شکستگی استخوان های ساعد چگونه درمان میشود

شکستگی استخوان های ساعد چگونه ایجاد میشوند

 

مکانیسم شکستگی استخوان های ساعد میتواند ضربه غیر مستقیم باشد مثل موقعی که فرد در حین زمین خوردن دستش را حائل قرار داده و با کف دست زمین میخورد و یا ممکن است ضربه مستقیم باشد مثل موقعی که با چوبدستی محکم به ساعد کوبیده میشود.

 

شکستگی منفرد رادیوس یا اولنا همیشه بر اثر ضربه مستقیم ایجاد میشود و وارد شدن نیروهای غیر مستقیم به ساعد یا موجب شکسته شدن هر دو استخوان آن میشود و یا اگر یک استخوان را بشکند همراه با شکستگی استخوان، آسیب در مفصل بالایی یا پایینی بین استخوان های رادیوس و اولنا هم ایجاد میشود.

 

در حین زمین خوردن، اگر مچ دست در حال چرخش باشد شکستگی استخوان های رادیوس و اولنا در مقابل هم نبوده و یکی بالاتر و دیگری پایین تر قرار میگیرد. همچنین در این موارد معمولا خط شکستگی بصورت مارپیچی است.

 

وقتی شکستگی استخوان های ساعد بر اثر ضربه مستقیم ایجاد میشود معمولا خط شکستگی بصورت عرضی است و شکستگی دو استخوان ساعد در مقابل یکدیگر است.

 

شکستگی اگر در یک استخوان باشد معمولا جابجایی زیادی ندارد ولی اگر هر دو استخوان شکسته شده باشند محل شکستگی معمولا در بالغین جابجایی زیادی دارد.

 

 البته در بچه ها شکسته شدن هر دو استخوان ساعد  معمولا با جابجایی اندکی همراه است.

 

                                 

نرمش های آرنج را چگونه انجام دهیم

نرمش های کششی

 

نرمش های کشش آرنج شامل حرکات زیر هستند

 

 

چرخش ساعد

 

ابتدا آرنج را ۹۰ درجه خم می‌کنیم و آنرا در کنار تنه خود قرار می‌دهیم و تا آخر نرمش در همین حالت نگه می‌داریم. سپس ساعد را به سمت خارج می‌چرخانیم بطوریکه کف درست به سمت سقف اطاق باشد و پشت دست به سمت کف اطاق مثل اینکه می‌خواهیم چیزی را در کف دست خود قرار دهیم.

 

این حالت را برای ۱۰-۵ ثانیه حفظ می‌کنیم. سپس در حالیکه آرنج همچنان ۹۰ درجه خم است ساعد را به داخل می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف کف زمین قرار گیرد و پشت دست ما به طرف سقف باشد.

این حالت را هم ۱۰-۵ ثانیه حفظ می‌کنیم. هر حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم. اگر نمی‌توانیم چرخش دست در دو جهت را به طور کامل انجام دهیم اشکالی ندارد. تا آنجا که قدرت داریم و می‌توانیم این چرخش را انجام می‌دهیم.

 

باید تا جایی ساعد را در هر دو جهت بچرخانیم در انتهای حرکت درد مختصری در آرنج یا مچ دست احساس شود و در تمام ۱۰-۵ ثانیه‌ای که دست را در این حالت نگه داشته‌ایم باید این در احساس شود.

 

 

خم و راست کردن آرنج

 

سر پا ایستاده و آرنج را تا جاییکه می‌توانیم خم می‌کنیم بطوریکه دست ما تا حد ممکن به شانه نزدیک شود و سپس دوباره و به آرامی دست را به پایین میآوریم تا آرنج کاملا به حالت صاف و کشیده درآید. حرکات را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.

خم و راست کردن آرنج با شار

 

سر پا ایستاده و یا در حالت نشسته، ابتدا با دست ساله مچ دست طرف مشکل دار را می‌گیریم. سپس با فشار دست سالم آرنج طرف مشکل دار را تا جاییکه می‌توانیم خم می‌کنیم بطوریکه دست ما تا حد ممکن به شانه نزدیک شود. این حالت را ۱۰-۵ ثانیه حفظ کرده و سپس دوباره و به آرامی دست را به پایین میآوریم تا آرنج کاملا به حالت صاف و کشیده درآید.

 

وقتی که آرنج کاملا در حالت کشیده قرار گرفت با دست سالم خود مچ دست طرف مشکل دار را باز هم می‌کشیم به طوریکه با فشار کمک کند تا آرنج به حالت صاف و کشیده درآید.

