درمان دیسک کمر با اوزون

دیسک کمر مشکلی است که در سنین مختلف افراد را دچار می کند و به دلیل مرکزیت کمر تقریبا انجام تمام فعالیت های بدنی مشکل می شود.

 

علائم دیسک کمر

 

دیسک کمر معمولا با علایم زیر همراه است:

 

·         درد و بی‌حسی، اغلب در یک سمت بدن

·         دردی که به دست یا پا هم کشیده می‌شود

·         دردی که شب‌ها یا با انجام حرکات خاص شدت می‌گیرد

·         دردی که بعد از نشستن یا بلند شدن بیشتر می‌شود

·         دردی که بعد از پیاده‌روی‌های کوتاه به وجود می‌آید

·         ضعف عضلانی غیرقابل توصیف

·         مورمور شدن، درد یا سوزش در مناطق آسیب‌دیده

 

کاربرد ازون در درمان دیسک کمر

 

اخیراً پژوهشگران به خواص درمانی اوزون پی برده‌اند. اوزون‌ تراپی کمر درد یک روش درمانی جدید است که در آن از گاز اوزونی که توسط دستگاه مخصوصی از اکسیژن به دست می‌آید، استفاده می‌شود. غلظت ازون پزشکی توسط پزشک تعیین می‌گردد که معمولاً بین 20 تا 50 میکروگرم در میلی‌لیتر است. این نوع از اوزون دارای خواص مختلفی است که از جمله آن‌ها می‌توان به خاصیت ضد التهاب بودن، ضد درد بودن و اثرات رژنراتیو (ترمیمی) آن اشاره کرد.

 

یکی از کاربردهای خوب گاز اوزون درمان دیسک کمر است. در نتایج تحقیقی که بر روی 8 هزار بیمار درمان شده با گاز اوزون صورت گرفته، نشان داده شد که میزان اثربخشی این روش برابر با جراحی باز و اندوسکوپیک دیسک است و ایجاد عوارض ناخواسته نیز بسیار کمتر بود.

 

در این روش پزشک متخصص با هدایت تجهیزات تصویربرداری بدون ایجاد برش مرسوم، سوزنی بسیار ظریف را وارد فضای دیسک می‌کند و با تزریق گاز اوزون در شرایط استاندارد درمان صورت می‌گیرد. این نوع درمان نیازی به بیهوشی ندارد و تنها با بی‌حسی موضعی و بدون درد انجام می‌شود. همچنین بیمار عموما دو ساعت پس از درمان مرخص می‌شود.

 

اوزون یک گاز ضد عفونی کننده قوی است و انجام این روش خطر عفونت را ندارد، وسیله مصرفی زیادی نیاز نداشته و استفاده از یک دستگاه تولید کننده اوزون طبی تایید شده که از اکسیژن ازن را تولید می‌کند، برای انجام کار کافی است. مزیت بکارگیری این دستگاه، انجام این روش را به عنوان یک روش بی‌عارضه و کم هزینه با تاثیر زیاد و تهاجم کم نسبت به سایر روش‌های بسته درمان دیسک مطرح کرده است

 

                                 

دیسک کمر چگونه درمان میشود؟

آسیب دیسک بین مهره‌ای به علت ضربات و یا تغییرات تدریجی ناشی از افزایش سن (فرآیند پیری) اتفاق می‌افتد. ضربه‌های وارده به ستون فقرات ممکن است منجربه پارگی فیبرهای بخش محیطی گردد که نتیجه آن بیرون زدگی قسمتی از هسته دیسک است (پارگی دیسک کمر). به بیرون زدگی هسته دیسک و آزاد شدن آن از بخش محیطی (آنولوس فیبروزوس)، فتق دیسک بین مهره‌ای می‌گویند. به دلیل تحرک زیاد در ناحیه کمری، دیسک‌های این قسمت از ستون مهره‌ها بسیار آسیب پذیر هستند.

 

بیشترین موارد فتق دیسک بین مهره‌ای ناحیه کمری، در دیسک‌ بین مهره ای L4-L5 و L5-S1 اتفاق می‌افتد که با فشار بر روی ریشه‌های عصبی L5 و S1 همراه می‌گردد.ضایعه دیسک بین مهره‌ای با افزایش سن بیشتر می‌شود. فرآیند پیری ازطریق کاهش مقدار آب موجود در قسمت هسته دیسک، از خاصیت ارتجاعی آن می‌کاهد. همچنین خاصیت ارتجاعی بخش محیطی دیسک بین مهره‌ای که از حلقه فیبری غضروفی تشکیل شده‌است، با افزایش سن کاهش می‌یابد که در برخی از افراد ممکن است سریعتر از زمان مورد انتظار رخ دهد. کاهش خاصیت ارتجاعی بخش محیطی و مرکزی دیسک بین مهره‌ای، یک عامل مهم آسیب آن محسوب می‌گردد و باعث ایجاد بیماری به نام دیسک کمر می شود.

 

درمان دیسک کمر

 

اگر بیمار مبتلا به دیسک کمر علائم عصبی واضحی ندارد و اختلال‌های انگشتان حرکتی پا و مشکلات اسفنکتری و ادراری هم ندارد بیمار اورژانسی نیست ودرمان دیسک کمر بسیار راحت است و شامل تمرین‌های کششی دیسک کمر یا بستن کمربندهای مخصوص است تا بتوان کشش لازم را در ناحیه کمر ایجاد کرد.

 

داروهای مسکن و کورتونی هم برای درمان دیسک کمر تجویز می‌شود ولی بیماران مبتلا به دیسک کمر باید به طور مرتب کنترل شوند تا مطمئن شویم بیماری دیسک کمر پیشرفت نمی‌کند.گاهی لازم است بیماران برای درمان دیسک کمر استراحت کنند. استراحت بیمار مبتلا به دیسک کمر تا زمانی است که التهاب دیسک کمر برطرف شود.فشار دیسک کمر به عصب باعث تورم عصب می‌شود و التهاب ایجاد می‌کند.

