نقش کایروپراکتیک در طب فیزیکی و درمان درد

کایروپراکتیک یک روشی است که مشکلات و بیماری های سیستم عصبی و اسکلتی-عضلانی بدن را با روش های غیرجراحی درمان می کند. به طور کلی، پزشکان کایروپراکتیک ، تمرکز ویژه ای بر درمان دستی دردهای ستون فقرات و بافت های اطراف آن دارند. مطالعات بسیاری نشان داده اند که روش های درمان دستی که توسط این افراد به کار گرفته می شود، به طور کلی بیش از همه برای درمان بیرون زدگی دیسک کمر، درد سیاتیک و درد گردن مفید است.در واقع زمانی که بیماران مبتلا به دردهای مزمن کمر به متخصص طب فیزیکی مراجعه می کنند و درمان دستی برای اولین بار روی آنها انجام می شود، این روش کمی تهاجمی به نظر می آید و شاید تحمل آن کمی سخت باشد، اما در صورت ادامه جلسات درمان دستی ستون فقرات، بیمار در بلند مدت بهبودی می یابد و به نتایج بسیار مثبتی دست پیدا می کند

 

نقش کایروپراکتیک

 

متخصصین طب فیزیکی بزرگترن مزیت رویکرد‌های درمانی خود را در این موضوع می‌دانند که با روشی طبیعی  و بدون استفاده از دارو و انجام جراحی و با به‌کارگیری روش‌هایی مانند درمان دستی به بیماران خود کمک می‌کنند که به اهداف درمانی خود دست یابند. از نظر متخصصن طب فیزیکی، مهمترین اصل در رویکرد درمانی آن‌ها تکیه به این موضوع است که بدن انسان (تحت شرایط مناسب) دارای قابلیت فوق‌العاده‌ای در ترمیم و بازیابی خود می‌باشد و وظیفه‌ی متخصص طب فیزیکی این است که شرایط مناسب را برای بدن فراهم کند تا فرآیند طبیعی بازسازی بدن آغاز شود. از آنجایی که  نخاع و شاخه‌های عصبی اصلی از ستون فقرات عبور می‌کنند و سیستم عصبی ما نیز روی تک‌تک اجزا و حتی سلول‌های بدن ما کنترل دارد، متخصصین طب فیزیکی همیشه تمرکز وتوجه ویژه‌ای بر سلامت ستون فقرات و قرارگیری اجزای آن در راستای صحیح دارند و در صورتی که مشکلی در ستون فقرات وجود داشته باشد، در اولین قدم به درمان آن می‌پردازند. روش‌های درمان درد معمولا در دو دسته‌ی اصلی جای می‌گیرد:

دردهای مزمن

 

درد مزمن به دردی مداوم گفته می‌شود که بیش از حد ادامه یافته است و به روش‌های معمول درمان درد، پاسخگو نیست. متخصصین طب فیزیکی می‌توانند اغلب دردهای مزمن را درمان کنند. آن‌ها از طیف وسیعی از روش‌های درمان غیرجراحی، مانند مانیپولاسیون (جااندازی ستون فقرات) برای درمان درد‌های مزمن و رفع التهاب و گرفتگی عضلات بهره می‌برند.

دردهای مقاوم

 

دردهای مقاوم به دردی شدید و مداوم گفته می‌شود که در زندگی عادی فرد کاملا اختلال ایجاد کرده است. این نوع از دردها معمولا با کمک داروهای قوی و انجام جراحی درمان می‌شوند و درمان‌های کایروپراکتیک (درمان دستی)  برای آن‌ها به کار برده نمی شود.

                                 

کایروپراکتیک چگونه عمل می کند؟

رویکرد کایروپراکتیک  به بحث سلامتی، شامل جنبه های مختلفی نظیر ساختاری ، غذایی و معنوی است. هدف یک درمانگر کایروپراکتیک این است که به آرامی، تعادل ذاتی طبیعی و ظریفی که در همه افرادسالم وجود دارد را به حالت اولیه برگرداند. برای انجام این کار، کایروپراکتور استخوانهای ستون فقرات را معاینه می کند و آنهایی که به طور صحیح حرکــت نمی کنند و یا سر جای خود نیستند را، شناسایی می کند. این مناطــق که  مبتلا به نیمه دررفتــگی (subluxation) می باشند، نه تنها در رشته های عصبی و ماهیچه های مجاور آن نیمه دررفتگی ،بلکه در اعضای داخلی بدن که با آن رشته های عصبی مرتبط هستند نیز، باعث ایجاد درد و عدم کارآیی می شوند.درمانگر کایروپراکتیک این  نیمه دررفتگی ها (همچنین ماهیچه ها ، تاندونها و رباط های مرتبط) را به آرامی و ملایمت با دستهایش، توسط منظم و متعادل کردن ستون فقرات درمان می کند. طبق تئوری کایروپراکتیک ، هنگامی که این بی نظمیها برطرف می شوند سلامت سیستم عصبی باز می گردد و عملکرد بهینه کل بدن را تضمین می کند .

