تشخبص آرتروز لگن و ران

آرتروز مفصل لگن در بین جمعیت بالای 50 سال حدود 55 شیوع دارد و اغلب دردهای ناحیه لگن که در سر استخوان ران احساس می شود ، درد مربوط به دیسک کمر ، تنگی کانال نخاع ، آرتروز کمر و دردهای سیاتیک می باشد. اما آرتروز مفصل لگن بسیار ناتوان کننده و درد آور می باشد.

تشخیص

درطول معاینات پزشکی ، پزشک و فیزیوتراپیست درمورد نشانه های بیماری وشرح کامل سلامتی بیمار با او صحبت میکند ودرصورت نیاز تست هایی چون رادیولوژی انجام می شود

معاینات فیزیکی

درطول معاینات فیزیکی پزشک موارد زیررا بررسی میکند:

1-حساس ترشدن لگن و حس درد بی دلیل

2-دامنه حرکتی بیمار چه به صورت مستقیم وتوسط بیمار وچه با کمک دیگران

3- صداهایی که با حرکت مفاصل دردرون استخوان رخ میدهد.

4- بروز درد هنگام فشاربرروی مفصل

5- مشکلاتی که هنگام راه رفتن بوجودمی آید.

6- هرگونه نشانه آسیب در ماهیچه ،تاندون ولیگامنت اطراف مفصل لگن

عکس برداری از مفصل

عکس برداری از مفصل لگن توسط اشعه ایکس انجام می گیرد. این عکس ها جزئیات ساختار استخوان هارانشان میدهد و مشکلاتی مثل باریک شدن فضای مفصل ، تغییر دراستخوان و یا هرگونه تحریک استخوان را مشخص میکند.

عکس برداری های دیگری مانند ام آر آی ،سی تی اسکن و یا اسکن استخوان نیز میتواند تصاویر بهتری ازجزئیات استخوان ها و بافت های نرم لگن نشان دهد.

                                                               

                                 

ساییدگی مفصل لگن و درمان آن

لگن یکی از بزرگترین مفصل ها دربدن است. این مفصل یک مفصل حفره داراست. مفصل حفره دار برروی استخوان پلویس قراردارد و ناحیه توپکی شکل وگرد برروی مرکزاستخوان ران جاییکه بالاترین ناحیه استخوان ران است قرارگرفته است. اطراف این دواستخوان که درهم قفل شده اند بوسیله غضروف های نرم ولغزنده پوشانده شده است وباعث نرم شدن مفصل میشود وبه حرکت استخوان ها کمک میکند.سطح مفصل بوسیله نوارهای باریکی به نام سینویم پوشانده شده است. درمفصل های سالم نوارسینویم مقداری مواد برای لغزنده شدن غضروف ها تولید میکند وبه حرکت مفصل کمک میکند.

علائم آرتروز مفصل لگن و ران

شایع ترین نشانه بیماری آرتروز لگن درد دور مفصل لگن است. معمولا درد لگن به صورت  تدریجی بوجود می آید و با گذشت زمان وخامت پیدا می کند، اگر چه ظاهر شدن لگن درد به صورت ناگهانی نیز ممکن است به وجود بیاید. درد و سفتی در طول صبح یا پس از نشستن یا استراحت کردن برای مدتی تشدید پیدا می کند. با گذشت زمان عوامل دردناک بیشتر ظاهر می شود و حتی در طول شب و در حین استراحت نیز بوجود می آید. علائم دیگر آرتروز لگن عبارتند از:

•  احساس درد در کشاله ران یا ران که تا باسن یا زانو گسترش پیدا می کند.
• دردی که در هنگام انجام فعالیت سنگین ظاهر می شود.
• سفتی مفصل لگن که راه رفتن یا خم شدن را دشوار می کند.
• قفل کردن مفصل و صدای سایش (کریپتوس) در طول حرکت به دلیل شل شدن بخش های غضروف  و اختلال ایجاد کردن بافت دیگر در حرکت روان لگن
• کاهش دامنه حرکتی لگن که بر توانایی راه رفتن تاثیر می گذارد و باعث لنگی می شود
• صدا یا احساس سایش استخوان ها روی یکدیگر
• ناتوانی در حرکت دادن لگن برای انجام فعالیت های روزمره

                                

                                 

تعویض مفصل زانو

تعویض مفصل زانو یک جراحی مرسوم است که در آن مفصل زانو آسیب دیده با مفصل مصنوعی ( پروتز) جایگزین می شود. افراد بالغ در هر سنی می توانند کاندید جراحی تعویض مفصل زانو باشند. اگر چه این جراحی اغلب در سنین 60 تا 80 سال انجام می شده است ولی امروزه بسیاری از افراد در سنین پایین تر این جراحی را انجام می دهند. پروتز های مدرن امروزی طوری طراحی شده اند که حداِقل برای مدت 20 سال دوام داشته باشند خصوصا اگر فرد از زانوی تعویض شده به خوبی مراقبت کرده و ان را تحت فشار زیاد قرار ندهد.

