گانگلیون ( کیست )

عقاید ضد و نقیضی در مورد منشاء گانگلیونها وجود دارند , برخی از دانشمندان معتقدند که گانگلیونها در اثر روندی تحلیلی به وجود می آیند. سایر دانشمندان اعتقاد دارند که گانگلیونها تومور های خوش خیم غلاف تاندونی یا کپسول مفصلی هستند. دیواره کیست از بافت فیبرو تشکیل می شود و فاقد هر گونه پوشش اندوتلیال است.دیواره کیست در برخی از نقاط به کپسول مفصلی یا غلاف تاندونی متصل می شود , ولی هیچ گونه ارتباطی بین حفره مفصل یا غلاف تاندونی و درون کیست وجود ندارد. معمولا کیست تک حفره ای و حاوی مایعی شفاف و چسبنده است

ویژگیهای بالینی :گانگلیونها بیشترین شیوع را در پشت مچ دارند و اغلب در افراد بزرگسال ( با هر سنی ) دیده می شوند. این گانگلیونها با شیوع کمتر در جلوی مچ یا کف دست و انگشتان نیز رخ می دهند. معمولا هیچ گونه علامتی بجز خود تورم و گاهی اوقات ناراحتی یا درد مختصر وجود ندارد

معاینه بالینی : تورم ممکن است نرم و کاملا کیستیک باشد , ولی اغلب سفت است. گانگلیونها اغلب با برجستگیهای استخوانی اشتباه گرفته می شود.ولی انجام معاینه دقیق تموج آنها را اثبات می کند

عوارض:
گانگلیونی که از عمق یا کف دست منشاء می گیرد ممکن است به صورت مکانیکی با اعصاب اولنار و مدیان یا شاخه های آنها تداخل کند. این تداخل منجر به اختلالات حرکتی و معمولا حسی در محل توزیع شاخه های درگیر می شود

درمان:
گانگلیونها ضرری ندارند و در غیاب درد یا عوارض می توان آنها را با اطمینان کامل به حال خود رها کرد. گاهی اوقات می توان

گانگلیونها را با اعمال فشار موضعی سفت در زیر پوست , له کرد. این درمان نسبتا تهاجمی بدون ضرر و به طور موقتی موثر است ولی ممکن است گانگلیون از بین رفته مجددا به آهستگی ظاهر شود. روش جایگزین دیگری که منجر به بهبود موقت می شود آسپیراسیون (کشیدن محتویات) کیست با استفاده از سوزن کلفت است. تنها با برداشتن کامل گانگلیون می توان از علاج پایدار آن اطمینان حاصل کرد این عمل اقدام ساده ای نیست زیرا کیسه گانگلیون که دیواره نازکی دارد , اغلب به صورت عمقی و در بین تاندونها گیر می کند و در این حالت ممکن است پاره شود و تکه ای را بر جای بگذارد که منجر به عود مجدد گانگلیون می شود. گانگلیونهای ایجاد شده در کودکان معمولا خود بخود بهبود می یابند بطوری که می توان برداشتن آنها را به تاخیر انداخت. گانگلیونی که با اعصاب محیطی تداخل می کند , بدون تاخیر باید برداشته شود.

به نقل از کتاب خلاصه ارتوپدی آدامز