علل صافی کف پا

اگر زمانی که فرد ایستاده است، پا دارای قوس طبیعی نباشد، آن فرد دارای صافی کف پا می باشد. به طور کلی، وقتی شما دارای پای صاف خواهید بود که قوس داخل پا صاف باشد و کف پا کاملا با سطح زمین در تماس باشد.

علل صافی کف پا

هر پای انسان از ۲۶ استخوان تشکیل شده است که توسط ۳۳ مفصل و تعداد زیادی ماهیچه، تاندون و رباط در کنار یکدیگر قرار گرفته‌ اند. به طور کلی در کف پا سه نقطه وجود دارد که نقاط اصلی تحمل کننده وزن هستن.آن ها عبار تند از:

 زیر استخوان پاشنه*
 زیر انتهای تحتانی اولین استخوان کف پایی*
 زیر انتهای تحتانی پنحمین استخوان کف پایی*

 

چگونگی قرار گرفتن این ساختارها در کنار هم، قوس ‌های استخوانی را ایجاد می‌ کند. زمانی که راه می ‌رویم، این قوس‌های قابل ارتجاع، وزن بدن را میان پاها و ساق پا توزیع می ‌کنند. این قوس ‌ها، نقش جدایی ‌ناپذیری در چگونگی راه رفتن ما دارند و در واقع به عنوان اهرم‌ های محکمی برای حرکت، عمل می ‌کنند. تاندون ها، مفاصل پا را به هم متصل می کنند حال اگر تاندون ها سست گردند، موجب صافی کف پا می گردد.

البته صافی کف پا در نوزادان و کودکی که تازه به راه افتاده، طبیعی است. هنگامی که بچه بزرگ تر می شود (۲ تا ۳ ساله)، تاندون ها سفت تر می شوند و به شکل قوس در می آیند.

در دوران نوجوانی، بیشتر افراد دارای قوس طبیعی در کف پا می باشند. اما برخی هم دچار صافی کف پا می گردند.

صدمات بدنی، بیماری ها و افزایش سن ممکن است به تاندون ها صدمه وارد کرده و موجب صافی کف پا گردد. این نوع پای صاف، ممکن است فقط در یک پا ایجاد شود.

ندرتا، صافی کف پا در کودکان درد دارد. در این حالت، دو یا تعداد بیشتری از استخوان های پا رشد کرده و به هم متصل می شوند. این وضعیت را ” پیوستگی قوزک پا” می نامند.

گاهی، صافی کف پا به علت مشکلات موجود در زانو و قوزک به وجود می آید. این مشکلات بر قوزک پا فشار وارد می کنند و قوزک را به سمت داخل برمی گردانند و موجب عدم تراز پاها می شوند.

 موارد دیگری مانند:

* ضعف عضلات ناحیه ساق پا و کف پا
* کوتاهی عضلان ناحیه ساق پا
* ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
* پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی مانند کفش های تنگ,پاشنه بلند ، پنجه باریک و کفش های که قوس داخلی ندارند..
* عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شکلW
* تغییر شکل اندام تحتانی که سبب می شود پا به صورت جبرانی به خارج بچرخد مثل زانوی پرانتزی,زانوی ضربدری,شست کج,کمانی شدن تیبیا و چرخش قدامی ران.

انواع کف پای صاف از نظر علت شناسی

الف-نوع مادرزادی

ب -نوع اکتسابی


کف پای صاف  مادرزادی

کودک با کف پای صاف به دنیا می آید یا هنگام تولد برای آن مستعد است. این نوع صافی کف پا بدون علامت و انعطاف پذیر است.منظور از انعطاف پذیر بودن آن است که قوس کف پا تا قبل از اعمال وزن روی پا وجود دارد.

کف پای صاف نوع اکتسابی

این نوع با مرور زمان، و نه در هنگام تولد، ایجاد می شود و به عوامل مختلفی چون نوع کفش کودک، وضعیت نشستن و خوابیدن او، جبران ناهنجاری های موجود در ساق و بالاتر، و گاهی پارگی لیگامان ها و تاندون های پا بستگی دارد.یعنی اگر کودک با پای صاف به دنیا نیامده باشد ،معلوم می شود این تغییر شکل را کسب کرده است .

ممکن است صافی کف پا فرایندی برای جبران سفت بودن تاندون آشیل باشد. به دنبال سفتی تاندون آشیل پا پلانتار فلکشن (حالت بازشدن مچ پا به سمت ساق) پیدا می کند. حتی میزان کم پلانتار فلکشن هم موجب می شود، پای آن سمت بلند تر از طرف سالم به نظر برسد. بنابراین بدن سعی می کند این مشکل را با مسطح کردن قوس کف پا جبران کند تا بلندتر به نظر رسیدن پای مبتلا را پوشش دهد.

شایع ترین دلیل صافی اکتسابی کف پا اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی به عنوان تاندون اصلی محافظ قوس پا است. با اعمال مکرر نیرو روی این تاندون، مشکل تشدید می شود. به موازات رشد جسمی لیگامان ها و عضلات ضعیف شده، تمام وظایف مربوط به محافظت از قوس پا را به این تاندون واگذار می کنند.

