Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio

۶۱۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «توانبخشی ولنجک» ثبت شده است

عضلات باز کننده یا اکستانسور Extensor به دسته ای از عضلات لگن میگویند که موجب میشوند ران در امتداد تنه قرار گیرد.

مهمترین آنها عضله سرینی بزرگ یا گلوتئوس ماگزیموس Gluteus maximus در ناحیه باسن است. عضلات همسترینگ در پشت ران هم باز کننده مفصل ران هستند. عضلات باز کننده یا اکستانسور مفصل ران بصورت های زیر تقویت میشوند.

 

نرمش اول

بیمار به پشت خوابیده و سپس هر دو زانو را خم کرده و کف هر دو پا را بر روی زمین قرار میدهد. سپس باسن خود را از روی زمین بلند میکند.

چند ثانیه در این وضعیت مانده و مجددا به حالت اول برمیگردد. میتوان این نرمش را با یک پا هم انجام داد. به این صورت که وقتی کف هر دو پا بر روی زمین است یک پا را از زمین برداشته و در همین حال سعی میکنیم باسن را از زمین بلند کنیم

نرمش دوم

بیمار بصورت چهار دست و پا بر روی زمین قرار میگیرد بطوریکه بر روی کف هر دو دست و زانوان خود قرار بگیرد.

سپس در حالیکه زانو همچنان در حالت قائمه قرار گرفته است مفصل ران طرف مشکل دار را مستقیم کرده و کل اندام تحتانی را به پشت و بالا میبرد

نرمش سوم

بیمار به شکم خوابیده و سعی میکند کل اندام تحتانی طرف مشکل دار را از پشت به سمت بالا بلند کند. پس از چند ثانیه پا را مجددا به حالت اول برمیگرداند

نرمش چهارم

بیمار سرپا به طرف یک در می ایستد. یک حلقه کشی را از دور مچ پای طرف مشکل دار عبور داده و سر دیگر آن را در لای در گذاشته و در را میبندد.

در حالت ایستاده سعی میکند کل اندام تحتانی طرف گرفتار را بدون اینکه زانو را خم کند به سمت عقب برده تا از در دور شود. پس از چند ثانیه پا را مجددا به حالت اول برمیگرداند

.

نرمش پنجم

بیمار یک حلقه کشی را از دور هر دو مچ پا عبور میدهد. به شکم خوابیده و سپس کل پای طرف مشکل دار را بدون اینکه زانو را خم کند به سمت پشت و بالا میبرد. در این بالا بردن باید به کشش حلقه کشی غلبه کرده و پاها را از هم باز کند.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ آبان ۹۸ ، ۱۸:۲۲
دکتر داستانی

با بالا رفتن سن بتدریج در دیسک بین مهره ای پارگی های خفیف و متعدد بوجود میاید و به مرور دیسک چروکیده و خشکیده و کوچک میشود و قدرت ارتجاعی خود را از دست میدهد. براثر کوچک شدن دیسک ارتفاع آن هم کم شده و در نتیجه مهره ها به هم نزدیکتر میشوند. نزدیک شدن مهره ها موجب سایش مفاصل بین مهره ای به یکدیگر میشود که ایجاد سائیدگی و در نتیجه درد و خشکی میکند

.

لغزش یا لغزیدگی مهره یا اسپوندیلولیستزی Spondylolisthesis

 

بر اثر ضعیف شدن یا پاره شدن لیگامان هایی که در اطراف مهره قرار گرفته اند، مهره به سمت جلو میلغزد. این حرکت نامناسب مهره را اسپوندیلولیستزی مینامند و ممکن است روی اعصاب نخاع فشار وارد کنند.

 

تنگی کانال نخاع Spinal stenosis

 

در این عارضه کانال نخاعی تنگ میشود و فضا برای نخاع کم شده و در نتیجه به آن فشار وارد میشود. تنگی کانال نخاعی معمولاً به علت استخوان های اضافه ایست که در اطراف زوائد مهره و مفاصل بین مهره ای به تدریج و با افزایش سن ایجاد میشود. ممکن است لیگامان های اطراف مهره هم بتدریج و با افزایش سن کلفت شده و موجب تنگ شدن کانال نخاعی شوند.

