درمان پوکی استخوان با مغناطیس درمانی

تأثیر مگنتوتراپی بر استخوان

یکی از موارد استفاده از مگنتوتراپی تأثیر آن بر جوش خوردن شکستگی استخوان است. بافت استخوانی تا سن 35 سالگی تشکیل شده و پس از آن توده استخوانی کم کم شروع به کاهش می کند. عوامل تغذیه ای به خصوص دریافت کلسیم، سطح فعالیت های فیزیکی و فاکتورهای ژنتیک در این پروسه اهمیت دارند.

تـأثیـر مگنـت تـراپـی بـر تحریک استخوان سازی و استئوپلاست ها ثابت شده است. میدان‌های مغناطیسی پالسی با تغییر پتانسیل غشای سلولی باعث تحریک فعالیت آن ها می‌شود. یکی از عوارض مهم در شکستگی استخوان، جوش نخوردن یا (Non Union) ‌است که احتمال آن با افزایش سن زیاد می شود.

از موارد دیگر مگنتوتراپی می توان از کاربرد آن در درمان پوکی استخوان یاد کرد. امواج با فرکانس پائین الکترومگنتیک باعث القاء جریان های الکتریکی در استخوان شده و تراکم استخوان را افزایش می دهند. همچنین امواج الکترومگنیک اثرات ثانوی دیگری نیز دارد که در حفظ ساختار استخوان به طور غیر مستقیم نقش عمده ای دارند.

 

                                 

درباره پوکی استخوان

پوکی استخوان (Osteoprosis)یک بیماری شایع متابولیک استخوان بوده و در آن کاهش عمومی و شدید در توده استخوانی (پوک شدن استخوان) بوجود می‌آید. که در آن عناصر تشکیل دهنده استخوان از نظر کیفیت تغییر نمی‌کند، ولی از نظر کمیت کاهش می‌یابد. در این بیماری به فعالیت استئوکلاسته افزوده می‌شود. استئوپورزپیری ، پدیده فیزیولوژیکی نزد افراد مسن محسوب می‌شود. این بیماری وقتی بروز می‌کند که کاهش توده استخوان بیش از حد سریع باشد. در ضمن خانمها بسیار بیشتر از آقایان دچار پوکی استخوان می‌شوند. و همینطور با افزایش سن احتمال بروز پوکی استخوان بیشتر می‌شود.
● علل ابتلا به پوکی استخوان
▪ آسیب شناسی دقیق استئوپورز ناشناخته است. عوامل مستعد کننده عبارتند از:
الف) کاهش و از بین بردن فعالیت عضو به علت حرکت طولانی مدت.
ب) رژیمهای غذایی با کمبود مواد پروتئین ، دریافت ناکافی کلسیم ، کمبود ویتامین D و مصرف زیاد کافئین.
▪ شروع یائسگی:
استروژن هورمون زنانه‌ای که از کاهش توده استخوان جلوگیری می‌کند. تولید استروژن در تخمدانها بعد از یائسگی متوقف می‌شود، ‌در نتیجه از دست رفتن توده استخوان تسریع می‌شود. زنانی که یائسگی زودرس دارند (قبل از ۴۵ سالگی)، مانند بانوانی که تخمدانهای آنها با جراحی از بدن خارج شده است، بیشتر در معرض ابتلاء به پوکی استخوان هستند.
▪ سابقه خانوادگی:
وراثت بر میزان استخوانهای شما و سرعت از دست رفتن آنها تاثیر دارند.
▪ استخوانهای کوچک: بانوانی که دارای استخوانهایی کوچک بوده یا کوتاه قد و یا لاغر هستند به خاطر وجود توده استخوانی کمتر، ‌به بروز پوکی استخوان مستعد‌ترند.
▪ پیشنیه قومی:
بانوان اروپای شمالی یا آسیایی تبار بیشتر در معرض ابتلاء به پوکی استخوان هستند.
▪ بعضی بیماریها:
الف) بیماریهایی نظیر تیروئید، کلیه و برخی سرطانها ممکن است به پوکی استخوان منتهی شوند.
ب) تجویز بعضی داروها به مدت طولانی مثل کورتیکواستروئیدها و هپارین.
● علایم بالینی
▪ توده استخوانی هر فرد معمولا در ۳۰ تا ۳۵ سالگی به بیشترین میزان خود می‌رسد. پس از این سن ، کاهش توده استخوان به صورت یک روند طبیعی پیری آغاز می‌شود. ۵۰ درصد افراد بیش از ۶۵ درصد سال سفید پوست استئوپروز داشته و فقط در ۲۰ درصد از این افراد علایم بالینی وجود دارد. ۳۰ درصد افرادی که به سن ۷۵ سالگی رسیده‌اند، دچار شکستگی ناشی از استئوپروز می‌شوند. شایعترین علل این شکستگیها عبارتند از: جسم مهره‌ها ، لگن ، گردن ، استخوان ران ، انتهای فوقانی بازو و انتهای تحتانی ساعد ، علاوه بر شکستگیهای این بیماران از درد کمر ، پشت و قوز‌دار شدن پشت شکایت دارند. ولی برخلاف استئومالاسی ، مبتلایان از ضعف عمومی و ضعف عضلانی شکایتی ندارند.
▪ در بعضی از موارد استئوپروز و استئومالاسی تواما وجود دارد. دفورمیتی قفسه سینه به صورت کوتاهی قامت ، مشکل دولاشدن (خم شدن به سمت جلو) ، کیفوز مشخص ستون مهره‌ای سینه‌ای که ممکن است در پشت ایجاد شود. بدشکلی ستون مهره‌ای و فضای دنده‌ای ممکن است باعث نارسایی تنفسی شود.به علت ناتوانی در بهبودی از آسیب‌های وارده ممکن است دچار پوکی استخوان شوید، بدون آنکه از بیماری خود اطلاع داشته باشید به همین دلیل است که پوکی استخوان بیماری بی‌سر و صدا نامیده می‌شود.
● پوکی استخوان
در مراحل اولیه بروز پوکی استخوان،‌ علایم به ندرت ظاهر می‌شود، که این امر تشخیص بیماری را دشوار می‌کند. پوکی استخوان در مراحل بعدی موجب بروز مشکلات ذیل می‌شود. شکستگی مفاصل‌ ران ، کمر و ستون مهره‌ها که غالبا این اولین علامت است. کمردرد شدیدی در یک نقطه خاص که نشانه یک شکستگی می‌باشد. قوز کردن پشت که موجب انحنای پشت یا قوز درآوردن می‌شود. کوتاه شدن قد در اثر پوکی استخوان در طی سالهای متمادی ایجاد می‌شود.
● عوامل خطری قابل کنترل
▪ وزن: وزن کم بانوان بسیار لاغر که عادت ماهانه آنها را مختل کند، این خانمها در معرض خطر پوکی استخوان قرار می‌گیرند، (زنانی که دارای اضافه وزن هستند معمولا در معرض خطر نیستند ولی احتمال ابتلاء به ناراحتیهای دیگر در آنها زیادتر است).
▪ ورزش نکردن: نداشتن فعالیت، کاهش توده استخوان را تسریع می‌کند. ورزش مناسب به افزایش مقدار استخوان و سلامتی بیشتر شما کمک می‌کند. مصرف مشروب و یا نوشابه‌های کافئین‌دار این مواد در استفاده بدن شما از کلیسم اختلال ایجاد می‌کنند. همچنین افرادی که مشروب مصرف می‌کنند غالبا برنامه غذایی نامناسبی داشته و کم ورزش می‌کنند.
▪ کمبود کلسیم در برنامه غذایی: کلسیم استخوانها را قدرتمند می‌کند. اگر به قدر کافی کلسیم مصرف نمی‌کنید بدن شما سلولهای استخوانی را تخریب می‌کند تا کلسیم مورد نیاز خود را به دست آورد.
▪ سیگار کشیدن: زنانی که سیگار می‌کشند بیشتر از خانمهایی که سیگار نمی‌کشند دچار پوکی استخوان (و سایر بیماریها) می‌شوند.
▪ بعضی داروهای تجویزی نظیر کورتیکواستروئیدهای خوراکی که معمولا برای درمان آسم و آرتروز مصرف می‌شود.
برنامه غذایی پروتئین - کمبود ویتامین D (ویتامین D به بدن شما کمک می‌کند تا از کلسیم برای ساختن استخوانهای محکم استفاده کنید).
● ارزیابی تشخیصی
الف) علایم رادیولوژی
کاهش تراکم استخوان ، همچنین کاهش تعداد و صفحات تیغه‌های استخوان که بخصوص در جسم مهره‌ها ، گردن و استخوان ران مشهود است. فضای بین مهره‌ای افزایش یافته و سطح بالایی و پایینی جسم مهره گرد می‌شود. شکستگی مرضی در مهره‌ها باعث مقعرالطرفین شدن شکل آنها می‌گردد.
ب) علایم آزمایشگاهی
کلسیم ، فسفر و آلکالین فسفاتاز سرم طبیعی است. بیوپسی استخوان به تشخیص کمک می‌کند.
● آزمایشهای سنجش تراکم استخوان
این آزمایشها برای تشخیص و پیگیری درمان پوکی استخوان ،‌ دقیقتر از عکسبرداری با اشعه هستند. پرتوهای ایکسمعمولا برای تشخیص پوکی استخوان مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. این پرتوها که به دلایل دیگری استفاه می‌شود ممکن است پوکی استخوان را نیز در حالتی که حدود ۲۵ تا ۴۰ درصد توده استخوان از بین رفته باشد نشان دهد. بله ولی این امر دشوار است در بیشتر موارد پوکی استخوان تشخیص داده نمی‌شود تا این که فرد دچار شکستگی استخوان شود.
● شیوه درمان
در صورت مشخص بودن علت استئوپروز باید آن را درمان کرد. هدف از درمان ، جلوگیری از پیشرفت بیماری و کمک به بهبود آن می‌باشد. تغییر در رژیم غذایی ، مواد پروتئینی ، کلسیم مکمل ، املاح و ویتامین‌ها و مخصوصا ویتامین D باید، مقدار کافی از راه غذایی و دارویی به این بیماران داده شود. کلسی تونین ، از دست دادن استخوان را مهار می‌کند. تجویز استروژن یا استروژن همراه با پروژسترون و اندروژن و املاح فلوئور در درمان این بیماران موثر است. اگر چه از علایم هشدار دهنده مهم در شما بروز نکرده باشد، ممکن است مبتلا به پوکی استخوان شده باشید. گرچه پوکی استخوان را نمی‌توان بطور قطعی درمان کرد، ولی درمان نسبی آن امکانپذیرست.

