی به جراحی نیاز دارند؟

افراد زیر باید جراحی کنند:

 

- افرادی که نقص پیشرونده دارند، یعنی دیسک گردن آنقدر شدید است که حتی در راه رفتن نیز دچار مشکل شده‌اند و احساس می‌کنند هنگام راه رفتن، روی برف یا روی ابر قدم برمی‌دارند، یا زمین می‌‌‌خورند و دست‌هایشان قدرت انجام هیچ کاری ندارد و دچار نقص عصبی شده‌اند.

 

- گروهی که هیچ علایم عصبی ندارند، فقط از درد شدید و ناتوان‌کننده رنج می‌برند و به درمان با وجود همه اقدام‌ها پاسخ نمی‌دهند و شدت درد باعث افت کیفیت زندگی‌شان شده است.

 

- برای برگرداندن بیمارانی که کاملا با استراحت بهبود می‌یابند، ولی وقتی به محل کارشان بازمی‌گردند، دوباره همه علایم آغاز می‌شود.

 

منبع : تبیان





                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۰۹:۴۰
دکتر داستانی

منظور از جابجایی یا همان دررفتگی شانه خارج شدن سر استخوان بازو از حفره، مفصلی شانه می باشد که نسبت به افراد عادی در ورزشکاران بشدت شایع است. مفصل شانه شایعترین مفصل بدن است که دچار در رفتگی و جابجایی میگردد. 96% موارد جابجایی در اثر ضربه ایجاد می شوند.جابجایی شانه می تواند به سمت جلو، بالایا پائین یا عقب باشد که در 85% موارد سر استخوان بازو به سمت جلو جابه جا می گردد.جابه جایی شانه 50-45% از موارد جابه جایی مفاصل بدن را تشکیل می دهد.آناتومی کاربردی

مفصل شانه از قرارگیری سربزرگ استخوان بازو داخل حفره گلنوئید استخوان کتف بوجود می آید این مفصل توسط کپسول مفصلی پوشیده می شود. حفره مفصلی شانه توسط دو لایه عضلات سطحی و عمقی پوشیده می شود لایه عمقی را عضلات گرداننده شانه ( Rotator cuff ) می سازند که 4 عضله کوچک می باشند که سبب چرخش به داخل و خارج مفصل شانه می شوند و مفصل را از اطراف حمایت هم می کنند. تاندونهای این عضلات با کپسول مفصل شانه در هم می آمیزند. لایه سطحی را عضله دلتوئید تشکیل می دهد

بیومکانیک ورزشی

هر نیروی وارده در ورزش به مفصل شانه امکان دارد منجر به  در رفتگی شانه شود.میزان ریسک بروز این مسأله در صورت وجود سابقه قبلی در رفتگی یا شلی مفصلی افزایش می یابد. در بهم خوردن شدید در ورزش ریسک این مسأله زیاد است. بطور کلی هر نوع ورزشی که در آن در سرعت بالا ناگهان سرعت کم شده و نیرو به بازو منتقل شود احتمال دررفتگی زیاد است مثل دوچرخه سواری، شیرجه.

شرح حال

بطور معمول با شرح حال می توان نوع دررفتگی را براحتی مشخص نمود.
تعیین نوع دررفتگی با پرسیدن وضعیت دست هنگام ضربه براحتی شناسایی می گردد. معمولاً دررفتگی به جلو هنگامی رخ میدهد که دست و آرنج باز و بازو به خارج چرخیده و دور از بدن است مثل هنگامی که با دست روی زمین می افتیم. دررفتگی به سمت عقب با اعمال نیرو از روبرو در حالیکه دست در کنار بدن و به سمت داخل چرخیده است رخ می دهد.
چنانچه فرد بعد از تشنج یا شوک الکتریکی آمده است حتماً‌ باید به دررفتگی خلفی مشکوک شد.
دررفتگی به سمت پائین نادر است.سابقه دررفتگی قبلی پرسیده شود که داشته یا خیر.

معاینه

چنانچه دررفتگی وجود داشته باشد فرد درد شدیدی دارد و ممکن است نتوان مفصل را حرکت داد. در دررفتگی قدامی می توان سر بازو را لمس نمود و دامنه حرکات کاهش دارد. بخصوص در حرکت به خارج ( abduction ) و چرخش به داخل ( internal rotation ) . فرد معمولاً بازو را در حالت کمی دور از بدن و چرخش به خارج نگه می دارد.
دررفتگی به عقب تشخیص مشکلتری از قدامی دارد. بازو معمولاً‌ در وضعیت چرخش به داخل و در کنار بدن می باشد. دامنه حرکات کاهش یافته است بخصوص در حرکت چرخش به خارج و به سمت جلو.معاینه کامل عصبی عضلانی بایدصورت گیرد.