چه زمانی نیاز به جراحی تعویض مفصل زانو وجود دارد؟

جراحی تعویض مفصل زانو زمانی توصیه می گردد که مفصل فرسوده و یا آسیب دیده باشد به طوری که حرکات و آزادی عمل فرد را محدود کرده باشد و فرد درد همیشگی حتی در مواقع استراحت داشته باشد. بیشترین عاملی که منجر به جراحی تعویض مفصل زانو می شود استؤارتریت ( ارتروز) است. عوامل دیگر عبارتند از: روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتویید)، مرگ استخوان به دلیل مشکلات خون رسانی(avascular necrosis)، اسیب های مفصلی زانو، دفورمیتی های زانو همراه با درد و از بین رفتن غضروف مفصلی.

کدام بیمار نیاز به جراحی تعویض مفصل زانو دارد؟

بیماری که درد شدید همراه با تورم و خشکی در مفصل زانو دارد و ازادی حرکتش محدود شده باشد.

بیماری که درد مفصل زانو او به قدری شدید است که در کیفیت زندگی او و انجام فعالیت های زندگی (خرید رفتن، حمام کردن، سر کار رفتن و ...) و حتی خواب فرد تاثیر مخرب و منفی گذاشته است.

بیماری که به دنبال درد و محدودیت حرکتی دچار افسردگی شده باشد.

عموما جراحی تعویض مفصل زانو به افرادی توصیه می شود که اقدامات درمانی دیگر نظیر فیزیوتراپی و تزریق های داخل مفصلی تاثیری در بهبودی وی نداشته است.

چه اقداماتی قبل از جراحی تعویض مفصل زانو لازم است؟

تا قبل از عمل جراحی فرد باید تا جایی که امکان دارد خود را فعال نگه دارد. تقویت عضلات اطراف مفصل زانو میتوانند کمک بسیار زیادی در سرعت و روند بهبودی فرد پس از انجام جراحی داشته باشند. فعالیت هایی مانند پیاده روی و شنا ازچند هفته قبل از عمل جراحی نیز می توانند در این زمینه مفید باشند. همچنین ممکن است نیاز به یک دوره فیزیوتراپی جهت یادگیری و انجام ورزش های قبل ازعمل بنا به نظر جراح وجود داشته باشد.

روند بهبودی پس از جراحی تعویض مفصل زانو به چه صورت است؟

فرد بین 2 تا 5 روز ممکن است در بیمارستان بستری باشد. اکثر افراد میتوانند عصا و وسایل کمکی راه رفتن را بعد از 6 هفته پس از جراحی کنار بگذارند و پس از 8 تا 12 هفته می توانند رانندگی کنند.

بهبودی کامل می تواند تا 2 سال طول بکشد تا بافت اسکار کاملا ترمیم شده و عضلات به وسیله تمرین های تقویتی به قدرت و کارایی نرمال بازگردند.

چه تهدیدهایی درجراحی تعویض مفصل زانو وجود دارد؟

این جراحی بسیار شایع بوده و اکثر افرادی که این جراحی را انجام می دهند هیچ گونه مشکلی ندارند.اگرچه مانند هر جراحی دیگری ممکن است خطراتی با احتمال بسیار کم داشته باشد. این خطرات شامل: خشکی در مفصل، عفونت زخم، عفونت عمقی داخل مفصلی ( نیاز به انجام جراحی مجدد دارد.)، خونریزی داخل مفصلی، اسیب های لیگامانی، عروقی و اعصاب اطراف زانوی جراحی شده، باقی ماندن درد در مفصل، ایجاد شکستگی در استخوان در اطراف مفصل در حین جراحی و یا بعد از ان.

در بعضی موارد نیز، مفصل تعویض شده ثبات کامل ندارد و نیاز به جراحی مجدد پیدا می کند.

اقدامات پس از جراحی:

پس از جراحی تعویض مفصل زانو رعایت یکسری اقدامات احتیاطی جهت بهبودی مفصل و جلوگیری از دررفتگی و اسیب مفصل جراحی شده ضروری میباشد.

در صورت وجود تورم و گرما در مفصل جراحی شده یخ گذاری انجام دهید. یخ گذاری باید به صورت منظم بین 15الی 20 دقیقه و5 نوبت در روز انجام شود.

در طول 2تا 3 هفته اول تنها باید به صورت طاق باز بخوابید و از غلت زدن ،خوابیدن به پهلو و چرخش بدن یا پاها خودداری کنید.

در سه ماه اول بعداز جراحی هنگام خوابیدن به پهلو باید میان

پاهایتان بالش بگذارید به طوری که از بالای زانو تا مچ پای

شما قرار گیرد.

