گرفتگی عضلانی در ورزش

دلایل گرفتگی عضلات

استفاده بیش از حد از عضلات، کم‌آبی بدن، فشار عضلانی یا قرارگیری در وضعیتی خاص برای مدتی طولانی هر کدام می‌توانند سبب گرفتگی عضلات گردن و گرفتگی عضلات کمر و ... شوند. به همین دلیل ورزشکارانی که پس از ورزش و بخصوص در آب و هوای گرم خسته شده و دچار کم‌آبی بدن می‌شوند، معمولا چنین شرایطی را تجربه خواهند کرد.

یکی دیگر از انواع شایع گرفتگی عضلات نیز حالتی است که در طول شب رخ داده و بیشتر عضلات ساق پا و انگشتان را درگیر می‌کند.

البته در بیشتر شرایط علت اصلی گرفتگی عضله مشخص نیست. گرفتگی عضلات اغلب مشکل خاصی نداشته و خطری ایجاد نمی‌کند اما در برخی موارد نیز بیماری‌ها و شرایط خاصی می‌توانند سبب ایجاد این حالت باشند. گرفتگی عضلانی گاهی بخشی از بیماری‌های تیروئید، کلیه، اعصاب، اختلالات هورمونی، دیابت و کم‌خونی نیز می‌تواند باشد.

بهبود و پیشگیری

چنانچه شما هم با چنین مشکلی رو به رو هستید، با اقداماتی خاص می‌توانید آن را بهبود بخشیده و شرایط بهتری ایجاد کنید. در این شرایط عضله آسیب‌دیده را کشش داده و به آرامی آن را مالش دهید تا آرام شود. بنابراین کشش و ماساژ مناسب و آرام می‌تواند به شما در این شرایط کمک کند.

در این شرایط می‌توانید از گرما یا سرما نیز استفاده کنید. به عنوان مثال حوله‌ای گرم یا یک حمام آب گرم یا بسته‌ای یخ می‌تواند به آرام شدن عضله کمک کند.

برای این‌که از بروز این حالت پیشگیری کنید، بهتر است دقت داشته باشید تا بدنتان با کم‌آبی روبه‌رو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار کافی آب بنوشید و در زمان‌هایی که مشغول فعالیت هستید و این کار را در فواصل منظم تکرار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.

حتما به خاطر داشته باشید که قبل و بعد از هر ورزشی، عضله خود را به‌آرامی کشش دهید. اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این کشش‌ها را انجام دهید. ورزش سبک قبل از خواب هم می‌تواند برای پیشگیری از این وضعیت مفید باشد.

گرفتگی عضلانی در هنگام شروع ورزش

این مشکل معمولاً مربوط به عدم تعادل مواد معدنی است مثلا:

کاهش یا افزایش کلسیم ، سدیم و یا پتاسیم مقادیر غیر طبیعی این مواد در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول است.

برای تشخیص مقادیر غیر طبیعی این مواد آزمایش خون انجام می گیرد. گرفتگی هایی که به هنگام شروع ورزش رخ می دهد ، می تواند به علت کم کاری تیروئید یا عدم توانایی عضله جهت تجزیه قند باشد. آزمایش آدرنالین خون برای بررسی عملکرد تیروئید انجام می شود. همچنین به منظور اطلاع از عملکرد عضله می توان از بیوپسی عضله استفاده نمود.

مقادیر غیر طبیعی مواد معدنی معمولاً نشانه نوعی بیماری در بدن است.مقدار کم پتاسیم می تواند به علت استفراغ ، مصرف مدرهای استروئید و شیرین بیان ، اسهال یا بیماریهایی که بر جذب و نگهداری پتاسیم موثرند ، باشد.در صورت تشخیص کمبود منیزیوم ، حتماً باید یک بررسی کامل درباره علت این نقصان انجام داد. مقدار کم یا زیاد کلسیم در خون هیچگاه نمی باشد.

در صورت وجود کلسیم غیر طبیعی در بدن باید به بیماریهای روده ، کلیه یا غدد پاراتیروئید شک کرد.همچنین با مصرف بیش از حد ویتامین D نیز مقادیر غیر طبیعی کلسیم مشاهده می شود.

مقدار کم نمک ( سدیم ) در خون از علل نادر گرفتگی عضلانی است.برنامه غذایی روزانه حاوی مقدار نمک کافی است و احتمال کمی وجود دارد که فرد دچار فقر سدیم شود.