 

 

                                 

 

پوکی استخوان چیست

آخرین بررسی های انجام شده نشان می دهد که بیش از ۳۰ میلیون نفر در دنیا به عارضه«استئوپروز» یا «پوکی استخوان» دچار هستند که درصد زیادی از آنان را خانمها تشکیل می دهند.

بر اساس این نتایج ۵۰ درصد افراد بیش از ۶۵ سال سفید پوست استئوپروز داشته، در حالی که فقط در ۲۰ درصد از این افراد علایم بالینی وجود دارد. ۳۰ درصد افرادی که به سن ۷۵ سالگی رسیده اند، دچار شکستگی ناشی از پوکی استخوان می شوند که شایع ترین محلهای شکستگی، ستون مهره ها، مچ، دست، و لگن است.

متأسفانه آمار خاصی در کشور از تعداد مبتلایان به این بیماری در دست نیست، اما از شایع ترین بیماری های سالمندان است که به دلیل ماهیت خاموشش و عوارض فراوانش از اهمیت خاصی برخوردار است.

علاوه بر عوارض و مرگ و میر این بیماری، هزینه های ناشی از آن نیز بر شبکه ملی بهداشت و درمان قابل تامل است و این در حالی است که با صرف هزینه بسیار کم می توان این بیماری خاموش را در مراحل اولیه تشخیص داد و درمان کرد.

اهمیت این بیماری تا حدی است که یک روز در سال به نام«روز جهانی پوکی استخوان» نام گذاری شده است که در کشور ما مصادف با ۲۹ مهر ماه است.

● افراد مسن و زنان سفید پوست مواظب باشند

دکترشهریار سعادت متخصص ارتوپدی در مورد این بیماری می گوید: بیماری استئوپروز یا همان پوکی استخوان، بیماری است که بعد از پنجاه سالگی افراد میانسال را تهدید می کند و این بیماری در خانمها شیوع بیشتری را نشان می دهد.

وی می افزاید: پوکی استخوان بدین معناست که روند ساخته شدن بافت استخوانی به تدریج کم می شود، بدین ترتیب بافت استخوانی موجود در بدن تجدید نمی شود و به مرور زمان تحلیل می رود، به همین علت تراکم درونی استخوان کاهش می یابد. عناصر تشکیل دهنده استخوان از نظر کیفیت تغییر نمی کند، اما از نظر کمیت کاهش می یابد.

استخوان هم همانند سایر بافتهای بدن بافتی فعال است و مرتب در حال تغییرات است، به گونه ای که بافتهای قدیمی تخریب شده و به وسیله بافت استخوانی و جدید جایگزین می شوند. بعد از ۳۰ سالگی با تغییر تعادل میان تخریب بافت استخوانی و ساخته شدن بافت جدید، آرام آرام استخوانها قدرت خود را از دست می دهند و در این سنین میزان تخریب بیشتر از ساخته شدن خواهد بود و در نتیجه رفته رفته استخوانها نازکتر و ضعیف تر می شوند.

