علائم و تشخیص درد قوس کف پا

قوس بیش از حد کف پا شرایطی است که گاهی در برخی افراد مشاهده می‌شود. عدم درمان و پیگیری این عارضه مسلما مشکل‌ساز خواهد شد. برخی موارد یک و گاهی هر دو پا دارای قوس بیش از حد هستند. شدت این ناهنجاری در بین  افراد متفاوت است. طبق گزارشات به عمل آمده، از آن‌جایی که تعداد محدودی از افرادی که کف پاهایشان بیش از حد گود می‌باشد احساس درد و ناراحتی می‌کنند، این یبماری خیلی شناخته شده نیست. برخی از افراد مبتلا به این عارضه معتقدند گودی زیاد کف پای آن‌ها بخشی از ساختار طبیعی اسکلت  بدن آن‌ها است

 

علائم

 

گودی زیاد کف پا دارای علائم متعددی است که با توجه به شدت عارضه  در بین افراد متفاوت می‌باشد. علائم این ناهنجاری به سطح فعالیت و نوع کار بیمار بستگی دارد. در صورت مشاهده هر یک از علائمی که در این قسمت معرفی می‌کنیم دراسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

 

        انگشتان چنگالی


        انگشتان چکشی (خمیدگی انگشتان پاها)

        تاندون آشیل سفت

        کوتاه شدن قد پاها

        مشکل در پیدا کردن کفش مناسب

        احساس درد و ناراحتی در مچ پا یا نزدیک آن

        شکستگی استخوان متاتارسال و سایر استخوان‌های پا

        بی‌ثباتی و کشیدگی مکرر مچ پا

        درد در هنگام راه رفتن، دویدن و یا حتی ایستادن

        خشکی در اندام تحتانی و مفاصل پا که موجب اختلال در تحرک می‌شوند.

        ناپایداری پاها به دلیل کج شدن مچ پا به سمت داخل

        پینه در کناره‌ها، پاشنه و توپی پا

 

تشخیص

 

تشخیص ناهنجاری قوس زیاد کف پا معمولا با معاینه فیزیکی بیمار آغاز می‌شود. پزشک پاهای بیمار را در وضعیت ایستاده مورد بررسی قرار می‌دهد تا از وجود گودی در کف پا اطمینان یابد. وجود فضا در زیر کف پا هنگام ایستادن نشانه بارز قوس زیاد کف پا است. مرحله بعد تشخیص نوع سخت یا منعطف قوس پا است. بعد از معاینه فیزیکی ممکن است جهت تشخیص علت ناهنجاری گودی زیاد پا به آزمایشات بیشتری نیاز باشد. آزمایش‌هایی که در چنین شرایطی انجام می‌شوند شامل:

 

         اشعه ایکس از پاها

         اشعه ایکس از کمر و ستون فقرات

        ام‌ آر‌ آی ستون فقرات

         الکترومیوگرافی

         بررسی هدایت عصبی

 

                                 

درمان کمرد درد با لیزر

هر روز بر تعداد بیماری‌هایی که از لیزر درمانی در آن استفاده می‌شود، اضافه می‌شود. کارایی لیزر را می‌توان در دو بخش لیزرهای جراحی و ترمیمی طبقه‌بندی کرد. در جراحی‌های لیزری،

 

لیزر به عنوان چاقویی بسیار ظریف و حساس استفاده می‌شود. مدت استفاده از نور به جای چاقوی جراحی بیش از چهار دهه است. در این تکنیک میزان خونریزی، آلودگی و عفونت به مراتب کمترو سرعت بهبودی زخم بسیار زیاد است علاوه بر این، جراحی با دقت و سرعت بالاتری صورت می‌گیرد.

 

لیزر ترمیمی با اثرات ضد درد،ضد التهاب و سرعت‌بخشی در ترمیم ضایعات و زخم‌ها یک درمان کاملا بدون عارضه است و در زیرشاخه‌های پزشکی به طور عمده در زمینه کاهش درد و ترمیم زخم‌ها استفاده می‌شود. استفاده از لیزرهای ترمیمی در برخی موارد می‌تواند از انجام عمل‌های جراحی جلوگیری کند و زمان بهبودی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. کاهش مصرف دارو و عوارض دارویی از دیگر مزایای لیزر درمانیاست.لازم به ذکر است که لیزرهای جراحی و لیزرهای ترمیمی هر کدام کاربرد و جایگاه خود را دارند و امروزه تکنیک‌های مکمل و توام این دو لیزر بیشترین پاسخ درمانی را دارند.

 

تعدادی از بیماریهای ایجاد کننده کمردرد که بطور موثری با لیزر قابل درمان هستند عبارتند از:

 

- تنگی کانال نخاعی

 

- بیماری دیسک

 

- درد ارتروز (استئوارتریت). ارتروز بیماری تخریب غضروف مفاصل است.

