بادکش درمانی فیزیوتراپی 4 (دکتر مجید داستانی)

ابزار معمول بادکش درمانی و ویژ گی های آنها

بادکش های ساخته شده از شاخ حیوانات

این بادکش ها از شاخ حیواناتی چون گاوهای نر و بز ساخته می شوند و همچنان در بین اقلیت های قومی در نقاط دوردست چین مورد استفاده قرار می گیرند.

بادکش های ساخته شده از بامبو

این بادکش ها از چوب بامبوهای قدیمی و خیلی سخت ساخته می شوند. مزایای بادکش های از جنس بامبو عبارتند از: ساخت آسان، حمل و نقل آسان، کمترین هزینه و مقاومت بالا. معایب بادکش از جنس بامبو: خشک شدن چوب که باعث نفوذ هوا می شود و شفاف نبودن آن که مانعی برای مشاهده تغییرات به وجود آمده در پوست است.

بادکش های سفالی

این بادکش ها از گل ساخته می شوند و بیشتر به علت نرمی و ضخامت مناسب، برای بادکش گذاری با شعله آتش استفاده می شوند.

بادکش های شیشه ای

این بادکش ها از جنس شیشه مقاوم در برابر حرارت ساخته می شوند. بادکش های شیشه ای از نظر حجم و قطر بادکش به پنج دسته تقسیم می شوند. از این نوع بادکش بیشتر برای بادکش گذاری متحرک و نیز بادکش گذاری پس از طب سوزنی استفاده می شود. مزایای بادکش های شیشه ای: ظاهر بهتر، شفافیت برای مشاهده تغییرات پوست. معایب: انتقال سریع حرارت که باعث سوختن پوست یا شکستن شیشه می شود.

بادکش های لاستیکی

این بادکش ها از لاستیک هایی با انعطاف پذیری بالا ساخته می شوند و در اندازه های مختلف از بسیار کوچک برای نقاطی از گوش و بسیار بزرگ برای تمامی بدن وجود دارند. بادکش های لاستیکی بیشتر در روش ایجاد خلأ هوایی توسط بادکش (تخلییه هوا) به کار می روند.

مزایای بادکش های لاستیکی: به آسانی ضدعفونی می شوند، مقاومت بالایی دارند، می توانند در نقاطی مانند گوش، بینی، چشم ها، پوست سر، مچ ها و قوزک پا استفاده شوند. معایب: قیمت بالا و شفاف نبودن آن ها که امکان مشاهده پوست را از بین می برد.

بادکش های پلاستیکی

این بادکش ها از پلاستیک مقاوم در برابر حرارت ساخته می شوند و با بادکش های شیشه ای ویژگی های مشترک دارند. مزایا: احتمال شکستن کمتر، قابلیت جابه جایی آسان. معایب: عدم قابلیت مشاهده پوست و تغییر شکل آسان.

بادکش های طلقی مکنده (پمپی)

این بادکش ها از شیشه های آلی و یا پلاستیک های شفاف ساخته می شوند. مزایا: نیازی به روشن کردن آتش ندارند، خطر سوزاندن وجود ندارد؛ بی خطر و قابل اطمینان هستند، قدرت مکش آن ها قابل کنترل است، درد کمتری ایجاد می کنند و شفافیت آن ها امکان مشاهده پوست را می دهد. بادکش های پمپی، جهشی در پیشرفت بادکش ها هستند که مسیر تازه ای در استفاده از بادکش درمانی برای خانواده و خود درمانی به روی ما گشوده اند. (از این نوع بادکش در حجامت مرسوم در کشورمان نیز استفاده می شود و بهترین نوع بادکش برای استفاده در منزل است.)

بادکش های فلزی

این نوع بادکش ها از فلزهایی، چون مس، آلومینیوم و فولاد ضد زنگ ساخته می شوند و خصوصیات مشترکی با بادکش های سفالی و شیشه ای دارند. مزایای بادکش های فلزی: مقاومت بالا و سهولت در ضدعفونی کردن. معایب: قیمت بالا، انتقال سریع حرارت کهباعث سوختگی می شود و عدم توانایی در مشاهده تغییرات پوست.

علی رغم وجود انواع گوناگونی از بادکش ها، بیشترین استفاده در روش های بالینی را بادکش های شیشه ای و بادکش های پمپی دارند. به علاوه، در مواقع ضروری می توان از بادکش های جایگزین که لبه تیز ندارند، ضد حرارت هستند و قابلیت ایجاد مکش دارند، استفاده کرد. برای مثال: فنجان چای، جام ها، شیشه های خالی دارو و ظروف غذا و کاسه.

 

روش های معمول بادکش گذاری و ویژگی های آن ها

بادکش گذاری به وسیله آتش

بادکش گذاری با آتش، روشی است که طی آن به وسیله آتش، درون بادکش خلأ ایجاد می کنند و آن را روی بدن می گذارند. این روش، معمول ترین روش بالینی است. می توان این روش را توسط یک یا چندین بادکش به طور همزمان اجرا کرد که از آن ها با عنوان تک بادکش و چند بادکش یاد می شود. انتخاب تک بادکش یا چند بادکش به وسعت ناحیه درگیر در مشکل بستگی دارد. برای نقطه کوچک با یک نقطه حساس از روش تک بتدکش و برای نواحی وسیع تر بدن با چندین نقطه حساس، از روش چند بادکش می توان استفاده کرد. تعداد بادکش ها به فرم آناتومی آن قسمت از بدن بستگی دارد.

روش های گوناگونی از بادکش گذاری با آتش برای نقاط و قسمت های مختلف بدن به کار گرفته می شود. عموما" سه روش مختلف بادکش گذاری با آتش وجود دارد که عبارتند از: روش حرکت سریع آتش، روش انداختن آتش و روش پنبه سوزان. می توان از روش حرکت سریع آتش در همه قسمت ها و حالت یا پوسچرهای مختلف بدن در بادکش گذاری استفاده کرد. دو روش دیگر معمولا" برای موقعیت لترال (خوابیده به پهلو) به همراه بادکش گذاری متقاطع استفاده می شوند.

روش حرکت سریع آتش

یک پارچه لوله شده پنبه ای را با یک انبرک بگیرید و آن را در الکل (96 درصد) فرو ببرید. سپس آن را آتش بزنید و درون بادکش بچرخانید و فورا" خارج کنید. سپس بادکش را به سرعت بر روی نقطه مورد نظر قرار دهید.

توجه: برای جلوگیری از سوختگی، از الکل زیاد و نگه داشتن طولانی مدت پارچه پنبه ای روی بادکش خودداری کنید.

روش آتش انداختن

یک قطعه کاغذ و یا پارچه کتانی آغشته به الکل را آتش بزنید و درون بادکش بیندازید و پیش از آنکه کاغذ یا پارچه کاملا" آتش بگیرد، بادکش را بر روی پوست قرار دهید. بخشی از کاغذ را که در حال سوختن است، به طرف پایین قرار دهید تا از سوختن شخص جلوگیری شود. از این روش در قسمت های طرفین (پهلوها) شخص یا بیمار استفاده می شود.

روش پارچه ی پنبه ای سوزان

یک تکه پارچه پنبه ای به قطر تقریبی یک سانتی متر بردارید و پس از خیس کردن آن در الکل، آن را در وسط یا در ته بادکش بچسبانید. پارچه را آتش بزنید و بادکش را روی محور مورد نظر قرار دهید. این روش نیز در موقعیت های طرفین و جانبی مثل پهلو استفاده می شود. توجه داشته باشید برای جلوگیری از سوختگی از مقدار کمی الکل استفاده کنید.

