10 فایده مهم فیزیوتراپی برای بدن

آیا فیزیوتراپی واقعا در درمان موثر است؟

فیزیوتراپ‌ها معتقدند فیزیوتراپی شیوه‌ای با میزان ریسک پایین و فوائد بسیار است که می‌توان با استفاده از آن بسیاری از بیماری‌های مختلف را تشخیص داد و درمان کرد. فیزیوتراپی به تمامی افراد در سنین مختلف که به دلیل مشکلات پزشکی، بیماری‌ها یا مجروحیت‌ها، توانایی عادی خود در حرکت کردن را از دست می‌دهند کمک می‌کند و موجب می‌شود که بیمار به سطح سابق توانایی جسمی خود بازگردد.

پزشکان اغلب در بروز اولین نشانه یک مشکل به بیمار توصیه می‌کنند فیزیوتراپی انجام داده و محتاط‌ ترین و متعادل‌ترین گزینه بهترین است.

 

در اینجا 10 فایده مهم فیزیوتراپی برای بدن عنوان شده است:

 

1.      کاهش یا از بین بردن درد: درمان‌هایی از قبیل تحریک الکتریکی یا فراصوتی به تسکین درد کمک می‌کنند و توان ماهیچه‌ها و عملکرد مفاصل را برای کاهش درد کمر بهبود می‌بخشند. چنین درمان‌هایی همچنین از بازگشت مجدد درد جلوگیری می‌کنند.

 

2.      پیشگیری از برخی جراحی‌ها: در صورتی که فیزیوتراپی به از بین بردن درد یا درمان جراحت کمک کند نیازی به عمل جراحی نیست و در صورتی که انجام عمل جراحی لازم باشد از فیزیوتراپی پیش از عمل بهره برده‌اید. همچنین این روش موجب می‌شود بیمار پس از عمل جراحی سریع‌تر بهبود یابد زیرا بیمار نسبت به قبل از توان بدنی بیشتری برخوردار می‌شود.

 

3.      بهبود توان حرکتی: اگر در ایستادن، حرکت کردن و راه رفتن دچار مشکل هستید، فیزیوتراپی کمک‌کننده خواهد بود. همچنین انجام حرکات کششی و قدرتی توانایی جسمی برای حرکت کردن را تقویت می‌کند.

 

4.      بهبود شرایط جسمی پس از سکته مغزی: افراد به طور معمول پس از سکته مغزی بخشی از عملکرد و قدرت جسمی خود را از دست می‌دهند. فیزیوتراپی باعث می‌شود قسمت‌های ضعیف‌شده بدن قوی و محکم‌تر شوند.

 

5.      پیشگیری از آسیب‌های ورزشی یا بهبود سریعتر آنها: فیزیوتراپ‌ها می‌دانند چگونه ورزش‌های مختلف می‌توانند فرد را در معرض انواع خاصی از آسیب‌دیدگی‌ها قرار دهند و به همین دلیل انجام تمرینات و حرکات متناسب با شرایط فرد را به او توصیه می‌کنند.

 

6.      حفظ تعادل بدن و کاهش احتمال زمین‌خوردن: زمانی که فرد فیزیوتراپی را شروع می‌کند از نظر خطر احتمالی افتادن و شکستگی ناشی از آن، معاینه می‌شود و در صورتی که خطر افتادن برای فرد بالا باشد پزشک حرکت‌های ورزشی را به وی توصیه می‌کند که شرایطی مشابه با زندگی واقعی را برای او شبیه‌سازی کند و خطر حرکات شدید بیمار را تهدید نکند.

 

7.      کنترل دیابت و بیماری‌های عروقی: به عنوان بخشی از طرح کنترل دیابت، ورزش و تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند به طور موثری به تنظیم قندخون کمک کند.

 

8.      کنترل مشکلات مرتبط با پیری: با بالا رفتن سن، احتمال ابتلای فرد به پوکی استخوان و آرتریت افزایش می‌یابد. فیزیوتراپی کمک می‌کند تا افراد در این گروه سنی تحرک بیشتری داشته باشند و تا مدتی بیشتر از این عارضه‌ها در امان بمانند.

 

9.      کنترل بیماری‌های قلبی و ریوی: در حالی که بیشتر بیماران پس از حمله قلبی دوره توانبخشی را به اتمام می‌رسانند ممکن است فیزیوتراپی به بازگشت عملکرد جسمی بدن کمک کند.

 

10.  کمک به کودکان در کنترل بیماری‌ها، آسیب‌دیدگی‌ها یا مشکلات حرکتی: فیزیوتراپی می‌تواند برای کودکان در بهبود مهارت‌های حرکتی و درمان مشکلات عصب شناختی موثر باشد.

