ماساژ درمانی تخصصی و ماساژ ژاپنی

 

 

                                 

 

نوروفیدبک و بیوفیدبک

مگنت درمانی 3(نویسنده مجید داستانی)

کمردرد

Jorgensen و همکارانش در سال 1994 در آمریکا، 20 بیمار مبتلا به دردهای پلویس را تحت درمان با PEMF (Hz 2-3) قرار دادند. 90% این بیماران پس از درمان، کاهش درد داشتند و خیلی زود به فعالیت های روزمره خود باز گشتند. دو نفر از بیماران هیچ نتیجه ای از درمان نگرفتند و تنها یک بیمار، دردهای عودکننده ای داشت که به شدت قبل بود. بررسی ها در همه ی بیماران نشان می داد که هیچ عارضه ی جانبی در طول درمان و پس از آن وجود نداشته است.

کاهش التهاب و بهبود گردش خون

فواید فیزیولوژیک فراوانی به میدان های مغناطیسی نسبت داده می شود، فوایدی نظیر افزایش تبادلات اکسیژن، بهبود جریان خون و بهبود تولیدات هورمونی. قرار دادن قطب منفی مغناطیسی روی منطقه ی آسیب دیده، سبب برگرداندن تعادل طبیعی به بافت می شود. مغناطیس درمانی منجر می گردد، عروق گشاد شوند که در نتیجه ی آن حجم بیشتری از خون به منطقه ی آسیب دیده می رسد. این اتفاق باعث می شود، مواد سمی ناشی از التهاب که در منطقه تجمع پیدا کرده اند، به طور مؤثری خارج شوند و مواد مورد نیاز سلول ها به منظور ترمیم وارد منطقه شوند. از طرفی مغناطیس درمانی می تواند با تحریک و افزایش عملکرد سیستم ایمنی و نیز بهبود اکسیژن رسانی به گلبول های سفید نقش مؤثری در کنترل عفونت و مقابله با ویروس و باکتری ها ایفا کند.

اختلال عروقی مزمن

Dorantes و همکارانش در سال 2002 در مکزیک، آثار میدان الکترو مغناطیسی را بر 42 زخم مزمن در 26 بیمار که از عدم کارآیی مزمن عروق رنج می بردند مورد بررسی قرار دادند. در نتیجه این درمان، 69% زخم ها بهبود یافتند. این محققان بیان کردند، مواردی را که درمان نشدند، می توان به عللی چون فشار خون بالا، اِدم شدید یا چاقی مفرط نسبت داد چرا که این عارضه در زخم های درمان نشده، مشترک بودند.

سردرد

آثار میدان های الکترومغناطیس بر روی افرادی با سردردهای مزمن در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است. Sherman و همکارانش در سال 1999 در آمریکا، 42 بیمار مبتلا به سردرد را به مدت دو هفته و هر بار یک ساعت تحت درمان با PEMF قرار دادند و در پیگیری یک ماها پس از درمان، 73% گروه کنترل، درمان شده بودند.

پروتز شل شده مفصل ران

Dallari و همکارانش در سال 2009 در ایتالیا، به مدت 90 جلسه از PEMF در بیمارانی که پروتز شل شده ی مفصل ران (از جنس آلیاژ تیتانیوم- آلومینیوم- نیوبیم) داشتند، استفاده کردند. نتایج نشان داد که PEMF می تواند برای بازگشت وضعیت بیمار و استحکام پروتز، کمک کننده باشد.

Gualtieri و همکارانش در سال 1997، آثار میدان های الکترومغناطیس پالسی را بر روی پروتز شل شده ی مفصل ران بررسی کردند. نتایج این مطالعه نشان داد، چگالی استخوان در گروه درمان افزایش یافته بود. همچنین در بیمارانی که برای آن ها از درمان PEMF استفاده شده بود، انداختن وزن بر روی اندام مبتلا، سریع تر آغاز شد.

