در رفتگی های مفصل مچ دست چگونه ایجاد و چطور درمان میشوند

دررفتگی کامل مفصل مچ دست نادر است ولی در بسیاری اوقات دررفتگی های ناکامل در این مفصل دیده میشوند که شایع ترین آنها دررفتگی استخوان لونیت است.

 

دررفتگی لونیت در مچ دست

 

این دررفتگی معمولا بدنبال زمین خوردن روی کف دست بوجود میاید. در این وضعیت بر اثر به عقب رفتن شدید مچ دست و فشار استخوان های ردیف دیستال Distal ( یعنی ردیفی که از استخوان رادیوس دورترند) به لونیت، لیگامان های مهمی از اطراف این استخوان پاره شده و موجب جابجا شدن استخوان میشود.

 

دررفتگی لونیت پس از شکستگی اسکافویید شایعترین آسیب استخوانچه های مچ دست بدنبال ضربه است. گاهی اوقات این دررفتگی با شکستگی استخوان اسکافوئید و یا زائده نیزه ای ( استیلویید) استخوان رادیوس و یا هر دو همراه است.

 

همانطور که توضیح داده شد در دررفتگی لونیت، استخوان های کارپ یا مچ، ارتباط بین خود و استخوان های ساعد را حفظ میکنند و این فقط استخوان لونیت است که از جای خود دررفته و جابجا میشود.

گاهی اوقات جابجایی برعکس است به این صورت که استخوان لونیت ارتباط خود با استخوان رادیوس را حفظ کرده و بقیه هفت استخوانچه مچ دست جابجا میشوند. به این آسیب، دررفتگی پری لونار Prelunar dislocation میگویند

 

                                 

.

عوارض شکستگی استخوان اسکافویید چیست

احتمال ایجاد عارضه در شکستگی اسکافویید زیاد است و حتی در شکستگی های بدون جابجایی هم ممکن است عوارض بروز کند. شایعترین این عوارض دیرجوش خوردن، جوش نخوردن، نکروز آوازکولر و استئوآرتریت است.

دیر جوش خوردن شکستگی اسکافوئید

 

به علت اینکه استخوان اسکافویید خونرسانی خوبی ندارد جوش خوردن آن معمولا به کندی صورت گرفته و نیاز به ۳-۲ ماه زمان دارد. با این حال گاهی اوقات این زمان به ۶-۴ ماه افزایش میابد که در این حال لفظ دیرجوش خوردن به آن اطلاق میشود.

 

اگر شکستگی تا چهار ماه جوش نخورد گچ باز شده و به بیمار اجازه داده میشود بمدت ۴-۳ هفته مچ دست خود را حرکت داده و نرمش هایی برای افزایش دامنه حرکتی توسط بیمار انجام میشود.

 

اگر بعد از این مدت بیمار مشکل خاصی در مچ دست نداشته و دامنه حرکتی بدون دردی داشته باشد نیازی به درمان بیشتر نداشته و اجازه داده میشود تا شکستگی در همان وضعیت باقی بماند.

 

اگر بعد از این ۴-۳ هفته بیمار از ناحیه مچ دست ابراز ناراحتی کند، شکستگی نیاز به درمان جراحی باز و استفاده از پیچ برای فیکس کردن محل شکستگی و احتمالا استفاده از پیوند استخوان دارد

.

جوش نخوردن شکستگی اسکافویید

 

جوش نخوردن در حدود پنج درصد این شکستگی ها بوجود میاید. مهمترین علل جو نخوردن شکستگی اسکافوئید عبارتند از

 

    بیحرکت نکردن مناسب قطعات شکسته شده و درمان ناقص آن

    جابجایی زیاد قطعات شکسته شده

    تاخیر در تشخیص شکستگی بطوریکه اگر تاخیر تشخیص شکستگی به مدت ۴ هفته یا بیشتر باشد، احتمال جوش نخوردن استخوان با گچ گیری ساده تا حدود ۸۸% است

 

    اختلال در خونرسانی قطعات شکسته شده و نکروز آوازکولر یا سیاه شدن آن

 

علائم جوش نخوردن استخوان اسکافوئید در افراد مختلف متفاوت است. این عارضه ممکن است کاملا بدون علامت باشد و یا ممکن است موجب درد و محدودیت حرکتی در مچ دست شود. در افرادی که کار سبک دارند جوش نخوردن این شکستگی معمول بدون علامت است.