 

برای کاهش التهاب دیسک کمر توصیه می‌شود بیمار مبتلا به دیسک کمر به مدت 48 تا 72 ساعت یا حداکثر 7 تا 10 روز همراه با ورزش و تمرینات کششی استراحت کند ولی استراحت طولانی‌مدت به هیچ‌وجه توصیه نمی‌ شود چون باعث ضعف عضلات می‌شود.پزشک می تواند حرکات و وضعیت هایی را به شما بدهد که شما بتوانید به کمک آن ها درد ناشی از فتق دیسک کمر خود را به حداقل برسانید. ممکن است پزشک موارد زیر را به شما توصیه کنند:

 

·         استفاده از گرما و یا سرما و درمان دیسک کمر

 

·         حرکات کششی و درمان دیسک کمر

 

·         استفاده از اموال اولتراسوند و درمان دیسک کمر

 

·         در صورت فشار روی ریشه عصب و پیشرفت بیماری ممکن است جراحی دیسک کمر لازم شود

 

                                 

.

درمان درد دیسک کمر

ناگهان درد شدیدی در ناحیه کمر و ستون فقرات به سراغتان می‌آید، بخصوص وقتی صبح‌ها از خواب بیدار می‌شوید یا کار سنگینی انجام می‌دهید، کمرتان بشدت درد می‌گیرد. با کمی استراحت، این کمردرد آزاردهنده تخفیف می‌یابد، اما بسرعت با نشستن یا کار کردن دوباره به سراغتان می‌آید.این ها نشانه‌هایی آشنا برای تمام کسانی است که بیماری دیسک کمر را تجربه کرده‌اند.

 

درمان درد دیسک کمر

 

درمان محافظه کارانه برای درد دیسک کمر عموما شامل اجتناب از موقعیت های دردناک، پیروی از تمرینات از پیش برنامه ریزی شده و داروهای ضددرد برای کاهش شدت بیماری دیسک کمر بوده و حدودا از هر 10 نفر که این موارد را رعایت می کنند 9 نفر بهبود پیدا می کنند.

 

درمان های خانگی

 

استفاده از داروهای مسکن در دسترس همچون پروفن در کاهش درد دیسک کمر موثر است.استفاده از پک های سرد و گرم و همچنین اجتناب از استراحت بیش از حد در رختخواب به بهبود درد دیسک کمر کمک نموده و جزء درمان های خانگی درد دیسک کمر محسوب می شود.در طول دوره درمان درد دیسک کمر از فعالیت هایی که درد دیسک کمر شما را بدتر می نماید، اجتناب کنید

 

فیزیوتراپی

 

پزشک ممکن است به شما درمان زیر را نیز برای کاهش درد دیسک کمر توصیه نماید:

 

سرد و گرم کردن و درمان درد دیسک کمر

 

کشش و درمان درد دیسک کمر

 

اولتراسوند و درمان درد دیسک کمر

 

استفاده کوتاه مدت از حمایت کننده ها برای کمر و درمان درد دیسک کمر

 

 جراحی دیسک کمر

 

تعداد کمی از افرادیکه دیسک کمردارند، برای درمان دیسک کمر نیاز به جراحی دارند. پزشک شما در صورت شکست درمان های محافظه کارانه (عدم هیچگونه بهبود درد دیسک کمر پس از شش هفته) برای شما درمان جراحی دیسک کمر پیشنهاد نماید. همچنین در شرایط زیر نیز درمان جراحی دیسک کمر پیشنهاد می گردد:

 

دیسک کمر و بی حسی و یا ضعف

 

دیسک کمر و مشکل در ایستادن و یا راه رفتن

 

دیسک کمر و از دست دادن کنترل مثانه و روده

 

                                 

دیسک کمر یا سیاتیک

دیسک کمر زمانی اتفاق می‌افتد که یک قطعه از غضروف جدا کننده مهره‌ها در ستون فقرات به سمت ریشه عصب یا نخاع بیرون بزند. این حالت بسیار دردناک است و آغاز درد ممکن است ناگهانی یا تدریجی باشد.

 

علائم دیسک کمر

 

·         کمردرد

 

·         درد در باسن که سمت ران یا هر دو ساق پا تیر می‌کشد.

 

·         دردی که در ضمن فعالیت بدتر و با استراحت بهتر می‌شود.

 

·         دردی که با سرفه،عطسه،نشستن،رانندگی‌کردن، یا به جلو خم‌شدن بدتر می‌شود.

 

علل و عوامل دیسک کمر

 

هرچند یک ضربه خارجی شدید می تواند باعث آسیب دیدگی دیسک کمر شود اما مشکلات مربوط به دیسک کمر اغلب درنتیجه فرآیند افزایش سن می باشد، هرچه سن بالاتر می رود این دیسک ها آب درون خود را از دست داده و خشک تر شده و در برابر شکستگی آسیب پذیر می شود.همچنین فعالیت های متعادل روزانه همچون اشتباه بلندکردن اجسام سنگین، کشیدگی بیش از حد بدن هنگام ورزش و یا افتادن و لیز خوردن روی یخ می تواند باعث ایجاد دیسک کمر شودبعضی از اوقات دیسک افراد بدون هیچ دلیل خاصی دچار ورم، پارگی و یا خوردگی می شود

 

دیسک کمر یا سیاتیک

 

سیاتیک مرحله حاد بیماری دیسک کمر است و در صورتی که الیاف بین بافت دیسک ها پاره شود، ماده ژلاتینی بین آن از اطراف بیرون زده و فرد را دچار درد سیاتیک می کنند.اگر درد در مسیر عصب سیایتک یعنی پشت ساق پا لگن و یا خود مچ پا، انگشتان و کف پا باشد مشکل سیاتیک مطرح است و اما اگر کمردرد بدون ضعف عضلانی باشد سیاتیک کمر است. در این حال احتمالا مشکل در دیسک کمر است.