 

این حالت کشش را هم ۱۰-۵ ثانیه حفظ می‌کنیم. حرکات را در جهت خم کردن و باز کردن هر بار ده مرتبه انجام می‌دهیم. دقت کنیم که هم خم کردن و هم راست کردن آرنج را باید تا جایی انجام دهیم که درد مختصری در آرنج احساس شود.

نرمش های تقویتی

 

اصول انجام نرمش های تقویتی عبارتند از

 

 

چرخش ساعد

 

ابتدا آرنج را ۹۰ درجه خم می‌کنیم و آن‌را در کنار تنه خود قرار می‌دهیم و تا آخر نرمش در همین حالت نگه می‌داریم. سپس یک وزنه را با دست گرفته و ساعد را تا آنجا که می‌توانیم به سمت خارج می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف سقف باشد و سپس ساعد را تا آنجا که می‌توانیم به طرف داخل می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف کف اطاق باشد. این حرکات را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.

خم و راست کردن آرنج

 

سر پا ایستاده و یک وزنه را با دست می‌گیریم. سپس آرنج را تا جایی که می‌توانیم خم می‌کنیم تا وزنه تا حد ممکن به شانه نزدیک شود و سپس دوباره و به آرامی وزنه را به پایین می‌آوریم تا آرنج کاملاً به حالت صاف و کشیده درآید. حرکات را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم. وزن وزنه را به تدریج افزایش می‌دهیم.

راست کردن آرنج

 

روی یک صندلی که در دو طرف دسته دارد می‌نشینیم با هر دو دست دسته‌های دو طرف صندلی را گرفته و با فشار دادن دسته‌ها به پایین آرنج‌های خود را کاملاً صاف کرده و تنه خود را بالا می‌بریم. پنج ثانیه در همین حال باقی مانده و سپس به آرامی پایین می‌آییم. این حرکت را ده مرتبه تکرار می‌کنیم.

 

                                 

عوارض عمل جراحی تعویض مفصل آرنج چیست

عمل جراحی تعویض مفصل آرنج مانند هر عمل جراحی دیگر میتواند با عوارض احتمالی همراه باشد که مهمترین آنها عبارتند از

 

عفونت

 

عفونت در تعویض مفصل آرنج بیش از احتمال آن در تعویض مفصل ران است که یکی از علل آن نزدیک بودن مفصل مصنوعی به پوست میباشد.

 

همچنین این نوع از جراحی بیشتر در کسانی انجام میشود که به علت روماتیسم مفصلی دچار تخریب مفصل شده اند و در این افراد خود بیماری و همچنین داروهای مورد استفاده استعداد بیمار به عفونت را بیشتر میکنند.

 

عفونت ممکن است در چند هفته اول بعد از جراحی و یا حتی سال ها بعد از جراحی ایجاد شود. در موارد عفونت دیررس میکروب ها معمولا از کانون های عفونی دیگری که در بدن وجود دارد و از طریق جریان خون به مفصل مصنوعی رسیده و موجب عفونت بافت های اطراف آن میشوند.

 

درمان این عفونت ها استفاده از آنتی بیوتیک است ولی در بسیاری موارد تا وقتی کل مفصل مصنوعی از آرنج خارج نشود عفونت بهبود نمیابد.

 

 

لق شدن مفصل مصنوعی

 

شایعترین مکانیسمی که با آن مفصل مصنوعی آرنج دچار مشگل میشود لق شدن آن است. در صورت بروز این عارضه بیمار در مفصل آرنج دچار درد میشود.

 

لق شدن مفصل تقریبا در همه اعمال جراحی تعویض مفصل آرنج دیده میشود و فقط زمان بروز آن در بیماران مختلف متفاوت است.

 

در سال های اخیر پیشرفت های زیادی در زمینه بهتر کردن کارآیی مفاصل مصنوعی آرنج ایجاد شود و مفصل های مصنوعی مانند قبل زود لق نمیشوند با این حال بروز این عارضه در عمل جراحی تعویض مفصل آرنج بیش از تعویض مفصل ران و یا تعویض مفصل زانو دیده میشود.

 

 

آسیب به عروق و اعصاب

 

به علت عبور عروق و اعصاب مهم آرنج از نزدیکی محل عمل جراحی، احتمال بروز آسیب در آنها وجود دارد. این آسیب ها معمولا خفیف و موقتی هستند ولی میتوانند ندرتا شدید و دائمی باشند.

                                 

تعویض مفصل آرنج چگونه انجام میشود

گاهی اوقات مفصل آرنج آنچنان خراب میشود که دیگر نمیتواند کار خود را به درستی انجام دهد. آرنج دچار درد و محدودیت حرکتی شدید شده و عملکرد آن دچار اختلال میگردد. در این وضعیت عمل جراحی تعویض مفصل آرنج میتواند به بیمار کمک کند.

