Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

فیزیوتراپیست دکتر مجید داستانی

Dr.Majid Dastani PT, Bcs,Msc, DPT

فارغ التحصیل فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دکترای حرفه ای فیزیوتراپی از اسپانیا
فلوشیپ تخصصی فیزیوتراپی مغز و اعصاب از بلژیک
فیزیوتراپیست سابق تیم های ملی کشتی و راگبی

فیزیوتراپیست سابق تیم‌ملی وزنه برداری
عضو انجمن فیزیوتراپی امریکاAPTA
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران IPTA
فیزیوتراپیست نمونه نظام پزشکی در سال 1395

دارای مدارک توانبخشی تخصصی ستون فقرات،اسکولیوز و ضایعات نخاعی از ژاپن
دارای مدرک درمان SEITAI از ژاپن

درمان تخصصی آسیبهای ورزشی
درمام تخصصی بیماریهای ارتوپدی و مغز و اعصاب بر اساس متدهای روز دنیا
استفاده از تکنیکهای درمان دستی به ویژه ریلیز (آزادسازی)عضلانی بهترین روش درمان نقاط ماشه ای

کلینیک فیزیوتراپی تخصصی هدی: تهران،ولنجک،بالاتر از اجلاس سران،انتهای یمن،جنب شیرینی کوک،ساختمان سبز،طبقه اول واحد 3


تلگرام : dr_majid_dastani@

شبکه تلگرام:drdastaniphysio@

اینستاگرام(ویدئوهای تخصصی):dr.dastani.physio@

تماس از طریق تلگرام و واتس اپ نیز امکانپذیر می باشد

همراه ما باشید با شبکه فیزیوتراپی telegram.me/drdastaniphysio

۱۴۴ مطلب با موضوع «تازه های پزشکی» ثبت شده است

خیلی از کودکان نوپا بد غذا می باشند. با امتناع از خوردن، کودک در حال تمرین استقلال خواهد بود و این وظیفه والدین است که غذایی سالم را به کودک داده و آموزش عادات غذایی خوب را به آن یاد دهند. در ادامه به چند مورد درمان و ترفند در خصوص بی اشتهایی کودکان و درمان بی اشتهایی در کودکان اشاره می نماییم:

 

۱- مسیر بهبود:

 

والدین نمی توانند کودک را مجبور به خوردن کنند. اما می توانند برای عادت دادن به خوردن غذایی سالم و خوش مزه ، کودک را تشویق نمایند.

 

۲- عادات غذایی سالم:

 

بگذارید فرزندتان مقدار غذایش را مطابق با میلش انتخاب کند. قاعده اصلی این می باشد که یک قاشق غذا خوری از هر نوع غذا را به ازای هر سال از سن کودکتان پیشنهاد کنید. غذا را در بشقاب های کوچک سرو نموده و به آن ها این شانس را بدهید تا برای بیشتر خوردن درخواست نمایند.

 

۳- صبور باشید:

 

خوراکی های جدید را چندین مرتبه به کودکتان دهید. شما ممکن است مجبور شوید که یک غذای جدید را ۱۰ الی ۱۵ مرتبه نشانش دهید.

 

۴- بگذارید کودکتان هم کمک نماید:

 

بگذارید کودکتان غذا را انتخاب نماید. راهی پیدا کنید که بتواند به آماده سازی غذا کمک کند. اگر آن ها در قسمت های مختلف تهیه غذا مشارکت داشته باشند، به احتمال بیشتری آن را می خورند.

 

۵- مسائل را بامزه نشان دهید:

 

غذا را به اشکال مختلفی تزیین نموده و به روشی خلاقانه بر روی بشقاب کودک خود نمایش دهید.

 

۶- انتخاب هایی را عرضه نمایید:

 

به جای استفاده از سبزیجات برای کودکتان، اجازه دهید تا او بین دو غذا، یکی را انتخاب کند.

 

۷- سس تهیه کنید:

 

جهت تشویق نمودن کودکتان، برای میوه و سبزیجات جدید، سس های سالمی را فراهم نمایید. این موارد می توانند شامل سس،  ماست و یا سس سالاد کم چرب باشند.

 

۸- الگوی خوبی برای کودکتان باشید:

 

اگر کودکتان شما را ببیند که انواع غذاهای سالمی را میل می کنید، احتمال دارد که او هم بخواهد آن ها را امتحان نماید. می توانید لیستی از غذاهایی را تهیه کنید که کودکتان آن ها را دوست می دارد.

 

۹- در زمان های مناسبی غذا بخورد:

 

طبق گفته های روانپزشک کودک به فرزندتان چند دقیقه قبل از زمان صرف غذا سر زده و به او بگویید که وقت خوردن غذا نزدیک می باشد. کودکان امکان دارد از فعالیت های خود خسته و یا هیجان زده باشند. به او اجازه دهید تا بداند تقریبا وقت خوردن غذا رسیده است تا فعالیتی که انجام می دهد را تمام کند.