بادکش گذاری سریع

بادکش گذاری سریع روشی معمول است که در معالجات بالینی استفاده می شود و اغلب برای قسمت های غیر نرم و غیر حساس استفاده می شود.

روش: ابتدا یک قطعه پارچه پنبه ای آغشته به الکل را با انبر یا انبرک بند آورنده خون بگیرید، آن را آتش بزنید و درون بادکش قرار دهید. سپس فورا" آن را خارج کنید و بادکش را روی محل مورد نظر قرار دهید و به سرعت بردارید و این عمل را دوباره تکرار کنید تا پوست قرمز شود. دقت کنید که دهانه بادکش همیشه باید رو به پایین باشد. گوله پنبه باید به سرعت هر چه تمام تر در انتهای بادکش قرار گیرد تا از داغ شدن و سوزاندن جلوگیری شود. اگر بادکش بیش از حد داغ شد از بادکش دیگری استفاده کنید.

                                 

بادکش درمانی 3 (دکتر مجید داستانی)

 

تعریف

بادکش درمانی به عنوان یکی از درمان های خارجی،بخش مهمی از طب سنتی چینی به شمار می رود. این نوع درمان، روش درمانی فیزیکی برای درمان بیماری ها از راه ایجاد فشار منفی توسط فنجان ها و یا ظروف شیشه ای خاص در نقاط مختلف بدن است که موجب پرخونی یا ایجاد تعادل موضعی می گردد.

 

مکانیسم بادکش درمانی

تحریک گرمایی و مکانیکی

بادکش ها می توانند نوعی تحریک گرمایی و عملکردی در پوست ایجاد کنند.

 

تنظیم یین – یانگ، تأمین چی (انرژی) ضد بیماریو نیز از بین بردن عامل بیماری زا

بادکش درمانی از طریق ترکیب نقاط مریدین و نیز از طریق استفاده همزمان از روش های درمانی دیگر باعث تعادل بین یین و یانگ می شود. برای مثال، قرار دادن بادکش بر نقطه «GV4» باعث گرم شدن یانگ و از بین رفتن سرما می شود. همچنین، قرار دادن بادکش بر نقطه «GV14» می تواند گرمای یانگ را از بین ببرد.

همچنین، بادکش ها در فرآیندی مشابه، تأمین کننده چی (انرژی) ضد بیماری و نیز از بین برنده عوامل بیماری زا هستند. برای مثال، بادکش گذاری پس از حجامت در نقاطی حساس و دردناک (نقاط آشی) سبب کاهش درد ناشی از عارضه گرفتگی می شود که در اثر قرار گرفتن در معرض باد و رطوبت و سرما به وجود می آید.

 

پاکسازی مریدین (کانال انرژی) و جریان چی (انرژی) و خون در بدن

اختلال در عملکرد کانال انرژی و جریان چی (qi) و همچنین خون، سبب بروز عوامل بیماری زای متعدد می شود. بادکش درمانی، علاوه بر پاکسازی کانال انرژی سبب جریان یافتن انرژی و خون از طریق ایجاد فشار منفی در آن دسته از نقاط و نواحی بدن می شود که انرژی و خون در آنجا راکد مانده است. همچنین، باعث تقویت عملکرد اندام های داخلی و در نتیجه، ترمیم و بازسازی عملکرد معمولی انرژی و خون می شود. روش های مورد استفاده متداول مانند بادکش گذاری روی کانال های انرژی، بادکش گذاری متحرک و بادکش گذاری پس از حجامت، عملکرد بسیار مؤثرتری در این فرآیند دارند.

 

ایجاد تنظیم دوجانبه و درمان آسیب های چندگانه

بادکش گذاری می تواند سبب ایجاد تنظیم دوجانبه شود و با استفاده از نقاط مشابه و نیز روش انجام یکسان، آسیب های چندگانه را نیز درمان کند. برای مثال، بادکش گذاری پس از حجامت در نقطه «GV14» برای درمان سرماخوردگی ناشی از باد- سرما و یا گرمازدگی ناشی از باد- گرما و نیز تب ناشی از آسیب های داخلی به کار می رود.

همزمان، می توان از آن برای مشکلات داخلی، مانند فشار خون بالا،سردرد و نیز بیماری های پوستی مانند خارش غیر قابل کنترل و جوش نیز استفاده کرد.

 

عملکردها و ویژگی های بادکش درمانی

عملکردها

تنظیم تعادل در همه قسمت های بدن

بادکش گذاری می تواند جریان های ظزیف بین بافت های بدن و مویرگ ها را تنظیم کند، سبب بالا رفتن میزان مبادلات بین خون و بافت ها شود و نیز انقباض و انبساط مویرگ ها را تعدیل کند. همچنین، سبب بالا رفتن جریان خون در نقاط خاصی از بدن می شود. به علاوه، بادکش گذاری سوخت و ساز بدن را تنظیم می کند، غذارسانی به بافت ها را بهبود می بخشد، جریان لنف را تنظیم می کند و قدرت بیگانه خواری (میکروب ها) توسط گلبول های سفید را افزایش می دهد؛ بنابراین، شرایط بروز امراض را از بین می برد و عملکرد بدن را به حالت عادی باز می گرداند.

 

تأمین نیروی چی (انرژی) ضد بیماری و از بین بردن عوامل بیماری زا

بادکش گذاری می تواند عوامل بیماری زا، از جمله باد، سرما و رطوبت را در بدن از میان ببرد. همچنین، بادکش قادر است چی ضد بیماری (چی دفاعی) بدن را تأمین کند.

عمل بادکش گذاری پس از حجامت، برای درمان کرختی و درد ناشی از باد، سرما و رطوبت در دست ها و پاها بسیار مؤثر است. مطالعات بالینی اثبات کرده است که بادکش گذاری پس از حجامت سبب از بین رفتن رکورد در جریان انرژی، متلاشی کردن توده های زیرپوستی و بهبود سرماحوردگی ناشی از باد می شود.

 

پاکسازی کانال های انرژی

بادکش گذاری می تواند از راه اعمال فشار منفی  باعث جریان یافتن خون و نیروی انرژی کانال های انرژی بدن گردد و نیز عملکرد اندام های داخلی را تقویت کند. بادکش گذاری ثابت و متحرک بر روی کانال های انرژی و نیز، بادکش گذاری پس از حجامت، همگی باعث پاکسازی کانال های انرژی می شوند.

از آنجایی که بادکش گذاری می تواند باد- سرما و رطوبت را از بین ببرد و خون و نیروی انرژی را به جریان بیندازد، باعث روان شدن حرکت مفاصل می شود و درد مفاصل را فرو می نشاند. همچنین، این روش در درمان سردرد، سرگیجه، درد قسمت تحتانی کمر و درد در دست و پا مؤثر است.

 

از بین بردن مواد سمی و خارج کردن عفونت

از طریق ایجاد فشار منفی بسیار قوی به وسیله بادکش ها می توان بیماری های خارجی، نظیر دمل های بزرگ، دردهای خارجی، زخم ها، رکورد موضعی خون و مسمومیت های ناشی از مواد سمی را درمان کرد. ترکیب طب سوزنی و بادکش گذاری می تواند پیش از ترشح چرک، سبب خروج مواد سمی گردد و خون و انرژی را به جریان اندازد و بادکش گذاری پس از ترشح چرک، می نواند سبب خروج عفونت و فرونشاندن درد و نیز تسریع فرایند بهبود گردد.

