آیا ورزش زیاد به قلب آسیب می‌رساند؟

در هر کاری باید اعتدال و میانه‌روی را رعایت کرد. متخصصان توصیه می‌کنند در ورزش و فعالیت بدنی نیز به این موضوع توجه کنیم. فعالیت سنگین ورزشی بیش از حد به جای این که برای سلامت مفید باشد به بدن آسیب وارد می‌کند.

 

به گزارش ایسنا، جام جم نوشت: «ورزش منظم و معتدل از جمله دویدن آهسته برای بدن مفید است اما دویدن تند در مسافت طولانی به سلامت آسیب می‌رساند.

 

متخصصان توصیه می‌کنند در طول روز نباید ورزش بیش از 30 تا 50دقیقه باشد زیرا انجام ورزش شدید بیش از یک تا دو ساعت به ویژه برای ورزشکاران تازه‌کار به قلب آسیب می‌رساند. این آسیب‌ها شامل پارگی و کشیدگی است و باعث تغییر در ریتم قلب می‌شود.

 

به گفته محققان، فعالیت جسمی متعادل خطر بیماری قلبی را به نصف کاهش می‌دهد. هر بزرگسال حداقل پنج روز در هفته به مدت 30دقیقه باید فعالیت جسمی داشته باشد.

 

                                 

»

واقعیت هایی که باید درباره ویتامین D بدانید

واقعیت هایی که باید درباره ویتامین D بدانید!

 

شاید اگر متوجه شوید که ویتامین D تفاوت چشمگیری با دیگر ویتامین‌ها دارد، تعجب کنید.پس حتما مطلب زیر را بخوانید.

 

 

 

به همین دلیل، اغلب ویتامین D منسوب به ویتامین نور خورشید است.

 

اما از آنجایی که این روزها امکان قرار گرفتن در معرض نور خورشید به حد کفایت وجود ندارد، ضرورت ایجاب می‌کند که افراد این ویتامین را از برنامه‌ی غذایی( یا مکمل‌ها) تامین نمایند.

 

مصرف ویتامین D از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا برای سلامت کامل ضروریست.

 

متاسفانه، تعداد انگشت‌شماری از غذاها حاوی مقادیر عمده‌ای ویتامین D هستند، به همین دلیل کمبود این ویتامین بسیار شایع است.

 

در واقع، بر اساس آمار منشر شده در سالهای ۲۰۰۶-۲۰۰۵، به طور قطع بیش از ۴۱.۶٪از جمعیت امریکا از کمبود این ویتامین یا این هورمونِ حیاتی رنج می‌برند.

 

ویتامینD چیست؟

 

ویتامین D در زمره‌ی ویتامین‌های محلول در چربی( A,D,EوK) به شمار می‌رود، این بدان معناست که در چربی یا روغن حل می‌شود و می‌تواند برای مدت طولانی در بدن ذخیره گردد.

 

در واقع ۲نوع اصلی از آن در مواد غذایی یافت می‌شود.

 

ویتامینD3 ( کالی کلسیفرول): که در برخی مواد غذایی حیوانی از جمله ماهی‌های چرب و سفیده‌ی تخم‌مرغ یافت می‌شود.

 

ویتامینD2 ( ارگو کلسیفرول): که در گونه‌های نادری از برخی قارچ‌ها یافت می‌شود.

 

از این دو نوع، ما به D3 نیازی بیشتری داریم زیرا تاثیر آن در افزایش سطح ویتامین D خون دو برابر D2 است.

 

نقش ویتامینD در بدن چیست؟

 

قرص ویتامین Dویتامین D ابتدا کاملا بی‌فایده است.

 

فعال شدن آن مستلزم پیمودن دو مرحله تغییر است.

 

ابتدا در کبد به کلسیفدیول یا ویتامین۲۵(هیدروکسی)  D بدل می‌شود. بدین شکل در بدن ذخیره می‌گردد.

 

سپس در اغلب مواقع در کلیه‌ها به کالسیترویل یا به ویتامین ۱.۲۵ ( هیدروکسی) D2 تبدیل می گردد. این همان شکل فعال یا به تعبیری هورمون استروئید از ویتامین D است.

 

کالسیترویل در سرتاسر بدن حرکت می‌کند و به هسته‌‌‌ی سلولی می‌رسد. در آنجا با گیرنده‌هایی موسوم به گیرنده‌های ویتامین D که تقریبا در تک تک سلول‌های بدن یافت می‌شوند، فعل و انفعالاتی دارد.

 

هنگامی که شکل فعال ویتامین D از سوی این گیرنده‌ها محصور شود، برخی ژن‌ها را به جریان انداخته و برخی دیگر را از کار می‌اندازد و منجر به تغییراتی سلول می‌گردد. عملکرد آن مشابه با عملکرد اغلبِ هورمون‌های استروئیدی دیگر است.

 

تاثیرِ ویتامین D بر سلول‌های مختلفی که مرتبط با سلامت استخوان‌هاست، بسیار مشهور است، زیرا به سلول‌های روده فرمان جذب کلسیم و فسفر را می‌دهد.

 

اما دانشمندان اخیرا دریافتند که که این ویتامین در تمام فرایندهای دیگری که در بدن اتفاق می‌افتد نیز دخالت دارد، از جمله عملکرد سیستم ایمنی بدن و مقابله با سرطان.

 

بنابراین افرادی که با کمبود ویتامین D مواجهند، در واقع با کمبود کالسیترویل روبرو هستند( هورمون استروئید)، بدین ترتیب از کمبود یکی از هورمون‌های اساسی بدن رنج می‌برند.

 

نور خورشید بهترین روش برای جذب ویتامین D است.

 

هنگامی که پوست در معرض نور خورشید قرار گیرد، به واسطه‌ی کلسترول امکان تولید ویتامین D در پوست به وجود می‌آید. اشعه‌های ماوراء بنفش خورشید با طول موج ۲۸۰تا ۳۲۰انرژی مورد نیاز برای چنین واکنش‌هایی را فراهم می‌آورد.