 

اسکولیوز Scoliosis

 

اسکولیوز یا انحراف جانبی ستون مهره عارضه ایست که معمولا در سنین نوجوانی بوجود میاید. این عارضه ممکن است موجب کمردرد و حتی فشار به اعصاب کمری و سیاتیک شود.

 

علل دیگر کمردرد چیست

 

بسیاری عوامل دیگر هم میتوانند کمردرد ایجاد کنند ولی شیوع آنها کم است. این علل به اختصار عبارتند از :

 

تومورهای نخاع یا تومورهای خوش خیم یا بدخیم یا متاستاتیک مهره ها

 

شکستگی مهره

 

پوکی استخوان

 

روماتیسم مانند اسپوندیلیت انکیلوزان

 

عوامل روانی مانند هیستری یا تمارض

 

بیماری های مفصل ران یا التهاب مفصل ساکروایلیاک در لگن

 

بیماری های زنان مانند تومور ها یا عفونت های رحم یا اندومتریوز

 

بیماری های پروستات بیماری های کلیه مانند عفونت یا سنگ دستگاه ادراری

 

مشکلات دستگاه گوارش مانند پارگی زخم معده یا پانکراتیت

 

انسداد یا آنوریسم آئورت یا شریان های لگن

 

بیماری های عفونی عمومی مانند آنفلوانزا، حصبه و تب مالت

 

عفونت های مهره

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ آبان ۹۸ ، ۱۳:۴۵
دکتر داستانی

بعضی عضلات لگن استخوان ران را به خارج و بعضی دیگر به داخل میچرخانند. مهمترین عضله چرخاننده مفصل ران به خارج عضله پیریفورمیس است.

عضلات ابتوراتور، ژملوس و کوادراتوس فموریس هم از چرخاننده های خارجی مفصل ران هستند. ران برای چرخش به داخل عضله خاصی ندارد و عضلاتی دیگر که حرکات دیگری را انجام میدهند میتوانند ران را به داخل هم بچرخانند.

نرمش های کششی عضلات چرخاننده ران به خارج که در درمان سندروم پیریفورمیس بطور وسیعی استفاده میشوند عبارتند از

 

نرمش اول

بیمار در حالت درازکش قرار گرفته و هر دو زانو را خم کرده و کف هر دو پا را بر روی زمین قرار میدهد. سپس با دو دست خود ساق و زانوی طرف مشکل دار را گفته و زانو را به طرف شانه مقابل کشیده و نزدیک میکند.

نرمش دوم

بیمار در حالت درازکش قرار گرفته و هر دو زانو را خم کرده و کف هر دو پا را بر روی زمین قرار میدهد.

سپس مچ پای طرف مشکل دار را بر روی زانوی طرف سالم قرار داده و با هر دو دست ران طرف سالم را در بالای زانو گرفته و به سینه خود نزدیک میکند تا حدی که در عضلات پشت باسن احساس کشیدگی کند.

اگر دست ها به ران نمیرسند میتوان یک ملحفه را از زیر آن عبور داده و دو سر آن را با دو دست گرفته و با کمک آن ران را به سینه نزدیک کرد.

نرمش سوم

بیمار بر روی صندلی نشسته و ساق طرف مشکل دار را بر روی ران سالم قرار میدهد. سپس تا حد ممکن تنه را به سمت جلو خم میکند تا جاییکه در عضلات پشت باست احساس کشیدگی کند.

نرمش چهارم

بیمار بر روی زمین نشسته و هر دو پا را به جلو دراز میکند. سپس زانوی طرف مشکل دار را خم کرده و با کمک یک یا هر دو دست خود آن زانو را به طرف شانه مقابل میکشد تا حدی که در عضلات پشت باسن احساس کشیدگی کند.

