درمان غیر جراحی دیسک کمر

ضعیف‌ شدن‌ و پارگی‌ بافت‌ دیسک‌، باعث‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ رشته‌های‌ عصبی‌ عبوری‌ از درون‌ کانال‌ ستون‌ فقرات‌ می‌شود. این‌ از هم‌ گسیختگی‌ بافت‌ دیسکی‌ در اثر آسیب‌ ناگهانی‌ یا استرس‌ مزمن‌ مثلاً به‌ علت‌ بلندکردن‌ مدام‌ اشیای‌ سنگین‌ یا چاقی، به‌ وجود می‌آید. در جستجوی مداخله‌های درمانی محافظانه‌کارتر و مؤثرتر بیرون زدگی دیسک کمر و پارگی های کوچک سرسخت و مقاوم در برابر درمان، روش‌های بی‌شماری با کمترین میزان تهاجم یا به عبارتی دیگر، روش‌های جراحی  دیسک کمر مانند جراحی بسته ستون فقرات، وارد میدان عمل شد. در این مقاله به بررسی یکی ازجراحی بسته دیسک کمرمی‌پردازیم که از انرژی لیزر برای تبخیر بخشی از نوکلئوس پولپوزوس‌های (قسمت مرکزی نرم وژله‌ای) دیسک برجسته بهره می‌گیرد و به این ترتیب با کاهش فشار داخل دیسک، موجب جمع شدن فتق می‌شود و فشار روی ریشه اعصاب و همچنین فشار روی عصب‌های فراوان موجود در قسمت محیطی خلفی از بین می‌رود. این روش در اصطلاح جراحی لیزری دیسک کمر نامیده می‌شود.

 

فتق صفحه مهره‌ای ناشی از خم شدن از کمر بدون جمع کردن زانوها و اجرای حرکات چرخشی می‌باشد، چون فشار زیادی را بر صفحه بین مهره‌ای وارد می‌آورد. فشار مکرر به شکل فزاینده‌ای مقاومت صفحه را تضعیف نموده و موجب بیرون‌زدگی دیسک کمر و فتق دیسک کمر می‌شود

درمان غیر جراحی دیسک کمر

درمان غیر جراحی دیسک کمر با  استراحت

 

گاه درد دیسک کمر به حدی شدید است که بیمار  مبتلا به دیسک کمر فعالیت‌های روزمره را حتماً با استفاده از ضد دردها، آرام بخش‌هاو بستن کمربندهای مخصوص تحمل  می کند.

 

در چنین شرایطی باید بیمار مبتلا به علائم دیسک کمر  را به بستر فرستاد. بخاطر داشته باشید که مفاصل آسیب‌دیده  ستون فقرات ،‌وزن بدن را تحمل می‌کنند ، و تنها راهی که می تواند فشار را بردارد،استراحت در بستر است که می توان به عنوان یکی از راه های درمان غیر جراحی دیسک کمر محسوب کرد.

 

طبق بررسی های بعمل آمده مشخص شد که بیشترین کاهش فشار بر دیسک بین مهره ای در حالت خوابیدن روبه بالاست.چرخیدن بدن یا نشستن ، این اثر را کاهش می دهند.

مدت زمان لازم برای استراحت در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

مطالعات اخیر نشان داده اند که حداکثر مدت زمان لازم برای استراحت در بستر و بهبود علایم دیسک کمر  دو تا سه روز است مدت بیشتر از این می توانداز طرفی باعث تصوّرات غلط بیمار مبتلا به دیسک کمر  در موردبیماریش شود.

 

از طرف دیگر کاهش توده عضلانی و استخوانی، همچنین عوارض قلبی و ریوی در استراحت های طولانی ترشایعترند.

در مان غیر جراحی دیسک کمر با تعدیل فعالیت ها

 

تعدیل فعالیت ها می تواند نقش مهمی در درمان درد دیسک کمر  ایفا کند. خم شدن، یابلند کردن اشیاء سنگین می توانند کمردرد را تشدید کنند و ممکن است محدود کردن اینگونه کارها بسادگی باعث بهبود درد دیسک کمر  بیمار شود.

 درمان  غیر جراحی دیسک کمر با تراکشن (کشش)

 

قرن هاست که کشش برای درمان کمر درد و درد دیسک کمر مورد استفاده قرار گرفته است ، اساس استفاده از کشش این تئوریست که«کشش عضلات و جدا کردن ستون  فقرات باعث اثرات مثبتی بر دیسک کمر خواهد شد»

 

حتی برخی معتقدند که جدا کردن فقرات از هم باعث جا افتادن دیسک برجسته خواهد شد!!!

 

انواع مختلفی از کشش وجود دارندکشش دائمی در بیمارستان ، کشش نوع متناوب در فیزیوتراپی، اتوتراکشن (تحت کنترل بیمار)،و تراکشن های جاذبه ای.

لیزر

 

درمان دیسک کمر بدون جراحی  با سطوح ضعیف لیزر با استفاده از امواج مادون قرمز و نور باعث تحریک روند طبیعی بهبودی بدن میشود منابع نوری که روی پوست قرار می گیرد. باعث میشود که انرژی نوری به عمق بافت ها نفوذ کند و باعث افزایش جریان خون و بازگشت عمکرد طبیعی سلولها شود.لیزر درمانی کمر درد باعث ایجاد جراحت ها ی پوستی مانند عمل جراحی نمی شود. بر اساس شرایط بیمار و هدف درمان دیسک کمر پالس های انرژی می تواند به صورت شدیدتر وعمیق تر به بافت ها ی بدن فرستاده شود انرژی های نوری لیزر را می توان، بوسیله ابزارهای بزرگ که میتواند، در یک زمان در چند ناحیه ساطع شود و یا بوسیله یک ابزار دستی کوچک فقط در لایه هایی ازبافت ها و سلولها که دچار التهاب و درد شده اند، فرستاد. ابزار لیزری که درروی پوست گرفته میشود باعث بهبود دیسک کمر و درمان آن میشود انرژی نوری توسط بافت ها جذب میشود و به انرژی بیومکانیکی تبدیل میشود و باعث تحریک سلولها میشود این فعالیت ها روند طبیعی بهبودی سلولها است که می تواند باعث کاهش درد دیسک کمر، افزایش جریان خون وتحریک بافت ها برای ترمیم شود.عمل بسته دیسک کمر با  لیزر درمانی برای بیماری های مختلف پروتکل های متفاوتی دارد. شما باید برای انتخاب یک پروتکل مناسب درمانی بوسیله لیزر محل دقیق بیماری، دلیل، درجه و شدت درد دیسک کمر را ارزیابی کنید. فهم علت دقیق بروز درد مفصل کمر همچنین میتواند به پزشک کمک کند که تشخیص دهد، بیمار به چند مرحله درمان نیاز دارد و طول مدت درمان چقدر است. لیزر درمانی باعث درمان جراحات و درمان انواع مختلفی از آسیب های ماهیچه ای و اختلالات میشود. با افزایش تحقیقات  استفاده ازروش لیزر درمانی هم گسترش یافته است. لیزر درمانی برای درمان درهای مزمن و دردهای خفیف دیسک کمر کاربرد بسیاری دارد.

درمان های طبی دیسک کمر

 

معمولاً داروهای ضد درد، اولین خط درمانی در برخورد با کمردردها  و درد دیسک کمر را به خود اختصاص می دهند، از جمله داروهای انتخابی در این راستا میی توان به استامینوفن، ایپوپروفن، اشاره کرد.

 درمان دیسک کمر با شل کننده های عضلانی

 

این داروها نیز دردرمان کمردرد  و درد دیسک کمر جایگاه شایعی را به خود اختصاص داده‌اند محل تاثیر واقعی این داروها، سیستم اعصاب مرکزی است.

 درمان غیر جراحی دیسک کمر با  کمپرس سرد یا گرم

یخ در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

قطعات یخ می تواند باعث کاهش تورم، اسپاسم و در نهایت درد دیسک کمر  می شود. یخ را می توان بصورت ماساژ و آن هم فقط برای دردهای حاد کمر مورد استفاده قرار داد.

گرما در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

گرما می تواند سطحی (مادون قرمز، یا کیسه آب گرم) یا عمقی (اولتراسوند یا دیاترمی باموج کوتاه) باشد.

