مهمترین علت بروز کمر درد

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در گفت‌و‌گو با برنا:

98درصد دیسک کمر بدون جراحی قابل درمان است

 

فرهاد عادل منش گفت: بررسی ‌های متخصصان نشان دهنده آن است که 95 درصد تا 98 درصد دیسک‌ها کمر بدون جراحی قابل درمان است.

 

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، فرهاد عادل منش متخصص طب فیزیکی و توانبخشی که در حقیقت باید گفت وی فارغ التحصیل دانشگاه شیراز است.حتی دوره‌های تکمیلی را در کانادا سپری کرده است که این دوره‌ها عبارتند از دردهای سرطانی، دردهای نروپاتیک، طب مکمل و طب سوزنی و توانبخشی قلب است. اکنون نیز در حال سپری کردن دوره فوق تخصص درد در دانشگاه مک گیل کانادا است.

 

بروز کمر درد و دیسک کمر در بین جوانان سبب شده تا از این متخصص جویای عوامل بروز این درد شویم.

 

در ابتدا معنای درد در طب پزشکی چیست؟

درد یک تجربه شخصی است و برای تشخیص دردها و درمان باید به پای صحبت بیماران نشست تا بیماری شناسایی شود. در حقیقت 90 درصد تشخیص بیماری گوش کردن به دردهای بیماران است. متاسفانه تجویزMRI بلافاصله بعد از ویزیت علاوه بر پرداخت هزینه بالا از جیب مردم است، برچسب بیمار به فرد زده می‌شود.

 

MRI و هر روش تشخصی، عملکرد مثبت کاذب و منفی کاذب دارد، در واقع مثبت کاذب به آن معنا است که با توجه به اینکه شما بیمار نبوده پس از MRI، بیمار نشان داده می‌شود.

 

در بررسی‌های صورت گرفته نشان دهنده آن است که افراد زیر 30 سال (30 درصد)، زیر 70 سال( 60 درصد) و بالای 70 سال ( 100 درصد) مثبت کاذب داشته‌اند این مثبت کاذب به این معناست که اگر فرد سالم به MRI مراجعه کنند عارضه بیماری در آن نشان می دهد. در حقیقت21 درصد افراد زیر 70 سال پس از MRI، عارضه تنگی کانال را نشان می‌دهد که بسیاری از بیماران بر این باروند که باید جراحی شوند و این امر بسیار نادرست و غلط است.

 

این در حالی است که منفی کاذب نیز به این معناست که امکان دارد چیزی نشان ندهد. در حال حاضر شایع ترین مشکلی که دربین جوانان رایج است کمر درد است. بررسی‌ها نشان دهنده آن است که در حال حاضر روزی 2 الی 3 جوان 24 ساله از کمر درد رنج برده و به به متخصص مراجعه می کنند که مهمترین علت آن بی‌حرکتی و تغییر سبک زندگی است.

 

 

 

 

 

 

 

کمر درد از چه سنی بروز خواهد کرد؟

در جوامع صنعتی کمر درد از حدود 30 سالگی اولین تظاهرات خود را بروز می‌دهد و مطالعات آسیب شناسی هم نشان می‌دهد که تقریبا از همان زمان تغییرات خراب شدن مهره‌ها شروع می‌شود این روند خراب شدن در جوامع صنعتی سرعت بیشتری دارد که علت آن حالت‌های یکنواخت طولانی مدت طرز ایستادن یا قرار گرفتن غلط، عدم تحرک عضلانی، خم شدنها، بلند کردن اشیاء و نشستن‌های غیر اصولی و عوامل بسیار دیگر است.

 

روش‌های پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد با توجه به محیط و موقعیت فرد تغییر می‌کند. بنابراین روش‌های پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد می‌تواند به صورت عمومی که دربرگیرنده کل جامعه باشد، آموزش داده شود یا به صورت اختصاصی به آموزش در محیط خانه، محل کار، محیط های ورزشی یا بیمارستان محدود شود.

 

مهمترین علت بروز کمر درد چیست؟

در حقیقت در حال حاضر نوجوانان و جوانان روش‌های حفاظت از بدن را بلد نبوده؛ که به مرور زمان کمردردهای با دیسک کمر تبدیل شده که در بسیاری از موارد با عنوان فتق کمر شناسایی می‌شود؛ این در حالی است که فتق دیسک شایع ترین علت کمر درد است، هسته مرکزی دیسک از جای خود حرکت می کند و از لایه بیرونی خارج می شود و بر حسب شدت و بزرگی فتق به بافت های مجاور فشار می آورد و ایجاد در یا علائم عصبی می‌کند.

 

توجه از عمر خود را در محل کار می گذارنند، این مسئله برای افرادی که مشاغل حساس تر با کار فکری بیشتر دارند اهمیت بیشتری پیدا می کند. زیرا کمردرد و اصولاً هر عامل دیگری که این افراد را از ادامه کار یا انجام کار با حداکثر توان محروم کند علاوه بر فرد ضرر زیادی به جامعه می زند.

 

با توجه به صنعتی شدن جامعه و تبدیل کارها از کارهای بدنی به کارهای اداری، وضعیت نشسته رایج ترین وضعیت شغلی می باشد، مدیران و مسئولان ادارات و وزرتخانه ها با توجه به حساسیت و اهمیت کار و نوع شغل مجبورند در جلسات متعدد و کنفرانس ها شرکت کنند و به مدت طولانی در یک وضعیت ثابت و بی حرکت بمانند.