*بهتر است مفصل زانوی خود را بیشتر از 110 درجه خم نکنید.

به علت اینکه تا مدت سه ماه پس از جراحی نباید مفصل زانوی خود را بیشتر از حد مجاز خم کنید،بهتر است ارتفاع تمامی سطوحی که روی ان مینشینید،اعم از صندلی،تختخواب،سرویس بهداشتی و.... حدود 5یا 6 سانتیمتر بالاتر یا هم سطح زانوها باشد.

هنگام نشستن مچ پا یا زانوهایتان را روی هم نیندازید. از انجایکه نمیتوانید برای برداشتن چیزهایی که نیاز دارید مرتبا خم بشوید، کنارصندلی خود یک میز بگذارید و وسایل مورد نیاز خود را روی ان قرار دهید.

روش نشستن :

از یک صندلی محکم دسته دار جهت نشستن استفاده کنید.(توجه داشته باشید صندلی که بر روی ان مینشینید باید شرایط لازم از نظر ارتفاع و بلندی را داشته باشد).به طرف صندلی به عقب بروید تا لبه صندلی را پشت زانوهایتان احساس کنید. سپس پای جراحی شده را به سمت جلو حرکت داده و از عقب دسته صندلی را بگیرید و به ارامی خود را تا روی صندلی پایین اورده و بنشینید.

روش خوابیدن روی تختخواب :

روی لبه تخت بنشینید. رفتن به تخت با تکیه به طرف

جراحی نشده آسان تر است . ابتدا پای جراحی نشده

را بلند کرده و روی تخت قرار دهید سپس به کمک

بازوهایتان به یک طرف تخت سر بخورید و در انتها پای جراحی شده را بالا آورده و روی تخت بگذارید .

آآن نفمتمنآن حتنبنملتنمبتلنمنلhچنانچه سطح تخت شما خیلی پایین است یک تشک دیگر به تخت خود اضافه کنید یا پایه های تخت را روی یک بلوک قرار داده تا ارتفاع تخت افزایش یابد.

طریقه پوشیدن لباس:

پوشیدن یا در اوردن لباس همیشه با پای جراحی شده شروع می شود. ابتدا روی یک صندلی یا لبه تخت بنشینید، برای پوشیدن کفش،جوراب،شلوار و ... از وسایل کمکی مانند گیره دسته بلند و پاشنه کش کفش دسته بلند استفاده کنید . (همواره موارد احتیاطی را در مقابل پای جراحی شده رعایت کنید )

اقدامات ایمنی برای استحمام و سرویس بهداشتی:

افتادن در هر جایی ممکن است اتفاق بیفتد اما احتمال افتادن در دستشویی و حمام از هر جای دیگری بیشتر است .

برای پیشگیری از خطر افتادن به این موارد توجه کنید:

1. فقط از توالت فرنگی باید استفاده کنید.عجله نکنید، به طور مرتب به توالت بروید ودر صورت نیاز یک توالت فرنگی متحرک در کنار تخت داشته باشید.
2. شب ها مسیر اتاق خواب تا سرویس را روشن نگه دارید تا مسیر راه خود را کاملا ببینید.
3. از کفش یا دمپایی مناسب استفاده کنید.
4. اگر احساس سرگیجه یا بی تعادلی دارید با پزشک خود مراجعه کنید.

در سه ماه اول بعد از جراحی از صندلی توالت بالا امده استفاده کنید. برای بلند شدن و نشستن روی توالت فرنگی می توانید از دسته های صندلی توالت یا پیشخوان استفاده کنید.(از جا حوله ای یا جای دستمال توالت برای بلند شدن و نشستن استفاده نکنید)

                                

کف پای صاف

کف پای صاف

خلاصه:

همانطور که می دانید صافی کف پا از جمله ناهنجاری هایی است که اکثر ما به آن مبتلا هستیم و در پایان یک روز پر کار دچار درد در کف پا و یا کمر می شویم . در اکثر موارد افراد از این ناهنجاری در پای خود اطلاع ندارند. آیا میدانید درمان صافی کف پا را می توان با چند حرکت اصلاحی ساده در منزل درمان نمود؟ !!!!! آیا شما می دانید این ناهنجاری را دارید یا نه ؟ آیا می دانید این ناهنجاری اکتسابی است؟

تعریف :

افتادگی قوس های داخلی و عرضی همراه با چرخش خارجی مچ پا را صافی کف پا می گویند که براساس شدت و ضعف میزان این ناهنجاری متفاوت است.

در این عارضه، پا با تمام پاشنه روی زمین قرار می گیرد و قسمت داخلی قوس طولی کف پا صاف است.