 

گرما با افزایش جریان خون در منطقه ملتهب یا آسیب دیده، متابولیت‌های سمی را ازمحیط دور کرده ، اکسیژن رسانی را بهبودمی بخشد.گرما همچنین باعث افزایش قابلیت کشش کلاژنی می شود که بدین وسیله درافزایش قابلیت انعطاف نسوج و درد دیسک کمر  کمک می کند.

 

توجه: استفاده از گرما را در فاز حاد آسیب دیسک کمر  پیشنهاد نمی کنیم!

 درمان غیر جراحی دیسک کمر با فیزیوتراپی

 

هدف کلی فیزیوتراپ این است که بیمار بتواند کماکان فعالیت‌های روزانه، شغلی و اجتماعی خود را انجام دهد. فیزیوتراپی کمر و گردن بر مبنای نتایج معاینات و اهداف شخصی بیمار طرح‌ریزی می‌شود. برنامه درمانی به احتمال زیاد ترکیبی از تمرین‌ها، حرکت‌های اصلاحی و ورزش دیسک کمر و گردن  را دربرمی‌گیرد

 

فیزیوتراپی یکی دیگر از روش های درمان دیسک کمر است که در آن با حرکات آهسته تر و محتاطانه تر مفاصل بصورت کنترل شده، سعی می شود بتدریج مقدار حرکت مفصل را افزایش داده و به محدوده طبیعی برسانیم برای این کار روش های مختلفی وجود دارد.

 

انجام تمرینات خاص فیزیوتراپی میتواند باعث استقامت ناحیه تحتانی مفصل کمر و شکم شود فیزیوتراپی دربهبود بیرون زدگی دیسک نقش مهمی را ایفا میکند این روش برای کاهش فوری درد انجام نمیشود بلکه به شما چگونگی جلوگیری از بروز آسیب درآینده را آموزش میدهد.

 

انواع مختلفی از روش های فیزیوتراپی برای درمان دیسک کمر بدون جراحی  وجود دارد. درمان هایی که برای آرام کردن بدن شما وجود دارد شامل ماساژ عمیق بافت ها ی بدن ، درمان های گرم و سرد،شوک های الکتریکی مانند ماشین استانداردTENS (تحریکات الکتریکی عصب از راه پوست)و آب درمانی است.

 

برنامه فیزیوتراپی معمولا با این درمان ها شروع میشود و زمانیکه بدنتان آرامش پیدا کرد و بهبود یافت تمرینات بعدی برای استقامت بدن و جلوگیری از دردهای بعدی آغاز میشود.

 

پزشک فیزیوتراپ همراه با نظر شما یک برنامه مناسب حرکتی را برای شما آماده میکند.

ازن تراپی

 

بهبود آسیب دیدگی در بافت های بدن به وجود جریان خون در این بافت ها بستگی دارد. بافت های بدن برای بازسازی و احیا نیاز به ویتامین، مواد معدنی و اکسیژن نیاز دارند که باید توسط خون به این بافت ها منتقل شود. اکسیژن مهم ترین ماده برای ترمیم بافت ها است. وجود تورم و التهاب در ناحیه آسیب دیده موجب کاهش جریان خون،اکسیژن و مواد مغذی در این ناحیه می شود. عدم حضور اکسیژن موجب تجمع اسید لاکتیک و منجر به درد می شود. در روش اوزون درمانی، اوزون،دارو های ضد التهابی و ویتامین ها به ناحیه آسیب دیده تزریق می شود. این روش به ترتیب زیر عمل می کند:

 

·         با استفاده از بی حسی موضعی عصب ها بی حس می شوند.

·         مواد ضد التهابی موجب کاهش درد،تورم و التهاب و در نتیجه افزایش جریان خون می شوند.

·         با استفاده از ویتامین و مواد معدنی بافت ها تغذیه می شوند و به بازسازی آن ها کمک می شود.

·         اوزون که یک اکسیژن غیر فعال است پس از تزریق به بافت به صورت فعال در آمده و موجب اکسیژن رسانی به ناحیه آسیب دیده می شود.

 

·         تاثیر درمان یک تا سه روز پس از انجام تزریق آغاز می شود و  و تا زمان دستیابی به بهبودی کامل هر یک تا دو هفته تکرار می شود. روند بهبودی در بیماران بسته به شدت آسیب متفاوت است، با این حال اکثر بیماران تنها به سه تا پنج جلسه  ازن درمانی نیاز دارند. بر خلاف دیگر روش های تزریقی ، تزریق اوزون هیچ عوارض جانبی را برای بیماران به همراه ندارد و نتایج آن دائمی است.

ورزش های فلکسیونی ویلیامز در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

ورزش ویلیامز برای تقویت عضلات شکمی و کاهش قوس زیاد کمر  و کاهش درد دیسک کمر بکار می رود و باعث باز شدن سوراخ های بین مهره ای و فاست ها می شود.

ورزش های اکتسانسیونی مکنزی در درمان غیر جراحی دیسک کمر

 

این ورزش ها برای بازگرداندن هسته هرنیه شده دیسک کمر به محل خود بکار می روند. فیزیوتراپیست ها معتقدند که در صورت تاثیر مناسب ورزش های اکستانسیونی، درد سنتزالیزه شده و از آن پس می توان ورزش های ویلیامز را برای از بین بردن این درد سنتزالیزه در پایین کمر مورد استفاده قرار داد.

 

ورزش های ویلیامز بیشتر برای بهبود درد دیسک کمر که با راه رفتن یا ایستادن تشدید می شوند موثرند. اما ورزش های مکنزی به دردهای دیسک کمر اثر می کنندکه با پا تیر می کشند و با نشستن بدتر می شوند

                                 

.

شکستگی تنشی (استرسی)استخوان

شکستگی تنشی استخوان

شاید دوست داشته باشید برای سال نو وزن خود را به کمک برنامه‌‌های تمرینی کم کنید. این تصمیم بسیار عالی است اما افزایش زمان پیاده روی یا شدت آن می‌تواند بر پاشنه‌های شما فشار وارد کند. همین امر می‌تواند باعث ایجاد شکستگی‌های بسیار کوچک در استخوان‌هایتان شود. این شرایط، شکستگی تنشی استخوان نام دارد. در حالیکه شکستگی بر اثر فشار می‌تواند در هر استخوانی ایجاد شود، اما استخوان پا مثل استخوان پاشنه بیشتر از سایر بخش‌های بدن در معرض این خطر قرار دارد.

چگونه آن را درمان کنیم؟

اگر به شکستگی تنشی استخوان مشکوک هستید، حتما به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. او می‌تواند بر اساس تست تصویربرداری یا علائم موجود، شرایط شما را تشخیص دهد. شکستگی تنشی استخوان معمولا با یک واکنش تنشی آغاز می‌‌شود. این واکنش تنشی نیز معمولا به صورت تورم و التهاب در استخوان نمایان می‌شود. اگر در همان مراحل اولیه به پزشک متخصص مراجعه کنید، درمان بسیار راحت‌تر خواهد بود. شاید استراحت کردن بهترین گزینه درمانی برای شکستگی تنشی استخوان باشد. گاهی هم ممکن است برای راه رفتن به یک عصا نیاز داشته باشید.

                                 

درد وسط پشت

درد وسط پشت نشانهٔ چیست؟

شایع‌ترین علت درد وسط پشت ‌کشیدگی رباط‌ها و ماهیچه‌های آن در اثر ضعف آنها یا برداشتن چیزی به‌طور غلط است. علل کمتر شایع درد وسط پشت التهاب مفاصل ستون مهره‌هاست. از علل دیگر هم کژپشتی است که در آن، انحنای طبیعی ستون مهره‌ها از بین رفته است.

  چون کیسهٔ صفرا نزدیک پشت است، سنگ آن هم می‌تواند درد وسط پشت ایجاد کند. بیماری قلبی، آنوریسم (باد کردن دیوارهٔ سرخرگ)، سینه پهلو، زخم گوارشی، و عفونت کلیه هم درد وسط پشت می‌آورند. و بالاخره، درد وسط پشتی هم وجود دارد که همهٔ مادران آن را داشته‌‌اند: درد آبستنی.

 

– درمان درد وسط پشت

اگر درد شدید است یا بیش از سه روز طول کشیده است، نزد پزشک بروید. گرفتاری‌هائی مثل پارگی رباط، زخم، عفونت کلیه و سنگ کیسهٔ صفرا نیاز به درمان داروئی دارند.

اما در بیشتر موارد، درد چیز مهمی نیست و خود می‌توانید آن را درمان کنید.