وی یاد آوری می کند: بیماری پوکی استخوان در تمام مراحل بروز و پیشرفت بی درد بوده و به همین دلیل در نهایت شخص را غافلگیر می کند که اکثراً با زمینگیر شدن و در بسیاری از موارد به علت شکستگی مهم و صدمات زیاد مانند پاره شدن اعصاب ستون فقرات با خونریزی مغزی به علت شکستگی جمجمه سر، مرگ و میر زودرس را سبب می شود. خوشبختانه با انجام اقدامهای خاص می توان شانس بروز این بیماری را تا حد قابل ملاحظه ای کاهش داد و از بروز شکستگی های استخوانی که در بسیاری از موارد سبب ناتوانی فرد می شود، جلو گیری کرد.

وی در مورد فاکتورهای خطر اصلی این بیماری می گوید: فاکتورهای خطر اصلی شامل موارد زیر است: سن بالا( معمولاً از ۳۰ سالگی شروع می شود، اما بعد از ۵۰ سالگی شدت می یابد)، نژادهای غیر سرخپوست و سفید آسیایی، وجود ساختارهای استخوانی کوچکتر، سابقه خانوادگی مثبت و یا وجود شکستگی های ناشی از پوکی استخوان در والدین یا هم خونها، شکستگی های قبلی ث انویه در اث ر ضربات اندک به خصوص بعد از سن ۵۰ سالگی، اختلال و کمبود در هورمونهایی جنسی به خصوص کمبود استروژن در زنها و نیز در مردها، بی اشتهایی عصبی، اعتیاد به الکل، دریافت کلسیم و ویتامین D اندک در رژیم غذایی، بی تحرکی و کمی فعالیتهای بدنی، بعضی داروهای خاص نظیر کورتونها، تجویز بیش از حد هورمونهای تیروییدی، هپارین، داروهای ضد تشنج و بیماری های خاص مانند التهاب مفصلی.

دکتر سعادت درمورد اینکه چه کسانی به بیماری پوکی استخوان مبتلا می شوند، می افزاید: پوکی استخوان بیشتر در افراد مسن و زنان سفید پوست ایجاد می شود، اما می تواند در هر سنی، در هر نژادی و در هر دو جنس ایجاد شود.

سفید پوستان و آسیایی ها بیشترین شانس ابتلا به این بیماری را خواهند داشت.

زنانی که یائسگی زودرس دارند قبل از ۴۵ سالگی مانند خانمهایی که تخمدانهای آنان با جراحی از بدنشان خارج شده است، بیشتر در معرض ابتلا به پوکی استخوان هستند.

خانمهایی که دارای استخوانهای کوچک بوده یا کوتاه قد و یا لاغر هستند، به خاطر وجود توده استخوانی کمتر به بروز پوکی استخوان مستعدترند. بیماری هایی مانند پرکاری تیرویید و برخی سرطانها نیز ممکن است به پوکی استخوان منتهی شوند.

این متخصص ارتوپدی در مورد تشخیص این بیماری یادآوری می کند: یک روش تشخیصی ساده در اندازه گیری و تراکم استخوان در قسمتهای مختلف بدن نظیر ستون مهره ها و لگن است که می تواند به تشخیص پوکی استخوان کمک کند. از روشهای عکسبرداری خاصی هم می توان برای تشخیص استفاده کرد.

● کلسیم و ویتامین D فراموش نشود

وی درمورد درمان پوکی استخوان تأکید می کند: مطمئن شوید که دریافت کلسیم در رژیم غذایی شما کامل و به مقدار کافی است، به مقدار کافی ویتامین D دریافت کنید زیرا این ویتامین برای جذب کلسیم و حفظ قدرت استخوانها لازم است. حتما فعالیتهای منظم بدنی، به خصوص فعالیتهایی که درآنان وزن بدن به استخوانها فشار می آورد، داشته باشید.

البته روشهای دارویی خاصی نیز وجود دارند که می توان از آنها جهت پیشگیری یا درمان پوکی استخوان، استفاده کرد. این داروها شامل: بیس فسفونات ها، روشهای هورمون درمانی یا استروژن درمانی است.

وی درمورد پیشگیری از این بیماری خاموش نیز تصریح می کند: از بیماری پوکی استخوان می توان پیشگیری کرد و راه آن داشتن استخوان قوی است که تا قبل از ۳۰ سالگی باید تدارک دیده شود. تغییر روش زندگی، بهترین وسیله پیشگیری از بروز پوکی استخوانی است. اصولاً استخوانهای بدن پس از این سن و در صورت بی توجهی به رژیم غذایی، بی توجهی به مصرف مقدار لازم و کافی کلسیم و ویتامین D و همچنین نداشتن فعالیتهای جسمی و نوشیدن نوشابه های کافئین دار به تدریج املاح خود را از دست می دهد و زمینه بیماری پوکی استخوان را فراهم می کند. خانمها هم اگر در دوره یائسگی و بعد از آن متوجه رژیم غذای خود نباشند، به علت از کار افتادن تخمدانها و توقف ترشح هورمون استروژن بیشتر در خطر بروز این بیماری خطرناک قرار دارند.

دانستن چگونگی بروز عارضه پوکی استخوان و شناسایی و آگاهی نسبت به عوامل بروز پیشرفت آن می تواند نقشی مهمی در پیشگیری از این بیماری داشته باشد و آزمایش تراکم استخوان و مشورت با پزشک متخصص این بیماری می تواند کمک زیادی به جلوگیری و درمان بیماری کند.

خانمهایی که دچار پوکی استخوان هستند روزانه ۱۰۰۰تا ۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم نیاز دارند، اگر سیگاری هستید، آن را ترک کنید. ورزشهای خاصی که در آنها وزن بدن بر استخوانها فشار می آورد، انجام دهید. در صورت وجود بیماری زمینه خاصی که سبب بروز پوکی استخوان می شود، آن را درمان کنید تا حد ممکن از داروهایی که سبب پوکی استخوان می شوند، اجتناب کنید یا کمتر مصرف کنید. از مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی یا گیجی شما می شوند، خودداری کنید.

● این توصیه ها را جدی بگیرید

وی در ادامه توصیه می کند: از زمین خوردن پیشگیری کنید و کفشهای محکم بپوشید که دارای پاشنه های کوتاه و کف عاج دار باشند.

همچنین مسیرها و راه پله ها را کاملاً روشن نگه دارید، در کنار دوش و دستشویی دستگیره نصب کرده و از آنها استفاده کنید.

وی می افزاید: منزل خود را عاری از موقعیتهایی کنید که موجب زمین خوردن افراد می شوند، از دستگیره و نرده پلکان استفاده کنید.همچنین بیشتر ورزش کنید. چون استخوان های شما شکننده اند و درباره نحوه ورزش بی خطر مشورت کنید.