به عنوان مثال: در صورت ورزش شدید برای چندین ساعت در هوای گرم بدن به ۳۰۰۰ میلی گرم نمک احتیاج دارد. اگر فردی در هنگام مصرف غذا از اضافه کردن نمک خودداری کند و غذای او نیز بی نمک باشد. با این وجود میزان نمک دریافتی وی ۳۰۰۰ میلی گرم در روز می باشد.

گرفتگی های عضلانی در ابتدای فعالیت عضلانی

دلیل مهم در این حالت ناکافی بودن جریان خون در عضله می باشد.در هنگام استراحت ، قطر شریانها برای رساندن خون کافی به عضلات مناسب است.در جریان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پراکسیژن نیاز دارند. اگر قطر شریانها برای رساندن این مقدار خون به حد کافی نباشد ، عضله به علت کمبود اکسیژن دچار گرفتگی می شود.

گرفتگی های عضلانی پس از فعالیت شدید ورزشی

از دست دادن آب بدن مهمترین عامل چنین گرفتگی هایی است.در فعالیت طولانی مدت ، در هوای گرم مقدار زیادی مایعات از بدن دفع می شود.در این حالت حجم خون کاهش یافته و مقدار کافی خون برای رساندن اکسیژن به کلیه عضلات در حال ورزش وجود ندارد.در نتیجه عضلات در حال فعالیت ، خون کافی دریافت کرده و به سمت اسپاسم پیش می روند.

با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر ۱۵ دقیقه یک بار در حین فعالیت می توان از بروز چنین گرفتگی هایی پیشگیری نمود.

گرفتگی های عضلانی در هنگام خواب

گرفتگی عضلانی در هنگام خواب ، معمولاً به علت فشردگی یک عصب یا رفلکس خاص عضلانی – تلزونی بوجود می آید.اگر در هنگام خواب فرد غلت بزند، ممکن است که عصبی تحت فشار قرار گیرد، در این هنگام یک پیام از محل فشردگی آغاز و به عضله مربوط به آن امتداد می یابد. در این هنگام عضله درست شبیه به هنگامی که پیام از مغز به سوی آن بیاید منقبض می شود.علت دوم این حالت ، تشدید یک رفلکس طبیعی در بدن است.در هنگام غلت زدن در خواب ، عضلات منقبض می شوند. این عمل باعث کشیدگی تاندونهای متصل به عضله می شود.در تاندونها ، گیرنده هایی وجود دارند که در هنگام کشیدگی ، پیام هایی به نخاع ارسال می نمایند.در این هنگام یک پیام به عضله رفته و باعث انقباض آن می شود.در این حالت فرد احساس گرفتگی دردناک می نماید. با کشش دادن به عضلاتی که معمولاً دچار گرفتگی می شوند، پیش از خواب ، می توان از بروز این حالت جلوگیری کرد.

بطور خلاصه: علل گرفتگی عضلانی

• سیگنالهای غیر طبیعی در اعصاب
• غلظت غیر طبیعی مواد معدنی در داخل یا خارج سلولها
• عرضه ناکافی اکسیژن
• منبع ناکافی اکسیژن
• صدمه به سلولهای عضلانی
• مقادیر غیر طبیعی هورمونها یا آنزیم هایی که در انقباض عضله دخالت دارند

 

                                 

 

 

علل آب آوردن زانو

مهمترین علل آب آوردن زانو بیماری های روماتیسمی، آرتروز یا ساییدگی زانو ضربات وارد شده به آن است. البته عفونت ها، بیماری های متابولیک مانند نقرس کاذب و تومروها هم میتوانند موجب آب آوردن زانو شوند.

وقتی برای اولین بار ضربه شدیدی به زانو وارد میشود این ضربه میتواند موجب پارگی منیسک یا رباط صلیبی شود. پارگی این بافت ها معمولا همراه با خونریزی است. این خون درون مفصل زانو جمع شده و در این حال مفصل ورم کرده و بسیار دردناک است. بتدریج و حتی بدون درمان خون جذب شده و درد بیمار بعد از چند هفته تا چند ماه از بین میرود ولی زانو ناپایدار میشود.