 

بی حرکتی باعث فشارهای مکانیکی از نوع ساکن و بدون تحرک به سیستم عضلانی و استخوانی می شود، برخلاف کارگران که فشارهای مکانیکی از نوع متحرک به علت کارهای سنگین و بلند کردن بار است. با اینکه نوع فشارها در دو گروه یکسان است، در کتاب حاضر سعی شده است با توجه به شرایط خاص مدیران و مسئولین روش هایی ارائه شود تا بتوانیم هر چه بهتر کمر درد را در این افراد پیشگیری و درمان کنیم.

 

 

 

 

آیا دیسک کمر با جراحی درمان می‌شود؟

تصور نادرست در درمان دیسک کمر، بیماران را به این باور رسانده  که باید جراحی شوند تا به درمان کامل برسد. در حقیقت آمارهای دنیا نشان دهنده آن است که 95 درصد تا 98 درصد دیسک ها کمر بدون جراحی قابل درمان است. در حال حاضر انجمن جهانی درد متعقدند که اگر بیماری مشکوک به دیسک کمر است نیاز به جراحی ندارد. ابتدا باید دستورالعمل ها را انجام دهند و تحت روش های درمانی قرار گرفته و درمان بعدی فیزیوتراپی بوده. مگر درمواقع خاص بیمار تحت جراحی قرار خواهد گرفت.

 

متخصصان در گذشته معتقد بودند پس از گذشت 5 سال از  جراحی، بیماری برخواهد گشت، این در حالی است که در حال حاضر پزشکان بر این باورند که این آمار به 2 سال رسیده است. در حقیقت بررسی‌ها نشان داد که 85 درصد بیمارانی که به کلینک‌های درد مزمن مراجعه می‌کنند دارای دردهای عضلانی هستند که بیشترین و بهترین روش درمان گوش کردن به دردهای بیماران و معاینه کردن است.

 

در حقیقت باید گفت 92 درصد بیماران را بدون هیچ روش و تنها، با صحبت کردن و دردهای بیماران می‌توان تشخیص داد که وی دارای دیسک کمر است یا خیر.همچنین معتقدیم 85 درصد بیمارانی که درد مزمن دارند، دردهای عضلانی بوده و گره‌های عضلانی است که ایجاد می‌شود . اکثرکمردردها را می توانیم با روش‌های ساده ای مانند استراحت، آموزش و تقویت عضلانی پیشگیری و درمان کنیم. روش های آموزش و انتقال اطلاعات مربوط به مراقبت، پیشگیری و درمان کمردرد را مدرسه کمر می نامیم، که حتی کتابی توسط خودم با این نام تهیه و به چاپ رسیده است به عبارتی مدرسه کمر تمامی روش هایی است که به افراد آموزش می دهند از طریق حرکت طبیعی بدن چگونه به فعالیت های عادی ادامه دهند و از حملات کمر درد بکاهند.

 

مدرسه کمر چقدر در درمان و پیشگیری کمک کننده است؟

همینطور است برای عادت غلط در نشستن، راه رفتن و غیره که سال ها با انسان بوده است. زمانی که انسان درد دارد این عادت اشتباه را کنار می گذارد و عادات صحیح را به کار می گیرد و ورزش می کند ولی زمانی که تحریک درد از بین رفت بر می گردد و فعالیت های قبلی و روش ها را هم انجام نمی دهند. با توجه به این مسائل بود که مدرسه کمر به وجود آمد.

 

مدرسه کمر انواع مختلف دارد، شامل: مدرسه کمر عمومی، مدرسه کمر برای بیماران بستری در بیمارستان، مدرسه کمر در محیط خانه، مدرسه کمر در محیط کار و مدرسه کمر در محیط های ورزشی. افراد مراجعه کننده پس از معاینه توسط پزشک با توجه به علت کمردرد، شرایط فردی، اجتماعی، اقتصادی و محیط کار به یکی از کلاس های اختصاصی یا کلاس عمومی دوره آموزشی پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد معرفی می شوند و آموزش های لازم به ایشان داده می شود.

 

توجه به این نکته بسیار مهم است که بدون معاینه و تشخیص پزشک، انجام ورزش ها و استفاده از کتاب آموزشی ممکن است نه تنها مفید نباشد بلکه خطر هم داشته باشد.

تاکید ما بر مدرسه کمر عمومی است. در مقالات و آمار متعدد نشان داده شده است که مدرسه کمر از تعداد روزهای بستری شدن بیمار در بیمارستان می کاهد، درد پس از عمل و نیاز به داروها مسکن را کم می کند، ویزیت های بیماران توسط پزشک را کم می‌کند به مقدار بسیار زیادی برتوانایی کار کردن کارگران می افزاید و از روزهای کاری از دست رفته به علت کمر درد می کاهد.

 

مطالعات آماری نشان داده است که مدرسه کمر هم از نظر بازده انسانی یعنی عملکرد واقعی شخص به عملکرد حداکثری که می تواند داشته باشد، و هم از نظر بازده اقتصادی یعنی نسبت مخارج به عواید حاصل از مدرسه کمر به نفع جامعه است.

 

به عنوان مثال در یک کارخانه اتومبیل سازی با بکار بردن روش های مدرسه کمر موفق شده اند سالی یک میلیون دلار صرفه جویی کنند. با توجه به روش های بکار برده شده و آمار گوناگون مدرسه کمر بین 74 تا 95 درصد موفقیت آمیز بوده است.

 

 

 

 

مشکلاتی که در این گروه در اثر نشستن نامناسب و طولانی مدت به وجود می‌آید، چیست؟

1- ایجاد کیفوز یا غوز در ناحیه پشت وکمر که باعث کشیدگی و درد در بافت های ناحیه پشت و کمر می شود.

2- کاهش گودی طبیعی کمر که باعث افزایش فشار بر دیسک ها می شود.