 

درمان دیسک کمر با لیزر در 60 درصد موارد باعث بهبودی درد می شود. گرچه برخی بیماران در یک تا دو هفته اول لیزر درمانی دیسک کمر احساس بهبودی می کنند، اما درمان کامل کمردرد نیاز به 6 تا 8 هفته درمان بالیزر دارد.

 

                                 

لیزردرمانی برای دیسک کمر

واژه فتق دیسک کمر (herniated disk) برای اشاره به مشکلی استفاده می شود که در آن بالشتک لاستیکی (دیسک) که بین استخوان های ستون فقرات قرار دارد، دچار مشکل می شود.فقط فردیکه آسیب دیدگی دیسک کمر دارد و این مشکل را تجربه کرده، می تواند عذاب و درد  بیماری دیسک کمر را توصیف نماید.  درد دیسک کمر عذاب آور بوده و هر حرکتی درد دیسک کمر را شدید تر می کند.  درد دیسک کمر یک علامت هشداردهنده است که میبایست به آن توجه نمایید، در صورت انجام اقدامات لازم، این ناراحتی و درد دیسک کمر عموما متوقف شده و مشکل دیسک کمر حل می شود.

علائم و نشانه‌ها

ممکن است حتی بدون آنکه  متوجه باشید  مبتلا به فتق دیسک کمر باشید. گاهی در عکس برداری از ستون فقرات افرادی که هیچ نشانه ای از مشکلات دیسک نداشته باشند فتق دیسک کمر یا دیسک کمر در آن ها  تشخیص داده می شود. اما در بعضی از موارد هم فتق دیسک کمر با درد و نشانه هایی همراه است.

علائم شایع دیسک کمر شامل موارد زیر می باشد:

 درد تیز و منتشر شونده و مداوم که گاهی اوقات با بی حسی و لرزش همراه است که از پایین کمر شروع شده و به سمت پایین پاها پیش می رود.

 درد ، ضعف و بی حسی درکمر ، پا، گردن، شانه، قفسه سینه و بازو

 درد پایین کمر یا پا که با نشستن، سرفه و عطسه وخیم تر می شود

لیزر درمانی دیسک کمر

لیزر درمانی سرد که به آن لیزر درمانی با لیزر کم توان هم گفته می شود از درمان های غیرتهاجمی کمر درد است که استفاده از نور متمرکز برای کمک به تحریک بافت سلول را شامل می شود. در درمان دیسک کمر با لیزر  نور توسط دستگاهی خاص که بر روی طول موج خاصی برای استفاده های درمانی تنظیم شده است کنترل می شود. از کشف این فناوری تنها چند دهه می گذرد و همین آن را در مقایسه با ماساژ و دیگر گزینه های متداول کنترل درد به یک گزینه نسبتا جدید در درمان کمر درد از جمله درمان کمر درد با لیزر تبدیل می کند.

 

                                 

دررفتن شانه

منظور از جابجایی یا همان دررفتگی شانه خارج شدن سر استخوان بازو از حفره، مفصلی شانه می باشد که نسبت به افراد عادی در ورزشکاران بشدت شایع است. مفصل شانه شایعترین مفصل بدن است که دچار در رفتگی و جابجایی میگردد. 96% موارد جابجایی در اثر ضربه ایجاد می شوند.جابجایی شانه می تواند به سمت جلو، بالایا پائین یا عقب باشد که در 85% موارد سر استخوان بازو به سمت جلو جابه جا می گردد.جابه جایی شانه 50-45% از موارد جابه جایی مفاصل بدن را تشکیل می دهد.آناتومی کاربردی

مفصل شانه از قرارگیری سربزرگ استخوان بازو داخل حفره گلنوئید استخوان کتف بوجود می آید این مفصل توسط کپسول مفصلی پوشیده می شود. حفره مفصلی شانه توسط دو لایه عضلات سطحی و عمقی پوشیده می شود لایه عمقی را عضلات گرداننده شانه ( Rotator cuff ) می سازند که 4 عضله کوچک می باشند که سبب چرخش به داخل و خارج مفصل شانه می شوند و مفصل را از اطراف حمایت هم می کنند. تاندونهای این عضلات با کپسول مفصل شانه در هم می آمیزند. لایه سطحی را عضله دلتوئید تشکیل می دهد

بیومکانیک ورزشی

هر نیروی وارده در ورزش به مفصل شانه امکان دارد منجر به  در رفتگی شانه شود.میزان ریسک بروز این مسأله در صورت وجود سابقه قبلی در رفتگی یا شلی مفصلی افزایش می یابد. در بهم خوردن شدید در ورزش ریسک این مسأله زیاد است. بطور کلی هر نوع ورزشی که در آن در سرعت بالا ناگهان سرعت کم شده و نیرو به بازو منتقل شود احتمال دررفتگی زیاد است مثل دوچرخه سواری، شیرجه.