وقتی زانو ناپایدار است و به اصطلاح لق است بدنیال یک حرکت نابجا پیچ میخورد. این پیچ خوردن میتواند با درد شدیدی همراه باشد و بعد از چند ساعت تا چند روز زانو ورم میکند و آب میاورد. این آب آوردن به علت تحریک بافت سینوویال ایجاد شده است. کشیدگی شدید بافت سینوویال در حین پیچ خوردن زانو موجب تحریک آن به ترشح مقادیر زیادی مایع مفصلی میشود. معمولا این آب بعد از چند هفته خودبخود جذب شده و ورم زانو میخوابد.

در ساییدگی و آرتروز زانو ممکن است ورم و آب آوردن زانو دائمی باشد چون بافت سینوویال مکررا تحریک میشود و مایع ترشح میکند. در بیماری های روماتیسمی مانند روماتیسم مفصلی هم در هنگام عود و حمله بیماری، مایع زیادی درون زانو ترشح شده و زانو آب میاورد.

 

                                 

درمان دارویی آرتروز و آرتریت روماتوید

دارویی که معمولا برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوید پیشرفته تجویز می شود، ممکن است بتواند هزاران بیمار مبتلا به مراحل اولیه آرتروز را از معلولیت نجات دهد.

آزمایش ها نشان داده است که داروی “ریتوکسیماب”، که با نام تجاری “مبترا” (MabThera)،توزیع می شود، می تواند تقریبا به طور کامل از پیشرفت این بیماری در غضروف افرادی که به تازگی به این بیماری مبتلا شده اند، جلوگیری کند.

به تنهایی در بریتانیا هر ساله نزدیک به هجده هزار مورد جدید ابتلا به آرتریت روماتوید شناسایی می شوند.

کارشناسان می گویند این یافته جدید، که در کنفرانس ای یو لار (EULAR)، مطرح شده، ممکن است به تحولی در درمان های کنونی برای آرتروز منجر شود.

“موسسه ملی بهداشت و برتری در درمان های بالینی” می گوید در حال حاضر ریتوکسیماب فقط زمانی تجویز می شود که سایر داروهای ویژه آرتروز موسوم به “تی ان اف”، کارساز نبوده است.

اما تازه ترین مطالعه ای که با مشارکت ۷۵۵ بیمار صورت گرفته است، نشان داده که اگر این دارو در ابتدای تظاهرش در بدن انسان، همراه با درمان با طلا (از طلا برای درمان برخی آرتروزها استفاده می شود)، برای بیمار به مدت یک سال تجویز شود، نه تنها علائم بیماری کاهش می یابد بلکه آسیب به مفاصل او را تقریبا به طور کامل متوقف می کند.

در تحقیق اخیر، داروی ریتوکسیماب را برای افرادی تجویز کردند که شش ماه یا کمتر، از ابتلای آنها به بیماری آرتروز نگذشته بود. محققان متوجه شدند که از میان آنها حدود هفتاد درصد تا یک سال از آغاز درمان، با آسیب به مفاصلشان مواجه نشدند. همچنین آسیب به مفاصل این گروه بعد از شش ماه مصرف دارو، تقریبا کاملا متوقف شد.

داروی ریتوکسیماب دستگاه ایمنی بدن را هدف قرار می دهد چون از جمله دلایل اصلی تخریب مفاصل در بیماری آرتریت روماتوید، حمله دستگاه ایمنی به مفاصل و غضروف بدن انسان است.

در بریتانیا تخمین زده شده است که هزینه مستقیم و غیر مستقیم ابتلا به آرتریت روماتوید برای دولت هر ساله بین چهار تا پنج میلیارد پوند است که بخش عمده آن به خاطر پرداخت بیمه بیکاری به بیمارانی است که قادر نبوده اند به اشتغال خود ادامه دهند.

 

                                 

.

تمرینات آسیبهای کمر

یکی از مزایای عمده ی کشش این است که انعطاف پذیری شما را افزایش می دهد.تمرینات کششی میتوانند همراه با وزنه باشند و یا به صورت آزاد بدون وزنه انجام شود.
این نوع تمرینات میتواند کشش مطلوب و شیرینی در بدن شما فراهم آورد آسیب های احتمالی که در اثر دیگر تمرینات به بدن وارد می آید را به حداقل برساند.در میان این آسیبها کمر درد به دلیل اینکه خیلی از افراد را مبتلا کرده بسیار پر اهمیت تر به نظر میرسد.
کمردرد میتواند از یک ناراحتی مختصر در فعالیت های روزانه شروع  شده و تا جایی پیش برود که حتی نتوانید حرکت کنید.
هدف از انجام این حرکات جلوگیری از همین آسیبهای احتمالی است . در این بخش یاد میگیریم که چطور این حرکت را انجام دهیم:

مرحله 1: بر روی یک زیر انداز نرم بر روی شکم دراز کشیده و آرنج ها خود را همانطور که در عکس میبینید کنار بدنتان قرار دهید.

