عوارض شکستگی کشکک

 مهمترین آنها عبارتند از

ساییدگی و آرتروز مفصل : شکستگی کشکک معمولا به غضروفی که در سطح پشتی آن است آسیب میزند. این آسیب میتواند در دراز مدت ایجاد سائیدگی مفصل بکند بطوریکه حدود یک پنجم بیماران با شکستگی کشکک در دراز مدت دچار استئوآرتریت زانو میشوند.

ضعف عضله چهار سر : ضعف عضلات چهارسر ران هم از دیگر عوارض این شکستگی است. محدودیت حرکت زانو چه بصورت محدودیت در راست کردن و یا خم کردن زانو هم شایع است. البته این محدودیت ها معمولا آنقدر زیاد نیستند که ناتوان کننده باشند.

درد مزمن در جلو زانو : از دیگر عوارض این شکستگی ها بروز درد مزمن جلوی زانو است

 

 

                                 

 

بازپروری شکستگی کشکک

درمان شکستگی کشکک چه با عمل جراحی و چه بدون آن باشد زانو باید تا مدتی در حالت صاف و بدون حرکت باقی بماند. این بیحرکتی بعد از چند هفته موجب خشکی مفصل زانو و ضعیف شدن عضلات ران بخصوص عضله چهارسر میشود.

 

بنابراین بسیار مهم است که بعد از این مدت بیحرکتی، بیمار تحت نظر پزشک معالج و یک فیزیوتراپ نرمش های بخصوصی را برای بدست آوردن مجدد دامنه حرکتی زانو و تقویت عضلات ران انجام دهد وگرنه زانو ممکن است بصورت دائمی دچار خشکی شود.

 

بیمار چه عمل شده باشد و چه درمان وی بدون جراحی صورت گیرد باید مدت خاصی با عصای زیر بغل راه برود که مدت و نحوه آن توسط پزشک معالج تعیین میشود.

 

 

                                 

 

درمان شکستگی استخوان کشکک

درمان شکستگی های کشکک ممکن است با استفاده از روش های غیر جراحی و یا جراحی انجام شود.

 

در صورتیکه قطعات شکسته شده بدون جابجایی باشند درمان غیر جراحی است. به این صورت که پزشک معالج ابتدا خون داخل زانو را با سرنگ خارج کرده و سپس با استفاده از گچ بلند اندام تحتانی، زانو را یک و نیم ماه در حالت راست و مستقیم نگه داشته تا استخوان های شکسته شده فرصت جوش خوردن داشته باشند.

 

در این مدت بیمار باید با انجام انقباضات ایزومتریک عضله چهارسر آن را قوی نگه دارد و برای راه رفتن از عصای زیر بغل استفاده کند

.

 

 

 

اگر قطعات شکسته شده از هم جدا شده باشند بیمار نیاز به عمل جراحی جا اندازی باز دارد به این معنی که پزشک جراح ارتوپد در اطاق عمل پوست را برش میدهد و در زیر آن استخوان شکسته شده کشکک نمایان میشود. جراح سپس قطعات شکسته شده را با ابزارهای بخصوصی در کنار یکدیگر قرار داده و سپس به توسط پین و سیم های فولادی آنها را در کنار یکدیگر محکم میکند.

 

گاهی اوقات استخوان در محل اتصال به تاندون های بالا و یا پایین خود دچار شکستگی خرد شده و چند تکه میشود. در این حال ممکن است پزشک معالج تکه های خرد شده را پرت داده و تاندون را به قسمت باقیمانده کشکک متصل کند.

 

گاهی وسط کشکک بشدت خرد شده است. در این حالات جراح ممکن است این قطعات ریز و خرد شده را پرت داده و دو قطعه بزرگ و عمده بالا و پایین را به یکدیگر متصل کند. بندرت در شکستگی های بسیار خرد شده کل کشکک، پزشک ارتوپد مجبور میشود تمام قطعات خرد شده یعنی تمام کشکک را پرت داده و تاندون های چهارسر در بالا را به تاندون کشکک در پایین متصل کند

 

 

                                 

 

.