شرح حال

بطور معمول با شرح حال می توان نوع دررفتگی را براحتی مشخص نمود.
تعیین نوع دررفتگی با پرسیدن وضعیت دست هنگام ضربه براحتی شناسایی می گردد. معمولاً دررفتگی به جلو هنگامی رخ میدهد که دست و آرنج باز و بازو به خارج چرخیده و دور از بدن است مثل هنگامی که با دست روی زمین می افتیم. دررفتگی به سمت عقب با اعمال نیرو از روبرو در حالیکه دست در کنار بدن و به سمت داخل چرخیده است رخ می دهد.
چنانچه فرد بعد از تشنج یا شوک الکتریکی آمده است حتماً‌ باید به دررفتگی خلفی مشکوک شد.
دررفتگی به سمت پائین نادر است.سابقه دررفتگی قبلی پرسیده شود که داشته یا خیر.

معاینه

چنانچه دررفتگی وجود داشته باشد فرد درد شدیدی دارد و ممکن است نتوان مفصل را حرکت داد. در دررفتگی قدامی می توان سر بازو را لمس نمود و دامنه حرکات کاهش دارد. بخصوص در حرکت به خارج ( abduction ) و چرخش به داخل ( internal rotation ) . فرد معمولاً بازو را در حالت کمی دور از بدن و چرخش به خارج نگه می دارد.
دررفتگی به عقب تشخیص مشکلتری از قدامی دارد. بازو معمولاً‌ در وضعیت چرخش به داخل و در کنار بدن می باشد. دامنه حرکات کاهش یافته است بخصوص در حرکت چرخش به خارج و به سمت جلو.معاینه کامل عصبی عضلانی بایدصورت گیرد.

تصویربرداریرادیوگرافی:
نمای Anteroposterior : به بیمار می گوئیم ْ45-30 خم شود بطوریکه استخوان کتف وی موازی کاست رادیوگرافی قرار گیرد. این سبب می گردد که یک عکس AP در صفحه استخوان کتف گرفته شود در حالت نرمال یک فضای خالی بین سر بازو و حفره گلنوئید قرار دارد که در حالت در رفتگی این فضا وجود ندارد.
چنانچه عکس AP در صفحه بدن گرفته شود امکان دارد دررفتگی های خلفی را نشان ندهد.
نمای طرفی ( lateral )  :نمای AP نشان می دهد دررفتگی داریم یا خیر. اما نمای طرفی جهت آن را که به جلویا عقب می باشد را نشان می دهد.
ام ار آی: در افراد مسن یا میانسال که احتمال پارگی رباطهای عضلات چرخاننده شانه بدنبال جابجایی شانه زیاد است چنانچه دامنه حرکات بهبود نیابد یا درد رفع نگردد MRI برای تشخیص آسیب این رباطها لازم است. چانچه گادولینیوم MRI انجام شود بهتر است.درمان فاز حاد:بعد از جا انداختن باید دست به مدت 3-1 هفته توسط بانداژ بی حرکت باشد.
در این مدت فرد باید تمرین های دامنه حرکتی را برای مفاصل آرنج – مچ دست و دست انجام دهد.درمان جراحی معمولاً‌ برای ورزشکارانی که نیاز زیاد به استفاده از اندام فوقانی در ورزش خاص خود دارند توصیه می گردد و در افراد معمولی نیازی نیست.
فاز بهبودی:
بعد از دوره بی حرکت سازی حرکات غیر فعال شانه شروع می گردد ( حرکات توسط فرد دیگر )
در افراد پیر بعد از 1 هفته بی حرکتی باید حرکات غیر فعال شروع شوند زیرا احتمال بروز شانه یخ زده یا همان خشکی شانه در افراد مسن بیشتر است. هدف از این حرکات دستیابی به چرخش به خارج 30 درجه و جلو آوردن دست به میزان 90 درجه در سه هفته اول و دستیابی به 40 درجه چرخش به خارج و بالا آوردن دست تا 240 درجه در سه هفتم دوم است.
درمان جراحی در مورد ورزشکارانی که در این فاز ناپایداری علامتدار مفصلی را نشان می دهند انجام می گیرد.
فاز نگهدارنده:
در این فاز تقویت عضلات گرداننده شانه با اعمال وزن و حرکات فیزیوتراپیک صورت می گیرد. شنا کردن یک ورزش عالی برای این منظور می باشد.

بازگشت به تمرینات 

• نباید تا زمان رفع کامل علائم و محدودیتهای حرکتی مفصل شانه بعد از در رفتگی به رقابت بازگشت که این امر معمولاً دو الی سه ماه زمان نیاز دارد.