3- افزایش فشار به دیسک های کمری در اثر قائم بودم پشتی صندلی، نداشتن دسته صندلی یا به جلو خم شدن فرد.

4- ارتفاع نامناسب میز کار به صورت بلند یا کوتاه بودن میز به نسبت صندلی و جثه فرد، باعث انقباض دائم در عضلات ناحیه گردن، شانه و کمر می شود، در نتیجه فرد دچار خستگی زودرس و درد در نواحی گردن، شانه و کمر می شود.

5- قوس رو به جلو در ناحیه کتف و شانه که باعث درد در نواحی عضلات سینه ای و کمر بند شانه می شود.

6- اسپاسم و درد در عضلات نواحی گردن، پشت و کمر؛ در اثر عدم تقارن ساختاری مانند اختلاف طول اندام های تحتانی، کوچکی نیم لگن، انحراف ستون فقرات، کوتاهی بازو و غیره.

7- درد در ناحیه ران در اثر فرورفتگی بیش از حد بدن در صندلی به علت قوس زیاد کفه صندلی یا نرم بودن بیش از اندازه تشک کف صندلی.

8- درد در ناحیه دنبالچه و عضلات مقعد به علت نشستن رو به جلو یا نشستن در لبه جلویی صندلی.

9- درد در عضلات باسن و لگن در اثر نشستن طولانی مدت

10- خمیدگی مفاصل زانو و ران و کم شدن قوس کمر در اثر کم بودن ارتفاع صندلی

11- زیاد بودن ارتفاع صندلی باعث می شود کف پا کاملاً روی زمین قرار نگیرد، درنتیجه عضلات پشت ساق پا دچار گرفتگی دائم و درد می شوند و پا ورم می کند.

12- زیاد بودن طول کفه صندلی باعث فشار به عروق و اعصاب در ناحیه پشت زانو می شود. در نتیجه ساق و پا متورم و دردناک می شوند.

13- درگیری عروق و اعصاب درناحیه گردن و مدخل سینه در اثر نشستن در حالت خمیده رو به جلو.

14- فشار مکانیکی موضعی بر آرنج، ساعد و مچ دست به دنبال قرار گرفتن این نواحی روی دسته صندلی یا میز و به خطر افتادن اعصاب

15- بی حرکتی طولانی مدت، حتی در بهترین وضعیت پس از مدتی باعث انقباض عضلات ستون فقرات، لگن و شانه و اندام ها می شود.

16- مناسب نبودن محیط کار از نظر شرایط روانی، سر و صدا، نور، دما و حجم زیاد کار

17- انقباض دائم عضلات در اثر فشارهای روانی و عدم آموزش شل کردن عضلات در زمانی که نیاز به فعالیت آنها نیست.

 

                                 

پوکی استخوان چیست

آخرین بررسی های انجام شده نشان می دهد که بیش از ۳۰ میلیون نفر در دنیا به عارضه«استئوپروز» یا «پوکی استخوان» دچار هستند که درصد زیادی از آنان را خانمها تشکیل می دهند.

بر اساس این نتایج ۵۰ درصد افراد بیش از ۶۵ سال سفید پوست استئوپروز داشته، در حالی که فقط در ۲۰ درصد از این افراد علایم بالینی وجود دارد. ۳۰ درصد افرادی که به سن ۷۵ سالگی رسیده اند، دچار شکستگی ناشی از پوکی استخوان می شوند که شایع ترین محلهای شکستگی، ستون مهره ها، مچ، دست، و لگن است.

متأسفانه آمار خاصی در کشور از تعداد مبتلایان به این بیماری در دست نیست، اما از شایع ترین بیماری های سالمندان است که به دلیل ماهیت خاموشش و عوارض فراوانش از اهمیت خاصی برخوردار است.

علاوه بر عوارض و مرگ و میر این بیماری، هزینه های ناشی از آن نیز بر شبکه ملی بهداشت و درمان قابل تامل است و این در حالی است که با صرف هزینه بسیار کم می توان این بیماری خاموش را در مراحل اولیه تشخیص داد و درمان کرد.

اهمیت این بیماری تا حدی است که یک روز در سال به نام«روز جهانی پوکی استخوان» نام گذاری شده است که در کشور ما مصادف با ۲۹ مهر ماه است.

● افراد مسن و زنان سفید پوست مواظب باشند

دکترشهریار سعادت متخصص ارتوپدی در مورد این بیماری می گوید: بیماری استئوپروز یا همان پوکی استخوان، بیماری است که بعد از پنجاه سالگی افراد میانسال را تهدید می کند و این بیماری در خانمها شیوع بیشتری را نشان می دهد.

وی می افزاید: پوکی استخوان بدین معناست که روند ساخته شدن بافت استخوانی به تدریج کم می شود، بدین ترتیب بافت استخوانی موجود در بدن تجدید نمی شود و به مرور زمان تحلیل می رود، به همین علت تراکم درونی استخوان کاهش می یابد. عناصر تشکیل دهنده استخوان از نظر کیفیت تغییر نمی کند، اما از نظر کمیت کاهش می یابد.

استخوان هم همانند سایر بافتهای بدن بافتی فعال است و مرتب در حال تغییرات است، به گونه ای که بافتهای قدیمی تخریب شده و به وسیله بافت استخوانی و جدید جایگزین می شوند. بعد از ۳۰ سالگی با تغییر تعادل میان تخریب بافت استخوانی و ساخته شدن بافت جدید، آرام آرام استخوانها قدرت خود را از دست می دهند و در این سنین میزان تخریب بیشتر از ساخته شدن خواهد بود و در نتیجه رفته رفته استخوانها نازکتر و ضعیف تر می شوند.