 

از این روش چه انتظاری می توان داشت ؟

 

کایروپراکتور پس از مرور سابقه پزشکی بیمار در مورد وضع کلی سلامتی او سؤال می کند و یک تست فیزیکی کامل شامل ارزیابی ارتوپدیک (orthopedic) و اعصاب و روان (neurological)  انجام می دهد .جلسه می تواند شامل یک بازبینی از رادیولوژیهای گذشته باشد یا ممکن است رادیولوژی جدیدی درخواست شود . دوره درمان بیشتر شامل یک سری تنظیمات برای متعادل کردن مهره های ستون فقرات ، گردن و دیگر مناطق مشکل دار بدن است.

 

کایروپراکتور ممکن است برای ردیف کردن ستون فقراتتان از شما بخواهد که روی یک تخت ماساژ تشک دار دراز بکشید یا روی یک چارپایه یا صندلی بنشینید بطوری که دسترسی به پشت شما امکانپذیر باشد.شما می توانید لباسهای خود را بر تن داشته باشید یا لباس بیمارستان را بپوشید .قبل از شروع هر کاری روی بدن، کایروپراکتور باید دقیقا کل فرایند را توضیح بدهد.

 

تکنیکهای کایروپراکتیک با فشار بسیار کمی انجام می شود، هر چند تنوع آنها زیاد است. در حین اینکه کایروپراکتور به ستون فقرات شما فشار وارد می کند ، ممکن است صدای (pop) مانند صدای ترق تروق بشنوید ، اما نباید از این صداها احساس ناراحتی کنید. اگر چنین بود، مهم است که فورا کایروپراکتور را مطلع کنید .بسیاری از بیماران، کایروپراکتیک را بسیار آرامش دهنده می دانند. پس از آن بسیاری راجع به احساس کم شدن درد و گرفتگی کمتر و انعطاف پذیری بیشتر در محلهایی که روی آنها کار شده است، توضیح می دهند.بعضــی از کایروپراکتــورها (آنهایـی که بعنوان کایروپراکتــور مستقیم (straight)  شناختــه می شوند ) بطور اکید به تئوری پالمر وفادار هستند و فقط از تنظیمات ستون فقرات برای درمان مشکلات استفاده می کنند. دیگـران با عنــوان ترکیبی ها (mixers) ،تنظیمات ستون فقرات را با درمانهای کمکی مثل ماساژ ، گرما درمانی، سرما درمانی، تمرینات توانبخشی، ورزش،طب سوزنی،کرانیوساکرال و مشاوره غذایی ترکیب می کنند.

 

جلسه آغازین معمولاً حداقل یکساعت طول می کشد ولی جلسات بعدی ممکن است 10 تا 30 دقیقه طول بکشد . گاهی اوقات فقط یک جلسه با  کایروپراکتور برای از بین بردن درد کافی است. برای مشکلات شدید ، یک دوره متوسط 3 تا 5 جلسه در هفته بمدت 2 هفته نیاز است .کایروپراکتورها اصولاً رابطه های کاری با M.D ها (پزشکان طب رایج)و D.O ها ( دکترهای استئوپاتی ) دارند و اگر وضعیت شما بدون تغییر بماند یا تستها و درمانهای بیشتری لازم باشد، اغلب شما را به یک متخصص داخلی یا متخصص اعصاب(نورولوژیست)، ارجاع می دهند.

                                 

روش های کایروپرکتیک

کایروپراکتورها اصولا برای ایجاد فشار روی یک یا گروهی از مفاصل از دستان خود استفاده می کنند. این روش درمان به عــنوان “تنظیم کننده (adjustment) ” یا ” مهارت دستکاری (manipulation) ” شناختـه شده است. هدف از دستکاری بدن با این شیوه، رهایی از درد یا گرفتگی و بهبود عملکرد سیستم عصبی، مفاصل و ماهیچه هاست.

 

روش های کایروپرکتیک

 

مانیپولاسیون: به معنی حرکت با دامنه کم، ولی با سرعت زیاد است. این حرکات، مفصل را بیشتر از چیزی حرکت می‌دهد که عضلات این کار را انجام می‌دهند، اما بدون آسیب به رباط.