فیزیوتراپییکی از مهم ترین درمانها فیزیوتراپی می باشد که حتما باید با مراجعه به مراکز تخصصی و زیر نظر متخصص فیزیوتراپیست درمان را پیش برد

عوارض
• آسیب عروقی _ عصبی در ناحیه بازو و بدنبال دررفتگی
• آسیب عضلانی همراه عضلات ناحیه بازو
• عوارض ناشی از شکستگی در همراهی شکستگی و در رفتگی شانه

•استعداد به در رفتگی های مکرر : به خصوص در افراد زیر 18 سال چنانچه یک بار در رفتگی قدامی رخ دهد بسیار مستعد به بروز مجدد آن هستند و چنانچه این امر سه الی چهار بار تکرار گردد به جراحی برای پایدار کردن مفصل شانه که توسط جراح شانه انجام میشود، نیاز داریم.

پییش آگهی 

سن بروز این آسیب مهمترین فاکتور بیان کننده بروز مجدد است. افراد جوان بیشتر مستعد بروز مجدد می باشند. اگر در دوران نوجوانی رخ دهد احتمال بروز مجدد تا 90% می رسد در افراد بالای 40 سال ریسک بروز مجدد 15-10% می باشد.اغلب بروزهای مجدد در عرض 2 سال اول بعد از آسیب اولیه رخ می دهد.

                                            

                                 

آسیب های زانو

درد زانو یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران به پزشکان و شایعترین علت مراجعه مردم به متخصصین ارتوپدی است. زانو مفصل پیچیده ای است و در واقع خود از چند مفصل تشکیل شده است و به علت همین پیچیدگی بدنبال ضربه میتواند به شکل های گوناگون آسیب ببیند. بسیاری از آسیب های زانو را میتوان با روشهای غیر جراحی درمان کرد ولی تعدادی از آنها برای بهبودی نیاز به عمل جراحی دارند.

 

آناتومی زانو

 زانو بزرگترین مفصل بدن است. این مفصل از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. قسمت پایینی استخوان ران، قسمت بالایی استخوان ساق و استخوان کشکک. قسمت انتهای پایینی ران روی ساق حرکات لولایی دارد و کشکک در فرورفتگی شیار مانند پهنی که در جلوی انتهای پایینی ران قرار دارد میتواند به طرف بالا و پایین حرکت کند. مفصل زانو لیگامان های قوی دارد که استخوانها را به یکدیگر متصل میکند.

 

این لیگامان ها مانع میشوند که استخوان های تشکیل دهنده مفصل در هر جهتی حرکت کنند. به زبان دیگر وظیفه آنها اجازه و تسهیل حرکت استخوان ها فقط در جهت های خاص است. مهم ترین جهتی که لیگامان های زانو اجازه حرکت میدهند خم و راست شدن زانو است گرچه زانو در جهات دیگر هم حرکات خفیفی دارد. زانو چهار لیگامان مهم دارد که عبارتند از:

•  لیگامان متقاطع قدامی یا ACL 

•  لیگامان متقاطع خلفی یا PCL 

•  لیگامان کلترال داخلی یا MCL

•  لیگامان کلترال خارجی یا LCL

ساختمان دیگر زانو منیسک است. هر زانو دو منیسک داخلی و خارجی دارد که جنس آن شبیه غضروف بوده و مانند بالشتکی در بین استخوانهای ران و ساق قرار میگیرد. وظیفه منیسک ها تسهیل حرکت ران روی ساق است و شوکی را که در هنگام پریدن و راه رفتن به زانو وارد میشود جذب کرده و در واقع با قرار گرفتن بین ران و ساق مانع از این میشود تا این استخوان ها در محل مفصل مستقیما به یکدیگر ضربه وارد کنند.

 

 

آسیب های شایع زانو

 آسیب های زانو از آسیب های شایع در ورزشکاران است. به همین علت متخصصین طب ورزشی باید دانش و مهارت فراوانی در درمان آسیب های زانو داشته باشند. ساختمان های بطور شایعی در حین حرکات ورزشی میتوانند دچار آسیب شوند.

 

لیگامان متقاطع ( صلیبی) قدامی یا  ACL

( Anterior Cruciate Ligament)

حرکاتی مانند تغییر ناگهانی جهت راه رفتن، توقف ناگهانی موقع دویدن یا برخورد نامناسب اندام تحتانی  به زمین موقع جهیدن میتواند موجب آسیب این لیگامان شود. این آسیب میتوان بصورت کشیدگی یا پارگی های خفیف در تاندون بوده و یا میتواند بصورت پارگی کامل لیگامان باشد. در ورزش های اسکی و بسکتبال و فوتبال این آسیب ها زیاد دیده میشوند. برای مطالعه بیشتر به مقاله "رباط متقاطع جلویی ( رباط صلیبی قدامی) ACL در مفصل زانو چگونه آسیب دیده و علائم پارگی آن چیست" مراجعه کنید.