 

۱۰- یک زمان به صورت روتین پایه گذاری نمایید:

 

از زمان غذا خوردن منظمی استفاده نمایید. زیرا کودکان با کارهای روتین بهتر کنار خواهند آمد. غدا را در یک محل و در یک زمان میل کنید.

 

۱۱- غذا خوردن را برای کنار هم بودن و همچنین صرف نمودن وقت با خانواده تان قرار دهید:

 

نگذارید که کودک هنگام صرف غذا با اسباب بازی هایش بازی نماید ، همچنین مطالعه کتاب و یا تماشای تلویزیون نباید در هنگام صرف غذا مجاز باشد.

 

۱۲- از غذا خوردن لذت ببرید:

 

اگر غذا خوردن خوشایند باشد ، فرزندتان بیشتر منتظر غذا خواهد بود. تلاش کنید از استدلال و یا منفی نگری در هنگام صرف غذا دوری کنید.

 

۱۳- انتظارات خود را مدیریت نمایید:

 

انتظار رفتاری را نداشته باشید که برای کودک شما خیلی دشوار باشد. به طور مثال، نباید انتظار این را داشته باشید که کودکتان بتواند با وسایل مختلفی غذا بخورد.

 

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ اسفند ۹۸ ، ۱۰:۳۲
دکتر داستانی

اختلال اضطرابی منتشر

 

اگر کودک شما نگرانی های فراوان و غیر قابل ‌کنترلی در موارد بسیاری از موضوعات مانند تنش ‌های خانوادگی، ارتباط با همسالان، فجایع طبیعی مانند زلزله، مسائل تحصیلی و دارد و علائم آن شامل بی ‌قراری، بی‌ خوابی، کاهش تمرکز و همچنین تحریک ‌پذیری است یعنی مبتلا به اختلال اضطرابی منتشر گردیده.

اختلال اضطراب اجتماعی

 

طبق گفته های بهترین روانپزشک کودک این اختلال شامل ترس و نگرانی شدید کودکان از حضور در موقعیت‌ های مختلف اجتماعی می باشد. کودک از تماس گرفتن ، شروع مکالمه با دوستان، غذا خوردن در جمع، پاسخ دادن به معلمان و دوری می نماید. معمولا این کودکان آرام صحبت می ‌کنند ، به چشم‌ های دیگران نگاه نمی ‌کنند و از ارتباط با همسالان نیز پرهیز می‌ نمایند.

اختلال اضطراب جدایی

 

کودکان به ‌طور طبیعی در سن ۱۸ ماهگی تا ۳ سالگی در صورت جدایی از مادر خود نگران و مضطرب می‌ شوند. اگر اضطراب جدایی از مادر طولانی مدت باشد، یعنی کودک از رفتن به مهد کودک یا مدرسه خودداری نماید و یا علائمی مانند ترس شدید، حالت تهوع و استفراغ صبحگاهی، تعریق، تپش قلب وداشته باشد، جز این اختلالات اضطرابی در کودکان محسوب می‌ شود.

بررسی چند دلیل اختلال اضطرابی کودکان

 

دلیل اختلالات اضطرابی می ‌تواند ژنتیکی و یا عوامل محیطی و رفتاری باشد. در ادامه به برخی از این مواد اشاره می‌ نماییم:

 

۱برخی از اختلالات اضطرابی ، ژنتیکی می باشند و از والدین به فرزندانشان به ارث می ‌رسد.

 

۲- والدین نگران، نقش بسیار مهمی در ایجاد شخصیت نگران و مضطرب کودکانشان خواهند داشت. عوامل رفتاری این والدین از آن ها به کودک خود می‌ رسد و طبیعی است که یک مادر یا پدر نگران، در رویارویی با اتفاقات روزمره و همراه با رفتارهای توام با اضطراب واکنش نشان می ‌دهند، به فرزندانی که ناظر هستند نیز می ‌آموزند در ارتباطات با محرک‌ ها واکنشی مشابه آن ها را داشته باشند.

 

۳- حمایت نمودن زیاد از کودک می ‌تواند جز علل شکل ‌گیری شخصیتی نگران گردد.

 

۴- جدا شدن والدین به خصوص اگر با تنش همراه باشد، باعث ایجاد نگرانی ‌های زیادی در کودک خواهد شد و حس عدم امنیت را در آینده القا می‌ نماید که در شخصیت او تاثیرگذار خواهد بود.

 

۵- مرگ والدین یا یکی از آن ها برای کودک بسیار آسیب ‌زا می باشد ، که هرچه سن کودک پایین ‌تر باشد و سال‌ های بیشتری را با نبود والدین بگذراند، آسیب بیشتری خواهد دید. این کودکان حس عدم امنیت را تجربه می‌ نمایند و در اضطراب دائم به سر می ‌برند.

 

۶- پدر و مادرانی که به اندازه کافی به فرزند خود محبت نمی کنند و در بروز احساسات سرد هستند باعث می ‌شوند فرزندان دچار دلبستگی نا ایمن شده و زمینه‌ ساز شخصیت استرسی در کودکان می شوند، زیرا کودک همیشه حس بی ‌پناهی دارد.