بیماری های سیستم تنفسی

اِم اِس

آسیب های سیستم عصبی

مطالعات متعددی وجود دارد که افزایش سرعت ترمیم در اعصاب آسیب دیده را با استفاده از میدان های الکترومغناطیس در طول 10 تا 15 جلسه و هر جلسه به مدت 15 دقیقه، نشان می دهند.

Terlaki در سال 1987 در گزارش خود عنوان کرد، 147 بیمار با آسیب های سیستم اعصاب محیطی که طی 3 سال به بیمارستان مراجعه کرده و بستری شده بودند، تحت مغناطیس درمانی قرار گرفتند و 58% تا 80% این بیماران از نتایج مغناطیس درمانی راضی بودند.

پارکینسون

گزارش های موردی نشان می دهند، استفاده از میدان های مغناطیسی در مبتلایان به پارکینسون توانسته است به کاهش ترمور و دیستونیا کمک کند و سبب بهبود پوسچر و راه رفتن بیماران گردد.

فیبرومیالژیا

Sutbeyaz و همکارانش در سال 2009 در ترکیه، 56 بیمار مبتلا به فیبرومیالژیا را به مدت 30 دقیقه برای 3 هفته تحت درمان با PEMF قرار دادند. تمام بیماران در هفته چهارم و دوازدهم پس از درمان مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. در گروه درمان نسبت به گروه کنترل، کاهش قابل توجهی در میزان درد و خستگی، هم چنین افزایش قابل توجهی در عملکرد بیمار مشاهده شد.

ترمیم زخم

Daniel Man و همکارانش در سال 1997 در آمریکا، 21 بیمار را که تحت عمل جراحی پلاستیک قرار گرفته بودند، در معرض میدان مغناطیسی قرار دادند. در 60% آن ها کاهش درد و اِدم و ترمیم زود هنگام زخم ها مشاهده شد.

تأثیر مغناطیس درمانی در بیماری های زیر به اثبات رسیده است:

·      پوکی استخوان

·      آسیب دیسک های بین مهره ای

·      آسیب های اعصاب محیطی

·      اِسپاسم عضلانی

·      عدم کارآیی عروق خونی

·      عفونت های استخوانی

·      آسم

·      تورم و التهاب مفاصل

·      سینوزیت

·      آلرژی

·      درد ناحیه ی دنبالچه

·      آرتریت روماتوئید

·      دردهای قاعدگی

·      برونشیت مزمن

·      استرس

·      آسیب بافت های نرم

·      کوفتگی های عضلانی

·      تاندونیت

·      بورسیت

·      ایسکمی

·      پارگی لیگامان ها

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

برگرفته شده از drmajiddastani.blog.ir

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

برگرفته شده از drmajiddastani.blog.ir

بازنشر صرفا با اجازه و ذکر منبع مجاز است

نویسنده:دکتر مجید داستانی

                                 

باشگاه تناسب اندام تخصصی

                                 

کف پای صاف

کف پای صاف

خلاصه:

همانطور که می دانید صافی کف پا از جمله ناهنجاری هایی است که اکثر ما به آن مبتلا هستیم و در پایان یک روز پر کار دچار درد در کف پا و یا کمر می شویم . در اکثر موارد افراد از این ناهنجاری در پای خود اطلاع ندارند. آیا میدانید درمان صافی کف پا را می توان با چند حرکت اصلاحی ساده در منزل درمان نمود؟ !!!!! آیا شما می دانید این ناهنجاری را دارید یا نه ؟ آیا می دانید این ناهنجاری اکتسابی است؟

تعریف :

افتادگی قوس های داخلی و عرضی همراه با چرخش خارجی مچ پا را صافی کف پا می گویند که براساس شدت و ضعف میزان این ناهنجاری متفاوت است.

در این عارضه، پا با تمام پاشنه روی زمین قرار می گیرد و قسمت داخلی قوس طولی کف پا صاف است.