 

                                 

درمان دیسک کمر با لیزر

واژه فتق دیسک کمر (herniated disk) برای اشاره به مشکلی استفاده می شود که در آن بالشتک لاستیکی (دیسک) که بین استخوان های ستون فقرات قرار دارد، دچار مشکل می شود.فقط فردیکه آسیب دیدگی دیسک کمر دارد و این مشکل را تجربه کرده، می تواند عذاب و درد  بیماری دیسک کمر را توصیف نماید.  درد دیسک کمر عذاب آور بوده و هر حرکتی درد دیسک کمر را شدید تر می کند.  درد دیسک کمر یک علامت هشداردهنده است که میبایست به آن توجه نمایید، در صورت انجام اقدامات لازم، این ناراحتی و درد دیسک کمر عموما متوقف شده و مشکل دیسک کمر حل می شود.

 

علائم و نشانه‌ها

 

ممکن است حتی بدون آنکه  متوجه باشید  مبتلا به فتق دیسک کمر باشید. گاهی در عکس برداری از ستون فقرات افرادی که هیچ نشانه ای از مشکلات دیسک نداشته باشند فتق دیسک کمر یا دیسک کمر در آن ها  تشخیص داده می شود. اما در بعضی از موارد هم فتق دیسک کمر با درد و نشانه هایی همراه است.

 

علائم شایع دیسک کمر شامل موارد زیر می باشد:

 

 درد تیز و منتشر شونده و مداوم که گاهی اوقات با بی حسی و لرزش همراه است که از پایین کمر شروع شده و به سمت پایین پاها پیش می رود.

 

 درد ، ضعف و بی حسی درکمر ، پا، گردن، شانه، قفسه سینه و بازو

 

 درد پایین کمر یا پا که با نشستن، سرفه و عطسه وخیم تر می شود

 

لیزر درمانی دیسک کمر

 

لیزر درمانی سرد که به آن لیزر درمانی با لیزر کم توان هم گفته می شود از درمان های غیرتهاجمی کمر درد است که استفاده از نور متمرکز برای کمک به تحریک بافت سلول را شامل می شود. در درمان دیسک کمر با لیزر  نور توسط دستگاهی خاص که بر روی طول موج خاصی برای استفاده های درمانی تنظیم شده است کنترل می شود. از کشف این فناوری تنها چند دهه می گذرد و همین آن را در مقایسه با ماساژ و دیگر گزینه های متداول کنترل درد به یک گزینه نسبتا جدید در درمان کمر درد از جمله درمان کمر درد با لیزر تبدیل می کند.

 

                                 

یشگیری از ایجاد واریس

یکی از روش های متداول جهت پیشگیری از ایجاد واریس و گاهاً جهت بهبود و درمان استفاده از جوراب های واریسی می باشد. باید توجه داشت که جورابهای واریس انواع بسیار زیادی داشته که ضروری است نوع استاندارد ، با فشار مناسب ، سایز و طول مناسب هر فرد استفاده گردد.لذا فقط با نظر پزشک آگاه به این مطلب جوراب واریس پا تهیه شود.

                                                        درمان تزریقى(اسکلروتراپى)

این رایج ترین روش درمانى براى بیماری واریس و وریدهاى تار عنکبوتى است. در یک معاینه سرپایى برای درمان واریس، پزشک مقادیر اندکى از یک ماده شیمیایى محرک را به درون وریدها تزریق مى کند که سبب التهاب و تورم دیواره های ورید و چسبیدن آنها به یکدیگر مى شود وبدین ترتیب ورید براى همیشه بسته مى شود

.

در هر جلسه چندین تزریق انجام مى شود تا این که همه وریدها درمان شوند. پس از هر جلسه باید از جوراب فشار دهنده براى یک یا دو هفته استفاده کرد تا وریدها بسته شده تا علایم واریس و کوفتگى به حداقل برسد.

 

عوارض احتمالى شامل واکنش حساسیتى به ماده شیمیایى، سوزش در محل تزریق، ورم و جراحت پوستى است. با قطع جریان خون وریدى، بافت ترمیمى ایجاد شده و ورید به تدریج ناپدید مى شود. ممکن است در ناحیه درمان شده خطوط قهوه اى ایجاد شوند که معمولاً به تدریج ناپدید مى شوند.

 

اسکلروتراپى عموماً فقط براى وریدهاى تارعنکبوتى یا وریدهاى واریسى بسیار کوچک به کار مى رود. در این شیوه درمانى بیمار مى تواند انتظار بهبود 50 تا90 درصدى در وریدهاى تارعنکبوتى داشته باشد، اما ممکن است وریدهاى جدید در همان محل ایجاد شوند.

 

لیزر براى وریدهاى تارعنکبوتى:

 

وریدهاى تارعنکبوتى با عبور دادن لیزر از سطح پوست نیز، قابل درمان هستند. اشعه لیزر وریدها را منقبض و چروکیده کرده و استفاده از یخ و یک بى حس کننده موضعى به حفاظت ازپوست  و کاهش درد کمک مى کند.

