علائم شکستگی استرسی لگن چیست

مهمترین علامت شکستگی استرسی گردن استخوان ران و شکستگی استرسی راموس های پوبیس درد در کشاله ران است. درد شکستگی استرسی ساکروم در پایین کمر احساس میشود.

شدت درد در ایستادن و راه رفتن بیشتر شده و با استراحت کمتر میشود. بیمار ممکن است لنگش داشته باشد. بالا رفتن از پله و یا دویدن و یا لگد زدن برای فرد بسیار مشکل میشود.

گاهی اوقات در این بیماران درد در جلوی مفصل ران، خارج مفصل ران یا پشت باسن احساس میشود. گاهی هم درد در ران و یا کمر احساس میشود که در این موارد تشخیص بیماری ممکن است بسیار مشکل شود.

در ابتدا درد فقط در حین تمرین ورزشی است ولی اگر به آن توجه نشود پس از چند هفته درد در حین راه رفتن معمولی هم احساس خواهد شد.

 

بیمار سابقه تغییری در روش، مدت و یا شدت دویدن را میدهد و یا ممکن است اخیرا در یک دوره آموزش های نظامی شرکت کرده باشد. ورزش های جهشی و فوتبال و رقص هم میتواند موجب شکستگی استرسی شود.

 

در معاینه بیمارانی که دچار شکستگی راموس های پوبیس یا شکستگی ساکروم شده اند فشار مستقیم به محل استخوان میتواند شدت درد را افزایش دهد.

 

تشخیص این بیماری با توجه به سابقه بیمار و معاینه وی صورت میگیرد. در مراحل شدید بیماری رادیوگرافی ساده میتواند به تشخیص این بیماری کمک کند.

 

در رادیوگرافی ساده این بیماران ممکن است خط شکستگی در استخوان مربوطه دیده شود. در مراحل ابتدایی بیمار ممکن است خط شکستگی در رادیوگرافی ساده دیده نشود.

 

در این بیماران روش های دیگر تصویر برداری مانند اسکن رادیوایزوتوپ و یا ام آر آی میتواند به تشخیص بیماری کمک کند.

 

 

 

                                 

علائم و درمان شکستگی استرسی لگن

 

شکستگی استرسی لگن بیشتر در دوندگان استقامت ایجاد میشود. وقتی این افراد مسافت دو یا زمان آن و یا شدت آن را به ناگهان زیاد میکنند بدن خود را در معرض ابتلا به این شکستگی ها قرار میدهند.

تغییر دویدن از زمین صاف به سر بالایی و یا همراه بردن یک کوله پشتی سنگین مثال هایی از زیاد کردن شدت دویدن است.

 

گاهی شکستگی استرسی لگن میتواند با چند هفته دویدن شدید هم ایجاد شود. این وضعیت بیشتر در پرسنل نظامی که تحت آموزش های سخت مانند رژه طولانی قرار میگیرند دیده میشود.

 

پرسنل نظامی که تازه تحت آموزش قرار میگیرند در صورتی که جثه ضعیفی داشته باشند یا زیادی چاق باشند و یا اگر خانم باشند بیشتر در معرض خطر شکستگی استرسی لگن هستند.

 

دیگر عللی که میتواند زمینه ساز ابتلا به شکستگی استرسی لگن بعد از دویدن های شدید و طولانی باشد عبارتند از

 

    اختلاف در طول اندام های تحتانی

 

    کوکسا وارا

 

شکستگی استرسی لگن در زنان بیشتر دیده میشود. گاهی اوقات شکستگی های استرسی راموس های پوبیس در افراد مسن و مبتلا به پوکی استخوان دیده میشوند.

 

در این افراد فعالیت های بدنی نه چندان شدید ولی مکرر هم میتواند موجب این شکستگی بشود. گاهی اوقات هم این شکستگی ها در اواخر دوران بارداری بوجود میاید.

 

در این مواقع بر اثر افزایش وزن شکم، فشار بیشتری به استخوان های لگن وارد میشود.

 

 

                                 

علت شکستگی استرسی لگن چیست

اگر یک سیم فلزی نازک را چند ده بار با دستان خود خم و راست کنید بالاخره میشکند. این نوع شکستگی را شکستگی فلز ناشی از خستگی Fatigue fracture میگویند. واکنش استخوان لگن در مقابل نیروهای مکرر وارده به آن هم مانند همین سیم فلزی است.

 

بر اثر نیروهای مکرری که به لگن و مفصل ران وارد میشود ضعیف ترین مکان هایی که دچار آسیب میشوند گردن استخوان ران و راموس های پویس و استخوان ساکروم است.