 

با گذشت جوش نخوردگی اسکافوئید موجب بروز آرتروز در بین مفاصل مچ دست شده و این آرتروز موجب بروز درد و محدودیت حرکتی میشود.

وقتی که استخوان های شکسته شده بعد از گذشت مدتی جوش نمیخورند لبه های تیز شکستگی بتدرج گرد میشوند و این خصوصیت در تصویر رادیوگرافی دیده میشود.

بعد از مدتی ممکن است کیست های کوچک استخوانی در دو طرف محل شکسته شده ایجاد شوند و در نهایت ممکن است علائم استئوآرتریت در مفاصل اطراف اسکافوئید بوجود آید. این بیماران دچار درد و محدودیت حرکات و کاهش قدرت مچ دست میشوند.

پیکان سیاه جوش نخوردگی استخوان اسکافویید را نشان میدهد و پیکان سفید به کاهش فضای مفصلی و ایجاد استخوان اضافی در لبه مفصل اشاره دارد که از علائم ایجاد استئوآرتریت است

 

 جوش نخوردن اسکافوئید بدون درمان به تدریج موجب آرتروز مفصل مچ دست پیش میرود به همین دلیل حتی در مواردی که این جوش نخوردگی بدون علامت یا با علائم خفیف همراه باشد نیاز به درمان جراحی دارد. در موارد استثنایی که این جوش نخوردگی بدون علامت باشد و یا در افراد مسن ممکن است تنها درمان مورد نیاز استفاده از یک بریس باشد

 

 نوع عمل جراحی در مواردی که هنوز علائم آرتروز شروع نشده باشد گذاشتن گرافت یا پیوند استخوانی در محل جوش نخوردگی است. موفقیت عمل جراحی تا ۹۰ درصد پیش بینی میشود اما در موارد وجود نکروز یا سیاه شدن استخوان یا تاخیر زیاد در درمان، ممکن است شانس این موفقیت کمتر شود.

 

 

 

اگر قطعه جوش نخورده کوچک باشد ممکن است درمان جراحی بصورت خارج کردن قطعه کوچک جوش نخورده از مچ دست برای بیمار انجام شود.

 

در صورتیکه جوش نخوردگی استخوان مدت زیادی بدون درمان بماند ممکن است موجب جذب قسمتی از استخوان شود و یا همراه با نکروز آوزکولر استخوان گردد. بعد از گذشت مدتی بیشتر، علائم استئوآرتریت یا آرتروز در مفاصل اطراف استخوان اسکافویید بوجود میاید. در این هنگام درمان استئوآرتریت اسکافوئید انجام میشود.

نکروز آوازکولر اسکافوئید

 

عروق خونرسان استخوان اسکافوئید از قسمت دیستال ( قسمتی از استخوان که به انتهای اندام- در این مورد نوک انگشتان- نزدیکتر است را دیستال مینامند) آن وارد استخوان شده و در داخل استخوان تا نواحی پرگزیمال رفته و تمام استخوان را تغذیه میکنند.

 

در شکستگی های وسط استخوان (کمر) یا پرگزیمال آن، مسیر عروق خونی داخل استخوان قطع شده و به قطعه پرگزیمال خون نمیرسد. قطع خونرسانی به یک قسمت از استخوان موجب مردن سلول های آن میشود. به این روند نکروز آوازکولر Avascular necrosis یا سیاه شدن استخوان میگویند

.