 

لیگامان کلترال داخلی یا MCL 

( Medial Collateral Ligament)

آسیب به این لیگامان معمولا به علت ضربه ایکه از طرف خارج به زانو وارد میشود بوجود آمده و معمولا در ورزش های ضربه ای مثل فوتبال دیده میشود. برای مطالعه بیشتر به مقاله "آسیب لیگامان یا رباط های کلترال (جانبی) زانو" مراجعه کنید.

 

لیگامان متقاطع ( صلیبی) خلفی یا PCL

( Posterior Cruciate Ligament)

معمولا به علت ضربه ایکه به جلو زانو وارد میشود بوجود میاید. علت دیگر آن پیچ خوردن زانو حین ورزش است. برای مطالعه بیشتر به مقاله "پارگی رباط متقاطع خلفی ( رباط صلیبی خلفی) PCL در مفصل زانو" مراجعه کنید.

 

 پارگی منیسک

معمولا به علت چرخش ناگهانی ران روی ساق یا ایستادن ناگهانی هنگام دویدن یا تکل خوردن در حین فوتبال ایجاد میشود. برای مطالعه بیشتر به مقاله "پارگی منیسک در مفصل زانو چگونه ایجاد میشود" مراجعه کنید.

باید به خاطر داشت که در بسیاری از آسیب های زانو ممکن است بیش از یک بافت آسیب ببینند مثلا ممکن است آسیب رباط جانبی داخلی همراه با آسیب رباط صلیبی قدامی و یا حتی همراه با پارگی منیسک باشد.

 

درمان آسیب های زانو

 در آسیب های خفیف معمولا درمان با استفاده از استراحت، سرما، کمپرس و بالا نگه داشتن زانو است. منظور از استراحت به زمین نگذاشتن پا و استفاده از کراچ (عصای زیر بغل) است. سرمای موضعی با استفاده از یخ میتواند تورم را کنترل کند. و بستن باند کشی در اطراف زانو برای کمپرس کردن محل آسیب میتواند مفید باشد.

مهمترین اصل این است که درمان هرچه زودتر شروع شود موثرتر است. در موارد زیر باید زود به پزشک مراجعه کرد:

•  اگر در موقع ضربه یک صدا یا احساس تق در زانو کردیم یا احساس کردیم زانوی ما ناگهان از زیر ران دررفته و جابجا شده است

•  اگر درد شدید در زانو احساس میکنیم

•  اگر لنگش داریم

•  اگر نمیتوانیم زانوی خود را حرکت بدهیم

•  اگر زانوی ما متورم شده است

منبع :ایران ارتوپد

                                            

                                 

کمردردها در اغلب اوقات اشتباه درمان می شوند

محققان میگویند با اینکه کمردرد بیش از نیم میلیارد نفر از جمعیت دنیا را گرفتار کرده است و مهمترین علت ناتوانی در همه دنیا است در غالب موارد بصورت نامناسبی درمان میشود. به بسیاری از مبتلایان به کمردرد به غلط توصیه میشود به سر کار نروند و در خانه استراحت کنند یا بسیاری از آنها تحت تصویربرداری های غیر ضروری مانند ام آر آی قرار میگیرند یا حتی تحت عمل جراحی قرار میگیرند در حالی که نیازی به آن نداشته اند. به خیلی از این بیماران هم مسکن های مخدری داده میشود که تاثیر نامطلوبی بر آنها دارد.

گرچه غالب کمردردها مدت کوتاهی فرد را گرفتار میکنند ولی در 30 درصد موارد کمردرد در یک سال بعد مجددا تکرار میشود و شیوع کمردردهای مزمن در همه دنیا در 25 سال قبل حدود 50 درصد افزایش پیدا کرده است و این زنگ خطر بزرگی است.

محققان میگویند عمده کمردردها به درمان های ساده فیزیکی پاسخ مناسب میدهند و نیازی به دور کردن افراد از محیط کار نیست. طبق برآوردهای قبلی مشخص شده که در سال 2009 برای کنترل 60 درصد کمردرد ها در ایالات متحده از مسکن های حاوی مخدر استفاده شده است و متاسفانه تنها به نیمی از افرادی که در این کشور کمردرد مزمن دارند توصیه میشود ورزش کنند و این رویکردی کاملا اشتباه و مخالف مطالعات و تحقیاتی است که تاکنون انجام شده است.

محققان با بررسی روش هایی که در حال حاضر در همه دنیا برای درمان کمردرد مورد استفاده قرار میگیرد به این نتیجه رسیده اند که این روش ها در غالب موارد غلط و بیهوده بوده و توصیه میکنند هم مردم و هم کادر درمانی باید خیلی بهتر از چیزی که الان هست در مورد علل کمردرد و روش های موثر درمان آن آموزش ببینند.