 

موبیلیزاسیون: حرکاتی که توسط درمانگر با هدف افزایش دامنه حرکت مفصل در محدوده حرکات طبیعی مفصل انجام می‌شود.

 

کایروپراکتورها از طیف وسیعی از درمان‌های دستی استفاده می‌کنند. از جمله:

 

·         فشار ناگهانی و شدید بر روی ستون فقرات (باهدف کاهش محدودیت در مفاصل و بهبود دامنه‌ی حرکتی)

·         حرکت دادن آرام مفاصل در موقعیت‌های مختلف (باهدف کاهش گرفتگی مفصل)

·         کشیدن و یا فشار دادن عضلات در جهت‌های خاص (باهدف تقویت عضلات و بهبود دامنه‌ی حرکتی آن‌ها)

 

درمان کایروپراکتیک معمولاً بدون درد بوده ولی درصورتی‌که کایروپراکتور به درمان یک عارضه‌ی دردناک و ملتهب بپردازد، ممکن است اندکی ناراحتی و درد خفیف احساس شود. درصورتی‌که در طی جلسه‌ی درمانی کایروپراکتیک خود هرگونه درد و ناراحتی را تجربه کردید، بلافاصله با کایروپراکتور خود در میان بگذارید. در طول منیپولاسیون ستون فقرات، ممکن است درون ستون مهره‌ی خود احساس فرسایش کرده و صداهایی به گوش شما برسد. باور بر این است که این امر به دلیل وجود حباب‌های گاز در مایع احاطه‌کننده‌ی مفصل می‌باشد – این، بخشی طبیعی از منیپولاسیون ستون فقرات و دیگر درمان‌های دستی می‌باشد.

 

عارضه‌هایی که عموماًتوسط کایروپراکتورها درمان می‌شوند

 

درمان‌های کایروپراکتیک معمولاً برای عارضه‌های اسکلتی عضلانی استفاده می‌شوند (عارضه‌هایی که عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را درگیر می‌کنند).ازجمله این عارضه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

·         کمردرد

·         درد گردن

·         مشکلات و درد شانه

·         لغزندگی دیسک‌های کمر

·         پادرد و سیاتیک

·         درد و مشکلات مربوط به مفاصل ران، زانو، مچ پا و کف پا

·         درد و مشکلات مربوط به آرنج، مچ دست و مفاصل کف دست

·         فیبرومیالژیا

 

بااین‌حال برخی از کایروپراکتورها ادعا می‌کنند که می‌توانند طیف وسیعی از عارضه‌های نامربوط به عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را نیز درمان کنند. ازجمله:

 

·         آسم

·         حساسیت‌هاقاعدگی‌های دردناک

·         قولنج در نوزادان

·         سردرد و میگرن

·         فشارخون بالا

·         عارضه‌های سلامت روانی - مانند افسردگی، فوبیا و اضطراب

·         اختلالات گوارشی (روده و معده)

 

همچنین ممکن است از درمان‌های کایروپراکتیک برای بهبود وضعیت سلامت عمومی استفاده شود.

                                 

فایده‌ استفاده از درمان‌های کایروپراکتیک

درحالی‌که بسیاری از روش‌های درمانی می‌توانند علائم عارضه را کاهش دهند، روش‌های درمانی کایروپراکتیک یک روش مناسب برای میلیون‌ها نفر در دور دنیا می‌باشد. چون‌که این روش‌ها نه‌تنها غیرتهاجمی و مقرون‌به‌صرفه‌اند، بلکه عملکرد بالایی نیز دارند. در زیر به 5 فایده‌ی انجام این روش‌ها اشاره می‌کنیم.

 

1) تسکین درد را تسریع می‌کند

 

کایروپراکتورها معمولاً می‌توانند به‌سرعت مشکلات مکانیکی که علت ایجاد درد مربوط به ستون فقرات فردند را تشخیص داده و با انجام روش‌های کایروپراکتیک به‌سرعت درد را تسکین دهند. بیماران معمولاً در حالی از جلسه‌های درمانی کایروپراکتیک خارج می‌شوند که به‌وضوح احساس بهتری داشته و می‌گویند علائم آن‌ها سریع‌تر از زمان انجام دیگر روش‌های درمانی از بین می‌روند.

 

2) تحرک پذیری مفاصل را افزایش می‌دهد

 

یکی از علل کارآمد بودن روش‌های درمانی کایروپراکتیک، توانایی آن‌ها در بازگرداندن تحرک به مفاصل “قفل‌شده” می‌باشد که ممکن است در حال فشار آوردن به اعصاب باشند. زمانی که کایروپراکتور روش‌های درمان دستی را انجام می‌دهد، درواقع در حال متقاعد کردن عضلات اطراف مفاصل دچار گرفتگی، برای شل شدن می‌باشد. این کار برای بازگرداندن تحرک به حالت طبیعی ضروری است.