 

انواع کف پای صاف از نظر شکل :

1. Pes planus : صافی کف پای ساده و خالص که شامل پایین افتادن قوس طولی _ داخلی پا بدون چرخش خارجی و انحراف پا می شود.

2. Pes valgus : شامل پای چرخیده به خارج بدون پایین افتادن قوس طولی پا می شود.

3. Pes plano _ valgus : شامل پای به خارج چرخیده با پایین افتادن قوس طولی است.

 

انواع کف پای صاف از نظر علت شناسی :

1. مادر زادی : ناهنجاری کف پای صاف ممکن است از والدین به کودک ارث برسد. اما تعداد کمی از کودکان با این عارضه متولد می شوند.نوع مادرزادی این ناهنجاری به نسل بعد نیز منتقل می شود. این نوع ناهنجاری را ثابت می گویند و درمان آن هم مشکل تر است.

2. کف پای اکتسابی : تقریباً 90 درصد نوزادان هنگام تولد از نظر قوسهای کف پا سالم هستند.اما این درصد در نوجوانی و بلوغ کاهش می یابد و بر تعداد افراد دارای پای ناهنجار افزوده می شود. معمولاً این نوع صافی کف پا انعطاف پذیر است و در نتیجه ممکن است در حالتی که وزن بدن روی پا نباشد شکل طبیعی به خود بگیرد. صافی کف پا بعد از تولد در اثر عوامل مختلفی ایجاد می شود که در بخش بعدی به آن خواهیم پرداخت.

 

*انواع صافی کف پا از نظر اصلاح پذیری :

1. کف پای منعطف یا نرم :

کف پای نرم بیشتر رایج است به طوری که بلانچارد نشان داد که پانزده تا بیست در صد بزرگسالان درجه های از صافی کف پا را دارند.

این عارضه بر اثر تحمل بیش از اندازه وزن و کشیدگی بیش از حد لیگامنت های کف پایی به وجود می آید. در این نوع عارضه، درد وجود نداشته و در هنگام عدم تحمل وزن، قوس های کف پایی طبیعی به نظر می رسد. در کل کف پای منعطف، به کاهش یا از بین رفتن درجاتی از قوس طولی داخلی گفته می شود.

2. کف پای سخت :

این نوع عارضه، جنبه مادر زادی دارد و ناشی از ناعنجاری های استخوانی پا مانند چسبندگی استخوان های کف پایی یا غیر طبیعی بودن استخوان تالوس است. همچنین این عارضه به دلیل تورم در مفاصل میانی استخوان های کف پا و التهاب در بین مفاصل مچ پا نیز است.

شیوع این نوع از عارضه کف پای صاف بسیار اندک بوده و حدود شش درصد است و نسبت به کف پای صاف منعطف قابلیت بهبود کمتری دارد و به حرکات اصلاحی پاسخ نمی دهد و نیاز به روش های دیگر از جمله گچ گیری است. کف پای صاف سخت ، هم در منگام تحمل وزن و هم در هنگام عدم تحمل وزن بدن توسط پاها وجود داشته و از بین نمی رود.

 

علل کف پای صاف

1. اضافه وزن : اگر افزایش وزن در حد ده تا پانزده کیلو گرم باشد، به قوس های پا نیروی اضافی وارد می شود و میزان کل نیروهای وارده، خارج از تحمل پا است.

2. بستری شدن و عدم تحرک بدنی به مدت طولانی : بیمارانی که مدت زیادی بستری بوده اند، وقتی مجددا فعالیت خود را شروع می کنند دچار درد و ناراحتی در کف پا می شوند علت این ناراحتی، ضعیف شدن عضلات و رباط ها در مدت زمان استراحت بیمار است. این افراد باید به تدریج شروع به راه رفتن کنند.

3. افزایش سن : عضلات و رباط های نگه دارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند و نمی توانند قوس های پا را حفظ کنند در نتیجه کف پا به تدریج صاف می شود.

4. نوع شغل : مشاغل سر پایی نظیر آرایشگری دندانپزشکی و نانوایی

5. وراثت

6. ضعف عضلات ناحیه ساق پا و کف پا

7. کوتاهی عضلان ناحیه ساق پا

8. کفش نامناسب : پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی، مانند کفش های تنگ، پنجه باریک و پاشنه بلند

9. شکستگی شدید ناحیه پا و بد جوش خوردن استخوان های ناحیه پا.

 

تمرینات ورزشی را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

شیوع :

شیوع کف پای صاف از سه تا شش سالگی کاهش می یابد به خاطر راه رفتن و فعالیت کودک توده چربی در قوس میانی از بین می رود. همچنین شیوع کف پای صاف در پسر ها بیشتر از دختر ها است.

 

علائم و نشانه ها :

• فرد مبتلا به عارضه صافی کف پا، از خستگی زودرس و عدم استقامت کافی به ویژه در ایستادن ها و پیاده روی های طولانی رنج می برد و مستعد ابتلا به عوارضی چون زانوی ضربدری،انگشت شصت کج، پای پهن و تغییر شکل انگشتان است.