 

بر اثر این ضربات مکرر بتدریج ترک های ریزی در استخوان ایجاد میشود. این ترک بتدریج بزرگتر و بزرگتر شده و ممکن است بقدری بزرگ شود که موجب شکستگی کامل استخوان شود و این یعنی شکستگی استرسی لگن.

 

گردن استخوان ران در طول فعالیت های روزانه تحت فشارهای زیادی قرار دارد بطوریکه در حین راه رفتن و دویدن چند برابر نیروی وزن فرد به این ناحیه نیرو وارد میشود.

 

بر اثر فعالیت های بدنی شدید و مکرر مانند دویدن در مسافت های طولانی این نیروها میتوانند در نهایت موجب ترک برداشتن گردن استخوان ران و ایجاد شکستگی استرسی شوند.

 

وقتی نیروی زیادی به استخوان وارد میشود اگر این نیرو بتدریج و در طول چند ماه زیاد شود استخوان این فرصت را خواهد داشت تا خود را با شرایط جدید تطبیق دهد.

 

در این موارد تراکم استخوان بتدریج بیشتر شده و استخوان قویتر میشود تا بتواند نیروهای بیشتری را تحمل کند.

 

استخوان ورزشکاران به همین ترتیب بتدریج قوی و محکم میشود ولی اگر یک فعالیت ورزشی یا فعالیت بدنی کاری در مدت زمان کوتاهی زیاد شود استخوان فرصت ندارد تا خود را قوی کند و در نتیجه ترک برداشته و دچار شکستگی استرسی میشود.

 

 

 

                                 

افزایش بروز عفونت های ادراری و تنفسی در شکستگی لگن سالمندان

اصولا هر چه سن بالاتر میرود احتمال بروز عفونت های تنفسی و ادراری در افراد بیشتر میشود. بعد از شکستگی های لگن به علت اینکه فرد به دلیل درد شدید نمیتواند حرکت کند و دراز میکشد تهویه ریوی کم میشود.

 

فرد نمیتواند در حالت درازکش نفس های عمیق بکشد و همین عامل موجب میشود در بافت ریه تغییراتی ایجاد شود که آن را مستعد به عفونت میکند.

 

دراز کشیدن به علت درد شدید ناشی از شکستگی لگن و مصرف کم آب در این افراد از ترس نیاز به ادرار کردن هم از دلایلی است که احتمال بروز عفونت های اداری را بیشتر میکند. ایجاد عفونت تنفسی یا ادراری عوارض جراحی را زیاد میکند. بطور مثال میتواند موجب افزایش احتمال عفونت در محل جراحی شود.

 

پس افرادی که دچار شکستگی لگن شده اند و بخصوص سالمندان باید تشویق شوند که تا حد امکان بنشیند و نفس های عمیق بکشند و آب زیادی مصرف کنند تا احتمال عفونت ادراری در آنها کم شود.

 

همچنین جراحی این افراد باید در اسرع وقت و قبل از ایجاد شدن عفونت تنفسی و ادراری انجام شود تا بیمار هر چه زودتر توانایی راه رفتن را به دست آورد. او هر چه زودتر بتواند بنشیند و راه برود احتمال اینکه دچار عفونت ادراری و تنفسی شود کمتر میشود.

 

 

                                 

احتمال بروز زخم بستر در شکستگی لگن سالمندان

تحمل افراد مسن به درد ناشی از شکستگی لگن کم است. بسیاری از سالمندان قبل از شکستگی خود از درد قسمت هایی از بدن رنج میبرند و این دردها حرکت اندام ها را تحت تاثیر قرار میدهد. اضافه شدن یک شکستگی لگن به این وضعیت مشکلات را پیچیده تر میکند.

 

فرد بعد از شکستگی در حالت دراز کش کاملا بیحرکت میماند تا درد کمتری را احساس کند و این وضعیت میتواند به سادگی موجب بروز زخم بستر شود. زخم بستر بخصوص در پشت لگن ممکن است به سرعت و در عرض چند روز بعد از شکستگی ایجاد شود.

 

این زخم ها نه تنها درد دارند بلکه درمان آنها بسیار مشکل بوده و میتوانند موجب بروز عفونت شوند. هرچه عمل جراحی دیرتر انجام شود احتمال ایجاد شدن زخم بستر هم بیشتر میشود. همچنین وجود این زخم ها در ناحیه لگن میتواند عمل جراحی را پرمخاطره کند چون احتمال بروز عفونت را افزایش میدهد.