این تاندون نمی تواند برای مدت طولانی تمام وزن را تحمل کند و به تدریج از پای در می  آید و به مسطح شدن قوس منجر می شود. در چنین مواردی صافی کف پا همراه با دردی است که به پشت مچ منتشر می شود و فرضیه ی اختلال عمل تاندون تیبیال خلفی را تایید می کند.

صافی کف پا در جوانان و نوجوانان

کف پای صاف در جوانان و نوجوانان نیز مشاهده می شود.یکی از علل این تغییر شکل، کوتاهی  عضلات نازک نی است.انحراف پاشنه به سمت خارج نیز می تواند باعث ایجاد صافی کف پا شود.تغییر شکل زانوی ضربدری نیز می تواند به عنوان عاملی در صافی کف پا شناخته شود.

صافی کف پا در بزرگسالان

این عارضه در بزرگسالان نیز مشاهده می شود که به صورت قابل ملاحظه ای در اثر کار افراد ایجاد می شود.برای مثال در مشاغلی نظیر آرایشگری، دندان پزشکی و…که فرد ساعات متوالی در حالت ایستاده کار می کند و منجر به فشار مداوم پا می شود،می تواند موجب صافی کف پا شود.از دیگر علل صافی کف پا در سنین بالا می توان به افزایش وزن اشاره کرد.همچنین با افزایش سن عضلات و رباط های نگهدارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند.

به طور کلی علایم و عوارض کف پای صاف شامل موارد زیر است:

* کاهش قوس طولی پا
* چرخش پاشنه به خارج
* برجستگی استخوان ناوی
* پهن شدن پا
* قرار گرفتن پنجه پا به بیرون در هنگام راه رفتن
* قرار گرفتن کناره داخلی پا روی زمین در هنگام ایستادن و راه رفتن
* ساییدگی کناره داخلی پاشنه کفش
* درد در ناحیه قوس طولی داخلی
* خستگی زودرس و کمر درد،هنگامی که مدت طولانی می ایستند و یا بعد از ورزش
* ایجاد زمینه مناسب برای تغییر شکل زانو و تمایل به ضربدری شدن زانوها
* فقدان حالت فنری بدون درد پا که منجر به عدم مهارت در راه رفتن و کشیدن پا به زمین در این حالت می شود.
* فقدان عمل ضربه گیری در پا که پا را نسبت به زخمها و آرتروز مستعد می کند.
* وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب پا که فشار وارده به محل ارتباط اعصاب کف پایی داخلی و خارجی سبب دردهای عصبی در پا می شود.
* انحراف انگشت(شست کج)

تقسیم بندی کف پای صاف

۱-طبیعی

۲-خفیف یا درجه یک: قوس طولی داخلی کم ،ولی هنوز دیده می شود.

۳-متوسط یا درجه دو : قوس طولی وجود ندارد

۴-شدید یا درجه سه: قوس طولی وجود ندارد.لبه داخلی دچار انحنا و استخوان ناوی برجسته شده است.

 
انواع صافی کف پا از نظر اصلاح پذیری :

۱- کف پای منعطف یا نرم :

کف پای نرم بیشتر رایج است به طوری که "بلانچارد" نشان داد که پانزده تا بیست در صد بزرگسالان درجه های از صافی کف پا را دارند.

این عارضه بر اثر تحمل بیش از اندازه وزن و کشیدگی بیش از حد لیگامنت های کف پایی به وجود می آید. در این نوع عارضه، درد وجود نداشته و در هنگام عدم تحمل وزن، قوس های کف پایی طبیعی به نظر می رسد. در کل کف پای منعطف، به کاهش یا از بین رفتن درجاتی از قوس طولی داخلی گفته می شود.

۲- کف پای سخت :

این نوع عارضه، جنبه مادر زادی دارد و ناشی از ناهنجاری های استخوانی پا مانند چسبندگی استخوان های کف پایی یا غیر طبیعی بودن استخوان تالوس است. همچنین این عارضه به دلیل تورم در مفاصل میانی استخوان های کف پا و التهاب در بین مفاصل مچ پا نیز است.

شیوع این نوع از عارضه کف پای صاف بسیار اندک بوده و حدود شش درصد است و نسبت به کف پای صاف منعطف قابلیت بهبود کمتری دارد و به حرکات اصلاحی پاسخ نمی دهد و نیاز به روش های دیگر از جمله گچ گیری است. کف پای صاف سخت ، هم در هنگام تحمل وزن و هم در هنگام عدم تحمل وزن بدن توسط پاها وجود داشته و از بین نمی رود.

عواملی که باعث افزایش صافی کف پا می شود

* چاقی
* دیابت
* فشار خون بالا
* ضربه یا جراحت در پا و یا قوزک پا
* آرتریت روماتوئید
* افزایش سن
* ورزش بیش از حد
* ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
* پوشیدن کفشهای نامناسب به مدت طولانی مانند کفشهای تنگ,پاشنه بلند و پنجه باریک.
* عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شکلW

تشخیص:

هر فردی با انجام چند تست ساده می تواند به وضعیت قوس پای خود پی ببرد.