پیشگیری از کندرومالاسی کشکک

• انجام اقدامات زیر در پیشگیری از کندرومالاسی کشکک مفید و موثر است

 

• باید سعی کرد جلوی افزایش وزن گرفته شود

 

• قبل از هر فعالیت ورزشی باید حدود پنج دقیقه بدن را به اصطلاح گرم کرده و سپس نرمش های کششی را انجام داد

 

• هر ورزشی را که انجام میدهیم باید شدت و مدت آن را بتدریج افزایش داده و از تغییر ناگهانی شدت و مدت ورزش باید اجتناب کرد

 

• برای دویدن باید از کفش هایی استفاده کرد که کفی آن توانایی جذب ضربات و شوک های وارده را داشته باشد

 

• عضلات چهارسر ران خود را قوی نگه دارید

 

• سعی کنید کمتر دوزانو و چهارزانو بنشینید و در صورت امکان کمتر از توالت های سنتی استفاده کنید.
• انجام اقدامات زیر در پیشگیری از کندرومالاسی کشکک مفید و موثر است
• باید سعی کرد جلوی افزایش وزن گرفته شود
• قبل از هر فعالیت ورزشی باید حدود پنج دقیقه بدن را به اصطلاح گرم کرده و سپس نرمش های کششی را انجام داد
• هر ورزشی را که انجام میدهیم باید شدت و مدت آن را بتدریج افزایش داده و از تغییر ناگهانی شدت و مدت ورزش باید اجتناب کرد
• برای دویدن باید از کفش هایی استفاده کرد که کفی آن توانایی جذب ضربات و شوک های وارده را داشته باشد
• عضلات چهارسر ران خود را قوی نگه دارید
• سعی کنید کمتر دوزانو و چهارزانو بنشینید و در صورت امکان کمتر از توالت های سنتی استفاده کنید
•  
•  

• 

   

   

                                   

   

  .

نرمی غضروف کشکک یا کندرومالاسی کشکک چگونه درمان میشود

توجه به چند نکته در درمان این بیماری ضروری است. درمان این بیماری نیاز به همکاری بسیار موثر بیمار دارد. اگر بیمار فکر کند بیماریش با چند قلم دارو خوب میشود اشتباه میکند. مهمترین اقدامات درمانی در معالجه این بیماری آنهایی هستند که باید توسط خود بیمار انجام شود. پس اگر میخواهید از دست این بیماری رها شوید باید ۹۰ درصد کارها را خودتان انجام دهید.

 

نکته بعدی اینست که این بیماری بیشتر از اینکه یک بیماری گذرا باشد وضعیتی است که در اثر روش های بد زندگی کردن Life style بوجود میاید پس برای بهبودی باید بسیاری از عادات و رفتارهای روزانه خود را تغییر دهیم. تنها پس از این اقدام است که میتوانیم مطمئن باشیم بیماری دست از سر ما برداشته و دوباره برنمیگردد.

 

اگر بعد از اینکه خوب شدیم نکاتی را که در درمان بیماری لازم است رعایت نکنیم بیماری دوباره برمیگردد پس درمان بیماری یک نکته است و ممانعت از برگشت بیماری نکته مهمتر دیگر است. بیماری بعد از اینکه خوب شد همیشه پشت در خانه ما می‌ایستد. به محض اینکه در انجام نکاتی که باید رعایت کنیم سهل‌انگاری کنیم دوباره برمیگردد.