پیکان های سفید محل های ورود عروق خونی به درون استخوان اسکافویید از دیستال را نشان میدهند و خط آبی محل شکستگی را نشان میدهد که میتواند مسیر عروق خونی داخل استخوان را قطع کند

 

این عارضه بیشتر در شکستگی های پرگزیمال استخوان دیده میشود. تغییرات بوجود آمده موجب میشود تا بعد از گذشت ۳-۱ ماه از شروع نکروز، استخوان مرده در تصویر رادیولوژی بصورت سفیدتر دیده شود.

 

ام آر آی میتواند نکروز آوازکولر را زودتر و با دقت بیشتری نشان دهد. مردن استخوان بعد از مدتی موجب تغییر شکل آن شده و پس از مدتی مفاصل بین اسکافوئید و استخوان های اطراف دچار استئوآرتریت میشود. نکروز آوازکولر اسکافویید ممکن است همراه با جوش نخوردن شکستگی دیده شود.

 

ساییدگی و آرتروز مچ دست

 

این عارضه معمولا بعد از شکستگی های اسکافویید که جوش نمیخورند یا دچار نکروز آوازکولر شده اند بوجود میاید. در این عارضه بیمار دچار درد در مفصل مچ دست و بخصوص بر روی استخوان اسکافویید میشود و حرکات مچ دردناک میشود.

 

همچنین حرکات مچ دست دچار محدودیت میشود. در رادیوگرافی فاصله بین اسکافوئید و استخوان های اطرافش کم شده و پس از مدتی استئوفیت ( استخوان های اضافه) در اطراف استخوان بوجود میاید.

کاهش شدید فاصله بین استخوانچه های مچ دست نشانه استئوآرتریت شدید این ناحیه است

 

همراه با این تغییرات ممکن است علائم جوش نخوردگی و یا نکروز آوازکولر هم دیده شود. در مواردی که درد و محدودیت بیمار شدید نباشد درمان بصورت استفاده از بریس برای محدود کردن حرکات مچ دست است.

 

در موارد شدید، بیمار نیاز به عمل جراحی بصورت آرترودز ( جوش دادن استخوان های دو طرف مفصل با عمل جراحی) اسکافوئید با استخوان های اطرافش دارد

 

                                 

.

درمان شکستگی اسکافویید در مچ دست چیست

پزشک ارتوپد در انتخاب نوع درمان شکستگی استخوان اسکافویید به متغیرهایی مانند محل شکستگی، شدت جابجایی قطعات شکسته شده، ضایعات همراه، سن و شغل بیمار و عوامل دیگری توجه میکند.

 

همانطور که گفته شد شکستگی این استخوان در غالب موارد بدون جابجایی است. در این حالات درمان شکستگی بصورت بیحرکت کردن مچ و شست بیمار با گچ خاصی به نام اسپایکای شست Thumb spica است.

این گچ مفصل مچ دست و شست دست را بیحرکت میکند. پایین گچ تا کف دست ادامه میابد ولی تا حدی که بیمار بتواند به راحتی هر سه بند انگشتان خود (بجز شست) را کاملا حرکت داده و دست خود را مشت کند.

 

انگشت شست بجز بند آخر آن در گچ بیحرکت میشود. این گچ در قسمت بالا ممکن است تا ناحیه آرنج یا تا بالای بازو ادامه یابد. دست به مدت ۳-۲ ماه در گچ میماند.

 

گاهی اوقات شکستگی بعد از این مدت بطور کامل جوش نخورده و پزشک معالج مچ دست را مدت بیشتری بیحرکت میکند.

 

در مواردی که شکستگی همراه با جابجایی باشد درمان آن بصورت جااندازی و استفاده از پیچ برای بیحرکت کردن قطعات شکسته شده است. در این موارد جااندازی شکستگی ممکن است بصورت بسته یا باز باشد.