 

چنانچه در مناطقی زندگی می‌کنید که پرتو خورشید در تمام طول سال فراوان است، احتمالا با خارج شدن از منزل در طی روز و چندبارحمام آفتاب در هفته می‌توانید ویتامین D مورد نیاز بدنتان را تامین نمائید.

 

به یاد داشته باشید که باید بخش اعظمی از بدن شما در معرض نور خورشید قرار گیرد. چنانچه فقط صورت و دست‌های شما در معرض نور باشد، قطعا ویتامین D چندانی تولید نخواهد شد.

 

همچنین، در صورت استفاده از عینک یا ضد آفتاب، تولید ویتامین D به حداقل و گاهی به صفر می‌رسد.

 

همین امر تردیدهایی در باب توصیه‌ها مبنی بر استفاده از ضد آفتاب برای مقابله با سرطان پوست بر جای می‌گذارد. استفاده از ضد آفتاب منجر به کمبود ویتامین D در بدن خواهد شد و عدم استفاده از آن منجر به بروز بیماری‌های دیگر می‌شود.

 

دریافت ویتامین دی

 

چنانچه مایلید ویتامین D بدن خود را از نور خورشید تامین نمائید، اطمینان حاصل کنید که به هیچ وجه دچار آفتاب سوختگی نمی‌شوید.

 

گرچه نور خورشید سالم است اما آفتاب سوختگی فرایند پیری پوست را تشدید کرده و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد.

 

چنانچه باید برای مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار بگیرید، ۱۰تا ۳۰دقیقه‌ی ابتدایی را بدون کرم ضد آفتاب سپری کنید اما پس از این زمان ( البته بستگی به حساسیت پوست شما دارد) و پیش از آنکه دچار آفتاب سوختگی شوید، کرم ضد آفتاب بزنید.

 

امکان ذخیره‌ی ویتامین D برای مدت طولانی، بین یک هفته تا چند هفته، در بدن وجود دارد، بنابراین برای تامین این ویتامین کافیست هر از گاهی در معرض نور خورشید قرار بگیرید.

 

همانطور که می‌دانید در تمامی کشورها فعالیت خورشید یکسان نیست. بنابراین افرادی که در مناطقی زندگی می‌کنند که از نور خورشید بی‌بهره‌اند( از جمله خود من) ضرورتا باید ویتامین D بدن خود را از مواد غذایی و مکمل‌ها، علی‌الخصوص در فصل زمستان، تامین کنند.

 

تعداد اندکی از مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی از این ویتامین هستند.

 

ویتامینD موجود در مواد غذایی

 

گرچه ماهی‌های چرب همانند سالمون، ماهی خالخالی، شمشیر ماهی، قزل‌آلا، تن و ساردین منابع قابل توجهی از این ویتامین قلمداد می‌شوند، اما برای تامین ویتامین D در حد کفایت باید آنها را یک روز در میان در وعده‌های خود بگنجانید.

 

تنها منبع مغذی بسیار مفید برای تامین ویتامین D، روغن‌ جگر ماهی‌ از قبیل روغن جگر ماهی کاد می‌باشد که هر یک از قاشق آن حاوی دو برابر میزان روزانه‌ی مورد نیاز بدن است.

 

به یاد داشته باشید که محصولات لبنی و حبوبات اغلب سرشار از ویتامین D هستند.

 

انواع نادری از قارچ‌ها نیز حاوی ویتامین D می‌باشند و همچنین سفیده‌ی تخم مرغ حاوی مقدار اندکی از این ویتامین را داراست.

 

کمبود ویتامین D مشکلی خطیر است.

 

کمبود ویتامین D یکی از شایع‌ترین نمونه‌های کمبود مواد مغذیست.

 

کمبود این ویتامین برای برخی از افراد خطر جدی‌تریست. گرچه کمبود ویتامین D به طور میانگین ۴۱.۶٪است اما این آمار در سیاهپوستان به ۸۲.۱٪و در اسپانیول‌ها به ۶۲.۲٪می‌رسد.

 

کمبود این ویتامین، افراد سالخورده را بیش از دیگران تهدید می‌کند.

 

افراد مبتلا به بیماری‌های خاص نیز احتملا با کمبود ویتامین D روبرو هستند. یکی از مطالعات در این زمینه نشان داد که ۹۶٪از بیمارانی که دچار حمله‌ی قلبی شدند از کمبود ویتامین D رنج می‌بردند.

 

متاسفانه، کمبود ویتامین D، اپیدمی خاموش است. علائم آن معمولا مرموزند و بروز آن گاهی سالها و دهه‌ها به طول می‌انجامد.

 

یکی از مشخص‌ترین علائم کمبود ویتامین D بیماری استخوان‌ موسوم به نرم‌استخوانی است که در کودکان و افرادی که در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند، بسیار شایع است.

 

به همین علت برای توسعه‌ی سلامت عمومی، طرحی مبنی بر تقویت مواد غذایی با ویتامین D آغاز شده تا در جوامع غربی خطر ابتلا به نرمی استخوان را ریشه‌کن نماید.

 

کمبود این ویتامین با تحلیل استخوانی، کاهش تراکم استخوان و خطر ابتلا به زوال و شکستگی استخوان در سالمندان همراه است.

 

همچنین مطالعات حاکی از آن است که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت( نوع ۱و ۲)، سرطان، زوال عقل و بیماری‌های خود ایمنی همانند تصلب بافت‌های چندگانه در افرادی که با کمبود ویتامین D مواجهند، بیش از دیگران است.

 

در عین حال کمبود ویتامین D خطر مرگ و میر را به شدت افزایش می‌دهد.