تصویربرداریرادیوگرافی:
نمای Anteroposterior : به بیمار می گوئیم ْ45-30 خم شود بطوریکه استخوان کتف وی موازی کاست رادیوگرافی قرار گیرد. این سبب می گردد که یک عکس AP در صفحه استخوان کتف گرفته شود در حالت نرمال یک فضای خالی بین سر بازو و حفره گلنوئید قرار دارد که در حالت در رفتگی این فضا وجود ندارد.
چنانچه عکس AP در صفحه بدن گرفته شود امکان دارد دررفتگی های خلفی را نشان ندهد.
نمای طرفی ( lateral )  :نمای AP نشان می دهد دررفتگی داریم یا خیر. اما نمای طرفی جهت آن را که به جلویا عقب می باشد را نشان می دهد.
ام ار آی: در افراد مسن یا میانسال که احتمال پارگی رباطهای عضلات چرخاننده شانه بدنبال جابجایی شانه زیاد است چنانچه دامنه حرکات بهبود نیابد یا درد رفع نگردد MRI برای تشخیص آسیب این رباطها لازم است. چانچه گادولینیوم MRI انجام شود بهتر است
.
درمان فاز حاد:بعد از جا انداختن باید دست به مدت 3-1 هفته توسط بانداژ بی حرکت باشد.
در این مدت فرد باید تمرین های دامنه حرکتی را برای مفاصل آرنج – مچ دست و دست انجام دهد.درمان جراحی معمولاً‌ برای ورزشکارانی که نیاز زیاد به استفاده از اندام فوقانی در ورزش خاص خود دارند توصیه می گردد و در افراد معمولی نیازی نیست.
فاز بهبودی:
بعد از دوره بی حرکت سازی حرکات غیر فعال شانه شروع می گردد ( حرکات توسط فرد دیگر )
در افراد پیر بعد از 1 هفته بی حرکتی باید حرکات غیر فعال شروع شوند زیرا احتمال بروز شانه یخ زده یا همان خشکی شانه در افراد مسن بیشتر است. هدف از این حرکات دستیابی به چرخش به خارج 30 درجه و جلو آوردن دست به میزان 90 درجه در سه هفته اول و دستیابی به 40 درجه چرخش به خارج و بالا آوردن دست تا 240 درجه در سه هفتم دوم است.
درمان جراحی در مورد ورزشکارانی که در این فاز ناپایداری علامتدار مفصلی را نشان می دهند انجام می گیرد.
فاز نگهدارنده:
در این فاز تقویت عضلات گرداننده شانه با اعمال وزن و حرکات فیزیوتراپیک صورت می گیرد. شنا کردن یک ورزش عالی برای این منظور می باشد.

بازگشت به تمرینات 

• نباید تا زمان رفع کامل علائم و محدودیتهای حرکتی مفصل شانه بعد از در رفتگی به رقابت بازگشت که این امر معمولاً دو الی سه ماه زمان نیاز دارد.


فیزیوتراپییکی از مهم ترین درمانها فیزیوتراپی می باشد که حتما باید با مراجعه به مراکز تخصصی و زیر نظر متخصص فیزیوتراپیست درمان را پیش برد



عوارض
• آسیب عروقی _ عصبی در ناحیه بازو و بدنبال دررفتگی
• آسیب عضلانی همراه عضلات ناحیه بازو
• عوارض ناشی از شکستگی در همراهی شکستگی و در رفتگی شانه

•استعداد به در رفتگی های مکرر : به خصوص در افراد زیر 18 سال چنانچه یک بار در رفتگی قدامی رخ دهد بسیار مستعد به بروز مجدد آن هستند و چنانچه این امر سه الی چهار بار تکرار گردد به جراحی برای پایدار کردن مفصل شانه که توسط جراح شانه انجام میشود، نیاز داریم.

پییش آگهی 

سن بروز این آسیب مهمترین فاکتور بیان کننده بروز مجدد است. افراد جوان بیشتر مستعد بروز مجدد می باشند. اگر در دوران نوجوانی رخ دهد احتمال بروز مجدد تا 90% می رسد در افراد بالای 40 سال ریسک بروز مجدد 15-10% می باشد.اغلب بروزهای مجدد در عرض 2 سال اول بعد از آسیب اولیه رخ می دهد.





                                            



                                 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ فروردين ۹۷ ، ۱۹:۰۵
دکتر داستانی



1544 6درد زانو یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران به پزشکان و شایعترین علت مراجعه مردم به متخصصین ارتوپدی است. زانو مفصل پیچیده ای است و در واقع خود از چند مفصل تشکیل شده است و به علت همین پیچیدگی بدنبال ضربه میتواند به شکل های گوناگون آسیب ببیند. بسیاری از آسیب های زانو را میتوان با روشهای غیر جراحی درمان کرد ولی تعدادی از آنها برای بهبودی نیاز به عمل جراحی دارند.

 

آناتومی زانو

 زانو بزرگترین مفصل بدن است. این مفصل از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. قسمت پایینی استخوان ران، قسمت بالایی استخوان ساق و استخوان کشکک. قسمت انتهای پایینی ران روی ساق حرکات لولایی دارد و کشکک در فرورفتگی شیار مانند پهنی که در جلوی انتهای پایینی ران قرار دارد میتواند به طرف بالا و پایین حرکت کند. مفصل زانو لیگامان های قوی دارد که استخوانها را به یکدیگر متصل میکند.