 

درمان بیماری دو مرحله درمان کوتاه مدت و درمان دراز مدت دارد. منظور از درمان کوتاه مدت سلسله اقداماتی است که انجام میدهیم تا مشکلات ما در کوتاه‌ترین زمان ممکن کم شود و منظور از درمان دراز مدت نکاتی است که باید زعایت کنیم تا مشکلات ما کاملاً رفع شده و مهمتر از آن اینکه دوباره برنگردد

 

مهمترین پایه های درمان کوتاه مدت و نکاتی که باید رعایت کنیم تا درد در کوتاه ترین زمان کم شود ( ممکن است کاملاً قطع نشود) عبارتند از :

 

کاهش فعالیت

 

اگر احساس میکنیم اخیراً فعالیت بدنی خاصی را بیش از حد انجام داده‌ایم مثلاً ورزش جدیدی را به تازگی شروع کرده‌ایم و یا ورزش قبلی خود را با شدت بیشتر انجام میدهیم یا در کارهای خانه یا شغلی خود بیش از قبل به بدن خود فشار میاوریم باید این فعالیت ها را متوقف کنیم. نگران نباشید. بعد از مدتی که درد شما با درمان مناسب از بین رفت به احتمال زیاد خواهید توانست مجدداً فعالیت بدنی را از سر بگیرید.

 

به زانوی خود استراحت بدهید

 

بعضی از کارها به زانوی شما فشار زیاد وارد میکنند از انجام آنها بپرهیزید. دو زانو و چهار زانو نشستن برای شما که مبتلا به این بیماری هستید مناسب نیست. سعی کنید بیشتر روی صندلی بنشینید. استفاده از توالت های سنتی به زانو فشار زیادی وارد میکند پس سعی کنید از توالت‌های صندلی دار موسوم به توالت فرنگی استفاده کنید.

 

بالا و پایین رفتن از پله به زانوی شما فشار زیادی وارد میکند. سعی کنید در طول روز حتی‌الامکان کمتر از پله استفاده کنید. راه رفتن روی زمین‌های صاف خوب است ولی راه رفتن روی زمین های شیب‌دار چه سربالایی و چه سرازیری برای زانوی شما خوب نیست. مدت زیادی یک جا روص صندلی ننشینید. هر نیم ساعت یک بار از روی صندلی خو بلند شده و یک دقیقه راه بروید.

 

گرم نگه داشتن زانو درد شما را کم میکند

 

سابق بر این خانم های مسن دوست داشتند بخصوص در زمستان پاها و زانوان خود را در مقابل آفتاب قرار دهند تا گرم شود چون به تجربه دریافته بودند که گرما درد آنها را کم میکند. اگر زانوی خود را با یک باند کشی یا زانوبند کشی سبک ببندید تا گرم بماند درد شما کمتر میشود ( مراقب باشید که باند یا زانو بند زیاد سفت نباشد و به زانوی شما زیاد فشار نیاورد چون ممکن است درد را بیشتر کند).

 

در فصول سرد سال سعی کنید یک شلوار گرم کن بپوشید. در مواردی که درد زیاد است میتوانید از حوله گرم یا کیسه آب گرم یا یک حوله برقی برای گرم کردن زانوی خود استفاده کنید. اگر درد زانوی شما به ناگهان و تازه شروع شده است ممکن است سرد کردن زانو بتواند درد شما را کاهش دهد.

 

وزن خود را کاهش دهید

 

وزن خود را کاهش دهید حتی اگر وزنتان متعادل است. کاهش وزن را میتوانید از همان روزهای اول درمان هم شروع کنید. کاهش حتی یک کیلوگرم هم میتواند موجب کاهش فشار بر روی زانوی شما شود و دردتان را کمتر کند. در کاهش ورن به نکات زیر توجه کنید.

 

    کاهش وزن باید به آهستگی و بصورت ممتد انجام شود. ناگهان وزن خود را کم نکنید. مهمترین معیار برای فهمیدن اینکه وزن شما در حال کاهش است یک ترازوی خانگی است پس آنرا تهیه کنید. به حرف نزدیکان خود و یا با نگاه کردن در آینه نمیتوانید بفهمید واقعا لاغر شده اید یا خیر.