نتایج مطالعه ذکر شده در شماره ماه مارس 2018 مجله The Lancet منتشر شده است


منبع:ایران ارتوپد


                                                                   

                                 

خار پاشنه و شاک ویو

به طور کلی خار پاشنه، زایده ای استخوانی است که در استخوان پاشنه پدید می آید. مچ پای انسان مرکب از هفت استخوان می باشد که بزرگ ترین آن استخوان پاشنه بوده و تا حدودی بیشترین وزن بدن را نیز تحمل می کند و در بخش ابتدای کف پا، پیش از قوس آن قرار دارد. ساختارش نسبتا به شکل مکعب مستطیل است و در اطراف آن بست ها (رباط ها) و عضله های زیادی واقع شده اند. چنانچه در این استخوان، یک زایده خرد پدیدار گردد، دردناک شده و نهایتا راه رفتن را مختل می سازد. علت خار پاشنه پا، وارد آمدن فشار یا آسیب به بافت پاشنه پاست که به التهاب و استخوانی شدن بست های کف پا منجر می گردد و عوامل تشدیدکننده آن عبارتند از:

الف) دویدن (راه رفتن زیاد از دویدن کمتر ضرر دارد).

ب) ایستادن به مدت طولانی.

ج) چاقی.

خانه و خانه داری / بهداشت و تندرستی

عموما خار پاشنه پا، خود را با درد می نمایاند. فرد ابراز می دارد چیزی همچون سوزن درون پاشنه پاست که بر اثر فشار مثل راه رفتن، درد ایجاد می کند.

خوب همان گونه که گفته شد، عضله های فراوانی پیرامون استخوانی است که بر اثر فشار به زایده تیز استخوانی برخورد می کند و درد به وجود می آید. گهگاه با وسیع شدن زایده، درد خود به خود نیز ایجاد می گردد که در حال استراحت هم باقی هست. در برخی حالات که هنوز بیماری پیشرفت چندانی ندارد هم می تواند بدون علامت باشد.

در پی ایجاد خارپاشنه پا ، بر اثر درد به هنگام راه رفتن، فرد سعی می کند فشار زیادی به پای مبتلا وارد نسازد، در نتیجه لنگان لنگان راه می رود و این لنگش به مرور زمان، در صورت عدم درمان خار پاشنه، موجب پیدایش ناراحتی هایی در قسمت تحتانی کمر و زانو می شود. بنابراین خارپاشنه را باید حتما مداوا کرد.

به منظور پیشگیری از تشدید عوارض خار پاشنه و درمان آن باید از پرداختن به فعالیت هایی که سبب وارد آمدن فشار پیاپی به پا می گردد خودداری کرده و از کفش های طبی با کفی مخصوص خارپاشنه پا استفاده کنید. باید در نظر داشت که چنانچه این عارضه، معالجه نشود، به خاطر لنگیدن مدام موجب مشکلاتی در بخش تحتانی کمر یا زانو می گردد.

راهکارهای درمانی

ـ یک کفی ویژه خارپاشنه پا در کفش تان بگذارید تا از فشار پا روی پاشنه کاسته شود.

 

ـ چنانچه از صافی کف پا رنج می برید و کف پا قوس طبیعی خودش را ندارد، از کفی های خاص به منظور حفظ قوس کف پا بهره برید.

ـ دستگاه الکتروترابی در فیزیوتراپی برای کاستن از درد و ورم بسی اثربخش است. اگر درمان خار پاشنه پا با شیوه های مزبور امکان پذیر نشود، باید از عمل جراحی برای خارج کردن خارپاشنه مدد گرفت.

یکی از بهترین درمان ها استفاده از دستگاه شاک ویو در فیزیوتراپی است

داروها

1ـ برای رفع درد خفیف، می شود از داروهایی چون استامینوفن یا آسپرین بهره جست.

2ـ تزریق استرویید به داخل ناحیه ملتهب به منظور تقلیل التهاب صورت می گیرد.

گفتنی است در زمانی که دچار درد شدید تا سر حد امکان روی پاشنه پا فشار نیاورید و خصوصا اگر در اوایل مداوا، اضافه وزن دارید سعی کنید از وزن تان بکاهید. بهترین اقدام، پیشگیری است. از کارها و فعالیت هایی که موجب وارد آمدن فشار پی در پی به پا می شود، بپرهیزید و سعی کنید استراحت کنید. سخن آخر این است که خارپاشنه با پوشیدن کفش راحت و با درمان حمایتی بهبود می یابد و اگر خوب نشد، نهایتا باید به جراحی روی آورد.