 

ویژگی ها

موارد کاربرد گسترده (اندیکاسیون ها)

از بادکش گذاری می توان در همه بیماری هایی که به وسیله طب سوزنی، ماساژ درمانی و طب گیاهی سنتی قابل درمان هستند، استفاده کرد؛ به ویژه جهت درمان درد، آسیب بافت نرم، التهاب و تورم حاد یا مزمن، درد ناشی از باد- سرما، رطوبت و اختلال در عملکرد اندام های داخلی.

سریع و مؤثر

بعضی از بیماری ها حتی با یک مرتبه بادکش گذاری تسکین می یابند و یا کاملا" درمان می شوند. برای مثال، بادکش گذاری پس از حجامت ناحیه کمر و یا قسمت تحتانی آن باعث برطرف شدن فوری درد در این نواحی می شود. همچنین، تب ناشی از سرماخوردگی، به وسیله بادکش گذاری در امتداد کانال انرژی مثانه در قسمت کمر، به سرعت از بین می رود.

سهولت در آموزش و یادگیری

بادکش گذاری در خانه، برای جلوگیری از بروز و درمان بیماری های شایع به آسانی قابل انجام است.

کمترین هزینه

بادکش درمانی در کاهش هزینه درمانی بسیار مؤثر است و اتکا به دارو را کاهش می دهد. می توان به راحتی و حتی در سفرهای طولانی آن را حمل کرد. اگر موقعیت ایجاب کند، می توان بطری های معمولی را جایگزین بادکش کرد.

کمترین واکنش های زیانبار

بادکش درمانی استاندارد، به هیچ وجه مواد سمی ایجاد نمی کند و عوارض جانبی در بر ندارد. از بادکش درمانی می توان برای درمان و پیشگیری از انواع بیماری ها استفاده کرد

                                 

بادکش درمانی فیزیوتراپی 2 (نویسنده دکتر مجید داستانی)

کاربرد درمانی و مکانیسم تأثیر بادکش

بادکش گذاری با مکانیسم های متعدد باعث رفع دردها و درمان بیماری های مختلف می شود که در زیر به تعدادی از آن ها اشاره می شود:

1.     یکی از علل درد و خستگی در قسمت های مختلف بدن، تجمع بعضی مواد نظیر اسید لاکتیک و سایر مواد زائد سلولی در مویرگ های بدن است که معمولا" با اختلال در خون رسانی موضعی همراه است. بادکش با ایجاد خلأ، باعث انبساط عروق سطحی، تجمع خون در موضع و افزایش خون رسانی موضعی می شود؛ در نتیجه، اکسیژن و غذای بیشتری به سلول ها می رسد و درد و خستگی برطرف می شود.

2.     افزایش خون رسانی موضعی با فراخوانی سلول های دفاعی و فاکتورهای ضد التهاب خونی به موضع، باعث تسریع ترمیم آسیب های بافتی و عفونت های موضعی می شود؛ مثلا" با بادکش کردن اطراف زخم بستر می توان به ترمیم و بهبود این زخم ها کمک شایانی کرد.

3.     بادکش با ایجاد خلأ در تخلیه سموم و عفونت های موضعی؛ مثلا" در گزیدگی با مار و عقرب کمک کننده است.

4.     بادکش با ایجاد فشار منفی باعث انبساط عضلانی می شود و در رفع اسپاسم عضلانی که منشأ بسیاری از دردهای موضعی است، کمک کننده است.

5.     بادکش با تحریک روده ها و دستگاه گوارش باعث بهبود برخی از بیماری های گوارشی، نظیر زخم معده، تنبلی روده و یبوست می شود.

6.     بادکش متناوب با جذب خون به عضلات در رفع لاغری موضعی و افزایش بافت ماهیچه ای موضع مؤثر است.

7.     در چاقی های موضعی، بادکش گرم در سوزاندن چربی های موضعی با مکانیسم فراخوان خون به ناحیه پرچربی مؤثر است.

8.     از فشار منفی ایجاد شده توسط بادکش می توان در کنترل و تنظیم بعضی از خونریزی ها در بدن بهره گرفت؛ مثلا" در هایپر منوره (قاعدگی با خونریزی شدید) می توان زیر سینه ها را بادکش کرد. با این عمل فشار خون از اندام تحتانی به سمت اندام فوقانی متوجه شده، از شدت خونریزی کاسته می شود یا در خونریزی کم (هایپو منوره) با بادکش کردن ران ها و ساق پاها می توان فشار خون را از قسمت های فوقانی به سمت اندام تحتانی متوجه ساخت و میزان خونریزی را افزایش داد. در خون دماغ شدید با بادکش کردن اطراف ناف (در طرف خونریزی) فشار خون به قسمت های تحتانی منتقل و خون دماغ کم کم متوقف می شود.

9.     تعدادی از دردهای عضلانی بر اثر درگیر شدن اعصاب حسی بین ماهیچه ها یا بافت پیوندی سخت  شده ایجاد می شود؛ بنابراین، با بادکش نمودن در بسیاری از موارد این فشار از روی عصب برداشته شده و درد تسکین می یابد.

10.                        در رفع خواب رفتگی و گز گز اندام، بادکش با تسریع خون رسانی و اکسیژن رسانی بافتی مؤثر است.

11.                        برخی از اطبا و حکما از فشار منفی بادکش برای کمک به خروج سنگ های کلیوی استفاده می کنند؛ به این صورت که پس از روغن زدن، مسیر کلیه ها را از طرف کلیه به سمت مثانه بادکش متحرک می کنند.

12.                        در افرادی که دارای طبع سرد و تر و در اصطلاح طب سنتی بلغمی مزاج هستند، بادکش گرم و خشک کاربرد فراوانی دارد و جایگزین مناسبی برای حجامت تر است.

13.                        طبق تعریف طب سنتی، گاهی دردها بر اثر غلبه سردی بر بافت یا عضو ایجاد می شود و تجربه نشان داده است که بسیاری از دردهای موضعی با گرم کردن موضع تسکین می یابند. بادکش گرم در رفع این دردها مؤثر است.

14.                        افزایش خون رسانی پوست توسط بادکش گذاری در رفع بسیاری از بیماری های پوستی مؤثر است.

15.                        در زانوهایی که دچار تورم، درد و تجمع مایع در مفصل شده اند (تجمع موضعی بلغم) با 40 تا 120 جلسه بادکش متناوب به صورت یک روز در میان می توان کم کم این مایع را از محیط خارج کرد.

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

بادکش درمانی فیزیوتراپی 1 (نویسنده دکتر مجید داستانی)

 

 

 

سلامتی و مکاتب مختلف پزشکی

بشر از آغاز آفرینش، دغدغه ای به نام «سلامتی» و در مقابل، «درد و بیماری» داشته است. همه اقوام و تمدن ها با توجه به امکانات طبیعی اطراف خود و میزان هوش و نبوغ  و حتی (طبق نظر بعضی از دانشمندان) با استفاده از راهنمایی های پیام آوران الهی روش های گوناگونی را برای حفظ سلامتی و تسکین آلام و شفای امراض گوناگون برگزیدند. با گذشت زمان، این تجربیات به صورت مدون و قابل انتقال درآمد و مکتوب گردید. «طب سوزنی، ماساژ درمانی، هومیوپاتی، طب گیاهی، رفلکسولوژی، طب شیمیایی، روان درمانی، آیورودا، حجامت، تنقیه و روش ها و مکاتب مختلف طبی دیگر» همه و همه از تلاش بشریت برای حفظ سلامتی و بازگرداندن آسایش به بیماران خبر می دهند. این مکاتب هر کدام با یک دیدگاه ویژه و با تئوری های خاص خود عمل می کنند. علیرغم وحدت موضوع مورد بررسی در تمامی این مکاتب که همان «سلامتی و تندرستی انسان» است، هر کدام با نگاه ویژه خود به بشر و سلامتی او می نگرند. طب سوزتی معتقد است جریان انرژی در مدارهای خاصی در کل بدن انتشار می یابد و اختلال در این جریان انرژی، موجب اشکال در عملکرد اعضا و نهایتا" بروز بیماری می شود. بر اساس این مکتب، سوزن زدن به نقاط خاص، جریان انرژی را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند سلامتی را به فرد بازگرداند و یا درد را کنترل نماید. همچنین، طب سنتی چین به وجود دو نیروی فرضی «یین» و «یانگ» معتقد است، که با یکدیگر در تعادل اند و تعادل و سلامتی اعضا را موجب می شوند و بر هم خوردن این تعادل، موجب بروز بیماری می شود. در «آیورودا»، عدم تعادل در «دوشاها» (شامل واتا، پیتا، و کافا) موجب ناهماهنگی ذهن و بدن و بروز بیماری می شود.