 

                                 

کاربرد مگنت تراپی

مگنت تراپی (مغناطیس درمانی) به معنی اعمال نیروی مغناطیس بر روی بدن به منظور بهره گیری از خواص درمانی آن می‌باشد. وقتی که از نیروی مغناطیسی برای اهداف درمان پوکی استخوان استفاده می‌شود، از آن به عنوان مغناطیس شفابخش یا بیومغناطیس نام می‌برند. استفاده از روش مغناطیس درمانی به زمان‌های بسیار قدیم باز می‌گردد، اما هنوز هم برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در برخی از کشورها این روش به یک فناوری بسیار پیشرفته تبدیل شده است. اخیراً در ایالات متحده آمریکا نیز این روش به طور قابل ملاحظه‌ای رواج پیدا کرده است.از روش مگنت درمانی می توان برای افزایش سرعت بهبود استخوان ، کاهش علائم پوکی استخوان و نیز کمک به کنترل درد و بازگشت تدریجی بیمار به فعالیت های عادی استفاده نمود. اغلب منتقدین روش مگنت درمانی معتقدند که آثار مثبت ناشی از این روش به خاطر خاصیت تلقینی (پلاسیبو) است و اثر واقعی در درمان بیماران ندارد. اما محققان ثابت کرده‌اند که استفاده از بیومغناطیس بر روی بدن باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی ثابت می‌شود که می‌تواند به تعادل و قدرت بهبود خود به خودی بدن کمک کند.

 

 چه مشکلاتی را می توان با روش مگنت تراپی درمان کرد؟

 

بیماری هایی که امکان تشخیص یا درمان آنها با استفاده از روش مگنت تراپی وجود دارد شامل آرتروز گردن، کمر و ستون فقرات ، سرطان، مشکلات چرخش خون، نوروپاتی دیابتی (بیماری اعصاب)، فیبرومیالژیا، عملکرد نامناسب سیستم ایمنی، عفونت، التهاب، بی خوابی، اسکلروزِ چند گانه، درد عضلات، نوروپاتی، درد، آرتریت روماتوئید و استرس است. علاوه بر این با استفاده از مگنت درمانی می توان سطح انرژی بدن و طول عمر را افزایش داد. کاربردهای رایج مگنت تراپی به شرح زیر هستند:

 

•     پوکی استخوان (روش‌های مگنت درمانی برای پوکی استخوان، از همان قانون‌های استفاده‌شده برای درمان آرتروز پیروی می‌کنند. در این روش‌ها، مگنت‌ها باید تا جای ممکن، به محل درد نزدیک شوند. همچنین می‌توان از مگنت‌ها برای ساخت دستبند، روپوش، کفی کفش و یا جوهرات برای درمان پوکی استخوان ، استفاده کرد.)از روش مگنت تراپی برای افزایش سرعت بهبود استخوان ، کاهش علائم پوکی استخوان و نیز کمک به کنترل درد و بازگشت تدریجی بیمار به فعالیت های عادی استفاده نمایند.

·         آرتروز، آرتروپاتی، اسپوندیلوز

·         انقباض عضلانی

·         ترک خوردگی و شکستن استخوان ها در نتیجه وارد شده ضربه یا فشار

·         مشکلات عضلانی

·         درد مزمن، التهاب و درد شدید مانند مگنت تراپی کمر درد

·         مشکلات سیستم خون رسانی

·         تنگی نفس

·         مشکلات پوستی

·         خستگی

 

                                 

ساز و کار و مزایای مگنت

اگر چه ساز وکار تأثیر این روش هنوز هم یک موضوع چالش برانگیز به شمار می‌رود، اما معتبرترین نظریه در این زمینه توسط لینوس پائولینگ ارائه شده است که در سال ۱۹۵۴ میلادی برنده جایزه نوبل صلح شد. مگنت تراپی ( مغناطیس درمانی ) معمولاً شامل استفاده از آهنرباهای ثابت بر روی نقاطی از بدن است که دچار مشکل خاصی از جمله درد شده باشد. قدرت آهنرباها بر حسب واحد گاوس یا تسلا بیان می‌شود. یک تسلا معادل ۱۰۰۰۰ گاوس می‌باشد. آهنرباهای دارای خاصیت درمانی معمولاً قدرت مغناطیسی بیشتری در مقایسه با آهنرباهای معمولی از نوع مورد استفاده در یخچال‌ها دارند. اغلب آهنرباهای درمانی، قدرتی در حدود ۲۰۰ تا ۱۰۰۰۰ گاوس دارند. در حالی که قدرت آهنرباهای خانگی معمولاً در حدود ۲۰۰ گاوس است.

 

به خاطر انواع متعددی از میدان‌های الکترومغناطیسی که به طور طبیعی در داخل بدن وجود دارد، استفاده از مگنت تراپی برای درمان بیماری‌ها از جمله درمان کمر درد با مگنت تراپی، با استقبال قابل ملاحظه‌ای روبرو شده است. برای مثال انتقال امواج در سیستم عصبی و انقباض ماهیچه‌ها در اثر پیام‌های عصبی، فرایندهایی هستند که تحت تأثیر فعالیت‌های مغناطیسی انجام می‌گیرند. بزرگ‌ترین میدان مغناطیسی در بدن به وسیله قلب ایجاد می‌شود. چندین فعالیت فیزیولوژیکی مهم دیگر در بدن نیز وابسته به نیروهای مغناطیسی است.