 

اما اینکه کمبود ویتامین D حقیقتا باعث بروز چنین بیماری‌هایی می‌شود یا خیر، و اینکه آیا افرادی که از کمبود ویتامین D رنج می‌برند بیش از دیگران در خطر ابتلا به چنین بیمارهایی هستند یا خیر در هاله‌ای از ابهام است.

 

مزایای مصرف ویتامینD به مقدار فراوان

 

ویتامین D در ماهیدر سالها و دهه‌های اخیر توجهات‌ قابل ملاحظه‌ای به ویتامین D معطوف گشته است.

 

تحقیقات در این زمینه مستلزم صرف هزینه‌های کلانی می‌باشد و البته هزاران تحقیق در این زمینه صورت پذیرفته است.

 

در اینجا برخی از مزایای بالقوه‌ی مصرف ویتامینD به مقدار فراوان را برایتان برمی‌شماریم:

 

تحلیل استخوانی، زوال و شکستگی استخوان: مصرف این ویتامین به مقدار فراوان موجب پیشگیری از تحلیل، زوال و شکستگی استخوان در سالمندان می‌گردد.

 

قدرت بدنی: مصرف مکمل‌های ویتامین D هم قدرت فیزیکی بالاتنه و هم پایین‌تنه را افزایش می‌دهد.

 

مصرف ویتامین D می‌تواند عامل پیشگیرانه‌ای در بروز سرطان قلمداد گردد. یکی از مطالعات در این زمینه نشان می‌دهد که مصرف ۱۱۰۰واحد بین‌المللی از آن همراه با کلسیم خطر ابتلا به سرطان را تا ۶۰٪کاهش می‌دهد.

 

افسردگی: مطالعات حاکی از آن است که مصرف مکمل‌های ویتامبن D تا حدی موجب کاهش علائم بالینی افسردگی می‌شود.

 

دیابت نوع۱:در یکی از مطالعات نشان داده شد که مصرف ۲۰۰واحد ویتامین D در روز خطر ابتلا به دیابت نوع ۱را تا ۷۸٪کاهش می‌دهد.

 

مرگ و میر: برخی از مطالعات دال بر آن است که مصرف مکمل‌های ویتامین D خطر مرگ و میر را در طول مدت مطالعه کاهش داد و مصرف مکمل‌ها عمر بیشتری به شرکت‌کنندگان در مطالعه ‌بخشید.

 

آنچه در اینجا بیان می‌شود تنها نوک کوه یخی است.( گوشه‌ای از مزایای ویتامین D می‌باشد).

 

کمبود ویتامین D با بروز انواع بیماری‌ها مرتبط است و مصرف مکمل‌های آن از فواید بی‌شماری برخوردار است.

 

با این وجود به یاد داشته باشید که بسیاری از موارد ذکر شده، به طور قطع اثبات نشده است. بر اساس مقاله‌‌ی منشر شده در سال ۲۰۱۴اثبات مزایای آن مستلزم شواهد بیشتریست.

 

میزان مصرف صحیح چقدر است؟

 

تنها روش برای آگاهی یافتن از اینکه دچار کمبود ویتامین D هستید یا خیر و اینکه نیازی به مصرف مکمل دارید یا خیر، آزمایش خون است.

 

پزشک شما آزمایشاتی مبنی بر اندازه‌گیری میزان کلسیفدیول یا ویتامین D25 ( هیدروکسی) برایتان می‌نویسد. هر نتیجه‌ی پایین‌تر از ۱۲نانوگرم یا میلی‌لیتر، کمبود ویتامین D تلقی می‌شود و هر رقمی بیش از ۲۰نانوگرم یا میلی لیتر حاکی از میزان آن در حد کفایت است.

 

میزان مصرف توصیه‌شده در روز برای امریکایی‌ها به قرار زیر است:

 

    ۴۰۰واحد( ۱۰میکرو گرم) برای نوزادان بین ۰تا ۱۲ماهه.

 

    ۶۰۰واحد( ۱۵میکروگرم) برای کودکان و بزرگسالان بین ۱تا ۷۰سال.

 

    ۸۰۰واحد( ۲۰میکروگرم) برای سالمندان، زنان باردار و زنان در طول مدت شیردهی. .

 

گرچه بر اساس اعلان رسمی مرکز سلامت، هر رقمی پایین‌تر از ۱۲میلی‌لیتر ویتامین D در خون، دال بر کمبود ویتامین D می‌باشد اما بسیاری از متخصصان بر این باورند که برای حفظ سلامت کامل و پیشگیری از بیماری‌ها این رقم باید بیش از ۳۰میلی لیتر باشد.

 

بعلاوه، بسیاری از پزشکان اعتقاد دارند که میزان توصیه‌شده در روز نیز اندک است و افراد برای حصول حد نصاب نیازمند مقدار بیشتری ویتامین D در روز هستند.

 

بر اساس اعلان انجمن پزشکی امریکا، حداکثر میزان مورد نیاز برای سلامت ۴۰۰۰واحد، معادل ۱۰۰میکروگرم، می‌باشد.

 

برای افرادی که با خطر کمبود ویتامین D مواجهند، این میزان کفایت می‌کند. گاهی اوقات برخی از پزشکان حتی مقداری بیش از این نیز تجویز می‌کنند.

 

البته مطمن شوید که ویتامین D3 مصرف می‌کنید و نه ویتامین D2.

 

کپسول‌های ویتامین D3 در اغلب داروخانه‌ها یافت می‌شود اما یکی از برترین‌ روش‌های تهیه‌ی آن خرید از سایت Amazon است.

 

ویتامین A، K2 و منیزیم نیز به همان اندازه مهمند.

 

حتما به یاد داشته باشید که مواد مغذی به تنهایی کارایی ندارند.

 

عملکرد بسیاری از آنها منوط به عملکرد دیگریست و افزایش مصرف یکی از این مواد مغذی مستلزم مصرف بیشتر نوع دیگری از آنهاست.