 

3) توانایی‌های بدن را به حداکثر میزان می‌رساند

 

روش‌های درمانی کایروپراکتیک تنها برای درمان درد موضعی نیستند. با کمک به بازیابی عملکرد و تحرک پذیری کامل در تمامی مناطق بدن، این روش‌ها می‌توانند بر روی توانایی‌های کلی بدن تأثیرگذار باشند.

 

4) به کاهش استرس کمک کرده و حال فرد را بهتر می‌کنند

 

زمانی که شما درد داشته و نتوانید فعالیت‌های روزمره و موردعلاقه‌ی خود را انجام دهید، این امر می‌تواند بر روی بدن و ذهن شما اثر منفی بگذارد. برای مثال استرس برای عدم توانایی انجام کارهای خود، می‌تواند منجر به افزایش فشارخون شود. ناراحتی می‌تواند موجب بی‌خوابی شود. لازم به ذکر نیست که شاید نتوانید برنامه‌ی ورزشی منظم خود را انجام دهید. این روش‌ها می‌توانند با کمک به تسریع فرایند بهبودی، در سلامت عمومی شما مؤثر باشند.

 

5) این روش‌ها برای درمان آسیب‌های قدیمی و جدید مؤثرند

 

فرقی نمی‌کند که شما اخیراً به گردن یا کمر خود آسیب رسانده‌اید و یا چند وقتی هست که با درد مزمن دست‌وپنجه نرم می‌کنید، روش‌های درمانی کایروپراکتیک می‌توانند به‌سرعت و با کارایی بالا شمارا از شر این علائم خلاص کنند. این روش‌ها همچنین می‌توانند به شما در بازیابی تحرک شانه، آرنج، مچ دست، مفصل ران، زانو و کف پا کمک کنند. بنابراین اگر شانه یا مچ پای شما دچار پیچ‌خوردگی شده، از سندرم تونل کارپال رنج می‌برید و یا با مشکلات دیگری در دست و پاهای خود سروکله می‌زنید، روش‌های درمانی کایروپراکتیک را به‌عنوان راهی غیرتهاجمی برای کاهش درد و بازگشت هر چه سریع‌تر به قدرت قبلی خود در نظر بگیرید.

                                 

درمان کایروپراکتیک زانودرد

زانودرد یکی از مشکلات رو به رشد در جامعه است و به همین دلیل روز به روز تعداد مراجعات افراد با مشکل زانودرد به کلینیک‌ها بیشتر می‌شود. بیشترین مشکلات مربوط به "فرسایش" و استئوآرتریت می‌باشند. همچنین، مشکلاتی چون آرتروز زانو قابل درمان نبوده ولی می‌توان با استفاده از روش‌های درمانی منحصر به‌فرد ما، علائم ناشی از این عارضه‌ها را کاهش داده و یا جلوی پیشرفت آن‌ها را گرفت. درمان‌های دستی و کایروپراکتیک نیز برای درمان زانودرد و دیگر مشکلات مربوط به زانو بسیار موثرند.

 

درمان کایروپراکتیک زانودرد

 

اکثر عوارض مربوط به زانو به‌ خوبی در برابر روش‌های محافظه‌کارانه (کم‌خطرتر) چون درمان‌های دستی توسط متخصص کایروپراکتیک پاسخ نشان می‌دهند و نیازی به عمل جراحی نخواهد بود. معمولا روش‌های درمانی مورد استفاده برای هر بیمار شخصی‌سازی‌شده و بسته به نیازها و شرایط او تغییر داده می‌شوند. بنابراین روش درمانی مناسب برای یک نفر، لزوما برای افراد دیگر مناسب نخواهد بود.