 

۷- رفتارهای غیرقابل ‌پیش‌بینی والدین مخصوصا در خصوص تشویق و تنبیه خواهد توانست زمینه‌ ساز اضطراب گردد. آنچه که حس امنیت و آرامش به کودک می ‌دهد ، ثبات در رفتار والدین است. کودک باید بداند رفتارهای درست همیشه تشویق در پی دارد و با رفتار نادرست تنبیه می‌ شود.

 

۸- برنامه به شدت پر مشغله، اگر کودکتان باید مرتبا از یک فعالیت به فعالیتی دیگر منتقل گردد، امکان دارد دچار استرس شود مخصوصا اگر کودکتان نیاز به استراحت داشته باشد.

 

۹- فشار خود سرانه ، برخی از کودکان امکان دارد اضطراب را زمانی حس نماید که می ‌خواهند در مدرسه بهتر عمل کنند. آن‌ ها معمولا می ‌خواهند مانند کودکان دیگر باشند و یا حتی شبیه آن ‌ها رفتار نمایند. این نوع فشار خودسرانه به خصوص در کودکانی رایج می باشد که از اشتباه نمودن و اینکه خوب نباشند خواهند ترسید.

 

۱۰- دریافت خبرهای ناگوار از اخبار رسانه‌ ها، سرخط خبرهای روزنامه ‌ها و تصاویر تلویزیون درمورد حوادث ناگوار طبیعی ، تروریسم، تصاویر خشونت آمیز و ناراحت ‌کننده معمولا در کودکان ایجاد اضطراب می نماید. زمانی که کودک چنین اخباری را می ‌بیند و یا می‌ شنود از این خواهد ترسید که چنین حادثه ‌ای برای او و افرادی که دوست دارد بیافتد.

 

۱۱- مطالعه یک کتاب و یا مشاهده فیلم ترسناک، داستان ‌های علمی تخیلی امکان دارد در کودکان ایجاد اختلالات اضطرابی در کودکان نماید. کودکان عموماً تحت تأثیر ترس، خشونت، صحنه‌ های دردناک فیلم و یا داستان ها قرار می ‌گیرند. در صورتی که بعضی از کودکان احتمال دارد نسبت به بقیه همسالان خود حساس ‌تر باشند. پس بهتر است که محتوای این رسانه‌ ها را تا حد ممکن از دسترسی کودکان دور نگه دارید. توصیه دیگر این است که فیلم ‌ها، داستان ‌ها و یا بازی ‌های رایانه ‌ای مناسبی برای سن کودک خود انتخاب نموده و بر محتوای آن‌ ها نظارت داشته باشید که دارای صحنه‌ های وحشتناک و نامناسب برای کودکتان نباشد. برای مراجعه به بهترین کلینیک روانشناسی کودکان با ما تماس بگیرید.

 

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ اسفند ۹۸ ، ۱۰:۲۱
دکتر داستانی

اضطراب چیست

اضطراب یکی از شایع ‌ترین اختلال می باشد که در هر سنی رخ می دهد. به طور میانگین از هر ۸ کودک ۱ نفر مبتلا به اختلالات اضطرابی است. البته داشتن اضطراب در کودکان روندی عادی است، به طور مثال بسیاری از کودکان از موجودات خیالی می ‌ترسند، یا نگران سلامت خود و والدینشان می باشند، اما مهم این است که این نگرانی‌ ها موقت و گذراست. اختلالات اضطرابی در کودکان، نگرانی ‌ها به‌ صورت مداوم وجود دارند که باعث اختلالاتی در عملکرد روزانه کودک مانند صحبت نمودن در مهدکودک و کلاس، اجتناب از بازی کردن با همسالان، ترس از خوابیدن بعد از تماشای فیلم ترسناک و می ‌شوند.

علائم اضطراب در کودکان

تغییرات در رفتار یا خلق و خو کودکان جز اولین نشانه ‌هایی می باشد که اعلام می نماید کودک شما ممکن است دچار اضطراب و استرس باشد. برخی دیگر از علائم رایج عبارت ‌اند از:

۱- شکایت از دل درد یا سردرد

۲- مشکلاتی در هنگام خواب و یا تمرکز

۳- تغییرات رفتاری مانند بی ‌حوصلگی، کم صبری و اصطلاحا گیر دادن

۴- افزایش رفتار عصبی مانند جویدن ناخن

۵- دوری از مدرسه رفتن و یا به مشکل برخوردن در مدرسه

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ اسفند ۹۸ ، ۱۰:۱۸
دکتر داستانی

زیجات برای کودکتان، اجازه دهید تا او بین دو غذا، یکی را انتخاب کند.

 

۷- سس تهیه کنید:

 

جهت تشویق نمودن کودکتان، برای میوه و سبزیجات جدید، سس های سالمی را فراهم نمایید. این موارد می توانند شامل سس،  ماست و یا سس سالاد کم چرب باشند.

