اعمال جراحی تکمیلی بعد از پیوند انگشت قطع شده چیست

بیماری که پیوند عضو میشود ممکن است بعداً نیاز به اعمال جراحی دیگری هم داشته باشد مثل

 

    تنولیز : تنولیز به این معنی است که تاندون هایی که به بافت های اطراف چسبیده اند و در نتیجه خوب حرکت نمیکنند آزاد شده و اتصالشان با بافت های اطرافشان قطع میشود.

 

    کپسولوتومی : کپسولوتومی به این معنی است که با کمک برش هایی در کپسول مفصلی سعی میشود حرکت مفصل بهتر شود.

 

    تاندون ترانسفر : تاندون ترانسفر به این معنی است که با جابجا کردن مسیر حرکت تاندون ها سعی میشود به حرکات مفاصل عضو قطع شده کمک شود.

 

    پیوند عصب : پیوند عصب به این معنی که در صورتیکه قسمتی از عصب خوب کار نکند آن قسمت خارج شده و عصب دیگر در ناحیه کارگذاشته میشود.

 

    قطع عضو : ممکن است با همه کوشش هایی که برای حفظ اندام قطع شده انجام میشود، جراحی ناموفق باشد. عضو پیوند شده سیاه شود یا حتی اگر بماند کارآیی نداشته باشد و مزاحم اندام های دیگر باشد یا بسیار دردناک باشد. در این صورت ممکن است نیاز باشد اندام پیوندی قطع شود.

 

قوی باشید. چیزی که باید همیشه به یاد داشته باشید اینست که حتی اگر بهترین مراقبت های پزشکی در مورد شما انجام شود شما باید در طول درمان قوی و صبور باشید.

 

به یاد داشته باشید که کیفیت زندگی شما مستقیماً به نوع تفکر شما و انتظارات شما از زندگی بستگی دارد و نه به این اینکه اندام شما کاملاً سالم و بی نقص باشد. خداوند به شما توانایی های بسیاری داده. از آنها استفاده کنید

 

 

                                 

.

درمان قطع انتهای انگشت دست

معمولاً پزشک معالج از پیوند پوست استفاده میکند به این صورت که از قسمتی از کنار کف دست تکه کوچکی پوست برداشته و آنرا در محل زخم جدید بخیه میزند. لبه های زخم ایجاد شده در محل دهنده پوست را هم به نزدیک کرده و بخیه میزند.

اگر باز هم مقدار بیشتری از نوک انگشت کنده شده و نوک استخوان بیرون زده باشد برای پوشاندن زخم از فلاپ Flap استفاده میشود. در این روش برای پوشاندن زخم از پوست قسمت دیگری از دست استفاده میشود ولی پوست قسمت دهنده تا مدتی بطور کامل از محل اولیه خود جدا نمیشود.

 

در بچه های کمتر از شش سال پزشک ارتوپد بعد از تمیز کردن محل زخم ممکن است قسمت کنده شده را دوباره سر جایش گذاشته و بخیه بزند.

 

این کار در فرد بالغ معمولاً بیفایده است به این معنی که اگر قسمت کنده شده را دوباره در سر جایش بخیه بزنیم به علت قطع خونرسانی به آن، بزودی سیاه میشود ولی در بچه های کم سن اینطور نیست و معمولاً پیوند موفقیت آمیز است. بخصوص اگر سن بچه کمتر از دو سال باشد بخیه کردن قسمت کنده شده شانس بالایی از موفقیت دارد.

 

 نتایح درمان قطع انتهای انگشت

 

بعد از بهبود زخم ممکن است تا مدتی پوست نوک انگشت درد مختصری داشته باشد. ممکن است تا سالها و حتی برای همیشه نوک انگشت به سرما حساسیت داشته باشد.