دوش آب گرم بگیرید. در بیشتر موارد، گرفتن دوش آب گرم تسکین‌دهندهٔ درد وسط پشت است. گرمای آب جریان خون را در ناحیهٔ درد بیشتر کرده و التیام آن را تسریع می‌کند. اگر درد شدید است، روزی دو بار دوش بگیرید.

حرکت کنید. در این ورزش شما عرق نمی‌کنید: وقتی زیر دوش هستید، چند دقیقه بدن را کمی به طرفین بچرخانید و خم شوید. اما بیش از ۵ تا ۸ سانتی‌متر پشت را به طرفین و به عقب فشار ندهید.

بدن را بخیسانید. دراز کشیدن در وان پر از آب گرم (۴۰ درجهٔ سانتی‌گراد) به‌مدت ۲۰ دقیقه دمای بدن را بالا برده و گرفتگی ماهیچه‌های دردناک پشت را رفع می‌کند.

با توپ مالش دهید. این روش ماساژ در تسکین دردهای وسط پشت و کمر مؤثر است: دو توپ تنیس را در جورابی گذاشته و به پشت روی آنها دراز بکشید، به‌طوری که هر توپ در یک طرف ستون مهره‌ها باشد. آنگاه به‌آرامی پشت را بالا و پائین ببرید تا توپ‌‌ها پشت شما را ماساژ دهند.

پشت را خنک کنید. مقداری یخ را خرد کرده و در کیسه‌ای روی پشت بگذارید و با پارچه‌ای کشسان باندپیچی کنید. سپس به‌آرامی تنه را به‌طرفین بچرخانید. این کار را روزی چند بار تکرار کنید. در آغاز کمی شما را ناراحت می‌کند، اما با تکرار آن بهتر می‌شوید. در این مورد، استراحت مطلق اشتباه است. هرچه بیشتر در رختخواب بمانید، ماهیچه‌های پشت ضعیف‌تر می‌شوند. اگر می‌بینید با این ورزش درد شدیدتر می‌شود، آن را انجام ندهید.

– جلوگیری از درد وسط پشت

وقتی درد خوب شد، باید برای جلوگیری از عود آن فکر بکنید. یکی از بهترین روش‌‌ها محکم‌کردن ماهیچه‌های شکم است. اگر ماهیچه‌های شکم قوی نباشند، خسته می‌شوید و این خستگی شما را مستعد آسیب ماهیچه‌ای می‌کند. روش‌های زیر به شما کمک می‌کند.

لگن را جابه‌جا کنید. صاف پشت به دیوار بایستید. لگن خاصره را به‌آرامی بالا بکشید و سه یا چهار ثانیه کمر را به دیوار بفشارید. این کار را ده‌بار تکرار کنید.

تنه را بچرخانید. دست‌ها را به‌طرفین باز کنید (یا روی کمر بگذارید) و با ثابت نگاه داشتن لگن، تنه و گردن و سر راه ۲۰ به‌طرفین بچرخانید.

درازکش خم شوید. به پشت دراز بکشید، دست‌ها را در دو طرف بگذارید، و زانوان را خم کنید. به‌آرامی بالاتنه را ۵ تا ۸ سانتی‌متر از زمین بلند کنید. تکرار روزانهٔ ۲۰ تا ۳۰ بار این ورزش برای هر کسی مفید است.

                                 

کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

✅  کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

علت کمردرد در بچه ها در غالب اوقات به علت کشیدگی و اسپاسم عضلات کمر است که آن هم بدنبال انجام فعالیت های ورزشی است. این درد ها در غالب اوقات با کمی استراحت و بعد از 2-1 هفته از بین میرود. کمردرد در بچه وقتی بیش از یک ماه طول میکشد جدی است و باید علت آن بدقت بررسی شود.

بروز کمردرد در بچه ها طبیعی نبوده و باید جدی گرفته شود. در بچه ای که کمردرد دارد احتمال اینکه علت درد مشکل جدی باشد بیش از بالغین است. بخصوص اگر سن بچه کمتر از 4 سال باشد یا کمردرد همراه با تب، کاهش وزن، ضعف و گزگز اندام تحتانی، مشکل در راه رفتن، انتشار درد به اندام تحتانی، مشکلات مثانه یا دستگاه گوارش باشد یا درد آنقدر شدید باشد که مانع خوابیدن بچه شود.
اگر کمردرد بچه بیش از چند روز طول بکشد یا بدتر شود حتماً با پزشک مشورت کنید.
در کمردرد بچه ها علائم زیر نشانه خطر هستند و با دیدن آنها باید به پزشک مراجعه کرد

کمردردی که بیش از یک ماه طول بکشد
کمردردی که مانع انجام فعالیت های روزانه بچه شود
وجود علائمی مانند تب، سرفه یا مشکلات ادراری و گوارشی
انتشار درد به اندام تحتانی
سن کمتر از شش سال
سابقه ضربه شدید به ستون مهره
کمردرد شبانه


علت های کمردرد بچه ها چیست
مهمترین علل کمردرد در بچه ها عبارتند از :


کشیدگی عضله

کشیدگی عضلات اطراف ستون مهره شایعترین علت کمردرد در بچه ها و نوجوانان است. این درد ها معمولاً به چند روز استراحت و مصرف دارو و تقویت عضلات شکم و کمر جواب داده و خوب میشود. بعضی از نوجوانان کمردرد های شدیدتری دارند که معمولاً علت آنها سفت بودن عضلات همسترینگ ( عضلاتی که در سطح داخلی و کشاله ران قراردارد) و ضعف عضلات شکم است. اغلب این درد ها با نرمش های کششی و تقویتی خوب میشوند.

کمر قوز دار یا کیفوز Kyphosis

در نوجوانان قوس زیاد بالای کمر که بصورت قوز کردن است و کمر را به جلو خمیده میکند میتواند موجب کمردرد شود. افزایش قوس کمر در این افراد بصورت افزایش قوس ستون مهره در ناحیه سینه ای است و به آن کیفوز شوئرمن Scheuermann’s kyphosis میگویند. در این بیماری مهره های ناحیه سینه ای تغییر شکل داده و موجب قوز میشوند. درد در این افراد در قسمت های بالایی ستون مهره است و با فعالیت بدنی شدیدتر میشود.

 بیماری شوئرمن
شکستگی استرسی ستون مهره Stress fracture of the spine

این بیماری که آنرا اسپوندیلولیز Spondylolysis هم میگویند میتواند موجب کمردرد در نوجوانان شود. ورزش هایی که در آنها کمر زیاد میچرخد یا به عقب زیاد خم میشود مانند ژیمناستیک شیرجه یا فوتبال میتواند زمینه را برای بروز این بیماری فراهم کند. این عارضه معمولاً در سنین بلوغ یعنی زمانی که بیمار رشد سریع بدنی و قدی پیدا میکند دیده میشود. درد معمولاً خفیف است و به باسن و ساق تیر میکشد. درد با فعالیت بدنی بیشتر شده و با استراحت کم میشود. این بیماران در حین راه رفتن قدم های کوچک برمیدارند.

سر خوردن مهره

به این عارضه اسپوندیلولیستزی Spondylolysthesis میگویند و به علت سر خوردن یک مهره کمری به سمت جلو روی مهره پایینی بوجود میاید. شایعترین محل آن، اتصال مهره های کمری به خاجی است یعنی معمولاً مهره پنجم کمری روی مهره اول خاجی یا ساکروم به سمت جلو سر میخورد. اگر این سر خوردن و به جلو آمدن مهره شدید باشد کانال نخاعی تنگ شده و به ریشه های عصبی فشار وارد میشود که این خود موجب علائم عصبی در نزد بیمار میگردد.

عفونت
در بچه های با سن کم عفونت دیسک Diskitis میتواند موجب کمردرد شود. عفونت مهره معمولاً در سنین 5-1 سالگی ایجاد میشود گرچه تا سنین نوجوانی هم دیده میشود. علائم این بیماری بصورت درد در پایین کمر و یا حتی شکم و خشکی ستون مهره است. لنگش در حین راه رفتن و امتناع بچه از راه رفتن از دیگر علائم بیماری است. وقتی بچه میخواهد از روی زمین چیزی را بردارد بجای خم شدن به جلو، دو زانو مینشیند و بدون خم کردن کمر جسم را گرفته و بلند میشود.