 

مرحله‌ی اول: کاهش التهاب در مفصل و کاهش درد

 

·         دوری از عوامل تشدیدکننده‌ی عارضه، استفاده از وسایل حمایتی و باندهای ورزشی

·         استفاده از یخ برای کاهش التهاب، اسپاسم عضلانی و درد

·         بهبودی بافت‌های نرم: لیزردرمانی، اولتراسوند و روش‌های درمانی تداخلی

 

مرحله‌ی دوم: طبیعی کردن عملکرد مفصل

 

    منیپولاسیون و تکنیک‌های تحرک‌بخشی مخصوص در روش‌های کایروپراکتیک باهدف افزایش تحرک، بهبود عملکرد و کاهش درد بر روی مناطق دچار محدودیت در زانو و مفاصل مجاور انجام می‌شوند. روش‌های درمانی کایروپراکتیک که بر روی زانو انجام می‌شوند معمولا شامل چندین تکنیک بوده که هر کدام برای رفع علل خاصی از زانودرد طراحی ‌شده‌اند. روش‌های کایروپراکتیک برای زانودرد شامل موارد زیر می‌باشند:

 

      تنظیم کایروپراکتیک: زانو و مفاصل ستون فقرات شما و بافت‌های اطراف آن‌ها به ‌آرامی، با ملایمت و تحت کنترل کامل در محل خود تنظیم می‌شوند تا تحرک و عملکرد بهتری داشته باشند.

 

      رهاسازی میوفاشیال (MFR): زانودرد ممکن است در اثر عضلات سفت شده در پاها، محدوده‌ی لگن و پایین کمر ایجاد شده باشد. رهاسازی میوفاشیال با کار کردن بر روی عضلات و بافت‌های بین آن‌ها باعث شل شدن این بافت‌ها و عملکرد مناسب آن‌ها می‌شود. همانند ماساژ، رهاسازی میوفاشیال یک روش دقیق‌تر و عمیق‌تر برای رهایی از درد و بازگرداندن تحرک به بافت‌ها می‌باشد.

      تکنیک رهاسازی فعال (ART): این یک روش درمانی بسیار دقیق و هدفمند بوده که بر روی مناطق خاصی از عضلات و دیگر بافت‌های نرم انجام شده و باعث رهاسازی بافت اسکار و بهبود عملکرد عضلانی می‌شود. این روش برای بازیابی تحرک مینیسک که یکی دیگر از علل ایجاد زانودرد است نیز موثر می‌باشد.

 

        ماساژ عمیق بافت نرم، درمان تریگر پوینت یا نقاط ماشه‌ای و مالش متقاطع نیز پس‌ازآنجام درمان‌های دستی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 

مرحله‌ی سوم: برنامه‌ی تمرینات توان‌بخشی

 

در زمان مناسب، ورزش‌هایی برای بهبود قدرت، استقامت و ثبات  برای شما تجویز می‌شود. همچنین بر روی تعادل بدن و درک شما از موقعیت مفاصل کار می‌شود. این کار به شما کمک می‌کند تا به فعالیت‌های عادی خود بازگردید و احتمال ایجاد آسیب‌های بیشتر را کاهش می‌دهد. توان‌بخشی شامل تمرینات کششی و برخی ورزش‌های مخصوص بوده که می‌توانید آن‌ها را در خانه و یا در محل کار خود انجام دهید.

                                 

آیا کایروپراکتیک در دوران بارداری بیخطر است؟

هیچ مانع شناخته شده ای در بکارگیری کایروپراکتیک در دوران بارداری وجود ندارد. همه فیزیوتراپ های این زمینه جهت کار با زنان باردار آموزش دیده اند و کار با آنها جزء مراقبت های روتین این افراد محسوب میگردد.

 

برخی از فیزیوتراپ ها تنها به انجام کایروپراکتیک در دوران بارداری و پس از زایمان مبادرت میورزند. کایروپراکتیک علیرغم تامین سلامت در دوران بارداری، حتی در زمینه ناباروری نیز موثر میباشد.

 

فیزیوتراپ هایی که جهت کار با زنان باردار آموزش دیده اند، از میزهایی استفاده میکنند که مختص زنان باردار تنظیم شده است. همچنین برای پیشگیری از وارد آمدن فشارهای غیر ضروری بر روی شکم از تکنیک های خاصی استفاده میکنند. این دسته از فیزیوتراپ ها همچنین تمرین ها و نرمش هایی را به شما ارائه میدهند که در دوران بارداری کاملا بیخطر هستند. برخی از این روش ها در دوره ی قبل و بعد از تولد نوزاد انجام می شود.

 

در طی بارداری، تغییرات متعدد فیزیولوژیکی و غددی در بدن رخ می دهد تا محیطی مناسب برای نمو جنین فراهم شود. تغییرات زیر ممکن است رخ دهد:

 

    تغییرات لگنی

    بیرون زدگی شکم و افزایش انحنای کمری

 

برقراری ثبات لگنی و همترازی علت دیگری برای انجام مراقبت کایروپرکتیک در بارداری است. وقتی که موقعیت لگن به هم می ریزد، فضای کافی برای نمو جنین کاهش می یابد. پس وضعیت و قرار صحیح جنین در زمان زایمان به هم می ریزد. ممکن است زایمان بریج ایجاد شود که نیازمند سزارین باشد.