برای فیکس کردن این شکستگی از پیچ های مخصوصی بنام پیچ هربرت استفاده میشود. این پیچ برخلاف دیگر پیچ ها سر نداشته و تمام بدنه آن در داخل توده استخوانی قرار میگیرد.

 

علت این اقدام آنست که قسمت اعظم دور تا دور استخوان اسکافویید را غضروف مفصلی فرا گرفته و این استخوان در تمام سطوح اطراف خود با دیگر استخوانچه های مچ دست مفصل میشود. پس بیرون ماندن سر پیچ بر روی استخوان موجب اختلال در سطح تماس استخوان های مجاور میشود.

 

به همین علت از پیچ هایی استفاده میشود که تماما در داخل استخوان قرار میگیرند. این پیچ ها تا آخر عمر در استخوان باقی مانده و نیازی به خارج گردن ندارند

 

                                 

.

شکستگی استخوان اسکافوئید در مچ دست. علائم،علل، درمان و عوارض

شکستگی استخوان ناوی یا اسکافویید Navicular or scaphoid bone شایعترین آسیب مچ دست بدنبال ضربه بوده و در جوانها شایع است ولی در بچه ها و در افراد مسن کمتر دیده میشود. مکانیسم ایجاد این شکستگی افتادن بر روی کف دست در حین زمین خوردن است.

 

در اغلب اوقات شکستگی در وسط استخوان یا کمر آن ایجاد شده و آن را به دو قسمت تقریبا مساوی تقسیم میکند ولی گاهی هم شکستگی در قسمت پرگزیمال (قسمتی که به ریشه اندام یعنی شانه نزدیک تر است) استخوان ایجاد میشود.

 

شکستگی در قسمت دیستال ( قسمتی که از ریشه اندام یعنی شانه دورتر است) که به آن توبروزیته اسکافویید هم میگویند معمولا شیوع کمتری داشته و بیشتر در نوجوانان دیده میشود. شکستگی استخوان اسکافوئید معمولا بدون جابجایی است.

علائم شکستگی اسکافویید در مچ دست چیست

بیمار از درد مچ دست شاکی است. فشار بر روی انفیه دان یا اسناف باکس تشریحی در مچ دست شدت درد را افزایش داده و این محل متورم میشود. حرکات مچ دست هم دچار محدودیت میشود.

 

شکستگی استخوان اسکافویید در بسیاری اوقات از نظر مخفی مانده و تشخیص داده نمیشود. در بسیاری اوقات درد مچ بیمار کم بوده و وی میتواند فعالیت های روزمره خود را با کمی درد ادامه دهد و درد را به حساب یک رگ به رگ شدن گذاشته و به پزشک مراجعه نمیکند. حتی در بسیاری اوقات بعد از رادیوگرافی هم ممکن است تشخیص شکستگی داده نشود و به نظر برسد استخوان سالم است.

 

علت این وضعیت شکل خاص این استخوان است که تشخیص شکستگی را در آن مشکل میکند. همچنین در بسیاری اوقات شکستگی کاملا بدون جابجایی است و بنابراین در رادیوگرافی ساده دیده نمیشود.

 

بنابر این در هر بیماری که بدنبال ضربه دچار درد در مچ دست بخصوص در ناحیه انفیه دان تشریحی Anatomical snuff-box است و حرکات مچ دستش دردناک است باید رادیوگرافی مچ دست از زوایای مختلف تهیه شود.

 

گاهی اوقات حتی با وجود شکسته بودن استخوان، این شکستگی در رادیوگرافی قابل مشاهده نیست. بنابراین در مواردی که پزشک معالج مشکوک به وجود این شکستگی بوده ولی در رادیوگرافی نکته غیر طبیعی دیده نمیشود دست بیمار از کف دست تا آرنج گچ گرفته میشود و پس از دو هفته گچ خارج شده و مجددا از ناحیه مچ دست عکس برداری میشود. اگر شکستگی واقعا وجود داشته ولی در رادیوگرافی اولیه دیده نشود، در رادیوگرافی که بعد از دو هفته تهیه میشود قابل مشاهده است.