• استخوان پاشنه در وضعیت چرخیده به خارج قرار دارد

• برجستگی استخوان ناوی

• کاهش قوس داخلی پا و تغییر رنگ و سخت شدن پوست در ناحیه قوس طولی داخلی دیده می شود.

• درد کم در ناحیه قوس طولی داخلی پا، و همچنین درد کم در مچ پا به علت کشیدگی در قسمت داخلی مچ و فشردگی استخوان ها و وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب پا ( این مسئله باعث ایجاد اختلالات عروقی که خود باعث سردی – بی حسی و افزایش عرق در پا می شود. )

• پنجه پا در هنگام راه رفتن متمایل به خارج قرار می گیرد

• سمت داخلی پا در ایستادن و راه رفتن بر روی زمین قرار می گیرد.

• سمت داخلی پاشنه کفش ساییدگی دیده می شود.

• کمر درد

• فقدان حالت فنری بودن در پا که منجر به عدم مهارت در راه رفتن و کشیدن پا به زمین در هنگام راه رفتن می شود.

• فقدان عمل ضربه گیری در پا که پا را نسبت به زخم ها و آرتروز مستعد می کند.

• وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب

• خستگی زودرس

• استهلاک سریع کفش

• چرخش خارجی استخوان پاشنه

*روش شناسایی کف پای صاف :

1. روش تست آینه (پدواسکوپ)

این روش سنگینی وزن بدن بر قسمتهای مختلف پا را می سنجد.در این تست،بعد از آماده کردن دستگاه از فرد می خواهیم روی دستگاه بایستد.تماس کف پا با شیشه و نحوه ی تحمل وزن در آینه ی پایینی دستگاه قابل رؤیت است.این روش ضمن اینکه نقاط تماس کف پا را مشخص می کند،میزان نیرویی را که به قسمتهای مختلف پا وارد می شود به صورت تقریبی نشان می دهد.

2. روش پدوگرافی

در این روش اثر کف پا در حالت حرکت بررسی می شود.در پدوگرافی کف پا به جوهر رنگی آغشته می شود و از فرد می خواهیم که روی سطحی صاف راه برود به طوری که اثر کف پا روی سطح به صورت مشخصی باقی بماند. در این روش ابتدا مسیر حرکت فرد توسط خط باریکی روی سطح مشخص می شود. روش پدوگرافی نسبت به روش اثر پا (نقش پا) دقت بیشتری دارد. شما می توانید از این روش به سادگی وضعیت کف پای خود را برسی کنید.

شماره 1 شکل صحیح کف پا است ، شماره 2 و 4 کف پای صاف ، شماره 5 کف پای گود می باشد.

* تمرینهای ورزشی برای اصلاح کف پای صاف :

ارائه برنامه ی تمرین اصلاحی برای کف پای صاف باید به گونه ای باشد که اهداف زیر را تأمین کند:

1. عضله درشت نی قدامی تقویت شود.

2. عضلات درون گرداننده تقویت شوند.

3. عضلات برون گرداننده تحت کشش قرار گیرند (نازک نی بلند،کوتاه و طرفی)

4. تاندون آشیل و عضله ی دو قلو پشت ساق تحت کشش قرار گیرد.

تمرین :

تمرینات ورزشی زیر را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

تمرین 1 :

. نرمش کششی تاندون آشیل و فاشیای کف پا :

اولین کاری که در آغاز صبح انجام می دهید می تواند این تمرین باشد. مطابق شکل یک باند الاستیک یا یک حوله را دور قسمت برجسته ی پا که کمی پایینتر از انگشتان است قرار دهید،‌ زانو را مستقیم نگه دارید و پنجه پا را به سمت صورت بکشید و این حالت را به مدت 30 ثانیه حفظ کنید. این تمرین را سه مرتبه برای هر پا تکرار کنید.

تمرین 2 :

. شنا روی دیوار برای کشش تاندون آشیل:

تاندون آشیل یک بافت فیبری است که از انتهای عضلات پشت ران و ساق منشا می گیرد و به استخوان پاشنه متصل می شود. بنابرین این تمرین را ابتدا با زانوی مستقیم و سپس با زانوی خمیده انجام دهید تا هر دو قسمت تاندون آشیل تحت کشش قرار گیرند. این تمرین را دوبار در روز انجام دهید.