 

مرحله 2: با فشار تنه خود را تا آرنج بالا بیاورید اما از باسن به پائین خود را روی زمین نگه دارید .

 

مرحله 3: سعی کنید که به گردنتان فشار نیاورید و در همین حالت تا 15 ثانیه بمانید.

 

                                 

 

گردن دردهای خطرناک

ستون فقرات هم مثل هر ساختمان دیگر به طور طبیعی در معرض تغییرات ناشی از افزایش سن است اما برخی مسایل مثل حرکات بیش از حد یا ناصحیح، استفاده نادرست، سوانح رانندگی که باعث خمیدگی ناگهانی سر به جلو و سپس عقب می شوند (Wiplash)، کارهای سنگین، حمل وسایل و اشیا روی سر (که در جامعه روستایی ما شایع است)، اختلالات مادرزادی و... سرعت و شدت پیدایش این تغییرات را بیشتر می کنند. از جمله این تغییرات می توان به تغییر ساختمان دیسک بین مهره ای، برجسته شدن آن به داخل کانال نخاعی یا سوراخ های بین مهره ای، پیدایش خارهای استخوانی در لبه مهره ها (اوستئوفیت) و حتی تغییر شکل و به هم خوردن انحنای طبیعی آنها اشاره کرد. هر کدام از این تغییرات، بسته به محل، می توانند باعث فشار بر ریشه های عصبی یا حتی نخاع شوکی شوند و بیمار را علامت دار کنند.

 

 

● علایم اسپوندیلوز گردنی
اغلب بیماران با درد و محدودیت حرکتی ناحیه گردن مراجعه می کنند. بسته به محل فشار، ممکن است علایم محدود به اندام فوقانی باشند. علایم شایع عبارتند از: بی حسی، درد تیرکشنده به شانه یا دست و خصوصا پشت سر و کاهش قدرت عضلانی، یا اینکه اندام تحتانی را درگیر کنند و علایمی مثل سفتی و اختلال در قدرت عضلانی پاها، اختلالات حسی، بی اختیاری یا احتباس ادرار و مدفوع و بعضا علایم در هر چهار اندام مشاهده می شوند. برخی از سر دردها خصوصا  سردرد تیر کشنده در پشت سر که با حرکات یا برخی وضعیت های خاص پدید می آیند، درد بین دو کتف و درد شانه ها نیز از جمله علایمی هستند که می توانند در اثر اسپوندیلوز مشاهده شوند و متاسفانه پاسخ کمتری به درمان می دهند. برای بررسی و تایید تشخیص اسپوندیلوز گردن می توان از عکس رادیوگرافی ساده در چهار جهت، سی. تی. اسکن و ام.آر.آی استفاده کرد که هر یک ارزش خاص خود را دارند.

 

● اصول درمانی
بستن یقه های طبی مخصوص و محدود کردن حرکات گردن برای مدت کوتاه می تواند از شدت درد بکاهد، حرکات درمانی با احتیاط و فیزیوتراپی نیز در بسیاری از موارد مشکلات بیمار را کاهش می دهند اما در برخی موارد خصوصا در صورت وجود علایم عصبی یا شواهدی به نفع فشار بر نخاع، انجام عمل جراحی، کمک زیادی به بیمار خواهد کرد و علاوه بر کاهش درد از پیدایش علایم عصبی شدیدتر جلوگیری خواهد کرد. انجام یک سری حرکات کششی و تقویتی می تواند از پیدایش درد های گردن و شانه جلوگیری کرده و درصد زیادی از موارد را بهبود بخشد.