 

این لیگامان ها مانع میشوند که استخوان های تشکیل دهنده مفصل در هر جهتی حرکت کنند. به زبان دیگر وظیفه آنها اجازه و تسهیل حرکت استخوان ها فقط در جهت های خاص است. مهم ترین جهتی که لیگامان های زانو اجازه حرکت میدهند خم و راست شدن زانو است گرچه زانو در جهات دیگر هم حرکات خفیفی دارد. زانو چهار لیگامان مهم دارد که عبارتند از:

  •  لیگامان متقاطع قدامی یا ACL 
  •  لیگامان متقاطع خلفی یا PCL 
  •  لیگامان کلترال داخلی یا MCL
  •  لیگامان کلترال خارجی یا LCL
ساختمان دیگر زانو منیسک است. هر زانو دو منیسک داخلی و خارجی دارد که جنس آن شبیه غضروف بوده و مانند بالشتکی در بین استخوانهای ران و ساق قرار میگیرد. وظیفه منیسک ها تسهیل حرکت ران روی ساق است و شوکی را که در هنگام پریدن و راه رفتن به زانو وارد میشود جذب کرده و در واقع با قرار گرفتن بین ران و ساق مانع از این میشود تا این استخوان ها در محل مفصل مستقیما به یکدیگر ضربه وارد کنند.
 

 

آسیب های شایع زانو

 آسیب های زانو از آسیب های شایع در ورزشکاران است. به همین علت متخصصین طب ورزشی باید دانش و مهارت فراوانی در درمان آسیب های زانو داشته باشند. ساختمان های بطور شایعی در حین حرکات ورزشی میتوانند دچار آسیب شوند.

 

لیگامان متقاطع ( صلیبی) قدامی یا  ACL

( Anterior Cruciate Ligament)

حرکاتی مانند تغییر ناگهانی جهت راه رفتن، توقف ناگهانی موقع دویدن یا برخورد نامناسب اندام تحتانی  به زمین موقع جهیدن میتواند موجب آسیب این لیگامان شود. این آسیب میتوان بصورت کشیدگی یا پارگی های خفیف در تاندون بوده و یا میتواند بصورت پارگی کامل لیگامان باشد. در ورزش های اسکی و بسکتبال و فوتبال این آسیب ها زیاد دیده میشوند. برای مطالعه بیشتر به مقاله "رباط متقاطع جلویی ( رباط صلیبی قدامی) ACL در مفصل زانو چگونه آسیب دیده و علائم پارگی آن چیست" مراجعه کنید.

 

لیگامان کلترال داخلی یا MCL 

( Medial Collateral Ligament)

آسیب به این لیگامان معمولا به علت ضربه ایکه از طرف خارج به زانو وارد میشود بوجود آمده و معمولا در ورزش های ضربه ای مثل فوتبال دیده میشود. برای مطالعه بیشتر به مقاله "آسیب لیگامان یا رباط های کلترال (جانبی) زانو" مراجعه کنید.

 

لیگامان متقاطع ( صلیبی) خلفی یا PCL

( Posterior Cruciate Ligament)

معمولا به علت ضربه ایکه به جلو زانو وارد میشود بوجود میاید. علت دیگر آن پیچ خوردن زانو حین ورزش است. برای مطالعه بیشتر به مقاله "پارگی رباط متقاطع خلفی ( رباط صلیبی خلفی) PCL در مفصل زانو" مراجعه کنید.

 

 پارگی منیسک

معمولا به علت چرخش ناگهانی ران روی ساق یا ایستادن ناگهانی هنگام دویدن یا تکل خوردن در حین فوتبال ایجاد میشود. برای مطالعه بیشتر به مقاله "پارگی منیسک در مفصل زانو چگونه ایجاد میشود" مراجعه کنید.

باید به خاطر داشت که در بسیاری از آسیب های زانو ممکن است بیش از یک بافت آسیب ببینند مثلا ممکن است آسیب رباط جانبی داخلی همراه با آسیب رباط صلیبی قدامی و یا حتی همراه با پارگی منیسک باشد.

 

درمان آسیب های زانو

 در آسیب های خفیف معمولا درمان با استفاده از استراحت، سرما، کمپرس و بالا نگه داشتن زانو است. منظور از استراحت به زمین نگذاشتن پا و استفاده از کراچ (عصای زیر بغل) است. سرمای موضعی با استفاده از یخ میتواند تورم را کنترل کند. و بستن باند کشی در اطراف زانو برای کمپرس کردن محل آسیب میتواند مفید باشد.

مهمترین اصل این است که درمان هرچه زودتر شروع شود موثرتر است. در موارد زیر باید زود به پزشک مراجعه کرد:
  •  اگر در موقع ضربه یک صدا یا احساس تق در زانو کردیم یا احساس کردیم زانوی ما ناگهان از زیر ران دررفته و جابجا شده است
  •  اگر درد شدید در زانو احساس میکنیم
  •  اگر لنگش داریم
  •  اگر نمیتوانیم زانوی خود را حرکت بدهیم
  •  اگر زانوی ما متورم شده است


منبع :ایران ارتوپد


                                            



                                 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ فروردين ۹۷ ، ۱۸:۳۵
دکتر داستانی

ویتامینD از ویتامین های محلول در چربی است که برای جذب کلسیم از روده و استحکام استخوان ها لازم است.