مکتب «هومیوپاتی» به «مشابه درمانی» معتقد است. دارویی مانند دیگوکسین که با دوزهای بالا موجب عوارض جانبی، مانند بی اشتهایی، اختلالات بینایی و یا آریتمی می شود، می تواند با غلظت های بسیار پایین در درمان بی اشتهایی، اختلالات بینایی و آریتمی به کار گرفته شود. در طب جدید در بیشتر موارد به اصل درمان با مخالف، عمل می شود. برای مثال، گلو درد یا فارنژیت ایجاد شده با استرپتوکوک بتاهمولیتیک را با داروی از بین برنده این عامل مهاجم درمان می کنند، یا در درمان سرطان به طور معمول، داروهای از بین برنده سلول های مهاجم استفاده می شود و یا در مواردی که التهاب بروز کرده است از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا استروئیدی استفاده می شود.

در روش هایی مانند «دعا درمانی، هیپنوتیزم و مراقبه یا مدیتیشن» به ابعاد دیگر انسان، مانند روان و نفس و حالات روحی – روانی مختلف، توجه می شود و معتقدند ایجاد تغییرات در این حالات، موجب تغییردر روند بیماری می شود. یکی از مسائل شیرین و در عین حال پیچیده در دنیای درمان، اثر دارونما است که معمولا" در تحقیقات بالینی به منظور حذف تأثیرات روحی – روانی دارو استفاده می شود. چگونه کپسولی که در آن نشاسته یا ماده ای بی اثر (دارونما) وجود دارد، می تواند روی بیماری های پیچیده ای مانند آرتروز یا ام.اس. به صورت قابل توجهی اثر بگذارد و چگونه برخورد صحیح یک استاد پزشکی می تواند نشاط و شادابی را برای مدتی برای بیمار دچار آرتروز به ارمغان بیاورد؟ این ها سؤال هایی هستند که به صورت جدی ذهن محققان بالینی را متوجه خود کرده و تعدادی از آنان را به استفاده از این پدیده ساده در درمان بیماری ها ترغیب نموده است.

هدف مکاتب و روش های مختلف پزشکی (با دیدگاه ها و تئوری های گوناگون)، حفظ سلامتی جامعه و درمان دردمندان است. «روش مؤثر و با عارضه جانبی و هزینه کمتر و همخوان با فرهنگ ملی و استقلال کشور»، روش برتر محسوب می شود. امروزه اندیشمندان بزرگ جهان پزشکی به این نتیجه رسیده اند که هیچ روش مطلقی برای درمان تمامی بیماری ها وجود ندارد و لازم است رهروان تمامی مکاتب پزشکی، به دور از تعصب، دست به دست هم بدهند، از اختلافات دست بردارند، آگاهی خود را از مکاتب دیگر بالا ببرند. با توجه به معیارهای بیان شده، توسعه سلامتی و درمان را وجهه همت خود قرار دهند.

از دیدگاه عقلانی، معیار صحت و علمی بودن یک روش در حیطه علوم تجربی و پزشکی به عنوان یکی از شاخه های اصلی علوم تجربی، پراگماتیسم یا عمل گرایی است؛ یعنی اگر در حیطه عمل، یک روش از کارایی برخوردار بوده و عوارض و هزینه آن کم باشد، این روش قابل احترام است؛ حتی اگر مکانیسم عملکرد آن، از دیدگاه مکاتب دیگر مشخص نباشد. بسیاری از اندیشمندان مکاتب پزشکی معتقدند بشر به زودی از واژگان «آلوپاتی، طب جایگزین و طب مکمل» و مرزبندی بین این مکاتب گذر خواهد کرد و واژه جدیدی به نام «طب فراگیر» چتر گسترده خود را برای خدمت رسانی هر چه بیشتر با کارآیی بیشتر و عوارض و هزینه کمتر بر سرتمامی مکاتب پزشکی خواهد گسترد.

به طور کلی، بادکش درمانی (کاپینگ) در اکثر تمدن ها استفاده می شده است و به یقین می توان گفت که حجامت و بادکش درمانی در خاورمیانه قدمتی هزاران ساله دارد.

در مصر باستان در یکی از کتب پزشکی مرجع که 1550 سال قبل از میلاد مسیح روی پاپیروس نگاشته شده، از بادکش درمانی نام برده شده است. بادکش گذاشتن یا به قول عامه، لیوان انداختن امروزه در بین اهل فن به حجامت گرم و خشک شهرت یافته و از روش های مهم درمانی در طب سنتی و طب سوزنی (چینی) است که دارای سابقه چند هزار ساله است. از گذشته های دور اطباء و حکمای مشرق زمین به خواص درمانی بادکش گذاری پی برده و در درمان بسیاری از بیماری ها و دردها از آن بهره می گرفته اند. در طب سنتی چین، بادکش درمانی و طب سوزنی با یکدیگر تلفیق شده است و در بسیاری از موارد اطبای چینی برای افزایش تأثیر طب سوزنی، آن را همراه با بادکش به کار می برند.

در طب سنتی ایران زمین نیز درمان با بادکش سابقه ای طولانی دارد و توسط اطبای بزرگی چون ابوعلی سینا، رازی، جرجانی و... به کرات برای درمان بیماری ها و دردهای مختلف تجویز شده است و امروزه نیز با نام های «لیوان انداختن» یا کوزه گذاشتن در اقصی نقاط کشور رواج دارد. در طب کلاسیک و جدید نیز مطالعات فراوانی روی تأثیرات بادکش در درمان بیماری ها و مکانیسم این تأثیرات انجام شده است. در این میان، می توان به مطالعات فراوان دکتر یوهان ابلر (پزشک آلمانی) و پروفسور وُن نیسر اشاره کرد. کتاب های فراوانی نیز در این زمینه در سراسر جهان به چاپ رسیده است که برای نمونه، می توان به کاپینگ تراپی نوشته پروفسور کِی چیرالی از انگلستان و کتاب های متعدد در مورد بادکش درمانی یا خلأ درمانی اشاره کرد.

در شبکه های علمی اینترنت نیز مقالات متعدد، بیش از 360 هزار مورد در این زمینه موجود است که با واژه های کلیدی Cupping، Dry Cupping میتوان آن ها را ملاحظه نمود. ساخت دستگاه های Cupping therapy که در ایران به دستگاه (دردکُش) معروف است، استفاده از این شیوه درمانی را برای عموم مردم آسان نموده است.

 

 

ادامه دارد....

