پارگی تاندون آشیل و پیشگیری از آن
آسیبدیدگی پای من چه زمانی بهبود مییابد؟
مسلماً شما هم میخواهید بدانید که چه
زمانی به سراغ فعالیتهای ورزشی و مسابقات خود باز گردید. بهبود آسیبدیدگی تاندون
آشیل ممکن است که تا چند ماه طول بکشد، اما در واقع مدت آن به شدت آسیبدیدگی
بستگی دارد. آسیبهای مختلف با سرعت متفاوتی خوب میشوند. در طول مدتی که پارگی
تاندون آشیل پای شما در حال بهبودی است، شما میتوانید فعالیت فیزیکی خود را داشته
باشید. البته باید در مورد فعالیتهای فیزیکی جدیدی که باعث تشدید آسیبدیدگی نمیشود،
مانند شنا با پزشک خود مشورت کنید. پای خود را بهطور ناگهانی حرکت ندهید و از روی
اجسام بلند نپرید. سعی نکنید که سطح تحرک و فعالیت بدنی خود را به حدی که قبل از
آسیبدیدگی داشتهاید برسانید، تا وقتی که:
- بتوانید پای آسیبدیده خود را به راحتی و آزادانه مانند پای سالم خود حرکت بدهید.
- قدرت پای آسیبدیده شما مشابه با پای سالمتان شود.
- در زمان راه رفتن، پرش، دویدن یا پریدن روی یک پا، هیچ گونه دردی در پای آسیبدیده خود احساس نکنید.
به خاطر داشته باشید که اگر قبل از بهبودی کامل تاندون آشیل خود، فشار زیادی روی آن وارد کنید، احتمال بروز درد و معلولیتهای دائمی برای شما وجود خواهد داشت.
پیشگیری از پارگی تاندون آشیل
اقدامات زیر برای پیشگیری از بروز
مشکلات در تاندون آشیل مفید هستند و توصیه می شوند:
- عضلات پشت ساق را کشش بدهید و تقویت کنید. عضلات پشت ساقتان را آن قر کشش بدهید که در آن ها احساس کش آمدن کامل – و نه درد – نمایید.تمرینات تقویت کننده ی عضلات پشت ساق نیز به آن ها اجازه می دهد که نیروی بیشتری را تحمل کنند .
- تمرینات ورزشی خود را متنوع کنید. ورزشهای پر فشار نظیر دویدن را گاه با ورزش های کم فشار مثل پیاده روی و دوچرخه سواری و شنا جایگزین کنید.از فعالیت هایی که فشار بیش از حد به تاندون آشیل وارد می کنند مانند پرش و دویدن در سراشیبی بپرهیزید.
- روی سطح مناسب بدوید. از دویدن روی سطوح سفت و لغزنده بپرهیزید.کفش های ورزشی مناسب با پاشنه ی نرم بپوشید.
- شدت تمرین و ورزش خود را به آرامی زیاد کنید. مسافت و مدت و تناوب تمرینات خود را بیش از ۱۰ درصد در هفته افزایش ندهید.