اگر ممکن است امکان ایجاد صدمات و ضربات در شما زیاد باشد، حتماً از ابزارهای محافظتی که از استخوانها و مفاصل نگهداری کند، استفاده کنید.

وی می افزاید: بهترین راه جذب کلسیم مصرف غذاهای پر از کلسیم است این غذاها عبارتند از: لبنیات نظیر شیر کم چرب، پنیر و ماست کم چرب، ماهی های نرم استخوانی نظیر کنسرو ماهی آزاد و ساردین، سبزی های تازه، خشکبار، حبوبات و سویا.

ویتامین D برای جذب کلسیم حیاتی است. از منابع خوب ویتامین D ماهیان چرب و نور آفتاب است (اما نور بیش ازحد آفتاب ضرر دارد و موجب سرطان پوست می شود)، همچنین پرهیز از مصرف بیش از حد نمک، پروتئین، سلولز همراه با منابع غذایی پرکلسیم ضروری است.

اگر نمی توانید شیر بخورید: غذاهای لبنی که هضم آسانی دارند، مصرف کنید. هورمون درمانی می تواند موجب پیشگیری و درمان پوکی استخوان شود. این درمان شامل مصرف استروژن گاهی همراه با پروژسترون است. با مصرف استروژن از دست رفتن استخوان کندتر یا متوقف می شود و همچنین وقوع شکستگی کاهش می یابد.

میزان توصیه شده مصرف کلسیم در هر روز برای خانمها عبارت است از: در سنین بین ۱۱ تا ۲۴ سال: ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم، در سنین ۴۹ تا ۲۵ سال: ۱۰۰۰ میلی گرم در زنان باردار یا شیرده: ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم، در سنین بین ۶۴ تا ۵۰ سال (بعد از یائسگی) ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم.

در سن ۶۵ سال: ۱۵۰۰ میلی گرم

وی همچنین یادآوری می کند: به طور منظم ورزش کنید. ورزشهایی که با تحمل وزن بدن همراهند مانع از پوکی استخوان می شوند که عبارتند از

 

: راه رفتن، راهپیمایی، دویدن آهسته، نرمش( ایروبیک) و تنیس.

 

 

بیتا مهدوی

 

 

منبع : روزنامه قدس

 

                                 

مگنت درمانی 2(نویسنده مجید داستانی)

        معرفی دستگاه مغناطیس درمانی

دستگاه مغناطیس درمانی، شامل یک تولید کننده ی جریان الکتریکی پالسی (ژنراتور الکترومغناطیس پالسی) و یک یا تعدادی بیشتر اپلیکاتور است.

اپلیکاتورها در دستگاه مغناطیس درمانی، متناسب با کاربردهای درمانی و اندام های مختلف، به شکل های متفاوت طراحی شده اند. بیشتر دستگاه ها، دارای دو اپلیکاتور استوانه شکل با قطرهای 30 و 70 سانتی متر هستند که به چنین اپلیکاتور هایی، سولنوئید گفته می شود. به هنگام مغناطیس درمانی، تمام تنه یا یک اندام به طور کامل در داخل سولنوئید، عضو را احاطه می کند. علاوه بر سولنوئید، برخی دستگاه ها دارای اپلیکاتورهایی به نام دیسک هستند که به منظور قرارگیری مستقیم روی یک اندام طراحی شده اند. دیسک به گونه ای روی یک اندام طراحی شده اند. دیسک به گونه ای روی یک اندام گذاشته می شود که قطب شمال آن روی اندام قرار گیرد.

بیمار در حین درمان هیچ احساسی از میدان مغناطیسی اعمال شده، ندارد. بنابراین برای آنکه او بتواند، پالس های میدان را درک کند و از وجود میدان مطلع باشد، می توان یک آهنربای کوچک به دست او داد. آهنربای کوچک، داخل میدان مغناطیسی تنها زمانی برقرار می شود که ژنراتور روشن شود. تفاوت میان میدان الکترو مغناطیس با میدان مغناطیس دایمی (مانند آهنربا) در همین موضوع است.

-کاربردهای مغناطیس درمانی در فیزیوتراپی

در ادامه به بیان برخی از شایع ترین کاربردهای مغناطیس درمانی که تاکنون مورد بررسی قرار گرفته اند، خواهیم پرداخت.

ترمیم بافت

شواهد بسیاری وجود دارد که استفاده از PEMF، در روند ترمیم بافت مؤثر است. قرار دادن بافت در معرض میدان مغناطیسی، سبب تسهیل و تسریع مهاجرت یون های کلسیم و فیبروبلاست ها به منطقه ی آسیب دیده می شود. از طرفی انرژی ایجاد شده به وسیله ی میدان مغناطیسی، سبب بهبود شکل گیری بافت های اسکار می شود.

شکستگی استخوان

محققان مدت 40 سال است که از مغناطیس درمانی پالسی، برای درمان شکستگی ها استفاده می کنند و موفقیت های چشمگیری نیز در این زمینه به دست آورده اند; به طوری که FDA در سال 1979، مجوز قانونی کاربرد مغناطیس درمانی را صادر کرد.

ترمیم استخوان شکسته نیازمند هماهنگی سلول های ویژه ای در استخوان است که سلول های اُستئوبلاست و اُستئوکلاست نامیده می شوند. سلولهای اُستئوبلاست در شکل دهی و استخوان سازی دخالت دارند; در حالی که فعالیت اصلی سلول های اُستئوکلاست، باز جذب استخوان است. در حالت طبیعی باید فعالیت این دو نوع سلول در حالت تعادل باشد تا میزان سلول های استخوان ثابت بماند. اما زمانی که شکستگی رخ می دهد، باید اُستئوبلاست ها سریع تر از اُستئوکلاست ها عمل کنند تا مراحل ترمیم سریع تر طی شود. گاهی اوقات ترمیم به صورت مطلوب انجام نمی شود و جوش نخوردن رخ می دهد. این نوع شکستگی ها نیازمند تحریک بیشتری هستند تا بتواند روند ترمیم را طی کنند. میدان الکترومغناطیس با مکانیسم های مختلفی سبب تسهیل جوش خوردن استخوان های شکسته می شود. چهار مکانیسم زیر مورد توافق اکثر محققان است:

·      تحریک کلسیم سازی بافت های فیبروکارتیلیج در فضای بین استخوان ها.

·      تأثیر افزایش جریان خون ناشی از PEMF بر روی عملکرد کانال های یونی کلسیم.

·      اثر مهارکنندگی بر فاز باز جذب کلسیم در مراحل ترمیم.

·      اثر تحریک کنندگی بر فعالیت شکل دهی و استخوان سازی سلول های اُستئوبلاست.