 

 

                                 

درمان سریع شکستگی لگن چیست

آیا همه شکستگی های لگن مانند هم هستند

 

شکستگی لگن نامی کلی برای تعداد زیادی از شکستگی ها است. شایعترین آنها شکستگی های مفصل ران یا شکستگی های هیپ هستند که بیشتر در سنین بالا و به دنبال زمین خوردن ایجاد میشوند. انواع دیگری هم وجود دارند مانند شکستگی های حفره لگن یا استابولوم یا شکستگی های حلقه لگن که بیشتر در جوانترها و به علت تصادف وسایل نقلیه یا سقوط از ارتفاع ایجاد میشوند. برای مطالعه بیشتر در مورد انواع شکستگی لگن به این مقاله مراجعه کنید.

 

از مهم ترین اصول درمان همه این شکستگی ها این است که باید در کوتاه ترین زمان و بسیار سریع درمان شوند. شکستگی های لگن میتوانند موجب خونریزی های شدید شوند و تاخیر در کنترل خونریزی میتواند حیات بیمار را با خطر مواجه کند.

 

تاخیر در درمان شکستگی های جابجا شده لگن میتواند جااندازی آن را با مشکلات جدی مواجه کند. بخصوص در شکستگی های استابولوم یا حلقه لگن چند هفته تاخیر میتواند درمان جراحی را عملا بیفایده کند.

 

 

 

تاخیر در درمان شکستگی های مفصل ران یا هیپ میتواند کارکرد عمومی بدن یک فرد مسن را با اختلال مواجه کند. بطوریکه با چند روز تاخیر ممکن است بیمار با تغییرات مخربی در فشار خون یا قند خون یا متابولیسم بدن روبرو گردد.

 

از طرف دیگر افراد مسن نمیتوانند مدت زیادی بیحرکتی را تحمل کنند و بعد از شکستگی لگن در اسرع وقت باید حرکت و راه رفتن را از سر بگیرند. مدت کوتاهی بیحرکتی در یک فرد مسن میتواند منجر به عوارض مهمی مانند زخم بستر، عفونت ریوی و ادراری یا ریوی و یا ناتوانی دائمی در راه رفتن شود.

 

به همین خاطر بعد از هر شکستگی لگن باید درمان در اسرع وقت و خیلی زود انجام شود.

 

درمان بسیاری از شکستگی های لگن عمل جراحی بصورت جااندازی شکستگی و فیکس کردن آن است. با این حال تصمیم گیری در باره نوع درمان باید به توسط یک جراح متخصص ارتوپد با تجربه در زمینه درمان این شکستگی ها انجام شود.

 

 

اصول درمان شکستگی لگن چیست

 

همان طور که ذکر شد انواع مختلفی از شکستگی لگن وجود دارد که درمان آنها با یکدیگر متفاوت است ولی بطور کلی میتوان گفت در مواردی که شکستگی لگن با جابجایی زیاد قطعات شکسته شده همراه باشد معمولا بیمار نیاز به عمل جراحی دارد.

 

اعمال جراحی شکستگی های لگن در غالب موارد بصورت جااندازی باز و فیکس کردن قطعات شکسته شده است مگر در مواردی از شکستگی های گردن استخوان ران که ممکن است نیاز به جراحی تعویض مفصل پیدا شود.

 

 

سریع ترین راه کنترل شکستگی لگن چیست

 

سریع راه کنترل و درمان یک شکستگی لگن در ابتدا کنترل عواملی است که جان بیمار را در معرض خطر قرار میدهد. گاهی اوقات شکستگی لگن همراه با آسیب های دیگر به سر یا سیستم تنفسی یا شکم بیمار است  و ممکن است غفلت از این آسیب ها جان بیمار را به خطر اندازد.

 

در همین مرحله پزشک باید خونریزی هایی که ممکن است در ناحیه لگن ایجاد شده باشد را کنترل کند. پس از اینکه پزشک این دو مرحله از مراقبت را انجام داد باید بیمار را در صورتیکه نیاز داشته باشد آماده جراحی کند.

 

بسیاری از بیماران مسن مبتلا به شکستگی لگن از مشکلات قبلی مانند فشار خون یا دیابت یا بیماری های داخلی رنج میبرند. به همین خاطر پزشک باید به فوریت این مشکلات را تحت کنترل درآورده و بیمار را آماده جراحی کند.

 

معمولا بیمار میتواند در چند ساعت تا یکی دو روز بعد از شکستگی لگن تحت عمل جراحی قرار گیرد. البته از زمانی که پزشک برای اولین بار بیمار را میبیند تا زمان جراحی بسته به عوامل مختلفی مانند نوع شکستگی، سن بیمار، مشکلا دیگر همراه با شکستگی، بیماری های زمینه ای و یا عوامل دیگر متغییر بوده و برای هر بیمار فرق میکند.