 

۸- الگوی خوبی برای کودکتان باشید:

 

اگر کودکتان شما را ببیند که انواع غذاهای سالمی را میل می کنید، احتمال دارد که او هم بخواهد آن ها را امتحان نماید. می توانید لیستی از غذاهایی را تهیه کنید که کودکتان آن ها را دوست می دارد.

 

۹- در زمان های مناسبی غذا بخورد:

 

طبق گفته های روانپزشک کودک به فرزندتان چند دقیقه قبل از زمان صرف غذا سر زده و به او بگویید که وقت خوردن غذا نزدیک می باشد. کودکان امکان دارد از فعالیت های خود خسته و یا هیجان زده باشند. به او اجازه دهید تا بداند تقریبا وقت خوردن غذا رسیده است تا فعالیتی که انجام می دهد را تمام کند.

 

۱۰- یک زمان به صورت روتین پایه گذاری نمایید:

 

از زمان غذا خوردن منظمی استفاده نمایید. زیرا کودکان با کارهای روتین بهتر کنار خواهند آمد. غدا را در یک محل و در یک زمان میل کنید.

 

۱۱- غذا خوردن را برای کنار هم بودن و همچنین صرف نمودن وقت با خانواده تان قرار دهید:

 

نگذارید که کودک هنگام صرف غذا با اسباب بازی هایش بازی نماید ، همچنین مطالعه کتاب و یا تماشای تلویزیون نباید در هنگام صرف غذا مجاز باشد.

 

۱۲- از غذا خوردن لذت ببرید:

 

اگر غذا خوردن خوشایند باشد ، فرزندتان بیشتر منتظر غذا خواهد بود. تلاش کنید از استدلال و یا منفی نگری در هنگام صرف غذا دوری کنید.

 

۱۳- انتظارات خود را مدیریت نمایید:

 

انتظار رفتاری را نداشته باشید که برای کودک شما خیلی دشوار باشد. به طور مثال، نباید انتظار این را داشته باشید که کودکتان بتواند با وسایل مختلفی غذا بخورد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ اسفند ۹۸ ، ۱۲:۰۵
دکتر داستانی

این اختلال باعث چاقی کودکتان می شود که این مشکل باعث نمایان شدن برخی از بیماری ها در افراد چاق می باشد. در ذیل به آن ها اشاره می نماییم:

 

۱- آسم

 

۲- دیابت

 

۳- بیماری های قلبی و عروقی

 

۴- آپنه خواب

 

۵- بالا رفتن فشار خون

 

۶- کلسترول بالا

 

۷- درد در عضلات و همچنین مفاصل

 

۸- دچار افسردگی شدید

 

۹- پدیدار شدن اختلالات گوارشی

 

۱۰- برخی از سرطان ها

 

بررسی نشانه های پرخوری در کودکان:

 

اشتیاق شدید به خوردن غذا از نشانه های بارز در اختلال پرخوری کودکان می باشد. دیگر نشانه های این اختلال عبارتند از:

 

۱- مرتب غذا خوردن در طول روز

 

۲- خوردن مقدار زیادی غذا به طور مرتب

 

۳- داشتن احساس استرس و یا تنش

 

۴- مخفی یا انبار نمودن غذاها جهت پنهانی خوردن آن ها

 

۵- نداشتن توانایی در کنترل وزن بدن

 

۶- ناتوانی در کنترل گرسنگی

 

۷- داشتن احساس انزجار ، ناراحتی و یا گناه بعد از پرخوری نمودن

 

۸- پس از خوردن غذا احساس رضایت ندارد

روش های پیشگیری از پرخوری در کودکان

 

پرخوری کردن اگر به عادت تبدیل شود، می ‌تواند سلامت جسمی کودک را به‌ خطر بیندازد. داشتن اضافه وزن در دوران کودکی ریسک مبتلا شدن به بیماری های زیادی را در پی خواهد داشت. بنابراین در پرخوری نمودن کودکان، پیشگیری بر درمان مقدم است. اگر نمی‌خواهید کودکتان دچار اختلال پرخوری شود، باید قبل از هر کاری اطلاعات خود را در خصوص میزان انرژی و همچنین مواد مغذی مورد نیاز فرزندتان بر طبق جنس، سن و فعالیت بدنی او تکمیل نمایید.

 

در ادامه به مواردی اشاره می نماییم تا با استفاده از آن ها بتوانید پرخوری در کودکتان را پیشگیری نمایید.

 

۱- مدیریت نمودن استرس در کودکان:

 

اگر به کودک خود در کنترل استرس کمک نمایید، می توانید تا حد زیادی جلوی پرخوری او را بگیرید. کودک خود را تشویق کنید تا ورزش های آرامش بخش مثل مدیتیشن ، نفس عمیق و یوگا را انجام دهد.