اگر حداقل شش ماه از زمان شکستگی بگذرد و جوش خوردگی استخوان ها صورت نگیرد، به آن شکستگی جوش نخورده می گویند. این شکستگی ها که %3 کل شکستگی ها را به خود اختصاص می دهند، میزان غیر قابل تحملی درد و ناراحتی برای بیمار به جای می گذارند. PEMF یکی از درمان هایی است که در این موارد، با درصد موفقیت بالای 80% مورد توجه بسیاری از درمانگران قرار گرفته است. همچنین استفاده از مغناطیس درمانی در مراحل اولیه ی جوش خوردن استخوان، زمان ماندن اندام در گچ را کاهش می دهد.

با این حال چند عامل مهم در ترمیم استخوان های شکسته وجود دارد که سبب کاهش پاسخ به درمان می شود. از این عوامل می توان به سن بیمار و مدت زمانی که از جوش نخوردن استخوان شکسته می گذرد، اشاره کرد. با این وجود این دو عامل مهم و تأثیر گذار، در مواردی استفاده PEMF برای ترمیم استخوان ها در افراد مسن و یا ترمیم استخوان های شکسته ای که مدت زیادی از جوش نخوردن آن ها گذشته نیز نتایج خوبی نشان داده است.

آرتروز

مغناطیس درمانی یکی از مؤثرترین روش ها برای درمان آرتروز است. در مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، کاهش چشمگیری در میزان تخریب مفصل گزارش شده است.

Ryang در سال 2013، نتایج حاصل از 14 مطالعه که به بررسی آثار PEMF

در بیماران مبتلا به اٌستیوآرتریت پرداخته بودند را جمع آوری کرد. در این مطالعات 428 بیمار تحت درمان با PEMF  قرار گرفتند و 448 بیمار به عنوان شاهد در مقابل دستگاه خاموش قرار داده شدند. به طور میانگین 4 تا 8 هفته پس از درمان، گروه PEMF بهبود چشمگیری داشت. در اکثر این بیماران، PEMF سبب کاهش درد و التهاب شده بود.

تسکین درد

یکی از شایع ترین کاربرد های مغناطیس درمانی، کاهش درد است. پیشینه ی استفاده از مغناطیس درمانی در این زمینه به دو هزار سال پیش، یعنی قبل از کاربرد طب سوزنی بر می گردد. گزارش های موفقیت آمیز بسیاری در خصوص تسکین دردهای ناشی از آرتریت، آرتریت روماتوئید، فیبرومیالژیا، کمردرد، سردرد، اِسترین و اِسپرین های عضلانی، تاندونیت، CTS، آسیب دیدگی لیگامان ها و مفاصل در دسترس است. محققان آثار میدان های مغناطیسی در درمان درد های ناشی از آرتریت را مورد بررسی قرار داده اند و مؤثر بودن آن را در این نوع دردها تأیید کرده اند.

ادامه دارد....

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

مگنت درمانی(نویسنده مجید داستانی)

مقدمه

در قرن حاضر، توجه علم پزشکی از تجویز دارو و علم جراحی به سمت درمان های غیر تهاجمی سوق یافته است. از جمله ی این درمان ها می توان، مغناطیس درمانی را نام برد که یکی از مؤثرترین روش های درمانی در حیطه ی فیزیوتراپی محسوب می شود. مطالعات انجام شده نشان می دهند، مغناطیس درمانی در تسکین درد و بهبود برخی از بیماری ها بسیار مؤثر است. با این وجود دانشمندان هنوز نتوانسته اند، چگونگی تأثیر گذاری این روش را به روشنی دریابند. آگاهی نسبت به مکانیسم عمل مغناطیس درمانی مستلزم مطالعات پایه ای بسیار دقیقی است. در این کتاب سعی شده است تا با بهره گیری از منابع معتبر عملی، درمانگران را با نحوه ی عملکرد و تأثیرگذاری میدان های مغناطیسی بر بافت های مختلف بدن آشنا کنیم. این دانش به استفاده ی صحیح از این روش درمانی در بهبود بیماری ها کمک خواهد کرد.

-تفاوت تشعشع الکترومغناطیس با میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی

تشعشعات الکترومغناطیس زمانی رخ می دهند که بارهای الکتریکی، خیلی سریع شتاب بگیرند و یا حرکت آن ها، خیلی سریع کند شود. یک لیوان پر از آب را تصور کنید که به آرامی، قاشقی را داخل آن فرو برده و سپس بیرون می آورید و هر بار که جهت حرکت را عوض می کنید، به حرکت قاشق شتاب می دهید. اگر سرعت شتاب دادن و کاهش شتاب نسبتاً کم باشد، شما می توانید چندین بار قاشق را داخل آب فرو ببرید و بیرون بیاورید، بدون اینکه اتفاق خاصی بیفتد. اما هنگامی که به حرکت قاشق شتاب بیشتری می دهید، مطمئناً آب از لیوان به بیرون پرتاب می شود. این دقیقاً همان چیزی است که در هنگام تولید تشعشعات الکترومغناطیس، اتفاق می افتد. به هنگام تغییر مشخص سرعت، همانند فرو بردن و بیرون کشیدن سریع قاشق از لیوان آب، ذرات کوچکی که فوتون نامیده می شوند، از منبع بارهای الکتریکی متحرک جدا می شوند. فوتون ها عناصر بدون بار و بدون وزن هستند که نیروی الکترومغناطیس را درفضا حمل می کنند. همان طور که از نام آن بر می آید، تشعشع الکترومغناطیس شامل دو میدان مجزاست.

-تاریخچه ی مغناطیس درمانی

اگر چه مغناطیس درمانی، به تازگی به یکی از مهمترین روش های درمانی امیدبخش تبدیل شده است، اما برای همه ی درمانگران هم روش جدیدی به حساب نمی آید. سال هاست که بسیاری از دامپزشکان از مزایای مغناطیس درمانی آگاه هستند و برای درمان شکستگی استخوان در اسب ها از آن استفاده می کنند.

مغناطیس درمانی روشی نیست که با پیشرفت های جدید علمی به دست آمده باشد. استفاده از مغناطیس و خواص آن در درمان بیماری ها به سال های دور باز می گردد. یونانیان باستان، خواص مغناطیس را در سنگ آهن یافته بودند. مصریان نیز در نوشته های خود به قدرت مأورایی مغناطیس اشاره کرده اند. آن ها از خاصیت آهنربایی در ساختن اهرام استفاده می کردند تا بدین طریق از فاسد شدن اجساد جلوگیری کنند. بقراط پدر علم پزشکی، درباره قدرت ترمیم کنندگی مغناطیس مطالبی نوشته است. نسخه های خطی چینی مربوط به هزاران سال پیش نیز این باور شرقی را توضیح می دهد که نیروی زندگی به نام «QI» به وسیله ی میدان مغناطیسی زمین تولید می شود.