الف – تست تصویر کف پا

از استخر که بیرون می آئید، به رد پای خود روی کفپوش نگاه کنید. یک خط باریک بخش جلوی پا را به پاشنه اتصال می دهد. اگر کف پا صاف باشد عرض این خط در ناحیه ی وسط پا با جلوی پا برابر است. اگر قوس پا نرمال باشد، عرض خط در وسط یا تقریبا نصف بخش جلویی است. اگر ارتفاع قوس زیاد باشد، فقط یک خط باریک بخش جلویی پا را به پاشنه اتصال می دهد. تصویر هر دو پای فرد باید برابر و یکسان باشد.

ب – بررسی کفش ها:

کفش ها را روی یک میز مسطح قرار دهید و از پشت و در سطح چشمتان به آنها نگاه کنید. کفش ها باید به طور یکنواخت و یکسان ساییده شود. صافی کف پا موجب می شود که کفش در سمت داخل به خصوص در ناحیه ی پاشنه بیشتر سایش پیدا کند. همچنین رویه ی کفش در قسمت داخل به سمت کف کفش انحراف پیداکند.

اگر درد منحصر به یک پا است، برای تشخیص صاف بودن کف پا می توانید از دو تست در منزل استفاده کنید:

ج- تست نوک انگشتان:

در حالی که صاف ایستاده اید نوک انگشتان دستها را روی دیوار مقابل قرار دهید و روی نوک انگشتان یک پای خود بایستید.اگر نتوانید این کار را انجام دهید احتمالا کف همان پا صاف می باشد.

د- تست تعداد انگشتان:

طوری بایستید که پشت شما به آینه باشد. به طور نرمال از پشت فقط باید انگشت چهارم و گاهی سوم دیده شود.

اگر همراه با صافی پا درد هم وجود داشته باشد یا با ایستادن روی انگشتان هم قوسی دیده نشود، عکس رادیوگرافی جهت تشخیص علت ضروری است.

آزمایش هایی نیز برای تشخیص وجود دارد، از قبیل:

* سی تی اسکن، برای مشاهده استخوان های پا
* MRI (ام آر آی) برای مشاهده تاندون های پا
* اشعه ایکس برای یافتن علت
* کف پای صاف در بالغین با استفاده از داروهای ضد درد، اورتوتیک ها (وسایل و تجهیزات حفاظت کننده استخوان) و در بعضی مواقع با عمل جراحی درمان می شود

 

                                 

 

ورزش مناسب برای تقویت عضلات کمر

 

  دردهای کمر  همزمان ترمیمی و پیشگیرانه باشدانجام حرکات ورزشی مناسب می تواند 

بار در هفته و در ادامه هفته‌ای یک تا 2 2تا 3در این برنامه ورزشی سه نوع تمرین پیشنهاد می‌شود که ابتدا توصیه می شود ، تمرینات  بار انجام شود.

 

هر زمان فردی که احساس کشیدگی پشت، خستگی گردنی یا کمر درد می‌تواند این حرکات را اجرا کند.

تمرین اول:

وی تمرین اول را اینگونه توضیح داد که فرد به کمر بخوابد، زانوها را خم کرده و فشرده کند و با دست بگیرد، زانوها را به سمت سینه بالا بیاورد و به آرامی خود را به عقب و جلو تاب دهد. فقط به عقب و جلو و نه چپ و راست.سپس به موقعیت اولیه بازگردد و دوباره تمرین کند. حدود بیست بار این حرکت انجام شود.

تمرین دوم:

فرد روی کمر دراز بکشد، دست‌ها پشت سر و پاها خم باشند. زانوی راست را به سمت خود بیاورد. در حالی که بالاتنه و آرنج چپ‌ به سمت زانوی راست برده می شود و به آهستگی بازدم را هم بیرون بدهد.همین حرکت را برای سمت دیگر هم تکرار کند اما این تمرین را به نوبت 12 بار برای هر طرف انجام دهد.

تمرین سوم:

فرد روی یک صندلی بنشیند در این حالت بازوها و پاها باز و کشیده و مچ پاها خم هستند. همزمان بازوها و پاها تا حد ممکن باز شوند و 8 ثانیه در این حالت نگه داشته شود و سپس رها شوند.این تمرین نیز 5 تا 8 بار تکرار شود.

 

وی گفت: در واقع ماهیچه‌های شکمی، شکم بندهای طبیعی بدن هستند که کمر را کاملاً صاف نگه می‌دارند به همین دلیل نباید به آنها بی‌توجهی کرد.

 

                                 

علائم و درمان شکستگی گردن

ستون مهره ای گردنی شامل هفت مهره است. شکستگی هر کدام از این مهره ها را شکستگی گردن میگویند. شکستگی گردن معمولاً بر اثر ضربات بسیار شدید اتفاق میفتد. اینچنین ضرباتی معمولاً در تصادفات رانندگی یا سقوط از ارتفاع دیده میشود. در حین فعالیت های ورزشی هم ممکن است فرد دچار شکستگی مهره های گردنی شود. مثلاً افتادن یک ژیمناست از روی حلقه در حین پشتک زدن یا به زمین خوردن یک سوارکار از اسب یا برخورد سر یک شناگر شیرجه زدن به کف استخر کم عمق همگی میتوانند موجب شکستگی مهره گردنی شوند.

خطرناک ترین عارضه شکستگی مهره های گردن آسیب نخاع است. نخاع از داخل ستون مهره گردنی عبور میکند و شکستگی مهره میتواند به نخاع گردنی آسیب وارد کند. این آسیب میتواند موجب فلج هر چهار دست و پا و حتی مرگ شود.