 

درمان واریس با لیزر معمولاً در دو یا سه جلسه به صورت سرپایى انجام شده و تنها براى وریدهاى بسیار ظریف مناسب است. ممکن است قرمزى یا تورم زودگذری پس از کاربرد این روش ایجاد شود. درمان با لیزر همانند اسکلروتراپى از بروز وریدهاى تارعنکبوتى جدید در نزدیکى محل درمان جلوگیرى نمى کند

لیزر براى وریدهاى واریسى:

 

انرژى لیزر را مى توان با روشى به نام لیزر درمانى درون وریدى (EVLT) در داخل ورید به کار برد. پزشک با هدایت سوند، ورید را سوراخ کرده و یک سیم راهنما را به درون نقطه اى که خون از آنجا شروع به پس زدن مى کند، مى فرستد. سپس یک فیبر لیزرى به درون آن فرستاده مى شود و اشعه لیزر تابانیده مى شود تا ورید را از درون گرم کند. التهاب حاصله سبب به هم چسبیدن دیواره هاى ورید می گردد و در نهایت بافت ترمیمى ایجاد مى شود.

 

درمان لیزر برای ورید واریسی، زیر بى حسى موضعى و در مطب پزشک قابل انجام است. شما مى توانید به سرعت به فعالیت عادى بازگردید، اگرچه ناچار هستید براى چندین روز جوراب فشارنده بپوشید. علائم ممکن است به دلیل کاهش فشار بر روى وریدها طى یک یا دو هفته بهبود پیدا کنند اما تغییرات ظاهرى نیاز به زمان بیشترى دارند. دو یا سه ماه بعد پزشک ساق پاهایتان را دوباره بررسى مى کند تا ببیند که آیا وریدها ناپدید شده اند یا نه.

 

با قطع جریان غیرطبیعى خون، وریدهاى واریسى باقیمانده در صورتى که کوچک باشند با اسکلروتراپى و اگر بزرگ باشند با فلبکتومى (خارج کردن ورید با جراحى) قابل درمان هستند.

 

 

 

 منبع:دکتر راوری

 

 

 

 

                                 

بهترین درمان ورم پا ودست

معمولاً در کتاب‌های پزشکی آموزش کمی در مورد درمان اشکالات سیستم لنفاوی وجود دارد. متخصصین طب فیزیکی از لحاظ تشخیص و درمان ورم لنفاوی مورد مشاوره قرار می گیرند بنابراین مطالبی در این زمینه آوردیم سیستم لنفاوی، سیستم سفید رگ(عروقی) است که از کانال‌های با سلول‌های سطحی تشکیل شده در کنار وریدها و شریان‌ها قرار گرفته است. سیستم لنفاوی از آب میان بافتی منشأ می‌گیرد. مویرگ‌های لنفاوی سوراخ‌های بزرگی دارند و اجازه می‌دهند مولکول‌های بزرگ مثل آلبومین نیز وارد سیستم لنفاوی گردند. لنف از طریق سیستم لنفاوی جمع شده و نهایتاً به سیستم وریدی می‌ریزد. عملکرد عمده سیستم لنفاوی این است که به جز مایعات، مولکول‌های درشت را نیز به سیستم وریدی برگرداند. این مولکول‌های درشت نمی‌توانند از طریق سیستم وریدی وارد خون شوند. سیستم لنفاوی وظیفه دیگرب نیز دارد. در مواردی که حجم زیادی مایع وارد بدن می‌شود. سیستم لنفاوی محل ذخیره این مایع اضافه است تا مایع باعث ورم نگردد. حجم لنفاوی ایجاد شده به مقدار زیادی بستگی بر تعادل بین نیروهای هیدرواستاتیک داخل و خارج عروقی دارد. همچنین فشار اسمزی و نفوذپذیری مویرگ‌های لنفی نیز مهم می‌باشد. در صورت قطع حرکت لنفاوی مثلاً در اثر برداشتن غدد لنفاوی، فشار لنفاوی افزایش می‌یابد و عروق لنفاوی گشاد می‌شوند. بنابراین دریچه‌های لنفاوی دیگر به‌خوبی کار نمی‌کنند. با بسته شدن مسیر لنفاوی فشار داخل رگ‌های لنفاوی زیاد شده و ایجاد لنف و حجم مایع زیاد می‌شود. لنف ادم به دو دسته تقسیم می‌شود: 1- لنف ادم با تولید لنف زیاد 2- لنف ادم با تولید کم لنف. تولید بیش از حد لنف در مویرگ‌های باعث ورم لنفاوی با تولید لنف زیاد می‌شود این حالت در بیماری‌هایی مثل نارسایی احتقانی قلبی، آسیت و سندرم نفروتیک دیده می‌شود. کاهش تولید لنف در اثر جذب لنفاوی در اثر اشکال و بسته شدن سیستم لنفاوی ایجاد می‌شود. 

 

لنف ادم به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود. لنف ادم اولیه به علت عدم رشد، رشد ناکافی یا رشد غیرطبیعی سیستم لنفاوی در مرحله بلوغ یا بعد از آن ممکن است اتفاق افتد.  می‌تواند عامل لنف ادم اولیه باشد. لنف ادم مادرزادی در زمان تولد دیده شده و معمولاً در یک اندام تحتانی دیده می‌شود. چند فرم ارثی لنف ادم دیده می‌شود. سندرم میلوری لنف ادم از زمان تولد است که فرم فامیلی آن می‌باشد و الگوی اتوزوم غالب به ارث می‌رسد. لنف ادم پراکوکس در زمان بلوغ دیده می‌شود و ممکن است از دوران نوجوانی دهه سوم زندگی دیده شود. لنف ادم دیررس از 35 سالگی به بعد دیده می‌شود و لنف ادم، در اثرعوامل دیگر فرم شایع‌تر لنف دام است.

 

اختلال مسیر لنفاوی ممکن است به علت عفونت، آسیب(ضربه)، انسداد در اثر تومور،‌ جراحی یا اشعه درمانی ایجاد شود. شایع‌ترین علت لنف ادم در جهان انگلی است و به نام فیلاریاز شناخته می‌شود.