 

 

کلام آخر

 

نکته بسیار مهم در درمان همه شکستگی های لگن این است که لازمه یک درمان سریع یک تشخیص سریع است. باید در سریع ترین زمان به یک متخصص مجرب لگن و یک مرکز بیمارستانی مجهز دسترسی پیدا کرد. در کوتاه ترین زمان نوع شکستگی لگن و پلان درمانی آن به توسط متخصص مشخص شده و پس از آن اقدامات درمانی به سرعت شروع شوند.

 

اقدامات اولیه درمانی معمولا بصورت کنترل وضعیت قلبی عروقی و تنفسی بیمار است و پس از پایدار شدن وضعیت عمومی او، در صورت نیاز به جراحی میتوان آن را به دست یک متخصص لگن انجام داد.

 

 

                                 

شکستگی لگن چیست

شکستگی لگن نامی کلی برای تعداد زیادی از شکستگی ها است که میتواند بدنبال حوادثی مانند سقوط از ارتفاع، تصادف، حوادث ورزشی و حوادث حین کار ایجاد شود. با این حال غالب شکستگی های لگن بدنبال ضرباتی نه چندان شدید ایجاد میشوند.

 

شکستگی لگن در سنین بالا معمولا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشود. در افراد مسن به علت پوکی و در نتیجه ضعیف شدن استخوان، لگن میتواند به راحتی و با وارد شدن ضربه خفیفی شکسته شود.

 

شکستگی لگن در جوان ها معمولا بدنبال ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل و یا سقوط از ارتفاع ایجاد میشود.

 

این شکستگی ها را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد. شکستگی حلقه لگن، شکستگی استابولوم و شکستگی اطراف مفصل ران.

 

البته شکستگی سر استخوان ران جزو هیچکدام از سه دسته فوق نیست ولی میتوان آن را جزئی از شکستگی های لگن دانست.

 

 

                                 

علائم در رفتگی استخوان هلالی یا لونیت

بدنبال در رفتگی مچ دست متورم میشود. فشار دادن به جلوی مچ دست شدت درد را افزایش میدهد. حرکات مچ بشدت محدود شده و حتی ممکن است حرکات انگشتان هم کم شود ( علت کاهش حرکات انگشتان فشار استخوان لونیت جابجا شده بر روی تاندون های انگشتان است) و ممکن است حس لمس انگشتان دوم و سوم دست کاهش یابد.

تشخیص این آسیب، با استفاده از رادیوگرافی نیمرخ مچ دست است که در آن جابجا شدن استخوان لونیت دیده میشود.

درمان این دررفتگی معمولا بصورت جااندازی بسته است. پزشک معالج با کشش مچ دست و فشار مستقیم بر روی استخوان لونیت آنرا جااندازی میکند.

 

پس از آن استخوان به توسط پین به استخوان های اطراف متصل شده و سپس مچ دست به مدت یک ماه به توسط گچ بیحرکت میشود. اگر این دررفتگی دیر تشخیص داده شود بصورت بسته جا نمیفتد. در این موارد نیاز به عمل جراحی و جااندازی باز دررفتگی وجود دارد.

 

در مواردی که مدت زیادی از دررفتگی گذشته باشد ممکن است استخوان حتی با عمل جراحی هم جا نیفتد که در این موارد ممکن است نیاز شود تا استخوان لونیت از مچ دست خارج گردد

 

                                 

.

در رفتگی های مفصل مچ دست چگونه ایجاد و چطور درمان میشوند

دررفتگی کامل مفصل مچ دست نادر است ولی در بسیاری اوقات دررفتگی های ناکامل در این مفصل دیده میشوند که شایع ترین آنها دررفتگی استخوان لونیت است.

 

دررفتگی لونیت در مچ دست

 

این دررفتگی معمولا بدنبال زمین خوردن روی کف دست بوجود میاید. در این وضعیت بر اثر به عقب رفتن شدید مچ دست و فشار استخوان های ردیف دیستال Distal ( یعنی ردیفی که از استخوان رادیوس دورترند) به لونیت، لیگامان های مهمی از اطراف این استخوان پاره شده و موجب جابجا شدن استخوان میشود.

 

دررفتگی لونیت پس از شکستگی اسکافویید شایعترین آسیب استخوانچه های مچ دست بدنبال ضربه است. گاهی اوقات این دررفتگی با شکستگی استخوان اسکافوئید و یا زائده نیزه ای ( استیلویید) استخوان رادیوس و یا هر دو همراه است.