 

 

 

راه دیگر اینست که در همان روز معاینه اولیه که رادیوگرافی ساده شکستگی را نشان نداده است از بیمار ام آر آی و یا اسکن رادیوایزوتوپ به عمل آید. این دو روش تصویربرداری میتوانند با حساسیت بیشتری شکستگی را کشف کرده و نشان دهند.

 

هر فردی که بدنبال زمین خوردن با کف دست دچار درد در مچ دست میشود باید به پزشک مراجعه کند تا وی او را از نظر وجود این شکستگی بررسی کند. کم بودن شدت درد دلیل بر این نیست که علت آن صرف یک رگ به رگ شدن ساده است. بسیاری از شکستگی های استخوان اسکافوئید به علت همین اهمال تشخیص داده نشده و بیمار تا آخر عمر گرفتار عوارض آن میشود.

 

 

                                 

 

شکستگی صفحه رشد مچ دست. علائم و درمان

صفحه رشد مچ دست

 

صفحه رشد صفحه ای از جنس غضروف است که در انتها های استخوان های بلند قرار داشته و با فعالیت خود موجب رشد طولی استخوان میشود. در انتهای پایینی استخوان رادیوس یک صفحه رشد قرار دارد. صفحه رشد در تصویر رادیوگرافی معمولا به صورت یک خط سیاه رنگ دیده میشود.

مکانیسم شکستگی صفحه رشد مچ دست

 

مکانیسم شکستگی صفحه رشد انتهای پایین یاستخوان رادیوس شبیه شکستگی کالیس است. تفاوت در این است که این شکستگی در کسانی ایجاد میشود که هنوز صفحه رشد انتهای پایینی استخوان آنها باز و فعال است. پس این شکستگی در بچه ها و نوجوانان ایجاد میشود. این شکستگی ها معمولا از نوع سالتر هاریس دو هستند.

 

شکستگی صفحه رشد انتهای پایینی استخوان زند اعلی را نباید با شکستگی باکل یا توروس اشتباه کرد. شکستگی باکل (توروس)  نوعی شکستگی ترکه تری در بالاتر از صفحه رشد است

درمان شکستگی صفحه رشد انتهای پایینی استخوان رادیوس در غالب اوقات بصورت جااندازی بسته و گچ گیری است. در مواردی که شکستگی بصورت بسته جا نمی افتد اقدام به جا اندازی باز و فیکس کردن قطعات با پین میشود.

                                 

شکستگی در رفتگی بارتون در مچ دست چیست. علائم و درمان

 

شکستگی دررفتگی مچ دست یا شکستگی بارتون

 

گاهی اوقات همراه با شکسته شدن قطعه ای از پایین استخوان رادیوس، مفصل مچ در میرود. در رفتگی مفصل مچ دست بصورت خالص نادر بوده و معمولا همراه با شکسته شدن قسمتی از سطع مفصلی استخوان رادیوس اتفاق میفتد.

 

 

به این شکستگی در رفتگی مچ دست، شکستگی دررفتگی بارتون میگویند. در شکستگی دررفتگی بارتون شکستگی انتهای پایینی استخوان رادیوس همیشه داخل مفصلی است به این معنا که خط شکستگی همیشه به داخل مفصل مچ دست وارد میشود.

 

اگر قسمت پشتی سطح مفصلی پایین استخوان رادیوس دچار شکستگی شود استخوان های مچ دست همراه با قطعه به سمت پشت جابجا میشوند و دررفتگی، خلفی یا پشتی است به این نوع آسیب، شکستگی در رفتگی دورسال بارتون Dorsal barton fracture dislocation میگویند (دورسال به معنی پشتی است).