نرمش پنجم

بیمار ابتدا مینشیند. سپس ران طرف مشکل دار را به جلو و ران طرف سالم را به عقب میدهد. زانوی طرف مشکل دار را خم کرده و زانوی طرف سالم را باز میکند.

سپس تنه خود را به سمت جلو خم میکند تا حدی که در عضلات پشت باسن طرف مشکل دار احساس کشیدگی کند.

 

 

 

                                 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ آبان ۹۸ ، ۱۶:۱۴
دکتر داستانی

عضلات دور کننده یا ابدکتور Abductor عضلات گلوتئوس مدیوس و گلوتئوس مینیموس در ناحیه باسن هستند. نرمش های کششی این عضلات به این صورت انجام میشوند که:

 

بیمار سرپا در کنار دیوار طوری می ایستد که ران طرف مشکل دار به دیوار نزدیک تر باشد. دست طرف ران مشکل دار را برای حفظ تعادل به دیوار تکیه میدهد.

 

سپس کف پای طرف مشکل دار را از دیوار دور کرده و با دست لگن را به سمت دیوار نزدیک میکند. با نزدیک شدن لگن به دیوار عضلات ابدکتور لگن تحت کشش قرار میگیرند.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ آبان ۹۸ ، ۱۶:۰۸
دکتر داستانی

عضلات نزدیک کننده یا ادکتور Adductor چند عضله هستند که در قسمت داخلی ران قرار دارند و وظیفه آنها نزدیک کردن دو ران به یکدیگر است. نرمش های کششی این عضلات عبارتند از

نرمش اول

بیمار بر روی زمین بصورت چهارزانو مینشیند و یا طوری مینشیند که زانوان هر دو اندام تحتانی خم شده و کف هر دو پا به هم میچسبد.

سپس با کمک آرنج ها و یا دو دست خود زانوها را به طرف زمین فشار داده و آنها را تا حد ممکن به زمین نزدیک میکند. این فشار باید به اندازه ای باشد که بیمار در کشاله های ران خود احساس کشش کند.

بمدت ۱۰-۵ ثانیه در همین وضعیت مانده و سپس فشار قطع میشود

.

 

نرمش دوم

 

بیمار زانوان خود را خم کرده و بر روی آنها می ایستد. به جلو خم شده و کف هر دو دست را بر روی زمین در جلوی خود قرار میدهد.

 

زانوی طرف مشکل دار را باز کرده و در حالیکه لبه داخلی کف پا را بر روی زمین قرار داده است تنه خود را به سمت آن پا جابجا میکند بطوریکه کف پا بر روی زمین سر خورده و هر چه بیشتر از پای مقابل دور شود. به این ترتیب عضلات ادکتور ران تحت کشش قرار میگیرند.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ آبان ۹۸ ، ۱۶:۰۶
دکتر داستانی

نرمش اول

 

بیمار می ایستد. سپس زانوی طرف مشکل دار را خم کرده و آن را بر روی زمین قرار میدهد بطوریکه ران عمود بر سطح زمین باشد.

 

در این حال زانوی طرف سالم خم است ولی کف پای سالم بر روی زمین بوده و ران در حالت افقی قرار داد.

 

سپس بیمار سعی میکند تنه خود را به سمت جلو حرکت دهد. بطوریکه زانوی طرف سالم بطرف زاویه حاده رفته و زانوی طرف مشکل دار از زاویه قائمه به طرف زاویه منفرجه برود.

 

بیمار سعی میکند با گذاشتن کف هر دو دست بر روی زمین این زوایا بیشتر تغییر دهد.

 

هدف از این نرمش اینست که امتداد ران طرف مشکل دار نسبت به تنه به سمت عقب برود. این حرکت را تا جایی انجام میدهیم که احساس کشش خفیفی در کشاله ران بکنیم.

 

در همانجایی که این کشش احساس میشود متوقف شده و ۱۰-۵ ثانیه صبر کرده و سپس به سر جای اول برمیگردیم.

نرمش دوم

 

بیمار بر روی یک میز دراز میکشد بطوریکه ران و ساق طرف مشکل دار از لبه میز آویزان باشد. زانوی طرف دیگر را کاملا خم کرده و با هر دو دست آن زانو را تا حد امکان به سینه نزدیک میکند.