 

انواع کف پای صاف از نظر شکل :

1. Pes planus : صافی کف پای ساده و خالص که شامل پایین افتادن قوس طولی _ داخلی پا بدون چرخش خارجی و انحراف پا می شود.

2. Pes valgus : شامل پای چرخیده به خارج بدون پایین افتادن قوس طولی پا می شود.

3. Pes plano _ valgus : شامل پای به خارج چرخیده با پایین افتادن قوس طولی است.

 

انواع کف پای صاف از نظر علت شناسی :

1. مادر زادی : ناهنجاری کف پای صاف ممکن است از والدین به کودک ارث برسد. اما تعداد کمی از کودکان با این عارضه متولد می شوند.نوع مادرزادی این ناهنجاری به نسل بعد نیز منتقل می شود. این نوع ناهنجاری را ثابت می گویند و درمان آن هم مشکل تر است.

2. کف پای اکتسابی : تقریباً 90 درصد نوزادان هنگام تولد از نظر قوسهای کف پا سالم هستند.اما این درصد در نوجوانی و بلوغ کاهش می یابد و بر تعداد افراد دارای پای ناهنجار افزوده می شود. معمولاً این نوع صافی کف پا انعطاف پذیر است و در نتیجه ممکن است در حالتی که وزن بدن روی پا نباشد شکل طبیعی به خود بگیرد. صافی کف پا بعد از تولد در اثر عوامل مختلفی ایجاد می شود که در بخش بعدی به آن خواهیم پرداخت.

 

*انواع صافی کف پا از نظر اصلاح پذیری :

1. کف پای منعطف یا نرم :

کف پای نرم بیشتر رایج است به طوری که بلانچارد نشان داد که پانزده تا بیست در صد بزرگسالان درجه های از صافی کف پا را دارند.

این عارضه بر اثر تحمل بیش از اندازه وزن و کشیدگی بیش از حد لیگامنت های کف پایی به وجود می آید. در این نوع عارضه، درد وجود نداشته و در هنگام عدم تحمل وزن، قوس های کف پایی طبیعی به نظر می رسد. در کل کف پای منعطف، به کاهش یا از بین رفتن درجاتی از قوس طولی داخلی گفته می شود.

2. کف پای سخت :

این نوع عارضه، جنبه مادر زادی دارد و ناشی از ناعنجاری های استخوانی پا مانند چسبندگی استخوان های کف پایی یا غیر طبیعی بودن استخوان تالوس است. همچنین این عارضه به دلیل تورم در مفاصل میانی استخوان های کف پا و التهاب در بین مفاصل مچ پا نیز است.

شیوع این نوع از عارضه کف پای صاف بسیار اندک بوده و حدود شش درصد است و نسبت به کف پای صاف منعطف قابلیت بهبود کمتری دارد و به حرکات اصلاحی پاسخ نمی دهد و نیاز به روش های دیگر از جمله گچ گیری است. کف پای صاف سخت ، هم در منگام تحمل وزن و هم در هنگام عدم تحمل وزن بدن توسط پاها وجود داشته و از بین نمی رود.

 

علل کف پای صاف

1. اضافه وزن : اگر افزایش وزن در حد ده تا پانزده کیلو گرم باشد، به قوس های پا نیروی اضافی وارد می شود و میزان کل نیروهای وارده، خارج از تحمل پا است.

2. بستری شدن و عدم تحرک بدنی به مدت طولانی : بیمارانی که مدت زیادی بستری بوده اند، وقتی مجددا فعالیت خود را شروع می کنند دچار درد و ناراحتی در کف پا می شوند علت این ناراحتی، ضعیف شدن عضلات و رباط ها در مدت زمان استراحت بیمار است. این افراد باید به تدریج شروع به راه رفتن کنند.

3. افزایش سن : عضلات و رباط های نگه دارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند و نمی توانند قوس های پا را حفظ کنند در نتیجه کف پا به تدریج صاف می شود.