درمان قطع نوک انگشت دست

قطع قسمتی از انگشت  ممکن است در خانه، محل کار یا در حین بازی ایجاد شود. یک مثال معمولی آن گیر کردن انگشت لای در اتومبیل است یا اینکه در آشپزی حین خرد کردن سبزیجات چاقو نوک انگشت را قطع میکند.

 

 این آسیب ها ممکن است بصورتی باشد که قسمتی از بند انتهایی انگشت کاملاً له شود و یا ممکن است این قطع شدن بوسیله یک جسم کاملاً تیز صورت گرفته و بدون له شدگی، یک قسمت از انگشت را جدا کند. ممکن است فقط پوست نوک انگشت کنده شود.

 

ممکن است پوست و قسمتی از ناخن کنده شوند و ممکن است پوست و قسمتی از ناخن و قسمتی از استخوان بند آخر انگشت کنده شوند. معمولاً انگشت وسط که بلندترین انگشت است بیش از دیگر انگشتان آسیب میبیند

 

 

 

                                 

.

تحریک عصب در پارگی عصب

اگر عصب حرکتی آسیب دیده و جراحی شده است تا زمانیکه عصب کارکرد مجدد خود را بدست نیاورده است عضلاتی که موجب حرکت انگشت شده و فلج شده اند کار نمیکنند.

 

هر عضله ای اگر مدتی کار نکند لاغر شده و بعد از مدتی توانایی خودش را تا حد زیادی از دست میدهد. در دورانیکه بیمار صبر میکند تا کارکرد عصب برگردد این عضلات باید مرتبا کارکنند تا سالم و فعال بمانند.

 

دقیقاً مانند باغی که به دلیلی رودخانه اش خشک شده است. اگر بعد از یک سال رودخانه دوباره آب به باغ بیاورد در این مدت باغ خشکیده است و آب دیگر فایده ای ندارد مگر اینکه باغبان در مدت این یک سال درختان باغ را با سطل آب داده باشد. داستان عصب و عضله هم همین گونه است.

 

در مدت صبر، فیزیوتراپ با استفاده از دستگاه های مخصوصی امواج الکتریکی به عضله ایکه عصبش فلج شده میفرستد تا آنرا وادار به انقباض کند. این جلسات فیزیوتراپی و تحریک عضله باید در تمام مدتی که بیمار برای برگشت کارکرد عصب صبر میکند ادامه داشته باشد

 

 

 

                                 

مراقبت از پوست درپارگی عصب

اگر عصب حسی آسیب دیده باشد در مدتی که پوست حس ندارد باید مواظب باشیم که انگشت دست زخم نشود و یا نسوزد چون متوجه آن نمیشویم.

 

بیماری که به علت قطع عصب حسی انگشت تحت جراحی قرار گرفته است و هنوز حس انگشت او برنگشته است ممکن است در یک روز سرد زمستانی وقتی در یک اطاق انتظار ایستاده است متوجه بوی سوختگی شود و تازه آن موقع بفهمد که انگشت دستش نزدیک بخاری بوده و سوخته است ولی او متوجه آن نشده است.

 

با پوشیدن دستکش و با دقت زیاد مواظب باشیم تا به پوست انگشت آسیبی نرسد.

 

 

فیزیوتراپی

 

 بعد از بازگشت عصب باید دوباره به مغز آموزش داد تا دوباره بتواند با عصب تازه کار کند و این مستلزم دوره آموزش فیزیوتراپی است.

حرکات دست در پارگی عصب

اگر عصب حرکتی آسیب دیده و جراحی شده است تا زمانیکه عصب کارکرد مجدد خود را بدست نیاورده ، ممکن است انگشتان دست حرکت نکنند.

در دورانیکه بیمار صبر میکند تا حرکت انگشت برگردد باید با انجام حرکاتی با کمک دست سالمش، انگشتان دست صدمه دیده را باز و بسته کند.