 

 

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

 

                                 

 

 

 

مگنت درمانی 3(نویسنده مجید داستانی)

کمردرد

Jorgensen و همکارانش در سال 1994 در آمریکا، 20 بیمار مبتلا به دردهای پلویس را تحت درمان با PEMF (Hz 2-3) قرار دادند. 90% این بیماران پس از درمان، کاهش درد داشتند و خیلی زود به فعالیت های روزمره خود باز گشتند. دو نفر از بیماران هیچ نتیجه ای از درمان نگرفتند و تنها یک بیمار، دردهای عودکننده ای داشت که به شدت قبل بود. بررسی ها در همه ی بیماران نشان می داد که هیچ عارضه ی جانبی در طول درمان و پس از آن وجود نداشته است.

کاهش التهاب و بهبود گردش خون

فواید فیزیولوژیک فراوانی به میدان های مغناطیسی نسبت داده می شود، فوایدی نظیر افزایش تبادلات اکسیژن، بهبود جریان خون و بهبود تولیدات هورمونی. قرار دادن قطب منفی مغناطیسی روی منطقه ی آسیب دیده، سبب برگرداندن تعادل طبیعی به بافت می شود. مغناطیس درمانی منجر می گردد، عروق گشاد شوند که در نتیجه ی آن حجم بیشتری از خون به منطقه ی آسیب دیده می رسد. این اتفاق باعث می شود، مواد سمی ناشی از التهاب که در منطقه تجمع پیدا کرده اند، به طور مؤثری خارج شوند و مواد مورد نیاز سلول ها به منظور ترمیم وارد منطقه شوند. از طرفی مغناطیس درمانی می تواند با تحریک و افزایش عملکرد سیستم ایمنی و نیز بهبود اکسیژن رسانی به گلبول های سفید نقش مؤثری در کنترل عفونت و مقابله با ویروس و باکتری ها ایفا کند.

اختلال عروقی مزمن

Dorantes و همکارانش در سال 2002 در مکزیک، آثار میدان الکترو مغناطیسی را بر 42 زخم مزمن در 26 بیمار که از عدم کارآیی مزمن عروق رنج می بردند مورد بررسی قرار دادند. در نتیجه این درمان، 69% زخم ها بهبود یافتند. این محققان بیان کردند، مواردی را که درمان نشدند، می توان به عللی چون فشار خون بالا، اِدم شدید یا چاقی مفرط نسبت داد چرا که این عارضه در زخم های درمان نشده، مشترک بودند.

سردرد

آثار میدان های الکترومغناطیس بر روی افرادی با سردردهای مزمن در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است. Sherman و همکارانش در سال 1999 در آمریکا، 42 بیمار مبتلا به سردرد را به مدت دو هفته و هر بار یک ساعت تحت درمان با PEMF قرار دادند و در پیگیری یک ماها پس از درمان، 73% گروه کنترل، درمان شده بودند.

پروتز شل شده مفصل ران

Dallari و همکارانش در سال 2009 در ایتالیا، به مدت 90 جلسه از PEMF در بیمارانی که پروتز شل شده ی مفصل ران (از جنس آلیاژ تیتانیوم- آلومینیوم- نیوبیم) داشتند، استفاده کردند. نتایج نشان داد که PEMF می تواند برای بازگشت وضعیت بیمار و استحکام پروتز، کمک کننده باشد.

Gualtieri و همکارانش در سال 1997، آثار میدان های الکترومغناطیس پالسی را بر روی پروتز شل شده ی مفصل ران بررسی کردند. نتایج این مطالعه نشان داد، چگالی استخوان در گروه درمان افزایش یافته بود. همچنین در بیمارانی که برای آن ها از درمان PEMF استفاده شده بود، انداختن وزن بر روی اندام مبتلا، سریع تر آغاز شد.

بیماری های سیستم تنفسی

اِم اِس

آسیب های سیستم عصبی

مطالعات متعددی وجود دارد که افزایش سرعت ترمیم در اعصاب آسیب دیده را با استفاده از میدان های الکترومغناطیس در طول 10 تا 15 جلسه و هر جلسه به مدت 15 دقیقه، نشان می دهند.

Terlaki در سال 1987 در گزارش خود عنوان کرد، 147 بیمار با آسیب های سیستم اعصاب محیطی که طی 3 سال به بیمارستان مراجعه کرده و بستری شده بودند، تحت مغناطیس درمانی قرار گرفتند و 58% تا 80% این بیماران از نتایج مغناطیس درمانی راضی بودند.

پارکینسون

گزارش های موردی نشان می دهند، استفاده از میدان های مغناطیسی در مبتلایان به پارکینسون توانسته است به کاهش ترمور و دیستونیا کمک کند و سبب بهبود پوسچر و راه رفتن بیماران گردد.

فیبرومیالژیا

Sutbeyaz و همکارانش در سال 2009 در ترکیه، 56 بیمار مبتلا به فیبرومیالژیا را به مدت 30 دقیقه برای 3 هفته تحت درمان با PEMF قرار دادند. تمام بیماران در هفته چهارم و دوازدهم پس از درمان مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. در گروه درمان نسبت به گروه کنترل، کاهش قابل توجهی در میزان درد و خستگی، هم چنین افزایش قابل توجهی در عملکرد بیمار مشاهده شد.

ترمیم زخم

Daniel Man و همکارانش در سال 1997 در آمریکا، 21 بیمار را که تحت عمل جراحی پلاستیک قرار گرفته بودند، در معرض میدان مغناطیسی قرار دادند. در 60% آن ها کاهش درد و اِدم و ترمیم زود هنگام زخم ها مشاهده شد.

تأثیر مغناطیس درمانی در بیماری های زیر به اثبات رسیده است:

·      پوکی استخوان

·      آسیب دیسک های بین مهره ای

·      آسیب های اعصاب محیطی

·      اِسپاسم عضلانی

·      عدم کارآیی عروق خونی

·      عفونت های استخوانی

·      آسم

·      تورم و التهاب مفاصل

·      سینوزیت

·      آلرژی

·      درد ناحیه ی دنبالچه

·      آرتریت روماتوئید

·      دردهای قاعدگی

·      برونشیت مزمن

·      استرس

·      آسیب بافت های نرم

·      کوفتگی های عضلانی

·      تاندونیت

·      بورسیت

·      ایسکمی

·      پارگی لیگامان ها

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

برگرفته شده از drmajiddastani.blog.ir

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

برگرفته شده از drmajiddastani.blog.ir

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

مگنت درمانی 2(نویسنده مجید داستانی)

        معرفی دستگاه مغناطیس درمانی

دستگاه مغناطیس درمانی، شامل یک تولید کننده ی جریان الکتریکی پالسی (ژنراتور الکترومغناطیس پالسی) و یک یا تعدادی بیشتر اپلیکاتور است.

اپلیکاتورها در دستگاه مغناطیس درمانی، متناسب با کاربردهای درمانی و اندام های مختلف، به شکل های متفاوت طراحی شده اند. بیشتر دستگاه ها، دارای دو اپلیکاتور استوانه شکل با قطرهای 30 و 70 سانتی متر هستند که به چنین اپلیکاتور هایی، سولنوئید گفته می شود. به هنگام مغناطیس درمانی، تمام تنه یا یک اندام به طور کامل در داخل سولنوئید، عضو را احاطه می کند. علاوه بر سولنوئید، برخی دستگاه ها دارای اپلیکاتورهایی به نام دیسک هستند که به منظور قرارگیری مستقیم روی یک اندام طراحی شده اند. دیسک به گونه ای روی یک اندام طراحی شده اند. دیسک به گونه ای روی یک اندام گذاشته می شود که قطب شمال آن روی اندام قرار گیرد.