 

اگر قسمتی از سطح مفصلی پایین استخوان رادیوس که در طرف کف دست قرار گرفته دچار شکستگی شود استخوان های مچ دست همراه با قطعه شکسته شده به سمت جلو جابجا میشوند و دررفتگی، قدامی یا جلویی است به این نوع آسیب، شکستگی در رفتگی ولار بارتون Volar barton fracture dislocation میگویند (ولار به معنی طرفی است که کف دست در همان طرف قرار گرفته است).

 

تشخیص قطعی این آسیب معمولا با استفاده از رادیوگرافی ساده است.

 

شکستگی دررفتگی های بارتون بسیار ناپایدار بوده و درمان آن معمولا بصورت جااندازی باز و سپس فیکس کردن قطعه با پیچ و پلاک است.

                                 

شکستگی زائده نیزه ای (استیلوئید) مچ دست. علائم و درمان

شکستگی زائده نیزه ای یا استیلوئید استخوان رادیوس

 

طرف خارجی پایین ترین قسمت استخوان رادیوس که با مچ دست مفصل میشود را زائده نیزه ای یا استیلویید Styloid process استخوان مینامند.

 

گاهی اوقات شکستگی انتهای پایینی استخوان رادیوس در زائده نیزه ای قرار دارد. شکستگی زائده نیزه ای استخوان زند زبرین همیشه داخل مفصلی است بدین معنی که خط شکستگی همیشه به داخل مفصل مچ دست امداد یافته است.

 

مکانیسم ایجاد شدن شکستگی زائده استیلوئید یا نیزه ای استخوان رادیوس، انحراف شدید و ناگهانی مچ دست به خارج است. در این حرکت، استخوان های مچ دست ( استخوان های کارپ) به زایده استیلوئید استخوان رادیوس ضربه زده و موجب شکسته شدن آن میشوند.

 

در زمان های خیلی قدیم که رانندگان اتومبیل برای روشن کردن موتور از هندل استفاده میکردند ضربه ای که هندل در هنگام روشن شدن موتور  به سمت عقب به مچ دست میزد موجب این شکستگی میشد و به همین جهت به این آسیب، شکستگی شوفرها Chauffeur’s fracture میگفتند.

 

چون این شکستگی یک نوع شکستگی داخل مفصلی است پس باید جااندازی آن بسیار دقیق باشد وگرنه در دراز مدت میتواند موجب استئوآرتریت در مفصل شود.

 

درمان شکستگی نیزه ای استخوان رادیوس، جااندازی بسته و سپس تثبیت و فیکس کردن آن با استفاده از دو عدد پین است که از راه پوست وارد میشود. این درمان در اطاق عمل انجام میشود. در صورت موفقیت آمیز نبودن جااندازی بسته، پزشک اقدام به جااندازی باز و سپس تثبیت شکستگی با پیچ یا پلاک میکند.

                                 

شکستگی اسمیت چیست

در شکستگی اسمیت Smith fracture قطعه شکسته شده پایین استخوان رادیوس به سمت جلو یا به سمت کفی جابجا و منحرف میشود. علت این نوع شکستگی معمولا به زمین خوردن روی پشت مچ دست است.

 

 

 

وقتی فرد در حال زمین خوردن است بطور غریزی و غیر ارادی دست خود را جلو میاورد تا حائل سر و تنه شده و از صدمه به سر و سینه جلوگیری کند.

 

در این حال معمولا کف دست به زمین برخورد میکند و برخورد کف دست به زمین موجب جابجا شدن قطعه پایینی به سمت پشت میشود. اگر به هر علتی شخص با پست دست به زمین بخورد نیرو در جهتی وارد میشود که قطعه پایینی را به سمت کفی مچ دست جابجا میکند.