 

اگر این حرکات انجام نشوند مفاصل بتدریج خشک شده و دچار محدودیت حرکت میشوند و وقتی عصب خوب شد با یک مفصل خشک مواجه میشود که دیگر نمیتواند آنرا حرکت دهد. پس در دوران انتظار باید حرکات مفاصل اندام فلج شده مرتباً انجام شوند.

 

 

 

                                 

درمان آسیب عصب

اعصاب بافت های ظریفی هستند. آنها به راحتی به علت تحت فشار قرار گرفتن، کشیده شدن یا پاره شدن آسیب میبینند.

 

در صورت قطع کامل عصب درمان، جراحی است. در حین جراحی پزشک ارتوپد دو لبه پاره شده عصب را در کنار یکدیگر قرار داده و غلاف آنها را با نخ های بسیار ظریف به یکدیگر میدوزد. بعد از مدتی آکسون ها در داخل تونل ها شروع به رشد میکنند و با فرآیندی که ذکر شد کارکرد عصب بهبود میابد.

 

اگر قسمتی از عصب له شده باشد پزشک جراح آن قسمت را خارج کرده و از پیوند عصب استفاده میکند. به این معنی که قسمتی از عصب را از ناحیه دیگری از بدن ( که اگر عصب هم نداشته باشد مشکل زیادی برایش بوجود نمیاید) برداشته و در قسمت خالی گذاشته و آن را از دو طرف به دوسر عصب ها پیوند میزند

.

بعد از جراحی عصب

 

 پس از جراحی پزشک تا مدتی دست را در یک آتل گچی نگهداری میکند. معمولاً بعد از چند هفته آتل برداشته شده و با کمک فیزیوتراپ یک سلسله حرکات با کمک بیمار برای دست انجام میشود. رعایت چند نکته در دوران بعد از جراحی عصب ضروری است.

 

 

 

                                 

پارگی عصب دست چطور ایجاد میشود

اعصاب بافت های ظریفی هستند. آنها به راحتی به علت تحت فشار قرار گرفتن، کشیده شدن یا پاره شدن آسیب میبینند. اعصاب حس لمس و درد را از اندام ها به مغز میبرد و دستورات لازم برای حرکت اندام ها را از مغز به آنها میرسند. با آسیب دیدن عصب ممکن است حس یا حرکت یا هردو آنها در اندام دچار اختلال شود

.

 علت آسیب عصب دست چیست

 

 گاهی اوقات به علت فشار خارجی یا به علت کشیده شدن عصب، آکسون ها پاره میشوند ولی چون غلاف های آنها مقاومت بیشتری دارند سالم میمانند. در این وضعیت، قسمتی از اکسون که از محل آسیب تا اندام است از بین میرود ولی قسمتی که از مغز تا محل آسیب دیده است زنده میماند.

 

بتدریج این قسمت زنده مانده در درون کانال هایی که همان بقایای غلاف ها هستند شروع به رشد میکنند و سرانجام دوباره به اندام میرسند. به این صورت بعد از مدتی عصبی که فعالیت خود را به علت آسیب از دست داده بود مجدداً شروع به فعالیت میکند.

 

رشد عصب در داخل این غلاف ها حدود روزی یک میلیمتر یا ماهی یک اینچ است. بنابراین بطور مثال اگر آسیب عصب در ناحیه ساعد باشد ممکن است یک سال طول بکشد تا حس انگشت دست دوباره برگردد.

 

قبل از برگشت حس به انگشت معمولاً یک احساس سوزن سوزن شدن در محل بوجود میاید که گرچه ناخوشایند است ولی نشانه بهبود عصب است. اگر در حین آسیب اولیه، غلاف عصب هم از بین برود متاسفانه اتفاقات ذکر شده صورت نپذیرفته و کارکرد عصب برگشت نمیکند

 

 

                                 

.