بیمار در حین درمان هیچ احساسی از میدان مغناطیسی اعمال شده، ندارد. بنابراین برای آنکه او بتواند، پالس های میدان را درک کند و از وجود میدان مطلع باشد، می توان یک آهنربای کوچک به دست او داد. آهنربای کوچک، داخل میدان مغناطیسی تنها زمانی برقرار می شود که ژنراتور روشن شود. تفاوت میان میدان الکترو مغناطیس با میدان مغناطیس دایمی (مانند آهنربا) در همین موضوع است.

-کاربردهای مغناطیس درمانی در فیزیوتراپی

در ادامه به بیان برخی از شایع ترین کاربردهای مغناطیس درمانی که تاکنون مورد بررسی قرار گرفته اند، خواهیم پرداخت.

ترمیم بافت

شواهد بسیاری وجود دارد که استفاده از PEMF، در روند ترمیم بافت مؤثر است. قرار دادن بافت در معرض میدان مغناطیسی، سبب تسهیل و تسریع مهاجرت یون های کلسیم و فیبروبلاست ها به منطقه ی آسیب دیده می شود. از طرفی انرژی ایجاد شده به وسیله ی میدان مغناطیسی، سبب بهبود شکل گیری بافت های اسکار می شود.

شکستگی استخوان

محققان مدت 40 سال است که از مغناطیس درمانی پالسی، برای درمان شکستگی ها استفاده می کنند و موفقیت های چشمگیری نیز در این زمینه به دست آورده اند; به طوری که FDA در سال 1979، مجوز قانونی کاربرد مغناطیس درمانی را صادر کرد.

ترمیم استخوان شکسته نیازمند هماهنگی سلول های ویژه ای در استخوان است که سلول های اُستئوبلاست و اُستئوکلاست نامیده می شوند. سلولهای اُستئوبلاست در شکل دهی و استخوان سازی دخالت دارند; در حالی که فعالیت اصلی سلول های اُستئوکلاست، باز جذب استخوان است. در حالت طبیعی باید فعالیت این دو نوع سلول در حالت تعادل باشد تا میزان سلول های استخوان ثابت بماند. اما زمانی که شکستگی رخ می دهد، باید اُستئوبلاست ها سریع تر از اُستئوکلاست ها عمل کنند تا مراحل ترمیم سریع تر طی شود. گاهی اوقات ترمیم به صورت مطلوب انجام نمی شود و جوش نخوردن رخ می دهد. این نوع شکستگی ها نیازمند تحریک بیشتری هستند تا بتواند روند ترمیم را طی کنند. میدان الکترومغناطیس با مکانیسم های مختلفی سبب تسهیل جوش خوردن استخوان های شکسته می شود. چهار مکانیسم زیر مورد توافق اکثر محققان است:

·      تحریک کلسیم سازی بافت های فیبروکارتیلیج در فضای بین استخوان ها.

·      تأثیر افزایش جریان خون ناشی از PEMF بر روی عملکرد کانال های یونی کلسیم.

·      اثر مهارکنندگی بر فاز باز جذب کلسیم در مراحل ترمیم.

·      اثر تحریک کنندگی بر فعالیت شکل دهی و استخوان سازی سلول های اُستئوبلاست.

اگر حداقل شش ماه از زمان شکستگی بگذرد و جوش خوردگی استخوان ها صورت نگیرد، به آن شکستگی جوش نخورده می گویند. این شکستگی ها که %3 کل شکستگی ها را به خود اختصاص می دهند، میزان غیر قابل تحملی درد و ناراحتی برای بیمار به جای می گذارند. PEMF یکی از درمان هایی است که در این موارد، با درصد موفقیت بالای 80% مورد توجه بسیاری از درمانگران قرار گرفته است. همچنین استفاده از مغناطیس درمانی در مراحل اولیه ی جوش خوردن استخوان، زمان ماندن اندام در گچ را کاهش می دهد.

با این حال چند عامل مهم در ترمیم استخوان های شکسته وجود دارد که سبب کاهش پاسخ به درمان می شود. از این عوامل می توان به سن بیمار و مدت زمانی که از جوش نخوردن استخوان شکسته می گذرد، اشاره کرد. با این وجود این دو عامل مهم و تأثیر گذار، در مواردی استفاده PEMF برای ترمیم استخوان ها در افراد مسن و یا ترمیم استخوان های شکسته ای که مدت زیادی از جوش نخوردن آن ها گذشته نیز نتایج خوبی نشان داده است.

آرتروز

مغناطیس درمانی یکی از مؤثرترین روش ها برای درمان آرتروز است. در مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، کاهش چشمگیری در میزان تخریب مفصل گزارش شده است.

Ryang در سال 2013، نتایج حاصل از 14 مطالعه که به بررسی آثار PEMF

در بیماران مبتلا به اٌستیوآرتریت پرداخته بودند را جمع آوری کرد. در این مطالعات 428 بیمار تحت درمان با PEMF  قرار گرفتند و 448 بیمار به عنوان شاهد در مقابل دستگاه خاموش قرار داده شدند. به طور میانگین 4 تا 8 هفته پس از درمان، گروه PEMF بهبود چشمگیری داشت. در اکثر این بیماران، PEMF سبب کاهش درد و التهاب شده بود.

تسکین درد

یکی از شایع ترین کاربرد های مغناطیس درمانی، کاهش درد است. پیشینه ی استفاده از مغناطیس درمانی در این زمینه به دو هزار سال پیش، یعنی قبل از کاربرد طب سوزنی بر می گردد. گزارش های موفقیت آمیز بسیاری در خصوص تسکین دردهای ناشی از آرتریت، آرتریت روماتوئید، فیبرومیالژیا، کمردرد، سردرد، اِسترین و اِسپرین های عضلانی، تاندونیت، CTS، آسیب دیدگی لیگامان ها و مفاصل در دسترس است. محققان آثار میدان های مغناطیسی در درمان درد های ناشی از آرتریت را مورد بررسی قرار داده اند و مؤثر بودن آن را در این نوع دردها تأیید کرده اند.

ادامه دارد....

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

مگنت درمانی(نویسنده مجید داستانی)

مقدمه

در قرن حاضر، توجه علم پزشکی از تجویز دارو و علم جراحی به سمت درمان های غیر تهاجمی سوق یافته است. از جمله ی این درمان ها می توان، مغناطیس درمانی را نام برد که یکی از مؤثرترین روش های درمانی در حیطه ی فیزیوتراپی محسوب می شود. مطالعات انجام شده نشان می دهند، مغناطیس درمانی در تسکین درد و بهبود برخی از بیماری ها بسیار مؤثر است. با این وجود دانشمندان هنوز نتوانسته اند، چگونگی تأثیر گذاری این روش را به روشنی دریابند. آگاهی نسبت به مکانیسم عمل مغناطیس درمانی مستلزم مطالعات پایه ای بسیار دقیقی است. در این کتاب سعی شده است تا با بهره گیری از منابع معتبر عملی، درمانگران را با نحوه ی عملکرد و تأثیرگذاری میدان های مغناطیسی بر بافت های مختلف بدن آشنا کنیم. این دانش به استفاده ی صحیح از این روش درمانی در بهبود بیماری ها کمک خواهد کرد.