 

    مهمترین راه کاهش وزن رژیم غذایی است. متاسفانه شما تا مدتی نمیتوانید فعالیت های ورزشی را برای کاهش وزن انجام دهید پس تنها راه شما کم غذا خوردن است. اگر میتوانید بهتر است زیر نظر یک متخصص تغذیه باشید.

 

    هرگز مقدار غذا خوردن خود را با دیگران مقایسه نکنید. ممکن است فردی روزی چند کیلو غذا بخورد ولی چاق نشود و شما با خوردن یک سیر غذا هم چاق شوید پس هر مقدار غذا که میخورید باید آنرا کم کنید. بعضی ها میگویند ما بدنمان مستعد است و آب هم بخوریم چاق میشویم. اینکه چاقی زمینه ارثی و خانوادگی دارد صحیح است ولی با آب کسی چاق نمیشود. شما باید تا مدتی غذای کمتری به بدن خود برسانید تا بدنتان مجبور شود چربی های اضافی را بسوزاند. در این مدت شما احساس گرسنگی میکنید و تحمل این گرسنگی سخت است ولی مطمئن باشید تا گرسنگی نکشید بدن شما چربی های اضافه را نمیسوزاند. نگران نباشید این احساس بد گرسنگی فقط چند هفته ادامه دارد. اگر فقط چند هفته تحمل کنید به آن عادت میکنید.

    در مدتی که کم میخورید آب بیشتر بخورید و از مولتی ویتامین روزانه استفاده کنید.

 

از دارو استفاده کنید

 

بسیاری از افراد فکر میکنند که اگر درد را تحمل کنند و داروی مسکن مصرف نکنند بهتر است و حتی وقتی پزشک برای آنها داروی مسکن تجویز میکند میگویند این که مرا خوب نمیکند و فقط یک مسکن است و آنرا مصرف نمیکنند. این تفکر نادرستی است.

 

تحمل درد موجب میشود تا فشار عصبی زیادی به فرد وارد شود. این فشار عصبی شدت درد را افزایش میدهد . افزایش شدت درد باز هم وضعیت عصبی بیمار را بدتر میکند و این فرایند بصورت یک سیکل معیوب یا دور باطل با بازخورد مثبت موجب افزایش شدت درد میشود. قطع و شکستن این سیکل معیوب با مصرف داروی مسکن است.

 

امروزه بسیاری از داروهای مسکن بدون نسخه پزشک در داروخانه ها میتوانند در دسترس مردم قرار بگیرند. شما میتوانید از استامینوفن، بروفن، سلکوکسیب یا داروهای دیگر استفاده کنید. البته باید مواظب عوارض داروها باشید و در صورت کوچکترین شکی با پزشک مشورت کنید.

 

دقت کنید که مصرف دارو در درمان کوتاه مدت باید دائمی باشد نه اینکه فقط در موقع درد از آن استفاده شود. بهتر است حداقل بمدت یک هفته بطور روزانه از دارو استفاده شود چه درد باشد و چه نباشد. منتظر نایستیم درد ایجاد شود و سپس دارو مصرف کنیم.

 

دقت به یک نکته بسیار ضروری است. بعد از مصرف دارو درد کم میشود و بسیاری بیماران فکر میکنند خوب شده‌اند و دوباره شروع به انجام فعالیت های بدنی قبل میکنند. این کار در شرایطی که زانوی شما آسیب دیده و بسیار حساس است فشارهای بیشتری به زانوی شما وارد کرده و آنرا بیشتر خراب میکند.

 

دقت کنید که کاهش درد به علت مصرف دارو شما را گول نزند. سطح فعالیت های بدنی خود را همچنان پایین نگه دارید. شما هنوز خوب نشده اید بلکه فقط درد شما کم شده است. پس از زانوان خود مراقبت کنید.