 

لنف ادم ثانویه به دنبال جراحی اغلب بلافاصله پس از جراحی دیده می‌شود اما می‌تواند سال‌ها بعد از جراحی نیز دیده شود.

 

لنف ادم افتراق با سایر ورمها

 

همة ورم‌ها به علت لنف ادم نمی‌باشند، در موارد حاد لخته خونی در وریدهای عمقی باید همیشه در نظر گرفته شود و از لحاظ لخته بیمار بررسی شود. سایر علل ادم مثل سندرم پس از فلبیت (ورم وریدها)، عدم کفایت وریدی ، انسداد در اثر تومور، عفونت مزمن و لیپدم باید بررسی شود.

 

ورم ناشی از لخته بصورت ناگهانی ایجاد می‌شود، ورم ناشی از اختلال وریدی به‌تدریج بدتر می‌شود، علل سیستمیک ورم مثل نارسایی احتقانی قلبی، بیماری کلیه و کبد و داروها باید بررسی شوند.

 

بیمار مبتلا به لنف ادم با ورم غیردردناک یک یا دو اندام به پزشک مراجعه کند. ورم در مراحل اولیه گوده‌گذار است در طی شب کم می‌شود و ممکن است کمی رنگ صورتی را داشته باشد اما لنف ادم مزمن در طی شب بهتر نمی‌شود و گوده‌گذار نمی‌باشد. بر خلاف نوع وریدی ورم، در لنف ادم انگشتان و پا نیز ورم دارد ولی در ورم ناشی از مشکل وریدها ورم در فرورفتگی‌های مفصلی کم می‌شود. اگر لنف ادم طولانی مدت بماند باعث التهاب و کلفت شدن پوست با نمای Verruca می‌شود و نهایتاً پاپیلوما ایجاد می‌گردد. با توجه به اینکه عروق و انعطاف‌پذیری پوست در ابتدای لنف ادم هنوز باقی است زخم‌های پوستی که در اختلال عروقی دیده می‌شود در لنف ادم دیده نمی‌شود.

 

منبع وبلاگ دکتر رئیسی ودکتر احدی

 

                                 

تزریق بوتاکس و تاثیر مثبت آن بر درمان سردرد میگرنی

تزریق بوتاکس و تاثیر مثبت آن بر درمان سردرد میگرنی

👇👇👇👇👇👇👇👇

در سال 2012 سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA)، طی تحقیقات وسیعی، تزریق بوتاکس برای درمان میگرن مزمن را تایید نمود و این تنها درمان تایید شده از سوی FDA برای درمان میگرن می باشد. در انجا سوالات متداولی که در مورد تزریق بوتاکس برای درمان میگرن مزمن برای شما ممکن است پیش بیاید را ذکر کرده و پاسخ داده ایم.

 

1- در هر بار تزریق چه مقدار دارو تزریق شده و در کدام نواحی تزریق می شود ؟

پروتکل تصویب شده برای درمان میگرن برپایه تحقیقات و نتایج بدست آمده و تصویب شده از سوی FDA شامل 31 بار تزریق است . بدین صورت که در هر بار 5 واحد و جمعا 155 واحد. نواحی تزریق شامل :پل بینی ، پیشانی، شقیقه ها ،پشت سر ، پشت گردن و قسمت بالای پشت و شانه ها می باشند.

 

2- آیا درد دارد ؟

کمی، بله.برای تزریق سوزن های بسیار ریزی استفاده میشود اما خود تزریق دردناک نیست. بوتاکس با سرم نرمال سالین رقیق میشود و ممکن است اندکی سوزش مختصر در ناحیه ایجاد کند.زمانی که تزرق توسط یک پزشک ماهر و زبردست انجام شود کل زمان تزریق بین 10 تا دقیقه بوده که این زمان توسط بیمار به خوبی تحمل می شود و بلافاصله پس از تزریق قادر به بازگشت به فعالیت های عادی روزانه می باشند.

 

3- چه زمانی پس از تزریق بوتاکس احساس بهبودی می کنیم ؟

بخصوص در کسانی که نوبت اول را تزریق می کنند،بهبود و تسکین علائم میگرن، 10 تا 15 روز بعد می باشد.

 

4-عوارض جانبی آن کدامند ؟

زمانی که بوتاکس برای بهبود ویا پیشگیری یا درمان سردردهای میگرنی تزریق می شود ممکن است عوارضی نظیر درد مختصر ناحیه تزریق و یا درد و سفتی گردن وشانه (نادر) ایجاد شود و یا ضعف عضلات در این ناحیه احساس شود.که البته این عوارض کوتاه مدت است و از مسکن برای تسکین درد می توان بهره گرفت اما استفاده از شل کننده های عضلات جایز نمی باشد زیرا باعث تشدید ضعف عضلات می شوند.

یکی از عوارض ناشایع و نادر، افتادگی پلک می باشد که به تبحر پزشک بستگی دارد و با انتخاب یک پزشک ماهر می توان از این عارضه پیشگیری کرد.

 

5- معمولا چندوقت یکبار باید تزریق بوتاکس را تکرار کرد و درمان را چقدر باید ادامه داد ؟

برطبق مطالعات FDA درباره تزریق بوتاکس برای درمان میگرن که شامل یک جدول زمانبندی است، هر 3 ماه یک بار و جمعا 5 بار باید انجام شود که در کل 15 ماه بطول می انجامد. خطرات تزریق بیشتر ناشناخته است و توصیه نمی شود .فاصله 3 ماهه نیز استاندارد است و نباید فواصل تزریق را کمتر کرد.