مکانیسم های مختلف شکستگی ستون فقرات گردنی

اقدامات اورژانس در مواجهه با بیماری دچار شکستگی گردن

 در هر بیماری که دچار آسیب شدید بدنی بدنبال ضربه های ذکر شده گردیده است قبل از هر گونه حرکت دادن بیمار، باید گردن بیحرکت شود. این امر بخصوص در مورد بیماران بیهوش شده باید رعایت شود. در هر کدام از این بیماران ممکن است شکستگی گردن وجود داشته باشد. در صورت وجود شکستگی هر گونه حرکت در گردن ممکن است موجب آسیب های جبران ناپذیر به نخاع شود.

 

درمان شکستگی های گردن

درمان بسته به اینکه شکستگی در کدامیک از مهره های گردنی ایجاد شده و شکل و شدت شکستگی چگونه است متفاوت میباشد. شکستگی های خفیف ممکن است با پوشیدن یک بریس گردنی به مدت 8-6 هفته بهبود یابند و شکستگی های شدید معمولاً نیاز به عمل جراحی دارند.

پیشکیری از شکستگی ستون مهره گردنی

را کم کنید با رعایت موارد زیر میتوانید احتمال شکستگی مهره های گردن

• همیشه در اتومبیل از کمربند ایمنی استفاده کنید.  
•  هیچوقت در استخرهای کم عمق شیرجه نزنید . 
• در حین ورزش های پرتحرک از وسایل و تجهیزات مناسب استفاده کنید.

 

                                 

درمان ساییدگی یا آرتروز مهره های گردن

مهمترین روش هایی که برای کنترل درد این بیماران بکار میرود عبارتند از

 

·       گرم کردن : گرم کردن گردن میتواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

·       گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به مهره ها و عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم اینست که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

·       فیزیوتراپی : فیزیوتراپی میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

·       دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن و داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند

 

·       جراحی : در صورتی که با روش های ذکر شده درد بیمار کاهش نیابد ممکن است جوش داده دو مهره ای که منشا درد هستند بتواند درد بیمار را کاهش دهد.

 

                                 

 

تشخیص و درمان پارگی تاندون دست

تاندون ها بافت هایی به شکل طناب هستند که عضله را به استخوان متصل میکنند.  با انقباض عضله، تاندون حرکت میکند و با حرکت تاندون استخوان و مفصل هم حرکت میکنند. قسمت اعظم عضلاتی که موجب حرکت انگشتان دست میشوند در ساعد قرار داشته و به توسط تاندون های بلندی به انگشتان متصل میشوند.

 

آسیب تاندون انگشت

شایعترین آسیب تاندون های دست پارگی آنها است و شایعترین علت پاره شدن این تاندون ها اصابت اجسام تیز و برنده مثل چاقو، شیشه یا لبه تیز فلزات است. گاهی اوقات پارگی تاندون فلکسور انگشت به علت راست شدن شدید یک انگشت خم شده است. مثلا وقتی یک ورزشکار رزمی، لباس حریف را گرفته و حریف با عقب رفتن سعی در خارج کردن لباس از دست وی میکند مفصل انتهایی انگشت وی به ناگهان از حالت خم شده راست میشود و همین حرکت میتواند به علت وارد آوردن کشش زیاد روی تاندون فلکسور عمقی انگشت موجب پاره شدن آن شود.

چون در انگشتان دست، اعصاب بسیار نزدیک به تاندون ها قرار گرفته اند، در بسیاری موارد آسیب تاندونی عصب هم آسیب دیده است. در بیماری آرتریت روماتوئید تاندون های فلکسور ضعیف میشوند و ممکن است بدون اینکه نیروی زیادی به آنها وارد شود پاره شوند.

 

علائم پارگی تاندون دست

 مهمترین آنها عبارتند از:

  • ناتوانی در حرکت دادن مفصل انگشت
  • باز ماندن انگشتی که تاندون آن پاره شده است 
  • درد در هنگام خم کردن انگشت
  • زخم در سطح کفی انگشت
  • تورم خفیف روی مفصل انتهایی انگشت در سطح کفی
  • درد در حین لمس قسمت کفی انگشت 

تشخیص پارگی تاندون دست

هر آسیبی در دست را باید به پزشک نشان داد. بسیاری اوقات بیمار فکر میکند آسیب دست یا انگشت وی خفیف بوده و خوب میشود. بعد از گذشت مدتی که بهبودی را مشاهده نمیکند به متخصص ارتوپدی مراجعه میکند ولی متاسفانه همین تاخیر میتواند موجب عواقب جبران ناپذیری در دست شود. اینکه بعد از ضربه شما میتوانید انگشت خود را خم و راست کنید به هیچ وجه نشانه سالم بودن تاندون های دست شما نیست. ممکن است حتی با وجود آسیب به تاندون فلکسور سطحی انگشت یا آسیب به تاندون اکستانسور انگشت، شما بتوانید انگشت خود را خم و راست کنید. پس به محض هرگونه ناراحتی در دست بعد از ضربه به پزشک مراجعه کنید.