تومور
بندرت کمردرد میتواند به علت تومورهای استخوانی مثل استئوئید استئوما Osteoid osteoma ،استئوبلاستوما، گرانولوم ائوزینوفیلیک، کیست استخوانی آنوریسمی و تومورهای بدخیم مانند لوسمی باشد. این تومورها بیشتر در ستون مهره ای سینه ای و یا کمری هستند. در این بیماران درد همیشگی است و به مرور بیشتر میشود. هم در روز و هم در شب است و شدت آن معمولاً ارتباطی با فعالیت بدنی ندارد.

 

                                 

توانبخشی سالمندان

توانبخشی سالمندان بر علائم و عملکرد افراد مسن تکیه دارد . تفاوتهای زیادی بین گروههای سنی مختلف قابل مشاهده است مثلا افراد 65 ساله با افراد 85 ساله متفاوتند . همچنین سالمندان سالم با سالمندان بیمار تفاوتهایی دارند همانگونه که جوانان سالم با جوانان بیمار متفاوتند.

آنچه اهمیت دارد این است که پروسه پیر شدن طبیعی را باید از عوارض بیماری افتراق داد.

می توان به توانبخشی سالمندان صرفا از دیدگاه عملکردی نگاه کرد و بیشتر به ناتوانیهای ایجاد شده توجه کرد تا به آسیب شناسی ( پاتوفیزیولوژی) آن. از این دیدگاه کاهش توانایی دسترسی به اشیاء بالای سر در برداشتن اشیاء از کابینتهای آشپزخانه ایجاد اشکال می کند و ضعف عضلات اکستانسور تنه با بلند کردن اشیاء سنگین تداخل میکند. نیز سفتی عضلات اکستانسور لگن ( هیپ) راه رفتن بیمار را مختل کرده سبب میشود که فرد نتواند با سرعت کافی راه برود و عبور از خیابان را ( در مدت زمان اندک سبز بودن چراغ عابر پیاده ) مشکل می سازد.

پیر شدن در افراد ناتوان مقوله ای جدا و بحث انگیز است . در حالی که یک آسیب یا ناتوانی ممکن است از سالها قبل وجود داشته باشد ولی توانایی بدن در جبران آن با پیر شدن تغییر کرده ناتوانی را بارز می سازد.تغییراتی که با گذشت زمان در سلامت یا حمایتهای اجتماعی افراد رخ می دهد می تواند اثرات سوئی بر تحرک- مراقبت شخصی و درد داشته باشد .

توانبخشی سالمندان با مشکلاتی دسته و پنجه نرم می کند که نه تنها افراد بیمار بلکه کل جامعه را تحت تأ ثیرقرار می دهد.

زمانی که فردی نتواند از خودش مرا قبت کند مشکلات اقتصادی بسیاری دامنگیر او و جامعه    می شود. افزایش طول زندگی و به موازات آن افزایش تعداد سالمندان بار سنگینی را به جامعه تحمیل می کند . طول عمر بشر در بعضی جوامع در حال افزایش است . هم اکنون میزان امید به زندگی در آمریکا در سن 65 سالگی 17 سال می باشد.

 

                                 

 

چگونه هنگام راه رفتن روی یخ لیز نخوریم؟

چگونه هنگام راه رفتن روی یخ لیز نخوریم؟

 

 

شما با توجه به پنج راهبرد  می توانید خطر افتادن در زمستان را کاهش دهید.

 

تقویت توانایی حفظ تعادل

 

افراد به این علت سقوط می کنند که تعادل شان را از دست می دهند. فردی که دارای توانایی خوب حفظ تعادل است، می تواند خودش را جمع و جور کند، اما فردی که عضلات ضعیفی دارد، سقوط خواهد کرد.

 

عضلات قدرتمند کلید حفظ تعادل است. برای همین کارشناسان توصیه می کنند عضلات باسن، شکم، لگن و پاها را باید تقویت کرد. انجام تمرین های تعادلی مانند ایستادن روی یک پا یا ایستادن روی پنجه های پا نیز مفید است.

 

 

هنگامی فردی می لغزد، عضلات ضدسقوط منقبض می شوند، و تعادل فرد را حفظ می کنند؛ با تقویت کردن این عضلات احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بتواند در چنین مواردی خود را راست نگهدارد.

 

گرچه تقویت توانایی تعادل مهم است، نباید از اهمیت کفش مناسب غافل شد. پوشیدن کفش یا چکمه با اصطکاک خوب هم مهم است. برای اینکه احتمال تنه خوردن و از دست دادن تعادل تان را به حداقل برسانید، باید در انتخاب لباس تان هم باید دقت کنید. لباس های با رنگ روش بپوشید تا دیگران بتواند به راحتی شما را ببینند و به شما تنه نزنند.

 

پای خود را روی زمین بکشید

 

اگر گزینه دیگری به جز پیاده روی روی یخ یا برف ندارید، به جای اینکه گام های بلند بردارید، هنگام راه رفتن گام های کوچک بردارید و پاهای تان را روی زمین بکشید.

پاهای تان را خیلی از هم دور نکنید، در حد 10 تا 15 سانتی متر، و هنگام راه رفتن زانوهای تان را اندکی خم کنید. در این وضعیت بدن تان پایداری بیشتری خواهد داشت.

 

i

در شیب ها روی یک خط راه بروید

 

هنگامی که از شیب بالا یا پایین می روید که با یخ یا برف پوشیده شده است، در یک خط راه بروید، یک گام به جلو بردارید، و پای دیگر را به موازات آن حرکت دهید. این شیوه حرکت را ادامه دهید تا هنگامی که به بالا یا پایین شیب برسید. مسئله مهم این است پاهای تان با هم تقاطع نداشته باشد، زیرا در این حالت بدن تان بسیار ناپایدار می شود.    

حواس تان را جمع کنید

 

به محیط اطراف تان توجه داشته باشید و مراقب یخ و برگ های مرطوب باشید. همچنین هنگام بیرون آمدن از ماشین، اتوبوس یا قطار یا هنگام بالا رفتن از پله های خیابانی احتیاط به خرج دهید.

 

 

اغلب افراد هنگام برف یا باد شدید سرهای شان را پایین می آورند، و این کار می تواند زمینه برای افتادن فراهم کند، زیرا شما را خطر ندیدن یخ را افزایش می دهد. ایمن ترین گزینه این است: به آهستگی راه بروید و به طور مکرر بایستید و زمین اطراف تان را وارسی کنید.

حفظ مرکز ثقل

 

توصیه می‌شود که جهت راه رفتن در زمین‌های یخ زده مرکز ثقل خودتان را روی پای جلو نگه دارید.i

خالی از لطف نیست بدانید که "پنگوئن" یکی از حیواناتی است که می‌تواند این کار را بدرستی انجام دهد. پس بهتر است در این روزها راه رفتن به شیوه پنگوئن را یاد بگیریم

 

                                 

!

کمردرد در کودکان

کمردرد در کودکان

 

کمردرد و گردن درد یکی از بیماری های شایع در بزرگسالان است ولی در بچه ها بسیار نادر می باشد و اگر بچه ای که در سنین مدرسه است به علت کمردرد به پزشک مراجعه کند بایستی موضوع جدی گرفته شود و بررسی کامل جهت تشخیص  انجام گیرد.

 

در این سنین یکی از علل کمردرد و پشت و گردن استفاده نادرست از کیف مدرسه است . بنابراین والدین بایستی ابتدا در خرید کیف مدرسه دقت کافی را انجام دهند و در وهله ی دوم طرز استفاده صحیح از آن را به بچه های خود آموزش دهند.

 

سوال اول این است که آیا کیف دستی خریداری شود یا کوله پشتی؟

در جواب بایستی گفته شود که کوله پشتی بهتر است چون بچه با گرفتن کیف به دست معمولا به همان طرفی که کیف را می گیرد منحرف می شود به خصوص اگر کیف سنگبن باشد یا بچه مجبور باشد مسافت بین خانه و مدرسه را طولانی طی کند. بنابراین سعی کنید که کوله پشتی خریداری شود. البته باید از آن به درستی استفاده کرد.

 

پیشگیری از کمردرد در کودکان

 

وزن کیف باید به طور مساوی روی هردو شانه منتقل شود ، پس کیف باید در وسط پشت قرار گیرد و از دو بند استفاده شود. اگر بچه کیف را با اتصال یک بند حمل کند، کم کم مهره ها به همان طرف انحنای غیر طبیعی پیدا می کنند.

