ترومبوز وریدهای عمقی زمانی رخ می دهد که خون درسطح لایه های داخلی وریدهای
(سیاهرگها) عمقی لخته می شود که معمولا این حالت در پاها اتفاق می افتد. این لخته ها
خطرناک هستند به این دلیل که ممکن است شکسته شوند ، وارد جریان خون شده و شریانهای
(سرخرگها) بزرگ و مهم به ویژه شریانهای ریه را مسدود کنند و منجر به صدمه دائمی یا
مرگ شوند. این اختلال در اغلب موارد در خانمها و در سنین بالای 40سال رخ می دهد.
علائم و نشانه ها
تقریبا نیمی از بیماران مبتلا به ترومبوز وریدهای عمقی تا زمانی که رگهای
بزرگ و اصلی مسدود نشود، هیچ علامتی ندارند در این موقعیت علائم به شرح زیر می باشد :
-
افزایش دمای پا
-
تورم یک طرف عضله
پشت ساق پا، قوزک، ران و از قوزک به پایین
-
تب خفیف
-
درد در پاها
-
التهاب و قرمزی
-
برجسته شدن رگهای
سطحی پا
در صورت حرکت لخته به سمت سرخرگهای ریه و انسداد آنها ، علایمی مثل تنگی
نفس – درد قفسه سینه و سرفه خونی نیز
بروز می نماید .
علل و عوامل خطرساز
زمانی که خون درون وریدهای عمقی پاها، آهسته تر از زمان معمول حرکت می
کند یا زمانی که فاکتورهایی وجود دارند که تمایل خون به لخته شدن را افزایش می دهند
و یا مواردی که لایه داخلی وریدها دچار آسیب شده باشد، ترومبوز وریدهای عمقی رخ می
دهد.
عوامل تاثیرگذار در بروز این اختلال شامل موارد زیر است :
1- زمانی که به مدت طولانی در حالت
نشسته قرار می گیرید مثل پروازهای هوایی طولانی مدت ( بیشتر از 4ساعت)
2- صدمات
مثل شکستگی های لگن و ران
3- جراحی
های بزرگ مثل جراحی های استخوان و مفاصل
4- محدودیت
حرکتی یا ناتوانی در راه رفتن به دلیل بیماری و یا هرگونه مشکل سلامتی
5- بیماریها
از جمله برخی سرطانها، بیماریهای قلبی و واریس
6- برخی
از داروها از جمله قرصهای پیشگیری از بارداری
7- سیگار
کشیدن
8- چاقی
9- حاملگی
درمان بیماری
هدف از درمان ، جلوگیری از بزرگتر شدن لخته، پیشگیری از عوارض لخته مثل
حرکت به سمت شریانهای ریوی و بروز انسداد درآنهاُ، حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد
لخته جدید می باشد اقدامات زیر به منظور دستیابی به اهداف درمان انجام می شود :
تجویز داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون) مانند هپارین، کلگزان و
وارفارین : تجویز این داروها باید با احتیاط و تحت نظارت تیم درمان صورت گیرد. در مدتی
که داروهای ضد انعقاد تجویز می شود به منظور بررسی اثر دارو، آزمایشات خون و پلاکت)
به صورت منظم انجام می شود. در مواردی که کلگزان تجویز می شود نیازی به بررسی دوره
ای آزمایشات وجود ندارد.
پیشگیری
برای مدت زمان طولانی از نشستن خودداری کنید. هنگامی که در حال مسافرت
هستید گاهگاهی پاهایتان را حرکت دهید.
در صورت امکان، روزانه پیاده روی های کوتاه مدت داشته باشید.
در هنگام خواب، پاها را بالاتر از سطح بدن قرار دهید تا بازگشت خون وریدی
تسهیل شود.
ورزش های پا برای جلوگیری از تجمع خون در پا کمک کننده است.