 

۲- پیروی از برنامه غذایی مشخص:

 

به کودک خود صبحانه ای کامل دهید تا بتواند اشتهایش را در طول روز مهار نموده و انرژی لازم را جهت سوخت و ساز آن داشته باشد. سپس بعد از صبحانه باید به فکر ۲ وعده بسیار متعادل برای ناهار و شام باشید، در بین این وعده ها می توانید برای کودک خود میان وعده هایی مناسب که برای او مفید باشد را در نظر بگیرید. کودک خود را را به عادت از این برنامه غذایی متعهد نموده و اجازه ندهید وعده ای از قلم بیفتد.

 

۳- ورزش کردن:

 

ورزش کردن روشی عالی برای کنترل پرخوری می باشد که با این روش علاوه بر کاهش وزن کودکتان، می توانید در بهبود خلق و خوی او تاثیر بگذارید و استرس او را کاهش دهید. ورزش نمودن کمک می نماید تا فرزندتان بتواند بر پرخوری های احساسی غلبه نماید.

 

۵- جلوگیری از رژیم های سخت:

 

هنگامی که کودکتان از یک برنامه غذایی بسیار محدود شده استفاده می نماید، در طول زمان میلش به خوردن غذا بیشتر شده و تمایل به پرخوری پیدا می کند. فرزندتان را از گرفتن چنین رژیم هایی منع نموده و تشویقش نمایید تا متعادل غذا بخورد.

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ اسفند ۹۸ ، ۱۱:۵۸
دکتر داستانی

پرخوری در کودکان

 

پرخوری نمودن کودکان به صورت چرخه ای می باشد. یعنی امکان دارد کودک غذای زیادی بخورد و درست قبل از نهایت رشدش، دچار عارضه اضافه وزن شود. گاها این نوع اضافه وزن همزمان با رشد کودک ادامه خواهد داشت و به سرعت از بین می رود.

 

با این وجود، ممکن است پر خوری در کودکان نشانه ای از اشکال در خوردن غذا باشد. که می تواند شامل غذا خوردن از روی احساسات و یا اختلال در خوردن مانند اختلال زیاده روی در غذا خوردن باشد. در ادامه با علت پرخوری در کودکان آشنا خواهید شد.

علت پرخوری در کودکان

 

۱- پرخوری کودکان از روی احساسات:

 

هنگامی که کودک از روی احساسات غذا می خورد، یا برای آرام شدنش است و یا از روی خستگی می باشد. غذا خوردنی که از روی احساسات باشد، امکان دارد منجر به اضافه وزن گردد. زیرا که معمولا این شیوه پرخوری مربوط به نیاز بدن ما به مواد مغذی یا کالری نمی باشد. در آینده ممکن است که مصرف زیاد کالری باعث افزایش وزن کودک، اضافه وزن و یا چاقی بیش از انداره شود.

 

اضافه وزن معظلی است که ممکن است باعث معذب بودن و خجالت کشیدن کودک و یا والدین شود. اگر حس نمودید که کودکتان از روی احساسات غذا می خورد، با او در خصوص نگرانی هایش صحبت نمایید. به کودک خود کمک کنید تا عکس العمل بهتری نسبت به مشکلات اش نشان دهد، مثل تمرکز نمودن بر روی راه حلی جهت برطرف نمودن مشکلاتش.

 

۲- پرخوری به علت استرس زیاد:

 

در برخی مواقع استرس و یا یک ضربه عاطفی باعث می شود تا کودک به خوردن غذا روی بیاورد. بعضی از کودکانی که دچار استرس می شوند پرخوری را شروع می کنند و به همین علت باعث افزایش وزن می شود. ممکن است کودکتان به دلایل مختلفی دچار پرخوری شده باشد ، بهترین روش جهت کنترل نمودن این اوضاع، مشورت با یک روانشناس می باشد. درمان های موفق و همچنین کاهش وزن درمانی می تواند به کودک کمک نماید تا بر پرخوری خود غلبه نماید.

 

۳- اختلال پرخوری شدید:

 

اختلالات تغذیه ای مثل اختلال پرخوری، معمولا در سنین نوجوانی و جوانی خود را نشان می دهد. هنگامی که فرزند شما از اختلال پرخوری رنج می برد، مقدار زیادی غذا را در مدت زمانی کوتاه می خورد که تمامی این کالری های اضافه خود را به صورت چاقی و همچنین مشکلات دیگری در سلامتی اش نشان خواهد داد. این اختلال در مدت طولانی باعث می گردد تا فرزندتان دیگر نتواند کنترلی بر روی گرسنگی خود داشته باشد. کودکانی که دچار اختلال پرخوری می باشند، دارای نشانه هایی مثل احساس گناه و غذا خوردن به صورت مخفی هستند. برای مراجعه به بهترین کلینیک روانشناسی کودکان با ما تماس بگیرید

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ اسفند ۹۸ ، ۱۱:۴۸
دکتر داستانی

هرچه تاخیر رشدی کودک از طرف والدین زودتر تشخیص داده شود درمان کودک آسان تر و سریع تر اتفاق خواهد افتاد. در نتیجه احتمال رشد کامل و مطلوب بیشتر می شود. والدین در صورت مشاهده این نوع اختلال در کودک خود می توانند به کلینیک روانشناسی کودکان مراجعه نمایند.