 

همانطور که توضیح داده شد در دررفتگی لونیت، استخوان های کارپ یا مچ، ارتباط بین خود و استخوان های ساعد را حفظ میکنند و این فقط استخوان لونیت است که از جای خود دررفته و جابجا میشود.

گاهی اوقات جابجایی برعکس است به این صورت که استخوان لونیت ارتباط خود با استخوان رادیوس را حفظ کرده و بقیه هفت استخوانچه مچ دست جابجا میشوند. به این آسیب، دررفتگی پری لونار Prelunar dislocation میگویند

 

                                 

.

شکستگی استخوان اسکافوئید در مچ دست. علائم،علل، درمان و عوارض

شکستگی استخوان ناوی یا اسکافویید Navicular or scaphoid bone شایعترین آسیب مچ دست بدنبال ضربه بوده و در جوانها شایع است ولی در بچه ها و در افراد مسن کمتر دیده میشود. مکانیسم ایجاد این شکستگی افتادن بر روی کف دست در حین زمین خوردن است.

 

در اغلب اوقات شکستگی در وسط استخوان یا کمر آن ایجاد شده و آن را به دو قسمت تقریبا مساوی تقسیم میکند ولی گاهی هم شکستگی در قسمت پرگزیمال (قسمتی که به ریشه اندام یعنی شانه نزدیک تر است) استخوان ایجاد میشود.

 

شکستگی در قسمت دیستال ( قسمتی که از ریشه اندام یعنی شانه دورتر است) که به آن توبروزیته اسکافویید هم میگویند معمولا شیوع کمتری داشته و بیشتر در نوجوانان دیده میشود. شکستگی استخوان اسکافوئید معمولا بدون جابجایی است.

علائم شکستگی اسکافویید در مچ دست چیست

بیمار از درد مچ دست شاکی است. فشار بر روی انفیه دان یا اسناف باکس تشریحی در مچ دست شدت درد را افزایش داده و این محل متورم میشود. حرکات مچ دست هم دچار محدودیت میشود.

 

شکستگی استخوان اسکافویید در بسیاری اوقات از نظر مخفی مانده و تشخیص داده نمیشود. در بسیاری اوقات درد مچ بیمار کم بوده و وی میتواند فعالیت های روزمره خود را با کمی درد ادامه دهد و درد را به حساب یک رگ به رگ شدن گذاشته و به پزشک مراجعه نمیکند. حتی در بسیاری اوقات بعد از رادیوگرافی هم ممکن است تشخیص شکستگی داده نشود و به نظر برسد استخوان سالم است.

 

علت این وضعیت شکل خاص این استخوان است که تشخیص شکستگی را در آن مشکل میکند. همچنین در بسیاری اوقات شکستگی کاملا بدون جابجایی است و بنابراین در رادیوگرافی ساده دیده نمیشود.

 

بنابر این در هر بیماری که بدنبال ضربه دچار درد در مچ دست بخصوص در ناحیه انفیه دان تشریحی Anatomical snuff-box است و حرکات مچ دستش دردناک است باید رادیوگرافی مچ دست از زوایای مختلف تهیه شود.

 

گاهی اوقات حتی با وجود شکسته بودن استخوان، این شکستگی در رادیوگرافی قابل مشاهده نیست. بنابراین در مواردی که پزشک معالج مشکوک به وجود این شکستگی بوده ولی در رادیوگرافی نکته غیر طبیعی دیده نمیشود دست بیمار از کف دست تا آرنج گچ گرفته میشود و پس از دو هفته گچ خارج شده و مجددا از ناحیه مچ دست عکس برداری میشود. اگر شکستگی واقعا وجود داشته ولی در رادیوگرافی اولیه دیده نشود، در رادیوگرافی که بعد از دو هفته تهیه میشود قابل مشاهده است.

 

 

 

راه دیگر اینست که در همان روز معاینه اولیه که رادیوگرافی ساده شکستگی را نشان نداده است از بیمار ام آر آی و یا اسکن رادیوایزوتوپ به عمل آید. این دو روش تصویربرداری میتوانند با حساسیت بیشتری شکستگی را کشف کرده و نشان دهند.

 

هر فردی که بدنبال زمین خوردن با کف دست دچار درد در مچ دست میشود باید به پزشک مراجعه کند تا وی او را از نظر وجود این شکستگی بررسی کند. کم بودن شدت درد دلیل بر این نیست که علت آن صرف یک رگ به رگ شدن ساده است. بسیاری از شکستگی های استخوان اسکافوئید به علت همین اهمال تشخیص داده نشده و بیمار تا آخر عمر گرفتار عوارض آن میشود.