 

باید دو بند قابل کوتاه و بلند کردن باشد تا با توجه به قد بچه تنظیم شود و کیف در مرکز پشت قرار گیرد. گذشته از دو بند روی شانه ها ، یک بند هم باید در پایین کیف روی کمر بسته شود تا هنگام راه رفتن کیف روی پشت به طرفین حرکت نداشته باشد و به طرفین منحرف نشود و دچار کمردرد نشوید.

بندهای روی شانه ها باید پهن باشد تا سطح تماس زیادی با شانه ها ایجاد شده و کشش آن ها توسط وزن کیف شانه ها را اذیت نکند. در غیراین صورت بچه کیف را از شانه ها و پشت بر می دارد و به دست گرفته و حمل می کند.

 وزن کوله نباید بیش از 15% وزن بچه باشد.

پهنای کوله پشتی نباید از پهنای شانه ها و تنه ی کودک بیشتر باشد.

در پایان باید گفته شود که اگر دیدید دانش آموز هنگام حمل کوله خود را به جلو خم می کند یا بندها بلند هستند و کیف در پایین پشت و نزدیک باسن قرار می گیرد، که باید بندها را کوتاه تر کرد و یا این که وزن کیف زیاد است. لازم نیست که بچه همه روزه تمامی کتاب ها و دفاتر خود را حمل کند. از او بخواهید که فقط کارهای مربوط به همان روز را در کیف بگذارد.

 

اگر دانش آموز احساس خواب رفتگی در دست ها می کند ،وزن کیف باعث کشیدگی ریشه های عصب گردن شده است، در این موارد کیف را سبک تر کنید

 

                                 

.

مهمترین علت بروز کمر درد

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در گفت‌و‌گو با برنا:

98درصد دیسک کمر بدون جراحی قابل درمان است

 

فرهاد عادل منش گفت: بررسی ‌های متخصصان نشان دهنده آن است که 95 درصد تا 98 درصد دیسک‌ها کمر بدون جراحی قابل درمان است.

 

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، فرهاد عادل منش متخصص طب فیزیکی و توانبخشی که در حقیقت باید گفت وی فارغ التحصیل دانشگاه شیراز است.حتی دوره‌های تکمیلی را در کانادا سپری کرده است که این دوره‌ها عبارتند از دردهای سرطانی، دردهای نروپاتیک، طب مکمل و طب سوزنی و توانبخشی قلب است. اکنون نیز در حال سپری کردن دوره فوق تخصص درد در دانشگاه مک گیل کانادا است.

 

بروز کمر درد و دیسک کمر در بین جوانان سبب شده تا از این متخصص جویای عوامل بروز این درد شویم.

 

در ابتدا معنای درد در طب پزشکی چیست؟

درد یک تجربه شخصی است و برای تشخیص دردها و درمان باید به پای صحبت بیماران نشست تا بیماری شناسایی شود. در حقیقت 90 درصد تشخیص بیماری گوش کردن به دردهای بیماران است. متاسفانه تجویزMRI بلافاصله بعد از ویزیت علاوه بر پرداخت هزینه بالا از جیب مردم است، برچسب بیمار به فرد زده می‌شود.

 

MRI و هر روش تشخصی، عملکرد مثبت کاذب و منفی کاذب دارد، در واقع مثبت کاذب به آن معنا است که با توجه به اینکه شما بیمار نبوده پس از MRI، بیمار نشان داده می‌شود.

 

در بررسی‌های صورت گرفته نشان دهنده آن است که افراد زیر 30 سال (30 درصد)، زیر 70 سال( 60 درصد) و بالای 70 سال ( 100 درصد) مثبت کاذب داشته‌اند این مثبت کاذب به این معناست که اگر فرد سالم به MRI مراجعه کنند عارضه بیماری در آن نشان می دهد. در حقیقت21 درصد افراد زیر 70 سال پس از MRI، عارضه تنگی کانال را نشان می‌دهد که بسیاری از بیماران بر این باروند که باید جراحی شوند و این امر بسیار نادرست و غلط است.

 

این در حالی است که منفی کاذب نیز به این معناست که امکان دارد چیزی نشان ندهد. در حال حاضر شایع ترین مشکلی که دربین جوانان رایج است کمر درد است. بررسی‌ها نشان دهنده آن است که در حال حاضر روزی 2 الی 3 جوان 24 ساله از کمر درد رنج برده و به به متخصص مراجعه می کنند که مهمترین علت آن بی‌حرکتی و تغییر سبک زندگی است.

 

 

 

 

 

 

 

کمر درد از چه سنی بروز خواهد کرد؟

در جوامع صنعتی کمر درد از حدود 30 سالگی اولین تظاهرات خود را بروز می‌دهد و مطالعات آسیب شناسی هم نشان می‌دهد که تقریبا از همان زمان تغییرات خراب شدن مهره‌ها شروع می‌شود این روند خراب شدن در جوامع صنعتی سرعت بیشتری دارد که علت آن حالت‌های یکنواخت طولانی مدت طرز ایستادن یا قرار گرفتن غلط، عدم تحرک عضلانی، خم شدنها، بلند کردن اشیاء و نشستن‌های غیر اصولی و عوامل بسیار دیگر است.

 

روش‌های پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد با توجه به محیط و موقعیت فرد تغییر می‌کند. بنابراین روش‌های پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد می‌تواند به صورت عمومی که دربرگیرنده کل جامعه باشد، آموزش داده شود یا به صورت اختصاصی به آموزش در محیط خانه، محل کار، محیط های ورزشی یا بیمارستان محدود شود.

 

مهمترین علت بروز کمر درد چیست؟

در حقیقت در حال حاضر نوجوانان و جوانان روش‌های حفاظت از بدن را بلد نبوده؛ که به مرور زمان کمردردهای با دیسک کمر تبدیل شده که در بسیاری از موارد با عنوان فتق کمر شناسایی می‌شود؛ این در حالی است که فتق دیسک شایع ترین علت کمر درد است، هسته مرکزی دیسک از جای خود حرکت می کند و از لایه بیرونی خارج می شود و بر حسب شدت و بزرگی فتق به بافت های مجاور فشار می آورد و ایجاد در یا علائم عصبی می‌کند.

 

توجه از عمر خود را در محل کار می گذارنند، این مسئله برای افرادی که مشاغل حساس تر با کار فکری بیشتر دارند اهمیت بیشتری پیدا می کند. زیرا کمردرد و اصولاً هر عامل دیگری که این افراد را از ادامه کار یا انجام کار با حداکثر توان محروم کند علاوه بر فرد ضرر زیادی به جامعه می زند.

 

با توجه به صنعتی شدن جامعه و تبدیل کارها از کارهای بدنی به کارهای اداری، وضعیت نشسته رایج ترین وضعیت شغلی می باشد، مدیران و مسئولان ادارات و وزرتخانه ها با توجه به حساسیت و اهمیت کار و نوع شغل مجبورند در جلسات متعدد و کنفرانس ها شرکت کنند و به مدت طولانی در یک وضعیت ثابت و بی حرکت بمانند.

 

بی حرکتی باعث فشارهای مکانیکی از نوع ساکن و بدون تحرک به سیستم عضلانی و استخوانی می شود، برخلاف کارگران که فشارهای مکانیکی از نوع متحرک به علت کارهای سنگین و بلند کردن بار است. با اینکه نوع فشارها در دو گروه یکسان است، در کتاب حاضر سعی شده است با توجه به شرایط خاص مدیران و مسئولین روش هایی ارائه شود تا بتوانیم هر چه بهتر کمر درد را در این افراد پیشگیری و درمان کنیم.

 

 

 

 

آیا دیسک کمر با جراحی درمان می‌شود؟

تصور نادرست در درمان دیسک کمر، بیماران را به این باور رسانده  که باید جراحی شوند تا به درمان کامل برسد. در حقیقت آمارهای دنیا نشان دهنده آن است که 95 درصد تا 98 درصد دیسک ها کمر بدون جراحی قابل درمان است. در حال حاضر انجمن جهانی درد متعقدند که اگر بیماری مشکوک به دیسک کمر است نیاز به جراحی ندارد. ابتدا باید دستورالعمل ها را انجام دهند و تحت روش های درمانی قرار گرفته و درمان بعدی فیزیوتراپی بوده. مگر درمواقع خاص بیمار تحت جراحی قرار خواهد گرفت.