 

شروع به انجام نرمش های تقویت عضله چهارسر ران کنید

 

یکی از مهمترین قسمت‌های درمان این بیماری تقویت عضلات چهارسر ران است و تقویت این عضلات موجب حرکت مناسب‌تر کشکک در شیار شده و در نتیجه فشار کمتری به کشکک وارد میشود. نرمش های متفاوتی برای این کار ابداع شده است. در زیر ساده ترین روش انجام آن شرح داده میشود.

 

 Quadriceps Sets یک حوله کوچک را لوله کرده و کمی بالاتر از مچ در زیر تاندون آشیل بگذارید طوری که پاشنه شما حدود یک سانتیمتر از زمین بالاتر باشد. تمام عضلات ران خود را منقبض کرده و سعی کنید کل اندام تحتانی خود را کاملاً مستقیم کنید و سعی کنید پشت زانوی خود را تا حد امکان به زمین نزدیک کرده و به پایین فشار دهید. این حالت را ۱۰-۵ ثانیه نگه داشته و سپس عضلات خود را کاملاً شل کرده و ۳ ثانیه استراحت کنید. سپس مجدداً این کار را پنج مرتبه تکرار کنید. دقت کنید پنج مرتبه و هر مرتبه ده ثانیه.

 

 رعایت چند نکته در انجام صحیح این نرمش مهم است.

 

عضلات ران خود را باید به حدی منقبض کنید که دردی در زانوی شما ایجاد نشود پس اگر با حداکثر انقباض عضلات، زانویتان درد گرفت شدت انقباض را کمتر کنید. این نرمش ها را به همین صورت به مدت یک هفته انجام بدهید.

 

ندرتاً ممکن است بعد از گذشت یک هفته درد زانوی شما کمی بیشتر شود. این بدان معنی است که عضلات ران شما بیش از حد ضعیف بوده اند و نرمش در این حد برای شما زیاد بوده است. در این صورت انجام نرمش را متوقف کرده و ۲-۱ هفته صبر کنید. بعد از ۲-۱ هفته مجدداً نرمش ها را به همان روش ولی با تعداد ۳-۲ مرتبه انجام دهید.

 

در صورتیکه بعد از گذشت یک هفته از شروع نرمش ها شدت درد زانوی شما بیشتر نشد آنگاه باید کم کم به تعداد دفعات نرمش ها اضافه کنید. هر ۲-۱ روز یکی به دفعات اضافه میکنید. یعنی پنج مرتبه میشود شش مرتبه و هفت مرتبه و …به تدریج تعداد دفعات به ۴۰-۳۰ مرتبه در روز میرسد یعنی روزی ۴۰-۳۰ مرتبه و در مرتبه ده تانیه انقباض.

 

میتوانید این ۴۰-۳۰ مرتبه را در یک نوبت و یا در ۳-۲ نوبت در روز انجام دهید. نکته بعدی اینکه هدف از انجام این نرمش ها تقویت عضلات ران است و این روند ۲-۱ ماه طول میکشد پس انتظار نداشته باشید آثار نرمش ها را زود ببینید. صبر داشته باشید و نرمش ها را با برنامه منظم انجام دهید.

 

 

 

اگر با انجام اقدامات ذکر شده درد و ناراحتی شما برطرف شد یا تا حد زیادی کم شد باید تمام آنها را (بجز قسمت مربوط به مصرف دارو) تا آخر عمر رعایت کرده و انجام بدهید وگرنه مشکلات شما ممکن است مجدداً برگردد.

 

بعد از گذشت ۲-۱ ماه از شروع درمان های ذکر شده میتوانید مجدداً فعالیت های ورزشی خود را شروع کنید منتها مراقب باشید این بار شدت و مدت انجام ورزش ها را خیلی با احتیاط افزایش دهید. شروع ناگهانی ورزش با شدت زیاد ممکن است موجب برگشت ناراحتی شما شود. نکات دیگری که در درمان بلند مدت باید به آنها توجه کنید عبارتند از

 

ورزش کنید

 

سعی کنید روزی ۳۰-۱۵ دقیقه نرمش و ورزش هایی مثل شنا و یا راه رفتن را جزء زندگی خود قرار دهید. قبل از شروع هر ورزشی ابتدا با انجام نرمش های کششی بدن خود را به اصطلاح گرم کنید. شدت انجام هر ورزشی را کم کم زیاد کنید. از کفش مناسب ورزشی استفاده کنید.