 

مزایای روش کایروپراکتیک در بارداری عبارتند از:

 

·         حفظ سلامت بارداری

·         کنترل علائم تهوع

·         کاهش زمان زایمان

·         تسکین درد کمر، مفصل، گردن

•     پیشگیری از  زایمان سزارین

                                 

کایروپراکتیک دیسک‌ گردن

دیسک‌ گردن معمولاً به موازات پا به سن گذاشتن در نتیجه فرایندی موسوم به تحلیل دیسک به گونه‌ای متلاشی می‌شوند که فضاهای بین مهره‌ها کاهش و احتمال فتق و بیرون زدگی دیسک گردن را افزایش می‌یابد.خم کردن رو به جلوی گردن، حالت اندامی نامناسب (قوز کردن) به ویژه هنگام خوابیدن یا نشستن، فعالیت‌های درگیر کننده‌ی بازوها در جلوی بدن (برای مثال: ظرف شستن، رانندگی و ...) و بلند کردن اشیاء چهار حرکتی هستند که همگی هر روز انجام می‌دهیم و در صورت تکرار، طول کشیدن یا شدید بودن به بیرون زدگی دیسک گردن دامن می‌زنند

 

کایروپراکتیک دیسک‌ گردن

 

یکی از روش های درمان دیسک گردن، روش درمان کایروپراکتیک است. درمان کایروپراکتیک بدین صورت توسط متخصص طب فیزیکی  انجام می شود:

 

این روش با وارد کردن نیروی ناگهانی به مفصل انجام می شود و مفصل بیشتر از دامنه حرکتی خود جابجا می شود. بیمار احساس راحتی می کند. متخصصین طب فیزیکی دوره جااندازی را می بینند. تکنیک درمان دستی روش های مختلفی دارد. متاسفانه برخی افراد به این کار جا انداختن دیسک تبلیغ می کنند. در این حالت تنها مفصل گردن کمی جابجا شده و احساس راحتی به بیمار می دهد. انجام جا اندازی کایروپراکتیک در دیسک حاد گردنی ممنوع است.  انجام آن بیش از ۶-۱۰ جلسه باعث افزایش بیش از حد دامنه حرکتی مفصل شده و می تواند مضر باشد. با توجه به احتمال سکته مغزی و آسیب نخاع، بسیاری از متخصصین با انجام این کار بر روی گردن مخالف می باشند. روش های بی خطری برای جایگزینی روش های کایروپراکتیک وجود دارد. در صورت بروز سرگیجه و سردرد، اختلال تعادل، دوبینی پس از جا اندازی مهره گردنی، بیمار باید حتما بستری شده و تحت درمان داروهای ضد انعقاد قرار گیرد.

 

مانورهایی که یک درمانگر کایروپراکتیک انجام میدهد به این صورت است که ابتدا بیمار را بر روی تخت مخصوصی خوابانده و سپس با دست خود نیروها و فشارهایی را بر قسمت های خاصی از بدن وارد میکند، قسمت هایی از ستون مهره و اندام ها را بیش از حد معمول میپیچاند و یا میکشد و یا ضرباتی ناگهانی با سرعت زیاد ولی شدت کم به آن وارد میکند. عقیده دارند که با این فشارها مفاصلی که قفل شده اند و یا خوب حرکت نمیکنند دوباره حرکات طبیعی خود را بدست آورده و در نتیجه آن کارکرد ستون مهره و سیستم عصبی آن بهبود میابد.

                                 

درمان و تشخیص آرتروز و ساییدگی مفصل مچ دست

آرتروز مچ دست یا استئوآرتریت مچ دست بیماری است که در آن غضروفی که روی استخوان های تشکیل دهنده مفصل را پوشانیده بتدریج خراب و ساییده میشود. این تخریب معمولا بدنبال آسیب هایی که بدنبال ضربه به مچ دست ایجاد میشود شروع میگردد.

 

تشخیص ساییدگی مچ دست

پزشک در ابتدا با بیمار صحبت کرده و در مورد مشکلات وی از او سوالاتی میکند. معاینه بیمار معمولا بصورت دیدن مچ و حرکاتی که انجام میدهد صورت میگیرد. پزشک معالج از بررسی های پاراکلینیکی بخصوص رادیوگرافی ساده برای کمک به تشخیص آرتروز مچ دست کمک میگیرد. در رادیوگرافی این بیماران دیده میشود که فضای مفصلی کاهش پیدا کرده، استخوان ها متراکم تر شده ( که معمولا خود را بصورت سفیدتر شدن استخوان نشان میدهد) و ممکن است استخوان های اضافه ای به نام استئوفیت در لبه های استخوان های تشکیل دهنده مفصل ایجاد شوند.