راه های دریافت ویتامینD :

1-از طریق تابیدن اشعه آفتاب( اشعه ماوراء بنفش) به پوست بدن:

در پوست انسان ماده ای به نام دهیدروکلسترول وجود دارد که پیش ساز ویتامینD است و در اثر تابیدن اشعه آفتاب به پوست، مراحلی را در بدن طی کرده و سرانجام در کلیه، به ویتامینD فعال تبدیل می شود.

2- از طریق غذا: مواد غذایی حاوی ویتامینD شامل: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ ، خامه ، جگر، شیرهای غنی شده با ویتامینD، سرلاک و شیرخشک هستند.

3- می توان ویتامینD را به صورت سنتیتک ( یعنی مصنوعی یا ساختگی) نیز به بدن رساند.

غذای شیرخواران ممکن است حاوی مقادیر بسیار کمی ویتامینD باشد. شیر گاو حاویIU40(واحد بین المللی) و سبزیجات و میوه جات حاوی مقادیر بسیار ناچیز ویتامینD هستند. زرده تخم مرغ حاوی 400-120 واحد ویتامینD در هر گرم می باشد که منبع بسیار با ارزشی است. به اغلب شیر خشک ها ویتامینDرا در حد معقولی اضافه کرده اند.

عوامل ایجاد کننده کمبود ویتامینD :

1- قرار نگرفتن در معرض اشعه آفتاب ؛لازم به تذکر است که آفتاب باید مستقیم به پوست بتابد و اشعه ای که از پشت پنجره بتابد، فاقد اشعه ماورای بنفش است.

2- عدم استفاده از غذاهای حاوی ویتامینD مثل تخم مرغ:

3- رشد بسیار سریع کودک. برای مثال کودکان با وزن کم هنگام تولد ( کمتر از 2500 گرم) که پس از تولد رشد سریعی دارند و همچنین کودکان در دوران بلوغ که رشدشان بسیار سریع می شود، اگر ویتامینD را به مقدار کافی دریافت نکنند، ممکن است دچار کمبود این ویتامین شوند.

4. کودکانی که دارای بیماری های خاصی هستند، ممکن است به علت عدم جذب ویتامینD دچار کمبود این ویتامین شوند. به عنوان مثال در انواع بیماری هایی که با سوء جذب چربی همراه هستند.

همچنین داروهای ضد تشنج که در انواع صرع یا در تشنج های دیگر مصرف می شوند، مثل فنوباربیتال یا فنی توئین نیز به علت مداخله در متابولیسم ویتامینD، بیمار را در معرض کمبود این ویتامین قرار می دهد.

اثرات کمبود ویتامیندر بدن:

در اثر کمبود ویتامینD در بدن، بیماری نرمی استخوان راشیتیسم ایجاد می شود.

وقتی در اثر کمبود ویتامینD، جذب کلسیم از روده ها متوقف شود، برای نگه داری سطح کلسیم خون در حد طبیعی، هرمونی به نام پاراتورمون از غده پاراتیروئید ترشح می شود. این هورمون، کلسیم را از استخوان ها برمی دارد و وارد خون می کند. از این رو سطح کلسیم خون در حد طبیعی باقی می ماند، اما فسفر که از طریق ادرار دفع می شود، در خون پایین می آید.

اثرات کمبود ویتامینD در بدن، چند ماه بعد ظاهر می شود. این علائم در کودکان شیرخواری که مادرانشان کمبود این ویتامین را دارند، در عرض 2 ماه پس از تولد ظاهر می شود؛ اما در بقیه موارد در اواخر سال اول و در حین سال دوم زندگی، علائم مزبور بروز می کنند. در سایر دوران کودکی( به جز سن شروع بلوغ) کمبود این ویتامین نادر است.

علائم کمبود ویتامینD :

- جعبه ای شکل شدن سر

- پیشانی برجسته

- دیربسته شدن ملاج یا فونتانل ها

- دیردندان درآوردن

- پوسیدگی زودرس دندان ها

- ضخامت مچ دست

- بد شکل شدن لگن

- پرانتزی شدن ساق پاها، تمای له شکستگی در استخوان ها و نافرمی در ستون فقرات، ساق پاها و لگن که سبب کوتاهی قد می شود؛

- دیرنشستن

- دیر به راه افتادن

تشخیص این بیماری بر اساس علائم بالینی، تاریخچه مصرف ویتامینD، انجام رادیوگرافی و آزمایش خون از نظر بررسی سطح کلسیم، فسفر و آنزیم آلکالان فسفاتاز صورت می گیرد.

عوارض این بیماری علاوه بر موارد بالا شامل: ابتلا به عفونت های تنفسی، عفونت های روده ای و سل ریوی می باشد. هم چنین کم خونی ناشی از فقر آهن در این افراد شایع است.