 

پای مقابل را کاملا شل میکند تا وزن آن موجب شود ران تا حد امکان پایین افتاده و مفصل ران را باز کند

نرمش سوم

بیمار به شکم بر روی زمین دراز میکشد. کف هر دو دست را به طرفین تنه تکیه داده و سعی میکند با کمک آنها سر و سینه خود را از زمین بلند کند تا جاییکه در جلوی لگن خود احساس یک کشش ملایم را بکند.

چند ثانیه در همین حال مانده و سپس مجددا به حالت اول برمیگردد. در تمام مدت نرمش باید لگن بر روی زمین قرار گرفته و از آن جدا نشود.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۸ ، ۱۸:۱۸
دکتر داستانی

عضلات باز کننده یا اکستانسور Extensor به دسته ای از عضلات لگن میگویند که موجب میشوند ران در امتداد تنه قرار گیرد.

مهمترین آنها عضله سرینی بزرگ یا گلوتئوس ماگزیموس Gluteus maximus در ناحیه باسن است. عضلات همسترینگ در پشت ران هم باز کننده مفصل ران هستند.

 

در مورد نرمش های کششی عضلات همسترینگ در جای دیگر بحث شده است.

 

نرمش های کششی عضله گلوتئوس ماگزیموس چند نوعند که در زیر توضییح داده میشوند.

 

 

نرمش اول

 

بیمار به پشت بر روی زمین دراز میکشد. زانو و مفصل ران یک پای خود را کاملا خم کرده و با هر دو دست زانو را گرفته و تا حد امکان به سینه خود نزدیک میکند.

 

نزدیک کردن زانو به سینه تا جایی ادامه میابد که بیمار در پشت باسن خود احساس یک کشش خفیف را بکند. بیشتر نمیکشد.

 

این کشش را ۵ ثانیه حفظ کرده و سپس پا را به آهستگی به سر جای خود بر میگرداند. این نرمش بیشتر موجب کشیده شدن عضله گلوتئوس ماگزیموس میشود. اگر در حین انجام نرمش، زانو کاملا صاف باشد کشش بر روی عضلات همسترینگ اعمال میشود.

 

 

نرمش دوم

بیمار بر روی زمین نشسته و هر دو پای خود را به جلو کشیده و باز میکند. سپس زانوی طرف مشکل دار را خم کرده و کف پا را در سمت خارج زانوی سالم قرار میدهد. در حالیکه با آرنج سمت پای کشیده زانوی خم شده را به طرف مقابل هل میدهد کل تنه خود را به سمت زانوی خم شده میچرخاند.

 

خم شدن زانو، فشار آن با آرنج به طرف مقابل و چرخش تنه تا آنجا ادامه میابد که تا جایی ادامه میابد که بیمار در پشت باسن خود احساس یک کشش خفیف را بکند. این کشش را ۵ ثانیه حفظ کرده و سپس به آهستگی به سر جای خود برمیگردد

 

 

                                 

.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۸ ، ۱۸:۱۵
دکتر داستانی

نرمش های لگن به دو دسته نرمش های کششی و نرمش های تقویتی تقسیم میشوند. هدف از انجام نرمش های کششی همانطور که از نام آنها پیدا است کشش عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف مفاصل لگن است.

 

با کشش این بافت ها قابلیت انعطاف آنها افزایش یافته و دامنه حرکتی مفصل بهبود میابد. فشار بر روی بسیاری از بافت ها کم شده و درد بیمار کاهش میابد.

 

از طرف دیگر نرمش های تقویتی با قویتر کردن عضلات اطراف مفصل ران موجب کاهش فشار به مفصل و در نتیجه کاهش درد بیمار میشود و همچنین انجام آنها بعد از اعمال جراحی لگن موجب کاهش لنگش بیمار و بازگشت سریعتر وی به فعالیت های عادی زندگی میگردد.