البته مغناطیس درمانی در بقیه ی کشورها مثل ژاپن، چین، هند، استرالیا و آلمان نیز انجام می شود. تحقیقات انجام شده در آمریکا، تأثیر درمان های مغناطیسی را تایید کرده است. آگاهی عمومی از آثار نیروی مغناطیسی به قدری است که برخی از افراد برای افزایش انرژی، تأمین سلامت و پیشگیری از بیماری ها، شب ها بر روی تشک های مغناطیسی می خوابند و در طول روز وسایل مغناطیسی با خود حمل می کنند. مستندات فراوانی نشان می دهد که %70 مردم آثار سودمندی از مغناطیس درمانی تجربه کرده اند. با این وجود، هیچ کس ادعا نمی کند که این روش درمانی برای همه ی افراد مؤثر است.

-آثار بیولوژیک مغناطیس درمانی

مغناطیس درمانی بر این اساس استوار است که همه چیز ماهیت الکتریکی دارند و همه ی انرژی ها، انرژی الکتریکی هستند. با توجه به اینکه غشای سلول و تمام عناصر داخل سلول دارای بار الکتریکی هستند، می توان پروتوپلاسم (محتویات درون سلول) را به عنوان یک ژنراتور در نظر گرفت که شارژ الکتریکی بدن را تعیین می کند. کاهش این انرژی الکتریکی باعث ضعف می شود و در صورتی که مقدار آن به صفر برسد، مرگ را در پی خواهد داشت. مغناطیس درمانی باعث افزایش میزان متابولیسم در سلول می شود و PH اُکسیژناسیون را در بافت های آسیب دیده افزایش می دهد.

وقتی بافتی از بدن آسیب می بیند، یون های مثبت به سمت مکان آسیب دیده حرکت می کنند و باعث ایجاد درد و تورم می شوند. برای بهبود چنین وضعیتی، لازم است، قسمت آسیب دیده به پتانسیل منفی طبیعی خود باز گردد. مواد الکتروشیمیایی مربوط به ورم و درد نیز باید از محل برداشته شوند و اکسیژن و مواد مغذی به منطقه ی آسیب دیده برسد. میدان مغناطیسی با بازگرداندن تعادل الکترومغناطیس به حالت اولیه، به بهبود منطقه آسیب دیده کمک می کند.

ادامه دارد....

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

درباره ویتامین D بیشتر بدانیم

اهمیت ویتامین D آنقدر زیاد است که درباره این ویتامین نه تنها مقاله‌های علمی به‌روز وجود دارد بلکه  در روایت‌ها و داستا‌ن‌ها هم به آن پرداخته شده است. به طور مثال شخصیت‌های داستان‌های چارلز دیکنز معمولا مبتلا به بیماری‌هایی بودند که او در اطرافش می‌دید؛ در این داستان‌ها بیماری‌هایی مثل ریکتز در میان کودکانی شایع بود که دچار فقر ویتامین د ناشی از نبود نور کافی خورشید و آلودگی هوای شدید آن دوران در بریتانیا بودند.

مبتلایان به ریکتز از نرمی استخوان و تغییر شکل استخوان‌ها رنج می‌برند. امروزه کودکان کمتری به این عارضه دچار می‌شوند اما با این حال بسیاری از مردم شدیدا دچار کمبود ویتامین D هستند که این مسئله در سال‌های بعدی زندگیشان منجر به تهدید سلامت روان، ضعف سیستم ایمنی (بیماری خودایمنی) و ناتوانی در حفظ وزن متعادل می‌شود. در این مقاله می‌خواهیم از اهمیت ویتامین د، چگونگی دریافت آن و لزوم استفاده از مکمل صحبت کنیم.

ویتامین D چیست؟

این ویتامین در واقع یک هورمون است که به شکل فعال آن کلسیتریول نیز گفته می‌شود. ویتامین د در انجام هر فرایندی در بدن نقش دارد. به برخی از این فعالیت‌ها به صورت زیر می‌توان اشاره کرد:

استخوان‌ و دندان‌ سالم

ویتامین D به استخوان‌ها در جذب کلسیم کمک می‌کند. کمبود شدید این ویتامین منجر به بیماری ریکتز می‌شود اما کمبود آن در حد متعادل هم می‌تواند عامل استئوپوروسیس و شکستگی‌‌های استخوان در سنین بالا باشد. به عنوان مثال بسیاری از زنانی که به علت شکستگی لگن به بیمارستان مراجعه می‌کنند دچار کمبود مخفی ویتامین D هستند. بنابراین بهتر است قبل از بروز شکستگی به نشانه‌های کمبود این ویتامین توجه کنید.

سلامت روان و عملکرد مغز

رشد مغز در کودکان، سلامت روحی و روانی در مراحل مختلف زندگی، شکل‌دهی خاطرات و تصمیم‌گیری و حفظ عملکرد مغز در دوران سالمندی. کمبود ویتامین د ارتباط زیادی با بسیاری از بیماری‌های مغز و روان دارد، از افسردگی گرفته تا آلزایمر.

سیستم ایمنی و خود ایمنی بدن

مطالعه جدیدی در مورد نقش ویتامین D بر خودایمنی ِسیستم ایمنی صورت گرفته است که نشان می‌دهد برای حفظ سلامت ایمنی بدن عاملی حیاتی بوده و نقش مهمی در مقابل بیماری‌های خودایمنی دارد. مثلا کمبود این ویتامین ارتباط زیادی با نشانه‌های وخیم‌ بیماری ام اس دارد و ویتامین D کافی می‌تواند روند این بیماری را کندتر کند.

بهتر است ویتامین D را به چه شکلی دریافت کنیم؟

گفته می‌شود بهترین و موثرترین راه برای بالا بردن سطوح ویتامین D در بدن قرار گرفتن در معرض نور خورشید به نحو سالم و بی‌خطر است. با این حال همیشه نمی‌شود روی نور خورشید حساب کرد. هر چه رنگ پوست شما تیره‌تر باشد، هر چه از استوا دورتر باشید و هر چه با فصل گرما فاصله داشته باشید احتمال دریافت ویتامین D کافی از نور خورشید هم کمتر خواهد بود. در چنین مواقعی استفاده از مکمل ویتامین د قابل قبول است اما اکیدا توصیه می‌کنیم هنگام استفاده از مکمل‌های حاوی ویتامین D به طور منظم آزمایش خون بدهید تا مطمئن باشید از میزان مطلوبی برخوردار می‌شوید. حتی اگر مدت زمان زیادی را هم زیر نور خورشید بمانید یا روزی دو کیلوگرم ماهی سالمون هم بخورید، بدن شما راه و روش خودش را برای متوقف کردن تولید ویتامین D دارد، آن هم زمانی است که دیگر به آن نیاز نداشته باشد.