         

 

درمان پارگی تاندون دست

 درمان پارگی تاندون های انگشتان در اکثر قریب به اتفاق موارد عمل جراحی است. جراحی هرچه زودتر انجام شود نتایج بهتری دارد. در حین جراحی پزشک دوسر تاندون را در کنار هم قرار داده و بخیه میزند. بعد از اتمام جراحی، دست در آتل گچی قرار داده میشود تا حمایت شود.

                                 

حرکاتی برای تقویت عضلات ران

عضله چهارسر رانی جلوی ران قرار گرفته و عضلات همسترینگ خلف ران را به خود اختصاص داده است. به جای این که توجه خود را به یکی از این گروه عضلات معطوف کنید باید تلاش کنید هر دو گروه این عضلات را همراستا با هم تقویت نمایید، چرا که عملکرد این عضلات مکمل یکدیگر است و عدم تعادل در توانایی این عضلات در درازمدت به ضرر شما تمام می‌شود. برای تقویت این عضلات، حرکات زیر را تمرین کنید.

حرکت اول: در جای مناسبی بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید. وزن خود را روی یکی از پاهایتان بیندازید و پای دیگر را از یک طرف تا جایی که می‌توانید بالا بیاورید. دو ثانیه در همین حالت بمانید و دوباره به نقطه شروع برگردید. این حرکت را پنج بار برای هر پا انجام دهید. سعی کنید در بین تکرارها پای فعالتان با زمین تماس پیدا نکند.

 

حرکت دوم: پشت خود را به دیوار بچسبانید و پاهای خود را کمی جلوتر از بدنتان روی زمین قرار دهید. حالا به آهستگی بدن خود را روی دیوار به سمت پایین بکشانید تا جایی که مفاصل ران‌هایتان پایین‌تر از زانوهایتان قرار گیرند. دوباره با نیرویی که به کف پاهایتان وارد می کنید بدنتان را روی دیوار به سمت بالا بکشید و به نقطه شروع برگردید. برای سخت‌تر شدن حرکت می‌توانید همین کار را در حالی که روی پنجه پاهایتان قرار گرفته‌اید، تکرار کنید.

حرکت سوم: به شکم روی زمین دراز بکشید و سر خود را روی دست‌هایتان تکیه دهید. پنجه پاهایتان را بکشید و پاهایتان را تا جایی که می‌توانید بالا بیاورید و سپس به نقطه شروع برگردانید. این حرکت را ده بار تکرار کنید.

                                 

حرکتی برای درمان پیچ‌خوردگی انگشتان

پیچ‌خوردگی یک نوع آسیب مفصلی است که باعث کشیدگی و پارگی رباط می‌شود. رباط‌ها، نوارهای بافتی قوی‌ای هستند که 2 استخوان را به هم متصل می‌کنند. پیچ‌خوردگی معمولا به دنبال حوادثی چون برخورد توپ به نوک انگشت یا افتادن روی انگشت رخ می‌دهد.

 

علائم پیچ‌خوردگی انگشت عبارتند از درد، تورم و درد با لمس انگشتان. در صورت پیچ‌خوردگی انگشت به مدت 20 تا 30 دقیقه روی آن کمپرس سرد بگذارید. هر سه ساعت تا یک روز این کار را تکرار کنید. وقتی در جایی نشسته‌اید دست خود را روی یک بالش و بالاتر قرار دهید تا ورم آن کمتر شود. مصرف داروهای ضددرد زیر نظر پزشک می‌تواند درد و تورم ناشی از پیچ‌خوردگی را کاهش دهد.

در نهایت طی دوره بهبودی می‌توانید با انجام حرکات زیر و تقویت بیشتر انگشتان فرآیند ترمیم را سرعت بخشید. همچنین این حرکات برای افرادی که برای ورزش یا سایر فعالیت‌ها به انگشتانی قوی نیاز دارند توصیه می‌شود.

حرکت اول: به کمک دست دیگر نوک انگشتان را بگیرید و آن را به آهستگی خم کنید. سپس مجددا آن را به حالت اولیه برگردانید. این حرکت را به آرامی انجام دهید و در انتهای هر حرکت 5 ثانیه مکث کنید. این حرکت را 3 تا 5 نوبت در روز و هر نوبت 10 بار تکرار کنید.

 

حرکت دوم: دست خود را مشت کنید. اگر انگشت آسیب‌دیده شما نمی‌تواند به حالت مشت درآید به کمک دست دیگر سعی کنید به مشت شدن آن کمک کنید. 5 تا 10 ثانیه در همین حالت بمانید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

                                 

تسکین دردهای گردنی

بسیاری از ما گاهی اوقات درد گردن را تجربه کرده‌ایم. درد گردن معمولا با بد خوابیدن، وضعیت بد گردنی، حرکت ناگهانی سر، استرس و یا فشار زیاد کاری ایجاد می‌شود. ورزش گردن درد به حفظ انعطاف و قدرت عضلانی گردن کمک می کند.

 

 

درد گردن یکی از شکایات شایع است. تحقیقات نشان می‌دهد ورزش‌های کششی گردن ممکن است در تسکین دردهای گردنییا پیشگیری از آنها موثر باشد.