 

در صورتیکه با انجام دستورات ذکر شده درد و ناراحتی شما بهبود نیابد ممکن است پزشک ارتوپد برای درمان شما تصمیم به استفاده از عمل جراحی بگیرد.

 

گاهی اوقات پزشک معالج میتواند با انجام آرتروسکوپی و خارج کردن غضروف های آسیب دیده به بهبود بیماری کمک کند. اعمال جراحی بازسازی زانو ممکن است بتواند وضعیت را بهتر کند.

 

در این اعمال جراحی پزشک سعی میکند نحوه قرار گیری استخوان کشکک در شیار زیرش را به وضعیت آناتومیک و طبیعی برگرداند تا با این کار از اعمال فشار بیش از حد به کشکک در حین حرکت آن ممانعت به عمل آورده و بدین وسیله مانع آسیب بیشتر غضروف مفصلی شده و شدت درد را کاهش دهد.

 

 

                                 

 

کندرومالاسی کشکک

کندرومالاسی کشکک چگونه ایجاد میشود

 

از عوامل مهمی که زمینه را برای ایجاد این بیماری مستعد میکند تغییر شکل مسیر شیار مانندی است که کشکک باید در حین بالا و پایین رفتن در جلوی قسمت پایینی استخوان ران طی کند.

 

گاهی هم خود استخوان کشکک به علت عدم تعادل بافت هایی که به آن متصل میشوند به یک طرف منحرف یا کج میشود و به درستی در شیار مربوطه حرکت نمیکند. به این وضعیت حرکت نامناسب کشکک یا Patellar maltracking میگویند.

 

نتیجه این وضعیت توزیع نامناسب نیروها است بطوریکه به قسمت هایی از غضروف کشکک فشارهایی بیش از قسمت های دیگر آن وارد میشود و همین امر موجب نرم شدن و ریش ریش شدن غضروف میشود.

 

 بیماری در زنان بیشتر است بطوریکه شیوع آن در زنان دو برابر مردان است. در نوجوانان در سنین رشد بیشتر است و در ورزش هایی مثل دویدن، دوچرخه سواری، فوتبال، تنیس و اسکی بیشتر دیده میشود بخصوص اگر فرد ورزش را تازه شروع کرده باشد یا شدت انجام آنرا به ناگهان زیاد کند. به نظر میرسد در کسانی که صافی کف پا دارند یا زانوهای پرانتزی دارند این بیماری بیشتر دیده میشود.

 

 

                                 

 

آرتروگریپوز چه نوع بیماری است

آرتروگریپوز یا Arthrogryposis multiplex congenital مجموعه ای از چند بیماری با علائم بالینی کمابیش مشابه است که مشخصه آنها تغییر شکل و سفتی غیر پیشرونده مفاصل در حین تولد است. در این بیماری بافت عضلانی بطور کامل یا نسبی با بافت چربی و فیبرو جایگزین شده است.

 

آرتروگریپوز از هر ۳۰۰۰ تولد در یکی دیده میشود. تشخیص بیماری بلافاصله بعد از تولد یا حتی قبل از آن با سونوگرافی داده میشود. این بیماری به بیش از ۱۵۰ علت مختلف ایجاد میشود ولی علت نهایی مشترک همه اینها که منتج به بیماری میشود آکینزی (آکینِزی) Akinesis یا کاهش حرکات جنین است.