نکته‌ای که شاید از آن بی‌خبر باشید سلامت روده است. ویتامین د یک ویتامین محلول در چربی است؛ بنابراین برای جذب آن روده شما باید بتواند چربی خوراکی را هضم و جذب کند. همین طور افرادی که مبتلا به چاقی از نوع بیمارگونه هستند نیاز به دریافت ویتامین D بیشتری دارند زیرا ذخایر چربی بدنشان مقدار زیادی ویتامین د را در خود نگه می‌دارد. بنابراین افراد چاق تا ۴۰ درصد نیازمند ویتامین D بیشتری نسبت به فردی با وزن متعادل هستند.

شکی نیست که مصرف ویتامین D اهمیت زیادی دارد اما این که به چه میزان و از چه منبعی را نمی‌شود قطعی گفت. امکان دارد ارتباط بین ویتامین D و سلامت ترکیبی از عوامل (تغذیه + نور خورشید + مکمل‌ها) باشد. اما به طور کلی پیشنهاد ما این است:

1. به قدر کافی از ماهی‌های چربِ آب‌های سرد مثل سالمون و ساردین بخورید.
2. هر زمان توانستید بیرون بروید و خودتان را در معرض نور خورشید قرار دهید (دقت داشته باشید که استفاده از کرم ضد آفتاب مانع جذب ویتامین D می‌شود، بنابراین زمانی را که از ضد آفتاب استفاده کرده‌اید حساب نکنید!)
3. با مشورت پزشک مکمل ویتامین D مصرف کنید.

بدن ما به چه میزان ویتامین D نیاز دارد؟

بر اساس جدیدترین تحقیقات انجام شده، توصیه فعلی برای مصرف ویتامین د برابر با ۳۵ واحد برای هر ۵۰۰ گرم وزن بدن است. بنابراین مقدار مصرف میانگین برای یک کودک 18 کیلوگرمی روزانه ۱۴۰۰ واحد و برای یک فرد بالغ ۷۷ کیلوگرمی ۶۰۰۰ واحد است. با این وجود نیاز به ویتامین د کاملا فردی و وابسته به عوامل زیادی مثل رنگ پوست، محل زندگی و میزان نور آفتابی است که روزانه دریافت می‌کنید. تنها روش قابل اعتماد برای تعیین میزان نیاز شما یا فرزندتان به ویتامین D آزمایش خون است زیرا متغییرهای زیادی روی این موضوع تاثیرگذار هستند.

                                 

ویتامین دی D

ویتامینD از ویتامین های محلول در چربی است که برای جذب کلسیم از روده و استحکام استخوان ها لازم است.

راه های دریافت ویتامینD :

1-از طریق تابیدن اشعه آفتاب( اشعه ماوراء بنفش) به پوست بدن:

در پوست انسان ماده ای به نام دهیدروکلسترول وجود دارد که پیش ساز ویتامینD است و در اثر تابیدن اشعه آفتاب به پوست، مراحلی را در بدن طی کرده و سرانجام در کلیه، به ویتامینD فعال تبدیل می شود.

2- از طریق غذا: مواد غذایی حاوی ویتامینD شامل: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ ، خامه ، جگر، شیرهای غنی شده با ویتامینD، سرلاک و شیرخشک هستند.

3- می توان ویتامینD را به صورت سنتیتک ( یعنی مصنوعی یا ساختگی) نیز به بدن رساند.

غذای شیرخواران ممکن است حاوی مقادیر بسیار کمی ویتامینD باشد. شیر گاو حاویIU40(واحد بین المللی) و سبزیجات و میوه جات حاوی مقادیر بسیار ناچیز ویتامینD هستند. زرده تخم مرغ حاوی 400-120 واحد ویتامینD در هر گرم می باشد که منبع بسیار با ارزشی است. به اغلب شیر خشک ها ویتامینDرا در حد معقولی اضافه کرده اند.

عوامل ایجاد کننده کمبود ویتامینD :

1- قرار نگرفتن در معرض اشعه آفتاب ؛لازم به تذکر است که آفتاب باید مستقیم به پوست بتابد و اشعه ای که از پشت پنجره بتابد، فاقد اشعه ماورای بنفش است.

2- عدم استفاده از غذاهای حاوی ویتامینD مثل تخم مرغ:

3- رشد بسیار سریع کودک. برای مثال کودکان با وزن کم هنگام تولد ( کمتر از 2500 گرم) که پس از تولد رشد سریعی دارند و همچنین کودکان در دوران بلوغ که رشدشان بسیار سریع می شود، اگر ویتامینD را به مقدار کافی دریافت نکنند، ممکن است دچار کمبود این ویتامین شوند.

4. کودکانی که دارای بیماری های خاصی هستند، ممکن است به علت عدم جذب ویتامینD دچار کمبود این ویتامین شوند. به عنوان مثال در انواع بیماری هایی که با سوء جذب چربی همراه هستند.

همچنین داروهای ضد تشنج که در انواع صرع یا در تشنج های دیگر مصرف می شوند، مثل فنوباربیتال یا فنی توئین نیز به علت مداخله در متابولیسم ویتامینD، بیمار را در معرض کمبود این ویتامین قرار می دهد.

اثرات کمبود ویتامینD در بدن:

در اثر کمبود ویتامینD در بدن، بیماری نرمی استخوان راشیتیسم ایجاد می شود.

وقتی در اثر کمبود ویتامینD، جذب کلسیم از روده ها متوقف شود، برای نگه داری سطح کلسیم خون در حد طبیعی، هرمونی به نام پاراتورمون از غده پاراتیروئید ترشح می شود. این هورمون، کلسیم را از استخوان ها برمی دارد و وارد خون می کند. از این رو سطح کلسیم خون در حد طبیعی باقی می ماند، اما فسفر که از طریق ادرار دفع می شود، در خون پایین می آید.

اثرات کمبود ویتامینD در بدن، چند ماه بعد ظاهر می شود. این علائم در کودکان شیرخواری که مادرانشان کمبود این ویتامین را دارند، در عرض 2 ماه پس از تولد ظاهر می شود؛ اما در بقیه موارد در اواخر سال اول و در حین سال دوم زندگی، علائم مزبور بروز می کنند. در سایر دوران کودکی( به جز سن شروع بلوغ) کمبود این ویتامین نادر است.

علائم کمبود ویتامینD :

- جعبه ای شکل شدن سر

- پیشانی برجسته

- دیربسته شدن ملاج یا فونتانل ها

- دیردندان درآوردن

- پوسیدگی زودرس دندان ها

- ضخامت مچ دست

- بد شکل شدن لگن

- پرانتزی شدن ساق پاها، تمای له شکستگی در استخوان ها و نافرمی در ستون فقرات، ساق پاها و لگن که سبب کوتاهی قد می شود؛

- دیرنشستن

- دیر به راه افتادن

تشخیص این بیماری بر اساس علائم بالینی، تاریخچه مصرف ویتامینD، انجام رادیوگرافی و آزمایش خون از نظر بررسی سطح کلسیم، فسفر و آنزیم آلکالان فسفاتاز صورت می گیرد.