 

6- آیا پس از تزریق بوتاکس جهت میگرن ، به دارو درمانی نیز نیاز است ؟

بله-با تزریق بوتاکس ،فاصله دردها زیاد شده و شدت درد کاهش می یابد اما درصورت بروز حملات حاد میگرنی،دارو های خوراکی که توسط پزشک تجویز میشوند ،باید استفاده شوند. بصورت کلی مدنظر داشته باشید که تزریق بوتاکس یک روش اختصاصی است که باعث کاهش نیاز به مصرف دارو می شود. با کمک بوتاکس بروز سردرد و حملات میگرنی کاهش می یابد.

 

7- هزینه آن چقدر می باشد ؟

هزینه آن متفاوت بوده و لازم به ذکر است که داروی بوتاکس گران است و در کشورهای اروپایی دستمزد تزریق گاهی به 3000 دلار نیز میرسد که در آن کشورها ، شرکت های بیمه هزینه درمان را پرداخت می کند.

 

8- زمان تزریق چقدر طول میکشد و بعد ار آن چه احساسی داریم ؟

زمانی که شما به یک پزشک ماهر باتجربه مراجعه کنید،زمان تزریق بیشتر از 10 تا 15 دقیقه طول نمیکشد و پس از آن می توانید به فعالیتهای عادی روزانه بپردازید.ناحیه تزریق بخصوص پیشانی ممکن است کمی برجسته شود اما جای نگرانی نیست و بزودی به حالت اول بر می گردد . میتوانید از کیسه یخ روی ناحیه بهره بگیرید.تزریق بوتاکس باعث برطرف شدن درد حاد نمیشود و باید در مواقع عادی اقدام به تزریق کنیدو نیز همانطور که ذکر شد ، ممکن است 2 تا 3 هفته برای نتیجه طول بکشد.

 

                                 

درد کمر

درد کمر و این مراحل درمانی

 

برای رفع کمردردتان بهتر است از برخی روش های موثر و مفید کمک بگیرید و درصدد کاهش و تخفیف آن بر آیید گرفتگی عضلات کمر از جمله مهمترین علل شکایت بیماران در این رابطه محسوب می شود

 

 بسیاری از کسانی که از دردهای مزمن رنج می برند، به دنبال راه های طبیعی برای کاهش این دردها هستند تا این که بخواهند زندگی با داروها را انتخاب کنند.

تغییرات ساده در فعالیت های روزمره می تواند برای کاهش کمردرد، دردی که حداقل یک بار در زندگی همه ما آن را تجربه کرده ایم، سودمند باشد.

بسته به اینکه علت کمر درد چیست و چه مدت طول کشیده است درمان آن متفاوت است. کمردرد به ندرت نیاز به جراحی دارد حتی اگر علت آن دیسک کمر باشد. اگر یکبار کمردرد گرفته اید احتمال آن هست که باز هم به آن مبتلا شوید. پس گرچه درمان کمردرد مهم است ولی مهم تر از آن مدیریت درد است. مهم ترین روش های پیشگیری از بروز کمردرد این است که عضلات کمر و شکم خود را قوی نگه دارید، خوب بایستید، و بیاموزید که چگونه استرس را مهار کنید.

 

استفاده از بالش زیر زانوها: اگر درد زیاد است 1 تا 2 روز استراحت کنید ولی نه بیشتر. استراحت بیش از دو روز ممکن است به علت ایجاد مشکلات روحی و به علت کاهش قدرت انقباضی عضلات کمر، درد را بیشتر کند. همچنین با استراحت طولانی مدت خطر لخته شدن خون در ساق پا افزایش میابد پس فرد دچار کمردرد باید هرچه زودتر فعالیت معمول روزانه را شروع کند. به پشت بخوابید و یک بالش زیر زانو های خود بگذارید تا کمی خم شوند یا به پهلو بخوابید و یک بالشت بین پاهایتان بگذارید. برای مدت طولانی در یک وضعیت نخوابید. هر 2 تا 3 ساعت حدود 20 دقیقه دقیقه قدم بزنید و دوباره دراز بکشید.

 

تمرینات ورزشی منظم: تقویت عضلات کمر در هنگام کمردرد مهم است. روال تمرینات قدرتی منظم که روی ماهیچه هایاصلی بدن تمرکز دارد، کمردردهای ناشی از حوادث، و اسپاسم های عضلانی را کاهش می دهد. سعی کنید ترکیب فعالیت های قدرتی و تمرینات تقویت شکم را حداقل برای دو بار در هفته انجام دهید.

 

مصرف کلسیم و ویتامین دی: داشتن استخوان های قوی به جلوگیری از پوکی استخوان که یکی از علل شایع کمردرد است کمک می کند؛ بخصوص برای زنان. تقویت استخوان های ستون فقرات با مصرف مقادیر زیاد کلسیم و ویتامین دی میسر است. شیر، ماست، سبزیجات برگ دار، مکمل های ویتامین دی را در رزیم غذایی خود داشته باشید. ماهی های چرب، زرده تخم مرغ، جگر گوساله، و پنیر نیز منابع مفید ویتامین دی هستند. قبل از مصرف مکمل های این ویتامین با متخصص ستون فقرات مشورت کنید.

 

پوشیدن کفش راحت: انتخاب کفش مناسب و به ویژه پاشنه کوتاه مهمترین شرط برای پیشگیری از کمردرد است. استفاده از کفش های با پاشنه کمتر از یک اینچ بهترین گزینه برای زنانی است که بیشتر در حالت ایستاده روز خود را سپری می کنند.

 

صاف ایستادن: وضعیت خوب هنگام ایستادن در محافظت از ستون فقرات و حفظ عملکرد سالم آنها مهم است. وضعیت بد ایستادن در عوض می تواند معماری ستون فقرات را تغییر دهد. هنگام ایستادن طولانی مدت از گرد کردن شانه ها و خم شدن به پهلو خودداری کنید.