وی یاد آوری می کند: بیماری پوکی استخوان در تمام مراحل بروز و پیشرفت بی درد بوده و به همین دلیل در نهایت شخص را غافلگیر می کند که اکثراً با زمینگیر شدن و در بسیاری از موارد به علت شکستگی مهم و صدمات زیاد مانند پاره شدن اعصاب ستون فقرات با خونریزی مغزی به علت شکستگی جمجمه سر، مرگ و میر زودرس را سبب می شود. خوشبختانه با انجام اقدامهای خاص می توان شانس بروز این بیماری را تا حد قابل ملاحظه ای کاهش داد و از بروز شکستگی های استخوانی که در بسیاری از موارد سبب ناتوانی فرد می شود، جلو گیری کرد.

وی در مورد فاکتورهای خطر اصلی این بیماری می گوید: فاکتورهای خطر اصلی شامل موارد زیر است: سن بالا( معمولاً از ۳۰ سالگی شروع می شود، اما بعد از ۵۰ سالگی شدت می یابد)، نژادهای غیر سرخپوست و سفید آسیایی، وجود ساختارهای استخوانی کوچکتر، سابقه خانوادگی مثبت و یا وجود شکستگی های ناشی از پوکی استخوان در والدین یا هم خونها، شکستگی های قبلی ث انویه در اث ر ضربات اندک به خصوص بعد از سن ۵۰ سالگی، اختلال و کمبود در هورمونهایی جنسی به خصوص کمبود استروژن در زنها و نیز در مردها، بی اشتهایی عصبی، اعتیاد به الکل، دریافت کلسیم و ویتامین D اندک در رژیم غذایی، بی تحرکی و کمی فعالیتهای بدنی، بعضی داروهای خاص نظیر کورتونها، تجویز بیش از حد هورمونهای تیروییدی، هپارین، داروهای ضد تشنج و بیماری های خاص مانند التهاب مفصلی.

دکتر سعادت درمورد اینکه چه کسانی به بیماری پوکی استخوان مبتلا می شوند، می افزاید: پوکی استخوان بیشتر در افراد مسن و زنان سفید پوست ایجاد می شود، اما می تواند در هر سنی، در هر نژادی و در هر دو جنس ایجاد شود.

سفید پوستان و آسیایی ها بیشترین شانس ابتلا به این بیماری را خواهند داشت.

زنانی که یائسگی زودرس دارند قبل از ۴۵ سالگی مانند خانمهایی که تخمدانهای آنان با جراحی از بدنشان خارج شده است، بیشتر در معرض ابتلا به پوکی استخوان هستند.

خانمهایی که دارای استخوانهای کوچک بوده یا کوتاه قد و یا لاغر هستند، به خاطر وجود توده استخوانی کمتر به بروز پوکی استخوان مستعدترند. بیماری هایی مانند پرکاری تیرویید و برخی سرطانها نیز ممکن است به پوکی استخوان منتهی شوند.

این متخصص ارتوپدی در مورد تشخیص این بیماری یادآوری می کند: یک روش تشخیصی ساده در اندازه گیری و تراکم استخوان در قسمتهای مختلف بدن نظیر ستون مهره ها و لگن است که می تواند به تشخیص پوکی استخوان کمک کند. از روشهای عکسبرداری خاصی هم می توان برای تشخیص استفاده کرد.

● کلسیم و ویتامین D فراموش نشود

وی درمورد درمان پوکی استخوان تأکید می کند: مطمئن شوید که دریافت کلسیم در رژیم غذایی شما کامل و به مقدار کافی است، به مقدار کافی ویتامین D دریافت کنید زیرا این ویتامین برای جذب کلسیم و حفظ قدرت استخوانها لازم است. حتما فعالیتهای منظم بدنی، به خصوص فعالیتهایی که درآنان وزن بدن به استخوانها فشار می آورد، داشته باشید.

البته روشهای دارویی خاصی نیز وجود دارند که می توان از آنها جهت پیشگیری یا درمان پوکی استخوان، استفاده کرد. این داروها شامل: بیس فسفونات ها، روشهای هورمون درمانی یا استروژن درمانی است.

وی درمورد پیشگیری از این بیماری خاموش نیز تصریح می کند: از بیماری پوکی استخوان می توان پیشگیری کرد و راه آن داشتن استخوان قوی است که تا قبل از ۳۰ سالگی باید تدارک دیده شود. تغییر روش زندگی، بهترین وسیله پیشگیری از بروز پوکی استخوانی است. اصولاً استخوانهای بدن پس از این سن و در صورت بی توجهی به رژیم غذایی، بی توجهی به مصرف مقدار لازم و کافی کلسیم و ویتامین D و همچنین نداشتن فعالیتهای جسمی و نوشیدن نوشابه های کافئین دار به تدریج املاح خود را از دست می دهد و زمینه بیماری پوکی استخوان را فراهم می کند. خانمها هم اگر در دوره یائسگی و بعد از آن متوجه رژیم غذای خود نباشند، به علت از کار افتادن تخمدانها و توقف ترشح هورمون استروژن بیشتر در خطر بروز این بیماری خطرناک قرار دارند.

دانستن چگونگی بروز عارضه پوکی استخوان و شناسایی و آگاهی نسبت به عوامل بروز پیشرفت آن می تواند نقشی مهمی در پیشگیری از این بیماری داشته باشد و آزمایش تراکم استخوان و مشورت با پزشک متخصص این بیماری می تواند کمک زیادی به جلوگیری و درمان بیماری کند.