پیشگیری از کمبود ویتامینD :

1. تجویز ویتامینD با دوز روزانه 400 واحد از راه خوراکی

2. استفاده از زرده تخم مرغ بعد از سن 7 ماهگی

3. استفاده از آفتاب مستقیم که اگر روزانه به مدت 10-5 دقیقه به مناطق باز بدن مثل سر، صورت و دست ها از آرنج تا انگلشتان دست و زانو تا انگشتان پا بتابد، کافی است.

منبع : تبیان




                                            



                                 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ فروردين ۹۷ ، ۱۷:۱۸
دکتر داستانی

سلامت نیوز: افرادی که به بیماری پوکی استخوان دچار هستند برای انجام حرکات ورزشی باید با متخصصان مشورت کنند چرا که بعضی از ورزش ها می توانند این بیماری را تشدید نمایند.
 درمان پوکی استخوان با قرص دارو، ورزش و... به منظور پیشگیری از ایجاد شکستگی صورت می گیرد، بهتر است با مشاهده علائم پوکی استخوان به پزشک مراجعه کنید و در صورت بارداری باید تحت نظر پزشک باشید. ورزش و پوکی استخوان یکی از بحث های درمانی است که بسیار مورد توجه بیماران می باشد.
مهرداد نقی خانی، کارشناس ارشد فیزیوتراپی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: یکی از راههای درمان پوکی استخوان، ورزش درمانی و داشتن تحرک است که این تمرینات باید در محدوده طبیعی مفاصل بدن و بدون درد انجام گیرد.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد شنا و رفتن به استخر را برای کاهش انواع دردها از جمله دردهای ناشی از پوکی استخوان مفید می دانند، گفت : این باور نادرست بوده و طبق قانون ارشمیدس وزن افراد در آب کاهش یافته و تراکم استخوان کم می شود که این امر می تواند پوکی استخوان را تشدید نماید.

عضو گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد : ورزش همانگونه که می تواند در پیشگیری و درمان پوکی استخوان نقش داشته باشد، اگر به درستی انجام نگردد می تواند موجب تسریع فرآیند ابتلا به این بیماری شود.

نقی خانی ادامه داد : ورزش های سنگین و حرفه ای مانند بدن سازی خصوصاً در بانوان تعادل هورمون های بدن را برهم ریخته و باعث کاهش تراکم استخوان ها می گردد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ فروردين ۹۷ ، ۱۷:۱۴
دکتر داستانی

درد مچ دست به دلایل گوناگونی رخ می‌دهد. مچ درد می‌تواند به علت آسیب ناگهانی ایجاد شود که منجر به رگ به رگ شدن و یا شکستگی مچ دست می گردد. اما فشارهای تکراری بر مچ، آرتروز و سندرم تونل کارپال نیز می تواند موجب مچ درد گردد.

درمان بدون جراحی درد مچ دست

در صورتی که مشکل به موقع تشخیص داده شود، روش های غیر جراحی می توانند به بهبود علائم ناشی از سندرم تونل کارپ کمک موثر نمایند. این روش های درمانی به شرح زیر هستند:


داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs): مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئید مثل ایبو پروفن (آدویل، مورتین، و موارد مانند آن) می تواند به کاهش و درمان درد مچ دست ناشی از سندروم تونل کارپال در کوتاه مدت کمک کند. به هر حال، درباره تاثیرگذاری این داروها بر بهبود سندروم تونل کارپال شواهد دقیقی در دست نیست.


مصرف دارو: در موارد خاص، مصرف داروهای مختلف می تواند باعث کاهش درد و التهاب ایجاد شده به واسطه سندروم تونل کارپال شود. در واقع، داروهای ضد التهاب غیر استروئید مثل آسپیرین، ایبو پروفن، و سایر داروهای مسکن مانند آن می توانند باعث کاهش علائم ایجاد شده در کوتاه مدت در نتیجه انجام فعالیت های شدید شوند. مصرف داروهای خوراکی دیورتیک (مثل قرص های ضد عفونی و تصفیه کننده آب) نیز می تواند باعث کاهش ورم بیمار شود.



تزریق کورتیکو استروئیدها: پزشک ممکن است از تزریق به تونل کارپال با یک داروی کورتیکو استروئید همچون کورتیزون به منظور کاهش درد استفاده کند. در واقع کورتیکو استروئیدها می توانند با کاهش فشار بر عصب میانی باعث کاهش التهاب و ورم ایجاد شده در مچ دست شوند. به هر حال توجه داشته باشید که داروهای خوراکی کورتیکو استروئید در مقایسه با تزریق کورتیکو استروئید برای درمان سندروم تونل کارپ اثربخشی کمتری دارند.

اسپلینت مچ دست: استفاده از اسپلینت مچ دست در زمان خواب می تواند به کاهش علائم شبانه مربوط به سوزش و بی حسی مچ دست کمک کند. در حقیقت اسپلینت شبانه یک انتخاب مناسب در زمانی است که زنان باردار به مشکل سندروم تونل کارپال مبتلا شوند.