درمان آرتروز و ساییدگی مفصل مچ دست :

 

درمان غیر جراحی آرتروز و ساییدگی مفصل مچ دست :

کاهش فعالیت های سنگین بدنی و ورزشی

• تغییر روش انجام دادن فعالیت ها بصورتی که فشار کمتری به مچ دست وارد شود

• انجام نرمش های کششی تقویتی برای مفصل مچ دست

• استفاده از بریس

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند بروفن و یا سلکوکسیب یا ناپروکسن

• گرم کردن موضع درد

• تزریق کورتیکوستروئید در درون مفصل به توسط پزشک معالج

انجام اقدامات فوق در بسیاری موارد میتواند دردمچ دست بیمار را کاهش دهد. در صورتیکه چند ماه درمان غیر جراحی مچ دستتاثیر درمانی مناسبی نداشته باشد پزشک معالج ممکن است تصمیم به انجام عمل جراحیمچ دست بگیرد.

معمول ترین این اعمال جراحی خشک کردن مفصل مچ دست یا آرتردز Arthrodesis است. در این نوع جراحی بزشک ارتوپد غضروف آسیب دیده را از سطح استخوان های مفصل خارج کرده و آن استوان ها را به یکدیگر متصل کرده و جوش میدهد. این اتصال استخوان های ممکن است در بین تعداد معدودی از استخوانچه های مچ دست باشد و یا ممکن است تمام آنها به یکدیگر و به استخوان های ساعد متصل شده و جوش داده شوند. این عمل جراحی مچ دست درد را از بین میبرد ولی در ازا موجب از بین رفتن حرکات مچ دست هم میگردد.

در روماتیسم مفصلی که هر دو مچ دست بیمار ممکن است دچار آرتریت و تخریب شوند پزشک معالج معمولا یک مچ دست را خشک کرده و برای مچ دست دیگر از مفصل مصنوعی استفاده میکند. در این موارد بیمار با مچ دستی که خشک شده است حرکات قدرتی و کارهایی را که نیاز به نیروی زیاد و پایداری زیاد مچ دارند انجام میدهد و با مچ دست دیگر حرکاتی را انجام میدهد که نیازمند دامنه حرکتی بیشتر است.

 

                                 

درمان سل ستون فقرات

سل ستون مهره شایعترین سل استخوان و مفاصل بدن است بطوریکه نیمی از موارد ابتلاء سیستم اسکلتی بدن انسان به سل بصورت بروز این عفونت در ستون فقرات است.

 

سل چگونه ستون مهره را گرفتار میکند

در ستون فقرات شایعترین محل ابتلا به سل مهره های سینه ای و بعد از آن مهره های کمری است. عفونت سلی در ستون مهره معمولا بصورت درگیری چند مهره است. مهره های گرفتار معمولا در مجاورت هم قرار دارند ولی میتوانند با هم فاصله هم داشته و در بین آنها مهره سالم وجود داشته باشد. در مواردی ابتلا به سل ستون مهره همراه با عفونت سلی در مفاصل دیگر بدن است.

در سل ستون مهره معمولا دیسک بین مهره ای کمتر آسیب میبیند ولی گرفتاری اصلی در جسم مهره است. باسیل سل علاقه خاصی به تخریب یک سوم جلویی جسم مهره دارد. عفونت از پشت لیگامان طولی قدامی به بالا و پایین گسترش یافته و مهره های مجاور را هم درگیر میکند. با تخریب ثلث جلویی چند مهره مجاور و کاهش ارتفاع مهره های مبتلا در قسمت جلو، ستون مهره در قسمت مبتلا شده به سمت جلو تقعر پیدا کرده که موجب کیفوز میشود.

 

علائم سل ستون مهره

شروع علائم سل ستون مهره تدریجی است. معمولا علائم عمومی بصورت تب (که بیشتر در عصر است) و تعریق شبانه وجود دارد. بی اشتهایی، کاهش وزن، احساس ضعف و خستگی از دیگر علائم عمومی بیماری هستند.

مهمترین علائم موضعی ابتلا ستون مهره به سل عبارتند از

• احساس درد بر روی مهره های گرفتار که با حرکت ستون مهره بیشتر شده و همراه با محدودیت حرکتی است. شدت درد در شب بیشتر میشود و ممکن است بیمار را از خواب بیدار کند. در بر روی مهره های گرفتار با فشار به آن ناحیه بیشتر میشود.