                                                               

                                 

ویتامین دی D

ویتامینD از ویتامین های محلول در چربی است که برای جذب کلسیم از روده و استحکام استخوان ها لازم است.

راه های دریافت ویتامینD :

1-از طریق تابیدن اشعه آفتاب( اشعه ماوراء بنفش) به پوست بدن:

در پوست انسان ماده ای به نام دهیدروکلسترول وجود دارد که پیش ساز ویتامینD است و در اثر تابیدن اشعه آفتاب به پوست، مراحلی را در بدن طی کرده و سرانجام در کلیه، به ویتامینD فعال تبدیل می شود.

2- از طریق غذا: مواد غذایی حاوی ویتامینD شامل: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ ، خامه ، جگر، شیرهای غنی شده با ویتامینD، سرلاک و شیرخشک هستند.

3- می توان ویتامینD را به صورت سنتیتک ( یعنی مصنوعی یا ساختگی) نیز به بدن رساند.

غذای شیرخواران ممکن است حاوی مقادیر بسیار کمی ویتامینD باشد. شیر گاو حاویIU40(واحد بین المللی) و سبزیجات و میوه جات حاوی مقادیر بسیار ناچیز ویتامینD هستند. زرده تخم مرغ حاوی 400-120 واحد ویتامینD در هر گرم می باشد که منبع بسیار با ارزشی است. به اغلب شیر خشک ها ویتامینDرا در حد معقولی اضافه کرده اند.

عوامل ایجاد کننده کمبود ویتامینD :

1- قرار نگرفتن در معرض اشعه آفتاب ؛لازم به تذکر است که آفتاب باید مستقیم به پوست بتابد و اشعه ای که از پشت پنجره بتابد، فاقد اشعه ماورای بنفش است.

2- عدم استفاده از غذاهای حاوی ویتامینD مثل تخم مرغ:

3- رشد بسیار سریع کودک. برای مثال کودکان با وزن کم هنگام تولد ( کمتر از 2500 گرم) که پس از تولد رشد سریعی دارند و همچنین کودکان در دوران بلوغ که رشدشان بسیار سریع می شود، اگر ویتامینD را به مقدار کافی دریافت نکنند، ممکن است دچار کمبود این ویتامین شوند.

4. کودکانی که دارای بیماری های خاصی هستند، ممکن است به علت عدم جذب ویتامینD دچار کمبود این ویتامین شوند. به عنوان مثال در انواع بیماری هایی که با سوء جذب چربی همراه هستند.

همچنین داروهای ضد تشنج که در انواع صرع یا در تشنج های دیگر مصرف می شوند، مثل فنوباربیتال یا فنی توئین نیز به علت مداخله در متابولیسم ویتامینD، بیمار را در معرض کمبود این ویتامین قرار می دهد.

اثرات کمبود ویتامینD در بدن:

در اثر کمبود ویتامینD در بدن، بیماری نرمی استخوان راشیتیسم ایجاد می شود.

وقتی در اثر کمبود ویتامینD، جذب کلسیم از روده ها متوقف شود، برای نگه داری سطح کلسیم خون در حد طبیعی، هرمونی به نام پاراتورمون از غده پاراتیروئید ترشح می شود. این هورمون، کلسیم را از استخوان ها برمی دارد و وارد خون می کند. از این رو سطح کلسیم خون در حد طبیعی باقی می ماند، اما فسفر که از طریق ادرار دفع می شود، در خون پایین می آید.

اثرات کمبود ویتامینD در بدن، چند ماه بعد ظاهر می شود. این علائم در کودکان شیرخواری که مادرانشان کمبود این ویتامین را دارند، در عرض 2 ماه پس از تولد ظاهر می شود؛ اما در بقیه موارد در اواخر سال اول و در حین سال دوم زندگی، علائم مزبور بروز می کنند. در سایر دوران کودکی( به جز سن شروع بلوغ) کمبود این ویتامین نادر است.

علائم کمبود ویتامینD :

- جعبه ای شکل شدن سر

- پیشانی برجسته

- دیربسته شدن ملاج یا فونتانل ها

- دیردندان درآوردن

- پوسیدگی زودرس دندان ها

- ضخامت مچ دست

- بد شکل شدن لگن

- پرانتزی شدن ساق پاها، تمای له شکستگی در استخوان ها و نافرمی در ستون فقرات، ساق پاها و لگن که سبب کوتاهی قد می شود؛

- دیرنشستن

- دیر به راه افتادن

تشخیص این بیماری بر اساس علائم بالینی، تاریخچه مصرف ویتامینD، انجام رادیوگرافی و آزمایش خون از نظر بررسی سطح کلسیم، فسفر و آنزیم آلکالان فسفاتاز صورت می گیرد.

عوارض این بیماری علاوه بر موارد بالا شامل: ابتلا به عفونت های تنفسی، عفونت های روده ای و سل ریوی می باشد. هم چنین کم خونی ناشی از فقر آهن در این افراد شایع است.