4. نوع شغل : مشاغل سر پایی نظیر آرایشگری دندانپزشکی و نانوایی

5. وراثت

6. ضعف عضلات ناحیه ساق پا و کف پا

7. کوتاهی عضلان ناحیه ساق پا

8. کفش نامناسب : پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی، مانند کفش های تنگ، پنجه باریک و پاشنه بلند

9. شکستگی شدید ناحیه پا و بد جوش خوردن استخوان های ناحیه پا.

 

تمرینات ورزشی را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

شیوع :

شیوع کف پای صاف از سه تا شش سالگی کاهش می یابد به خاطر راه رفتن و فعالیت کودک توده چربی در قوس میانی از بین می رود. همچنین شیوع کف پای صاف در پسر ها بیشتر از دختر ها است.

 

علائم و نشانه ها :

• فرد مبتلا به عارضه صافی کف پا، از خستگی زودرس و عدم استقامت کافی به ویژه در ایستادن ها و پیاده روی های طولانی رنج می برد و مستعد ابتلا به عوارضی چون زانوی ضربدری،انگشت شصت کج، پای پهن و تغییر شکل انگشتان است.

• استخوان پاشنه در وضعیت چرخیده به خارج قرار دارد

• برجستگی استخوان ناوی

• کاهش قوس داخلی پا و تغییر رنگ و سخت شدن پوست در ناحیه قوس طولی داخلی دیده می شود.

• درد کم در ناحیه قوس طولی داخلی پا، و همچنین درد کم در مچ پا به علت کشیدگی در قسمت داخلی مچ و فشردگی استخوان ها و وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب پا ( این مسئله باعث ایجاد اختلالات عروقی که خود باعث سردی – بی حسی و افزایش عرق در پا می شود. )

• پنجه پا در هنگام راه رفتن متمایل به خارج قرار می گیرد

• سمت داخلی پا در ایستادن و راه رفتن بر روی زمین قرار می گیرد.

• سمت داخلی پاشنه کفش ساییدگی دیده می شود.

• کمر درد

• فقدان حالت فنری بودن در پا که منجر به عدم مهارت در راه رفتن و کشیدن پا به زمین در هنگام راه رفتن می شود.

• فقدان عمل ضربه گیری در پا که پا را نسبت به زخم ها و آرتروز مستعد می کند.

• وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب

• خستگی زودرس

• استهلاک سریع کفش

• چرخش خارجی استخوان پاشنه

*روش شناسایی کف پای صاف :

1. روش تست آینه (پدواسکوپ)

این روش سنگینی وزن بدن بر قسمتهای مختلف پا را می سنجد.در این تست،بعد از آماده کردن دستگاه از فرد می خواهیم روی دستگاه بایستد.تماس کف پا با شیشه و نحوه ی تحمل وزن در آینه ی پایینی دستگاه قابل رؤیت است.این روش ضمن اینکه نقاط تماس کف پا را مشخص می کند،میزان نیرویی را که به قسمتهای مختلف پا وارد می شود به صورت تقریبی نشان می دهد.

2. روش پدوگرافی

در این روش اثر کف پا در حالت حرکت بررسی می شود.در پدوگرافی کف پا به جوهر رنگی آغشته می شود و از فرد می خواهیم که روی سطحی صاف راه برود به طوری که اثر کف پا روی سطح به صورت مشخصی باقی بماند. در این روش ابتدا مسیر حرکت فرد توسط خط باریکی روی سطح مشخص می شود. روش پدوگرافی نسبت به روش اثر پا (نقش پا) دقت بیشتری دارد. شما می توانید از این روش به سادگی وضعیت کف پای خود را برسی کنید.

شماره 1 شکل صحیح کف پا است ، شماره 2 و 4 کف پای صاف ، شماره 5 کف پای گود می باشد.

* تمرینهای ورزشی برای اصلاح کف پای صاف :

ارائه برنامه ی تمرین اصلاحی برای کف پای صاف باید به گونه ای باشد که اهداف زیر را تأمین کند:

1. عضله درشت نی قدامی تقویت شود.