فیزیوتراپی: متخصص فیزیوتراپی می تواند از روش های درمانی خاص و تمرین های حرکتی برای درمان آسیب دیدگی های مچ دست و مشکلات مربوط به آن استفاده کند. در صورتی که شما نیاز به عمل جراحی داشته باشید، متخصص فیزیوتراپی می تواند به توان بخشی شما پس از عمل جراحی کمک موثر کند. علاوه بر این شما می توانید از بررسی های ارگونومیک انجام شده توسط متخصص فیزیوتراپی در ارتباط با فاکتورهایی که ممکن است در محل کار باعث آسیب دیدگی مچ دست شده باشد، بهره مند شوید.

تمرین های حرکتی: تمرین های کششی و تقویتی می توانند برای افرادی بطور خاص مفید باشند که علائم مشکل آنها کاهش پیدا کرده باشد. این تمرین های حرکتی می بایست زیر نظر متخصص فیزیوتراپی آموزش دیده برای درمان آسیب های فیزیکی انجام شود یا برای این کار باید از نظرات یک متخصص کار درمانی که دارای آموزش و تجربه لازم برای ارزیابی آسیب های فیزیکی و کمک به افراد در ارائه اطلاعات مورد نیاز جهت بهبود وضعیت سلامتی و نحوه درست انجام فعالیت های بدنی است، استفاده شود.



اگر مچ دست شما پیچ خورده یا دچار کشیدگی تاندون دست شده است، با استفاده از اسپلینت می توان از تاندون یا رباط آسیب دیده تا زمان بهبود آن حفاظت کرد. اپلینت ها می تواند بطور خاص در مواردی مفید باشند که آسیب دیدگی به خاطر انجام حرکت های تکراری ایجاد شده باشد.


روش های درمانی جایگزین: طب سوزنی و درمان دستی نیز می تواند برای بعضی بیماران مفید باشد، اما اثربخشی این روش های درمانی هنوز به صورت علمی تایید نشده است. یک استثنا برای این روش های درمانی استفاده از یوگا است که نتایج بررسی ها نشان دهنده تاثیرگذاری این روش بر کاهش درد و بهبود وضعیت عضلات بیماران مبتلا به سندروم تونل کارپال است.

اگر استخوان شما در محل مچ دست شکسته باشد، لازم است که تکه های استخوان در موقعیت مناسب قرار گیرند تا به این ترتیب امکان بهبود بیمار فراهم شود. استفاده از قالب و اسپلینت می تواند به نگه داشتن تکه های استخوان در کنار یکدیگر تا زمان بهبود کامل شکستگی کمک موثر نماید.



اگر سندروم تونل کارپال به خاطر آرتروز التهابی همچون ابتلا به آرتریت روماتوئید ایجاد شده باشد، آنگاه درمان آرتروز می تواند باعث کاهش علائم سندروم تونل کارپال شود، اما این شرایط نیز دارای تاییدیه رسمی از مراجع حرفه ای نیست.






                                                                       



                                 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ فروردين ۹۷ ، ۱۵:۲۳
دکتر داستانی

سندرم گیر افتادگی عصب در کانال کارپ مچ دست

امروزه یکی از شایع ترین علت مراجعه به کلینیکهای فیزیوتراپی به ویژه در خانمهای خانه دار ،بیمارانی با علامت شایع گزگز و خواب رفتن انگشتان دست است که می تواند، علل مختلفی داشته باشد و شایع‌ترین علت آن، گیر افتادن اعصاب دست به ویژه در ناحیه قدام مچ است.

 

نوع و  محل درد

درد مچ دست در سندرم تونل کارپالاعصاب دست در قسمت‌های مختلف استخوانی و عضلانی دچار ساییدگی و گیرافتادگی می شوند که شایع‌ترین محل آن در تونل کارپال مچ است. عصب مدیان از وسط مچ عبور می کند تا به انگشتان برسد. این قسمت به شکل یک  تونل از جنس بافت لیفی  است که به آن تونل کارپال می گویند.

Text Box: سندرم تونل کانال کارپال، به علت درگیر کردن عصب با گزگز و ضعف عضلانی بروز می یابد.

اگر در این تونل به علتی مانند کارهای تکراری انگشتان ،انجام یک فعالیت که مچ دست دایما به صورت خم باشد ، ضربه مستقیم به ناحیه و یا بیماری بر روی عصب فشار وارد شود، علامتی مانندگزگز و مورمور شدن دست‌ها، سوزش و درد در سه و نیم انگشت خارجی ایجاد می شود ودر فاز مزمن بیماری انگشتان دچار خواب‌رفتگی می‌شوند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ ارديبهشت ۹۵ ، ۲۳:۳۲
دکتر داستانی