 

والدین می توانند بعد از مشاهده نشانه های مطرح شده سریعا درمان فرزند خود را تحت نظارت یک متخصص شروع کنند. درمان ها شامل؛ دارو درمانی، گفتار درمانی، کاردرمانی، بازی درمانی و است.

 

پنج گروه اصلی مهارت ها در کودکان که مراحل رشدی را تشکیل می دهند شامل موارد زیر است:

 

۱- حرکات درشت: استفاده از گروه بزرگی از عضلات برای نشستن, ایستادن, راه رفتن, دویدن و غیره. حفظ تعادل و تغییر وضعیت

۲- حرکات ظریف: استفاده از دست ها و انگشتان جهت غذا خوردن ، نقاشی کردن ، لباس پوشیدن ، بازی کردن ، نوشتن و

۳- زبان: صحبت کردن از طریق زبان بدن و ادا و اشاره، ارتباط و درک آنچه که دیگران می گویند.

۴- شناختی: مهارت های تفکر شامل یادگیری، درک,‌حل مسأله، استدلال و یادآوری

۵- اجتماعی: تعامل با دیگران، داشتن روابط با خانواده، دوستان و معلمان، مشارکت و پاسخ به احساسات دیگران

 

گاها یک محدوده سنی چندین ماهه وجود دارد که انتظار می رود یک کودک سالم و طبیعی این مهارت های جدید را بیاموزد. بعضی مهارت ها نیاز دارند که قبل از یادگیری مهارت های جدید ، شکل گرفته باشند. به طور مثال ، کودک باید چهار دست و پا رفتن را قبل از راه رفتن یاد بگیرد.

 

اگر محدوده سنی طبیعی برای راه رفتن ۹ تا ۱۵ ماهگی باشد و کودکی ۲۰ ماهه هنوز راه نمی رود, این می تواند به عنوان یک تأخیر رشدی مطرح شود. پیشرفت در هر زمینه رشدی با پیشرفت در سایر زمینه ها مرتبط می باشد. بنابراین اگر مشکلی و یا اختلالی در گفتار و زبان کودک باشد ، احتمالا روی رشد در سایر زمینه ها مثل رشد اجتماعی یا شناختی تأثیر خواهد گذاشت.

تشخیص تاخیر رشدی

 

تشخیص تأخیر رشدی سخت می باشد. دو نوع تست وجود دارد که می توان انجام داد:

 

۱- غربالگری رشدی

۲- ارزیابی رشدی

 

پزشکان و پرستاران غربالگری رشدی را انجام می دهند تا بگویند آیا کودک مهارت های پایه را یاد گرفته است. در

زمانی که باید می آموختند یا اینکه آنها ممکن است مشکلاتی داشته باشند

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

 

.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ بهمن ۹۸ ، ۱۰:۰۴
دکتر داستانی

نشانه های تاخیر در رشد کودک

 

برای شناسایی تاخیر رشد کودکان آن ها را از ۴ مهارت مورد بررسی قرار می گیرد:

مهارت های حرکتی:

 

عدم توانایی در غلت زدن، نشستن و راه رفتن تا قبل از هجده ماهگی

ناتوانی در جویدن، بلعیدن و غذا خوردن به تنهایی

ناتوانی در دست گرفتن اجسام و ناتوانی از استفاده از دو طرف بدن

مهارت های اجتماعی:

 

کودکان دارای تاخیر رشدی ممکن است توانایی برقراری ارتباط با دیگران (اعضای خانواده، همسالان، معلمان و ) را نداشته باشند. همچنین این کودکان نمی توانند احساسات دیگران را درک کنند.

مهارت های شناختی:

 

در اثر تاخیر رشد مهارت های شناختی نظیر یادگیری، درک، استدلال و یادآوری دچار مشکل می شود.

مهارت های زبانی:

 

این کودکان بسیار دیر به زبان می آیند، این موضوع شامل زبان بدن هم می شود و در فهمیدن منظورشان به دیگران حتی از طریق زبان بدن نیز ناتوان هستند.

علل به وجود آمدن تاخیر در رشد کودک:

 

عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی هر دو در به وجود آمدن اختلال رشد در کودک اثر می گذارد.

عوامل ژنتیکی:

 

ناهنجاری های کروموزومی یا ژنتیکی می تواند باعث ایجاد اختلال در تاخیر رشد شوند. امروزه با انجام آزمایشاتی قبل از بارداری می تواند ژن های معیوب را شناسایی کرده و از به دنیا آمدن کودکانی با مشکلات ژنتیکی جلوگیری نماید.