2. عضلات درون گرداننده تقویت شوند.

3. عضلات برون گرداننده تحت کشش قرار گیرند (نازک نی بلند،کوتاه و طرفی)

4. تاندون آشیل و عضله ی دو قلو پشت ساق تحت کشش قرار گیرد.

تمرین :

تمرینات ورزشی زیر را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

تمرین 1 :

. نرمش کششی تاندون آشیل و فاشیای کف پا :

اولین کاری که در آغاز صبح انجام می دهید می تواند این تمرین باشد. مطابق شکل یک باند الاستیک یا یک حوله را دور قسمت برجسته ی پا که کمی پایینتر از انگشتان است قرار دهید،‌ زانو را مستقیم نگه دارید و پنجه پا را به سمت صورت بکشید و این حالت را به مدت 30 ثانیه حفظ کنید. این تمرین را سه مرتبه برای هر پا تکرار کنید.

تمرین 2 :

. شنا روی دیوار برای کشش تاندون آشیل:

تاندون آشیل یک بافت فیبری است که از انتهای عضلات پشت ران و ساق منشا می گیرد و به استخوان پاشنه متصل می شود. بنابرین این تمرین را ابتدا با زانوی مستقیم و سپس با زانوی خمیده انجام دهید تا هر دو قسمت تاندون آشیل تحت کشش قرار گیرند. این تمرین را دوبار در روز انجام دهید.

در حالت اول روبروی دیوار بایستید و کف دستها را در مقابل شانه روی دیوار قرار داده و پاها را مطابق شکل و یکی را در جلوی دیگری قرار دهید. پای جلویی باید حدود 30 سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد. زانوی جلو را فقط کمی خم کنید ، زانوی عقب را مستقیم نگه دارید و با کف دستها به دیوار تکیه کنید تا در ساق پای عقب کشش احساس کنید. چند ثانیه صبر کنید و بعد رها کنید. این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

حالت دوم مشابه قبلی است اما در اینجا باید کمی پای عقبی را جلوتر بیاورید تا زانوی عقب کمی خم شود. تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

تمرین 3 :

کشش تاندون آشیل و فاشیای کف پا با پله :

در ابتدا برای حمایت کافی ، نرده پله ها را بگیرید ، با پنجه ی پا روی پله ی اول بایستید و پاها را کمی از هم باز نگه دارید. مطابق شکل طوری بایستید که پاشنه ها بیرون قرار بگیرند. زانوها را مستقیم نگه دارید و کمی پاشنه ها را پایین بیاورید تا کششی در ساق پا حس کنید. این حالت را به مدت 10 تا 20 ثانیه حفظ کنید و سپس پاشنه ها را بالا و به حالت اول بیاورید. تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار 6 مرتبه انجام دهید.

تمرین 4 :

4- کشش فعال فاشیای کف پا :

برای این تمرین بایستید و تکیه گاه مناسبی مانند پشت یک صندلی را با دست نگه دارید و یا اینکه بنشینید. در این حرکت شما می توانید قوس کف پا را بر روی یک شئ غلطان مانند وردنه ، بطری یا قوطی های نوشیدنی که مقاومت کافی داشته باشند ، یا بر روی توپ تنیس قرار دهید. پا و مچ پا را در جهت های مختلف روی شئ غلطان حرکت دهید.

این حرکت را چند دقیقه انجام دهید و زمانی که احساس ناراحتی در کف پا داشتید آنرا متوقف کنید. این تمرین را حداقل دوبار در روز تکرار کنید. در صورتی که حرکت را روی جسم غلطان سرد مانند قوطی نوشیدنی که در یخچال بوده انجام دهید احساس ناراحتی کف پا کمتر خواهد شد.