-تفاوت تشعشع الکترومغناطیس با میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی

تشعشعات الکترومغناطیس زمانی رخ می دهند که بارهای الکتریکی، خیلی سریع شتاب بگیرند و یا حرکت آن ها، خیلی سریع کند شود. یک لیوان پر از آب را تصور کنید که به آرامی، قاشقی را داخل آن فرو برده و سپس بیرون می آورید و هر بار که جهت حرکت را عوض می کنید، به حرکت قاشق شتاب می دهید. اگر سرعت شتاب دادن و کاهش شتاب نسبتاً کم باشد، شما می توانید چندین بار قاشق را داخل آب فرو ببرید و بیرون بیاورید، بدون اینکه اتفاق خاصی بیفتد. اما هنگامی که به حرکت قاشق شتاب بیشتری می دهید، مطمئناً آب از لیوان به بیرون پرتاب می شود. این دقیقاً همان چیزی است که در هنگام تولید تشعشعات الکترومغناطیس، اتفاق می افتد. به هنگام تغییر مشخص سرعت، همانند فرو بردن و بیرون کشیدن سریع قاشق از لیوان آب، ذرات کوچکی که فوتون نامیده می شوند، از منبع بارهای الکتریکی متحرک جدا می شوند. فوتون ها عناصر بدون بار و بدون وزن هستند که نیروی الکترومغناطیس را درفضا حمل می کنند. همان طور که از نام آن بر می آید، تشعشع الکترومغناطیس شامل دو میدان مجزاست.

-تاریخچه ی مغناطیس درمانی

اگر چه مغناطیس درمانی، به تازگی به یکی از مهمترین روش های درمانی امیدبخش تبدیل شده است، اما برای همه ی درمانگران هم روش جدیدی به حساب نمی آید. سال هاست که بسیاری از دامپزشکان از مزایای مغناطیس درمانی آگاه هستند و برای درمان شکستگی استخوان در اسب ها از آن استفاده می کنند.

مغناطیس درمانی روشی نیست که با پیشرفت های جدید علمی به دست آمده باشد. استفاده از مغناطیس و خواص آن در درمان بیماری ها به سال های دور باز می گردد. یونانیان باستان، خواص مغناطیس را در سنگ آهن یافته بودند. مصریان نیز در نوشته های خود به قدرت مأورایی مغناطیس اشاره کرده اند. آن ها از خاصیت آهنربایی در ساختن اهرام استفاده می کردند تا بدین طریق از فاسد شدن اجساد جلوگیری کنند. بقراط پدر علم پزشکی، درباره قدرت ترمیم کنندگی مغناطیس مطالبی نوشته است. نسخه های خطی چینی مربوط به هزاران سال پیش نیز این باور شرقی را توضیح می دهد که نیروی زندگی به نام «QI» به وسیله ی میدان مغناطیسی زمین تولید می شود.

البته مغناطیس درمانی در بقیه ی کشورها مثل ژاپن، چین، هند، استرالیا و آلمان نیز انجام می شود. تحقیقات انجام شده در آمریکا، تأثیر درمان های مغناطیسی را تایید کرده است. آگاهی عمومی از آثار نیروی مغناطیسی به قدری است که برخی از افراد برای افزایش انرژی، تأمین سلامت و پیشگیری از بیماری ها، شب ها بر روی تشک های مغناطیسی می خوابند و در طول روز وسایل مغناطیسی با خود حمل می کنند. مستندات فراوانی نشان می دهد که %70 مردم آثار سودمندی از مغناطیس درمانی تجربه کرده اند. با این وجود، هیچ کس ادعا نمی کند که این روش درمانی برای همه ی افراد مؤثر است.

-آثار بیولوژیک مغناطیس درمانی

مغناطیس درمانی بر این اساس استوار است که همه چیز ماهیت الکتریکی دارند و همه ی انرژی ها، انرژی الکتریکی هستند. با توجه به اینکه غشای سلول و تمام عناصر داخل سلول دارای بار الکتریکی هستند، می توان پروتوپلاسم (محتویات درون سلول) را به عنوان یک ژنراتور در نظر گرفت که شارژ الکتریکی بدن را تعیین می کند. کاهش این انرژی الکتریکی باعث ضعف می شود و در صورتی که مقدار آن به صفر برسد، مرگ را در پی خواهد داشت. مغناطیس درمانی باعث افزایش میزان متابولیسم در سلول می شود و PH اُکسیژناسیون را در بافت های آسیب دیده افزایش می دهد.

وقتی بافتی از بدن آسیب می بیند، یون های مثبت به سمت مکان آسیب دیده حرکت می کنند و باعث ایجاد درد و تورم می شوند. برای بهبود چنین وضعیتی، لازم است، قسمت آسیب دیده به پتانسیل منفی طبیعی خود باز گردد. مواد الکتروشیمیایی مربوط به ورم و درد نیز باید از محل برداشته شوند و اکسیژن و مواد مغذی به منطقه ی آسیب دیده برسد. میدان مغناطیسی با بازگرداندن تعادل الکترومغناطیس به حالت اولیه، به بهبود منطقه آسیب دیده کمک می کند.

ادامه دارد....

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

دلایل کمردرد بارداری

دلایل کمردرد در دوران بارداری

کمر درد غالباً بخش اصلی دوران بارداری است. پزشکان می‌گویند حداقل نیمی از زنان باردار در مرحله‌ای از دوران بارداری خود، کمر درد را تجربه خواهند کرد. کمردرد در بارداری اگر چه موجب نارحتی و پریشانی می‌شود، اما معمولاً نشانه‌‌ی هیچ‌‌گونه خطری برای مادر و یا نوزاد نیست. اما موارد مهمی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در صورتی که حتی بعد از زایمان، کمردرد بارداری شما بهبود پیدا نکرد، حتماً برای چک‌آپ و معاینات بیشتر به متخصص کمر مراجعه کنید. ممکن است کمردرد شما در دوران بارداری علامتی از یک مشکل بزرگتر باشد، مشکلاتی مانند دیسک کمر، سیاتیک یا پوکی استخوان.

علت‌ها و دلایل کمردرد در دوران بارداری

کمر درد در دوران بارداری به سه علت اصلی اتفاق می‌افتد:

درد پایین کمر

شایع‌ترین علت درد پایین کمر در دوران بارداری، اضافه شدن طبیعی وزن جنین و فشار آن به ستون فقرات است که به هیچ وجه جای نگرانی ندارد و امری بسیار طبیعی و قابل پیش‌بینی است. سایر علت‌های این نوع کمر درد عبارت‌اند از:

• افزایش هورمون‌ها-هورمون‌هایی که در دوران بارداری آزاد می‌شوند، موجب نرم شدن رباط‌ها در ناحیه لگن و شل‌تر شدن مفاصل به منظور آماده سازی بدن جهت فرایند زایمان می‌شود. با این تغییرات و شل شدن مفاصل و رباط‌ها ممکن است میزان تحمل کمر شما کاهش یابد.
• تغییر مرکز ثقل بدن-به تدریج با رشد جنین و بزرگ شدن رحم، مرکز گرانش بدن شما رو به جلو (به سمت رحم) حرکت می‌کند، که این موجب تغییر وضعیت و حالت بدن شما می‌گردد.
• وزن اضافی- پیشرفت مراحل بارداری و رشد نوزاد، موجب می‌شود کمر شما متحمل وزن اضافی بیشتری شود.
• وضعیت و یا حالت بدن- حالت نامناسب بدن، بیش از حد ایستادن و خم کردن کمر می‌تواند باعث تشدید درد کمر شما شود.
• استرس-تنش معمولاً در مناطق ضعیف بدن، تجمع می‌یابد و به دلیل تغییرات در ناحیه لگن، شما ممکن است در طول دوره پرتنش بارداری، افزایش کمر درد را تجربه کنید.