آرتروز گردن (استئوآرتروز گردنی یا استئوآرتریت گردنی) یا اسپوندیلوز گردنی یک بیماری تخریبی مفصلی (Degenerative joint disease) است که بیشتر افراد بالاتر از 45 سال را گرفتار می کند. استئوآرتریت گردنی (آرتروز گردن) برخلاف نامش یک بیماری التهابی نیست. آرتروز (استئوآرتریت) بیماری مزمنی است که اگرچه در بسیاری از افراد با افزایش سن دیده می شود ولی شدت آن در برخی از آنها بیشتر بوده و ممکن است سبب درد و سفتی مفصل گردد. در بیمارانی که به آرتروز گردنی مبتلا هستند، تغییرات تخریبی فقرات گردنی می تواند در چندین مهره رخ دهد، ولی معمولا این تغییرات در مهره های پایین گردن شایع تر است.
بسیاری از بیمارانی که دچار آتروز گردن می شوند ممکن است از درد گردن، شانه و اندام فوقانی شکایت داشته باشند. این بیماری همچنین ممکن است باعث خشکی گردن و درنتیجه کاهش حرکات گردن در جهات مختلف گردد. مهمترین تغییرات در آرتروز گردن شامل کاهش ارتفاع دیسک های بین مهره ای و تغییر حالت طبیعی آن، ایجاد زواید استخوانی بنام استئوفیت، تغییرات تخریبی در مفاصل بین مهره ای پشتی (مفاصل فاست یا آپوفیزیال)، تنگ شدن تدریجی کانال نخاعی (Spinal canal) و سوراخ های بین مهره ای (Intervertebral foramen) است که این تغییرات از عوامل زمینه ساز درد و خشکی مفصلی محسوب می شوند.
 
وضعیت ستون فقرات گردنی (مفاصل بین مهره ای جلویی و پشتی) در شکل زیر:
 

 
آرتروز گردن در تصویر زیر (تصویر زیر ایجاد استئوفیت ها و کاهش فضای دیسک بین مهره ای را نشان می دهد):
 

 
استئوفیت ها ممکن است در جلو و عقب تنه مهره یا حاشیه های مفاصل فاست (Facet joints) ایجاد شوند که گسترش آنها می تواند منجربه تنگ شدن سوراخ بین مهره ای و کانال نخاعی گردد. همچنین ممکن است هایپرتروفی لیگامان طولی پشتی و لیگامان فلاوم (رباط زرد) ایجاد گردد که نتیجه آن تنگی کانال نخاعی (Spinal canal stenosis) است. تنگ شدن سوراخ بین مهره ای عامل تحت فشار قراردادن اعصاب گردنی است و تنگی کانال نخاعی باعث فشار به طناب نخاعی می گردد.
علل آرتروز گردن
عوامل زیر می توانند روند آرتروز گردن را تسهیل نمایند:
*افزایش سن یا پیری
*ضربه به ستون فقرات گردنی
*حفظ وضعیت های ثابت و طولانی مدت سر و گردن در فعالیت های روزمره (مثلا در تایپیست ها و افرادی که با کامپیوتر یا لپ تاپ سروکار دارند)
*حرکات ناگهانی و کنترل نشده در ستون فقرات گردنی
*ضعف و آتروفی عضلات ستون مهره ای گردنی
*آسیب دیسک بین مهره ای گردنی یا فتق دیسک بین مهره ای گردنی (Cervical intervertebral disc herniation)
*بیماری تخریبی دیسک بین مهره ای گردنی یا بیماری استحاله ای دیسک گردنی (Cervical degenerative disc disease) که بیشتر در افراد جوان اتفاق می افتد. در این بیماری یک نوع پیری زودرس در دیسک بین مهره ای رخ می دهد که باعث کاهش فاصله بین دو مهره در ناحیه درگیر می شود.
آسیب شناسی (پاتولوژی) آرتروز گردنی
روند آرتروز در ستون فقرات گردنی یا اسپوندیلوز گردنی ازنظر پاتولوژی می تواند در ارتباط با موارد زیر باشد:
*تغییرات تخریبی در مفاصل بین مهره ای جلویی بصورت زیر:
-ایجاد تغییرات تدریجی در دیسک های بین مهره ای درگیر که باعث کم شدن ارتفاع دیسک و کاهش خاصیت ارتجاعی آن می گردد
-تغییر در تنه یا جسم مهره ها ی گردنی همراه با تشکیل زواید استخوانی در حاشیه های جلو یا عقب جسم مهره
-ممکن است تغییراتی در ساختار رباط طولی جلویی (Anterior longitudinal ligament) و رباط طولی پشتی (Posterior longitudinal ligament) ایجاد گردد
*تغییرات تخریبی در مفاصل بین مهره ای پشتی یا مفاصل فاست که این تغییرات شبیه آرتروز دیگر مفاصل سینوویال است (یعنی تخریب غضروف مفصلی و ایجاد استئوفیت ها در حاشیه های مفصل بین مهره ای پشتی)
*ممکن است ساختمان رباط زرد یا لیگامان فلاوم (Ligamentum flavum) تغییر کند
*به دلیل فشار بیش از اندازه به مفاصل فاست یا مفاصل بین مهره ای پشتی (به علت آسیب مفاصل بین مهره ای جلویی) که بیشتر در انجام حرکات نقش دارند، ممکن است علاوه بر تغییرات فرسایشی و تخریبی درنهایت دچار نیمه دررفتگی گردند.
 