منابع:مقالات دکتر جک.اج ویلمور ، کتاب حرکات اصلاحی و درمانی دکتر خداداد لطافت ک

ماساز برای کمر درد

آموزش تصویری ماساژ ستون فقرات

 

 

ماساژ درمانی  در جامعه پزشکی به عنوان یک درمان معتبر برای انواع بسیاری از درد های مانند دیسک کمر و دیسک گردن است و بعنوان یک  درمان های پزشکی پذیرفته شده است. تحقیقات نشان می دهد که ماساژ درمانی دارای مزایای متعددی  برای افراد مبتلا به دردها است

افزایش جریان خون  به عضلات و بافت ها  در بهبود درد عضلانی  فعالیت های فیزیکی موثر استاگر  این روزها خسته و کوفته از سر کار به خانه برمی‌گردید و خنک شدن هوا این خستگی و کوفتگی را چند برابر کرده پیشنهاد می‌کنیم برای یک بار هم که شده ماساژ ریلکسی ستون فقرات را تجربه کنید. این ماساژ یکی از بهترین شیوه‌های طبیعی است که بدون نیاز به مصرف دارو خستگی و کوفتگی، تنش‌ها و استرس‌های ناشی از زندگی روزمره را از تن‌تان دور می‌کند. اجرای این ماساژ نه تنها سرحال‌تان می‌آورد بلکه مقاومت بدن‌تان را نیز در برابر برخی بیماری‌ها بالا می‌برد.

نکته:

برای افزایش اثرگذاری این ماساژ  به جای روغن زیتون یا بادام تلخ می‌توانید از روغن کنجد استفاده کنید.

گام اول

قطعا شما در منزل‌تان تجهیزات لازم برای ماساژ مانند تخت مخصوص ماساژ ندارید اما می‌توانید به راحتی با کمک ابزاری ساده که حتما در منزل‌تان پیدا می‌شود شرایطی را فراهم کنید تا ماساژ راحت‌تری دریافت کنید. برای این کار می‌توانید از تختخواب‌تان کمک بگیرید. حتی اگر تختخواب در دسترس‌تان نیست، می‌توانید از زمین استفاده کنید. یک پتو یا تشک را به‌عنوان زیرانداز درنظر بگیرید و با کمک  یک بالشت نازک و  ۲ حوله لوله شده شرایطی را برای گیرنده ماساژ فراهم کنید که در آرامش و راحتی باشد. بالشت را روی تشک قرار دهید و با ملحفه آن را بپوشانید و از فرد بخواهید روی تشک دراز بکشد به‌گونه‌ای که سینه‌اش روی بالشت قرار بگیرد.

گام دوم

در مرحله بعدی سراغ حوله‌ها بروید. سعی کنید ۲ حوله یک اندازه را انتخاب کنید. هر ۲ را لوله کنید. یکی از آنها را زیر پیشانی فرد قرار دهید تا جایگاه مناسبی برای سر او فراهم کنید و دیگری را درست زیر پاهایش بگذارید، به‌گونه‌ای که پای او از مچ به پایین روی حوله قرار بگیرد تا زاویه کمر او در این مرحله صحیح و مناسب باشد. در این حالت از ماساژگیرنده بخواهید با تصویرسازی طبیعت یا یک خاطره خوش فضای ذهنی مثبتی را برای خود تداعی کند. در این مرحله روغن زیتون یا بادام تلخ را برای ماساژ ستون فقرات آماده کنید.

گام سوم

در این بخش کف هر دو دست را به روغن آغشته کنید. دست‌ها را به هم بمالید و آنها را روی ستون فقرات قرار دهید و با حرکت دایره‌وار دست‌ها را روی شانه‌ها بچرخانید. به این ترتیب عضلات شانه و ستون فقرات را درگیر می‌کنید. در این مرحله بعد از تکرار این حرکت به مدت ۲ دقیقه عضلات سرشانه و گردن را نیز با کمک سرانگشتان هر دو دست ماساژ دهید. مراقب باشید که فشار دست‌های‌تان کنترل شده باشد.