عوارض این بیماری علاوه بر موارد بالا شامل: ابتلا به عفونت های تنفسی، عفونت های روده ای و سل ریوی می باشد. هم چنین کم خونی ناشی از فقر آهن در این افراد شایع است.

پیشگیری از کمبود ویتامینD :

1. تجویز ویتامینD با دوز روزانه 400 واحد از راه خوراکی

2. استفاده از زرده تخم مرغ بعد از سن 7 ماهگی

3. استفاده از آفتاب مستقیم که اگر روزانه به مدت 10-5 دقیقه به مناطق باز بدن مثل سر، صورت و دست ها از آرنج تا انگلشتان دست و زانو تا انگشتان پا بتابد، کافی است.

منبع : تبیان

                                            

                                 

افرادی که پوکی استخوان دارند شنا نکنند

سلامت نیوز: افرادی که به بیماری پوکی استخوان دچار هستند برای انجام حرکات ورزشی باید با متخصصان مشورت کنند چرا که بعضی از ورزش ها می توانند این بیماری را تشدید نمایند.
 درمان پوکی استخوان با قرص دارو، ورزش و... به منظور پیشگیری از ایجاد شکستگی صورت می گیرد، بهتر است با مشاهده علائم پوکی استخوان به پزشک مراجعه کنید و در صورت بارداری باید تحت نظر پزشک باشید. ورزش و پوکی استخوان یکی از بحث های درمانی است که بسیار مورد توجه بیماران می باشد.
مهرداد نقی خانی، کارشناس ارشد فیزیوتراپی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: یکی از راههای درمان پوکی استخوان، ورزش درمانی و داشتن تحرک است که این تمرینات باید در محدوده طبیعی مفاصل بدن و بدون درد انجام گیرد.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد شنا و رفتن به استخر را برای کاهش انواع دردها از جمله دردهای ناشی از پوکی استخوان مفید می دانند، گفت : این باور نادرست بوده و طبق قانون ارشمیدس وزن افراد در آب کاهش یافته و تراکم استخوان کم می شود که این امر می تواند پوکی استخوان را تشدید نماید.

عضو گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد : ورزش همانگونه که می تواند در پیشگیری و درمان پوکی استخوان نقش داشته باشد، اگر به درستی انجام نگردد می تواند موجب تسریع فرآیند ابتلا به این بیماری شود.

نقی خانی ادامه داد : ورزش های سنگین و حرفه ای مانند بدن سازی خصوصاً در بانوان تعادل هورمون های بدن را برهم ریخته و باعث کاهش تراکم استخوان ها می گردد.

منبع:سلامت نیوز

                                                               

                                 

پوکی استخوان

بیماری خاموش؛پوکی استخوان

پوکی استخوان به بیماری خاموش هم شهرت دارد، چون تا صدمه‌ای بر استخوان‌ها وارد نشده، اغلب مردم از این بیماری بی‌اطلاعند.

پوکی استخوان به وضعیتی گفته می‌شود که تراکم بافت‌های استخوانی کمتر شده و در این شرایط شکستگی بیشتر بروز می‌کند؛ شکستگی‌هایی که بیشتر در مهره‌ها، لگن یا مچ دست رخ می‌دهند. با وجود این‌که پوکی استخوان را بیماری زنان می‌دانند، ولی مردان را نیز درگیر می‌کند.

علائم
در مراحل اولیه این عارضه، معمولاً درد یا نشانه خاصی وجود ندارد. اما وقتی که استخوان‌ها به واسطه پوکی ضعیف می‌شوند ممکن است علائم زیر را مشاهده کنید:
کمر درد که ممکن است شدید نیز باشد ،حالت خمیده و قوزدار شدن پشت ، کوتاه شدن قد به مرور زمان و‌ شکستگی مهره‌ها، مچ، لگن یا سایر استخوان‌ها.

عوامل پوکی استخوان‌ها
عوامل زیر می‌توانند در افزایش احتمال بروز پوکی استخوان موثر باشند:
‌ مصرف کم کلسیم ؛ کمبود کلسیم نقش عمده‌ای در بروز پوکی استخوان خواهد داشت، ‌ استفاده از تنباکو ؛ میزان نقش تنباکو در ایجاد پوکی استخوان هنوز مشخص نیست، اما محققین بر این عقیده‌اند که تنباکو در تضعیف استخوان‌ها نقش دارد،‌ عدم تحرک؛ افرادی که زمان زیادی را به صورت نشسته می‌گذرانند نسبت به افراد همسال خود بیشتر در معرض ابتلا به این مشکل قرار دارند.
مصرف برخی از داروها نیز می‌تواند منجر به بروز این مشکل شود که در این موارد باید با پزشک مشورت کرد. همچنین عواملی مانند جنسیت، سن، نژاد، سابقه خانوادگی و اختلالات تیروئید نیز می‌توانند در بروز پوکی استخوان موثر باشند.
اگر شما نیز با مشکل پوکی استخوان مواجه هستید این موارد ممکن است به شما کمک کند:
‌ همیشه سعی کنید بدنتان در وضعیت مناسبی باشد:
بدن را در وضعیتی قرار دهید که کمترین فشار به ستون فقرات شما وارد شود.
‌ از سقوط جلوگیری کنید:کفش‌های پاشنه کوتاه و با پاشنه غیرلیز بپوشید و مراقب سطوح لغزنده خانه باشید. فضای خانه را نیز روشن نگه دارید.
‌ درد‌ها را جدی بگیرید :‌ دردهای مزمن را نادیده نگیرید و حتماً در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.
راه‌های ساده پیشگیری:‌‌ مصرف مقدار کافی کلسیم، ورزش منظم و تامین مقدار کافی ویتامین D.
کلسیم: مقدار کلسیم مورد نیاز در طول عمر تغییر می‌کند. لبنیات یکی از منابع کلسیم است، اما تنها منبع آن نخواهد بود. بادام، کلم بروکلی، اسفناج، کلم، ساردین و فرآورده‌های سویا نیز حاوی کلسیم هستند.
ویتامین D: مصرف مقدار کافی ویتامین D به اندازه مصرف کلسیم مهم خواهد بود. اگرچه بسیاری از مردم از طریق نور آفتاب ویتامین Dکافی را جذب می‌کنند، اما این منبع مناسب و کافی نخواهد بود اگر شما زیاد در منزل هستید، دائم از کرم ضد آفتاب استفاده می‌کنید یا به دلیل خطر ابتلا به سرطان پوست از نور آفتاب دوری می‌کنید. اگرچه ویتامین D در ماهی‌های چرب مانند تن و ساردین و در زرده تخم‌مرغ نیز یافت می‌شود.

 

منبع: تبیان