درد سیاتیک

برخلاف باور عموم، درد سیاتیک معمولاً با بارداری ایجاد نمی‌شود. اما اگر شما یکی از معدود افرادی هستید که این درد را در دوران بارداری تجربه می‌کنید، می‌توانید علت آن را یکی از این عوامل شایع بدانید:

• افزایش وزن و افزایش احتباس مایعات می‌تواند بر عصب سیاتیک که از لگن عبور می‌کند، فشار وارد سازد.
• گسترش رحم شما ممکن است بر روی عصب سیاتیک در قسمت پایین ستون فقرات شما فشار وارد سازد.
• شکم و سینه‌های رو به رشد شما مرکز ثقل بدن را به سمت جلو تغییر می‌دهد و موجب کشش قوس لوردوز کمر (گودی بالای باسن) شما می‌شود. این می‌تواند موجب سفتی عضلات باسن و منطقه لگن شده و عصب سیاتیک را تحت فشار قرار دهد.
• یک علت احتمالی دیگر این است که هنگامی که جنین در سه ماهه سوم، شروع به جابجایی و استقرار در جایگاه مناسب تولد می‌کند، ممکن است سر خود را درست بر روی عصب سیاتیک شما بگذارد و باعث درد شدیدی در باسن، کمر و پاها شود.

سابقه بیرون‌زدگی و یا سرخوردن دیسک

بیرون‌زدگی دیسک دردناک است و در دوران بارداری می‌تواند حتی دردناک‌تر نیز باشد. خوب است بدانید که به دلیل افزایش وزن نوزاد و افزایش فشار بر ستون فقرات در زنان باردار، این وضعیت نسبتاً شایع است. در برخی موارد، زنان باردار متوجه بیرون‌زدگی دیسک نمی‌شوند و نمی‌دانند که در دوران بارداری خود دچار این عارضه هستند. بیرون‌زدگی دیسک ممکن است موجب درد شدیدی در زنان باردار گردد و با رشد جنین، می‌تواند بدتر شود.

                                 

کمردرد بارداری

بچه‌دار شدن موهبتی بزرگ است، اما تجربه کمردرد در بارداری باعث ایجاد نگرانی در مادران باردار می‌شود. همه دردهای مرتبط با کمر در زمان بارداری به عنوان دردهای دوران بارداری شناخته می‌شوند. دردهای مرتبط با کمر در دوران بارداری عبارتند از کمر درد بارداری، سیاتیک و دیسک کمر.

تشخیص دردهای دوران بارداری

معمولاً نیازی به انجام آزمایش‌های تشخیصی نیست زیرا علائم برای پزشک به اندازه کافی واضح است. در برخی موارد که عملکرد عصب سیاتیک تحت تأثیر قرار گرفته، انجام تصویربرداری به روش ام آر آی نیاز می‌شود.

عوامل خطر

اگر فردی قبل از بارداری یا در دوره‌ی اقدام برای بارداری کمردرد دارد، احتمال ابتلا به کمردرد در دوران بارداری نیز بالاست. همچنین در افرادی که شیوه زندگی بسیار کم‌تحرک دارند، انعطاف‌پذیر نیستند، کمر و عضلات شکم ضعیف دارند، در ریسک بالاتری برای ابتلا به کمردرد قرار دارند. دوقلو یا چند قلو باردار بودن نیز احتمال کمردرد را افزایش می‌دهد.

عوارض ناشی از کمردرد بارداری

کمردردهای دوران بارداری می‌تواند انجام کارهای زیر را برای شما مشکل کند:

– برخاستن از حالت نشسته

– غلتیدن در رختخواب

– پوشیدن و در آوردن لباس‌ها

– راه رفتن به مدت طولانی

– بلند کردن و حمل اجسام سبک وزن

آیا می‌توان از کمردرد در دوران بارداری پیشگیری کرد؟

شما می‌توانید با تقویت عضلات و بهبود تناسب اندام و وضعیت بدن خود از بروز کمردرد در دوران بارداری پیشگیری کنید. ورزش منظم نیز در جلوگیری از بروز کمردرد تأثیر دارد. پس اگر تاکنون به طور منظم ورزش نمی‌کردید، از همین حالا به تدریج شروع کنید. ورزش‌های تقویتی از قبیل پیلاتس، شنا و کلاس‌های ورزشی مخصوص پیش از تولد نوزاد می‌تواند به جلوگیری از بروز کمردرد و تقویت عضلات ناحیه کمر و شکم شما کمک کند. در هنگام بلند کردن اجسام سنگین، باید خیلی مراقب کمر خود باشید. اگر مجبور به بلند کردن چیزی هستید، آن را نزدیک بدن خود نگه دارید و به جای کمر، زانوهای خود را برای بلند کردن آن خم کنید. سعی کنید در هنگام کار کردن و بلند کردن اجسام، کمر خود را خم نکنید و نچرخانید.

 

                                 

فیزیوتراپی در بارداری 2

کایروپراکتیک

کایروپراکتیک یا درمان دستی ستون فقرات اگر به طور صحیح انجام شود، در دوران بارداری بی‌خطر است. اما قبل از دریافت درمان کاریوپراکتیک، با پزشک خود مشورت کنید.

تا جایی که می توانید استراحت کنید

بارداری زمان به چالش کشیدن بدن شماست. این به معنی آن نیست که باید از فعالیت های روزمره زندگی خود دور شوید و تمام طول شبانه روز را بخوابید. منظور از استراحتی که منجر به کاهش کمر درد در دوران باداری می شود، نشستن به شیوه ای است که فشار بر روی کمر و پاها نباشد. به یاد داشته باشید که کل وزن سر، تنه و بازوها از طریق کمر به باسن و پاها منتقل می شود. با افزایش وزن بدن و بزرگ شدن دور شکم بیش از حالت طبیعی، در حین راه رفتن یا ایستادن، به کمر فشار اضافه وارد می شود. پس استراحت کنید تا کمر دردتان کمتر شود.

به پشت نخوابید

اگر چه با استراحت وضعیتتان بهتر می شود اما خوابیدن به پشت از استراحت نکردن بدتر است. وزن اضافه که در رحم ایجاد شده است، با خوابیدن به پشت، بر اثر نیروی جاذبه زمین، به کمر فشار وارد می کند. همچنین می تواند انحنای طبیعی ستون فقرات را تغییر دهد و فشارهای بیشتر بر کمر وارد شود. بنابراین هرگز به پشت نخوابید. بهترین حالت خوابیدن برای شما خوابیدن به پهلو، با زانوهای خم است در این حالت باید یک بالش یا کوسن بین زانوهایتان قرار دهید. البته می توانید از بالش های مخصوص دوران بارداری که به شکل عصا هستند نیز استفاده کنید.

کفش مناسب بپوشید

اگر شغلتان به گونه ای است که مجبور هستید زیاد باستید یا راه بروید، باید مطمئن شوید که از کفش مناسب استفاده می کنید. در این حالت باید از پوشیدن کفش های پاشنه بلند و یا کفش هایی که کف صاف دارند اجتناب کنید. بارداری موجب می شود راه رفتن عادی شما تغییر کرده و حرکات مفاصل، لگن و کمر نیز به طبع آن تحت تاثیر قرار گیرد. پوشیدن کفش نامناسب در این دوران باعث بدتر شدن شرایط می شود. کفش های راحت و ساده موجب می شوند حداقل کمر درد نگیرید. از پوشیدن کفش های پاشنه بلند که قوس بیش از حدی در زیر پا ایجاد می کنند نیز، خودداری کنید. و نکته آخر در مورد کفش این است که هر کجا که امکان دارد، از پوشیدن کفش خود داری کنید و پا برهنه راه بروید.

ساپورت شکم (شکم‌بند)

به کمک یک شکم‌بند مخصوص، وزن کودک در حال رشد را تحمل کرده تا فشار کمتری بر کمر و شکم شما وارد شود.