 

فرد مبتلا به آرتروگریپوز ممکن است فرد دیگری را در خانواده با همین بیماری داشته باشد. این بیماری در فرزندان پدر یا مادر مسن بیشتر دیده میشود. ممکن است در یکی از والدین بیمار فرم خفیفی از بیماری وجود داشته باشد.

 

ابتلا مادر به بعضی بیماری های ویروسی یا تب مزمن مادر، استفاده از حمام یا وان یا سونای بسیار داغ توسط مادر و یا استفاده مادر از بعضی داروها مانند فنی توئین یا الکل در زمان بارداری میتواند در بروز این بیماری در فرزند نقش داشته باشد، کم بودن مایع آمنیوتیک در دوران بارداری هم میتواند با آرتروگریپور نوزاد مرتبط باشد.

 

 

                                 

 

درمان ورم مفصل در بچه ها

درمان

 

یک تیم باید در درمان شرکت کنند که شامل متخصص اطفال ، متخصص روماتیسم، متخصص ارتوپدی، پرستار، فیزیوتراپ ، کار درمان، متخصص چشم پزشک و دندانپزشک است.

 

هدف ار درمان کمک به بیمار است تا فعالیتهای فیزیکی و اجتماعی خود را از دست ندهد و اگر بعضی از آنها را از دست داده است دوباره بدست آورد داروهای متعددی بر حسب احتیاج به بیمار داده می شود.

 

بطور روزانه تمرینات مرتبی باید جهت تسهیل حرکت مفاصل و قدرت عضله انجام گیرد. شنا کردن بسیار مفید است استفاده از کسیه یخ و گاهی گرفتن حمام گرم موثر است.

 

کاردرمانی: هدف از کاردرمانی انجام مستقل فعالیتهای روزانه، کاهش وابستگی فیزیکی وروانی و بالا بردن کیفیت زندگی است. کار درمان با بیمار و اولیاء بیمار و مسئولین مدرسه بطور مرتب ارتباط دارد.

 

به بیمار آموزش کارهای شخصی مانند نظافت، بهداشت و لباس پوشیدن را میدهد. گاهی نیاز به تهیه وسایل مخصوص جهت بیمار است. مثلاً قاشق و چنگال مخصوص، اسفنجهای مناسب با دسته ای بلند جهت صابون زدن و حمام کردن، شانه با زاویه ای مخصوص و بلند جهت شانه کردن موهای پشت سر، صندلی مناسب در حمام و حتی تهیه لوازم آرایش مخصوص جهت دخترها.

 

با معلم مدرسه صحبت می شود که بچه سر کلاس مانند بقیه بچه ها طولانی ننشیند و اجازه داشته باشد که از روی صندلی خود بلند شود و چند قدم را برود تا در اثر نشستن طولانی مفاصل خشک نشوند.

 

نیمکت و میز مناسب جهت مدرسه تهیه می شود. اگر با کامپیوتر کار میکند صفحه کلید مناسب جهت وی تهیه می شود تا با حرکت آرنجها و مچ دستها مناسب باشد. تورهای تابستانی تفریحی گروهی جهت این بیماران گذاشته می شود تا با هم تماس داشته باشند و کارها را از یکدیگر یاد بگیرند.

 

این بچه ها بر حسب تونائی حتماً باید در فعالیتهای ورزشی شرکت کنند. دیده شده است که بعضی از آنها در رشته های ورزشی حرفه ای موفق هم بوده اند.

 

 

                                 

 

علت و انواع ورم مفصل در بچه ها چیست

علت

 

همانطور که ذکر شد واقعاً هنوز معلوم نشده است که چرا بعضی بچه ها گرفتار این بیماری می شوند عوامل متعددی مانند خطای ژن، استرسهای روانی، ویروس و زمینه های ژنتیک ذکر شده ولی واقعاً هیچ یک ثابت نشده است. علت هر چه می خواهد باشد بدن بر ضد سلولهای سینوویوم و بافتهای مفصل ماده ای می سازد که باعث التهاب مفصل می شود.