 

نرمش ها را میتوان در حالت های درازکش، نشسته و یا ایستاده انجام داد.

  • هر نرمشی چه کششی و چه تقویتی باید کم کم و بتدریج شروع شود. از نرمش های سبک شروع شده و بتدریج انواع مشکل تر آنها اجرا میشود

 

  • در نرمش های کششی در ابتدا باید اندام را فقط تا جایی حرکت داد که احساس کشش در مفصل و عضلات اطراف آن بوجود آید و در حین انجام نرمش ها نباید دردی احساس شود. اندام که به وضعیت مورد نظر رسید آن وضعیت را ۱۰-۵ ثانیه حفظ کرده و سپس مجددا به وضعیت اول بازمیگردیم. چند ثانیه استراحت کرده و مجددا نرمش را تکرار میکنیم. در روزهای اول هر نرمش را ۳-۲ بار انجام میدهیم ولی بتدریج و برحسب تحمل میتوانیم تعداد نرمش ها را افزایش دهیم

 

  • در نرمش های تقویتی بعد از مدتی میتوان با اضافه کردن وزنه به اندام تاثیر آن را بیشتر کرد

 

  • تعداد و مدت و شدت انجام نرمش های کششی و تقویتی بتدریج افرایش یابد

 

  • در روزهای اول در صورتیکه احساس میکنیم میتوانیم حرکتی را بطور مثال ۱۰ بار به راحتی انجام دهیم آن حرکت را فقط ۵ بار انجام داده و هر روز یکی به آن اضافه میکنیم تا بتدریج بیشتر شود

 

  • در صورتیکه در انجام یک حرکت نرمشی افراط شود در همان روز ممکن است مشکلی بوجود نیاید. چند روز تا یک هفته و یا حتی یک ماه بعد درد شروع شده و یا درد قبلی بیشتر میشود. در این زمان بیمار مجبور میشود نرمش را قطع کند ولی حتی قطع نرمش هم ممکن است نتواند مشکل بیمار را مرتفع کند. پس باید حتما توجه داشت که کلیه نرمش ها را بسیار با احتیاط و بتدریج و بر طبق یک برنامه منظم افزایش داد

 

  • در صورتیکه انجام نرمش ها با درد مختصری همراه است میتوان در ابتدا اندام و مفصل را گرم کرده و سپس نرمش را شروع کرد. با یان کار تحمل بدن بیشتر شده و میتوان نرمش ها را بهتر انجام داد

 

 

  • عضلات اطراف مفصل ران به چند دسته تقسیم میشوند که عبارتند از

 

  • عضلات خم کننده یا فلکسور که مهمترین آنها عضله ایلیوپسواس است

 

  • عضلات راست کننده یا اکستانسور که مهمترین آنها عضلات گلوتئال هستند

 

  • عضلات نزدیک کننده یا اددکتور

 

  • عضلات دور کننده یا ابدکتور

 

  • عضلات چرخاننده

 

  • برای هر کدام از این عضلات نرمش های کششی و تقویتی بطور جداگانه توضیح داده شده است. البته نرمش هایی هم هستند که میتوانند موجب کشش یک دسته عضلانی و همزمان تقویت دسته دیگر شود و یا نرمش هایی طراحی شده اند که میتوانند موجب کشش و یا تقویت چند دسته عضلات با هم شوند

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۸ ، ۱۸:۱۲
دکتر داستانی

برای درمان کیفوز پزشک ارتوپد هم از درمان های غیر جراحی و هم درمان های جراحی استفاده میکند. بیمار باید نرمش های طبی خاصی را برای تقویت عضلات اطراف ستون مهره انجام دهد. اگر فرد همچنان در حال رشد باشد ممکن است پزشک معالج از بریس های خاصی استفاده کند. استفاده از این بریس ها معمولا تا زمان تمام شدن رشد در پایان بلوغ ادامه میابد.