 

در عمل جراحی تعویض مفصل آرنج سطح مفصلی پایین استخوان بازو و سطوح مفصلی بالایی استخوان های رادیوس و اولنا خارج شده و سپس مفصل مصنوعی که بصورت یک لولا است جایگزین مفصل اصلی میشود.

 

مفصل مصنوعی از جنس فلز و پلاستیک محکمی به نام پلی اتیلن است. این مفصل دو زائده بلند به نام دسته دارد. دسته بالایی در داخل کانال استخوان بازو و دسته پایینی در داخل کانال استخوان اولنا رفته و در آنجا محکم میشوند.

 

اتصال این دسته ها در داخل کانال استخوان های ذکر شده معمولا با استفاده از چسب مخصوصی به نام سیمان استخوانی Bone Cement صورت میگیرد.

 

البته ممکن است برای اتصال اجزاء فلزی مفصل مصنوعی به استخوان از روشی بجز سیمان استفاده شود. در این روش سطح رویی فلز مورد استفاده را با خلل و فرج فراوان میسازند تا با رشد سلول های استخوانی به درون آنها اتصال محکمی بین فلز و استخوان ایجاد شود. نوع اول مفصل مصنوعی را نوع سیمانی و نوع دوم را مفصل بدون سیمان مینامند.

                                 

تعویض مفصل یا خشک کردن آن کدامیک بهتر است

در مواردی که گفته شد میتوان برای از بین بردن درد بیمار بجای عمل جراحی تعویض مفصل آرنج اقدام به خشک کردن مفصل نمود.

 

مزیت خشک کردن مفصل آرنج اینست که بیمار بعد از انجام آن نیاز احتمالی به تعویض های بعدی نخواهد داشت و مشکلاتی که وجود یک مفصل مصنوعی ممکن است ایجاد کند منتفی میشود.

 

همچنین بیمار میتواند فشارهای زیادی را به مفصل خشک شده وارد کند. در حالیکه این کار با مفصل مصنوعی امکان پذیر نیست. البته مشکلی که آرترودز یا خشک کردن مفصل دارد از بین رفتن کامل حرکات مفصل آرنج است.

 

از طرف دیگر انجام تعویض مفصل آرنج حرکات آن را نه تنها محدود نکرده که بهتر میکند و در کنار آن درد بیمار هم از بین میرود ولی نمیتوان فشار زیادی به مفصل وارد کرد و با آن کارهای سنگین انجام داد. همچنین عوارض تعویض مفصل ارنج نسبت به اعمال جراحی تعویض مفصل ران یا زانو قدری بیشتر است.

 

با در نظر گرفتن سخنان بالا میتوان نتیجه گرفت که برای فردی که دچار تخریب شدید مفصل آرنج شده میتوان برای کاهش درد دو نوع عمل جراحی خشک کردن مفصل و یا تعویض آن را پیشنهاد کرد.

 

معمولا برای افراد جوان و فعال آترودز پیشنهاد میشود چون میتوانند فشار زیادی به مفصل وارد کنند و در کنار آن یک بار جراحی تا آخر عمر مشکل بیمار را حل میکند.

 

در مورد افراد مسن و یا کسانی که فعالیت بدنی زیادی نداشته و فشار زیادی به مفصل وارد نمیکنند و بیشتر انتظار حرکت از مفصل دارند تا قدرت، میتوان عمل جراحی تعویض مفصل آرنج را انجام داد.

                                 

تعویض مفصل آرنج به چه علت و چگونه انجام میشود

چرا تعویض مفصل آرنج انجام میشود

 

عمل جراحی تعویض مفصل آخرین حربه درمانی برای از بین بردن درد در یک مفصل خراب و آسیب دیده است. در این عمل جراحی سطوح خراب مفصل برداشته شده و با سطوحی از جنس فلز و پلاستیک جایگزین میشود و اجازه میدهد حرکات مفصل آرنج به نرمی و بدون درد صورت گیرد.

 

در بعضی بیماری ها مانند آرتروز یا استئوآرتریت غضروف مفصل آرنج بتدریج از بین رفته و موجب میشود سطوح استخوانی بر روی هم ساییده شوند و این روند موجب درد شدید و و محدودیت حرکتی در مفصل میشود.