گام چهارم

با کمک انگشت شست و سرانگشتان دست عضلات پشت را به آهستگی به سمت بالا بکشید. این حرکت را دو تا سه بار برای هر عضله تکرار کنید و از شانه به سمت پهلوها حرکت کنید. درست مثل خرچنگی که با چنگال‌هایش عضلات اطراف ستون فقرات را ماساژ می‌دهد. این تکنیک را بر عضلات هر دو سوی ستون فقرات تکرار کنید.

گام پنجم

بعد از حرکت پنجه خرچنگ با مشت‌های بسته عضلات پشت را از اسپاسم‌ها و گرفتگی‌ها خالی کنید. برای اجرای این تکنیک باید مراقب باشید که از آوردن فشار بیش از اندازه روی بدن خودداری کنید. بعد از آنکه با مشت بسته به اصطلاح روی عضلات پشت راه رفتید استخوان‌های برآمده مشت بسته را از عضلات شانه به سمت کمر بکشید.

گام ششم

عضلات ذوزنقه‌ای شانه از دیگر نقاطی است که به تخلیه بار منفی و خستگی عضلات کمک می‌کند. برای ماساژ این نقاط کافی است عضلات شانه را با کمک انگشت شست و سرانگشتان‌تان با فشار ملایمی ماساژ دهید و سعی کنید تمام عضلات شانه را به خوبی ماساژ دهید. برای این کار کافی است بخشی از پوست و عضله را با کمک ۴ انگشت و انگشت شست بگیرید و به آرامی چند درجه  بچرخانید. این ماساژ به بهبود جریان گردش خون در عروق این ناحیه کمک می‌کند.

گام هفتم

در این مرحله برای آزاد کردن تنش عضلات نگه‌دارنده ستون فقرات از انگشتان شست کمک بگیرید. برای این کار انگشت هر دو شست را در طرفین ستون فقرات قرار دهید و از پایین گردن به سمت کمر حرکت کنید.

گام هشتم

در مرحله آخر دوباره کف دست‌ها را روی شانه‌ها قرار دهید و به شیوه حرکت نخست دوباره عضلات پشت را از شانه‌ها به سمت کمر ماساژ دهید. در طول اجرای ماساژ هر زمان که احتیاج شد دست‌های‌تان را به روغن آغشته کنید و از خاصیت‌های روغن ماساژ غافل نشوید.

نکته: اجرای تکنیک‌های ماساژ در محیطی آرام که موسیقی ملایم و آرام‌ پخش می‌شود توصیه می‌شود. رعایت این نکات به افزایش میزان آرامش و تخلیه اسپاسم‌ عضلات کمک می‌کند.

فیزیوتراپی چیست...

فیزیوتراپی (به انگلیسی: physiotherapy) شیوه‌ای از درمان بیماری‌ها و اختلالات عصبی-ماهیچه‌ای-اسکلتی با استفاده از تجهیزات مکانیکی، جریان‌های الکتریکی، مانورهای دستی، تمرینات ورزشی و عوامل فیزیکی دیگر است. در این روشها از ورزش، نور، پرتوهای فرابنفش و فروسرخ، گرما و جریان برق استفاده می‌شود. فیزیوتراپی حیطه‌ای از پزشکی است که هدف آن پیشگیری از بیماری‌ها، درمان، توانبخشی و بالا بردن سطح سلامت می‌باشد.

واژه فیزیوتراپی از «فیزیو= فیزیولوژیک، جسمانی و طبیعی» و «تراپی=درمان»، ساخته شده‌است. در بعضی از منابع لغت اصلی که کلمه فیزیوتراپی ازآن گرفته شده‌است کلمه physiological therapeutics می‌باشد. البته مداخلات درمانی در فیزیوتراپی بخش کوچکی از عملیات آن محسوب می‌گردد. در فیزیوتراپی هدف ارتقای عملکرد جسمانی بدن می‌باشد البته با توجه به تداخل و ارتباط زیاد سیستمهای بدن درمانهای فیزیوتراپی که توسط فیزیوتراپیست انجام می‌شود مستقیم یا غیر مستقیم باعث بهبود عملکرد دستگاه فیزیولوژیک نیز می‌شود مثلاً فیزیوتراپی دستگاه تنفسی موجب بهبود درصد گازهای خون (دی اکسید کربن و اکسیژن) و تغییر میزان اسیدیته خون شده که به نوبه خود می‌تواند باعث بهبود سطح هشیاری شود.