 

علائم شکستگی اسمیت مانند شکستگی کالیس است با این تفاوت که تغییر شکل ظاهری که در مچ دست بوجود میاید برعکس کالیس بوده و به نظر میرسد مچ و دست به سمت کف دستی منحرف و جابجا شده است. تشخیص قطعی شکستگی با استفاده از رادیوگرافی ساده است.

 

درمان این شکستگی مانند درمان شکستگی کالیس است. در اکثر موارد شکستگی بصورت بسته جااندازی شده و سپس گچ گیری میشود. در صورت عدم موفقیت در جااندازی بسته، نیاز به عمل جراحی و جااندازی باز شکستگی وجود دارد.

                                 

شکستگی مچ دست (اسمیت). علائم و درمان

شایعترین نوع شکستگی در قسمت پایینی استخوان رادیوس یا زند زبرین شکستگی کالیس است. شکستگی کالیس نوعی شکستگی دیستال استخوان رادیوس ( قسمت انتهایی استخوان رادیوس یا زند زبرین که نزدیک مچ دست قرار دارد) است که در آن قطعه شکسته شده که به مفصل مچ دست متصل است به سمت دورسال یا پشتی جابجا میشود ( منظور از سطح دورسال یا پشتی یعنی به طرف پشت دست یا پشت مچ دست که مخالف طرف کف دستی است).

 

پس جهت جابجایی قطعه شکسته شده در نام گذاری نوع شکستگی اهمیت دارد. همانطور که گفته شد در غالب اوقات جهت جابجایی قطعه پایینی به طرف پشت مچ دست است که به آن شکستگی کالیس میگویند.

 

گاهی اوقات ضرباتی که به انتهای پایینی استخوان رادیوس وارد میشود موجب آسیب به این ناحیه ولی با شکلی متفاوت از شکستگی کالیس میشود. یکی از این اشکال متفاوت شکستگی اسمیت است.

                                 

 

 

عوارض شکستگی های مچ دست (کالیس)

اکثر شکستگی های کالیس بدون مشکل خاصی جوش خورده و بیمار میتواند به زندگی عادی خود برگردد ولی گاهی اوقات ممکن است عوارضی در حین یا بعد از درمان برای بیمار بوجود آید. مهمترین این عوارض عبارتند از

 

 

بد جوش خوردن شکستگی مچ دست

 

گاهی اوقات شکستگی کالیس به درستی جااندازی نشده و یا جااندازی میشود ولی مجددا دچار جابجایی میگردد. این جابجایی های ثانویه معمولا در هفته اول بعد از جااندازی ایجاد میشوند.

 

در این حالات ممکن است قطعات شکسته شده در وضعیت بدی جوش بخورند. قطعه یا قطعات شکسته شده در وضعیت جابجا شده به پشت و بیرون جوش خورده و نه تها شکل ظاهری دست تغییر کرده و زشت میشود بلکه ممکن است کارآیی مچ دست هم کاهش یابد.

 

در صورتیکه جابجایی کم بوده و کارکرد دست تغییر زیادی نکرده باشد ممکن است نیازی به درمان نباشد. در صورت جابجایی زیاد یا مشکلات کارکردی در مچ دست، پزشک ارتوپد تصمیم به عمل جراحی میگیرد.

 

در حین جراحی، محل بد جوش خوردن استخوان مشخص شده و سپس استئوتومی انجام میشود ( محل بد جوش خوردگی مجددا شکسته میشود) سپس قطعات در وضعیت مناسب قرار داده شده و به توسط پین، پیچ، پلاک یا اکسترنال فیکساتور به یکدیگر فیکس میشوند.

 

 

نیمه دررفتگی مفصل مچ دست

 

استخوان های رادیوس و اولنا در قسمت پایین و در ناحیه مچ دست با یکدیگر مفصل میشوند. گاهی اوقات ارتباط این دو استخوان در این مفصل بهم خورده و مفصل دچار نیمه دررفتگی و یا حتی دررفتگی کامل میشود.

