آیا هر انگشت قطع شده ای را میتوان مجدداً به سر جای اولیه اش پیوند زد. مسلماً خیر. پزشک ارتوپد قبل از پیوند انگشت باید ببیند آیا عضو پیوند شده بعد از عمل خواهد توانست کارآیی داشته باشد یا صرفا به عنوان یک اندام زنده ولی بدون کارکرد خواهد ماند و حتی ممکن است وجود آن مزاحم کارکرد دیگر انگشتان شود. همچنین انگشت قطع شده باید سالم بوده و له شدگی نداشته باشد.
پیوند انگشت قطع شده چگونه انجام میشود
پزشک ارتوپد ابتدا هم انگشت قطع شده و هم دست بیمار را خوب شسته تا از آلودگی و اجسام خارجی احتمالی پاک شوند. اگر بافت های مرده ای در محل قطع وجود دارد آنها را خارج میکند. ممکن است برای اینکه اتصال به درستی انجام شود لازم باشد تا استخوان انگشت کمی کوتاه شود.
ابتدا استخوان ها در محل شکستگی در کنار یکدیگر قرار گرفته و به توسط ابزارهای فلزی مثل وایر، پین، پیچ یا پلاک به یکدیگر متصل میشوند سپس رگ ها و اعصاب و تاندون های قطع شده به هم پیوند زده شده و در نهایت پوست دوخته میشود. اگر پوست کافی برای پوشانیدن بافت های پیوند زده شده وجود نداشته باشد ممکن است نیاز به پیوند پوست باشد.
بعد از پیوند انگشت
همکاری بیمار در بدست آوردن یک نتیجه خوب بعد از جراحی اهمیت فراوانی دارد. بیمار نباید سیگار بکشد. کشیدن سیگار خونرسانی به انگشت را کم کرده ممکن است موجب از بین رفتن قسمت پیوند زده شده شود.
نباید دست مدت زیادی پایینتر از سطح قلب نگه داشته شود چون موجب اختلال خونرسانی به عضو پیوند شده میگردد. هرچه سن بیمار کمتر باشد نتایج پیوند بهتر است. هرچه محل قطع از مفصل دورتر باشد و هرچه برش محل قطع تیزتر باشد نتیجه پیوند بهتر خواهد بود.
باید به خاطر داشت که عضو پیوند شده هیچ وقت کارآیی کامل اولیه را نخواهد داشت. اگر کارآیی عضو پیوندی تنها ۸۰-۶۰ درصد وضعیت اولیه را بدست آورد در نظر راح نتیجه کار عالی ارزیابی میشود. بعد از جراحی دست بیمار تا مدتی در آتل گذاشته میشود.
بیمار باید طبق یک برنامه دقیق و تحت نظر یک فیزیوتراپیست خوب حرکات و نرمش های بخصوصی را برای انگشت انجام دهد تا محدودیت حرکت در انگشت بوجود نیاید. روند بهبودی احتیاج به زمان کافی دارد و در این مدت همکاری کامل بیمار الزامی است.
پیوند عضو معمولاً فشار روحی زیادی به بیمار وارد میکند. وقتی بیمار بانداژ زخم را برای بار اول باز میکند و ناگهان با عضو پیوند زده شده مواجه میشود چون وضعیت آن بکلی با وضعیت اولیه اش متفاوت خواهد بود واکنش هایی مثل شوکه شدن، عصبانیت، خشم، غصه، باور نکردن یا ناامیدی در او شکل میگیرد.
بیمار از اینکه شکل عضو پیوند شده کاملاً با شکل اولیه اش شبیه نیست یکه میخورد. شک دارد که آیا این عضو میتواند برای وی کارآیی داشته باشد. بیمار باید در مورد احساساتش با اطرافیان خود و با پزشک معالج صحبت کند تا از فشار روحی وی کاسته شود
.