 

 

بلند کردن صحیح اجسام: کمردرد اغلب با بلند کردن نادرست اجسام سنگین رخ می دهد. مهمترین مواردی که در هنگام بلند کردن اجسام برای کاهش احتمال ابتلا به کمردرد باید رعایت شوند عبارتند از:

قبل از بلند کردن جسم اول باید مطمئن شوید خیلی سنگین نیست. بلند کردن جسمی که سنگینی آن در حد تحمل شما نباشد موجب کمردرد می شود. اگر بیش از حد سنگین است برای بلند کردن آن کمک بگیرید.

هیچوقت برای بلند کردن جسمی که روی زمین است با زانوی کشیده، کمر خود را به جلو خم نکنید حتی اگر آن جسم سبک باشد.

برای بلند کردن، تا آنجا که ممکن است نزدیک به جسم قرار بگیرید، پاهای خود را قدری بازتر کنید، زانو های خود را خم کرده و تنه خود راپایین آورده یا کاملا بنشینید. کمرتان را صاف گرفته و خم نکنید. موقع بلند کردن جسم عضلات شکمتان را منقبض کنید. با خم و راست کردن زانوهایتان جسم را بلند کنید نه با خم و راست کردن کمرتان.

 

وقتی جسم را حمل می کنید، تا حد ممکن آن را به بدن خود نزدیک نگه دارید و کمرتان را صاف نگه دارید.

در حین حمل جسم ناگهان به طرفین نچرخید. اگر می خواهید جسم را به طرف چپ یا راست بگذارید از کمر نچرخید بلکه کاملا جهت کل بدنتان را به طرفین بچرخانید.

موقع به زمین گذاشتن جسم همان دستوراتی را که موقع بلند کردن رعایت کرده اید به خاطر داشته باشید.

 

                                 

تاثیر تزریق داخل ستون فقرات در درمان دردهای کمر و پا

تاثیر تزریق داخل ستون فقرات در درمان دردهای کمر و پا

 

تزریق استروئید به داخل فضای اپیدورال کمری بیش از نیم قرن است که به عنوان یکی از درمان‌های دردهای سیاتیکی کمر به کار برده می‌شود. با توجه به اینکه در مورد تاثیر این روش در درمان طولانی مدت بیماران مبتلا به دیسک‌های کمری اختلاف نظرهایی وجود دارد در ادامه مطلب به ذکر مطالبی راجع به این روش درمانی می‌پردازیم:

 

 

 

ستون فقرات کمری از پنج مهره استخوانی تشکیل شده است که بخش بالایی ستون فقرات را به لگن وصل می‌کنند. در بین این پنج مهره دیسک‌های کمری وجود دارند. هر دیسک از دو قسمت تشکیل شده است یک قسمت داخلی (نوکلئوس) که حالت ژله‌ای و نرم دارد و یک لایه خارجی که مانند حلقه‌ای قسمت میانی را در برگرفته است. لایه خارجی حالت فیبری و ارتجاع پذیر دارد (آنولوس فیبروزوس). مشخصات ساختمانی دیسک سبب می‌شود دیسک بتواند با انعطاف پذیری فشارهای وارد آمده بر ستون فقرات را خنثی نماید.

 

در دو طرف هر مهره دو سوراخ وجود دارد که فورامن نامیده می‌شوند. رشته‌های نازک عصبی که از نخاع برای عصب‌دهی به پاها جدا می‌شوند از طریق این فورامن‌ها از ستون فقرات خارج می‌شوند.

 

 

 

زمانی که دیسک‌های کمر آسیب می‌بینند در موارد خفیف دچار تغییر شکل می‌شوند و در موارد شدیدتر قسمتی از لایه خارجی آنها پاره می‌شود و ماده نرم داخلشان به بیرون راه پیدا می‌کند. تماس این ماده و فشار ناشی از دیسک بر محل خروج عصب در ناحیه فورامن سبب ایجاد کمردرد و دردهای سیاتیکی می‌شود که می‌تواند به همراه درجاتی از بی‌حسی، گزگز و مورمور شدن در پاها انتشار یابد. بدن انسان قدرت ترمیم بسیار زیادی دارد و بلافاصله پس از ایجاد آسیب فرآیند ترمیم و بازسازی شروع می‌شود. وجود التهاب و واسطه‌های التهابی در محل بیرون‌زدگی دیسک از این فرآیند جلوگیری می‌کند به خصوص اینکه قسمت داخلی دیسک که به بیرون راه می‌یابد به صورت بالقوه سبب ایجاد التهاب و تورم و فشار مضاعف بر ریشه عصبی می‌شود.

 

 

 

انجام تزریق اپیدورال بخشی از مسیر درمان در بیماران مبتلا به کمردرد یا درهای سیاتیکی اندام تحتانی می‌باشد. این کار در بیمارانی به کار می‌رود که به روش‌های ساده‌تری مانند درمان دارویی، استراحت، فیزیوتراپی و آب‌درمانی پاسخ مناسبی نداده‌اند. انجام این تزریق یک روش درمان است که به بدن بیمار فرصت ترمیم را می‌دهد تا در حد امکان از انجام عمل جراحی باز اجتناب شود.

 

روش انجام این تزریق نقش مستقیمی در ایجاد اثر درمانی و پایداری این درمان دارد. روش‌های قدیمی این کار که توسط نیدل‌های درشت اپیدورال در ناحیه خط وسط ستون فقرات (اینترلامینار) و بدون استفاده از فلوروسکوپ انجام می‌شد و شاید هنوز در بعضی مراکز درمانی انجام شود، جای خود را به روش جدید ترانس فورامینال تحت فلوروسکوپی دانسته‌اند. مهارت پزشک در به کارگیری این روش دقیق بر موفقیت عمل می‌افزاید و سبب کاهش عوارض می‌شود.