پارگی تاندون های باز کننده یا اکستانسور دست

گاهی اوقات تاندون های اکستانسور یا باز کننده انگشتان دست بدون اینکه جسم برنده ای پوست و تاندون را پاره کند آسیب میبینند. در این ضایعات خم شدن ناگهانی یکی از مفاصل انگشت موجب وارد شدن کشش بیش از حد به تاندون شده که نتیجه آن پاره شدن تاندون است.

در بعضی افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی هم تاندون های اکستانسور به علت بیماری ضعیف شده و سپس متعاقب یک فعالیت معمولی و بدون ضربه پاره میشوند. این پارگی ها معمولا در تاندون اکستانسور شست دست ایجاد میشوند. به علت خراب بودن جنس تاندون ها این پارگی ها معمولا قابل ترمیم نیستند و درمان آنها با انجام عمل جراحی انتقال تاندونی انجام میشود

 

پارگی های تاندون اکستانسور یا باز کننده انگشت میتوانند در دو ناحیه ایجاد شوند

 

ممکن است پارگی در محل انصال تاندون اکستانسور انگشت به استخوان بند انتهایی ایجاد شود. این پارگی و تغییر شکل هایی که در انگشت متعاقب این پارگی ایجاد میشود در مقاله “انگشت چکشی ( مالت فینگر) Mallet finger” مورد بحث قرار گرفته است.

ممکن است پارگی در محل اتصال تاندون اکستانسور به استخوان بند وسطی انگشت ایجاد شود. این پارگی در ابتدا فقط موجب درد و تورم مختصری در پشت انگشت میشود و بیمار ممکن است بتواند حتی با وجود پارگی انگشت خود را صاف نگه دارد ولی بعد از مدتی انگشت بیمار دچار تغییر شکلی میشود که به آن تغییر شکل جا دکمه ای Button hole deformity یا بتونیر Boutonniere deforfity میگویند.

در این تغییر شکل، مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال خم شده و مفصل اینترفالانژیال دیستال بیش از حد باز میشود. این تغییر شکل در هفته های اول بصورت پاسیو و با فشار انگشت پزشک قابل اصلاح است.

 

البته پی از برداشتن انگشت پزشک از روی انگشت بیمار دوباره شکل انگشت به وضعیت اول برمیگردد. ولی پس از گذشت چند هفته انگشت در این وضعیت کاملا خشک میشود و حتی با فشار دست پزشک هم به حالت کاملا صاف در نمیاید.

 

درمان تغییر شکل بتونیر

 

اگر بیمار زود مراجعه کند درمان بصورت نگه داشتن مفصل اینترفالاتژیال پرگزیمال در حالت کاملا باز و به توسط یک آتل یا اسپلینت انگشتی مخصوص است.

 

در مواردی هم ممکن است درمان نیازمند عمل جراحی باشد. معمولا انگشت بیمار به مدت ۸ هفته در این این آتل یا اسپلینت باقی میماند. در صورتی که بیمار دیر مراجعه کند درمان مستلزم انجام اعمال جراحی وسیعتر و بازسازی تاندون ها است

 

 

                                 

.

درمان پارگی تاندون خم کننده انگشت دست

درمان این پارگی ها عمل جراحی و ترمیم تاندون پاره شده است ولی متاسفانه تنها یک هفته زمان برای این جراحی وجود دارد و در صورتیکه بیمار با تاخیر بیش از یک هفته مراجعه کند ترمیم تاندونی امکانپذیر نیست.

 

 

علت آنست که تاندون پاره شده آنقدر به عقب رفته و طول آن در این یک هفته کوتاه میشود که دیگر به سر جای اول خود برنمیگردد.

 

در این موارد اگر بیمار مشکل پایداری مفصل اینترفالانژیال دیستال ( مفصل بین بند انتهایی و میانی انگشت) را داشته باشد تنها راه آرترودز یا خشک کردن این مفصل با متصل کردن استخوان های بند های انتهایی و میانی است. پس مراجعه زود هنگام بیمار به پزشک و تشخیص زودرس این بیماری بسیار مهم است

 

 

 

                                 

.