 

برخی از تحقیقات ادعا می‌کنند که عملکرد ویتامین‌های محلول در چربی به یکدیگر مرتبط است و به همین دلیل مصرف بیشتر ویتامین A مستلزم افزایش جذب ویتامین K2 و مصرف مکمل‌های ویتامین‌ D3 به طور همزمان است.

 

این امر به ویژه در ارتباط با ویتامین K2 ، ویتامینی محلول در چربی که اکثر مردم با کمبود آن روبرو هستند، از اهمیت به خصوصی برخوردار است.

 

جذب منیزیم برای عملکرد ویتامینD نیز ضروریست. منیزیم یکی از مواد معدنی مهمیست که در برنامه‌های غذایی مدرن جایگاهی ندارد.

 

مصرف بیش از حد آن چه عواقبی در پی دارد؟

 

در واقع مصرف بیش از حد ویتامین D، افسانه‌ای بیش نیست.

 

مسمومیت ناشی از ویتامین D بسیار نادر است و تنها در مواردی که فرد دیوانه‌وار و به مدت طولانی این ویتامین را دریافت نماید، رخ می‌دهد.

 

من به شخصه در منطقه‌ای زندگی می‌کنم که تابش نور خورشید در آن بسیار کم است، بنابراین روزانه بین ۴۰۰۰تا ۵۰۰۰واحد ویتامین D3  را با مصرف مکمل‌ها دریافت می‌کنم.

 

سالهاست همین رویه را در پیش گرفته‌ام و آن را یکی از عناصر حیاتی در استراتژ‌های سلامت خودم تلقی می‌کنم.

 

منبع: هلث مگ

 

                                 

شایع ترین دلایل زانو درد

 

شایع ترین دلایل زانو درد

 

برخی تصور می کنند که درد های زانو فقط در سنین بالا رخ می دهد و یا به عبارت دیگر مختص پیری است اما واقعیت این است که در سنین مختلف این درد مشاهده می شود . اما به طور کلی مهمترین دلایل شایع در زانو درد در سنین بالا عبارتند از:

آرتروز یا استئوآرتریت

 

به این بیماری ساییدگی زانو هم می‌گویند. آرتروز زانو به علت از بین رفتن غضروف مفصل ایجاد شده و در حالات شدید مینیسک هم از بین می‌رود. علائم آن به‌صورت درد زانو و محدودیت حرکت و تورم زانو است. تشخیص ساییدگی زانو با معاینه و رادیوگرافی ساده امکان‌پذیر است و درمان آن درمان‌های عمومی دردهای زانو است. در حالات شدید، مفصل زانو با مفصل مصنوعی تعویض می‌شود.

 

روماتیسم

 

روماتیسم معمولا تمام بدن را درگیر می‌کند. البته مفاصل از محل‌های عمده درگیری در روماتیسم است. مفصل زانو هم ممکن است درگیر شود. علامت عمده درگیری روماتیسمی زانو، درد و تورم آن است. در مراحل پیشرفته، مفصل زانو تغییر شکل می‌دهد. درمان روماتیسم زانو به‌صورت مصرف دارو و انجام نرمش‌هایی جهت افزایش دامنه حرکات زانو و تقویت عضلات اطراف مفصل است. در موارد شدید بیماری از تعویض مفصل برای درمان کمک گرفته می‌شود.

 

بورسیت

 

در اطراف مفصل زانو کیسه‌هایی وجود دارد که به آنها بورس می‌گویند. این کیسه‌ها به علل متفاوتی مانند عفونت یا وارد شدن ضربه می‌توانند ملتهب و دردناک شوند. به این عارضه بورسیت می‌گویند. علائم بورسیت‌های زانو معمولا بصورت درد زانو و تورم موضعشی در قسمتی از زانو است. درمان بورسیت‌های زانو همان درمان‌های کلی درد زانو است. بر حسب مورد و در موارد مقاوم به درمان، ممکن است بتوان از درمان‌های جراحی هم استفاده کرد.

 

عفونت

 

عفونت مفصل زانو از اورژانس‌های پزشکی است. علائم عفونت زانو بصورت درد و تورم زانو و تب است. درمان آن در اکثر اوقات عمل جراحی و استفاده از آنتی‌بیوتیک است. گاهی عفونت زانو مزمن می‌شود. در این صورت ممکن است موجب آسیب استخوان‌های اطراف مفصل هم بشود. در موارد مزمن هم درمان استفاده همزمان از عمل جراحی و مصرف آنتی‌بیوتیک است.

 

کندرومالاسی کشکک

 

کندرومالاسی کشکک در کسانی که زیاد می‌دوند و در خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود. در این بیماری استخوان کشکک به درستی در جای خود قرار نگرفته و در اثر حرکات مکرر در جلوی زانو غضروف آن آسیب می‌بیند. علائم کندرومالاسی یا نرمی غضروف کشکک درد زانو به‌خصوص بعد از نشستن به مدت طولانی است. حرکات زانو ممکن است با صدا همراه باشد. درمان این بیماری همان درمان‌های عمومی درد زانو و تقویت عضلات چهارسر ران است.

 

ازگود اشلاتر

 

ازگود اشلاتر در نوجوانان ورزشکار و به علت مستقیم شدن مکرر زانو ایجاد می‌شود. در این بیماری برجستگی زیر کشکک دردناک و متورم می‌شود. درمان آن همان درمان‌های عمومی زانو درد و مدتی استفاده از بریس و کاهش فعالیت‌های ورزشی است.

 

زانوی جهندگان

 

منظور از جهندگان یا Jumpers ورزشکارانی هستند که حرکات جهشی را زیاد انجام می‌دهند. ورزش‌هایی مانند والیبال و بسکتبال جزو این ورزش‌ها هستند. در این ورزشکاران تاندون کشکک که در زیر کشکک قرار دارد ملتهب و دردناک می‌شود. علامت این بیماری‌ها درد زانو در محل تاندون است که در حین ورزش بیشتر می‌شود. درمان بیماری همان درمان‌های عمومی زانو درد و تقویت عضلات اطراف زانو با انجام نرمش‌های خاص است.