عوامل محیطی:

 

۱- مسمومیت کودک قبل یا بعد از تولد با عوامل مضر مانند سرب

۲- ابتلای مادر به بیماری های عفونی

۳- تب شدیدی که به تشنج ختم شود

۴- نوزاد نارس به دنیا آید و یا دچار کمبود اکسیژن شود

۵- وارد شدن ضربه به سر کودک هنگام به دنیا آمدن یا بعد از آن

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ بهمن ۹۸ ، ۰۹:۵۶
دکتر داستانی

همه ما علاقه مندیم که کودکانی شکوفا و بالنده داشته باشیم ،پس باید عوامل موثر بر رشد کودک را بشناسیم و با توجه به آن برنامه ریزی و اقدام کنیم . این عوامل عبارست از:

1- سلامتی و تندرستی :

یکی از مهم ترین عوامل برای رسیدن به خود شکوفایی کودک ،سلامتی و تندرستی اوست ، که کودک را در رسیدن به اهداف و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات کمک می کند. بیماری فقط در پی ارضای نیازهای اولیه خود باشد،نیازهای عالی تر برای او دست نیافتنی می گردد . هنگام ابتلا به بیماری ،کودک احساس می کند بر روی بدن خود کنترلی ندارد و در پی آن تجسم نفس ،اعتماد و اتکا به نفس در وی کاهش می یابد.

2- شادی و نشاط :

 

کودکان شاد راحت تر بر موانع و ناکامی ها غلبه پیدا می کنند ،راحت تر به افراد و اتفاقات جدید نزدیک شده ،آن را تجربه می کنند .

 

رشد شخصیت کودک

- 3مهارت و تجربه والدین :

 

میزان اطلاعات و تجربه والدین تاثیر زیادی بر رشد شخصیت کودک دارد. والدین با تجربه مشکلات و نیازهای هر دوره را پیش بینی کرده،با برنامه ریزی درست،کودک خود را هدف گذاری و رسیدن به آن کمک می کنند.با تغییر شرایط  زندگی یعنی همراه با صنعتی و نو شدن و در پی آن افزایش ارتباطات و کاهش فاصله ها،ممکن است مدل های سنتی فرزند پروری و سبک زندگی گذشته، در تطابق با شرایط  جدید مشکل داشته باشند. یکی از راه های بر طرف کردن این مشکلات و تطابق مدل های سنتی با مدل های نوین،فراگیری مهارت های فرزند پروری است. البته به جز تجربه،نگرش و طرز برخورد والدین نیز  مهم است.در واقع نگرش هر فرد نیز به میزان آگاهی،خلق قالب و رضایتمندی او بستگی دارد .

 

۴- مزاج شخصیت کودک :

 

چنانچه قبلا گفته شد کودکان مزاج های متفاوتی دارند ،بر همین اساس اطلاع والدین از این وضعیت ها برای رشد شخصیت کودک  و کسب مهارت های لازم در حسن تناسب و تطابق آن ها با کودک تاثیر گذار خواهد بود.

 

۵- جنسیت کودک :

 

نوع نگرش اطرافیان نسبت به کودک ،به ویژه در جوامع سنتی ،تحت تاثیر جنسیت او است . کودک از بدو تولد تحت فشارهای اجتماعی نیرومندی است تا بتواند با الگوهای خاص پذیرفته شده فرهنگی مربوط به جنسیت خود هماهنگ شود. جنسیت حتی بر نوع و سرعت کسب مهارت کودکان تاثیر مستقیم دارد. از طرف دیگر مراحل مختلف رشد پسر و دختر و مسائل پیش آمده با هم متفاوت است .

 

۶- تربیت تولد و تعداد فرزندان :

 

تجربه والدین در مورد فرزند اول کمتر است لذا تمایلشان به مداخله، محدود کردن ، اجبار و نشان دادن شدت عمل در مورد فرزند اول ، نسبت به بچه های بعدی بیشتر خواهد بود. از طرف دیگر فرزند اول در محیطی کودک محور رشد می کند، لذا بهتر از فرزندان بعدی توسط بزرگترها پذیرفته می شود و به همین خاطر انتظار این می رود که مسئولیت پذیرتر بوده پذیرش بیشتری برای نقش های مهم و برجسته مانند رهبری داشته باشد . تعداد کودکان یک خانواده نیز بر رشد کودک تاثیر گذار است . والدینی که چند کودک دارند ، مجبورند توجه خود را بین آنان قسمت کنند ،که این موضوع ممکن است زمینه ساز بروز رقابت و دعوا در میان کودکان گردد.کودکان بیمار یا ضعیف نیز توجه و تلاش بیشتر والدین را به خود معطوف و در نتیجه الگوی شخصیتی تابع و وابسته پیدا می کنند از طرف دیگر مشکلات رفتاری گسلنده ،مانند پرخاشگری و فرار از منزل در فرزندان دیگر افزایش می یابد.