 

اگر زاویه قوس ستون مهره بیش از ۷۵ درجه باشد معمولا از درمان جراحی استفاده میشود. در درمان جراحی این بیماری، پزشک معالج ابتدا امتداد مهره ها را اصلاح کرده و سپس با استفاده از پیچ و میله های خاصی آنها را در وضعیت اصلاح شده نگه میدارد. همچنین با استفاده از پیوند استخوان تعدادی از مهره ها را به یکدیگر جوش میدهد.

 

درمان کیفوز های مادرزادی نیز به توسط عمل جراحی انجام میگیرد.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۸ ، ۱۰:۴۱
دکتر داستانی

کیفوز یا گوژپشتی به علل گوناگونی ایجاد میشود. انواع کیفوز عبارتند از

 

کیفوز وضعیتی Postural kyphosis

 

شایعترین نوع کیفوز ستون مهره است و در واقع یک نوع افزایش قوسی است که بطور طبیعی در ستون مهره سینه ای وجود دارد. این عارضه بیشتر در نوجوانان دیده میشود و در دختران بیشتر است. این بیماران معمولا دختران جوان و چاقی هستند که تحرک و فعالیت بدنی زیادی ندارند. علت دیگر کیفوز وضعیتی بیماری های مفصل ران است.

 

اگر به هر علتی ( مثلا دررفتگی دو طرفه مفصل ران) مفصل ران در ناحیه لگن نتواند بطور کامل باز شود، بیمار برای ایستادن مجبور است لگن خود را به جلو بچرخاند.

 

این چرخش لگن به جلو موجب افزایش قوس ستون مهره کمری میشود و ستون مهره سینه ای هم که در بالای ستون مهره کمری است برای جبران آن، قوسی در خلاف جهت ایجاد میکند که همان کیفوز سینه ای است. این بیماری بندرت دردناک است. کیفوز وضعیتی بندرت موجب بروز مشکلی در زمان بزرگسالی میشود.

کیفوز شوئرمن Scheuermann’ Kyphosis

 

شوئرمن نام رادیولوژیست دانمارکی است که اولین بار این عارضه را شرح داد. این بیماری هم در نوجوانان با سن حدود 16-10 سال یعنی سن بلوغ بروز کرده و معمولاً شدت قوس ستون مهره در این بیماری بیش از کیفوز نوع قبل است.

 

مشکل این بیماران بجز تغییر شکلی که در ستون مهره ایجاد شده است دردی است که ممکن است در ایستادن و نشستن طولانی مدت بیشتر شود. البته شدت درد اکثرا در حین فعالیت های بدنی و ورزشی هم بیشتر شود. این در حتی بدون درمان بهد از پایان بلوغ بطور خودبخود بهبود میابد.

 

رادیوگرافی ساده مهره های این بیماران تغییر شکلی را نشان میدهد بطوریکه چند مهره متوالی بجای استوانه ای بودن بصورت گوه دیده میشوند و ارتفاع مهره در جلو کمتر از عقب آن میشود.

 

کیفوز مادرزادی Congenital Kyphosis

 

در این نوع کیفوز، ستون مهره جنین در زمانی که در شکم مادر است خوب تشکیل نشده است. ممکن است دو یا چند مهره از یک طرف به هم چسبیده باشد یا یم مهره بصورت ناقص تشکیل شده باشد که در نتیجه آن بعد از تولد با رشد بچه قوس ستون مهره بتدریج بیشتر میشود

.

اسپوندیلیت انکیلوزان

 

اسپوندیلیت انکیلوزان یک نوع رماتیسم ستون مهره است که میتواند موجب کیفوز شود

 

تخریب یا تغییر شکل مهره

 

این تغییر شکل میتواند به علت شکستگی یا عفونت یا تومور مهره و یا به علت پوکی استخوان ایجاد شود.

 

ضعف عضلات ستون مهره

 

این وضعیت میتواند در جریان بیماری هایی مثل دیستروفی های عضلانی، فلج اطفال و فلج مغزی ایجاد شود. در این موارد عضلات اطراف ستون مهره قدرت کافی ندارند تا آنرا صاف  مستقیم نگه دارند.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۸ ، ۱۰:۳۹
دکتر داستانی