 

سندرم ایلیوتیبیال باند

 

ایلیوتیبیال باند iliotibia- band یک نوار محکم بافتی است که از لگن تا زیر زانو کشیده شده است. این باند در قسمت خارجی زانو قرار دارد. با حرکت زانو، این باند به‌طور مکرر به برجستگی که در سطح خارجی مفصل زانو قرار دارد ساییده شده و موجب درد زانو و تورم می‌شود. این بیماری بیشتر در کسانی دیده می‌شود که ایلیوتیبیال باند سفت و کوتاهی دارند. علامت این بیماری درد در سطح خارجی مفصل ران است که بیشتر در دوندگان دوهای طولانی دیده می‌شود. درد معمولا بعد از 15-10 دقیقه از آغاز به دویدن شروع شده و بعد از استراحت بهبود می‌یابد. درمان این بیماری انجام دادن نرمش‌هایی برای کشش ایلیوتیبیال باند است تا این نوار، شل شود.

منبع: روزنامه سپید

 

                                 

چقدر پیاده روی کنم تا وزنم کم شود؟

 

 

وقتی پای کاهش وزن به میان می آید، خیلی ها فکر می کنند ورزش سخت تنها راه خلاص شدن از وزن اضافی است، اما کاهش وزن در اثر ورزش شدیدی که فقط یکی دو بار انجام می شود اتفاق نمی افتد، بلکه فعالیت های بدنی روزمره مهم هستند. به همین علت ورزش هایی مانند پیاده روی روزانه، تاثیرات قابل توجهی بر کاهش وزن و سلامت جسمی دارند.

 

پیاده روی طوری است که نشان نمی دهد یک ورزش است. ممکن است ساعت ها در طی روز راه بروید، بدون اینکه متوجه شوید چقدر انرژی صرف این کار می کنید. پیاده روی، تمرینی کم فشار است که به عضلات و استخوان ها فشار چندانی وارد نمی کند و برای همین هر کسی می تواند آن را انجام دهد. پیاده روی منظم در مسافت های طولانی می تواند عضلات را تقویت کرده و سلامت قلبی عروقی را بالا ببرد.

 

 

پیاده روی برای کاهش وزن

 

مقدار وزنی که از طریق پیاده روی کم می کنید، بستگی به وزن بدنتان و سرعت پیاده روی دارد. هرچه سنگین تر باشید، کالری بیشتری می سوزانید. برای یک فرد بزرگسال با وزن متوسط، با 6.5 کیلومتر پیاده روی در یک ساعت، یعنی مصرف 400 کالری. شما می توانید روند کاهش وزن و کالری سوزی یتان را بر اساس مسافتی که طی می کنید کنترل نمایید. استفاده از گام شمار کارتان را بسیار راحت تر خواهد کرد.

 

اگر حساب قدم های برداشته شده تان را داشته باشید، این ابزار به شما کمک می کند تمرینات تان را با هدف کاهش وزن، متناسب کنید. گام شمارهای پیشرفته تر یا اپلیکیشن های کاهش وزن ( که معمولا در هر موبایلی وجود دارد یا قابل دانلود می باشد )، می توانند کالری سوخته را محاسبه کرده و پیشنهاد کنند که چند قدم در روز باید بردارید.

 

-          تقریبا 2000 قدم باید پیاده رو ی کنید تا 100 کالری بسوزانید.

 

-          نیم کیلوگرم کاهش وزن حدودا معادل 3500 کالری سوزاندن می باشد.

 

-          بنابراین شما باید روزانه تقریبا 10000 قدم پیاده روی کنید تا در یک هفته نیم کیلوگرم وزن کم کنید.

 

هر چند ممکن است به سختی بتوانید هر روز در جهت هدفی که دارید فعالیت کنید، اما داشتن حساب گام هایی که برمی دارید، به شما کمک می کند روی اهداف بلندمدت تان متمرکز بمانید و عواقب خوردن غذاهای پرکالری را درک کنید، غذاهایی که بعد از خوردنشان مجبورید فعالیت های بسیار زیادی انجام دهید تا بخشی از عوارض شان را جبران کنید.

 

 

پیاده روی را چطور شروع کنیم؟

 

پیاده روی کار خیلی سختی نیست، تنها باید اصولی در سبک زندگی تان داشته باشید، مثلا زودتر از اتوبوس پیاده شوید و مسیر باقیمانده را پیاده روی کنید، یا اتومبیل تان را دورتر از مقصد پارک نمایید تا فروشگاه پیاده بروید و هر وقت که ممکن بود از پله ها استفاده کنید. هر وقت که فرصت داشتید هم می توانید در محل یا خیابان اطرافتان پیاده روی کنید.

 

برای اینکه پیاده روی برایتان جالب و جذاب باشد، هر چند وقت یکبار مسیرتان را عوض کنید و جاهای جدید را امتحان نمایید، مثلا پارک های مختلف را.

 

در ماه های سرد سال هم تنبلی نکنید، لباس گرم بپوشید و برای پیاده روی بیرون بروید و یا اگر واقعا اینکار برایتان دشوار است، عضو باشگاه شوید و از تردمیل استفاده کنید. اگر فکر می کنید لازم است از یک دوست برای همراهی کمک بگیرید.

 

برای اینکه بهترین نتایج را از پیاده روی کسب کنید، هنگام راه رفتن، چانه تان را بالا بگیرید و نگاه تان مستقیم به جلو باشد. عضلات باسن و شکم را منقبض کنید و کمرتان را صاف نگه دارید. اگر مدت های طولانی ورزش و فعالیتی نداشته اید یا از بیماری خاصی رنج می برید، قبل از شروع ورزش با پزشک مشورت کنید. برای شروع راحت تر، با 15 تا 20 دقیقه پیاده روی، سه روز در هفته شروع کنید و تدریجا به روزانه 30 تا 60 دقیقه برسانید.