 

۷- میزان درآمد خانواده و دسترسی به امکانات مادی :

 

وقتی که پول به مقدار کافی در سیستم خانواده وجود داشته باشد ،والدین دچار مشکل زیادی نبوده ،منابع بیشتری برای مقابله با فشارها و موانع در اختیار خواهند داشت .به همین دلیل راحت ترمی توانند برای رشد و آموزش تمام فرزندان خود پول خرج کنند. نقش مهم امکانات مادی دیگر مانند مسکن تعداد اتاق ها ،دسترسی به امکانات سرگرمی و تفریحی ورا نیز نباید از نظر دور داشت .

 

۸- دسترسی خانواده به سیستم های حمایتی :

 

سیستم های حمایتی ،آگاهی و اطلاعات خانواده را افزایش و منابع جانشین به آنان عرضه می دارد و از طرف دیگر تعامل اجتماعی و معاشرت را بالا می برند .همچنین از میزان استرس تحمیل شده بر خانواده کم می کنند.

 

    وظایف پدر و مادر در رشد شخصیت کودک :

 

یکی از سوالات مهم در محبث مهارت های فرزند پروی این است که واقعا وظایف پدر و مادر چیست ؟

 

در مقایسه با دیگر موجودات کره زمین ،فرزندانشان طولانی ترین زمان را برای اتمام رشد و نمو ایجاد استقلال و خودکفایی نیاز دارد، و در تمام این دوران به پدر و مادر خود وابسته است . در ابتدای زندگی کودک به تازگی مراحل رشد و نمو خود را شروع کرده ،حواس او فاقد پختگی لازم ،و تجارب او از زندگی کم و پراکنده است ،این مادر یا جانشین اوست که با انجام وظیفه درست ،محیط مناسب را برای تکامل کودک فراهم می آورد. اهم و عمده وظایف پدر و مادر عبارت است از ارضا نیازهای فرزند یک میحط سالم خانوادگی ،نه تنها به فرزندان بلکه به همه اعضای خانواده این امکان را می دهد تا نیازهای واقعی و مقبول خود را برآورده سازند.

 

نیازهای اعضای خانواده عبارت است از:

 

    نیازهای اولیه یا جسمانی غذا لباس ،مسکن و امنیت

    نیاز به برقراری روابط عاطفی و خوب

    نیاز به نقطه اتکا

 

http://mehrbrainclinic.com.

 

 

                                 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ بهمن ۹۸ ، ۱۰:۴۶
دکتر داستانی

شما به عنوان والدین ، مسئول سلامت جسمی و همچنین روحی فرزندتان می باشید. هرگز یک راه مشخص شده و ثابت برای تربیت فرزندان وجود نخواهد داشت. روش های تربیتی متفاوتند ، ولی تمامی کسانی که مراقب فرزند شما هستند باید انتظارات فرزندتان را دریابند. کتاب های خوبی در این زمینه وجود دارد که می توانید از آن ها جهت بهبود تربیت فرزندانتان استفاده کنید.

راهکارهای کلی در خصوص تعلیم و تربیت:

 

۱- سعی نمایید در کنار رسیدگی و تامین تغذیه مناسب ، ایمن سازی بدن ، فراهم کردن امکانات ورزشی و محیطی امن و سالم خانوادگی را برای فرزندتان فراهم سازید.

۲- از مراحل رشد کودک آگاهی پیدا نمایید تا بیش از حد و یا کمتر از حد لازم از او انتظار نداشته باشید.

۳- احترام و اعتماد متقابل را ایجاد نمایید. صدای خود را برای او بلند نکنید ، حتی هنگامی که با او توافق ندارید. راههای ارتباطی را باز نگه دارید.

موفقیت هایش را جشن بگیرید.

۴- توانایی های او را با توانمندی های سایر کودکان مقایسه نکنید.

۵- منحصر بفرد بودن او را ستایش کنید.

۶- از اینکه وقت خود را صرف او کنید دریغ ننمایید.

۷- استقلال و خود ارزشی را در او پرورش دهید.

۸- در رویارویی با فراز و نشیب های زندگی او را یاری کنید.

۹- برای کارهای مثبتی که انجام می دهد تایید تان را ابراز کنید.

۱۰- به او کمک کنید از اشتباهاتش درس بگیرد.

۱۱- بدون قید و شرط او را دوست بدارید و محبت کنید.

۱۲- ارزش عذرخواهی جهت اشتباه مرتکب شده ، همکاری ، صبر ، بخشش و احترام به دیگران را به او بیاموزید.

۱۳- انتظار نداشته باشید بی نقص عمل کنید ، تربیت فرزند ، کار دشواری است. بهداشت روانی همه کودکان حائز اهمیت می باشد.

۱۴- به مهارت های خود جهت حل و همچنین کنار آمدن با مشکلات رجوع نمایید. آیا شما مثال خوبی در این مورد هستید؟ اگر احساسات و عملکرد فرزندتان مایه دستپاپچگی شما شده آیا قادر به کنترل خشم و همچنین ناامیدی خودتان نیستید ، کمک بجویید.

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ بهمن ۹۸ ، ۱۰:۱۱
دکتر داستانی