در حالت اول روبروی دیوار بایستید و کف دستها را در مقابل شانه روی دیوار قرار داده و پاها را مطابق شکل و یکی را در جلوی دیگری قرار دهید. پای جلویی باید حدود 30 سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد. زانوی جلو را فقط کمی خم کنید ، زانوی عقب را مستقیم نگه دارید و با کف دستها به دیوار تکیه کنید تا در ساق پای عقب کشش احساس کنید. چند ثانیه صبر کنید و بعد رها کنید. این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

حالت دوم مشابه قبلی است اما در اینجا باید کمی پای عقبی را جلوتر بیاورید تا زانوی عقب کمی خم شود. تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

تمرین 3 :

کشش تاندون آشیل و فاشیای کف پا با پله :

در ابتدا برای حمایت کافی ، نرده پله ها را بگیرید ، با پنجه ی پا روی پله ی اول بایستید و پاها را کمی از هم باز نگه دارید. مطابق شکل طوری بایستید که پاشنه ها بیرون قرار بگیرند. زانوها را مستقیم نگه دارید و کمی پاشنه ها را پایین بیاورید تا کششی در ساق پا حس کنید. این حالت را به مدت 10 تا 20 ثانیه حفظ کنید و سپس پاشنه ها را بالا و به حالت اول بیاورید. تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار 6 مرتبه انجام دهید.

تمرین 4 :

4- کشش فعال فاشیای کف پا :

برای این تمرین بایستید و تکیه گاه مناسبی مانند پشت یک صندلی را با دست نگه دارید و یا اینکه بنشینید. در این حرکت شما می توانید قوس کف پا را بر روی یک شئ غلطان مانند وردنه ، بطری یا قوطی های نوشیدنی که مقاومت کافی داشته باشند ، یا بر روی توپ تنیس قرار دهید. پا و مچ پا را در جهت های مختلف روی شئ غلطان حرکت دهید.

این حرکت را چند دقیقه انجام دهید و زمانی که احساس ناراحتی در کف پا داشتید آنرا متوقف کنید. این تمرین را حداقل دوبار در روز تکرار کنید. در صورتی که حرکت را روی جسم غلطان سرد مانند قوطی نوشیدنی که در یخچال بوده انجام دهید احساس ناراحتی کف پا کمتر خواهد شد.

منابع:مقالات دکتر جک.اج ویلمور ، کتاب حرکات اصلاحی و درمانی دکتر خداداد لطافت ک

کفش مناسب و نامناسب

روش انتخاب کفش مناسب

بدترین کفش‌ها برای پاهای شما

---

پزشکان علت رگ به رگ شدن مچ پا و درد شدید پاها را مربوط به کفش های پاشنه بلند می دانند.

---

1- کفش های پاشنه بلند

پزشکان علت رگ به رگ شدن مچ پا و درد شدید پاها را مربوط به کفش های پاشنه بلند می دانند.

مشکلات این کفش ها شامل موارد زیر است:

الف- برآمدگی پاشنه

اگر پاشنه بلند بپوشید، یک برآمدگی دردناک در پشت پاشنه به وجود می آید.

مواد خشک کفش، بر پا فشار وارد می کنند. این فشار وارده منجر به بروز برآمدگی استخوانی، تاول، ورم و درد در تاندون آشیل پا می شود.

یخ درمانی، بستن و گذاشتن پد پاشنه، درد را تسکین می دهد. برآمدگی استخوانی، همیشگی است.

ب- غیرطبیعی بودن پا

کفش هایی با پاشنه های خیلی بلند، فشار زیادی را بر روی پنجه پا وارد می کند. فشار بیش از حد بر روی این قسمت، استخوان ها و اعصاب آن را ملتهب می کند.

فشار طولانی مدت به استخوان های پا، می تواند منجر به شکستگی مچ پا شود.

ج- رگ به رگ شدن مچ پا

همه پاشنه های بلند موجب رگ به رگ شدن مچ پا می شوند. بیشترین و شایع ترین پیچ خوردگی پا وقتی رخ می دهد که پای شما از درون کفش به بیرون بلغزد.

رگ به رگ شدن شدید ممکن است باعث پارگی رباط شود.

زمانی که مچ پای شما، رگ به رگ شود، باید از حرکت دادن پا خودداری کرده و به یک مرکز فیزیوتراپی بروید.

اگر آرتروز دارید، این را بدانید که شما در معرض پیچ خوردگی شدید پا و یاشکستگی مچ پا قرار خواهید داشت.

راه حل: اندازه مناسب پاشنه کفش

کفش های با پاشنه های کمتر از 5 سانتی متر مناسب می باشند. پاشنه کفش نباید از 2 سانتیمتر نیز کمتر باشد.

نحوه ورود به رشته فیزیوتراپی و مقاطع تحصیلی

♦️با توجه به سوالات همراهان گرامی پیرامون نحوه ورود به رشته ی فیزیوتراپی و مقاطع تحصیلی توضیحی مختصر در این رابطه در ادامه این پیام خواهیم داشت

پذیرش در دانشگاه 

نحوه ی ورود به رشته ی فیزیوتراپی مانند سایر رشته ها از طریق کنکور سراسری می باشد و تعداد پذیرش در سالهای مختلف بین 200 تا 400 نفر متفاوت است.با توجه به عدم وجود رشته ی فیزیوتراپی در دانشگاه آزاد اسلامی ، جهت قبول شدن احتیاج به رتبه ای بین 500 تا 2000 (که با توجه به سهمیه های مناطق و ....متفاوت است) می باشد.