 

                                 

بهترین روش برای مراقبت از مفاصل

همه ما می دانیم که منظور از مفاصل محل اتصال دو استخوان است و ساختار ویژه آن به ما این امکان را می دهد که زانو، مچ دست و...را خم و راست کنیم.برای اطرفیان خود دست تکان دهیم، سر خود را به اطراف حرکت دهیم . این عملکردهای قابل توجه محصول فعالیت این بخش حساس بدن است و سلامت آن مسلما حائز اهمیت می باشد.
بافت نرم مفاصل از جمله غضروف و مایع مخصوص سینویوم در این محل تشکیل لایه ای را می دهند که از سائیده شدن سر استخوان ها در این محل ممانعت به عمل آید. به مرور افزایش سن آسیب پذیری مفاصل بیشتر می شوند و حتی بد نشستن و یا برداشتن بار بیش از اندازه باعث آسیب آن می شود و به این ترتیب التهاب و سایر مشکلات مفاصل بروز می کند.

 

بهترین روش برای مراقبت از مفاصل حفظ قدرت و سلامت ماهیچه ها، استخوان و رباط ها می باشد و بهترین روش برای رسیدن به این هدف عبارتند از:

1- مراقبت از وزن مناسب:
وزن خود را کنترل کنید . این بهترین کمک برای حفظ سلامت مفاصل شماست. از جمله مهمترین مفاصلی که وزن شما را تحمل می کنند عبارتند از:زانوها، استخوان لگن و کمر. شاید به همین خاطر است که اغلب مشکلات مفصلی نیز در همین نواحی بروز می کند. به موازات افزایش وزن و به مرور زمان فرسودگی مفاصل دو چندان می شود. در حالی که کاهش وزن ، فشار وارد به این نواحی را در حد قابل توجهی کاهش می دهد.

 

2- تحرک و ورزش را فراموش نکنید:
ورزش موجب کاهش وزن می شود. تحقیقات نشان می دهد که تمرینات ایروبیک باعث کاهش التهاب مفاصل می شود. از طرفی عدم تحرک ، اعتیاد به کامپیوتر و تلویزیون باعث بروز درد مفاصل می شود. عدم تحرک به معنای سفت و سختی مفاصل است. پس تحرک را فراموش نکنید.

3- تقویت ساختمان ماهیچه ای:
ماهیچه های قوی محافظ مفاصل هستند،اگر ماهیچه کافی ندارید و به اندازه کافی قوی نیستند ، به مفاصل ضربه و فشار وارد می کنید ، به خصوص زانوها که باید تمام وزن بدن را تحمل کنند. ورزش های ویژه قدرتی به ساختمان سازی ماهیچه ای کمک به سزایی می کند.

 

4- ماهیچه های شکمی و بخش مرکزی بدن را تقویت کنید:
اختصاص ورزش های ویژه برای تقویت این بخش لازم است . تقویت ماهیچه های شکمی نیز باعث حفظ تعادل می شود و از آسیب به مفاصل جلوگیری می کند.

5- محدودیت ها و ناتوانی های خود را بشناسید:
بعضی از فعالیت ها و ورزش ها برای بعضی از مفاصل سخت و آسیب رسان است و بنابر این ممکن است بعد از آنجام آن احساس درد کنید. به طور کلی گفته می شود که چنانچه بعد از انجام تمرینات بیش از 45 دقیقه درد در نواحی فعال احساس کردید باید در دفعات بعدی به طور سبک تر و ملایم تر اجرا کنید.این دردها به این معنا است که مفاصل شما بیش از اندازه در هنگام ورزش تحت فشار بوده است و این هدف ما نیست.

 

6- مراقب وضع و یا فرم بدن خود باشید.
خمیدگی و عدم استواری برای مفاصل خوب نیست. سعی کنید چه در حالت نشسته و چه در حالت ایستاده ، استواری و راست قامتی خود را حفظ کنید.این حالت استوار موجب حفاظت از مفاصل گردن تا زانو می شود. حتی در هنگام حمل اشیا نیز استواری خود را حفظ کنید. مثلا اگر کوله پشتی به دوش دارید روی دو شانه خود وزن آن را توزیع کنید.

7- از یخ استفاده کنید:
یخ نقش به سزایی در کاهش درد مفاصل دارد.از تورم و درد مفاصل می کاهد . اگر در بخش مفاصل دچار زخم و جراحت شدید، از کیسه یخ به مدت کمتر از 20 دقیقه استفاده کنید.البته توجه داشته باشید پارچه یا کیسه قرار داده و روی مفاصل بگذلرید.