 

 

در پیاده روی پیشرفت کنید

 

برای افزایش شدت تمرین، سرعت تان را بالا ببرید و برای افزایش مقاومت، از وزنه استفاده کنید. همچنین می توانید برای تنوع در تمرین، از دوچرخه کمک بگیرید. برای کنترل وزن مهم است که علاوه بر ورزش و تحرک، تغذیه درست و ذهنی آرام و آسوده داشته باشید.

 

 

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ

seemorgh.com/health

منبع:

tebyan.net

                                 

 

انجام ورزش بدون فشار آوردن بر مفاصل لگن و زانو

انجام ورزش بدون فشار آوردن بر مفاصل لگن و زانو

اگر می‌خواهید مرتب ورزش کنید، اما به علت آسیب‌های وارده لازم است مفاصل لگن و زانویتان را در حال استراحت قرار دهید، در طول این مدت می‌توانید برخی از تمرین‌ها را انجام دهید. برای این منظور، می‌توانید این ورزش‌ها را با هم ترکیب کنید تا یک برنامه روزانه ورزشی 30 دقیقه‌ای یا طولانی‌تر برای خودتان ایجاد کنید:

• ورزش‌های در حال درازکش مانند درازو‌نشست، شنارفتن، بالا بردن پاها و مانند اینها

• تمرین‌های با وزنه با دست مانند بلندکردن وزنه‌های کوچک با دست در جهات گوناگون

• تمرین‌های با توپ ورزشی شامل تمرین‌های کششی، دراز و نشست، بالا بردن پاها

• شنا کردن

• تمرین‌های سبک یوگا.

                                 

درمان دیسک کمر

·         درمان دیسک کمر به عوامل متعددی بستگی دارد:

 

·         علائم تجربه شده از سوی بیمار

·         سن بیمار

·         میزان فعالیت بیمار

·         وجود علائم تشدیدشونده

 

نخستین درمان دیسک کمر بدون جراحی  استراحت کردن و پرهیز از انجام فعالیت‌های تشدید کننده‌ی علائم است.

گذاشتن یخ و گرم کردن در کاهش علائم دردناک فتق دیسک بسیار مؤثر است.

اگرچه فیزیوتراپی و ورزش‌های پایدارسازی مهره‌های کمری به طور مستقیم فتق دیسک را اصلاح نمی‌کنند، اما عضله‌های مهره‌های کمری را پایدار می‌سازند و به این ترتیب بار تحمیل شده بر دیسک و مهره‌ها را کاهش می‌دهند.

بدون شک نرمش کردن برای رفع این مشکل بسیار مفید است. با نرمش‌های کششی شروع کنید؛ رو به جلو و چپ و راست خم شوید. البته انجام این نرمش‌ها را پس از اندکی قوی‌تر شدن کمر و به شرط دامن نزدن به درد شروع کنید.

                                 

بررسی رگهای واریسی

چگونه بیماری رگ ها بررسی می شود؟

 

 

 

1- داپلر دستی : داپلر دستی وسیله کوچک و ارزان قیمتی است که با آن می توان جریان خون را در داخل رگ ها بررسی کرد. صدای جریان خون داخل رگ هنگامی که بیمار ایستاده است و سپس بعد از فشار روی رگ در قسمت پایین تر بررسی می شود. با این مانور یک صدای «ووش» شنیده می شود. در افراد سالم هنگامی که فشار روی رگ قطع می شود صدایی شنیده نمی شود، ولی در بیماران دچار نارسایی دریچه لانه کبوتری به علت عدم کنترل برگشت، صدای برگشت خون شنیده می شود.

 

 

 

2- داپلر رنگی : مرحله بعدی استفاده از داپلر رنگی می باشد. فرق این روش با روش داپلر دستی این است که داپلر رنگی نه تنها جریان خون را آشکار می کند، بلکه تصویر واضحی از فرم و ساختمان رگ ارائه می دهد. این روش در تشخیص نارسایی دریچه ای در سیستم سطحی و عمقی و در رگ های ارتباطی بسیار دقیق می باشد و به پزشک معالج در تصمیم گیری برای انتخاب مناسب ترین درمان کمک می کند.

 

 

 

داپلر رنگی در حال حاضر به عنوان بهترین روش تشخیص شناخته شده است. در درمان واریس توسط «لیزر داخل رگ» از داپلر رنگی حین عمل استفاده می شود.

 

                                 

تغذیه در بیماران مبتلا به واریس

تغذیه در بیماران مبتلا به واریس:

 

 

چه غذاهایی مفید هستند؟

برطرف کردن یبوست گام نخست در بهبود این بیماری است. یبوست فشار وارده بر سیاه‌رگ‌های ساق پا را افزایش می‌دهد و منجر به تشکیل واریس می‌شود. رژیم غذایی غنی از فیبر، سبب کاهش یبوست و پیش‌گیری از بروز واریس می‌شود.

 

روش‌های درمان واریس شامل پوشیدن جوراب‌های محکم مخصوص واریس و نشستن در حالتی است که پاها در سطحی بالاتر از قلب قرار داشته باشند.در اغلب موارد، عمل جراحی نیز مورد نیاز است.

 

ـ برای حجیم کردن مدفوع و پیش‌گیری از یبوست، مصرف غلات سبوس دار، نان سبوس‌دار، ماکارونی و برنج توصیه می‌شود. غلات غنی از فیبر نامحلول، مدفوع را حجیم کرده و آب را در خود نگه می‌دارند، در نتیجه مدفوع حاصل، نرم‌تر و بزرگ‌تر بوده و آسان‌تر از دستگاه گوارش عبور می‌کند. بدین ترتیب فشار کمتری به وریدهای پا وارد می‌شود. این نکته حائز اهمیت است که افزایش دریافت فیبر در رژیم غذایی باید همراه با افزایش دریافت آب، حداقل به میزان 6 لیوان در روز باشد.