مقاطع‌ تحصیلی‌ و گرایش‌های‌ رشته‌ فیزیوتراپی‌ :

 

دارای‌ سه‌ مقطع‌ تحصیلی‌ کارشناسی‌ پیوسته‌، کارشناسی‌ ارشد ناپیوسته‌ و دکتری‌ (تحقیقاتی) در ایران است‌.

در مقطع‌ کارشناسی‌ دارای‌ گرایش‌ نمی‌باشد. مدت‌ تحصیل‌ در دوره‌ کارشناسی‌ ۴ سال‌ و دوره‌ کارشناسی‌ ارشد ۲ سال‌ می‌باشد.

در طی سالیان اخیر با توجه به عدم بالینی بودن مقاطع تحصیلات تکمیلی ارشد و دکترای تحقیقاتی و عدم رفع نیازهای بالینی فیزیوتراپیستها ، در کشورهای پیشرفته دنیا با توجه به  نیاز شدید  به تخصصی شدن علوم پزشکی ، مقطعی تحت عنوان دکترای حرفه ای فیزیوتراپی اضافه شده است که بر خلاف ارشد و دکترای تحقیقاتی ، بسیار میتواند در زمینه درمان کمک کننده باشد.در ایران نیز سالیان متمادی تلاش برای پذیرش این مقطع انجام شده است که تاکنون تحقق نیافته ؛لذا با توجه به نیاز فیزیوتراپیستهای کشور امکان ادامه این مقطع تحصیلی در کلیه کشورهای همسایه مانند پاکستان! افغانستان! کشورهای عربی و کشورهای اروپایی و امریکایی به صورت حضوری و در دانشگاههایی مانند علوم پزشکی اسپانیا،دانشگاههای امریکایی(در صورت پذیرش مقطع لیسانس تحصیل شده در ایران از سوی انجمن ارزیابی مدارک امریکا) به صورت غیر حضوری  فراهم شده است.

 

امکان‌ ادامه‌ تحصیل‌ در رشته‌های‌ همجوار:

سندرم کانال کارپ CTS

سندرم گیر افتادگی عصب در کانال کارپ مچ دست

امروزه یکی از شایع ترین علت مراجعه به کلینیکهای فیزیوتراپی به ویژه در خانمهای خانه دار ،بیمارانی با علامت شایع گزگز و خواب رفتن انگشتان دست است که می تواند، علل مختلفی داشته باشد و شایع‌ترین علت آن، گیر افتادن اعصاب دست به ویژه در ناحیه قدام مچ است.

 

نوع و  محل درد

اعصاب دست در قسمت‌های مختلف استخوانی و عضلانی دچار ساییدگی و گیرافتادگی می شوند که شایع‌ترین محل آن در تونل کارپال مچ است. عصب مدیان از وسط مچ عبور می کند تا به انگشتان برسد. این قسمت به شکل یک  تونل از جنس بافت لیفی  است که به آن تونل کارپال می گویند.

اگر در این تونل به علتی مانند کارهای تکراری انگشتان ،انجام یک فعالیت که مچ دست دایما به صورت خم باشد ، ضربه مستقیم به ناحیه و یا بیماری بر روی عصب فشار وارد شود، علامتی مانندگزگز و مورمور شدن دست‌ها، سوزش و درد در سه و نیم انگشت خارجی ایجاد می شود ودر فاز مزمن بیماری انگشتان دچار خواب‌رفتگی می‌شوند.

برنامه تمرینات درمانی زانو (قسمت چهارم)

4)      حرکت چهارم: اسکات نیمه

عضلات اصلی درگیر: Quadriceps (عضله چهارسر ران) Gluteus (سرین) Hamstrings (عضلات عقب ران)

شما باید کشش را درجلو و پشت ران و باسن خود احساس کنید.

تجهیزات مورد نیاز: بتدریج که انجام تمرین راحتتر میشود مقاومت را با گرفتن وزنه در دست افزایش دهید. با وزنه 5 پوندی شروع کرده و تا 10 پوند افزایش دهید.

تعداد تکرار: 3 نوبت 10 تایی

روزهای هفته: 4 تا 5 بار

دستورالعمل انجام:

·         با پاهای باز باندازه عرض شانه بایستید. دستانتان میتوانند جلوی ران قرار گرفته و یا با سمت جلو دراز شوند. اگر لازم است برای حفظ تعادل پشتی صندلی و یا دیوار را نگاه دارید.

·         قفسه سینه خود را صاف نگاه داشته و باسن خود را حدود 10 اینچ پایین آورید طوریکه میخواهید روی صندلی بنشینید.