علایم و نشانه های آرتروز گردن
علایم و نشانه های آرتروز گردن ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:
*درد گردن که بیشتر مربوط به پشت گردن است
*درد در ناحیه تراپزیوس و شانه
*گاهی سردرد
*احتمال محدود شدن حرکات گردن به علت سفتی مفاصل یا درد وجود دارد. معمولا محدود شدن حرکات گردن زیاد نیست، ولی آرتروز گردنی شدید و پیشرفته می تواند منجربه محدودیت حرکتی زیاد در فقرات گردنی گردد.
*برخی از افراد از احساس خشکی و ساییدگی به هنگام حرکات گردن شکایت دارند. در بسیاری از موارد، کرپیتاسیون (صدای خش خش) در حرکات گردن شنیده می شود.
*درصورت فشار به ریشه های عصبی یا اعصاب گردنی در ناحیه سوراخ بین مهره ای، درد رادیکولار که در مسیر عصب است در اندام فوقانی ایجاد می شود که می تواند تا انگشتان امتداد یابد.
*درصورت فشار به ریشه های عصبی، ممکن است علایمی چون خواب رفتگی، سوزن سوزن شدن و خارش در دست ایجاد گردد. در این موارد، ضعف و آتروفی عضلانی کمتر رخ می دهد.
*ممکن است حساسیت روی عضلات پشتی گردن و زواید خاری به هنگام لمس وجود داشته باشد
*به ندرت طناب نخاعی ازطریق استئوفیت ها به شدت تحت فشار قرار می گیرد که در این موارد ممکن است به درگیرشدن چهار اندم، مثانه و روده بینجامد.
تشخیص
ابزارهای تشخیصی زیر ممکن است جهت بررسی وضعیت فقرات گردنی و کانال نخاعی درخواست گردد:
*با انجام رادیوگرافی (X-ray)، کاهش فاصله بین دو مهره مجاور، وجود استئوفیت ها در حاشیه های جسم مهره به خصوص در قسمت کنار جلویی آن، اسکلروز (افزایش دانسیته استخوان) همراه با ایجاد استئوفیت ها در مفصل بین مهره ای پشتی مشخص می گردد.
*سی تی اسکن (Computed tomography scan or CT scan) جهت بررسی مهره ها، مفاصل فاست و کانال نخاعی
*ام آر آی اسکن (Magnetic resonance imaging scan or MRI scan) جهت بررسی دیسک بین مهره ای، ریشه های عصبی و کانال نخاعی
درمان آرتروز گردن
درمان ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:
*درمان دارویی طبق نظر متخصص مربوطه
*فیزیوتراپی جهت کاهش درد و تقویت عضلات
*پرهیزاز وضعیت های ثابت و طولانی مدت
*پرهیزاز وضعیت ها و حرکات دردناک
*گاهی استفاده از گردن بندهای طبی
*در مواردی که درمان های بالا موثر نباشند و علایمی از فشار روی ریشه های عصبی یا طناب نخاعی وجود داشته باشد ممکن است درمان جراحی مطرح گردد (مثلا لامینکتومی).
معمولا بیشتر بیماران با درمان های دارویی و فیزیکی کنترل می گردند و درمان های جراحی کمتر صورت می گیرد مگر اینکه فشارهای شدید روی نخاع یا ریشه های عصبی وجود داشته باشد.
 
نویسنده مقاله: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ مهر ۹۴ ، ۲۱:۱۷
دکتر داستانی

80 درصد مردم جهان در طول عمرشان حداقل یکبار به کمر درد مبتلا می شوند .70 درصد بیماران مراجعه کننده به کلینیک های فیزیو تراپی دارای درد های عضلانی اسکلتی مزمن هستند که بیماران کمر دردی به تنهایی قسمت اعظم این مراجعه کنند گان را شامل میشوند . کمر درد ناتوان کننده ترین بیماری جهان شایع ترین پس از سرما خوردگی و هزینه بر ترین بیماری و مسوول بیشترین روزهای کاری از دست رفته میباشد .علیرغم همه اینها بیشترین درمان های انجام شده برای این بیماری از طرف متخصصین اورتوپدی ،جراح ستون فقرات و ط ف ها درمان های تسکینی میباشد .

در این میان و در بین حرف پزشکی که با درمان و مداخله در بیماری سرو کار دارند تنها متخصصین فیزیو تراپی (فیزیوتراپیست ها) هستند که در درمان کمردرد نگاهی منفاوت و بویژه در جهت درمان اتیولوژیک دارند. توجه به تنها همین بیماری که از نظر اینسیدنس جزو شایع ترین بیماری های جهان است میتواند توجیه کننده لزوم ارتقای شغلی فیزیوتراپیست ها باشد ؛ که نگاهی ریشه ای به درمان کمر درد دارند نه تنها دارودرمانی و درمان علامتی و تسکینی که دز اکثر مواقع حتی دز تسکین علایم و درد بیمار هم ناتوان است .





۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ مهر ۹۴ ، ۲۰:۳۰
دکتر داستانی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ شهریور ۹۴ ، ۰۱:۱۲
دکتر داستانی