 

ـ سبزیجات دارای برگ سبز و انواع کلم به وسیله تامین فیبر نامحلول به ویژه در طول دوران بارداری اهمیت دارد. چرا که در این زمان، سطوح بالای هورمون پروژسترون، سبب آهسته کردن انقباضات روده بزرگ می‌شود و احتمال بروز یبوست را افزایش می‌دهد.

 

ـ مرکبات به ویژه پرتقال و گریپ فروت همچنین شاتوت، توت فرنگی، فلفل دلمه ای و انواع سبزیجات دارای برگ سبز تامین کننده ویتامین C هستند. این ویتامین برای حفظ استحکام کلاژن ضروری است. کلاژن ماده‌ای است که به حفاظت از دیواره رگ‌ها کمک می کند. فقدان ویتامین C در رژیم غذایی منجر به پارگی وریدهای کوچک و بدتر شدن واریس وریدها می‌شود.

 

از نظر تغذیه ای مهم ترین کارها برای بهبود واریس، برطرف کردن یبوست و کاهش وزن اضافی در افراد چاق است.

 

ـ مصرف عصاره شاتوت در افراد دچار واریس سبب کاهش نشت دیواره نازک رگ‌های خونی می‌شود. این عصاره دارای آنتی اکسیدان‌هایی به نام آنتوسیانین است. آنتوسیانین‌ به بهبود بافت پیوندی آسیب دیده کمک می‌کند. مصرف میوه شاتوت نیز اثر مشابهی در رفع این مشکل دارد.

 

– مغزها، دانه ها و ماهی های روغنی حاوی اسید های چرب ضروری هستند که مصرف مقداری از این غذاها به طور روزانه برای کمک به استحکام دیواره وریدها ضروری است.

 

از چه غذاهایی باید پرهیز کرد؟

ـ کره، مارگارین، روغن‌ها، کیک، شیرینی، شکلات، پای و بیسکویت سرشار از چربی بوده و تامین کننده مقدار زیادی انرژی هستند که احتمال افزایش وزن و واریس وریدی را افزایش می‌دهند.

 

ـ هر غذایی که به طور تجربی سبب بروز یبوست می‌شود، باید به میزان کمتر یا به طور ترکیبی همراه با غذاهای ملین مصرف شود.مهم ترین مواد غذایی ملین شامل آلو ، انجیر و زرشک است.

 

چند نکته:

ـ کاهش وزن اضافی برای افرادی که اضافه وزن دارند، ضروری است. افزایش فشار وارده به رگ‌ها در نتیجه حمل چربی اضافی بدن، با افزایش خطر واریس مرتبط است.

 

ـ ورزش منظم به سوزاندن انرژی اضافی و همچنین درمان واریس کمک می‌کند.

 

*درمان واریس به کمک لیزر:

به وسیله لیزر نه تنها می توان رگهای واریس دردناک را تا حد زیادی بهبود بخشید ، بلکه می توان این رگهای باریک و ضعیف را دوباره به حالت اولیه بازگرداند. میلیون ها نفر از مبتلایان به واریس از گره های قرمز و دردناک در ناحیه پاها رنج می برند، این افراد امروزه می توانند امیدوار باشند که از طریق لیزردرمانی رگهای واریسی و حتی رگهای مستعد ابتلا به واریس ، درمان خواهند شد.

 

 

                                 

 

علل درد زانو

از علل درد زانو میتوان گفت که موارد متعددی وجود دارد که میتواند روی عملکرد صحیح یکی از زانوها یا هر دو زانو تاثیر بگذارد و باعث ایجاد دردزانو شود. آسیب دیدگی زانو یکی از رایج ترین دلایل آن است اما موارد دیگری هم مانند بیماری آرتروز یا ساییدگی زانو ، مشکلات حرکتی باعث از بین رفتن و ناراحتی مفصل می شود.

 

🔴 آسیب دیدگی: آسیب دیدگی های زانو می تواند روی هر کدام از لیگامنت ها، تاندون ها، کیسه های حاوی مایع (برسا) که در اطراف مفصل زانو قرار دارد همانند استخوان، غضروف و لیگامنت هایی که باعث شکل گیری مفصل شده اند تاثیر بگذارد و باعث زانو درد شدید شود تعدادی از آسیب دیدگی های رایج زانو شامل موارد زیر است:

 

 

 

🔼1.  آسیب دیدگی لیگامنت متقاطع قدامی: آسیب دیدگی یا پارگی رباط زانو به آسیب دیدگی لیگامنت متقاطع قدامی گفته می شود لیگامنت متقاطع قدامی، یکی از 4 لیگامنتی است که استخوان مچ پا را به استخوان ران متصل کرده است آسیب دیدگی و کشیدگی رباط زانو اغلب در ورزش های پر برخورد مانند بسکتبال، فوتبال و یا ورزش های دیگری که افراد به صورت ناگهانی تغییر جهت می دهند رخ می دهد و باعث پارگی رباط صلیبی زانو می گردد.

 

🔼2.  پارگی مینیسک: منیسک زانو سخت است و دارای غضروف های کشسانی است که نقش ضربه گیر در بین استخوان قلم پا و ران را ایفا می کند.  هنگامیکه زانو به صورت ناگهانی پیچ می خورد در حالیکه وزن بدن روی آن است،باعث پارگی مینیسک زانو می شود و منجر به زانو درد و قفل شدن زانو می شود. تورم، سختی، قفل شدن زانو و تق تق صدا کردن زانو از علائم پارگی مینیسک زانو می باشد. می‌توان پارگی‌های مینیسک زانو را با ترکیبی از  روش‌های محافظه کارانه و غیرجراحی درمان کرد. این روش‌های درمان پارگی مینیسک زانو از قرار زیر هستند: دارو درمانی، فیزیوتراپی، تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و تزریق اوزون، استفاده از زانوبندهای مخصوص و آموزش ورزش برای زانو درد و روش‌های مخصوص برای استحکام عضلات دور زانو به منظور پیشگیری از بی ثباتی ها و در درمان قفل شدن زانو یا موارد اشاره شده ماثر هستند.