• کیفوز و قوز که در مواردی همراه با انحراف جانبی ستون مهره بصورت اسکولیوز است

• ترشح چرکی در اطراف ستون مهره

• در مراحل پیشرفته بیماری تحت فشار قرار گرفتن نخاع با مهره تغییر شکل داده یا به توسط آبسه سلی در اطراف نخاع و بدنبال آن فلج اندام های تحتانی ( پاراپلژی) که ممکن است با اختلال در دفع ادرار و مدفوع همراه باشد.

 

تشخیص سل ستون مهره

در آزمایشات خون معمولا بیمار کم خونی و گاهی بالا رفتن ESR را نشان میدهد.
ممکن است تست پوستی سل (تست مانتو) مثبت باشد.

در رادیوگرافی ستون مهره در ابتدا کم شدن تراکم استخوان، کم شدن ارتفاع مهره های گرفتار در قسمت جلو، کم شدن ارتفاع دیسک بین مهره ای دیده میشود و در مراحل پیشرفته بیماری مهره ها به هم جوش میخورند.
تشخیص قطعی سل ستون مهره با کشف باسیل سل در بافت های آلوده است.

 

درمان سل ستون فقرات

اساس درمان سل ستون مهره درمان دارویی با آنتی بیوتیک های ضد باسیل سل همراه با عمل جراحی است. در عمل جراحی بافت های مرده خارج شده و مهره های گرفتار به هم جوش داده میشوند. عمل جراحی بخصوص در بیمارانی که دچار علائم عصبی شده اند و یا در کسانی که به علت تخریب چند مهره مجاور دچار کیفوز شدید شده اند انجام میشود.

 

                                 

 

علت کمر درد و چسبندگی مهره های کمری

بسیاری از کسانی که کمر درد دارند در مراجعه پزشکی با این جمله مواجه میشوند که " علت کمر درد شما چسبندگی مهره های کمر است"
ولی چسبندگی مهره چیست و تا چه حد در ایجاد کمر درد دخیل است.
چسبندگی مهره های کمری لفظی است که معمولا برای توصیف اتصال مهره پنجم کمری و مهره اول خاجی استفاده میشود. عبارت تخصصی آن ساکرالیزاسیون Sacralization است.

ستون مهره از استخوان های استوانه ای شکل جدا از همی به نام مهره تشکیل شده که پشت سر هم و هر کدام روی دیگری قرار کرفته اند. بین تمام مهره ها دیسک بین مهره ای قرار دارد که وظیفه اصلی آن اینست که اجازه دهد مهره ها روی یکدیگر حرکت کنند و همچنین به عنوان یک بالشتک جذب کننده شوک و ضربه هم عمل میکند.

در ساکرالیزاسیون، مهره پنجم کمری و مهره اول خاجی از کنار به یکدیگر میچسبند. این چسبندگی میتواند از یک طرف یا دو طرف مهره ها باشد. گاهی ممکن است دیسک بین این دو مهره هم وجود نداشته باشد. نتیجه آن اینست که این دو مهره به یکدیگر چسبیده اند و حرکتی نسبت به هم ندارند. این وضعیت در بسیاری از افراد جامعه وجود دارد و معمولا مادرزادی است به این معنی که از بدو تولد وجود دارد.

کمر درد عارضه بسیار شایعی است به طوریکه به نظر میرسد 85 درصد مردم در طول زندگی حداقل یک بار دچار کمر درد میشوند. سالها پیش این تصور وجود داشت که ممکن است این تغییر شکل ستون مهره ارتباطی با کمر درد داشته باشد ولی بررسی های بیشتر نشان داد که نمیتوان ارتباطی بین این دو برقرار کرد. در بسیاری از افرادی که در اطراف شما زندگی میکنند و شکایتی از کمر درد ندارند اگر رادیوگرافی ار ستون مهره به عمل آید میتوان این وضعیت را مشاهده کرد.

در واقع این تغییر شکل ستون مهره را میتوان مانند تفاوتی دانست که مردم در اندازه قد، شکل بینی، رنگ چشم یا مو با یکدیگر دارند. همانطور که رنگ چشم قهوه ای و آبی هر دو طبیعی است و نمیتوان ضعف بینایی کسی را به رنگ چشم او مرتبط دانست، چسبیده بودن مهره پنجم کمری و اول خاجی و چسبیده نبودن این دو مهره هر دو طبیعی بوده و ارتباطی به کمر درد ندارند.

اگر فردی کمر درد داشته و در رادیوگرافی که پزشک از ستون مهره او به عمل میاورد این تغییر مشاهده شود، باید به دنبال علت دیگری برای کمر درد بود.