خانمهایی که دچار پوکی استخوان هستند روزانه ۱۰۰۰تا ۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم نیاز دارند، اگر سیگاری هستید، آن را ترک کنید. ورزشهای خاصی که در آنها وزن بدن بر استخوانها فشار می آورد، انجام دهید. در صورت وجود بیماری زمینه خاصی که سبب بروز پوکی استخوان می شود، آن را درمان کنید تا حد ممکن از داروهایی که سبب پوکی استخوان می شوند، اجتناب کنید یا کمتر مصرف کنید. از مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی یا گیجی شما می شوند، خودداری کنید.

● این توصیه ها را جدی بگیرید

وی در ادامه توصیه می کند: از زمین خوردن پیشگیری کنید و کفشهای محکم بپوشید که دارای پاشنه های کوتاه و کف عاج دار باشند.

همچنین مسیرها و راه پله ها را کاملاً روشن نگه دارید، در کنار دوش و دستشویی دستگیره نصب کرده و از آنها استفاده کنید.

وی می افزاید: منزل خود را عاری از موقعیتهایی کنید که موجب زمین خوردن افراد می شوند، از دستگیره و نرده پلکان استفاده کنید.همچنین بیشتر ورزش کنید. چون استخوان های شما شکننده اند و درباره نحوه ورزش بی خطر مشورت کنید.

اگر ممکن است امکان ایجاد صدمات و ضربات در شما زیاد باشد، حتماً از ابزارهای محافظتی که از استخوانها و مفاصل نگهداری کند، استفاده کنید.

وی می افزاید: بهترین راه جذب کلسیم مصرف غذاهای پر از کلسیم است این غذاها عبارتند از: لبنیات نظیر شیر کم چرب، پنیر و ماست کم چرب، ماهی های نرم استخوانی نظیر کنسرو ماهی آزاد و ساردین، سبزی های تازه، خشکبار، حبوبات و سویا.

ویتامین D برای جذب کلسیم حیاتی است. از منابع خوب ویتامین D ماهیان چرب و نور آفتاب است (اما نور بیش ازحد آفتاب ضرر دارد و موجب سرطان پوست می شود)، همچنین پرهیز از مصرف بیش از حد نمک، پروتئین، سلولز همراه با منابع غذایی پرکلسیم ضروری است.

اگر نمی توانید شیر بخورید: غذاهای لبنی که هضم آسانی دارند، مصرف کنید. هورمون درمانی می تواند موجب پیشگیری و درمان پوکی استخوان شود. این درمان شامل مصرف استروژن گاهی همراه با پروژسترون است. با مصرف استروژن از دست رفتن استخوان کندتر یا متوقف می شود و همچنین وقوع شکستگی کاهش می یابد.

میزان توصیه شده مصرف کلسیم در هر روز برای خانمها عبارت است از: در سنین بین ۱۱ تا ۲۴ سال: ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم، در سنین ۴۹ تا ۲۵ سال: ۱۰۰۰ میلی گرم در زنان باردار یا شیرده: ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم، در سنین بین ۶۴ تا ۵۰ سال (بعد از یائسگی) ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم.

در سن ۶۵ سال: ۱۵۰۰ میلی گرم

وی همچنین یادآوری می کند: به طور منظم ورزش کنید. ورزشهایی که با تحمل وزن بدن همراهند مانع از پوکی استخوان می شوند که عبارتند از

 

: راه رفتن، راهپیمایی، دویدن آهسته، نرمش( ایروبیک) و تنیس.

 

 

بیتا مهدوی

 

 

منبع : روزنامه قدس

 

                                 

آسیب های مولد درد گردن

آسیب های مولد درد گردن :

ستون فقرات شامل استخوان هائی بسیار تخصص یافته ( مهره ها ) ، دیسک های بین مهره ای ، تاندون ها ، عضلات و بسیاری از عناصر مهم دیگر است.آسیب هر یک از این عناصر می تواند موجب درد گردن شود.

آسیب های خفیف می توانند در اثر مسافرت ، سقوط از ارتفاع کم ، یا حرکات بیش از حد گردن پدید آیند.حرکات تکانه ای شدید مثل تکان های شدید سر و گردن ناشی ازسوانح رانندگی و تصادفات ، سقوط از ارتفاع زیاد ، آسیب مستقیم به صورت ، پشت ، یا از بالا به سر ، آسیب های ورزشی ، ضایعات نفوذی مثلا ناشی از چاقو یا وارد شدن فشار خارجی به سر و گردن مثل حالت خفه شدن هم می توانند باعث آزردگی شدید گردن شوند.

درد ناشی از آسیب معمولا شدید و ناگهانی است همچنین کبودی و تورم نیز می توانند در مراحل اولیه ظاهر شوند. از جمله عوارض حادی که در این افراد محتملند می توان به موارد زیر اشاره کرد :

کشیدگی عضلات یا آسیب تاندون ها و لیگامان ها ، شکستگی ، جابجائی استخوان ها ، که حتی می تواند موجب آسیب نخاع شده و با علائم عصبی مثل فلج اندام ها ، یا گزگز و... تظاهر کند. بی حرکت کردن محل آسیب و گردن بیمار از مهمترین نکاتیست که باید به آن توجه کنیم.(در اینجا قصد وارد شدن به بحث های تخصصی این بیماران را نداریم )

پارگی دیسک بین مهره ای ( فتق دیسک ) که اغلب بعنوان جزئی از پدیده ی سالمند شدن ستون فقرات محسوب می شود نیز از علل مهم گردن درد می باشد.

این حالت می تواند با دردهای انتشاری به بازو و شانه ها همراه شود ، یا باعث کاهش قدرت عضلانی گردد.