 

8- تغذیه مناسب:
تغذیه مناسب و سالم به حفظ سلامت استخوان ها کمک می کند. در رژیم غذایی روزانه خود به قدر کافی از غذای کلیسم دار تناول کنید. به عنوان مثال ماست، کلم بروکلی و ساده و انجیر سرشار از کلیسم است. بعلاوه ویتامین c در کاهش احتمال پوکی ا ستخوان نقش موثری دارد ، پس از خوردن پرتقال غافل نشوید.

 

                                 

علل درد قوس کف پا

قوس کف پا عارضه‌ای است که با عناوین مختلفی نظیر گودی کف پا، برون چرخی کف پا، برجسته شدن روی پا یا افزایش قوس طولی پا خوانده می‌شود. قوس کف پا نوعی ناهنجاری است که موجب گودی زیاد کف پا می‌شود. در چنین شرایطی فضای زیاد پا ایجاد شده و انگشتان پا و مچ پا به سمت داخل متمایل می‌شوند. لازم به ذکر است که پای گود نوعی عارضه‌ی جدی است که در صورت عدم پیگیری و درمان ممکن است منجر به عوارض خطیری شود. گاهی یک پا و گاهی هر دو پا به چنین وضعیتی دچار می‌شوند. شدت قوس کف پا در بین افراد متفاوت است. قوس کف پا ممکن است منعطف و یا سخت و غیرمنعطف باشد. در حالت منعطف ممکن است ارتفاع قوس کمتر شده و در حالت سخت و غیرمنعطف هیچ تغییری در ظاهر گودی کف پا ایجاد نمی‌شود. در ابتدا اغلب شیب یا کجی پاشنه پا منعطف است ولی با گذشت زمان و سفت شدن بافت‌ها و مفاصل شیب پاشنه پا سخت و غیرمنعطف می‌شود. به همین دلیل تشخیص به موقع و درمان زود هنگام قوس زیاد پا نقش مهمی در اثربخشی فرآیند درمان قوس زیاد کف پا دارد.

 

علل درد قوس کف پا

 

علل زیادی برای پیشرفت درد قوس کف پا وجود دارند. درد ممکن است به دلیل عارضه ای به نام فاسئیت پلانتار ظاهر شود که در آن فاسیای کف پا (بافتی نوار مانند در کف پا که پاشنه را به انگشتان متصل می کند) پس از متحمل شدن فشار بیش از اندازه، ملتهب می شود. درد پاشنه ی پا در اثر این التهاب ایجاد می شود.

 

در بعضی مواقع، علت درد کف پا به دلیل ایستادن بیش از حد می باشد. بسیاری از افراد پس از یک روز کاری طولانی و یا پس از تمرین و ورزش بیش از حد، در قوس کف پای خود احساس درد می کنند. یک بدشکلی پا مثل انگشت چکشی یا پا چنبری، نیز می تواند باعث این درد شود. همچنین عارضه هایی مانند دیابت و چاقی، می توانند باعث افزایش فشار وارد بر پا و در نتیجه درد قوس کف پا گردند. همچنین انتخاب کفش مناسب نیز مهم است. کفش می بایست تمامی قسمت های پا، مخصوصا کف آن را در بر بگیرد. یکی دیگر از علل درد کف پا  که استفاده از تجهیزات درمانی به صورت سفارشی یا پیش ساخته باعث بهبود آن می گردد  ، کف پای صاف می باشد. بسیاری از افراد کف پای صاف دارند ، ولی به دلیل اینکه هیچگاه مشکلی متوجه آن‌ها نمی‌شود و نیازی به درمان ندارند. اما بسیاری از افراد دیگر، ممکن است به علائم صافی کف پا دچار شوند: خستگی سریع پاها ، درد شدید یا مزمن پا، به‌ویژه در نواحی قوس و پاشنه پا ، ایجاد تورم و درد کف پا ، سختی حرکت پا، مانند سخت شدن ایستادن روی انگشتان پا ، وجود کمر درد و پا درد از جمله این علائم می باشد . مفاصل مختلفی در کف پا وجود دارد که با وجود هر یک از این بیماری های آرتروز، نقرس و استئوآرتریت ، ممکن است دچار درد شوند.