·         وزن خود را روی پاشنه پا انداخته و حالت اسکات را برای 5 ثانیه نگاه دارید

·         با فشار بر پاشنه بدن خود را به حالت ایستاده بازگردانید.

 

نکته : کمر خود را به سمت جلو خم نکنید.

برگرفته از کلینیک فیزیوتراپی کارا فیزیوتراپیست حمید روحانی

برنامه تمرینات درمانی زانو (قسمت سوم)

3)      حرکت سوم: کشش عضلات عقب ران در حالت خوابیده به پشت

عضلات اصلی درگیر: Hamstrings (عضلات عقب ران)

شما باید کشش را در پشت ران و پشت زانوی خود احساس کنید.

نیاز به تجهیزات: ندارد.

تعداد تکرار: 2 تا 3 بار

روزهای هفته: 4 تا 5 بار

دستورالعمل انجام:

·         روی زمین با دو پای خمیده دراز بکشید.

·         یک پا را از زمین بالا بکشید و زانو را به سمت قفسه سینه بکشید. دستان خود را پشت ران و زیر زانو به هم قلاب کنید.

·         پای خود را صاف کنید و بارامی به سمت سر بکشید، تا جاییکه احساس کشش کنید. (اگر در قلاب کردن دستان مشکل دارید، یک حوله را دور ران خود چرخانده و آنرا گرفته و به سمت خود بکشید.)

·         این حالت را برای 30 تا 60 ثانیه حفظ نمایید.

·         با پای مخالف تکرار کنید.

نکته : دقت نمایید برای کشش هرگز دستان خود را روی مفصل زانو قرار ندهید.

 

برگرفته از کلینیک فیزیوتراپی کارا فیزیوتراپیست حمید روحانی

برنامه تمرینات درمانی زانو (قسمت اول)

هدف از این برنامه:

پس از عمل جراحی یا جراحت در ناحیه زانو این برنامه تمرینی به شما در بازگشت به فعالیت های روزمره و یک رویه زندگی سالم کمک می کند. این برنامه ساختار یافته همچنین در بازگرداندن ورزش و فعالیتهای تفریحی به زندگی شما مفید است.

ایجاد تقویت و انعطاف پذیری در فاکتور موثر این برنامه تمرینی می باشند: تقویت عضلات باعث حمایت زانو و کاهش فشار بر مفصل زانو شده و آنرا در مقابل ضربه مصون نگاه میدارد. کشش عضلات تقویت شده برای بازیابی رنج حرکتی و جلوگیری از جراحت مهم می باشد. کشش خفیف بعد از حرکات تقویتی میتواند باعث کاهش کوفتگی و افزایش انعطاف پذیری عضلات شود.

عضلات هدف:

·         عضله چهار سر ران (جلوی ران) (Quadriceps) 

·         عضلات عقب ران (پشت ران) (Hamstrings)

·         عضله دور کننده (قسمت بیرونی ران) ( abductors)

·         عضله لترال (قسمت درونی ران) ( adductors)

·         عضلات سرینی متوسط و بزرگ (Gluteus medius and gluteus maximus)

مدت برنامه :

این برنامه به صورت پیش فرض 4 تا 6 هفته به طول می انجامد. مگر اینکه فیزیوتراپیست یا پزشک معالج نظر دیگری داشته باشد. البته این تمرینات در بلند مدت برای حفظ سلامت زانو توصیه میشود.

در شروع برنامه 5 تا 10 دقیقه گرم کردن همانند پیاده روی یا دوچرخه ثابت توصیه میشود.

هیچگاه درد را نادیده نگیرید. در طول تمرینات نباید احساس درد ایجاد شود. نحوه درست انجام تمرینات را حتما با فیزیوتراپیست یا دکتر خود کنترل نمایید.

1)      حرکت اول: کشش بند پاشنه  (Heel cord stretch)

عضلات اصلی درگیر: gastrocnemius-soleis complex (عضلات پشت ساق و نعلی)

شما باید کشش را در عضلات ساق پا و پاشنه احساس کنید.

تعداد تکرار: 2 ست هر کدام 4 بار

روزهای هفته: 6 تا 7 بار

دستورالعمل انجام:

·         روبروی دیوار بایستید طوریکه زانوی سالم با خم محدود جلو قرار گیرد. زانوی آسیب دیده صاف و پشت شما قرار گیرد طوریکه پاشنه به حالت تخت قرار گیرد.

·         دو پاشنه را تخت روی زمین قرار داده و باسن خود را به جلو به سمت دیوار فشار دهید.

·         این کشش را برای 30 ثانیه ادامه داده و 30 ثانیه استراحت کنید. سپس تکرار کنید.

نکته : پشت خود را انحنا ندهید.

                          

برگرفته از سایت دکتر حمید روحانی

فیزیوتراپی کارا....کامیاران