 

 

 

در روش ترانس فورامینال از نیدل‌های نازکی استفاده می‌شود که آسیبی به بافت عصبی وارد نگردد. بیمار در اتاق عمل و به صورت سرپایی پذیرش می‌شود. این کار نیاز به بیهوشی ندارد و با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. با توجه به روش کار و لوازم به کار گرفته شده این عمل دردناک نمی‌باشد و بیماران تجربه ناخوشایندی از انجام آن ندارند.

 

فلوروسکوپ نوعی وسیله تصویربرداری است که توسط اشعه ایکس تصویر لحظه به لحظه از مراحل انجام تزریق را به ما می‌دهد. دقت میلی‌متری این تصاویر سبب صحت کار و اجتناب از آسیب به بافت‌های ستون فقرات می‌گردد. مراحل انجام تزریق ترانس فورامینال 15 تا 20 دقیقه به طول می‌انجامد و بیمار می‌تواند یک ساعت پس از انجام عمل، ترخیص شود و با پای خودش به منزل برود.

 

 

 

در انجام این تزریق داروهای استفاده شده پس از 24 تا 48 ساعت تاثیر درمانی خود را نشان می‌دهند و وضعیت عمومی رفته رفته رو به بهبود می‌رود. با از بین رفتن التهاب و فشار از روی عصب درگیر، مکانیسم ترمیم داخلی دیسک و فضاهایی که قبلا تحت فشار بوده را به وضعیت طبیعی نزدیک می‌کند. بیماران در چند روز اول پس از تزریق استراحت نسبی دارند و پس از آن تمرین‌های ورزشی خاصی را شروع می‌نمایند. تا شش هفته پس از تزریق وضعیت بهتر می‌شود و در صورت رعایت شرایط توصیه شده به بیماران بهبودی طولانی مدت به دست می‌آید.

 

در آخرین تحقیق‌هایی که به صورت طولانی مدت روی انجام این روش در بیماران مبتلا به فتق دیسک‌های کمری در مقایسه با جراحی باز انجام شده، این روش در 71 تا 84 درصد موارد سبب درمان بیماران شده است. این اثر در بیماران با فتق یک طرفه دیسک که باعث تنگی یک‌طرفه فورامن (سوراخ خروجی عصب) هستند بیشتر می‌باشد.

 

 

آیا این تزریق نیاز به تکرار دارد؟

 

در بسیاری از بیماران که به این روش پاسخ کامل یا به نسبت کاملی را می‌دهند تکرار این تزریق ضروری نیست؛ البته در بعضی از بیماران که پاسخ نسبی به این روش می‌دهند جهت تکمیل کار، انجام تزریق مجدد ضروری می‌باشد.

 

در بیمارانی که به این کار پاسخ نمی‌دهند روش‌های بسته دیگری مانند لیزر پلاسما یا نوکلئوتومی از راه پوست جایگزین مناسبی برای درمان می‌باشد. در این روش‌ها بدون نیاز به باز کردن پوست و با بی‌حسی موضعی، قسمتی از دیسک بیرون‌زده با لیزر یا نوکلئوتوم حذف می‌گردد. گفتنی است که روش‌های گفته شده در همه بیماران مبتلا به فتق دیسک‌های کمری قابل انجام نمی‌باشند و در گروهی از بیماران عمل جراحی باز گزینه اول می‌باشد.

 

انتخاب بیماران برای استفاده از روش تزریق ترانس فورامینال پس از مراجعه بیماران به کلینیک درد و انجام معاینه‌های دقیق و بررسی ام‌آر‌آی و در صورت لزوم نوار عصبی آنان مقدور می‌باشد. در مجموع با توجه به اینکه انجام تزریق ترانس فورامینال یک روش با تهاجم بسیار کم و عوارض اندک می‌باشد و سبب بهبود درد حاد و درمان طولانی مدت در بیش از دو سوم بیماران با فتق دیسک می‌شود، بهتر است این روش در بیماران مبتلا به کمردرد به عنوان قدم اول درمان پس از درمان‌های اولیه دارویی به کار رود.

 

گروه دیگری از بیماران که با انجام تزریق داخل اپیدورال درمان می‌گردند بیماران دچار چسبندگی‌های داخل کانال پس از عمل جراحی کمر می‌باشند. این چسبندگی‌ها در یک سوم عمل‌های جراحی باز ستون فقرات کمری اتفاق می‌افتند و می‌توانند سبب درد و مشکل حسی و حرکتی برای بیماران شوند. تعبیه کاتترهای مخصوص تحت بی‌حسی در محل چسبندگی و استفاده از تزریق ترکیبات دارویی خاصی در آن مناطق بدون نیاز به جراحی مجدد، چسبندگی‌ها را بر طرف می‌نماید و سبب درمان بیماران می‌شود.

 

از موارد دیگر استفاده از تزریق داخل ستون فقرات، درمان بیماران مبتلا به تنگی کانلا نخاع می‌باشد. در این بیماران تورم بافت نرم داخل کانال نخاع به همراه تغییر شکل دیسک‌های کمری و تغییرهای استخوانی سبب تنگ شدن کانال و فشار بر رشته‌های عصبی می‌گردد. تزریق ترکیبات خاص دارویی می‌تواند با نازک کردن بافت نرم متورم داخل کانال سبب رفع فشار و از بین رفتن علائم فشار روی اعصاب شود. با توجه به اینکه این روش بدون نیاز به بی‌هوشی انجام می‌شود در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی که به طور عمده مسن می‌باشند، می‌تواند روش درمانی مناسبی برای عمل جراحی باشد.

 

در کلیه بیماران ذکر شده انجام تزریق داخل کانال نخاع باید در اتاق عمل و با استفاده از دستگاه