 

متخصصان در گذشته معتقد بودند پس از گذشت 5 سال از  جراحی، بیماری برخواهد گشت، این در حالی است که در حال حاضر پزشکان بر این باورند که این آمار به 2 سال رسیده است. در حقیقت بررسی‌ها نشان داد که 85 درصد بیمارانی که به کلینک‌های درد مزمن مراجعه می‌کنند دارای دردهای عضلانی هستند که بیشترین و بهترین روش درمان گوش کردن به دردهای بیماران و معاینه کردن است.

 

در حقیقت باید گفت 92 درصد بیماران را بدون هیچ روش و تنها، با صحبت کردن و دردهای بیماران می‌توان تشخیص داد که وی دارای دیسک کمر است یا خیر.همچنین معتقدیم 85 درصد بیمارانی که درد مزمن دارند، دردهای عضلانی بوده و گره‌های عضلانی است که ایجاد می‌شود . اکثرکمردردها را می توانیم با روش‌های ساده ای مانند استراحت، آموزش و تقویت عضلانی پیشگیری و درمان کنیم. روش های آموزش و انتقال اطلاعات مربوط به مراقبت، پیشگیری و درمان کمردرد را مدرسه کمر می نامیم، که حتی کتابی توسط خودم با این نام تهیه و به چاپ رسیده است به عبارتی مدرسه کمر تمامی روش هایی است که به افراد آموزش می دهند از طریق حرکت طبیعی بدن چگونه به فعالیت های عادی ادامه دهند و از حملات کمر درد بکاهند.

 

مدرسه کمر چقدر در درمان و پیشگیری کمک کننده است؟

همینطور است برای عادت غلط در نشستن، راه رفتن و غیره که سال ها با انسان بوده است. زمانی که انسان درد دارد این عادت اشتباه را کنار می گذارد و عادات صحیح را به کار می گیرد و ورزش می کند ولی زمانی که تحریک درد از بین رفت بر می گردد و فعالیت های قبلی و روش ها را هم انجام نمی دهند. با توجه به این مسائل بود که مدرسه کمر به وجود آمد.

 

مدرسه کمر انواع مختلف دارد، شامل: مدرسه کمر عمومی، مدرسه کمر برای بیماران بستری در بیمارستان، مدرسه کمر در محیط خانه، مدرسه کمر در محیط کار و مدرسه کمر در محیط های ورزشی. افراد مراجعه کننده پس از معاینه توسط پزشک با توجه به علت کمردرد، شرایط فردی، اجتماعی، اقتصادی و محیط کار به یکی از کلاس های اختصاصی یا کلاس عمومی دوره آموزشی پیشگیری، مراقبت و درمان کمر درد معرفی می شوند و آموزش های لازم به ایشان داده می شود.

 

توجه به این نکته بسیار مهم است که بدون معاینه و تشخیص پزشک، انجام ورزش ها و استفاده از کتاب آموزشی ممکن است نه تنها مفید نباشد بلکه خطر هم داشته باشد.

تاکید ما بر مدرسه کمر عمومی است. در مقالات و آمار متعدد نشان داده شده است که مدرسه کمر از تعداد روزهای بستری شدن بیمار در بیمارستان می کاهد، درد پس از عمل و نیاز به داروها مسکن را کم می کند، ویزیت های بیماران توسط پزشک را کم می‌کند به مقدار بسیار زیادی برتوانایی کار کردن کارگران می افزاید و از روزهای کاری از دست رفته به علت کمر درد می کاهد.

 

مطالعات آماری نشان داده است که مدرسه کمر هم از نظر بازده انسانی یعنی عملکرد واقعی شخص به عملکرد حداکثری که می تواند داشته باشد، و هم از نظر بازده اقتصادی یعنی نسبت مخارج به عواید حاصل از مدرسه کمر به نفع جامعه است.

 

به عنوان مثال در یک کارخانه اتومبیل سازی با بکار بردن روش های مدرسه کمر موفق شده اند سالی یک میلیون دلار صرفه جویی کنند. با توجه به روش های بکار برده شده و آمار گوناگون مدرسه کمر بین 74 تا 95 درصد موفقیت آمیز بوده است.

 

 

 

 

مشکلاتی که در این گروه در اثر نشستن نامناسب و طولانی مدت به وجود می‌آید، چیست؟

1- ایجاد کیفوز یا غوز در ناحیه پشت وکمر که باعث کشیدگی و درد در بافت های ناحیه پشت و کمر می شود.

2- کاهش گودی طبیعی کمر که باعث افزایش فشار بر دیسک ها می شود.

3- افزایش فشار به دیسک های کمری در اثر قائم بودم پشتی صندلی، نداشتن دسته صندلی یا به جلو خم شدن فرد.

4- ارتفاع نامناسب میز کار به صورت بلند یا کوتاه بودن میز به نسبت صندلی و جثه فرد، باعث انقباض دائم در عضلات ناحیه گردن، شانه و کمر می شود، در نتیجه فرد دچار خستگی زودرس و درد در نواحی گردن، شانه و کمر می شود.

5- قوس رو به جلو در ناحیه کتف و شانه که باعث درد در نواحی عضلات سینه ای و کمر بند شانه می شود.

6- اسپاسم و درد در عضلات نواحی گردن، پشت و کمر؛ در اثر عدم تقارن ساختاری مانند اختلاف طول اندام های تحتانی، کوچکی نیم لگن، انحراف ستون فقرات، کوتاهی بازو و غیره.

7- درد در ناحیه ران در اثر فرورفتگی بیش از حد بدن در صندلی به علت قوس زیاد کفه صندلی یا نرم بودن بیش از اندازه تشک کف صندلی.

8- درد در ناحیه دنبالچه و عضلات مقعد به علت نشستن رو به جلو یا نشستن در لبه جلویی صندلی.

9- درد در عضلات باسن و لگن در اثر نشستن طولانی مدت

10- خمیدگی مفاصل زانو و ران و کم شدن قوس کمر در اثر کم بودن ارتفاع صندلی

11- زیاد بودن ارتفاع صندلی باعث می شود کف پا کاملاً روی زمین قرار نگیرد، درنتیجه عضلات پشت ساق پا دچار گرفتگی دائم و درد می شوند و پا ورم می کند.

12- زیاد بودن طول کفه صندلی باعث فشار به عروق و اعصاب در ناحیه پشت زانو می شود. در نتیجه ساق و پا متورم و دردناک می شوند.

13- درگیری عروق و اعصاب درناحیه گردن و مدخل سینه در اثر نشستن در حالت خمیده رو به جلو.

14- فشار مکانیکی موضعی بر آرنج، ساعد و مچ دست به دنبال قرار گرفتن این نواحی روی دسته صندلی یا میز و به خطر افتادن اعصاب

15- بی حرکتی طولانی مدت، حتی در بهترین وضعیت پس از مدتی باعث انقباض عضلات ستون فقرات، لگن و شانه و اندام ها می شود.

16- مناسب نبودن محیط کار از نظر شرایط روانی، سر و صدا، نور، دما و حجم زیاد کار

17- انقباض دائم عضلات در اثر فشارهای روانی و عدم آموزش شل کردن عضلات در زمانی که نیاز به فعالیت آنها نیست.

 

                                 

درد ناحیه پشت

در ایالات متحده نیمی از بزرگسالان به نحوی درگیر مشکلات درد ناحیه پشت هستند و دومین علت مراجعه به پزشک بعد از عفونت های تنفسی نیز همین مشکلات است. متاسفانه بسیاری از پزشکان در خصوص علت درد، سرنخی ندارند، پس آزمایش های بسیاری تجویز می کنند که در اغلب موارد هم منجر به جراحی های غیرضروری می شود. درد ناحیه پشت غالباً نشانه یک بیماری جدی و مهم نیست و در اکثر موارد درد با درمان های اندکی از بین می رود. دکتر «دنیس سی تورک» محقق در زمینه درد از دانشگاه واشنگتن اظهار می کند که کمردرد از سر آغاز می شود زیرا دردها از مغز سرچشمه می گیرند مثلاً اگر آسیبی به کمر برسد، اطلاعات از طریق سلول های عصبی به مغز می رسد و در مغز است که این اطلاعات به درد تعبیر می شود و هر کسی هم این درد را به گونه یی متفاوت احساس می کند. فعل و انفعالات مغز در ادراک ما از درد نقش مهمی ایفا می کند.