 

 

 

🔼3.  کبودی و التهاب زانو: تعدادی از آسیب دیدگی ها باعث التهاب کیسه برسا در زانو می شود، برسا کیسه کوچکی پر از مایع است و باعث نرم شدن ناحیه خارجی زانو می شود و به تاندون ها و لیگامنت ها کمک می کند تا به راحتی بر روی هم در مفصل حرکت کنند.

 

 

 

🔼4.  تاندونیت یا التهاب تاندون های کشکک زانو: تاندونیت به التهاب و آسیب دیدگی ها دریک یا چند تاندون کششک زانو (بافت های فیبری ضخیمی که باعث اتصال ماهیچه به استخوان شده است) گفته می شود دوندگان، اسکی بازان، دوچرخه سواران و افرادی که ورزش هایی انجام می دهند که در آن عمل پرش زیاد رخ می دهد بیشتر از بقیه افراد در خطر بروز آسیب دیدگی در تاندون های کشکک زانو قرار دارند این تاندون ها باعث اتصال ماهیچه های چهار سر در جلوی ران به قلم پا شده است و یکی از شایعترین علائم این آسیب تاندون زانو درد می باشد.

 

                                 

فیبرومیالژی سندرم درد اسکلتی-عضلانی

فیبرومیالژی سندرم درد اسکلتی-عضلانی مزمنی است که با درد منتشر، نقاط حساس، خستگی و اختلال خواب مشخص می‌شود و علت آن ناشناخته است. در۱۰٪  جمعیت دردهای اسکلتی-عضلانی دیده می‌شود. درد مزمن و تندرنس عضلانی و نقاط اتصال عضلانی مشخصه آن است.  وجود مجموعه علایمی غیر از درد باعث شده که اصطلاح سندرم فیبرومیالژیا نیز در مورد این بیماری به کار رود.

 

💥  علایم بالینی

ویژگی‌های اصلی فیبرومیالژی درد منتشر در بافت نرم است که معمولاً با جملاتی نظیر گرفتگی، خارش، سوزش هم  بیان می‌شود. درد ممکن است در گردن، پشت، سینه، بازوها و پاها حس شود. بعلاوه بیماران ممکن است  خستگی، اختلالات خواب یا سردرد شاکی باشند. بیماری‌های شایع همراه شامل سندرم روده تحریک پذیر، سندرم خستگی مزمن، افسردگی، سردرد مزمن، آلرژی‌های دارویی متعدد، سندرم پیش از قاعدگی و اختلالات اضطرابی است. معاینات فیزیکی غیر از وجود tender pointها (نقاط قرینه در عضلات و اتصالات تندونی دربدن نرمال است.

اختلالات همراه بافت همبند، بیماری‌های روانی، اختلالات خواب و عفونتهای مزمن ارزیابی بیماران با درد و تندرنس که کرایتریای فیبرومیالژی را پر می‌کنند، مشکل کرده است. همپوشانی علائم فیبرومیالژی با سایر بیماریهای با اتیولوژی ناشناخته، مانند سندرم خستگی مزمن، بررسی‌های اضافه در تشخیص را ضروری می‌سازد. تشخیص‌های دیگری که باید مد نظر باشد شامل هایپوتیروئیدیسم، میوپاتیهای ناشی از دارو (به عنوان مثال HMG-CoA inhibitorها)، پلی میالژیا روماتیکا، سندرم درد میوفاسیال، بیماری لایم، مالتیپل اسکلروزیس، میوپاتی متابولیک، افسردگی، سندرم تمپرومندیبولار و سایر بیماریهای روماتولوژیک است.

 

💥  تشخیص

شخیص فیبرومیالژی بالینی است.  بررسی‌های آزمایشگاهی و تصویر برداری برای رد سایر اختلالات کمک کننده‌اند. آزمایشات اصلی CBC، ESR،CRP آزمایشات بیوشیمی استاندارد و تستهای عملکرد تیروئید را شامل شوند. به علت تعدد موارد مثبت کاذب، RF، ANAو لایم آنتی بادی‌ها تنها باید در بیمارانی که شک بالینی بالاست بررسی شوند.بررسی‌های رادیولوژیک نیز در بیمارانی که شواهد التهاب مفاصل یا رادیکولوپاتی دارند، انجام می‌شود. شرح حال دقیق خواب و بررسیهای آن در بیماران چاق و مردان مبتلا به فیبرومیالژی الزامی است. بیماران باید از نظر وجود افسردگی همراه، که در بیماران با دردهای مزمن معمول است، نیز مورد بررسی قرار گیرند.

 

💥 درمان

یکی از مهم ترین اقدامات در درمان فیبرومیالژیا آگاه سازی و آموزش بیماران نسبت به عدم خطرناک بودن بیماریشان است. آموزش بیماران اثر درمانی اثبات شده دارد. از اقدامات دیگر استفاده از داروهای متنوع به خصوص دسته های دارویی SSRI, TCA می باشد که می توان به صورت ترکیبی توسط متخصص  برای کاهش عوارض جانبی آنها استفاده شود. ورزش به خصوص از نوع هوازی به صورت پیاده روی در درمان این بیماران موثر می باشد. درمان اختلالات همراه مثل اختلالات خواب، اضطراب، افسردگی هم را باید در درمان مد نظر قرار داشته باشد.