اسکولیوز(کجی ستون فقرات) 2

فیزیوتراپی

امروزه از روش های مختلف فیزیوتراپی برای درمان و از بین بردن تاثیرات ناشی از اسکولیوز و نیز بهبود ظاهر بدن بیمار استفاده می شود. فیزیوتراپی می تواند به بیمار کمک کند ظاهر بدن صاف تر و نیز وضعیت تنفسی بهتر داشته باشد. در صورتی که بیمار علاوه بر اسکولیوز دچار مشکلات ستون فقرات باشد، پزشک ممکن است از فیزیوتراپی برای رفع این مشکلات نیز استفاده نماید. اهداف اصلی مورد نظر در روش های درمانی فیزیوتراپی به شرح زیر هستند:

متوقف کردن یا کاهش پیشرفت خمیدگی ایجاد شده در بدن بیمار

 درمان سندرم درد در ستون فقرات

پیش گیری و درمان مشکلات تنفسی

بهبود زیبایی کلی فرد از طریق اصلاح وضعیت بدن

بریس

معمولاً متخصصین فیزیوتراپی از بریس برای پیش گیری از پیشرفت انحنای ۲۰ تا ۲۵ درجه در ستون فقرات استفاده می کنند و استفاده از بریس در مواردی که انحنای ایجاد شده بیشتر از ۴۰ درجه است، امکان پذیر نیست. در این شرایط بیمار می بایست وضعیت پیشرفت انحنای کمر خود را تحت کنترل داشته و این شرایط در طول مدت رشد کودک از اهمیت خاص برخوردار است.

نتایج این روش درمانی بستگی زیاد به طول مدت استفاده از بریس، نوع بریس، و شدت انحنای ایجاد شده در بدن بیمار دارد. اولین نوع بریس که بریس کامل تورسو است، در اصطلاح بریس میلواکی نامیده می شود و تا ده سال پیش، یک روش درمان استاندارد برای موارد ابتلا به اسکولیوز بوده است. از این بریس هنوز برای درمان انحنای زیاد ایجاد شده در بدن بیماران در نتیجه اسکولیوز استفاده می شود.

این نوع بریس یک میله پهن مسطح در جلو و دو میله کوچکتر در پشت دارد. این میله ها به یک حلقه در اطراف گردن متصل هستند که دارای محل استراحت برای چانه و پشت سر می باشند. در بهترین حالت، دستیابی به نتایج مناسب هنگامی ایجاد می شود که بیمار بر روی سینه خود در هنگام پوشیدن بریس دراز بکشد. بعضی محققان پیشنهاد می کنند افزایش کشش بند های سینه نیز می تواند سودمندی استفاده از این نوع بریس ها را افزایش دهد. این نوع بریس ها همچنین به صورت منظم با توجه به مقدار رشد بدن بیمار تنظیم می شوند. لازم است بریس برای مدت ۲۳ ساعت در طول شبانه روز توسط بیمار استفاده شود و فقط در هنگام حمام کردن و انجام فعالیت های ورزشی از بدن در آورده شود.

دومین نوع بریس، ارتوزهای توراکلومبار (TLSO) هستند. این بریس ها به صورت قالبی ساخته می شوند و در زیر بغل بیمار قرار گرفته و می توانند به پوست بیمار بسیار نزدیک باشند. به این ترتیب پوشیدن این نوع بریس ها در زیر لباس بیمار مشخص نیست. این نوع بریس ها برای انحنای ایجاد شده در ناحیه میانی کمر و پایین آن استفاده می شود. هر چه مدت زمان پوشیدن این بریس ها کمتر باشد، ریسک پیشرفت انحنای ایجاد شده در کمر بیمار بیشتر خواهد بود.

برای کودکانی که نیاز به بریس دارند، یک برنامه حرکتی می تواند به بهبود وضعیت، پذیرش روش درمان، و حفظ وضعیت عضلات در سطح مناسب، به نحوی که در طول دوره بعد از برداشتن بریس، فعالیت بیمار ساده تر باشد، کمک موثر نماید. به این ترتیب، تمرین های حرکتی و برنامه فیزیوتراپی مناسب، نقش با اهمیت در حفظ یا دستیابی به اهداف زیر خواهد داشت:

حرکت دادن سینه

 وضعیت تنفسی مناسب: تمرین های حرکتی ایروبیک می توانند به بهبود یا پیش گیری از نقص و اشکالات احتمالی در عملکرد ریه کمک موثر نماید.

تقویت عضله (به خصوص در ارتباط با عضلات ناحیه شکم)

انعطاف پذیری ستون فقرات: بیمارانی که تمرین های حرکتی مناسب برای بهبود انعطاف پذیری در هنگام استفاده از بریس انجام می دهند، احتمالاً با بهبود بیشتر انحنای ایجاد شده و کاهش خمیدگی ستون فقرات خود مواجه می شوند.

بهبود وضعیت بدن: تمرین های حرکتی برای قرار دادن بدن در وضعیت مناسب (به خصوص در جلوی آینه) نقش با اهمیت در هر برنامه فیزیوتراپی دارد. بیمارانی که به انحنای ایجاد شده در ستون فقرات عادت نمایند، ممکن است هنگامی که برای اولین بار وضعیت ستون فقرات خود را اصلاح می نمایند، ممکن است احساس خمیدگی در بدن خود داشته باشند. به همین خاطر تمرین کردن در برابر آینه می تواند وضعیت واقعی بدن را برای بیمار مشخص نماید.

علاوه بر این بیماران می بایست آموزش های لازم را درباره نحوه انجام فعالیت های روزانه در هنگام پوشیدن بریس، دریافت کنند.

علاوه بر پوشیدن بریس و انجام تمرین های فیزیوتراپی، برخی روش های درمانی دیگر نیز وجود دارند که می توانند به کاهش انحنای ایجاد شده در ستون فقرات و نیز از بین بردن درد احتمالی بیمار در ناحیه کمر، کمک موثر نمایند. این روش ها به شرح زیر هستند:

 ماساژ و درمان دستی

گرما و سرما درمانی

امواج مافوق صوت

  الکترو درمانی

 لیزر درمانی