درد ناحیه پایینی کمر می تواند دلایل زیادی داشته باشد از جمله کشیدگی عضله یا رباط، بیرون زدگی دیسک، التهاب مفاصل، عفونت در ستون فقرات یا بر اثر تصادف اتومبیل یا ضربه ناشی از افتادن. دکتر «تورک» اظهار می دارد اگرچه دلایل بالقوه زیادی برای کمردرد وجود دارد اما حدود ۸۵ درصد مواقع دلیلی برای درد پیدا نمی شود و گاهی تجویز آزمایش های زیاد از حد و ام آر آی یا سی تی اسکن را سبب می شود که اغلب هم یا دلیل اصلی را پیدا نمی کنند یا مشکلات دیگری را در این ناحیه پیدا می کنند که در ارتباط با درد بیمار نیست. مطالعات نشان می دهد ام آر آی یا سی تی اسکن فتق دیسک کمری یا باریکی مجرای ستون فقرات را نشان می دهد که از هر سه نفر یک نفر به آن مبتلا است و هیچ گونه نشانه یا دردی هم ندارد.

دکتر «جان دی لوسر» متخصص و جراح مغز و اعصاب در دانشگاه واشنگتن معتقد است متاسفانه این آزمایش ها و عکس های بیش از حد منجر به جراحی های غیرضروری می شود خصوصاً در مورد افراد مسن تر که بر اثر مرور زمان و افزایش سن دچار تغییراتی می شوند که به طور طبیعی وضعیت آنها را با افراد جوان متفاوت می سازد. اما برخی از پزشکان از این نکته غافل می مانند و این تغییرات را با غیرطبیعی بودن اشتباه می گیرند و درصدد جراحی برمی آیند. دکتر «لوسر» می افزاید؛ از نظر من گرفتن عکس هنگام درد ناحیه پشت فقط در مواردی که فرد سابقه خانوادگی سرطان دارد یا دچار تب است (که احتمالاً به دلیل عفونت در ستون فقرات است) یا در مواردی که فرد در معرض آسیب های جدی فیزیکی قرار گرفته باشد، لازم است. در بقیه موارد که فرد دچار کمردرد است چنانچه بعد از گذشت ۴ الی ۶ هفته با درمان های تجویزی بهبود نیافت، انجام آزمایش ها و عکس ها می تواند کمک کند.

در ایالات متحده هر سال حدوداً نیم میلیون عمل جراحی کمر صورت می پذیرد در حالی که بسیاری از متخصصان معتقدند ۹۵ تا ۹۸ درصد افراد مبتلا به کمردرد نیازی به عمل جراحی ندارند. دکتر «لوسر» اظهار می دارد در شرایطی که بعد از گذشت مدت زمان معقول و معین درد بیمار هیچ گونه بهبودی نیافت و درد به حدی زیاد باشد که بیمار قادر به تحمل آن نباشد، می توان با عمل جراحی درد را سریعاً کاهش داد اما در این موارد هم باز جراحی بهترین گزینه نیست.

از آنجایی که از هر سه نفر مبتلا به کمردرد یک نفر ظرف مدت یک هفته و همچنین از هر سه نفر، دو نفر ظرف مدت هفت هفته به طور قابل ملاحظه یی بهبود می یابند پس بهترین روش، کنترل درد و منتظر شدن است. مساله دیگر این است که هنگامی که بیمار تحت درمان قرار می گیرد نباید به تختخواب بچسبد و استراحت کند زیرا به رغم آنکه زمانی استراحت مطلق را بهترین درمان کمردرد می دانستند، امروزه پزشکان مخالف آن را تجویز می کنند زیرا وقتی فردی مدام روی تخت دراز می کشد تراکم و عملکرد ماهیچه ها کم می شود و برای هر هفته یی که فرد در تختخواب می ماند ۶ تا ۸ هفته زمان می برد تا جبران کمبود تراکم ماهیچه ها شود و به حالت اولیه بازگردند. چنانچه احساس می کنید نیاز به استراحت دارید بیش از دو روز در تختخواب نمانید و حتی هنگام استراحت هم گهگاه از تخت پایین بیایید و اطراف اتاق راه بروید.

تحقیقات نشان می دهد استراحت هیچ گونه کمکی به بهبود شخص نمی کند اما ورزش هایی مانند پیاده روی، تمرین های کششی و شنا بسیار موثر هستند. استفاده از یک کیسه یخ هم موجب کاهش درد می شود. ظرف ۴۸ ساعت اول شروع درد می توان کیسه یخ را به مدت ۵ الی ۱۰ دقیقه استفاده کرد، یخ موجب کاهش التهاب و ورم، بی حسی بافت های درونی و کم کردن فشار عصب ها در ناحیه آسیب دیده می شود. بهترین روش پیشگیری از کمردرد این است که بدن خود را سالم، انعطاف پذیر و قوی نگه دارید و برای انجام حرکات ورزشی و نرمش خود را موظف سازید و چنانچه هنوز سیگار می کشید، ترک کنید. تحقیقات نشان می دهد کشیدن سیگار عامل مهمی جهت افزایش خطر ابتلا به کمردرد است.

 

www.healthguidance.org

ترجمه؛ فرانک باجلان

 

 

منبع : روزنامه اعتماد

 

                                 

پوکی استخوان چیست

آخرین بررسی های انجام شده نشان می دهد که بیش از ۳۰ میلیون نفر در دنیا به عارضه«استئوپروز» یا «پوکی استخوان» دچار هستند که درصد زیادی از آنان را خانمها تشکیل می دهند.

بر اساس این نتایج ۵۰ درصد افراد بیش از ۶۵ سال سفید پوست استئوپروز داشته، در حالی که فقط در ۲۰ درصد از این افراد علایم بالینی وجود دارد. ۳۰ درصد افرادی که به سن ۷۵ سالگی رسیده اند، دچار شکستگی ناشی از پوکی استخوان می شوند که شایع ترین محلهای شکستگی، ستون مهره ها، مچ، دست، و لگن است.

متأسفانه آمار خاصی در کشور از تعداد مبتلایان به این بیماری در دست نیست، اما از شایع ترین بیماری های سالمندان است که به دلیل ماهیت خاموشش و عوارض فراوانش از اهمیت خاصی برخوردار است.

علاوه بر عوارض و مرگ و میر این بیماری، هزینه های ناشی از آن نیز بر شبکه ملی بهداشت و درمان قابل تامل است و این در حالی است که با صرف هزینه بسیار کم می توان این بیماری خاموش را در مراحل اولیه تشخیص داد و درمان کرد.

اهمیت این بیماری تا حدی است که یک روز در سال به نام«روز جهانی پوکی استخوان» نام گذاری شده است که در کشور ما مصادف با ۲۹ مهر ماه است.

● افراد مسن و زنان سفید پوست مواظب باشند

دکترشهریار سعادت متخصص ارتوپدی در مورد این بیماری می گوید: بیماری استئوپروز یا همان پوکی استخوان، بیماری است که بعد از پنجاه سالگی افراد میانسال را تهدید می کند و این بیماری در خانمها شیوع بیشتری را نشان می دهد.

وی می افزاید: پوکی استخوان بدین معناست که روند ساخته شدن بافت استخوانی به تدریج کم می شود، بدین ترتیب بافت استخوانی موجود در بدن تجدید نمی شود و به مرور زمان تحلیل می رود، به همین علت تراکم درونی استخوان کاهش می یابد. عناصر تشکیل دهنده استخوان از نظر کیفیت تغییر نمی کند، اما از نظر کمیت کاهش می یابد.

استخوان هم همانند سایر بافتهای بدن بافتی فعال است و مرتب در حال تغییرات است، به گونه ای که بافتهای قدیمی تخریب شده و به وسیله بافت استخوانی و جدید جایگزین می شوند. بعد از ۳۰ سالگی با تغییر تعادل میان تخریب بافت استخوانی و ساخته شدن بافت جدید، آرام آرام استخوانها قدرت خود را از دست می دهند و در این سنین میزان تخریب بیشتر از ساخته شدن خواهد بود و در نتیجه رفته رفته استخوانها نازکتر و ضعیف تر می شوند.

وی یاد آوری می کند: بیماری پوکی استخوان در تمام مراحل بروز و پیشرفت بی درد بوده و به همین دلیل در نهایت شخص را غافلگیر می کند که اکثراً با زمینگیر شدن و در بسیاری از موارد به علت شکستگی مهم و صدمات زیاد مانند پاره شدن اعصاب ستون فقرات با خونریزی مغزی به علت شکستگی جمجمه سر، مرگ و میر زودرس را سبب می شود. خوشبختانه با انجام اقدامهای خاص می توان شانس بروز این بیماری را تا حد قابل ملاحظه ای کاهش داد و از بروز شکستگی های استخوانی که در بسیاری از موارد سبب ناتوانی فرد می شود، جلو گیری کرد.