 

یک تصور غلط که در مورد مگنت تراپی وجود دارد آن است که آهنرباهای ثابت، آهن موجود در گلبول‌های قرمز خون را جذب می‌کنند و باعث افزایش گردش خون می‌شوند. اما واقعیت آن است که آهن موجود در سلول‌های خونی به شکل مغناطیسی نیست. با این حال آهنرباها ممکن است بر روی سایر مولکول‌های باردار موجود در خون و دیگر قسمت‌های بدن تأثیر بگذارند. مغناطیس درمانی غالباً برای تسکین علائم درد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

مزایای مگنت تراپی چیست؟

 

دستگاه های مغناطیسی می توانند باعث افزایش جریان خون در مویرگ ها و خارج شدن اسید لاکتیک و سایر مواد فاسد از بافت های بدن شود و به این ترتیب کاهش درد و التهاب را برای فرد به همراه داشته باشند.این روش می تواند باعث افزایش گردش خون و اکسیژن به همراه گردش سایر مواد مغذی موجود در خون شود.

 

     بهبود فرآیند ترمیم شکستگی

     تاثیرگذاری قوی بر ترشح هورمون های خاص از غدد بدن

     تحریک و بهبود فعالیت آنزیم ها و سایر فرآیندهای فیزیولوژیک بدن

 

                                 

دیسک گردن

فتق دیسک ناحیه گردن

فتق دیسک بین مهره ای در واقع بخشی از فرآیند پیری اسکلت بدن است ولی از آن جا که گردن کمتر از کمر متحمل وزن است کمتر به آرتروز یا فتق دیسک دچار می شود.بیماری دیسک گردن، مختص زندگی شهرنشینی است.در همه انسان‌ها، فرایند فرسایشی دیسک بین ستون‌مهره‌ها از سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی آغاز می‌شود و دیسک به‌تدریج آب خود را از دست می‌دهد و علاوه بر اینکه ارتفاع آن کاهش می‌یابد، انعطاف‌پذیری‌اش نیز کمتر می‌شود. عواملی هم به این فرسایش سرعت می‌بخشند و باعث بروز بیماری دردناک و ناتوان‌کننده‌ای به نام فتق دیسک‌ گردن می‌شوند.اصطلاح دیسک گردن یا کمر که بین عامه مردم رواج دارد، اشتباه است زیرا دیسک داشتن بیماری نیست و دیسک چیزی است که همه ما داریم.این فتق دیسک بین مهره های گردن یا کمر است که بیماری است.خود دیسک نسج طبیعی و بالشتکی بین مهره های گردن یا کمر است که باید وجود داشته باشد.بنابراین علایمی که ذکر می کنیم مربوط به فتق دیسک بین مهره ای است.در ناحیه گردن، ۷ مهره وجود دارد.شایع ترین محل فتق دیسک ناحیه گردن،قسمت پایین گردن است.این بیماری چنان که ذکر شد، وابسته به سن است و هر قدر سن بالاتر برود، احتمال ابتلا به آن بیشتر می شود. دسته ای از افراد ممکن است زودتر به آن مبتلا شوند مثل افرادی که به علت حرفه و شغل خود گردنشان به مدت طولانی در یک حالت ثابت قرار دارد.خیاط ها،جراح ها، بناها و نقاش ها که مجبورند گردنشان را ثابت نگه دارند یا سرشان را به مدت طولانی در وضعیت های خاصی نگه دارند،ممکن است زودتر به این بیماری دچار شوند.

علل فتق دیسک گردن 

انسان‌ها شغل‌های متعددی دارند و برای انجام بعضی از اعمال باید به مدت طولانی برای انجام آن خود را با شرایط تطبیق دهند. برای فهم بهتر به چند نمونه اشاره می‌کنیم.در صاحبان مشاغلی مثل دندان‌پزشکی، حروف‌نگاری، کاربران طولانی‌مدت رایانه که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدت‌ها سر و گردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد می‌کنند، مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ می‌کنند، به مدت طولانی نیروی زیادی به سر و گردن وارد می‌شود و به آن صدمه می‌خورد.البته که افزایش سن هم میتواند در روند شکل گیری فتق دیسک گردن نقش داشته باشد ولی به هرحال آسیب دیدگی و فرسودگی دیسک های گردن نسبت به دیسک های ناحیه کمری با افزایش سن فرد به مراتب کمتر خواهد بود.یکی از ورزش‌های کلاسیک در فرهنگ ما، کشتی است.کشتی‌‌گیران به دلیل وضعیت خاص هنگام کشتی گرفتن مثل پل زدن و انجام بعضی از فن‌ها، فشار زیادی به ستون‌فقرات گردنی‌شان وارد می‌کنند. به همین دلیل قبل از انتخاب ورزش کشتی بهتر است قوس کانال ستون‌فقرات از نظر استاندارد بررسی شود تا اگر در اثر آسیب،کانال نخاع کمی تنگ‌تر شود،عارضه چندانی ایجاد نگردد.برخی از افراد هم به‌طور مادرزادی دچار ناهنجاری‌های ستون‌فقرات هستند.