پیشگیری از کمبود ویتامینD :

1. تجویز ویتامینD با دوز روزانه 400 واحد از راه خوراکی

2. استفاده از زرده تخم مرغ بعد از سن 7 ماهگی

3. استفاده از آفتاب مستقیم که اگر روزانه به مدت 10-5 دقیقه به مناطق باز بدن مثل سر، صورت و دست ها از آرنج تا انگلشتان دست و زانو تا انگشتان پا بتابد، کافی است.

منبع : تبیان

                                            

                                 

افرادی که پوکی استخوان دارند شنا نکنند

سلامت نیوز: افرادی که به بیماری پوکی استخوان دچار هستند برای انجام حرکات ورزشی باید با متخصصان مشورت کنند چرا که بعضی از ورزش ها می توانند این بیماری را تشدید نمایند.
 درمان پوکی استخوان با قرص دارو، ورزش و... به منظور پیشگیری از ایجاد شکستگی صورت می گیرد، بهتر است با مشاهده علائم پوکی استخوان به پزشک مراجعه کنید و در صورت بارداری باید تحت نظر پزشک باشید. ورزش و پوکی استخوان یکی از بحث های درمانی است که بسیار مورد توجه بیماران می باشد.
مهرداد نقی خانی، کارشناس ارشد فیزیوتراپی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: یکی از راههای درمان پوکی استخوان، ورزش درمانی و داشتن تحرک است که این تمرینات باید در محدوده طبیعی مفاصل بدن و بدون درد انجام گیرد.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد شنا و رفتن به استخر را برای کاهش انواع دردها از جمله دردهای ناشی از پوکی استخوان مفید می دانند، گفت : این باور نادرست بوده و طبق قانون ارشمیدس وزن افراد در آب کاهش یافته و تراکم استخوان کم می شود که این امر می تواند پوکی استخوان را تشدید نماید.

عضو گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد : ورزش همانگونه که می تواند در پیشگیری و درمان پوکی استخوان نقش داشته باشد، اگر به درستی انجام نگردد می تواند موجب تسریع فرآیند ابتلا به این بیماری شود.

نقی خانی ادامه داد : ورزش های سنگین و حرفه ای مانند بدن سازی خصوصاً در بانوان تعادل هورمون های بدن را برهم ریخته و باعث کاهش تراکم استخوان ها می گردد.

منبع:سلامت نیوز

                                                               

                                 

ساییدگی مفصل لگن و درمان آن

لگن یکی از بزرگترین مفصل ها دربدن است. این مفصل یک مفصل حفره داراست. مفصل حفره دار برروی استخوان پلویس قراردارد و ناحیه توپکی شکل وگرد برروی مرکزاستخوان ران جاییکه بالاترین ناحیه استخوان ران است قرارگرفته است. اطراف این دواستخوان که درهم قفل شده اند بوسیله غضروف های نرم ولغزنده پوشانده شده است وباعث نرم شدن مفصل میشود وبه حرکت استخوان ها کمک میکند.سطح مفصل بوسیله نوارهای باریکی به نام سینویم پوشانده شده است. درمفصل های سالم نوارسینویم مقداری مواد برای لغزنده شدن غضروف ها تولید میکند وبه حرکت مفصل کمک میکند.

علائم آرتروز مفصل لگن و ران

شایع ترین نشانه بیماری آرتروز لگن درد دور مفصل لگن است. معمولا درد لگن به صورت  تدریجی بوجود می آید و با گذشت زمان وخامت پیدا می کند، اگر چه ظاهر شدن لگن درد به صورت ناگهانی نیز ممکن است به وجود بیاید. درد و سفتی در طول صبح یا پس از نشستن یا استراحت کردن برای مدتی تشدید پیدا می کند. با گذشت زمان عوامل دردناک بیشتر ظاهر می شود و حتی در طول شب و در حین استراحت نیز بوجود می آید. علائم دیگر آرتروز لگن عبارتند از:

•  احساس درد در کشاله ران یا ران که تا باسن یا زانو گسترش پیدا می کند.
• دردی که در هنگام انجام فعالیت سنگین ظاهر می شود.
• سفتی مفصل لگن که راه رفتن یا خم شدن را دشوار می کند.
• قفل کردن مفصل و صدای سایش (کریپتوس) در طول حرکت به دلیل شل شدن بخش های غضروف  و اختلال ایجاد کردن بافت دیگر در حرکت روان لگن
• کاهش دامنه حرکتی لگن که بر توانایی راه رفتن تاثیر می گذارد و باعث لنگی می شود
• صدا یا احساس سایش استخوان ها روی یکدیگر
• ناتوانی در حرکت دادن لگن برای انجام فعالیت های روزمره