 

                                 

علائم و تشخیص درد قوس کف پا

قوس بیش از حد کف پا شرایطی است که گاهی در برخی افراد مشاهده می‌شود. عدم درمان و پیگیری این عارضه مسلما مشکل‌ساز خواهد شد. برخی موارد یک و گاهی هر دو پا دارای قوس بیش از حد هستند. شدت این ناهنجاری در بین  افراد متفاوت است. طبق گزارشات به عمل آمده، از آن‌جایی که تعداد محدودی از افرادی که کف پاهایشان بیش از حد گود می‌باشد احساس درد و ناراحتی می‌کنند، این یبماری خیلی شناخته شده نیست. برخی از افراد مبتلا به این عارضه معتقدند گودی زیاد کف پای آن‌ها بخشی از ساختار طبیعی اسکلت  بدن آن‌ها است

 

علائم

 

گودی زیاد کف پا دارای علائم متعددی است که با توجه به شدت عارضه  در بین افراد متفاوت می‌باشد. علائم این ناهنجاری به سطح فعالیت و نوع کار بیمار بستگی دارد. در صورت مشاهده هر یک از علائمی که در این قسمت معرفی می‌کنیم دراسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

 

        انگشتان چنگالی


        انگشتان چکشی (خمیدگی انگشتان پاها)

        تاندون آشیل سفت

        کوتاه شدن قد پاها

        مشکل در پیدا کردن کفش مناسب

        احساس درد و ناراحتی در مچ پا یا نزدیک آن

        شکستگی استخوان متاتارسال و سایر استخوان‌های پا

        بی‌ثباتی و کشیدگی مکرر مچ پا

        درد در هنگام راه رفتن، دویدن و یا حتی ایستادن

        خشکی در اندام تحتانی و مفاصل پا که موجب اختلال در تحرک می‌شوند.

        ناپایداری پاها به دلیل کج شدن مچ پا به سمت داخل

        پینه در کناره‌ها، پاشنه و توپی پا

 

تشخیص

 

تشخیص ناهنجاری قوس زیاد کف پا معمولا با معاینه فیزیکی بیمار آغاز می‌شود. پزشک پاهای بیمار را در وضعیت ایستاده مورد بررسی قرار می‌دهد تا از وجود گودی در کف پا اطمینان یابد. وجود فضا در زیر کف پا هنگام ایستادن نشانه بارز قوس زیاد کف پا است. مرحله بعد تشخیص نوع سخت یا منعطف قوس پا است. بعد از معاینه فیزیکی ممکن است جهت تشخیص علت ناهنجاری گودی زیاد پا به آزمایشات بیشتری نیاز باشد. آزمایش‌هایی که در چنین شرایطی انجام می‌شوند شامل:

 

         اشعه ایکس از پاها

         اشعه ایکس از کمر و ستون فقرات

        ام‌ آر‌ آی ستون فقرات

         الکترومیوگرافی

         بررسی هدایت عصبی

 

                                 

تمرینات کششی برای درمان قوس کف پا

 

 

 

درد قوس کف پا و خار پاشنه معمولا در اثر کوتاه بودن ماهیچه های پشت ساق و کف پا ایجاد می شود. بنابراین مهم است که این ماهیچه ها کشیده شده و دوباره بلند و انعطاف پذیر شوند، زیرا کوتاه بودن آن ها فشاری ممتد بر فاسیای کف پا وارد می کند که باید از آن پرهیز کرد. به همین دلیل، تمرینات کششی از اهمیت خاصی برخوردارند. علت خار پاشنه پا رشته‌های پیوندی کف پا هستند که طناب‌های پیوندی ضخیمی بوده و از بافت پیوندی زیر سطح استخوان پاشنه پا شروع شده و در کف پا به سمت پنجه‌ها امتداد می‌یابند. رشته‌های پیوندی کف پا موجب قوس کف پا می‌شوند. هرگاه این رشته‌ها ملتهب ‌شوند یا در آن‌ها پارگی‌های ریز زیاد شود، به آن التهاب رشته‌های پیوندی کف پا گفته می‌شود. هنگامی‌که التهاب رشته‌های پیوندی کف پا طولانی ‌شود یا آسیب ادامه یابد، بدن بافت نرمی را که ضعیف و آسیب دیده است با استخوان ترمیم می‌کند و ایجاد خار پاشنه پا مینماید. خار پاشنه پا یکی از دلایل اصلی درد پاشنه است. خار پاشنه استخوان رشد کرده‌ای است که به استخوان پاشنه چسبیده است و در قوس کف پا رشد می‌کند. تمرینات کششی که می توانند درد قوس کف پا را کاهش داده و یا از آن جلوگیری کنند، عبارت اند از:

 

کشیدن فاسیا ی کف پا: در حالت نشسته، پای آسیب دیده را از محل زانو روی پای دیگر قرار داده و با دست خود انگشتان آن را بگیرید. سپس به آرامی انگشتان پا را به طرف خود بکشید. این حالت را به مدت 10 ثانیه حفظ کرده و سپس 20 بار تکرار کنید.

 

خم کردن پا: توصیه می شود این تمرین قبل از بیرون آمدن از تخت خواب انجام شود. (هنگامی که درد ناشی از فاسئیت پلانتار معمولا احساس می شود). این حالت را 10 ثانیه نگه داشته و سپس 20 مرتبه تکرار کنید.

 

کشش با غلتک: برای شروع این تمرین باید به حالت نشسته انجام شود، یا روی یک صندلی و یا روی لبه ی تخت. یک توپ تنیس یا وردنه را ده بار زیر پای خود به جلو و عقب بغلتانید، سپس همین کار را با پای دیگر خود انجام دهید. پس از مدتی انجام دادن این تمرین به حالت نشسته، می توانید آن را در حالت ایستاده نیز انجام دهید.

 

 

 

 

                                 

 

 

درمان درد قوس کف پا

روش‌های زیادی برای کاهش علائم و تسکین درد ناشی از گودی زیاد کف پا وجود دارد که تعدادی از آنها عبارتند از:

 

گرما درمانی

 

خیساندن پاها در وان آب گرم تاثیر چشمگیری در سلامت تاندون‌ها، رباط‌ها، عضلات و پوست پاها دارد.

 

کفش‌های راحت و طبی

 

یکی از رایج‌ترین روش تسکین علائم مرتبط با قوس پاها پوشیدن کفش‌های راحت حاوی کفی‌های طبی است. کفی‌های طبی کمک شایانی به افزایش سطح تماس ناحیه کف پا می‌کند. درمان گودی کف پا با کفی طبی موجب می‌شود هنگام راه رفتن، دویدن و یا انجام سایر فعالیت‌ها فشار یکسانی در نواحی مختلف پاها توزیع شود. از دیگر مزایای کفی‌های طبی می‌توان به کاهش فشار نواحی پاشنه و توپی پاها اشاره کرد.

 

بریس‌های درمانی

 

پوشیدن بریس‌های درمانی و طبی یکی از روش‌های معالجه کف پای گود است. بریس‌های درمانی به دور پاها پیچیده شده، پاشنه پا را پوشانده و تا مچ پا کشیده می‌شوند. پوشیدن بریس‌ها علاوه‌ بر حمایت از قوس پاها موجب تسکین درد ناشی از این ناهنجاری می‌شوند. مزایای پوشیدن بریس‌های طبی شامل تسکین درد ناشی از پلانتار فاسیتیس (التهاب نوار فاسیتیس پلانتار در کف پا)، ادم یا تورم، شکستگی ناشی از فشار، درد نواحی پاشنه پا، تاندون و انگشتان پاها می‌باشد. طراحی خاص این بریس‌ها به بهبود جریان خون و کاهش خستگی پاها بعد از ورزش کمک می‌کند.

 

ماساژ

 

افراد مبتلا به گودی زیاد کف پاها بهتر است قبل از حاد شدن عارضه با ماساژ دادن پا و انگشتان پاها همچنین انجام حرکات کششی مخصوص ساق پا و نواحی متاتارسال درد و حساسیت به لمس در پاهای خود را تسکین و کاهش دهند. این کار موجب شل شدن عضلات شده و از سفت شدن بیشتر عضلات پاها پیشگیری می‌کند.

 

جراحی

 

در برخی مواقع هنگامی که قوس کف پا خیلی زیاد باشد و موجب اختلال در انجام فعالیت‌های زندگی روزانه بیمار شود جهت کم کردن گودی زیاد پا ممکن است به جراحی نیاز باشد. اگر عارضه قوس زیاد ناشی از مشکلات عصبی باشد پزشک در وهله اول اقدام به درمان مشکلات عصبی خواهد کرد.