با افزایش سن وضعیت حالت طبیعی ستون فقرات بهم خورده التهاب و تغییر شکل ظاهری مهره ها ( اسپوندیلوز یا اصطلاحا آرتروز ) ، همچنین باریک شدن کانال نخاعی ( استنوز کانال نخاعی ) پدید می آید. هر دوی این حالت ها باعث گردن درد می شوند.

 

                                 

کاهش وزن همراه با فعالیت بدنی

چگونه مطمئن باشم که این وزنی که من از رژیم از دست می دهم چربی است؟

 

سوال:

چگونه باید بفهمیم وزنی را که از دست می دهیم واقعا چربی است نه آب، آیا بعد از رژیم من دوباره به وزن اول خود برمی گردم؟

 

پاسخ:

وزن کم کردن میزانی است که همیشه چیزی را که می بینید به نظر نمی رسد. اولین وزنی را که شما از دست می دهید معمولا به خوبی پایین می آید، چون آن چیزی که کم می کنید واقعی نیست. آن بیشتر شبیه از دست دادن آب است تا از دست دادن چربی و معولا دائمی نخواهد بود.اگر بدنتان از کالری های موثر بی بهره بماند آن باید به موجودی بدنتان برای به دست آوردن انرژی استناد کند. یک راه آن این است که از هیدروکربن ها و گلیکوژن ها مصرف کنید. زمانی که از گلیکوژن استفاده می کنید آب قست های شیمیایی خود را از دست می دهد و باعث از کارافتادگی آن می شود. درنتیجه استفاده از هیدروکربن ها در رژیم باعث می شود تا درصد زیادی از آب های بدن که در ابتدا رژیم از بدن خارج می شود کاهش یابد.

با مصرف گلیکوژن انرزی در بدن ذخیره می شود و توانایی بازگرداندن انرژی را در زمانی که به آن نیاز دارید به بدنتان می دهد. بنابراین هر رژیم که در آن در مدت یک هفته 10 پوند (هر پوند حدود نیم کیلوگرم است) یا در 3 هفته 20 پوند کم می کنید این هشدار را می دهد که دوباره به هفته ی اول برگردید.

بنابراین اگر شما تلاش می کنید تا با کم خوری وزن کم کنید، چگونه می توانید بگویید که با کم کردن چربی های ذخیره شده در راه سلامتی قرار دهید؟

اولین راهنمایی شما این است که تغییر چه مقیاس هایی باعث کاهش وزن شما می شود. اگر شما بیشتر از 2 پوند در یک هفته از دست دهید، این احتمال وجود دارد که بیش از 60 درصد آن چیزی که کم کردید آب است و بیشتر به بافت های ماهیچه ای مربوط می شود. شما باید آب میوه مصرف کنید تا برخی از مواد آبگونه ای که بدن نیاز دارد به حالت طبیعی بر گردد. اگر آب ماهیچه ها در اثر وزن کم کردن کاهش یابد باعث می شود که ماهیچه ها شل شود و اگر ماهیچه ها بیش از آب خود را از دست دهند به تدریج بدن هیچ وزنی را کم نمی کند و ممکن است باعث افزایش وزن حتی بیشتر از ابتدای کار می شود.

اگر شما 3500 کالری در یک دوره یک هفته ای از رژیم غذایی خود کم کنید یا اگر به طور کلی در 8 یا 9 دوره ی شما 3500 کالری اضافه تر بسوزانید، در تئوری ، شما 1 پوند از چربی ها خود را می سوزانید و در واقع برای سوزاندن یک پوند چربی مصرف کردن 3500 کالری انرژی لازم است اما چربی با یک سرعت خاص سوزانده می شود. شما می توانید با ورزش کردن به این عمل سرعت ببخشید و زمان کوتاه تری را برای آن صرف کنید. بنابراین اگر شما تلاش کنید تا 1500 یا 2000 کالری در یک روز را از بین ببرید، بدنتان تلاش بیشتری برای دستیابی به منبع انرژی می کند.

وسوسه نتیجه ای به جز شکست در رژیم ندارد و باعث تغییر در سبک زندگی می شود و وزن کم کردن را کند تر کند. برای گرفتن نتیجه ی بهتر باید ورزش را با رژیم خود ترکیب کنید.

بلند کردن وزنه به بافت های ماهیچه ای کمک خواهد کرد تا در مدت رژیم تحلیل نرود. مطالعات نشان می دهد مفدار کالری که در 3 هفته از رژیم و برنامه ی ورزش کاهش پیدا می کند باعث کاهش 90% از چربی ها می شود، بنابراین شما لاغر خواهید شد و ماهیچه های محکم و استواری خواهید داشت.

همیشه ورزش را با رژیم‌خود همراه داشته باشید.

 

                                 

درمان چرخش پنجه پا به داخل در کودکان

چرخش پا به داخل زمانی ایجاد می شود که یک کودک هنگام راه رفتن یا دویدن، پای خود را به جای سمت جلو به داخل بچرخاند. در اصطلاح به این شرایط «پنجه خمیده به داخل» گفته می شود. چرخش پا به داخل اغلب توسط والدین در هنگام راه افتادن بچه مشاهده می شود، اما کودکان در سنین مختلف و به دلایل متعدد ممکن است به این مشکل دچار شوند.

 

گاهی اوقات، چرخش شدید پا به داخل می تواند باعث شود کودکان تلوتلو خورده یا در هنگام راه رفتن انگشتان پای آنها به پاشنه پای دیگر گیر کند. چرخش پنجه پا به داخل معمولاً باعث ایجاد درد نمی شود، و این شرایط نمی تواند باعث ابتلای فرد به آرتروز شود.