 

دیگر انواع آرتریت مانند روماتیسم مفصلی هم میتواند موجب تخریب غضروف مفصلی و بدنبال آن خراب شدن و تغییر شکل مفصل آرنج و درد و تورم و محدودیت حرکتی در آن شود. این دو بیماری از علل عمده ای هستند که موجب میشوند مفصل آرنج به حدی تخریب شود که نیاز به تعویض مفصل داشته باشد.

 

گاهی اوقات بخصوص در افراد مسن و با استخوان پوک ضربه به آرنج میتواند موجب چنان شکستگی و خرد شدگی شدیدی شود که نتوان استخوان ها را با پیچ و پلاک در کنار یکدیگر جااندازی کرد. در این موارد یکی از راه های درمان خارج کردن تمام قطعات خرد شده و سپس جایگزینی مفصل خرد شده با یک مفصل مصنوعی است.

                                 

عوارض احتمالی خشک کردن مفصل آرنج چیست

مانند هر عمل جراحی دیگر خشک کردن مفصل آرنج هم میتواند با عوارض احتمالی همراه باشد که مهمترین آنها عبارتند از

 

   * عفونت : برای پیشگیری از بروز این عارضه پزشک معالج در حین و بعد از انجام جراحی به بیمار آنتی بیوتیک میدهد. در صورت بروز این عارضه درمان آن استفاده از آنتی بیوتیک و احتمالا جراحی مجدد است

 

  *  آسیب عروق و اعصاب آرنج : جراحی خشک کردن مفصل آرنج در مناطقی انجام میشود که در کنار محل عبور اعصاب و عروق آرنج هستند. بنابراین در حین انجام جراحی ممکن است به این عروق و اعصاب صدمه وارد شود. این صدمات معمولا موقتی و گذرا هستند ولی ممکن است ندرتا ماندگار باشند

 

 *   جوش نخوردن : ممکن است استخوان ها در محلی که باید به هم متصل شده و یکی شوند جوش نخورند. در این حال معمولا احتیاج به عمل جراحی مجدد برای جوش دادن استخوان ها وجود دارد. این عمل جراحی معمولا بصورت قرار دادن پیوند استخوان در محل جراحی و احتمالا محکم تر کردن پیچ و پلاک ها بر روی استخوان است

                                 

 

 

عمل جراحی خشک کردن مفصل آرنج چگونه انجام میشود

اساس خشک کردن هر مفصل از جمله مفصل آرنج برداشتن باقیمانده غضروف سطوح مفصلی و سپس کنار هم گذاشتن اسنخوان ها و بیحرکتی آنها به مدت کافی است. بدن در مقابل این استخوان ها مانند یک شکستگی رفتار کرده و دو سر استخوان ها را به هم جوش داده و متصل میکند.

 

در خشک کردن مفصل آرنج غضروف باقیمانده پایین استخوان بازو و غضروف بالای استخوان اولنا (زند زیرین) برداشته شده و سپس این دو استخوان به توسط پلاک یا اکسترنال فیکساتور در کنار هم ثابت میشوند تا جوش بخورند.

 

معمولا آرنج را در زاویه ۹۰ درجه جوش میدهند. در صورتی که از اکسترنال فیکساتور استفاده شود آن را بعد از حدود سه ماه که استخوان ها به هم جوش خورد از بدن خارج میکنند ولی در صورت استفاده از پلاک معمولا آن را در بدن باقی میگذارند مگر اینکه مشکل خاصی ایجاد کند که در این صورت خارج میشود.

در عمل جراحی خشک کردن مفصل آرنج معمولا سر استخوان رادیوس (زند زبرین) به استخوان های اطراف جوش داده نمیشود. این کار بدین منظور صورت میگیرد که ساعد و مچ دست بتواند چرخش خود را حفظ کند.

 

در صورتی که تخریب و یا آرتروز شدید در سر استخوان رادیوس منشا درد باشد سر استخوان رادیوس را در حین خشک کردن مفصل آرنج خارج میکنند تا هم درد از بین برود و هم حرکات چرخشی ساعد و مچ دست حفظ شود.

                                 

 

 

عمل جراحی خشک کردن مفصل آرنج به چه علت و چگونه انجام میشود

آناتومی

 

مفصل آرنج از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان بازو، رادیوس (زند زبرین) و اولنا (زند زیرین) تشکیل شده است. این مفصل حرکات لولایی دارد یعنی فقط خم و راست میشود.

 

البته چرخش استخوان رادیوس حول محور طولی خود موجب چرخش مچ دست میشود. پس چرخش مچ دست و قرار گرفتن آن در وضعیت های سوپیناسیون و پروناسیون تا حدی مربوط به چرخش استخوان رادیوس در محل مفصل شدن با استخوان بازو است.