 
این اتفاقات ممکن است برای شانه هم رخ دهد. انجام ورزش‌های کششی برای شانه‌ها نه تنها از سفتی و درد شانه‌ها جلوگیری می‌کند، حتی می‌تواند از مفاصل هم محافظت کند.

در اینجا چند نکته برای پیشگیری از درد گردن:

 1. هرگاه هنگام کار احساس درد در گردن داشتید، پیشانی خود را با کف دست کمی فشار دهید. بسیاری از دردهای گردن زمانی ایجاد می‌شود که ما دچار استرس و ناراحتی هستیم که این می‌تواند به درد و سفتی منجر شود. شما می‌توانید این نقش را با تقویت عضلات گردن با انجام ورزش‌های ساده کاهش دهید. بهترین نکته این است کمی ورزش کنید ورزش کردن در محل کار بعد از انجام کارهای مدام سبب تسکین درد گردن می‌شود.

روی صندلی خود بنشینید کمی به جلو خم شوید و آرنج خود را روی میز بگذارید. سر را میان دو شانه قرار دهید. پیشانی خود را در دست‌هایتان گرفته و کمی فشار دهید. در این وضعیت 3 تا 5 ثانیه بمانید. این کار را 3 تا 5 مرتبه تکرار کنید.

2- بالا تنه‌تان را تقویت کنید :
یکی از بهترین ورزش‌های دیگر در محل کار قرار دادن کف دست روی لبه صندلی است. با فشار دادن دست‌ها سعی کنید ران و باسن خود را بلند کنید و کمی بالا نگه دارید. در این وضعیت 5 ثانیه بمانید و آن را 5 بار تکرار کنید تا عضلات شانه‌تان تقویت شود.

3- هنگام تلویزیون دیدن شانه‌هایتان را بالا و پایین کنید.
در لبه یک صندلی بنشینید و ستون فقرات‌تان را کاملا بکشید طوری که بلندتر به نظر برسید. شانه‌هایتان را تا جایی که می‌توانید بالا ببرید سپس تا جایی که می‌توانید پایی ببرید. سپس کمی استراحت کنید. این کار را چند بار تکرار کنید.

4- هنگامی که بیش از 45 دقیقه کار یا رانندگی می‌کنید یا جلوی کامپیوتر می‌نشینید حتما برای چند دقیقه ورزش کنید.
غالبا هنگام رانندگی و نشستن طولانی‌مدت جلوی کامپیوتر ما سرمان را جلو می‌آوریم و این سبب درد گردن می‌شود. بنابراین به منظور پیشگیری از درد گردن بهتر است هر 10 دقیقه یک بار از جلوی مانیتور کامپیوتر بلند شده کمی بایستیم، گردن و شانه‌ها را به اطراف چرخانده و کمی ورزش دهیم. در هنگام تایپ کردن نیز بهتر است بهترین وضعیت را روی صندلی رعایت کرده و به طور مداوم به این کار مشغول نباشیم. کسانی که مجبورند به مدت طولانی رانندگی کنند هم بهتر است هرازگاهی توقف داشته و از خودرو پیاده شده و کمی ورزش کنند.

5- بالش مناسب هنگام خواب بسیار مهم است .
بهترین بالش برای خواب هر کس، بالشی است که روی آن احساس راحتی دارد اما معمولا کسانی که روی شکم می‌خوابند باید نوع سفت آن را انتخاب می‌کنند. کسانی که به پهلو می‌خوابند باید بالشی با سفتی متوسط را انتخاب کرده و افرادی که به پشت می‌خوابند باید از بالشی نرم استفاده کنند. در هر ساعت سعی کنید چانه‌تان را به قفسه سینه بچسبانید. سپس گردن را به سمت راست پشت و چپ بچرخانید و سپس یک حرکت چرخشی به گردن‌تان بدهید. این کار را 5 بار تکرار کنید.

                                 

حرکاتی برای درمان تاندون شست

این التهاب غلاف معمولا به دنبال استفاده مکرر از شست یا مچ رخ می‌دهد بخصوص در فعالیت‌هایی که شست مستقیما از مچ دور می‌شود مانند اسکی یا چکش زدن. علائم این حالت عبارتند از: درد در هنگام حرکت شست یا مچ، درد در هنگام مشت کردن دست، تورم و درد مچ در سمت انگشت شست و احساس یا شنیدن قژ قژ با حرکت تاندون.

درمان معمولا شامل آتل گرفتن یا کمپرس سرد و مصرف داروهای ضدالتهابی می‌‌شود. پس از این‌که درد اولیه شما بهبود یافت می‌توانید حرکات زیر را انجام دهید:

حرکت اول: یک توپ اسفنجی را در دست بگیرید و آن را برای مدت 5 ثانیه بفشارید. این حرکت را 3 بار در روز و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید.

حرکت دوم: دست خود را روی میز بگذارید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد. نوک شست خود را به نوک انگشت کوچک بچسبانید. این حالت را تا 6 ثانیه حفظ کنید و این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.

 

حرکت سوم: یک قوطی را در دست بگیرید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد. مچ خود را به سمت بالا خم کنید سپس به آرامی مچ خود را به حالت اولیه برگردانید. این حرکت را 3 نوبت و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید. کم‌کم می‌توانید وزن وسیله‌ای که در دست می‌گیرید را افزایش دهید.