 

در اکثر کودکان کمتر از 8 سال، چرخش پا به داخل بطور خودکار بدون نیاز به استفاده از آتل، بریس، عمل جراحی، یا سایر روش های درمانی بر طرف می شود. به هر حال در صورتی که کودک به خاطر چرخش پا به داخل با درد، ورم یا لنگیدن مواجه شود، این شرایط می بایست توسط پزشک متخصص مورد بررسی قرار گیرد.

 

                                 

درد لگن

اگر درد لگن شما بیش از دو هفته شدید تر شد، حتما به پزشک مراجعه کنید. او از شما سوالاتی در مورد درد و فعالیت هایی که باعث تشدید آن می شوند، خواهد پرسید. درد به هنگام خم کردن ران برای بالا و پایین رفتن از پله ها، و به خصوص هنگام پوشیدن جوراب، می تواند نشانه ی مشکلات مربوط مفصل ران باشد. پزشک همچنین از شما خواهد پرسید که علائم چگونه شروع شده، چه تاثیری بر فعالیت های روزانه ی شما می گذارند و همچنین این که در شب احساس درد می کنید یا خیر.

پزشک مفصل ران شما را معاینه کرده و حرکات آن را بررسی می کند، این عمل به او اطلاعات کافی برای برنامه ریزی یک برنامه ی درمانی را می دهد؛ با این حال ممکن است برای تشخیص عارضه های دیگر، نیاز به انجام آزمایشات دیگری نیز باشد.
آزمایشاتی که ممکن است پزشک برای تشخیص علت درد لگن شما تجویز کند عبارت اند از : عکس برداری با اشعه ی ایکس، سی تی اسکن، اسکن ام آر آی (MRI) و آزمایش خون

اگر پزشک شما احتمال بدهد که درد لگن شما به دلیل عفونت و یا آرتریت روماتوئید به وجود آمده است، آزمایش خون می تواند کمک کند.

 

                                 

علت خالی کردن زانو

خالی کردن زانو که عموماً به آن ناپایداری زانو گفته می‌شود، اغلب ناشی از آسیب‌دیدگی یک یا چند مورد از رباط‌هایی که زانو را پایدار نگه می‌دارند. در زانو چهار رباط اصلی وجود دارد، که شامل دو رباط جانبی، یک رباط صلیبی قدامی و یک رباط صلیبی خلفی می‌شوند. رباط‌های جانبی در دو طرف زانو قرار دارند و مانع از خم شدن زانو از پهلو می‌شوند.

رباط جانبی داخلی در طرف داخلی زانو قرار داشته و رباط جانبی خارجی در طرف بیرونی زانو قرار دارد. رباط صلیبی قدامی  ناحیه جلویی (قدامی) بالای استخوان درشت نی را در مرکز زانو به استخوان ران متصل کرده و مانع چرخیدن تیبیا و لغزش آن به جلو می‌شود. رباط صلیبی خلفی  ناحیه‌ای از بالای درشت نی در نزدیکی پشت زانو (خلفی) را به استخوان ران متصل می‌کند و مانع از لغزش درشت نی به عقب می‌شود. پارگی هر یک از این رباط‌ها می‌تواند علت خالی کردن زانو  باشد و در آن نقش داشته باشد.

 

                                 

ورم زانو

ورم زانو اغلب بعد از آسیب دیدگی ایجاد میشود، اما در بعضی از مواقع هم میتواند بدون هیچ گونه آسیب دیدگی آشکاری اتفاق بیفتد.

2-  آسیب دیدگی ها ناشی از ضربه های مستقیم درحین انجام فعالیت های ورزشی پر برخورد مانند فوتبال و فعالیت هایی مانند چرخش، تغییر ناگهانی جهت یا با سرعت زیاد دویدن، پرش، یا فرود آمدن روی زمین

3-  ورم زانو بر اثر عفونت و بیماری آرتروز التهابی،که با درد همراه است.

 

🔴عوامل ایجاد ورم زانو بعد از آسیب دیدگی در داخل مفصل زانو:

پارگی لیگامنت صلیبی ومتقاطع جلویی

پارگی غضروف ها

شکستگی در مفصل زانو

جابه جایی کشکک زانو

 

🔴علل ورم زانو شامل موارد زیر است:

آسیب دیدگی لیگامنت های جانبی

التهاب برسا

تاندونیت

 صفحه رشد: صفحه رشد ناحیه خاصی ازاستخوان های درحال رشد درکودکان ونوجوانان است که میتواند براثرآسیب دیدگی ودرحین انجام فعالیت های ورزشی صدمه ببیند.

 

🔴ورم در قسمت داخلی زانو ناشی از آسیب دیدگی نیست و بر اثر عوامل زیر ایجاد می شود:

بیماری نقرس

آرتروز فرسوده کننده مفصل

سندروم درد کشکک زانو

کیست بیکر

 

                                 

ترومبوز وریدهای عمقی

ترومبوز وریدهای عمقی زمانی رخ می دهد که خون درسطح لایه های داخلی وریدهای (سیاهرگها) عمقی لخته می شود که معمولا این حالت در پاها اتفاق می افتد. این لخته ها خطرناک هستند به این دلیل که ممکن است شکسته شوند ، وارد جریان خون شده و شریانهای (سرخرگها) بزرگ و مهم به ویژه شریانهای ریه را مسدود کنند و منجر به صدمه دائمی یا مرگ شوند. این اختلال در اغلب موارد در خانمها و در سنین بالای 40سال رخ می دهد.