 

سطح رویی این سه استخوان در محل تماس با یکدیگر به توسط لایه ای از غضروف مفصلی پوشیده شده است. غضروف مفصلی صاف و لغزنده و قابل ارتجاع است و موجب تسهیل حرکت استخوانها در کنار هم در محل مفصل میشود.

 

این غضروف در بسیاری از انواع آرتریت ها بخصوص در آرتریت دژنراتیو ( به آن استئوآرتریت یا آرتروز یا ساییدگی مفصل هم میگویند) بتدریج نازک شده و بعد از مدتی از بین میرود. خراب شدن غضروف مفصلی موجب بروز درد و محدودیت حرکتی و تورم در مفصل آرنج میشود.

چرا مفصل آرنج به عمل جراحی خشک کردن مفصل نیاز پیدا میکند

 

دلیل عمده انجام جراحی خشک کردن مفصل آرنج از بین رفتن غضروف مفصلی و بدنبال آن تخریب استخوان مفصل و تغییر شکل آن است. این آسیب ها موجب بروز درد و تورم و محدودیت حرکتی شدیدی در آرنج بیمار میشود.

 

این علائم را ممکن است در ابتدای ایجاد شدن با درمان های غیر جراحی مانند استفاده از داروهای مسکن، گرم کردن آرنج و یا کمتر حرکت دادن آن کاهش داد ولی بتدریج شدت تخریب مفصل به حدی میرسد که درد غیر قابل تحمل میشود. در این حال یکی از درمان های جراحی که میتواند درد بیمار را از بین ببرد خشک کردن مفصل است.

 

خشک کردن مفصل گرچه درد بیمار را از بین میبرد ولی بیمار در ازای چیزی که بدست میاورد حرکت مفصل آرنج خود را (اگر حتی کمی از آن باقی مانده باشد) کلاً از دست میدهد.

 

در صورتی که به علت آرتریت مفصل آرنج امتداد استخوان های از بین رفته و مفصل دچار تغییر شکل شدید شده باشد عمل خشک کردن مفصل آرنج میتواند این دفرمیتی و تغییر شکل را اصلاح کرده و امتداد استخوان های تشکیل دهنده آرنج را بهتر کند.

 

در صورتیکه حرکت آرنج برای بیمار مهم باشد میتوان بجای عمل جراحی خشک کردن آرنج از اعمال جراحی آرتروپلاستی استفاده کرد.

 

در آرتروپلاستی اینترپوزیشن و در آرتروپلاستی که با جاگذاری مفصل مصنوعی آرنج انجام میشود درد بیمار از بین رفته ولی حرکات مفصل هم حفظ میشوند. البته آرتروپلاستی نمیتواند مفصل پایدار و محکمی را در اختیار بیمار قرار دهد. همچنین مفصل مصنوعی آرنج عوارض خاص خود را دارد.

 

معمولا در افرادی که به علت تخریب شدید مفصل آرنج دچار درد غیر قابل تحملی در آن میشوند نوع عمل جراحی بسته به سن بیمار و نوع فعالیت های بدنی وی متغییر است.

 

در افراد جوان و یا کسانی که نیروی زیادی به مفصل آرنج وارد میکنند، نیاز به یک مفصل پایدار بیشتر است تا حرکت کردن آرنج. به همین علت خشک کردن مفصل برای این افراد مناسب تر است.

 

در افراد مسن و یا کسانی که نیروی زیادی به مفصل وارد نمیکنند ولی فعالیتی انجام میدهند که بیشتر نیازمند حرکت آرنج است تا قدرت آن میتوان از آرتروپلاستی استفاده کرد.

                                 

 

 

تشخیص سندروم تونل کوبیتال

پزشک معالج ابتدا بیمار را معاینه میکند. منطقه ای که کاهش حس پیدا کرده است، قدرت عضلات، تغییر علائم با وضعیت خم بودن آرنج، واکنش عصب به ضربه زدن خفیف بر آن و معاینات دیگر.

 

گاهی اوقات پزشک معالج آزمایشاتی را برای بررسی دیابت یا بیماری های تیروئید که ممکن است زمینه بیماری را فراهم کنند انجام میدهد.

 

تست اصلی تشخیصی این بیماری تست نوار عصبی ( الکترومیوگرافی و سرعت هدایت عصبی) EMG/NCV است. با استفاده از نوار عصبی پزشک متوجه میشود که آیا بر روی عصب اولنا فشاری وارد شده است یا خیر. شدت فشار چه اندازه است. آیا این فشار در ناحیه آرنج ایجاد شده و یا در نواحی دیگری مانند گردن.