                                 

مهم‌ترین ورزش کمردردو مفاصل

پزشکان پیش از این به افراد دچار درد پشت یا دردهای مفصلی مزمن توصیه می‌کردند در بستر استراحت کنند اما بررسی‌های جدید نشان داده‌اند که ورزش‌کردن و حفظ انعطاف‌پذیری بدن به کنترل درد مزمن کمک بسیاری می‌کند.

ورزش آستانه تحمل درد را بالا می‌برد. در افرادی که دچار درد مزمن هستند، آستانه درد پایین می‌آید به عبارت دیگر میزان کمتری از درد باعث می‌شود فرد احساس ناراحتی بیشتری کند. ورزش‌های قلبی‌-عروقی، قدرتی و انعطاف‌پذیری به شما کمک می‌کند تا آستانه تحمل دردتان را بالا ببرید.

 

از جمله ساده‌ترین اقدام‌هایی که می‌توانید برای تسکین درد پشت یا درد سایر مفاصل انجام دهید، انجام تمرین‌های ساده و ایمن کششی است:

به پشت روی فرش یا تشک دراز بکشید. ساق پاهای‌تان را روی یک کاناپه یا صندلی بگذارید به‌طوری که ساق پاهای‌تان از پاشنه پا تا پشت زانو به‌طور کامل روی آن تکیه کند. در این حالت در وضعیتی مشابه نشستن پشت صندلی قرار دارید به جز اینکه در این حالت روی ستون فقراتتان هیچ فشاری وارد نمی‌شود.

به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را به سمت قفسه سینه‌تان ببرید. این وضعیت بدنی را وضعیت «نوزاد خوشحال» می‌گویند.

نرمش دیگری که می‌تواند تأثیری شبیه نرمش قبلی داشته باشد، این است که روی شکم روی یک توپ تعادلی دراز بکشید و بگذارید بدنتان از طرفین توپ آویزان شود.

چمباتمه‌زدن یک تمرین ساده دیگر است که ممکن است به کاهش درد شما کمک کند. اگر هنگام چمباتمه زدن احساس درد دارید، مربی‌تان می‌تواند شکل‌های تغییریافته این وضعیت بدنی را به شما پیشنهاد کند. هر چه توانایی‌تان برای چمباتمه‌زدن بیشتر شود به میزان بیشتری دردتان کاهش پیدا می‌کند و قدرتتان برای انجام فعالیت‌هایی مانند بالا و پایین‌رفتن از پله‌ها بیشتر می‌شود.

تمرین هایی که باید انجام دهید

به جز تمرین‌های کششی که در بالا ذکر شد، مهم‌ترین نوع برای ورزش برای بهبود درد مزمن پشت و مفاصل تمرین‌های هوازی برای بهبود وضعیت قلبی‌-عروقی است. بررسی‌ها نشان داده‌اند بهبود وضعیت قلبی‌-عروقی ارتباط نزدیکی با کاهش درد پشت و زانو دارد.

مساله کلیدی یافتن تمرینی است که حین انجام آن دچار درد نشوید. ممکن است با پیاده‌روی سریع روی تردمیل این تمرین‌ها را آغاز کنید. اگر دردتان با انجام تمرین بهتر شد، می‌توانید در قدم بعدی تمرین با دستگاه الپتیکال را امتحان کنید.

اما اگر هنوز درد زیادی را احساس می‌کنید، می‌توانید ورزش‌های آبی مانند شنا را امتحان کنید یا در کلاس‌های انجام ورزش‌های هوازی درون آب شرکت کنید. غوطه‌وری درون آب برای افراد با کاهش فشار واردشده بر مفاصل به کاهش درد افراد دچار درد مفصل کمک می‌کند. با انجام ورزش‌های آبی می‌توانید تمرین‌های هوازی برای تقویت قلبی و تمرین‌های مقاومتی را بدون واردکردن فشار بر مفاصلتان انجام دهید.

تمرین‌های قدرتی نیز می‌توانند به تسکین درد پشت و مفاصل کمک کنند. سوالی که مطرح می‌شود، این است که تمرین آزاد با وزنه‌ بهتر است یا انجام این تمرین‌ها روی ماشین‌های ورزشی؟ کارشناسان می‌گویند هر دو نوع تمرین جایگاه خاص خودشان را دارند.

هنگامی که فردی برای اولین‌بار به تمرین با وزنه می‌پردازد یا دچار مشکلات مفصلی است، ماشین‌های ورزشی می‌تواند فرد را در انجام حرکتش هدایت کند اما ماشین ورزشی هنگام انجام تمرین از بدن شما حمایت می‌کند، در حالی که هنگام انجام فعالیت واقعی چنین تکیه‌گاهی وجود ندارد. بنابراین بهتر است ترکیبی از تمرین آزاد با وزنه و تمرین با دستگاه را انجام دهید به طوری که در ابتدا بیشتر با ماشین تمرین کنید و بعد با افزایش آمادگی بدنی‌تان بیشتر به تمرین آزاد با وزنه بپردازید.