علائم و نشانه ها

 

تقریبا نیمی از بیماران مبتلا به ترومبوز وریدهای عمقی تا زمانی که رگهای بزرگ و اصلی مسدود نشود، هیچ علامتی ندارند در این موقعیت علائم به شرح زیر می باشد :

-          افزایش دمای پا

 

-          تورم یک طرف عضله پشت ساق پا، قوزک، ران و از قوزک به پایین

 

-          تب خفیف

 

-          درد در پاها

 

-          التهاب و قرمزی

 

-          برجسته شدن رگهای سطحی پا

 

در صورت حرکت لخته به سمت سرخرگهای ریه و انسداد آنها ، علایمی مثل تنگی نفس – درد قفسه سینه و سرفه خونی نیز بروز می نماید .

علل و عوامل خطرساز

 

زمانی که خون درون وریدهای عمقی پاها، آهسته تر از زمان معمول حرکت می کند یا زمانی که فاکتورهایی وجود دارند که تمایل خون به لخته شدن را افزایش می دهند و یا مواردی که لایه داخلی وریدها دچار آسیب شده باشد، ترومبوز وریدهای عمقی رخ می دهد.

 

عوامل تاثیرگذار در بروز این اختلال شامل موارد زیر است :

 

 1-  زمانی که به مدت طولانی در حالت نشسته قرار می گیرید مثل پروازهای هوایی طولانی مدت ( بیشتر از 4ساعت)

 

2-     صدمات مثل شکستگی های لگن و ران

 

3-     جراحی های بزرگ مثل جراحی های استخوان و مفاصل

 

4-     محدودیت حرکتی یا ناتوانی در راه رفتن به دلیل بیماری و یا هرگونه مشکل سلامتی

 

5-     بیماریها از جمله برخی سرطانها، بیماریهای قلبی و واریس

 

6-     برخی از داروها از جمله قرصهای پیشگیری از بارداری

 

7-     سیگار کشیدن

 

8-     چاقی

 

9-     حاملگی

 

درمان بیماری

 

هدف از درمان ، جلوگیری از بزرگتر شدن لخته، پیشگیری از عوارض لخته مثل حرکت به سمت شریانهای ریوی و بروز انسداد درآنهاُ، حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد لخته جدید می باشد اقدامات زیر به منظور دستیابی به اهداف درمان انجام می شود :

 

تجویز داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون) مانند هپارین، کلگزان و وارفارین : تجویز این داروها باید با احتیاط و تحت نظارت تیم درمان صورت گیرد. در مدتی که داروهای ضد انعقاد تجویز می شود به منظور بررسی اثر دارو، آزمایشات خون و پلاکت) به صورت منظم انجام می شود. در مواردی که کلگزان تجویز می شود نیازی به بررسی دوره ای آزمایشات وجود ندارد.

 

پیشگیری

 

برای مدت زمان طولانی از نشستن خودداری کنید. هنگامی که در حال مسافرت هستید گاهگاهی پاهایتان را حرکت دهید.

 

در صورت امکان، روزانه پیاده روی های کوتاه مدت داشته باشید.

 

در هنگام خواب، پاها را بالاتر از سطح بدن قرار دهید تا بازگشت خون وریدی تسهیل شود.

 

ورزش های پا برای جلوگیری از تجمع خون در پا کمک کننده است.

 

                                 

 

درد ساق پا و گرفتگی عضلات ساق پا

درد ساق پا و گرفتگی عضلات ساق پا چیست؟

 

درد در پاها، مچ پا، زانو و لگن به طومعمول به طور جداگانه از درد پا رخ می دهد و در هر صورت، درد ساق پا در هر نقطه بین کشاله ران و مچ پا، به استثنای مفصل هیپ و پا رخ می دهد.

 

 

 

گاه در پی یک روز تمام انجام کار پشت میز دچار گرفتگی عضلات گردن می گردید یا بعد از ورزش به دنبال مدت ها بی حرکتی، دچار گرفتگی پا می شوید. برخی خانم ها پس از پوشیدن کفش پاشنه بلند، به گرفتگی پا مبتلا می شوند. راهکار غالب این موارد گرفتگی عضلانی، کشش مرتب عضله ها است و در مواردی که پاشنه بلند کفش عامل آن باشد، خودداری از پوشیدنش، تنها چاره است.

 

نوع دیگری از گرفتگی عضلانی است که ناراحت کننده تر بوده و آن گرفتگی عضلانی شبانه است. درست موقعی که شخص به خواب عمیق و راحتی رفته است، بر اثر گرفتگی دردناک و شدید ناحیه ساق پا از خواب می پرد. بیشتر کسان از رختخواب بیرون آمده و روی پای گرفتار لی لی می کنند تا گرفتگی آن برطرف شود. ولی گاه گرفتگی یادشده عود می کند. بعضی اوقات گرفتگی در ران است و گاهی در خودِ پا. در هر صورت، گرفتگی پا حالت ناراحت کننده و دردآلودی است.

 

در صورتی که به گرفتگی پا دچار می شوید، نخستین موردی که باید بررسی گردد، داروهای مصرفی شماست. پاره ای از داروها موجب گرفتگی عضلانی می گردند.

 

 

درد را می توان در تعدادی از راه های مختلف تجربه کرد درد در ساق پا، همانند سایر نقاط بدن، می تواند تیز، مبهم، بیحس کننده، سوزن سوزن شدن، سوزش، دردناک و غیره توصیف شود.

 

 

درد می تواند حاد (کوتاه مدت) یا مزمن (طولانی مدت) باشد و در مقیاس شدت از خفیف تا شدید، و اغلب در مقیاس عددی امتیاز بندی می شود.

 

 

نورونهای حسی ( اعصاب ) مسئول تجربه ما از درد هستند و این ها توسط محرک هایی مانند سطوح بالایی از فشار، درجه حرارت بالا و یا پایین و مواد شیمیایی که می تواند منجر به آسیب های بافتی شود.