 

این عارضه ممکن است به علت بد جوش خوردن محل شکستگی کالیس ایجاد شود. بیمار دچار درد بخصوص در حین چرخش مچ دست میشود. حرکات چرخشی مچ دست و حرکت انحراف مچ دست به داخل محدود میشود.

 

برجستگی پایینی استخوان اولنا که بطور طبیعی در مچ دست لمس میشود برجسته تر شده و محل آن نسبت به انتهای پایینی استخوان رادیوس پایینتر میاید.

 

در مواردی که این نیمه دررفتگی درد و محدودیت زیادی برای بیمار ایجاد کند درمان میشود. درمان آن با عمل جراحی و معمولا بصورت برداشتن سه سانتیمتر پایینی استخوان اولنا است.

 

 

پارگی تاندون راست کننده بلند شست

 

تاندون راست کننده بلند شست Extensor pollicis longus از پشت انتهای پایین استخوان رادیوس و بسیار نزدیک به آن عبور میکند و در هنگام شکستگی کالیس ممکن است پاره شود. وظیفه این تاندون اینست که شست دست را به حالت صاف و مستقیم در میاورد. بر خلاف انتظار اکثر این پارگی ها در شکستگی های بدون جابجایی با یا جابجایی اندک ایجاد میشوند.

 

علائم این عارضه معمولا بعد از گذشت ۸-۴ هفته از شکستگی کالیس دیده میشود. پس در هنگام بروز علائم، دست بیمار ممکن است هنوز در گچ بوده یا به تازگی از آن خارج شده باشد. گاهی اوقات پارگی ناگهانی است و بیمار احساس میکند چیزی در پشت مچ دستش پاره شده است ولی معمولا این پارگی به آهستگی ایجاد میشود.

 

بعد از پارگی بیمار متوجه میشود که دیگر نمیتواند شست دستش را خوب حرکت بدهد. در معایته پزشک متوجه میشود که بیمار نمیتواند با اراده خود ( بصورت اکتیو) شست خود را به حالت کاملا صاف و مستقیم درآورد.

 

اگر دست بیمار خارج از گچ باشد ممکن است درد در مسیر حرکت تاندون در پشت مچ دست و با فشار به آن ناحیه بیشتر شود. درمان این عارضه عمل جراحی است ولی به علت ریش ریش شدن محل پارگی نمیتوان دو سر تاندون پاره شده را به هم دوخت.

 

درمان به این صورت انجام میشود که تاندون راست کننده سبابه را به سر پاره شده تاندون باز کننده شست میدوزند. در این عمل مشکلی برای سبابه بوجود نمیاید.

 

 

فشار به عصب مدیان

 

اگر شکستگی کالیس بد جوش بخورد برجستگی محل بد جوش خوردن در قسمت جلویی مچ دست موجب میشود به عصب مدیان که از آنجا عبور میکند فشار وارد شود. این فشار موجب بروز علائم سندروم تونل کارپ میشود. درمان این عارضه عمل جراحی و آزاد کردن تاندون از کشش یا فشار است.

محدودیت حرکت و خشکی شانه و انگشتان دست

 

در مدتی که دست بیمار در گچ بیحرکت است تشویق میشود تا انگشتان دست و شانه خود را بطور مرتب حرکت دهد. انجام ندادن این حرکات میتواند موجب ایجاد محدودیت حرکت در انگشتان و یا شانه شود. این عارضه بخصوص در افراد مسن بیشتر بوجود میاید.

 

 

آتروفی سودک

شکستگی کالیس مسئول حدود ۳۰ درصد موارد آتروفی سودک است. در این عارضه دست بیمار متورم و دردناک، قرمز و گرم شده و پوست روی آن براق میشود. درد و محدودیت حرکتی بوجود آمده در این عارضه زیاد است و بیمار را بسیار آزار میدهد. درمان این مشکل متاسفانه طولانی مدت بوده و ماهها طول میکشد.