فیزیوتراپیست در این رشته به عنوان درمانگر شناخته می‌شود. با توجه به این که فیزیوتراپی درمان فیزیولوژیک و جسمانی بیماریها است کالبدشناسی و حرکت‌شناسی و فیزیولوژی حرکت از اهمیت بیشتری برخوردار است.

فیزیوتراپی درمانی علمی بر اساس تحصیلات عالی و بالینی با قدمت طولانی میباشد که همزمان با توسعه دانش پزشکی به یکی از ارکان درمان های نوین پزشکی تبدیل شده است.

اصلی ترین هنر و تخصص فیزیوتراپیست توانایی انجام مهارتهای دستی و حرکت درمانی است که در جهت پیشگیری از بسیاری بیماریها و درمان و توانبخشی افراد جامعه بکارگرفته میشود. خواص امواج مختلف مانند امواج صوتی,مغناطیسی,لیزر,شاک ویو,رادیویی و خواص درمانی اب,سرما و گرما بکارگرفته میشوند تا دستیابی به این اهداف اسانتر شود.

اعمال مذکور منحصرا توسط فیزیوتراپیستهای فارغ التحصیل از دانشکده های توانبخشی انجام میشود که اموزشهای علمی را طی کرده و درمانهای بالینی را بخوبی فراگرفته اند.

دیدگاه منحصربه فرد فیزیوتراپیست از بیمار و شناخت ویژه اش از عملکرد و ساختار طبیعی بدن در کنار معاینه و ارزیابی دقیق به وی این توانایی را میدهد تا بیماران را در جهت رسیدن به اهدافی مانند پیشگیری از بیماریها,تطابق افراد با محیط کار,افزایش کیفیت زندگی افراد,کاهش نیاز به برخی جراحیها و درمانهای دارویی طولانی مدت که عوارضی نیز درپی دارند,سوق دهند.

تمامی روشهای درمانی فیزیوتراپی دارای شواهد و پایه علمی و تحقیقاتی بوده و با درمانهایی مثل طب فیزیکی,کایروپراکتیک,طب سنتی,ورزش درمانی و ماساژدرمانی کاملا متفاوت میباشد.

درمان در فیزیوتراپی به طور کلی به سه گروه اصلی تقسیم می‌شود:

۱- تمرین درمانی: فیزیوتراپیست به وسیله تجویز؛ انجام و آموزش ورزشهای درمانی خاص؛ ماساژ؛ ورزش در آب (آب‌درمانی)؛ اقدام به درمان بیمار یا افزایش سطح سلامت می‌کند.

۲- الکتروتراپی:درمان به وسیله دستگاههای ویژه انجام می‌شود این دستگاهها معمولاً امواج خاصی را (امواج مایکرو ویو؛ امواج کوتاه رایویی؛ امواج مافوق صوت؛ امواج الکتریکی) که همگی توسط دستگاه به شکل خاصی تولیدشده و تغییر می‌یابند (مدوله می‌شوند).

۳- مهارتهای درمان با دست

مهمترین حیطه‌های فعالیت فیزیوتراپی در پزشکی شامل درمان موارد زیر است: ۱-بیماریهای دستگاه حرکتی (ارتوپدی). ۲-بیماریهای دستگاه قلبی و تنفسی. ۳-بیماریهای دستگاه اعصاب محیطی و مرکزی. ۴-بیماریهای پوستی و سوختگیها. ۵-درد و کنترل درد. ۶-بیماریهای شغلی.