انواع JIA

 

    نوع الیگوآرتیکولار یا پوسی آرتیکولار : ۵۰% موارد است گرفتاری در چهار مفصل یا کمتر از چهار مفصل است. گرفتاری بیشتر در مفاصل زانو، آرنج و مچ پا است در دخترها گرفتاری بیشتراست .

 

    نوع پلی آرتیکولار : ۴۰% موارد است. گرفتاری در بیش از پنج مفصل است. گرفتاری مفاصل قرینه است (مانند هر دو مچ پا، یا هر دو زانو یا مچ دستها)

 

    نوع سیستمیک: ۱۰% موارد است گذشته از گرفتاری مفاصل گرفتاری اعضای دیگر بدن مانند قلب نیز وجود دارد. در این نوع بیماری تب وجود دارد که هفته ها طول می کشد. مفاصل کوچک دستها و مفاصل دیگر نیز گرفتار می شوند.دانه های قرمز رنگ روی قفسه سینه و رانها و جاهای دیگر وجود دارد در این نوع پسر و دخترها مساوی گرفتار می شوند.

 

علائم

 

علائم عمومی : خستگی ، تب، کاهش اشتها

 

علائم خارج مفصلی: در چشم ها التهاب قسمت قدام چشم بخصوص در نوع الیگوآرتیکولار بوجود می آید بنابراین بایستی بیمار بطور مرتب هر شش ماه توسط چشم پزشک معاینه شود. اعضای دیگر بدن مانند قلب در نوع سیستمیک گرفتاری دارند.

 

علائم اختصاصی مفصل: به علت درد بیمار هنگام راه رفتن می لنگد. به علت درد و ورم کاهش حرکت مفصل وجود دارد و چون مفصل را در حالت ثابت نگه می دارد کم کم مفصل خشک می شود به علت صدمه ای که غضروف و استخوانهای اطراف مفصل می خورند کم کم مفصل دچار تغییر شکل و دفورمیتی می شود. صفحات رشد اطراف مفصل صدمه می خورند که باعث کاهش رشد و کوتاهی قد می شود.

 

علائم آزمایشگاهی: آزمایش رماتیسم (RF) همیشه مثبت نیست. در نوع الیگو آرتیکولار ANA بیشتر از انواع دیگر مثبت است.

تشخیص

 

آسان نیست و مجموعه علائم بالینی، معاینه، آزمایش خون و مایع مفصل و انجام عکس برداری برای رد کردن بیماریهای دیگر التهاب مفصل مانند تومور و شکستگی تشخیص را آسان ترمی کند.

 

 

                                 

 

عمل جراحی با میله داخل استخوانی

در این روش ران بیمار در اطاق عمل با بیهوشی عمومی بصورت بسته جااندازی شده و سپس از راه دو شکاف یک سانتیمتری که در دو طرف بالای زانو داده میشود دو میله بلند فلزی (به کلفتی میله بافتنی) به داخل کانال استخوانی ران تا بالاترین قسمت های استخوان فرستاده شده و بدین وسیله شکستگی بیحرکت میشود.

 

امروزه در اکثر مراکز درمانی اروپا و امریکای شمالی از روش دوم استفاده میشود. علت اینست که در هر دو روش از بیهوشی عمومی استفاده شده و اگر برای کشش بیمار از پین استخوانی استفاده شود شکاف جراحی چه در پوست و چه در استخوان در هر دو روش یکی است

.

 

با این حال در روش جراحی تعبیه میله داخل استخوانی، بیمار بجای ۳-۲ هفته ۲-۱ روز در بیمارستان بستری میشود و نیازی هم به گچ گیری ندارد و زودتر هم را میفتد.

 

هزینه بستری در بیمارستان و هزینه دور ماندن والدین از محل کارشان برای مراقبت از بیمار در بیمارستان کاهش یافته و بیمار هم مدت زیادی از مدرسه دور نمیماند

 

 

                                 

 

.