تمرین‌هایی که نباید انجام دهید

افرادی که دچار مشکلات مفصلی ایجاد کننده درد شدید هستند، معمولا نباید ورزش‌هایی که فشار و ضربه شدیدی به مفاصل وارد می‌آورد، انجام دهند. برای مثال بسیاری از افراد دوست دارند بدوند و دویدن ورزشی عالی است، اما فشار زیادی روی مفاصل وارد می‌کند. بسکتبال نیز فشار زیادی روی مفاصل می‌آورد زیرا در حین آن جهیدن، جابجایی سریع و حرکات در جهات متفاوت انجام می‌شود.

بسیاری از افرادی دچار درد مزمن پشت یا مفاصل، در مورد اینکه آیا می‌توانند دوباره ورزش دلخواهشان را انجام دهند یا نه، سوال می‌کنند.

متاسفانه برخی ورزش‌ها فشار زیادی روی ستون فقرات می‌آورند؛ مثلا برای زدن ضربه‌ها در تنیس و گلف از یک طرف بدن بیشتر استفاده می‌شود؛ به این ترتیب بر یک طرف بدن فشار بیش از حدی می‌آید و طرف دیگر بدن بیش از حد در حالت استراحت قرار می‌گیرد و عدم تعادل در وضعیت قرارگیری بدن رخ می‌دهد.

برای حل این مشکل، باید راه‌های دیگری برای تقویت قسمتی از بدن که در ورزشی مانند تنیس یا گلف کمتر مورداستفاده قرارمی‌گیرد، پیدا کرد.

باید به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید تا به شما تمرین‌هایی برای متعادل‌کردن تاثیر حرکات مکرر در یک طرف بدن بدهد. انجام تمرین‌های پایه‌ای برای تقویت تنه (که در شماره‌های قبل هفته‌نامه در این صفحه درباره آن توضیح داده شده است)، می‌تواند به شما کمک کند؛ انجام تمرین‌های چرخشی و پیچشی با «توپ طبی» (توپ سنگینی با قطری به اندازه عرض شانه‌های یک فرد معمولی و حدود 35 سانتی‌متر که برای تمرین‌های قدرتی استفاده می‌شود).

درد مزمن کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد؛ انجام تمرین‌های ورزشی می‌تواند به نحوی تاثیرگذار کیفیت زندگی شما را به حالت عادی بازگرداند. دلیلی برای نشستن و دردکشیدن وجود ندارد. 

کشش عضله هامسترینگ

عضله هامسترینگ (عضله سه سر) در پشت هر ران کشیده شده است. سفتی این عضله، حرکت مفصل لگن را محدود می‌کند و می‌تواند با فشار آوردن به کمر، وضعیت قرارگیری درست تنه را مختل کند. انجام این تمرین باعث انعطاف‌پذیری این عضله و کاهش فشار وارد آمده بر کمر می‌شود. این تمرین را به شکل‌های گوناگونی می‌توان انجام داد:

بایستید، پاشنه یک پا را روی صندلی تکیه دهید. از کمر به جلو خم شوید و سعی کنید پاشنه پنجه پای قرار گرفته روی صندلی را با دست‌هایتان بگیرید و برای 10 ثانیه در این حالت بمانید تا در عضله پشت ران کشش ایجاد شود. 3 بار این تمرین را تکرار و بعد جای پاها را عوض کنید و همین تمرین را با پای دیگر انجام دهید.

اگر دچار کمردرد هستید، می‌توانید روی یک صندلی بنشینید و پاهایتان را به‌طور مستقیم روی صندلی دیگری در مقابلتان تکیه دهید. در این وضعیت به جلو خم شوید و با گرفتن پاشنه هر پا، در عضله پشت ران کشش ایجاد کنید.

کشش در حالت چهار دست و پا

به حالت چهار دست و پا روی زمین قرار بگیرید و نفستان را بیرون دهید و سعی کنید با منقبض کردن شکم، تنه را به سمت بالا بکشید. 5 ثانیه به این حالت بمانید و دوباره به حالت اول بازگردید. 6 بار این تمرین را تکرار کنید.

نیمه دراز و نشست

به پشت روی زمین دراز بکشید، زانوهایتان را خم کنید به طوری که میان پنجه پاهایتان به اندازه عرض لگن فاصله وجود داشته باشد. تیغه ‌شانه‌هایتان را روی زمین تکیه دهید. دست‌هایتان را پشت سرتان بگذارید. نفس را به درون بکشید و در حالی که در سطح جناغ سینه تنه را به جلو خم‌ می‌کنید تا سر و شانه‌تان از زمین بلند شود، نفستان را بیرون دهید. 3 ثانیه در این حالت بمانید و 20 بار این حرکت را تکرار کنید.

چرخش لگن

به پشت روی زمین دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید و کف پاها را روی زمین بگذارید، به‌طوری که فاصله آنها به اندازه عرض لگن‌ باشد. نفس‌ را بیرون دهید و سعی کنید با منقبض کردن شکم، کمرتان را به زمین بچسبانید و برای 6 ثانیه در این حالت بمانید. این تمرین را 5 بار تکرار کنید.

باز کردن مفصل ران در حالت خوابیده روی شکم
(کشش عضله گلوتئال)

به شکم روی زمین دراز بکشید، یک پا را در حالی که زانو در حالت مستقیم قرار دارد، با منقبض کردن عضله گلوتئال (باسن) به سمت بالا ببرید. 10 ثانیه به این حالت بمانید و بعد این تمرین را با پای دیگر تکرار کنید.