وی در مورد فاکتورهای خطر اصلی این بیماری می گوید: فاکتورهای خطر اصلی شامل موارد زیر است: سن بالا( معمولاً از ۳۰ سالگی شروع می شود، اما بعد از ۵۰ سالگی شدت می یابد)، نژادهای غیر سرخپوست و سفید آسیایی، وجود ساختارهای استخوانی کوچکتر، سابقه خانوادگی مثبت و یا وجود شکستگی های ناشی از پوکی استخوان در والدین یا هم خونها، شکستگی های قبلی ث انویه در اث ر ضربات اندک به خصوص بعد از سن ۵۰ سالگی، اختلال و کمبود در هورمونهایی جنسی به خصوص کمبود استروژن در زنها و نیز در مردها، بی اشتهایی عصبی، اعتیاد به الکل، دریافت کلسیم و ویتامین D اندک در رژیم غذایی، بی تحرکی و کمی فعالیتهای بدنی، بعضی داروهای خاص نظیر کورتونها، تجویز بیش از حد هورمونهای تیروییدی، هپارین، داروهای ضد تشنج و بیماری های خاص مانند التهاب مفصلی.

دکتر سعادت درمورد اینکه چه کسانی به بیماری پوکی استخوان مبتلا می شوند، می افزاید: پوکی استخوان بیشتر در افراد مسن و زنان سفید پوست ایجاد می شود، اما می تواند در هر سنی، در هر نژادی و در هر دو جنس ایجاد شود.

سفید پوستان و آسیایی ها بیشترین شانس ابتلا به این بیماری را خواهند داشت.

زنانی که یائسگی زودرس دارند قبل از ۴۵ سالگی مانند خانمهایی که تخمدانهای آنان با جراحی از بدنشان خارج شده است، بیشتر در معرض ابتلا به پوکی استخوان هستند.

خانمهایی که دارای استخوانهای کوچک بوده یا کوتاه قد و یا لاغر هستند، به خاطر وجود توده استخوانی کمتر به بروز پوکی استخوان مستعدترند. بیماری هایی مانند پرکاری تیرویید و برخی سرطانها نیز ممکن است به پوکی استخوان منتهی شوند.

این متخصص ارتوپدی در مورد تشخیص این بیماری یادآوری می کند: یک روش تشخیصی ساده در اندازه گیری و تراکم استخوان در قسمتهای مختلف بدن نظیر ستون مهره ها و لگن است که می تواند به تشخیص پوکی استخوان کمک کند. از روشهای عکسبرداری خاصی هم می توان برای تشخیص استفاده کرد.

● کلسیم و ویتامین D فراموش نشود

وی درمورد درمان پوکی استخوان تأکید می کند: مطمئن شوید که دریافت کلسیم در رژیم غذایی شما کامل و به مقدار کافی است، به مقدار کافی ویتامین D دریافت کنید زیرا این ویتامین برای جذب کلسیم و حفظ قدرت استخوانها لازم است. حتما فعالیتهای منظم بدنی، به خصوص فعالیتهایی که درآنان وزن بدن به استخوانها فشار می آورد، داشته باشید.

البته روشهای دارویی خاصی نیز وجود دارند که می توان از آنها جهت پیشگیری یا درمان پوکی استخوان، استفاده کرد. این داروها شامل: بیس فسفونات ها، روشهای هورمون درمانی یا استروژن درمانی است.

وی درمورد پیشگیری از این بیماری خاموش نیز تصریح می کند: از بیماری پوکی استخوان می توان پیشگیری کرد و راه آن داشتن استخوان قوی است که تا قبل از ۳۰ سالگی باید تدارک دیده شود. تغییر روش زندگی، بهترین وسیله پیشگیری از بروز پوکی استخوانی است. اصولاً استخوانهای بدن پس از این سن و در صورت بی توجهی به رژیم غذایی، بی توجهی به مصرف مقدار لازم و کافی کلسیم و ویتامین D و همچنین نداشتن فعالیتهای جسمی و نوشیدن نوشابه های کافئین دار به تدریج املاح خود را از دست می دهد و زمینه بیماری پوکی استخوان را فراهم می کند. خانمها هم اگر در دوره یائسگی و بعد از آن متوجه رژیم غذای خود نباشند، به علت از کار افتادن تخمدانها و توقف ترشح هورمون استروژن بیشتر در خطر بروز این بیماری خطرناک قرار دارند.

دانستن چگونگی بروز عارضه پوکی استخوان و شناسایی و آگاهی نسبت به عوامل بروز پیشرفت آن می تواند نقشی مهمی در پیشگیری از این بیماری داشته باشد و آزمایش تراکم استخوان و مشورت با پزشک متخصص این بیماری می تواند کمک زیادی به جلوگیری و درمان بیماری کند.

خانمهایی که دچار پوکی استخوان هستند روزانه ۱۰۰۰تا ۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم نیاز دارند، اگر سیگاری هستید، آن را ترک کنید. ورزشهای خاصی که در آنها وزن بدن بر استخوانها فشار می آورد، انجام دهید. در صورت وجود بیماری زمینه خاصی که سبب بروز پوکی استخوان می شود، آن را درمان کنید تا حد ممکن از داروهایی که سبب پوکی استخوان می شوند، اجتناب کنید یا کمتر مصرف کنید. از مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی یا گیجی شما می شوند، خودداری کنید.

● این توصیه ها را جدی بگیرید

وی در ادامه توصیه می کند: از زمین خوردن پیشگیری کنید و کفشهای محکم بپوشید که دارای پاشنه های کوتاه و کف عاج دار باشند.

همچنین مسیرها و راه پله ها را کاملاً روشن نگه دارید، در کنار دوش و دستشویی دستگیره نصب کرده و از آنها استفاده کنید.

وی می افزاید: منزل خود را عاری از موقعیتهایی کنید که موجب زمین خوردن افراد می شوند، از دستگیره و نرده پلکان استفاده کنید.همچنین بیشتر ورزش کنید. چون استخوان های شما شکننده اند و درباره نحوه ورزش بی خطر مشورت کنید.

اگر ممکن است امکان ایجاد صدمات و ضربات در شما زیاد باشد، حتماً از ابزارهای محافظتی که از استخوانها و مفاصل نگهداری کند، استفاده کنید.

وی می افزاید: بهترین راه جذب کلسیم مصرف غذاهای پر از کلسیم است این غذاها عبارتند از: لبنیات نظیر شیر کم چرب، پنیر و ماست کم چرب، ماهی های نرم استخوانی نظیر کنسرو ماهی آزاد و ساردین، سبزی های تازه، خشکبار، حبوبات و سویا.

ویتامین D برای جذب کلسیم حیاتی است. از منابع خوب ویتامین D ماهیان چرب و نور آفتاب است (اما نور بیش ازحد آفتاب ضرر دارد و موجب سرطان پوست می شود)، همچنین پرهیز از مصرف بیش از حد نمک، پروتئین، سلولز همراه با منابع غذایی پرکلسیم ضروری است.

اگر نمی توانید شیر بخورید: غذاهای لبنی که هضم آسانی دارند، مصرف کنید. هورمون درمانی می تواند موجب پیشگیری و درمان پوکی استخوان شود. این درمان شامل مصرف استروژن گاهی همراه با پروژسترون است. با مصرف استروژن از دست رفتن استخوان کندتر یا متوقف می شود و همچنین وقوع شکستگی کاهش می یابد.

میزان توصیه شده مصرف کلسیم در هر روز برای خانمها عبارت است از: در سنین بین ۱۱ تا ۲۴ سال: ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم، در سنین ۴۹ تا ۲۵ سال: ۱۰۰۰ میلی گرم در زنان باردار یا شیرده: ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم، در سنین بین ۶۴ تا ۵۰ سال (بعد از یائسگی) ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم.

در سن ۶۵ سال: ۱۵۰۰ میلی گرم

وی همچنین یادآوری می کند: به طور منظم ورزش کنید. ورزشهایی که با تحمل وزن بدن همراهند مانع از پوکی استخوان می شوند که عبارتند از

 

: راه رفتن، راهپیمایی، دویدن آهسته، نرمش( ایروبیک) و تنیس.

 

 

بیتا مهدوی

 

 

منبع : روزنامه قدس